Heimskringla - 01.04.1891, Blaðsíða 3

HKinNKKlKiiL l. WIKNIPEdí, 9UK„ 1. APRIL 1891
,Af
DOMINIOÍí OF CANADA.
Stj»rn»r-tll»klpnn.
Honorable Edír»r Dewdney, aðal-
nmsjónarmanni Indíánamála.
\tefi l-vffiju til nUrn, sem þetta kunna
.afi sjá, tða sem þnfi nð einhverju leyti
kann nfi knmr. við.
I>ar e’S svo er me'Sal annars ákveSið í
löguin frá Canada t'in<ri, nefnil. í 43.
kap. afhinumyflrsko-Suðn lögum Cana-
vla rikis, er ne'nast „Lög viðvíkjandi
Indíánum”, aS yfirumsjonarmaður Indi-
ána málanna megi, hvenær sem hann á-
litur fað pjóíinni til heilla, me« opin-
berri nualýsingu fyrirbjóSa, attnokkrum
Indíána í Manitoha fylki eða nokkrum
hlnta hess, sje selt, eefl'S eða á nokkurn
iiátt látinn fá nokkur tilbúin skot, e?a kúlu
-skot (fixed ammunions or ball cartridsre),
osr hver sá sem þrtta ,ri">rir eftir að slíkt
hefir verið bannati með auílýsinsum, án
skriflegsleyfis frá yfirumlioðsmanni Indí
ránamála sæti allt að tvö hnndruð dollara
sektum eða 6 mán. fancelsi, eða sektuin
■oc faneelsi, sem K> <'kl;i vfirstifri $200,
^ekt eða sex mánaða fangelsi eptir ireð-
ipótta rjettar pess sem málið er dæmt í.
Kunn'igtgeritt: a'Kjeg, i>inn ofannefndi
Hon. Edgar Dewdney. yfirumboðsmaður
Indíánamálanna álítandi pað pjótSinni til
•heilla, og meti hli'Ssjón af opinberri auglýs
Ingu um sama efni, dagsettri nítjánda dag
ácúst 1885, auglýsir hjer með, að pað er
aftur fyrirhoðið, að selja, gefa eðaá
•nokkurn annauu liatt lata af hendi við In-
(díána í Canada Norðvesturlandinu (the
North-West Territories of Canada) eða í
nokkrum hluta pess, nokkur tiibúin skot
æða kúluskot; og nær petta forboð til og
gildir um Indíána í Manitóbafylki. Sjer-
hver sá sem án leyfis frá yfirumsjonar—
snanni Iudíánamála,gefur,selureðaá nokk
urn annann hátt lætur af hendi við Indí-
:gna í Canada Norðvesturlandinu, eða í
nokkrum liluta pess nokkur tilbúin skot
•eða kúluskot, mætir hegningu peirri sera
ákveðin er í ofangreindum iögum.
Þessutii staðfestu hef jeg ritað nafn
•mitt á skrifstofu minni í Ottawa 27. jau-
•úar 1891.
EDGAR DEWDNEY,
aðal-umsjónarmaður Indíána-mála.
þolgóður veg minn eg þreyti
pokunni hryndi frá jörð.
Ðoniinion oi* Oanada,
VERZLAR MEÐ ALLSKONAR
AKURYRKJO-ÁHÖLD.
Er mjög glaður að sjá alla bændur,
icm koma ti'l Calgary, heimsækja sig til
að skoða vörur sínar. Og gefur upp-
lýsingar viðvikjandi landtöku o. ft. Mun-
j-tt eptir merkinu.
A. Harris, Son & Co.
Wm. Maloney.
Aliylisjardir okeypis fyiír miljonir manna
>00.000 000 ekra
af hveiti- og beitilandi i Manitoba og Vestur Territónunum í Cauada ókeypis fyrir
landnema. Djúpur og frábærlega frjóvsamur jarðvegur, nægö af vatni og skógi
og meginhlutinn nálægt járnbrautum. Afrakstur hveitis af ekrunni 30 bush., ef
vel er umbúið.
I H I9ÍI' 1'R.IO VSAM A BELTl,
í Rauðár-dalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dalnum, og umhverfisliggj-
andi sljettlendi, eru feikna miklir flákar af ágætasta akurlandi. engi og beitilandi
-hinn víðáttumesti fláki í heimi af lítt byggðu landi.
r r
>1 i» 1 ín-iií»niii land.
