Heimskringla - 06.04.1892, Blaðsíða 2

IXIEIXÆSIKIRIJSrLjí-X^A. OGr OLIDIIsr, W'IITITIIE’IEG-, ©' -^IF’IR.IIL 1802.
‘Heifflskringla
Off ÖLDIN”
Keinar út á Miðvikud. og Laugardógum.
(A Semi-weekly Newspaper pub-
lished on Wednesdays and
Saturdays;.
Thf dtimskrinsla Ptg.&Pnbl.Co.
útgefendur. (Publishers.)
Skrifstofa og prentsmiðja:
151 LOMBARD STREET, - • WINNIPEG. MAN.
Blaöið kostar:
Helll árgangur.........$2,00
Háif tr árgangur........
Um 3 minutSi............ 0>”a
Gjalddagil. Júlí. Sásíðar borga«, kost-
ar árg. $2,50.
Sent til íslands kostar árg. borgaðr hér
$1,50.—Á Islandi 6 kr., er borgist fyrir-
fram. Á NorKrlöudum 7 kr. 50 au. A
Knglandi 8s. 6d.
Einu sinni var Yinna húsfreyja og Þetta vakti svo mikið hneyksli, fram peiin manni, er bæði reyndist Jafnvel þó dálítil ósamkvæmi virð-
börn hennar svo aðþrengd, að f>au að lögfræðingafélagið (The Bar As
treystust ekki að halda lengr út sociation) tók aðferð Maynards til
píslirnar og stritið. Þau tóku sig' rannsóknar, eftir f>ví sem föne
saman, og lögðu niðr ráð sín.
uEf við segjum Auð, að við vinn
um ekki lengr, nema hann gefi Iar(^ voru bornar, og gera tillögu
okkr ríflegri viðrgerning, f>á má ,im- Nefndin hefir nú lokið starfi
voru á, setti níu manna nefnd til
að rannsaka sakir pær er á Mayn
ör U adireins og elnhver kaupandi blabs-
ins skiptir um bústað er hann beðinn atS
senda hirui brcyttu utanáskript á skrif-
stofu blaðsins og tilgreina um leið fyrr-
wamdi utanáskript.
Aðsendum nafnlausum greinum verð-
ur ekki gefinn gaumur, en nöfn höf-
undanna birtir ritstjórnin ekki nema
með sampykki peirra. En undirskript-
ina verða höfundar greinanna sjálfir að
tll taka, ef peir vilja að nafni sínu sje
leynt. Ritstjórnin er ekki skyldug til
at( endursenda riteerKir, sem ekki fá rúm
fbiaðinu, nje heldur að geyma pær um
lengri eða skemmri tíma.
Upplýsingar um verð á auglýsingum
í .Heimskringlu” fá menn á afgreiðslu-
stofu blaðsins.
Uppsögn bíaðs er ógild, sam-
kvæmt hjerlendum lögum, nema að
kaupandinn borgi um leið að fullu
skuld sína við blaðið.
Ritstjóri (Editor): JÓN ÓLAFSSON.
Rusiness Manager: EINAR ÓLAFSRON.
Hann er að hitta á afgreiðslustofu
blaðsins hvern virkan dag kl. 9 til hádeg
is oe frá kl. !—6 síðdegis,
Auglýsinga-ageut og innJtöttunamuiðr-.
EIRIKR GÍSLASON.
(Advertlsin^ Agent & Coilector).
Utar aslcript til blaðsins er:
Vhe B ei mtkringla Printingdk FublishingC
P. O. Box 305 Winnipeg. Canada.
VI ÁR. NR. 20. TÖLUBL. 280.
(Öldln I. 32.)
Winnipko, 6, April 1892.
Auðr og Vinna.
t>au eru hjón, sem verða að lifa
saman í heilögu hjónabandi, hvort
aunars aðstoð, sem hvorugt má ann-
ars án vera.
