Heimskringla - 30.10.1890, Blaðsíða 3

HKDIMiIUX^LA. W I.WIPEti, JIA.\„ 3«. OKTOBIIR ISÍIO.
TIL K Y N NIW G.
Aldrei fyr höfum vjer verið í jafngóíuin kringumstæðum til að gefa eins[góð
kaup og nú. Innkaupamenn vorir liafa verið sex vikur að kaupa’inn, og.hafa
heimsótt allar stærstu stórkaupahúðir í Ameríku, bæði í Chicago, New York o
Boston, oghafakomi/.t að miklu betri kjörum en nokkru sinni á*ur.
Vjer bjóðum því allar okkar vörur svo mikið lægra en allir aðrir selja, ats fólk
hlýtur að verða algerlega steinhissa og undrast ytir pví.
EPTlHFYLG.JANDI SYNIR OG SANNAH ÞAÐ SEM
GENGIÐ.
Á UNDAN ER

Vjer seljum svört karhmmnaföl á #3,H5, Ijómandi falltg karlmannafðt úr hdlf-
uU fyrir #5,00 og #5,65. Drengjaföt á # 1 ,H7 og #5»,00, skyrtur og nærföt
fyrir lægra vert en nokkru sinni áður, karlm. yHrhajnir frá’ #3,00 og upp, loðhúfur
loðyflrhajnirog Fur liobes. Einnig miklar birgðir af tioshúfum, sem eru cíkafl. ódýrar.
Vjer höfum líka keypt inn 104 pakka af rúmteppum (Blankets) og rúmábreið
um með mjög ni-Sursettu verði. Allt þetta lilýtur að seljast.
Vjer höfum vanalega til pessa verið á undan öllum öðrum í því aö selja skótav
ódýrt en aldrei fyrr höfum vjer þó haft pað eins ódýrt og gott eins og einmitt nú.
Það væri því stœrsta heimska sem nokkur gæti gert, að kaupa skótau sitt annarstaðar
en hjá okkur.----Dry Ooods og m^mra er seld hjá okkur meö tilsvarandi lágu
verði og allt annað.
dickk
BROS.
Hamiltoii, (íliisston & Graiid Forks
NORTII-D AKOTA.
vh
Ðomiiiioii of' Canada.
Átiylisj aröir oteypis íjiír miljonirrmanna
200,000,000 ekra
af hveiti- og beitilandi í Manitoba og Vestur Territóríunum í Canada ókeypis fyrir
landnema. Djúpur og frábærlega frjóvsamur jarðvegur, nægS af vatni og skógi
og meginhlutiun nálægt járnbrautum. Afrakstur hveitis af ekrunni 30 bush., ef
vel er umbúið.
í 11 I \ I! FRjdvSA.R A BELTl,
S Rauðár-dalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dainum, og umhvertisliggj-
*ndi sljettlendi, eru feikna miklir flákar af ágætasta akurlandi. engi og beitilandi
—hinn víðátturoesti fláki í heimi af lítt byggðu landi.
r r
Malm-nama lancl.
Gull, silfur, járn, kopar, salt, steinolía, o. s. frv. Ómældir tiákar af kolanáinalandi;
eldivitSur því tryggður um allan aldur.
jÁkkkraut fb! hafi til hafs.
Canada Kyrrahafs-járnbrautin í sambandi vitt Grand Trunk og Inter-Colonial braut-
irnar mynda óslitna járnbraut frá öllum hafnstöðum við Atlanzhaf í Canada til
Kyrraháfs. 8ú braut liggur um miðlilut frjóvsama beltisins eptir því endilöngu og
um hina hrikalegu, tignarlegu fjallaklasa, norður og vestur af Efra-vatni og um hÍL
nafnfrægu Klettafjöll Vesturheims.
HeilnHfint I o p ( x 1 a k .
