Heimskringla - 27.04.1892, Blaðsíða 2

ZEIIEIIN'LSIKIEðlIISTtA-IAA. OG- OLDIN, WINITIPEG, 27. APEIL 1892.
“fleimskringla
og ÖLiDIlN”
Kemar út á Miðvikud. og Laugardógum
(A Semi-weekly Newspaper pub-
lished on Wednesdays and
Saturdays;.
The Heimskringla Ttg. & Pnbl. Co
útgefendur. (Publishers.
Skrifstofa og prentsmiðja:
51 LOMBARD STREET, ■ • WINNIPEC, MAN.
Blaðið kostar:
Heill árgangur...... $2,00
Hálf ar árgangur........1,25
Um 3 minulSi............ 0,75
Gjalddagi 1. Júli. Sésíðar borga«,kost
ar árg. $2,50.
Sent til íslands kostar árg. borgaðr hér
$1,50—i íslandi 6 kr., er borgist fyrir
fram. Á NorSrlöudum 7 kr. 50 au.
Englandi 8s. 6d.
‘llndireins og einhver kaupandi biaðs-
ins skíptir um bústað er hann beðinn aí
senda hina breyltu utanáskript á skrif-
stofu blaðsins og tilgreina um leið fyrr-
veramdi utanáskript.
Aðsendum nafnlausum greinum verð-
ur ekki gefinn gaumur, en nöfn höf-
undanna birtir ritstjórnin eliki nema
með sampykki þeirra. En undirskript-
ina verða höfundar greinanna sjálflr að
til taka, ef þeir vilja að nafni sínu sje
Ieynt. Ritstjórnin er ekki skyldug til
afi endursenda ritgertSir, sem ekki fá rúm
S blaðinu, nje heldur að geyma þœr um
lengri eða skemmri tíma.
Uppiýsingar um verð á auglýsingum
S „Heimskringlu” fá menn á afgreiðslu
stofu blaðsins.
Uppsögn blaðs er ógild, sain-
kvæmt hjerlendum lögum, nema að
kaupandinn borgi um leið að fullu
skuld sína við blaðið.
Ritstjóri (Editor): JÓN ÓLAF88QN.
Business Manager: EINAR ÓLAFSoON.
Hann er að hitta á afgreiðslustofu
blaðsins hvern virkan dag kl. 9 til hádeg-
Is oe frá kl. 1—flsíðdeiris.
Auglýainga-agenl og innköllunamnaör:
EIRIKR GÍSLASON.
(Advertising Agent & Coliector).
Utar.áskript til blaðsins er:
f*he E fimskringla FrintingdíPublishingC
P. 0. Box 305 Winnipeg. Canada. ■
VI. ÁR. NR. 26. TÖLUBL. 286.
(Öldin I. 38.)
Winnipeo, 27, Apríl 1892.
—Það eru af og til að koina til vor
fyrirspurnir frá kaupendum, sém höfðu
borgað „öldina”, um, livað þeir skuldi
fyrir „Hkr. 'og Öld.”—Vér viljum enn
einu sinni skýra frá, og biðja menn aff
skilja það og minnast þess, að þeir, sein
höfðu bo'-yað Jildina", fd þetta blaö dn
frtkari borgunar, fyrir þann tíma, sem
þeir höfðu börgað uOldina”.
T. d.: Sá, sem hafði borgafi „Öld-
ina” til 1. Júlí eða 1. Okt. þ. á., fær fyrir
þd borgun UHkr." og Öld.” til 1. Júlí
eða 1. Okt.—Hafi liann einnig verið
kaupandi „Hkr.” áfir, þá verfir honum
reiknuð borgunin upp í „Öldina” fyrir
þann tíma, sem hann fékk hana, en sf-
gangrinn færðr honum til gófla upp í
skuld hans við „Hkr.”. T. d. JónJóns-
son hafði borgati uÖldina” með $1,50, og
„Ilkr.” til l.Jan. þ. á. Nú fékk hann
„öld.” í 5 rnánuði; þa* verða 65 cts. Af
gangrinn, 85 cts., er færfir honum til
góða sem borgun upp í ’,(Hkr.”.