Gull, silfur, járn, kopar, salt, steinolía, o. s. frv. Ómældir flákar af kolanáiualandi;
ddivittur pví tryggður um allan aldur.
jÁbnbravt fra hafi til hafs.
Canada Kyrrahafs-járnhrautin í sambandi vitt Grand Trunk og Inter-ColoniaJ braut-
irnar mynda óslitna járnbraut frá ölliim hafnstöðum við Atlanzliaf í Canada til
Kyrrahafs. Sú braut liggur unt miðhlut pjmsama beltisins eptir pví endilöngu og
um hina hrikalegu, tignanegu fjallaklasa, norður og vesturaf Efra-vatni og um hiu
mfnfrægu Klettafjðll Vesturheims.
H e i 1 ii æ in t 1 o p t s I a g .
Coptslagið i Manitoba og NorSvesturlandinu er viðurkennt hið lieilnæmasta í
Ameriku. Hreinviðri og purrviðri vetur og sumar; veturinn kaidur, en bjartur
ig staðviðrasamur. Aldrei poka og súld, og aldrei feílibyljir eins og sunnarí landinu.
8AJIBA\DSST.H)RMX í CAXADA
gefurhverjum karlmanni yfir 18 ára gömlum og hverjum kvennmanni sem hefur
fyrirfamilíu að sjá
1 15 O ekr u i* a 1' landi
dveg ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á landinu og yrki pað.
i pann hátt gefst hverjum manni kostur á að verða eigandi sinuar ábýlisjarðar og
ijálfstæður í efnalegu lilliti.
ISLEXZK A R \VL KX DI R
Manitoba og canadiska Norðvesturlandinu eru nú pegar stofnaðar í 6 stöðum.
Þeirra stærst er NÝJA ISLAND liggjandi 45—80 mílur norður frá Winnipesr, á
vestur strönd Winnipeg-vatns. Vestur frá Nýja íslandi, í 30—35 mílna fjarlægð
er ALPTA VATNS-N Ýl.ENDAN. báðum pessum nýlendum er mikið af ó-
numdu landi, og báðar pessar nýlendur liggja nær höfuðstað fylkisins en nokkur
hinna. ARGYLE-NÝLENDAN er 110 mílur suðvestur' frá Wpg., ÞÍNG-
VALLA-NÝLENDAN 260 mílur í norðvestur frá Wpg., QU’AI’i’ELLE-NÝ-
LENDAN um 20 mílur su'Stir fráÞingvalla-ny'lendu, og ALBERTA-NÝLKNDAN
um 70 rnílur norður frá Calgary, en um 900 mílur vestur frá Winuipeg. í síðast
cöldu 3 nýlendunum er mikið af óbjrggðu, ágætu akur- og beitilandi.
Frekari upplýsingar í pessu efni getur hver sem vill fengið með pví að skrifa
um pað:
Thomas Benaett
Eda
DOM. GOV'T. IMMIGRATION AGENT
13. I i, Baldwinson, (íslenzkur umboðsmaður.)
DOM. GOV'T IMMIGRATION OFFICES.
"Winiiipeo;. - - - Oanada.
Forsjáll: •
Hulinn með fátæktar-feldi
frægð pín er reykandi hjól,
valt mun pitt konungdóms veldi
veikum pú ríkir á stól.
Útlaginn:
Sannleikans geymir ágæti
gullstöfu'S ljósblæju rún.
Sjerðu’ ei hve hátt er mitt sæti
sólar við uppkomu brún?
Forsjáll:
Kurteis minn feril að keppa
kaus jeg, en hafnaði Þjer;
heiður og auðlegð að hreppa
hamingjan veitti pó mjer.
Útlaginn:
Gættu pess grunnhyggni refur,
pó glansir við upphefð og lán;
sjálfum pjer grifju pú grefur,
glötun pin iuður og smán.
Forsjáll:
ÞaS er svo bágt pig að beygja,
sem bæði ert stirður og prár;
pjer væri hollast að pegja,
pá gengi stjórnfræðin skár.
Útlaginn:
Hatur og hrakning við stríðir
liann, sem að frelsi mitt ver,
samt skal pað birtast um siðir
sigurinn tilheyrir mjer.