En enginn getr sagt að f>að sé
lánsamt eða ánægjulegt hjónaband
alt af.
Hvorugt getr án annars lifað.
Þettaer sú náttúrulögmálsins nauð-
syn, sem hefir verið aðdráttaraflið,
er <1 ró þau saman í hjúskapinn.
En Auðr er versti heiinilisharð_
stjóri. Hann getr ekki lifað án
konunnar, Vinnu, og f>vi verðr
hann að halda í henr.i lífinu; en
hann gerir heldr-ekki meira. Hann
sveltir konuna, klæðir hana illa, og
leggr henni yfir höfuð svo lítið til,
sem framast má af komast með, ef
hún á að hjara og vera fær til að
pjónr. honum með veikum burðum
til borðs og sængr,
Já, þjóna honum til borðs og
sængr, f>að er rétta orðið. En hún
fær ekki að sitja við sama borðið
eða byggja rekkju með bóndanum.
Þau eru í rauninni skilin að borði
og sæng. Hún er bara orðin am-
bátt hans.
Iiann á frillu líka, sem heitir
Gullkista, og hana heldr hann rík-
mannlega.
Auðr býr á Glæsisvöllum. Þar
eru verksmiðjur miklar, búskapr
stór og hlöður og forðabúr. Með
konu sinui Vinnu á Auðr urmul
barna. Synirnir heita allir sama
nafni. Sérhver f>eirra heitir Starfi.
Dætrnar eins. Hver fieirra heitir
Elja.
Hýbýlin fieirra eru smá. Þau
verða að lifa í litlum og lélegum,
loftillum og köldum klefum, við sult
og seyru eins og móðirin.
Á útjaðri heimajarðarinnar liggr
hjáleiga; f>ar heitir í Munaðarnesi.
Þar er höll fríð til bústaðar, og þar
sitr Auðr bóndi með frillu sinni
Gullkistu í höllinni; sú höll er köll
uð Lysting. Þau eiga fá börn, feit
og vel alin. Þau lifa í velsæld og
iðjuleysi með móður sinni.
hann til að bæta kjör okkar; f>ví
annars drepst hann með frillu sinni
og öllum hennar krökkum. Ekki
fara þau að vinna”. Svona talaði
Vinna húsfreyja um fyrir börnum
sínum.
Þeim pótti petta snjallræði, og
næsta morgun er Auðr bóndi kom
heim til að skipa til verka, pá neit-
aði Vinna og öll hennar börn að
taka nokkurt liandtak, nema pau
fengju betri aðbúð og viðrgerning.
Auðr bóndi hló kuldahlátr. Hann
hafði alla lykla að öllum forðabúr-
um, og sagði Vinnu og börnunum,
að nú gætu pau soltið algerlega, ef
pau vildu ekki vinna, og svo rak
hann pau út úr kofunum, sem þau
bjuggu I, út á gaddinn. Þau söltu
pann dag og lágu úti um nóttina.
Morguninn eftir voru pau svo af
sér komin af hungri og kulda, að
pau buðu Auði að taka til starfa aftr
með sömu kjörum og áðr.
Nokkru síðar kom yngsta dóttir-
in, Elja in yngsta, að máli við móðr-
sina og systkin.
Hún mælti svo:
uNú hefir mér dottið nokkuð i
hug.
”Lítið höfum við aðéta, og fátt til
klæða. En lífinu munum við halda.