—Vér vekjum enu á ný atliygli manna
að því, að eindagi á borgnn fyrir blað
vort er í ár fyrir 1. Júlí. Ef síðar er
borgað. seljum vér árganginn $2,50. Ger-
ið oss þann greifia, allir sem það geta,
að borga oss núþegar, eða sem allra fyrst.
mega sverfa út úr lötidam heima eitt
ár eða svo, f>að rynni auðvitað inn í
þennan sjóð—eða sjó, ef menn vilja
svo heldr segja ; — og hvar mundu
svo sjást merki ins íslen/ka dropa í
inum danska sjó ? Hvergi !
Þetta hefir séra V. Ó. Br. alveg
réttilega séð að mundi draga úr áltug-
antim.
Og pví snýr hann baki viðþessari
kristniboðshugmynd meðal algerðra
heiðingja.
I>að er því fremr óhætt að gera ið
sama, sem það er meira en vafasamt,
hvort ekki meiri hlutinn af öllum
heimsins prótestanta-kristniboðum
kemr yfir höfuð miklu meiru illu en
góðu til leiðar.
I>að er að minsta kosti álit merkra
manna, sem rannsakað hafa málið, að
sjúkdómar, iestir og glæpir, sem
villumenn læra af kristnum mönnum,
pegar trúboðarnir hafa rutt braut til
peirra, geri ekki miklu meira en vega
upp pað litlagóða, sem samfara kann
að verða kristniboðinu, sem venju-
lega verðr mjög staðlítið, svo að
kristninnar sér sárlítil merki hjá há
vaðanum af peim sem fyrir einhverj
ar Oisakir láta til leiðast að skírast.
En sleppum sórhverju slíku till’ti
sórhverri slíkri vafasemd. Astæður
séra Valdimars gegn pessum kristni
boðstilraunum virðast oss fullsterkar
samt.
Annar merkr prestr, séra Jónas
Jónasson, ritar svo uin sama mál í 2
bl. “Kyrkjublaðsins” p. á. Hann
gengr nú alveg fram hjá útlendw
kristniboðinu setn ópraktísku ; prttt
hann virði tilganginn, pá álítr h mn
auðsjáanlega ekki orðum eyðandi að
annari eins fjarstæðu. En pað er nö
einu sinni verið að berja pað inn í
íslenzkti prestana, að peir sé andlaus
og trúlaus úrpvætti, ótrúir orðsins
jjónar ; “Sameitiingin” er á sínu
máli búin að “slá því föstu.” Af
pessu leiðir, að pað er einhver tí/ku
alda að ganga yfir klerkana heima
svo að enginn pykist maðrmeð mönn
um, nema hann komi fram og geri
sína játningu,að hann só ekki eins og
pessir “tollarar,” sem “Sam.” er að
jamla-utn slfelt. £>eir verða allir að
lýsa yfir kristilegum áhuga sínum.
er talið geti sig í ætt við kristniboð. skilið frá villurnar og dregið sam-
Og þó getr oss ekki blanda/t hugr an I>a^ sem er af sannleika kent
, , T, ,,,1 ___i„ • af seinni kennurum eða endrbóta
um,að séra Jónas er óliku ,nær lagi.;
„ .... . , . , ... mönnum, samkvæmt pví er frekara
Hann vill byrta á að kristna hetð-
J J nám og reynsla sýntr, hann dregst
ingjana og vantrúar og villu-menn- eðlilega aftr úr og verðr á eftir.
ina heima fyrst. Hann vill byrja að , r['il eru margir slíkir menn skeyt-
láta ylinn af krónunum pýða ein- j ingalausir um að kyntia sér aðra
hvern blett upp í peim “andlega; kenning en þá, er þeir drukku inn
T, . „ , T, * öndverðu. Heirra huo-sanir renna
Vatnaiökh, setn séra Jón Hjarnason B
, _ . í föstum farveo-i, svo að kalla, ogr
kveðr alt andleg't líf á íslandi vera. , , .