Forsjáll:
Þin er ei vinsælda vegur
viðkynuing, pað hefjegspurt;
mjer sýnist pú lítilmótlegur
labbaðu karl minn á burt!
,S. fsfeki.
A. L, CAI
erzlar ine« matvöru. hveiti, korn og
inað fóður; allt seltmeð lægsta verði.
A. I j. Cameron.
CALOARY. Alta.
Ji Alnitf.
Járnsmrður. Járnar hesta og allt pví
<nm líkt.
.Tolm Alexander.
CAVALTER, NORTH-DAKOTA.

E. Hebert
Yerzlar með vanalegar vörur, sem búðir
almennt hafa út á landi, svo sem mat-
vöru, föt og fataefni, skófatnað o. fl.
Cavalier, Xorih-IIakota.
■ seidir, keyptir og peim skipt.
lliiin &• C O.
Atlantic Avenue,
CALfiARY, ALTA.
The Hi
sti viðurgerningur, fínasta hús-
3 hentugum útbúnaði; vín og
f beztu tegund; allt ódýrt.
onnor, 209 Marketstreet.
flPELr, MAXITOBA.
Calgary Hei’ald.
Itærsta bezta og aipýðlegasta blað í
rðv.landinu. Viku-útgáfa; er 28 dálk
og hefur inni að lialda bæði myndir
allar helztu frjettir úr Calgary og Al-
ta.—Alberta er hið bezta fjárræktar-
búland i öllu Norðv.-landinu.
Haðið kostar að eins $2 árg.
algaby Heuai.d Publishing Co.
L AHDToKP-LOOIN.
Allar seetionir með jafnri tölu, nema
8 og 26 getur hver familíu-faðir, eða
hver sem komin er yflr 18 ár tekið upp
sem hcimilisrjettarland og forkaupsrjett-
arland.
IXXRITFX.
Fyrir landinu raega menn skrifa sig á
peirri landstofu- er næst liggur landitiu,
sem tekið er. Svo getur og sá er nem <
vill land, geflð öðrum umboð til pess að
innrita sig, en til pess veröur hann fyrst
nS fá leyfi annaðtveggja innanríkisstjór-
ans í Ottawaeða Dominioii Land-umdoðs-
mannsins í Winnipeg. $10 parf að horea
fyrir eignarrjett á landi, en sje pað tekið
áður, parf að borga $10meira.
BKYLDURMK.
Samkvæiut núgiídandi heimilisrjett-
ar lögum geta menn Hppfyllt skyldurnar
með prennu móti.
1. Með 3 ára ábúð og yrking landsins;
má pá landnemi aldrei vera lengur frá
landinu, en 6 mánuði á hverju ári.
2. Með pví að búa stöðugt í 2 ár inn-
an 2 mílna frá landinu er aumið var,
og að búið sje á landinu í sæmilegu húsi
um 3 mánuði stö'öugt, eptir að 2 árin eru
liðin og áður en beðið er um eignarrjett
Svo verður og landnemi að plægja: á
fyrsta ári 10 ekrur, og á öðru 15 og á
priöja 15 ekrur, ennfremur að á öðru ári
sje sáð í 10 ekrur og á priðja ári í 25 ekrur.
3. Með pví að búa hvar sem vill fyrstu
2 árin, en að plægja á landinu fyrsta ár-
ið 5 og annað árið 10 ekrur og pá að sá
í pær fyrstu 5 ekrurnar, eunfremur að
byggja pá sæmilegt íbúðarhús. Eptir að
2 ár eru pannig liðiu verður landnemi að
byrja búskap á landinu ella fyrirgerir
hann rjetti sínum. Og frá peira tíma
verður hann að búa á landinu í pað minsta
6 mánnði á hverju ári um priggja ára tíma.
ITM ElttJÍARBRJEF.
geta menn beðið hvern land-agent sem
er, og hvern pann umóoðsmann, sem send-
ur er til að skoða umbætur á heimilisrjett-
arlandi.
En se.r mdnuðum afiur en. landnemi
biður um eignarrjett, verður hann að knnn-
geraþað Dominion Land-umboðsmannín-
um.
LEIDKEIYIYGA 111ROD
eru í W innipeg, að Moosomin og Qu’Ap-
pelle vagnstöovum. A öllum pessum
stöðum fa innflytjendur áreiðanlegr leið-
beining í hverju sem er og alla aðstoö
og hjálp ókeypis.