flest að minsta kosti, þótt við spl'.r-
um nokkra inunnbita á dag af J>essu
litla, sem við fáuin að burða. Ef
við senijum við ekkjuna hjerna á
næsta bæ, hana Fyrirhyggju gömlu,
um að geyma fyrir okkr leifarnar,
og biðjum hana að selja fyrir okkr
livern lepp, sem við getum áu ver-
ið, og verja andvirðinu til að leigja
okkr húsnæði hjá sór um nokkurra
vikna tíma, pá býst ég við, að okkr
gangi betr að hafa fram bætr á kjör-
um okkar næsta sinn. Ef við get-
um haldið út eina viku eða tvær, [>á
hugsa ég að faöir okkar Auðr verði
undan að láta. Hann verðr pá orð-
inn fullsaddrá að vinua sjálfr, og
alt hans bú fer á höfuðið, ef ekki
inn hygnasti og ráðvandasti forseti, ’st koma fram í meining setningar-
er ríkin liafa haft siðan Lincolns innar’ SenK % fram LjA að tala um
rio„„ , > _ , . , . hana, pví hún bendir aðeins til frarn-
aaga. Auk pess er liann einmaðri . , ,
; _ _ , r. n ,, leiðandans, og meiðir pví engan.
ínn, sem hefir gefið öllum flokknuin „ ® ‘ ®
En að pví leyti sem höfundr henn-
ar meinar að sverta eða óvirða per
er gripum pjónað eða nein nauð-
synjaverk unnin.
’Og viti hann, að liann getr ekki
velt okkr til lilýðni á fyrsta eða
öðrum degi, þá er hann nógu skyn-
samr og eigingjarn til að láta und-
an í tírna”.
Þetta ráð líkaði öllum vel. Það
ar reynt og pað hepnaðist.
Auðr varð að láta undan.
Hann hefir stundum reynt að færa
skamtinn niðr á ný, og það hefir tek-
izt honum um tíma stundum, f>eg"
ar Vinna og börnin hennar hafa ver-
ið varbúin við, og ekki átt neitt I
geymslu hjá gömlu Fyrirhyggju.
En nú eru þau farin að læra það,
að pað stoðar ekki Vinnu og henn-
ar börn að leggja niðr verk, nema
>au eigi til næsta máls.
Og pví gæta pau pess nú ávalt,
að eiga jafnan dálitið í sjóði geymt
hjá Fyrirhyggju.
Þetta litla ævintýri viljum vér til-
einka oerkmannaiélögunum.
I.esendr vorir muna, ef til vill,
að vér gátum pess, er uDave” Hill
var að stela efri málstofunni á New
York pingi á sitt vald með pví, að
stela sætum frá rétt kjörnum þing
mönnum af samveldismanna flokki.
Þá hafði hann mann, er Maynard
hét, til að hjálpa sér til að stinga
undir stól atkvæðaseðlum og falsa
atkvæða úrslitin. Rótt á eftir fékk
Maynard pá umbun illverka sinna,
að hann var útnefndr dómari I yfir-
réttinum I New York.
og lýsir I einu hljóði yfir pví, að
Maynard sé sannarlega sekr I glæp
Um petta fer merkisblaðið The
Nalion (bezta vikublað pesarar
álfu I sinni röð) þessum orðum 31
f. m. :
uAnnan eins siðferðislegan löðr-
ung, eins og pann sem lögfræðinga-
félagið hefir gefið Maynard dóm
ara, hefir að vorri ætlun aldrei
neinn dómari fengið I pessu landi,
og það af pvl, að aldrei hefir nein
slík nefnd manna fyrri kveðið upp
úr um glæpsemd dómara.
Hefði Maynard verið kærðr fyrir
efri málstofu, hvort heldr ríkispings
eða bandaþings, og verið dæmdr
sekr af þeim dómstóli, pá hefði )>að
aó vlsu varðað hann launum hans
og embætti, en það hefði ekki ver-
ið annað eins siðferðislegt dauðans
rothögg, eins og petta. Því að efri
málstofa pings er nefnd stjórnmála
manna, og fæstir af þeim á nokk-
urn hátt, hvorki fyrir lærdóms sakir
nó mannkosta, hæfir til dómara-
starfa----. —. En nefnd lögfræð-
inga-félagsins, sem prófaði mál
Maynards dómara, var skipuð inum
mest metnu lögfræðiiigum álfunnar
þeiin er eigi eru I dómarastöðu. Ef
nefndin hefði verið gerð að lögleg
utn dómstól, þá hefði pað verið
dómstóll, sem ekki um langan aldr,
eða ef til vill aldrei, hefir átt sinn
jafnoka I pessu ríki eða nokkrti rlki
Bandaveldisins. Og meira að segja,
af nlu iiefiidarmöiinunum voru sjö
af sama stjórnmálaflokki (demokr.)