Loptslagið i Manitoba og Norttvesturlaudinu er viðurkennt hið heilnæmasta
Ameríku. Hreinviðri og þurrviðri vetur og sumar; veturinn kaldur, en bjartur
og staSviðrasamur. Aldrei þokaogsúld, og aldrei fellibyljireins ogsunnarí landinu.
SAIBAADSSTJÓrMX I CAAADA
gefur hverjum karlmanni yflr 18 ára gömlum og hverjum kvennmanni sem hefur
fyrirfamilíu að sjá
1 (5 O ekrar aí landi
alveg ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á landinu og yrki það.
Á þann liátt gefst hverjum manni kostur á að verða eigandi sinnar ábýlisjarðar og
sjálfstæður í efnalegu lilliti.
ÍSLEAZKAKaÁlEIBER
Manitoba og canadiska Norðvesturlandinu eru nú þegar stofnaðar i 6 stöðum.
Þeirra stærst er NÝ.TA ÍSLANI) litrgjamli 45 -80 mílur norður frá Winnipeg, á
vestnr strönd Winnipeg-vatns. Vestur frá Nýja íslandi, í 30—35 milna fjarlægð
er ALPTA VATN8-N ÝLENDAN. báffum þessum nýlendum er mikið af ó-
numdu landi, og báðar þessar nýlendur liggja nær liöfuðstað fylkisins en nokkur
hinna. ARfí YLK-NÝI,KNDAN er 110 mílur suðvestur frá Wpg., ÞINO-
VALLA-NÝI.KNDAN 260 míiur í nor-Svestur frá Wpg., QIPAPPKLLE-NÝ-
LENDAN um 20 mílur su«ur fráÞingvalia-nýlendu, og ALBERTA-NÝLENDAN
um 70 mílur norður frá Calgary, en um 900 mílur vestur frá Winnipeg. í síðast-
töldu 3 nýlendunum er mikið af óbyggðu, ágætu akur- og beitilandi.
Frekari upplýsingar í þessu efni getur hver sem vill fengið með því að skrifa
wm það:
i Odýrt prjónles............73 124
j Odýr ullarföt ............í)4 125
í Rúm ábreiður (Blankets),
j ullardúkar og hattar .... Ö9 110
Kjólaefni kvenna ...........85 110
UllarfOt gerð á verkstæði 54 84
Gluggagler (tollurinn fer
eptirgæðum) ................07 138
Borðhnlfar, gafflar o. J>. 1.. .35 50
Pennahnifar.................50 75
Blikk-plótur ...............34 74
Vörar Akisrnanna\
Prent-áhóld, pappír o.J> v.l. 30 15
Gullstáss af öllutn tegundum 25 50
Gimsteinar högguir og fág-
aðir....................... 10 10
Silki-varningur............ 50 51
Selskintt, verkuð.......... 20 20
Vönduð sjöl............... 01 93
Vandaður ullarvarningur . .62 78
Vandað prjónles ........... 02 78
Vandaðir ullardúkar....... 68 80
Vandað nærfataefni .... 71 74
Vandað kjólaefni úr ull .... 72 92
Gimsteinar óhöggnir og ó-
fágaðir................. Toll fríir
Mahoní og annar dj'rindis
viður..................... Tollfrí
Fuglshamir............. Toll-fríir
Moskus ................... Tollfrí
t>etta er tekið af handahófi.
Af pví sjer hver sem á skýrslurnar
litur, að í ríkismanna-dálkinum nem-
ur tollurinn hvergi dollar á dollars-
virði af vöruin og J>ví síður meira,
en að í fátæklingadálkinum nemur
hann víða 120—135 á hverju dollars
virði.