SEINJíI heimilisbjett
getur hver sá fengi'ö, er hefur fengiö eign-
arrjett fyrir landi sínu, eða skýrteini frá
umboðsmanninum um að liann hafi átt að
fá hann fyrir júnímdnaðar byrjun 1887.
Um upplýsingar áhrærandi land stjórn-
arinnar, liggjandi milli austurlandamæra
Manitoba fylkis að austan og Klettafjalla
að vestan, skyldu menn snúa sjer til
A. M. IH ItliESS.
Deputy Minister of the Interior.
4
BEATTY’S TOUB OF THE WOBLD. •>
Ex-Mayor Daniel F. Beatty, of Beatty’*
Celebrated Organs and Pianos, Washington,
New Jersey, has retumed home from an ex-
tended tour of the world. Read his adver-
tisement in this paper and send for catalogue.
BEATTY
Dear Slr:—We
retumed home
Aprll 9, 1990,
from • touf
iroand the
world, rÍBÍt Ing
Kurnpo, AbIb,
(Holjr Ltnd), In-
dia, Ceylon, Af-
rlca(Egypt), Oce-
anlca, (Islaadof
tho Sbbs, ) and
WeBtern Amerl-
ca. Yet ln all
our f reat J onrney
of 96,97« mllea,
wedosot remem-
ber of hearing a
plano or an organ
eweeter ln tone
t h a n Beatty’a.
For we belleve
we have the
__ _. . . . . eweetest toned
From a Photofraph taken ln I.ondon, inatrumente
Kngl.nd, 111». nid.it m,
prlce. Now to prore to you that thle stateipent ie
absolutely true, we would llke for any reader of tbls
paper to order one of our matchlees organs or pianos
aad we will offar yon a great bargaln. Particulars Free.
Satisfaction GUARANTKKD or raoney promptly re-
fundad at any time wlthln three(9) years, with lnterest
•t Cpercent. on either Plano or Organ, fully warranted
ten yeare. 1870 we Ieft home a penniless plowboy:
to-day we hare nearly one hundred thousand ol
Beatty’s organs and pianos in use all over the
world. If they were not good, we could not hav*
■old eo many. Could we f No, certainly not.
Each and every instrument is fully warranted for
ten years, to be inanuf&ctured from the best
material market affords, or ready money can buy
KX-MAYOK DAHIKL J. BKATTT.
Church, Chapel, and Par.
£a*®aniios
Beautiful Wedding, Birth-
I day or Holiday Bresents.
1 Catalogue Free. Address
Hon. Daniel F. Beatty, Washington, New Jersey.
ORGANS
ISLENZKIR SÖG UÞÆ TTIR
-EPTIK —
GtsLA KONRAÐSSON.
I.
S A G A
JÖRUNDAR JÖRUNDARSONAR
EÐA JORGINS ÞÁTTUR.
FBPH k CL
Bækur á eiislui og Llenzku; islenzk-
ar sálmahækur. Rit áhöld ódýrust í
borginni. Fatasnið á öllum stærðum.
Ferguson A Co. KW ílain SL.
Wiiipeí,
Man.
:-:C.
HÚSBÚNAÐARSALÍ
Market St. - - - - YYinnipeg-
Selur langtum ódýrara en nokkur ann-
ar í öllu Nor'övesturlandinu. Hann hef-
ur óendanlega mikið af ruggustólum af
öllum terundum, einnig fjarska fallega
munifyrir stásstofuö-.
C. H. WILSOSÍ.
XIII.kap. .Törgin ríð»r norður og kem-
ur á Þingeyrar og í Viðvík .
Dað var n6 á lestunum að JOrgin
reið norður; var af fallbyssnm
hleypt á skipinu Marjrret Antia, er
hann reið paðan; stóðu strákarhans
ærið steigurlega í stigreipi langsetis
á stræti, áður hann reið af stað úr
Reykjavík, og gaf tákn pegar með
keyri sínu, með pví að hringslá pví
um pann aptasta. Þótti mörgum
petta margiæti kátiegt og pví held-
ur, pá íslendingar einir voru með
houum; riðu peir mikinn, er 4 braut
leystu. Voru nú Húnvetningar
margir á norður leið komiiir með
lestir sínar, og hjetu pvl ntargir að
láta hann ei ræna sig. Lestir Skag-
firðinga voru og margar syðra, og
væntu að mæta peim Jörgin norður
aptur á fjöllunum; var með einni
Jón prestur Konráðsson frá Húsey,
er síðar varð prófastur og hjelt
Mælifell og Gottskálk silfursmiður
á Völlum í Vallhóimi, Egilsson,
Gíslasonar með presti, hjetu peir
pvi að láta ei ræna sig hesturn og
mæltust til pess við fleiri lestamenn.