8 | með pví tapa þeir bæði preki og
Vér skulum nú ekki fástum, hvort ^ lunderni ti, að taka p,cirri skoðml)
andlega lífið á íslandi er slíkr jökull. sem ekki kemr heitn við hugboð
Vér könnumst eaki við pað. Oss þeirra og hleypidóma.
virðist meira steingjörvingsbragð á Jafnvel par sem ótti á sér ekki
, , . .. . , , j stað, t. d. sá er myndast af hiátrú,
iútersku kristinni hór. I J ’
„ , I f>á er pó viljaleysið og þrekleysið
En setjum svo, fyrir röksemdar ., » ,
J ’ J j tii að geta skoðað nýjar hugmynd-
sakir, að andlega lífið væri eins dautt ir tekið upp nýjar
ast sem alger fullnaðarályktun.
Enga rannsókn ætti að forðast,
pótt hún kynni að vekja efasemd
utn pað, er rannsakandi hefir áðr
haft fyrir satt og unnað sem sann-
leika eð trúað á. Hugrinn ætti
ekki að lialda sér við fáa, troðna
farvegi, heldr nota allar götur og
leyfa ekki neinum af peim að stirðna.
1 ilbreyting í starfsemi, námfýsi og
skemtun, miðar til að gera einstak-
linginn jafnt sem þjóðina liðugri,
sveigjanlegri og frainfarameiri.
(Þýtt af leikmanni í Chicago).
iosru,iT.M.\(;n.
og dofið lieima, eins og Sameining-
in heldr fram. Mundi pað verða
læknað með nokkrnm samskota-
krónum.
Timbrmaðrinn frá Na/aret gerði !
noar eru a.
! að
—Ritstjóri þessa blaðs hefir bókstaflega
enjan tíma til brjefaskrifta. Honum
þykir mjög vænt um að fd bréf, einkum
fréttir og ritgerðir, en honum er með
bezta vilja alls ómögulegt að tvara bréfuin.
— Fyrirspurnum svarar liann í blaðinu.
íslenzkt kristniboð.
n.
Séra Valdimar segir meðal annars
um kristniboðs-hugmynd séra Odds :
“X>að er auðvitað ekki einskis vert
að senda héðan fé, þótt lítið sé, til
pess að styrkja kristniboð útlendra
pjóða suðr í löndum, en að líkindum
mundi fé pað, er fengist hér, fyrst
um sinn verða svo lítið, að pess sæi
lítinn stað. Alpýða manna mundi
lítið geta fengið að vita um, hvernig
pví fé yrði varið, og hlyti pað pví að
draga úr áhuganum.”
X>etta er dagsanna. £>að er til-
gangr peirra heima, sem pessu máli
hafa hreyft, að senda aurana, sem
inn koma á íslandi, til dansks kristni-
boðsfélags, sem liefir um 80,000 kr.
tekjur á ári. £>essar 50 eða 100 kr.,
eða hvað pað nú yrði, sem kynni
Slíkt eru nú enginn tiltök um Hjörsa
þöngulhaus eða aðra slíka slarkara-
poka, sem purfa pess með að “gera
í” einhverju til að puntasvolítið upp
á sig. £>að er gamalt lögmál, að
hvenær sem skinhelginnar hræsnis-
alda gengr yfir land, pá gróa slíkar
gorkúlur upp úr haugunum.—Hitt
er kynlegra, að góðir drengir og
gáfaðir menn skuli fljóta með í
straumnum. En slíkt gerir vaninn.
Enginn af prestunum heima virð-
ist enn hafa haft í fullu tré, að kveða
upp úr um þetta kristniboðs-hum-
búg—pví að humbúg er pað, svo vel
meint sem það vafalaust er frá upp
hafsmanninam — og segja beint út:
petta nær engri átt; tökum oss heldr
eitthvað fyrir höndr, setn nær oss
liggr og vér erum betr vaxnir og
getum væn/t árangrs af.