sem Maynard sjálfr. Allir níu voru
samdóma I einu hljóði um, að Mayn-
ard liefði gert sig sekan I stór-
pjófnaði á öðru stigi (tjrand lur-
ceny in the second deyree) og á
petta álit nefndariniiar félst alt lög-
fræðingafólagið nálega I einu liljóöj.
Fyrir mann, sem liefði snetíl af
sómatilfinningu, \ æri petta siðferð-
isleo-t banasár“.
gefið
fasta stefnu og ótvíræða stefnu I
heilan mannsaldr. Hann er forvíg
ismaðr frjálsrar verzlunar og ráð-
varidlegrar peningasláttu; og hann
er maðrinn, sem hefir hug til að
standa við skoðanir sínar og standa
og falla með þeim. Og I pvl er
ótrúlegr siðferðislegr styrkr.
Ef sérveldismenn sigra ekki með
Cleveland I broddi fylkingar, pá
verðr peim ekki sigrs auðið I petta
sinn.
Vér vonum peir eigi sigrinn vís-
an með honum. Alt bendir á pað.
Urn samkomu sérveldisma'nna (ele-
mocrats) I Grand Forks, sem vér
nýlega gátum um og skipuð var
meðal annars tveim Islendingum
(M. og Sk. Brynjólfssonum), segir
N. Y. Nation 31. f. rn.:
uFyrsta samkoma I vestr ríkjun
um til að kjósa kjörmenn á alls-
herjar-kjörfund sérveldismanna I
Chicago, var haldin I Norðr-Da-
kota á firntudaginn var.
Kjörmennirnir, sem hún kaus, eru
allir sainan öflngir fylgjendr Cleve-
lands. Sampykt var að lýsa yfir
pví, að pað væri álit sarnkomuþess-
arar, að fyrv. forseti Grover Cleve-
land sé öllurn öðrum framar inn
langbezti fulltrúi sérveldismanna
skoðana.
Norðr-Dakota hefir hér sett það
eftirdæmi, sein auðsjáanlegt er, að
in eldri ríki I þessum hluta lands-
ins munu alment fylgja. Að und-
anteknum tveim eða prem ríkjum,
sem kunna að halda fram, að minsta
kosti fvrir kurteisis sakir, einhverj-
um uppáhaldsmanni úr vestrríkjun-
um, lítr út fyrir að vestrríkin muni
ætla að standa öll sem einn maðr
ineð pví, að Cleveland verði til-
nefndr sem forsetaefni. Og pað
sem meira er, pað lítr út fyrir að
vestanmenn sé pess einráðnir, að
láta sterklega til sín taka á aðal-
kjörfundinnm I ár”.
Sve segir petta merka blað. Vér
bætum pví við, að pað er að voru
áliti jafnt ið vitrlegasta, eins og
pað óefað er ið heiðarlegasta, sem
sórveldisinenu geta gert, að halda
Hr. ,,M.“ á Grund er að fást um
pað I grein hér aftar I blaðinu, að
hann skuli ekki vita, hver sé höfundr
bréfsins frá Grund I 21. bl. „Ald-
arinr.ar“.