Það eru margar fleiri varnings-
tegundir, sem kaupa verður á hverj-
um degi ársins, er telja mætti, en
pess gerist ekki þörf að fram leiða
pær í skýrzlu forrni. Aðeins má
geta pess, að J>ar sem tollurinn á
óvönduðum ullarfötiim stígur um
31pc., J>á stígur hann að eins unt
lOpa. á klæðisfötum, sem fæst af
bændalýð eða daglaunamönnum
klæðist. Tollurinn á tilbúnu sel-
skinnsjökkunum, er ríkiskonurnar
klæða sig í á veturna, er færður
upp um lOpo., en á silkiflosjökk-
unum og selskinnseptirgerfingum, er
fátæku konurnar klæðast er hann
færður upp svo nemur OOpc.
Á blikkvarningi öllum er toll-
urinn hækkaður svo nemur 25—50pc.
Fvrir dollarsvirði sem var fyrir mán-
uði síðan af búshlutum úr blikki
svo sem : Mjólkurfötum og trog-
um, kötlum, kaffikönnum o. s. frv.,
verður nú bóndinn að borga $1.25
—$1.50. Fyrir cfmwcr-fötuna sína,
sem fyrir mánuði síðan kostaði 20
cents verður daglaunamaðurinn nú
að gjalda 25 cents. Sem afleiðing
af pessum tolli hækkar allur varn-
ingur í blikkhylkjum I verði svo
nemur 20—25pc. í peim flokki má
má telja: Niðursoðinn kjötmat,
niðursoðinn fisk, epli og öll aldini,
m. fl- Til pess að sýna að J>etta,
sem hjer er sagt um tollinn á blikk-
varningi allskonar sje ekki orðuin
Thomas Bennett,
DOM. GOV'T. IMMIGRATION AGENT
Eða 13. L. Baldwinson, (íslenzkur umboðsmaðwr.)
DOM. OOV'T IMMIORATION OFFICES.
Winnipeg, - - - Canada.
:-:AL
stórmiklar birgíir af allskonar
H AUST «« VETRARVARNIIMJI,
--svo sem:-
Nýjasta efnúi í yhrfrakka, og ytribúning karla, allt af nýjasta móðnum í Paris,
London og New York.
Stórmiki'S af tilbúnum karlmannafötum, af ótal tegundum og á öllu verðstigi
Skozkur, enskur og caiuuliskur nierfatnudur.
yfirfrakkar og húfur úr loðskinnum
NIcil*lci vort (yfir búðardyrunum) ei'I 4jJY IjT SKÆRI,
Fcrpson k Cl
Selja bækur, ritföng, og frjetta-
blöð.
Agentar fyrir liuttericks-klæða-
sniðin alpekktu, beztu klæðasnið,
sem til eru.
Fergnson A Co. lON Main St..
WINNIPEG,
MAN.
Newspaper
175. útgáfan er tilbúin.
I bókinni eru meira en
. , ... 200 bls., og í henni fá
AnVP.rTlSlIUr þp>r er auglýsa nánari
nUIUl ^„ppiýsingar en íuokk-
urri annari bók. I henni eru nöí'n allra
frjettablafia í landinu,ogútbreiðsia ásamt
verðinu fyrir hverja línti i auglýsingum i
öllum blöðum sem samkvæmt American
Newspaper Directeiy gefaiít ineiraen 25,
000 eintök í senn. Einnig skrá yfir hin
beztu af smœrri blöffunuin, er nt koma í
stöíiim þar sem m -ir enn 5,000 íbúar eru
ásamt auglýsiugarverði í þeim fyrir þuml-
ung dálkslengdar. Sjerstakir listar yfir
kirkju, stjetta og smástaða blöð. Kosta-
boð veitt þeim, er vilja reyna lukkuna
með smáum auglýsingum. Rækilega
sýnt fram á hvernig menn eiga atS fá mik-
i-5 fje fyrir lítið. 8end kanpendnm kostn-
aðarlaust hvert á land sem viil fyrir 30
ceuts. Skrifið: Gko. P. Rowei.i, & Co.,
Publishers and General Advertising Agts.,
10 Spruce Street, New York City.
Hargrave Bloct 324 Main Stroet,
gegnt N. P. & M. vagnBtodvununi.