Þetta er pað sem heilbrigð skyn- flest heimill.
aðferðir.
Liðugleiki hugans hefir tapa/t; hugr-
inn, jafnvel heilinn, hans líffæri, hef-
ir stirðnað; breytingar- og endrtil-
högunar-þrek er farið ; hugrinn
stendr í stað. £>vílíkt ásigkomulag
i pýðir framfaraleysi; pað er andlegr
gersamlega bylting í heiminum, svefn> sem veldr a„dlegum dauða.
endrskapaði hugsunarhátt og mentun j Intian um brevtilegt útvortis á-
heimsins um eftirkomandi aldir, og stand, verðr breyting í líffærum skil-
bað aldrei um nein kristniboðs-sam- yrði fyrir áframhaldi. Tilbreyting
, , , . * . : er aðal-atriði í allri proskun; hæfi-
skot, aldret um annað en mat og r
le.kinn til tilbreytmgar er nauðsyn-
ogdrykk handa sér og sít.um post- (legt skilyrði fyrir að geta lagað
ulum. Skyldi ekki prestarnir gera eftir nýjum framförum. Ef það
parfara verk með pvt að vinna sem skilyrði vantar, verðr afleiðingin
be/t hver í sínum verkahring, heldr útdauði.
en með krónureitingi til“kristilegra” j „Slík‘ hefir átt sér stað M«gn n>n
| allar aldir: uppgangr fullkomnara
smárita-snepla. i lifs fr& iægra 8tigi.
Það er orðinn “móðr” að tala utn , Maðrinn lifir bæði t andlegum og
in merkilegu “Smárit,”. Vér játum, líkamlegum verkahring. Það er í
að vér höfum aldrei séð lélegri li- pessum andlega verkahring að aðal-
terature. breytingarnar koma fyrir með peim
_ . . ... > lop„m fjarska hraða, sem reynir svo tnik-
£>að aetr venð, og ver berum ’ J
íð á meðal-sálarþrek, að pað breyt-
engar brigðnr á Pað> að Þar 8em ist sjálft við þetta framfara ástand,
púsundir manna lifa svo og deyja, j)að er> við nýjar aðferðir) uppgötv.
að peir verja varla nokkurn tíma anir og hugmyiidir, sem koma fvrir
eyrisvirði fyrir nokkurt prentað tnál, í næst um öllum rannsóknum og
par kunni það að geta haft pýðing, "ýÍu,n n>entagreinum.
að útbýta gefins þessum fáránlegu Jafntel enn er allr hávaði af
, . . f , uA fólki, sem samþykkir—og mikill
kristindóms-sneplum. bn Islt-nd- ... , , 1 ' 8
fjoldi Ihugunarlaust—mar gömlu ó-
ingar eru allir læsir, og þe.r lesa sk^.nsalnlegu kreddur. Af nútlðar
nær allir svo mikið, að þeir hafa heitnspeki og trúarbragða hugsun og
komLtt á bragð af einhverju, sem dómfræðilegum raiinsóknum, hefir
meiri andlegr slægr er I, en smárita- í>a^ dtla eða enga pekk.ng. Þetta
um útlenda háseta eða út- h«fir Þ' I að eins nokkur áhrif á það,
, , . ... p'í a0 Pa0 verðr ,að anda að sér
kolanema, sem skyndilega . , ,
pví alg’eníra trúarbragða og siða-
hafa snúizt, af( því að þeir björguð- ]nglníUs aMdrúmslofti, og er pó hrif-
ust úr háska, eða af því að peim ið meira og minna—en pó óafvitandi
barst einhver kynja-soðkaka I —af pví, er pað getr hvorki metið
svanginn rétr I því að sultrinn var né skilið. Kennimenn .nna gömlu
að gera út af við þá. Set"in^a har,na J>essi frjálslyndu
verkandi áhrif, og láta að
Slíkr barnamatr er ekki fyrir , , ,
J nauðbeygðir undan nokkurs konar
jóð á pví proskastigi, sem slend- prýstingi) sem hemr frá hugsandi
LGKLÐUM tiiboðum stýluðum til
FostmasterGeneraljVertiiveittmóttaka
í Utawa til hádegis Föstudaginn 27. Maí
næstkom., uin flutning á póstsendingum
Hennar Hátignar eftir vaualegum samn-
inguin fyrir fjögr ár frá stræta bréfköss-
unum til Winnipeg póststofu frá 1. Júlí
næstkom.