Vér getum ekki satt forvitni vin-
ar vors, hr. M., en vér getum gert
annað fyrir hann. Það er þetta:
Ég, Jón Ólafsson, ritstj. blaðsins,
skal gera ummælin I bréfinu frá
Grund að mínum orðum. Eg skal
standa við það, pví pað vita allir
sem manninn pekkja, að Sigurðr
Kristófersson er maðr „einfaldr, en
montinn og hógómagjarn“. Eg sagði
honum pað í opin eyrun norðr I
Nýja íslandi vorið 18ð0, að hann
væri svo heimskr maðr, að pað
væri ómögulegt að eiga orðastað
við hann, og óg held hann hafi ekki
orðið gáfaðri slðan. Nú, hann getr
ekki að því gert, manntetrið; en
ueldr ber pað vott uin mont og
hégómaskap, að vera [>á að blaðra
uiii mál, sem maðr liefir ekki suef
af skilningi á, eius og haun var
þá að gera. Og sé pað svo, að
ha.iiii sé að liugsa um að fara að
trana sér fram til kosuinga til
pings, pá ber pað vott mn hégóina-
ikap. sem pörf er á að taka í taum-
ana á.
Þótt maðr geti nurlað sainan fá-
eina dollara á landprangi, pá pað
ekki nóg; peir, sem á þing koum,
ættu að hafa eitthvað í heilanum líka.
Sé hann tómr, er gagnslítið pótt
buddan sé full.
V ór höfuin ekkl talað neitt
mannkosti eða ukaraktór” hr. S. Kr.,
og bréfið ininnist ekki lieldr á pá.
Það talar að eins uin einfeldnina og
montið, sem vafalaust eru ekki peir
hæfileikar, sem einkum eru ákjós-
andi hjá pingmannsefni.
Hvort sem hr. M. þykir pað lág
hugsun eða ekki, að benda á þá
hæfileika sem pýðing hefir r.ð þekkja
hjá peim mönnum, sem trana sér
frain í almennuiri rnálum, álltum
vér pað rétt og skyldu blaða aðgefa
slíku rúm. Vér gerðum p«ð meg
pví betri samvizku, sem vór höfðum
hreinskilnislega látið sama álit á
manninum 1 Ijósi við sjálfan hann
fyrir nærfelt tveim árum.
Frekari umræðum má hr. M. snúa
til vor. Vór tökum að oss að svara
fyrir Grundarbréfið að þessu leyti.
J. Ó.
HOTEL DU CANADA,
184—88 Lombard Street,
Wlnnipeg, - Man.
II. BENARD, eigandi.
Beztu vörur. Smá og stór,
sórstðk herbcrgi.
sónu lir. S. K., þá birtist liér, eins og
oft endrarnær í blöðum vorum, ofr
lág ogógöfug hugsun; hugsur, sem
bjrr sór til mynd af ytra ásigkomu-
lagi hlutanna, en sem ekki athugar
innra eðli þeirra, eða nytsemi. Og
sömuleiðis hugsun, sem ekki virðist
stjórnast eftir grundvallarreglu
hinnar almennu siðfræði vorrar.
Það er augljóst, að fregnritinn
hefir ætlað að gjöra illt verk í tilliti
til sérstakrar persónu, en árangrinn
verðr ssrnt ekki algjörlega sá, sem
hann hefir ætlazt til; hann kemr út á
gagnstæðan hátt, og vil ég sýna
hvernig pað atvikast.
Ég set nú svo, að það hafi verið
tneining fregnritans (sem erþáröng),
að S. Kristófersson hafi nú virkilega
pann karakter eða eðliseinkunnir,
sem hann tileinkar honum, þá sjá all-
ir hugsandi menn, hvaða pýðingpað
hefr, eða hver afleiðingin af pví
verðr, að lýsa þeim opinberlega fyrir
heiminum. Hvað munu peir menn,
sem ekki pekkja hr. S. K., hugsa,
pegar þeir sjá lýsinguna ? Þeirauð-
sjáanlega gjöra sór enga grein fyrir
pvf, hvort Ij'singin ersönn eðaósönn.