Gísli Konráðsson var og í för tneð
peim, er pá var á Langamýri í \ all-
hólmi; en aldrei mætti Jörgin peim.
Jörgin hitti Magnús bónda Bjarnar-
son frá Hvammi í Svartárdal við
Búðará sunnan Sand; skilja par
Grímstungnavegur og Sandleið pá
sunnan er farið. Krafðizt Jörgin af
Magnúsi reiðskjóta, en Magnús
kvað honum eigi fara sem hann Ijeti
yfir, að hann vildi beita ofurvaldi,
og kvaðst heldur mundi láta líf sitt,
en fá konum hesta sína, og víst
tnundi pá eitthvað meiia í skerazt.
Ljet Jörgin pá af pvl; hefur og sagt
verið, að Samson rjeði honuin frá
að fást við Magnús, pví ei er getið
Jóns o-reifa i norðurförinni með hon-
O
um. Þeir Jörgin riðu Grímstungna-
heiði ofan í Vatnsdal og ofan á
Þingeyrar. Bjó par Björn Olsen
hreppstjóri, er veriðhafði verzlunar-
stjóri, einn liinn auðugasti maður,
heimti Jörgin par fylgd og hesta, en
Björn vildi hvorugu miðla, tók Jör-
gin pá knefabyssu og setti að Birni;
Björn spretti frá sjer og beraði
brjóstið og bað hann skjóta, ef hann
vildi, og ljest hafa svo mannaflavar-
ið, að sín mnndi bratt hefnt verða;
voru par og komnir margir menn
til vinnu, og hikaði Jörgin; hafði
og Björn sjeð Jörgin áður og vissi
að nokkru deili á honum, pví utan
hafði Björn verið í Skírdagsslag.—
Þaðan reið Jörgin í Spákonufells-
höfða; var par pá verzlunarstjóri
Kristján Gynther Schram; pekkti
hann Jörgin, pví ungir höfðu peir
viðkynnzt í Kaupmannahöfn og al-
izt par upp í nágrenni; bauðst hon-
um par lítill vegur, og ei leyfði
Scliram honum að innsigla hús stn;
var pá og margt, tnanna í kaupstaðn-
um og sjómenn komnir par utan af
Hafnabúðum til heimferðar. Það-
an reið Jörgin til Skagafjarðar,
Hvalugafjall til Gönguskarða, pví
Degi fylgdarmanni hans voru par
leiðir kunnar; fóru peir Hjeraðs-
vötn á Fornósi, voru ferjaðir frá
Sjávarborg og síðan hin austari
vötn á Asferju. Allt reið Jörgin í
Hofsóskaupstað; var Jakob Hav-
steinn par pá verzlunarstjóri; inn-
siglaði harm par búðir að kallað var.
Þaóan riðu peir inn til Viðvíkur;
bjó par sýslumaður Skagfirðinga,
Jón Espólín hinn fróði; var hann
ei heirna, en riðinn af hjeraði og
suður til Stóra—Hólms á Akranesi
til fundar við Magnús Stephensen,
og suður fór hann til Viðeyjar.
Rannveig kona Espólíns var heima
og vildi enga hesta ljá; heirnti Jör-
gin pá harðlega, Ijet hún pá sækja
stóðhross nokkur, er hún átti, og
reka heim á stöðul, og bað pá taka
pau, mætti hún ei önnur ljá, en ljet
svo til stilla, að hundar hlupu á
pau og höfðu peir peirra ekki, en
annan beina veitti sýslumannskonan
peiin, og pað sagði hún sjálf, að
Samson vildi fara að öllu setn vægi-
legast og svo peir Gfsli Guðmunds-
son og Sveinn Pjetursson, pvi gjörla
kenndi hún pá; kom svo að Rann-
veig hjet að senda 4 bæji að freista
pess að fá hesta, og töfðust peir við
pað um hríð.