C. A. GAREAU.
WiMii’Eti - Isminmií,
Bræðurnir Ilolman, kjötverzlunarmenn
í A’oi'íiín.c-byggingunni hafa ætíð á reiðum
j höndum birgðir af nauta- sauöa- og kálfa-
| kjöti o. s. frv. og selja við lægsta gang-
verði
Koinið inn og skoðið varninginn og
yfirfarið verðlistann.
Islenzk. tunga töluð í búðinni
Ilolmun ItroN. •• 232 .Hitin Mt.
aukið, er hjer settur kafli úr aui/lýs-
inou, er póstmálastjóri Harrisons for-
seta, John Wanamaker ríki í Phila
delphia, setti í blöðin par í borg-
inni rjett nýlega:
l(Blikkvarningur allur er að
hækka í verði, og innan skamrns
hafa blikkgerðarmennimir bœðitögl
og hagldir í J>ví eftii, svo við verð-
um öll að borga mikið meira en áð-
ur. Þetta sá jeg fyrir og keypti
J>ví fyrir nokkru síðan fyrir J>að
setn Jiá var mjög lágt verð, og oem
nú sýnist ótrúlega lágt verð, stór-
mikið af eldhústaui úr blikki, og
sel J>að nú fyrir frámunalega lágt
verð,
John Wanamaker”.
Þetta eru ummæli Dry-Goods-
verzlunarkonungsins í Philadelphia,
er nú hefur og tekið upp á J>ví, setn
pykir undravert, að raða allskonar
blikktaui mitt á meðal silki-dúk-
anna í búðargluggunum. Wana-
maker er kænn verzlunarmaður og
hann veit að hann dregur að sjer
fjöldann meðan hann selur Jiennan
nauðsynjavarning aitthvað ofur lítið
ódýrar en aðrir smærri verzlunar-
menn geta.
Allt sem hjer er talið er að
eins lítið sýnishorn af toll-múmum
hans McKinleys. En J>etta litla
sýnishorn er nóg til [>ess, að hver
einstakur kjósandi geti gert sjer
grein fyrir hvort hann & komandi
kosningardegi vill mæla með að
múrhleðslunni sje haldið áfram, eða
hvort hann vill að J>að sem komið
er, sje rifið niður. E>að er fyr tollur
en svona sje.
Bændurnir á sljettlendinu ættu
að hafa hugföst ummæli repúblíka
átrúnaðargoðsins, James G. Blaines.
Hann sagði í ræðu gegn pessum
lögum á j>jóðj>ingi siðastl. suraar:
uMcKinley-frnmvdrpið fœrir oss
ekki nýjan markað fyrir eitt bushhel
af hveiti eða eina tunnu af fleski"•
Dacotah.
KONUR
i
olltim attnm.
Miss Elisa Sabin er endurkosin
til að hafa á hendi yfirstjórn allra
opinberra skóla í bænum Port-
land; hún hefur $2,500 um árið.
Miss Ambrosia Tönnesen hefur
hlotið uMention Honorable” fyrir
myndastyttu af Hjördísi, persónu f
einu af leikritum Hinriks Ibsens
(Hærmændene paa Helguland);
myndastyttan var á listaverka-sýn-
ingunni Paris.
Mrs. Mary Emerson, sem tvö síðustu
árin hefur haft á hendi yfirstórn
skólanna í Peoria County, 111., er
kosin formaður fyrir barnakennara-
deildinni við ríkisháskólann í Nevada,
tneð $1,800 um árið.
Mary B. Bole, sem hjelt skiln—
aðarræðuna við kennaraskólann í
New York fjekk bronce-medalfu
fyrir kennslu-aðferð sína, gull-
medaliu fyrir kunnáttu í mannfræði,
beztu verðlaun, gullúr, fyrir kunn-
áttu i Frakknesku og l(Menion
Honorable” fyrir J>ekkingu sína í
enskum bókmenntum.