Flutdingrinn fari fram á einu eSi fleir-
um hæfllegam akfærum; dregnum af ein-
um hesti eSa fleiruin. Áætluð veglengd
sern yfir þarf að fara til að safna sending-
um tír kössum þessum daglega, eru 26
milur Þrisvar á dag á að tæma kassana,
nema hvafi ekki þarf ait tæma nema tvis-
var á dag kassana á St. Johu’s C’ollege,
Mamtoba, Coliege og 12th. Avenue South
(rort Ro íge). Eigi tná lengr standa á
þvteneina og hálfa klukkustund í hvert
sinn, ho safnað sé úr ölluni kössunum í
tilboðinu verðr og a* taka fram : (1) h’vað
T , I blófand' vil1 hafa fyrir hverja mílu af
Jhe South Arner. Journal, sem | ^egængd, ey við kynni að bætast tii að
sækja póst í nýja kassa, er settir kynnu
vertsa i bænum á samnings-tímabilinu ;
(^) kiiip fyrir að tæina serhvern nýjan
kassa, er við kynni verða bætt af Post-
master General, án þess að amferðar vee-
lengd aukist nokkuð vifí það.
. Pret>taðar skýrslur með frekari skvr-
mgum urn skilmála við væntanlegan
Örsakirnar til óeirð-
anna í Venezuela.
kemr út I Lundúnum, skýrir pann-
ig frá pessu máli :
Eins og oftast er vandiim I þjóð-
veldum Suðr-Ameríku, eru óeirðir
þær sem nú eiga sér stað I Vene-
zuela, sprottnar af forseta-kosning-
unum. Samkvæmt stjórnskrá
landsins, fárra ára garnalli, er emb-
ættistíð forseta að eins tvö ár, og
s,tí átti stjórn sú sem nú er við völd,
að fara frá 15. Febr. síðastl. Eigi
má endrkjósa fyrir næsta kjörtíma-
bil forseta pann er frá fer. Menn
hafa nú rekið sig á það, að landinu
eru óhollar allar pær æsingar, er
samfara verða svona péttum kosn-
ingutn; hefir pað ill áhrif á verzlun
°g
;xrá 'l tU.,^DÍ8- sv’° ína fá
eyðubloð undir tilboð á Pósthúsinu í
VV lnnlPeg og ems hér á skrifstofunni.
W. W. McLEOD,
Pont Ofýice Inspector
Skrirst. Post Oftice Inspector’s )
Winnipeg, 15. Afríl, 1892. \
TAKIÐ EFiTR!
Allir peir sern eignast vilja heim-
ili I þessutn bæ, ættu, áðr en beir
m; hehr það ill áhr.f á verzlun ganga að nokkrum Samningum því
viðskifti. Kjörtíminn pykir því viövíkjandi, að leita samninga við
of stuttr. Samkvæmt pessu laijði í 'fðNSS0ÍT, 8*h. Ave. North
1 & I Mí>W;llíorw Ci \ ___
upp á
sögur
lenda
froseti pjóðveldisins, Dr. Andueza
Palacio, frumvarp til stjórnskrár-
breytingar fyrir pjóðina, og skyldi
samkvæmt henni kjörtíminn lengdr
frá tveim árum til fjögra.