Alt sem peir hugsa er petta : Þarna
kemr pá enn pá ein lýsingin fram á
skoðunarsviðið,sem álangtí land með
aðkomaheim við drengilegan og göf
ugan rithátt. Sömu áhrif hefir lýsing
pessi á alla pá, sem pekkja Siguið, ers‘
að pví viðbættu, að peir sjá bersýni-
lega að lýsingin er alveg röng. Þeir
pekkja sjálfir hans persónalegu og
opinberu framkomu ; og af þeirri
pekkingu finna þeirfljótt út, að hans
sönnu og réttu eðliseinkunnir, eru
alt aðrar og mikið betri en þær, er
fregnritinn tileinkar honum. Af
pessu er auðsætt, að t.ilgangr fregn-
ritans næst ekki ; árangrinn kemr
niðr á honmn sjálfurn.
Það m.inii flestir, sem þekkja lw.
S. Kristófersson, fl jótt sjá, að hann
hetír drenirskapar karakter, að hann
brúkar vel hæfilepTeika sina,að hann
notar |>á sjálfnm sér og mannfé'ao'-
inu til hagbóta ocr nppbyggingar,
að hann dregr pá ekki í hlé, oghefir
ætfð góða meiningu f framkomu
sinni.
Þó nú pað í sjálfu sér sé bæði
siðferðislega rangt og ógöfugt, að
leitast við að meiða og óvirða per-
sónu inani.a, bæði heimuglega og
opinberlega. þá væri pó dálítill
drengskpr í pví fyrir pann sem gjör-
ir pað, að láta menn vita, hver hann
um er, og par með fyrirbyggja ranga
grunsemi á öðrum, sem saklausir eru,
en vera sjálfr maðr til að þola af
leiðingar gjörða sinna, og það ætti,
eða hefði fregnritinn átt að gjöra.
1.3. ’92. M.
HOTEL X 10 U 8
a Main Str. jregnt City Hall
Sérstök herbergi, aibragðs vörur, hlý-
legt viðmot. Restaurant uppi á loftinu .
JOPLING f IiOMANSON
eigendr.
P. BEAULT & C0.
477 MAIN STR.
WINNIPEG
flytjajinn
ÖLFÖNG VÍN
Og
VINDLA.
Hafa nú á boðstólum miklar birgdir
og Ijölbreyttar, valdar sérstak-
lega fyrir árstíðina.
Gerið svo vel að líta til vor
'ér abyrgjumst að yðr líki
bæði verð og gæði.
uun
[Vjer minnum lesend .r „Heims-
kringlu” á, að undir „Raddir frá almeun
iugi” er það ekki ritstjórn blaðsins, sein
talar. Hver ma'Sur getur fengið færi á
að láta þar í ljósi skoðatiir sínar, þótt
þær sjeu alveg gagnstæðar skoðunum
ritstjórnarinnar, en menn verða að rita
sæmilega og forðastpersönulegarski inin
ir; auk þess verða menn a'!c rita um
eitthvert það efni, sem alinenning að
einhverja leyti varðar.
í fróttagrein frá Grund P. O., sem
stendr í síðasta blaði “Aldarinnar” af
24. f. m., er ein setning, sem snertir
hr. Sigurð Kristófersson. Setning
pessi er að pví, er virðist, pannig úr
garði gjörð, að um hana pyrfti að
að rita opinberlega fáein orð.
EINAR HJÖRLEIFSSON,
garmrinn, er auðsjáanlega í 13.
nr. Lögb. p. á. mjög gramr yfir
pví, að ég setti ekki nerra S. B.
undir grein, er kom út í „Hkr.
og ö.“ 9. p. m.; auðvitað er pað
af pví, að hann hefir þózt eiga
óhægra með að ausa yfir mig per-
sónulegum skömmum og mannorðs
spillandi óhróðri*. En nafu mitt
skal hann fá undir eitis og hann
hefir með rökum sj'nt í Lögb., hvers
vegna hann hljóti að heimfæra til
E. H. Bergmanns spurningar pær
er óg framsetli í minni grein. Heldr
ritstj. Lögb. að hann verði vin-
sælli iijá Bergmann, ef Iianii reyn r
að gera sig að mannorðsþjóf? Geti
Lögb.-ritstj. fengið einhverja lítil-
fjiirlega pókiiun lijá E. H. B. fyrir
að láta Lögb. fa>ra lesenduin sín-
um eitthvað um hann, þa er óg
viljug til að senda Liigb. gefins
pað sein ég persónulega pekki til
E. H. B., honuin til verðugs lieið-
urs. Ósaiiniiidapvætting Lögb. rit-
stjórans virði ég ekki svars.