Miss Eva Cascarden, kennari
í framburðarlist við akademíið í
Greenwich, Vermont, hefur nýlega
hlotið doktors-nafnhót í mælskufræði
frá Mt.Vernou stofnuninni í Phila-
delphia.
Miss Sarah Welch frá Des
Moines í Iowa er af Baies rlkisstjóra
skipuð helsti aðstoðarmaður við rík-
is-bókasafnið í stað Miss Clephant.
Miss Welch er hin menntaðasta
stúlka oghin kunnugasta hókmennt-
um öllum. Faðir hennar átti for-
lagsbóksölu mikla og hjálpaði dóttir
hans honum J>áog var bókhaldari hjá
honum. Eptir dauða föður síns
stýrði hún bóksölunni.
Elízabet Comstock, kvekara-post-
ulinn, sem nú er orðin gömul og
farin að heilsu og á heimá í Un>'on
Springs í New York, hefur um æf-
ina beggja megin Atlanzbafs heim-
sótt 122,000 fanga, 195,000 sjúka og
sára hermenn og 85,000 niðursetn-
inga á fátæklinga-húsum.
Dr. Frances Baker, hinu fyrsti
kvennlæknir í Medíu, hlaut ]>á virð-
ingu, að læknaráðið í rfkiuu Penn-
sylvania kaus hana til að halda ræðu
á fundinum í Pittsburg. Hún hjelt
ræðu MUm yfirsetukonur” og pótti
henni segjast mæta vel. Fyrir tíu
árum settist doktor Baker að í Media
og fór að gegna læknisstörfum; voru
margir henni mótsnúnir J>á af pví
hún var kvennmaður, en nú er svo
komið, að hún hefur einna mest að
gera af læknunum í bænum.
(The Wotnan’s Journal).
Miss Tail, dóttir erkibiskupsins
sáluga af Kantaraborg, ein með
helztu konum á Englandi, hefur
helgað fátæklingunum í London alla
æfi sína. Þó hún hafi góðar árs-
tekjur, hefur hún sest að mitt á meðal
fátæklinganna. Henni pykja hend-
ur sínar ekki ofgóðar til að vinna
nokkuð |>að verk, sem að einhverju
leyti ljettir böl fátæklinganna,
sjúkra manna eða ellihrumra.
Mrs. Jennie Turner Powers var
fyrsta konan, sem skipuð var Notar-
ium í ríkinu New York. Nfi eru
pær tíu eða tólf í bænum New
York. Miss Mary Seymour er Not-
arius í New York County, formað-
ur fyrir hraðritara-fjelaginu, gefur
fit uThe Business Journal”, er skatt-
heimtari og endurskoðari í New
Jersey.
I.ilian Fearing, eina konan, sem
í ár hefur tekið próf við lagaháskól-
ann í Chieago, er steinblind. Hfin
var ein af peim fjórum stfidentum,
sem hlaut verðlaun fyrir kunnáttu
sína. Nú er hfin búin að fá leyfi
til að flytja mál fyrir hæstarjettin-
um í Springfield og spá allir henni
að hfin eigi mikla og góða framtíð
fyrir höndum.
Áttiinpriiiii
—eða—
CORA IÆSI3E.
(Snúið úr ensku).
.Hjartans þakkir fyrir þessi orð
Mr. Margrave’ sagði Mrs. Montresor. ,Jeg
segi þa« satt, atS ;svo mikið hryllir mig
við þrælahaldinu ogöilumþelm, sem við
það eru riðnir, að ef jeg þyrfti ekki að
fylgja frænku minni og hjálpa henni til
að búa sig undir giptinguna, þá skyldi
jeg aldrei framar stíga fæti í Louisiana.