Þessi breytingartillaga við stjórn-
skrána á að koma til meðferðar á
næsta pingi, og verði hún samþykt,
öðlast hún gildi 1894. Þannig eru
enn tvö ár, sem kjósa parf forseta!
fyrir undir gömlu stjórnskránni. I
Margir vinir Dr. Andueza Palacio’s ______________
heldu pví fram, að nauðsynlegt væri TN T i .
að hann sæti kyrr í ernbætti par til j S * ^ GrZlUnaríélag,
pingið kæmi sainan 1893; ástæðan j sem hefir búð slna að 337, L»cwti
fyrir pessu átti að vera kú, að hanri Sfreet, er að löggilda sig, og er "ttm
væri all-frægr lögfræðingr, og væri !leið á förn tn út í inn Ameriska verzl-
hann færari um en nokkur annar að ! arheinl’ ,neð Þeiln fasta ásetningi að
(McWilliam St.), sem ókeypis irefr
allar nauðsynlegar upplýsingar þar
ao lútanai. r
Hanngerir uppdrætti af húsum
svo nákvæmlega, að auðvelt er að
reikna út allan kostnaðinn
dollar fyrirfram.
Hann hefir til boðs lóðir viðsveg-
ar ti.n bæinn fyrir $135 upp; $25—50
nior, og auðvöldurn afborg’unum.
Hann útvegarpeninga lán með 7/
rentu, og ágætmn borgunarskilmáí
um, þenn sein se.nja við hann um
smlðar á húsnm og kaup á lóðum.
koina nýju stjórnskrárbreytingun-
um í gegn á pingi og síðan byrja að
beita þeim í framkvæmdinni, par
inönnum, en þeirra tala fer óðutn
£>að er eftiröpun eftir útlendri að- vaxandi, og frá almúganutn, sem er
ferð, sem sniðin er eftir hæfi oss ó- hrærðr af anda tímans. Nfi, á tíma-
líkra stétta í útlendu mannfélagi. bili I>eSSara flÍótu breFinga <>g
, , . pessarar fljótu hugsunar, eru ósam-
Vér inunuin eftir, þegar venð var gtæðu
r og andverkanir óhjákvæmi-
gefa út “kristileg smárit” milli legar_ Það er eðlilegt 'að menn
1800 og 1870 í Reykjavík. Þau hafi misjafnar skoðanir ocr pví mis-
sættu par sömu forlögum eins og munandi tilgang, pví í huga hugs
Sameiningin hór vestra; pað varfullt ancH niannser iðuleg tilrauti að fiiina
... i . , • pað satnrætni, er hann veit að hlvtr
af Þeim á hverjum kamn. Pau gengu r , ’ c nlyLI
, , , , , > . ,. ^ . að e,ga §ér stað milli allra pektra
auk heldr manna á meðal undir pvl . » , , , . r,
1 atiiurOa ; hann veit að hver atburðr
alþýðlega nafni “kristileg skeinis- hetir óteljandi hliðar ojr að allar
blöð.”
Til sliks er peningum kastað í sjó-
inn.
| pær hliðar bera sairian við alla aðra
atburði ; bonnm er pví samkvæmt
I vfsindunum erfitt að trúa pví, er
„ , - , • , a , , , hann grunar um að vera ósamstætt
Kyrkjan heima hefirnúsem stendr i
J við pektan atburð.
“Kyrkjublaðið,” að pví er oss virð-
ist, efnilegt og gott kyrkjulegt tíma-
rit. Væri ekki nær að styðja pað,
Og enn þá starfa vfsindamenn
að pví, að rannsaka og gera nýj-
^ ar uppgötvanir, og heimspekingar
hjálpa því til að komast inn á sem | halda áfram nú sem áðr að auka
Vér segjum petta I
semi verðr að segja hverjum inanni, j,vj trausti, að blaðið haldi áfram,
pegar hann hugleiðir málið nieð eins og pað hefir byrjað, að vera um-
nægri ró og gætni og lætr ekki burðarlynt og frjálslynt blað, sem
glepjast af glæsilegum orðum og leggr ineiri áher/lu á, að kristindómr-
hverfulum hugsjónabólum. Þetta
hefir, máske ómeðvitandi, auðsjáan-
lega vakað að meiru eða minnu leyti
fyrir huga beggja pessara merkis -
presta.