24. Marz 1892. ,y, //.
*) Ég hefi tekið við skamtinum
staðinn. . JiiMf
Eftir skólabókum
og skóla-áböldum
farið tii ALEX. TAYLOR
472 MAIN 8TB., WINNIPEG.
P A T E N T S.
and Iteissues obtained, Caveats filed Trade
Marks registered, (nterferences and Ad-
peals proseeuted in the Patent Offlce and
prosecuted and defended in the Courts
Fees jfloderate.
I was for several years Principal Ex-
aniiner in the Patent Office, and since re-
signingto go into private business, hava
£JveD exc*us*ve attei>tion to patent matt-
Correspondeiits inay be assured that I
will give personal attention to tlie careful
and prompt prosecuti°n of applications
andto all other patentbusiness put in mv
hands, r J
lipon receipt of model or sketch of in-
charge’1 advise as t0 Patentability free of
“Your iearning and great experieno
will enable you to render tbe hlgh st ord-
er of service to your clients.”—Benj
Butterworth, ex-Commissioner of Patents.
i our good work and faithfulness liave
ma»y tunes been spoken of to me.”—M.
V. Montgomery, ex-Commissioner of Pa
tents.
“I advise my friends and clients to-
corsespond with him in patent inatters ”_
rchnv,er Þ"ryee,ex-ChiefClerk of Pa-
t,ent, Office.
Address: BEN.i. R. CATLIN,
Ati.antic Building,
. Wasiunoton, D.C.
Mention tlns jiajier.
T. M. HAMILTON,
FASTEÍGNASALI,
hetir 200 ódýr lóðirar til sölu á $100 og
yflr: eiunig ódýr hús í vesturhluta bæj-
arins. Hús og ióðir á ölluin stöttuui í
bænnm.
Hústil Ieigu. Peningar tii láns get>n
veði. Muuir og hús tekin í eldsábvr»ði.
Skritstofa 343 MAIN 8TREET
Nr. 8 Donaldson Block.
MAN WANTEfl
■ ■ ■Totakechargeof LocalAgency.
Good opening íor right man, on salary or
commission. Whole or part time. We
are tlie oidy grower of both Canadian and
and American stock. Nurseries at Ridge-
viile Out.; and Rocliester, N. Y. Visitors
welcoine at grounds (Sunday éxcepted).
Be ijuick and write for full information.
Wewantyoc now.
BROWN BROS. CO.. TORONTO, ONT.
(Tliis House is a reliable, Inc. Co. Paid "
Capitai $100,000.000.
Bækur á ensku og íslenzku; íslenzk-
ar sálmabækur. Rit-áhöld ódýrust
borginni. Fatasnið á öllum stærðum.
I'ergnson & €o. Jlain St
Winnipet,
Man.
OLE SIMONSON
mælir með sínu nýja
Scandinavian Hotel.
710 Main Str.
Fæði $1.00 á dag.
Dr. Dalgleisi
Tannheknir.
Tennur dregnar alveg tilflnningarlaust.
jlaim á engaun jafningja sem tanulæknir
í bænuin.
474 Mlaín St.
Winnipeop
FORHITDRE
ANll
Unilertaking House.
Jar'Sarförum sinnt á hvaða tíma sem er,
og allur útbúnaður sjerstaklega vandaður.
Húsbúna'Sur í stór og smákaupum.
M. HU44HES & C«.
315 & 317 ílAin St. Winuipeg.