En nú verð jeg að fara, þær koma stúlk-
urnar. Aðalheiður er barn enn þá og
hefur ekkert hugsað um þetta mál. En
Águstus bróðir hennar er alveg eins og
hann faðir hans, hinn ábafasti 1 því aX
halda fram þrælaverzlunlnni. Og verið
þj“r nú sælir. Yið sjáumst aptur’. Svo
fór Mrs. Montresor burt.
jGilbert’ sagði Mortimer rjett í því
frænka hans gekk burt, ,í öllum bænum
láttu engan lifandi mann vita neitt um
það, sem jeg sagði þjer áðan um upp-
runa Miss Leslie. Jegbýztvið að i sam-
bandi vit! hana standi eitthvert ástar.
leyndarmál og jeg vildi ekki fyrir nokkra
muni verða orsök í því melS hugsunar-
leysi mínu, að þessi fallega stúlka hlyti
sorg eða gremju, þó ekki væri nema eitt
augnablik.
4Vertu alveg óhræddur, vinur minn’
sagði Gilbert, (Það er lás fyrir inunni
inínum í því efni’.
Svo komu þær Aðalheiður og Miss
Leslie inn, en rjett S því skanzt Morti-
mer burtu; hann sagðist ekki hirða um
að tala við Aðalheiði þá stundina.
Það varhægt að sjá, að þessar tvær
stúlkur voru harla ólíkar, þó þær væru
báðar fallegar. Aðalheiður Horton var
eins og áður er sagt fríð stúlka, en ekki
leyndi þnð sjer, að hún var gáskaful) og
ljettúðug og að danssalur og fjölmenni
mundi lietur eiga viti hana heldur en
heimilið. Miss Leslie var aptur eins og
utnn viö sig í fjölmenninu; hún var eins
ogilmandi, suðrænt blóm, sem gróður-
sett er á köldnm Norðurlöndum. Þuð
var auðsætt, að hún mundi kunna betur
viðslg í kyrrðog einveru, þar semglaum-
ur heimslns fengi ekki glapit! hug henn
ar eða rofið tryggðubandið viö ástvininn.
,IIjer getumvið þá loksins andað að
okkur hreinu iopti, elsku Cora mín’
sagði Aðalheiður. í því kom hún auga á
Gilbert, sem hafði risiðá fætur og mælti:
tSvo þjer liafið falið y-Rur hjerna, herra
Margrave, en menn hafa hver um annan
þveran leitað atS yður með logandi blys-
um utn allt húsitS. Cora, þetta er herra
Gilbert Margrave, hngvitsm«ður, málari
og skáld. Herra Margrave, þetta er
Miss Cora Leslie, vinstúlka mín, sem
dansar bezt af öllum, sem hjer eru í
kvöld’.
,Jeg ætla að biðja yður, herra Mar-
grave’, sagði Cora, ,að taka ekki orð
Miss Hortons trúanleg. Hún segir þetta
injer tíl heiSjrs, af því atShún veit hvort
sem er, að hún sjálf dansar svo langtum
betur en jeg’.
,Er það til of mikils mælzt’, sagði
Gilbert, að lofa mjer sjálium að dæma
um þetta og að biðja yður, að danza við
mig næsta dans?’
,Þa1S er alveg rjett’ sagði Aðalheið-
ur hlægjandi, ,við skulum dansa vi5 yð-
ur. Jeg lofa því fyrir hönd Coru líka.
En S hamingju-bænum, farið þjer nú ina
i danssalinn, berra Margrave, og látið
óskir þeirra sem þar ern uppfyllast; þá
langar svo mikið til að glápa á yður—Það
eru mí heiðurslaun Englendinga til af-
bragtSs-manna sinna. Þegar dansinn
byrjar, komið þjer og sækið Coru’.
,Jæja, vi5 sjáumst þá aptur Miss
Leslie, þegar jeg kem og sæki ytSur’
sagði Gilbert, hneiglSi sig og gekk burtu,
en renndi um leið hýru auga til Coru.