En af pví að “reykrinn, bólan
vinda skýið” hefir deyft sjón peirra
í svip, þá komast peir ekki lengra,
en að benda á pað árangrslausa og
óframkvæmanlega í hugmyndinni
um ísl. kristniboð í útlöndum. En
til pess samt að varast, að sór verði
ekki borinn á brýn “andlegr dauði,”
“vantrú,” “áhugaleysi” o. s. frv.,
inn se líf, heldr en kreddukerfi.
. (Meira).
Líðuglciki liugans.
(Þýtt úr „Secttlar Thought“.
eftir Agnostic).
Þetta er öld uopgötvana og rann-
sókna. Sjóndeildarhringr pekking
arinnar fer víkkandi. Fornar hug-
myndir, getgátur og fræðigreinir
verðr að endrskoða til að fá pær í
samræmi við nútíðarhugsun og
pá reyna peir hvor um sig að finna I pekking. Sá maðr, sem myndað
út eitthvert hugsanlegt praktískt hefir sínar skoðanir í ungdæmi og
verksvið fyrir einhverjar tilraunir,' getr ekki breytt þeim, getr ekki
við inn dýrmæta fjársjóð heimspek-
innar.
£>eir hagnýta fyrir vísindin hvert
færi yið hversdagslegar praktiskar
athafnir í lífinu. Og gagnsemd
náttúrukraftanna til að þjóna tiI_
gangi mannsins, in hraða útbreiðsla
pekkingarinnar og inar fljótu sam-
göngur milli allra heimsins ment-
uðu pjóða—alt petta hlýtr að auka
við pá margföldu breyting í manns
ins andlega verkahring, og með
pví útheimta ið mesta prek og
sveigjanleik liugans hjá koiriandi
kynslóð. Það er sérhvers manns
nauðsyn og skylda við sjálfan sig
að verjast eftir föngutn andlegri
stirðnun.
Engin kenning ætti að skoðast
of heilög til skynsamlegrar íhug-
unar. -Engin kredda ætti að verða
sampykt sakir æruverðrar elli, og
engin trú sakir pess fjölda, er
hefir lifað og dáið I henni. Engin
hugmynd eða niðrstaða ætti að tak-
sem hann væri líka sjálfr höfundr um sanngJörnnm samniugstilboðum
verðr neitað. Ásatnt selr félagið
peirra. Með öðrum orðuin : þeir
mæltu rneð pví, að endrbót á stjórn-
skránni yrði byrjuð með pví að brjóta
hana. Með pessu mæltu sterklega
alltnörg af blöðum landsins, en önnur
aftr mótinæltu pvl jafn kröftulega.
Nú var pað, hvað sem öðru leið,
skylda þingsins að koina sam-
an í Febrúarmánuði og kjósa
nýjan forseta fyrir kjörtímabilið
1892—94. En peir pingmenn, er
brjóta vildu stjórnskrána með pví
að lengja ólöglega ernbættistlma
Pallacios, tóku paðráð að mæta ekki
á þingfundum, svo að ekki hefir til
pess orðið löglega fundarfært enn á
pingi. £>ett,a veldr pví, að forseti
heldr valdi sínu löglega meðan eng
inn er löglega kosinn í hatis stað. En
eigi getr þetta lengi gengið. Óeirð
irnar virðastsprottnar af pví, að mót
stöðuflokkr stjórnarinnar hafi ekki
haft polinmæði til að blða þar til
tíminn leið, svo að þingmenn peir er
eigi mættu, fyrirgerðu pingmensku
sinni.—£>að er mælt, að Dr. Palacio
hatí ofl og opinberlega látið í Ijósi,
að hann vildi leggja niðr völdin við
lok lögiegs kjörtíma ; en vinir hans
hafa lialdið fast að honum að vera
kyrr við völdin.
gera í þad minsta einsvel og nokkur
önnur verzlun pessa bæjar, svo fyrir
utanfélagsmenii sem félagsinenn.