Áttuiignriiiii
—eða—
CORA LESLIE.
(Snúiö úr etinku).
,Mjer skjátlaði pá ekki, Gilbert Mar-
grave’, sagði Gerald hrærður. ,Þú ert
heifiursmafiur og pví pori jeg að segja
pjer mín trúnaðarmál. Þú verður að
flýja úr Louisiana með Coru. Við meg-
um ekki liafa liana 1 peirri liættu sem
hún er í lijer, af hatrinu sem al-
menningur liefur á lienni vegna móð-
urættariunar, vegna pess, að hún er præll.
Þetta or'3 ógnar pjer ekki eins og patS
ógnar mjer, en pú skilur samt, að með
pvi sje gefits til kynna, að barnið sje
sönni álögum undirorpið og mó-isirin’.
,En pví pá ekki að leysa hana?’
spurði Gilbert.
J.eysa hana!’ endurtók Gerald.
(Mundu lögin leyfa mjer pað?’
,Nei, iangt frá. Jegget ekki keypt
lienni frelsi fyrri en hún er prítug að
aldri, nema ef hjeraðsdómarinn viður-
kenndi ástæður mínar gildar og góðar
og prír fjórðn peirra manna, er skipa
tylftardóminn, gerðu pað sama. En pú
hlýtur að sjá, að ekkert pvílíkt yrði fá-
anlegt núna, einmitt pegar umtalið um
rýmkun prælshandanna er sem mest og
alpýtSa lijer par af leiðandi í versta ham.
Það er hræðilegt og pig hryllir við, að
sjá föðurástina svona aflvana fyrir lögum
landsins. En svona er pað’.
,Það er djöfullegt’, svaraði Gilhert.
En hvað getum vifS pá gert?’
4Þú vertSur að flýja úr Louisiana’,
svaraði Gerald. ,Þið getið ekki gengið
í hjónaband hjer nema pú viunir eiS ats
pví, að svertingjablóð sje í letSum píuum.
Cora getur pess vegna ekki orðið kona
pín fyr en i einhverju frjálsa rikinu.
Mío tillaga er pví, að pú farir á fund
brezka konsúlsins, brSjir hann um hjálp
til að komast burtu og biðjir hann jafn-
framt að ljá Coru húsaskjól, pangað til
pú ert búinn til burtferðar. Og pangiviS
parftu aS koma henni í dögun á rnorgun;
pá eru fáir á gatigi og lmn kemst pang-
atS klaklaust, ef hún liefur yfir sjer pykka
blæju. Jeg fel petta allt pjer á liendur.
Þjer er líka liægðarleikur að vinna lmna
til pessa pví hún elskar pig einlæglega,
en enginn og ekkert i Louisiana, sem
vekur hjá henni söknuð við burtförina’.
(Nei, Mr. Leslie, pú gerir henni rangt
til, trúðu mjer....’ sagði Gilbert, en Ger-
ald tók fram í;
,í hamingju nafni ekki eitt orð’,
sagði hann. ^Einhverntíma í framtíð-
inni pegar sorgir og prautir aútíðarinnar
*' - —
eru ekki lengur til nema sem endur-
minning, pegar hún er glöð og ánægð
og hefur allt að pví gleymt mjer, pá
skaltu minnast á mig og segja henni að
jeg hafi elskatS hana, en ekki nú. ÞatS
er betra fyrir okkur bæði, atS komazt
hjá skilnaðarkveðjunni, svo jeg ætlaekki
að finna hana áður en hún fer, pó mjer
finnist að líf mitt sje á enda um leið og
hún yfirgefur mig. En pú, Gilbert, pú
skrifar mjertilstöku sinnum’.
Vissulega, minn kæri’, svaraði Gil-
bert og tók hendur Gilberts í sínar.
,Vertu sæll, sonur minn!’ sagði pá-
Garald hrærtSur. ,Þú vertSur henni góð-
ur, vona jeg, fyrir mig, og elskar hana.
innilega. Jegtreysti pjer til pess. Vertu
sæll! Svo sleit hann sig af honum og
hljóp inn í húsið.
Gilbert gekk með hægð á eptir hon-
um inn og bjó sig til burtferðar, pví
geðshrœringar hans voru of miklar til
pess, að hann gæti sofið. í dagrenningu
var hann ferðbúinn og kallaði pá Toby
fyrir sig og fjekk honum miða til að færa
Coru, par sem hann bað hana að ðnna
sig tafarlaust út í garðinn.