.Þarna færðu einn enn til að dást að
þjer Cora’ sagði AtSalheiður um leið og
hún settist niður á hægindastól og lagði
blómin, sem hún hjelt á, á marmaraborð
hjá sjer. ,Jeg fer að halda, Miss Cora
Leslie, að það hafi verið einfeldnings-
bragð af mjer, að fara að bitsja frænku
mína að halda þessa kveðjuveizlu, því
þú þarft ekki nema að sýna þig til þess
að stela frá mjer öllum piltunum mínum.
Jeg hef eiginlega gefist upp alveg skil-
málalaust. Jeg 9kyldi ekkert furðamig
á því, þó Mortimer fyllti flokkinn og
hyrfifrámjer líkaog ljeti mig sitja eptir
og syrgja minn kvikiynda svein’.
‘En eptir því sem þú hefur sjálf
sagt mjer. Aðalheiður, þá hjelt jeg að
Perey væri ekki mikill ástamaður sagði
Córa.
.Það er nú hverju orði sanuara’ sagtSi
Aðalheiður og stundi vitS. 4Það er eng-
inn maður þyrkingslegri eða hversdags-
legri en þessi fyrirhugalSi bóndi minn.
Ef það kemur fyrir, að hann hælir mjer,
þá er þatS æfiniega til að benda mjer á
einhvern gallann minn. Þá hef jeg ntí
satt að segja ekki svo fáa. Þegar hann
hlær hlýlega til mín, held jeg þess vegna
alltaf, að hann sje að hæðast að mjer
Heldurðu ekki að jeg hafi svo sem verilS
ánægð með sjálfri mjer um daginn þegar
við höfðum ekki sjest í fjögur ár. Hann
kom til London og sagði við mig:
.HeyrtSu, AðalheitSur mín góð, það hefur
komi/.t inn í höfuðið á henni frænku
okkar, að við ættum a1S verða hjón. Jeg
vil ekki sýna benni neinn mótþróa og jeg
hugsnað eins sje fyrir þjer’.
,Og hverju svaraðir þú?’ spurði Cora.
jJeg gag5i bara: 4Ónei, frændi minn
góður, jeg hef ekkert á móti þvi að gipt-
ast þjer. Eu í hamingjn nafni biddu
mig einskis annars’.
4En því gafstu samþykki þitt svona?’
spurði Cora.
4Jeg veitþaöekki. Jeg er svo fljót-
fær, kæruiaus, bráð, að jeg er til í að
gera allt, jafnvel illt, þegar svo liggur á
mjer. Hamingjan veit, að jeg er nógu
huguð, en þó er jeg þreklaus til atS gera
mótspyrnu. Jeg get einhvern ve ginn
ekki haft á móti henni frænku mi nni í
neinu. Hún hefur líka verið mjer eins
og bezta móðir. Svo er líka hitt, að jeg
eiska engan annan eða----------. En til
hveiser að láta sig dreyma um það, sem
ekki getur orðið? Það er líka víst, að
ef jeg verð kona Mortimers, þá þarf jeg
ekki að yfirgefa mitt ástkæra, suðræna
heimili. Ef þjer þess vegna sýnist jeg
glöSog kát, þó að því sje komið, að jeg
giptist, þágtturðu verið viss um, ais það
er af tilhlökkun til að fá innan skamms
að sjá föðurlandits, hið sólfagra Louisi-
ana-ríki’.
4Fyrirgefðu mjer, góða AlSalhei'Pur’,
sagði Cora, ,en mjer finnst á orðnm þín-
um. að hjarta þitt hafi eitthvert leyndar-
mál að geyma. Má jeg spyrja, hefur hr.
Margrave haftáhrif á þig íþví efni?’
(Framh.)
STÓRIJON vinna menn sjer opt með
þvS að hirða ekki um þótt maginn
hætti að meita fæðuna, elSa þótt hætiða-
leysi stríði á þá. Rurdock Blood Bitteis
lækna alla þesskonar kvilla og þt-ss fyr
sem byrjað er, þess fljótar. Dragið ekki
að fá þats meðal.