Hann purfti ekki lengi að bíða. HanD
hafði ekki verið tíu roínútur i garðin-
um pegar Cora kom, sem var venju frem-
ur sorgbitin og föl. Hún heilsaði hon-
um stuttlega, en spurði hvort faðir sinn
hefði ekki komið kvöldið næsta á und-
an, og hvort peir hefðu ekki veri-S tveir
einir S garðinum um tíma. Gilbert kvað
svo hafa verið.
,Segðu mjer allt, sem ykkar fór á
milli’ sagði hún.
(Það voru sorgarfrjettir, sem hann
færði mjer, Cora, svaraði Gilbert. Hætt-
urnar umkringja okkur á alla vegu.
Ilann óttast um pig og býður pjer að
fara úr Louisiana nú undir eins. Það er
pess vegna að jeg kalla pig svona snemma.
Við veröum að fara af stað á augna-
blikinu’.
,Fara úr Louisiana en skilja hann
eptir? spurði Cora?’
,Já! Hann hefur fastráSið að sitja
til pess síðasta ( g berjast við ógæfu
sína, en hann vill ekki hafa pig hjer í
hættunni. Vagniun er um pað tilbúiun
og allt annað tll. Jeg fer meS pig!
hús brezka konsúlsins og patfan, með
guðs hjálp, til einhvers frjálsa ríkisins
og par göngum við i hjónabandið’.
,En pví sendir hann faðir minn mig
burtu á pennan hátt—án pess að tala til
mín eitt lilýlegt orð, etSa kveðja mig’.
jÁsakaðu hann ekki, Cora. Hans
seinustu orð voru ástarorð til pín, en
angistar- og saknaöar-tárin sögöu pó
meira en orðin'.
,Og sagöir pú að jeg mundi hlýða
pessu boði og skilja pannig við hann?’
,Já, Gora jeg gerði pað’.
,Ó, Gilbert! Hvernig gaztu álitið
mig svo tilfinningarlausa? Var pað ekki
til að líða með föð'.ir mínum, að jeg
fór frá Englandi til Louisiana? Getur
hann pá ímyndað sjer að jeg sje svo
aumkunarverS bleyða, að yfirgefa liann
nú, pegar hann er í mestri liættu stadd-
ur? Nei, nei! Svo lengi sem h'it.n er
hjer, svo lengi verður dóttir hans hjá
honum. Þegar liann fer, fer liún með
lioDum,—Fyr fer hún ekki eitt spor’.
,Cora, elsku Cora!’ sagði Gilhert.
Það skal vera eins og pú villt. .Jeg
skal lilýða pjer’.
,Segðu mjer, Gilbert, til hvers ætlað-
ir pú á fund brezka konsúlsins?’
,Til pess að greiða veg minn burt
hjeðan, og til að skilja pig eptir hjá
honum um stund’.
tJa, farðu pá og farðu starx', sagöi
Cora, en farðu einn, og kauptu handa
okkur rúm á ensku skipi. Við skulum
yflrgefa Loutsiana, en við skulum hafa
föður okkar með. Láttu mig vitu hv*ð
gengur í kvöld’.
,En, ef pú i millitíðinni....’ lengra
komst hann ekki, hún greip fram i:
Jlvað geturðu óttast? Þaö er hjer
um fáar klukkustundir að eins að gera.
Við finnumst í kvöld tii að skilja ekki
aptur. Þarna kemur pá Toby; liestarn-
ir eru pá komnir fyrir vagninn. Yertu
sæll, Gilbert. Jeg vona að púliafirallt
undir búið pegar pú kemur aptur, svo
að við komumst vandræðalaust hnrtu’.
í pessu var Toby kominn og sagði
vagninu tilbúinn, og gengu pau svo nieö
liægð fram garðinn og niður fyrir barð-
ið í hvarf frá húsinu, par sem vngninn
beið á brautinni.
,Vertu sæl, elsku bezta mín’, sagði
Gilbert og tók Coru í faðm sinn, er pau.
komu aö vagninum. ,Þessi skilnaöur
er einlrvern veginn svo bitur, pó liann
verði stuttur. Guö blessi pig og varð-
veitil’
Framh. v