Því gerist hér með kunnugt, að etig-
hveiti og fóðr allskonar.
í umboði félagstns
ST. ODDLEIFSSON.
Eftir skólabókum
og skóla-rböldum
farið til ALEX. TAYLOR
472 MAIN STR., WINNIPEG.
— VIÐ SEL.FTM —

y A pamphlet of ínformation and ab-
\stract of tii® laws, SiiowinK Hovr Ut/j
\Obtatn Patents, CaveHfa, Trade/
.vMarks. Copyrights, sent /rte.Á
VAdÍrr, MUNN A. CO.y/
s.íol Bronriwnf,
^•^ew York.
•ífJOA xoa o*
iiai n
~ 7
Herbergi nr. Í0 Donaldson Blk.
)—)(—(
Selur fasteignir í bætium, byggð-
ar og óbyggðar. Óbyggðar lóðir frá
$30 til $1,000; hús með lóðum frá
$260 til $1,600. Viðskiptamönnum
útvegað pemnga lán til að byggja
eða kaupa, með léttari afborgunar-
skilmálum, en íslendini/ar hér hafa
áðr þekkt.
Fasteign er undirstaða velmegun-
ar.
Z *H^P 4«oin Gin o* Knoi.infut 9q uwd (ji.q; Muiqjou w
Z UfWJUOD Aoqx 'UOJJBdl^tílIOO D^BU^sqo JOJ Ojno •
z )8Djns oq; tíj Boinqux su»dtH í° 9«» ponu'juoo •
- V 'ieoux q.TB.) jojjb apupr 9110 JönjJiB'í Áq pojyo •
4 -aoq OJBj8utr»fD-J»AO O^ UOApí SUOBJO.I *SOUTJ801Ut •
Z puu JOAjt 'q.tBuiojtí T.qj Áq suojpiun; j™ JO •
• -umo;.i«kí .todojd oqj uj ojiíivb; b jo ooom ojndrnT I
• utojj Kjintíoj
• tuojduiÁs jo
• qsBJU jojv_\\
9 ptdjox'atqjo.)^
T j nog ‘ tíoti vo
T PI%.>S ‘uin.»q>i
• -UXO^M.OIIBK
1 PooiH ;o qsin>i
• -Boaid injnpi. 11 .1. ■— . .J‘qtniH siJDK •
2 '^osnBfj nojHKOJdod pnno'pr ‘fcjtjoadv jo 8tíori •
• ‘soiqnojT, JOAtri ‘s'inivqdtuoý) Aoupni ‘oorpunBf •
Z 'sO'dH* Jnqi rw,,M‘oqDBpnojí‘qpr.uq inoj *8>utBid •
Z -ra°0 eproio.* roouoinjBi.í ‘Bntoz.vx ‘Bttídodtí.fq •
J AJOjuoHÁrf ‘KriornzzKj ‘ijobuiojs pojopjosta ‘sojoq ?
• -bi(I ‘orqnoj.x JOAjri oiuo.ntf) ‘•Booq.i.iBtci oiuojqr) X
A 'tioj'jBarjtíUo;} 01(03 ‘q.i.tB)B3 *okbobt(I sAqSua Z
• uo soq;yjom ‘HHoutínoqqi jo; Ápoutoj Z
m OTQBITOJ V TBn'JOOflO8ABMtb nirn .-11ua ‘ciwni m otm X
poojq .undiut £
;uq> os'BJStp jo #
-q>o ÁJCA.1 puB 4
‘tíjoom *j9An •
paJIl'qABaioiS •
-«fa “RS aqoB •
-;ojos ‘PB9H •
JIBS ‘uoixaid X
‘pboh Qqj •
HOIrtuiiH 'uon #
FDBIITDEE
AN11
(Indertaking II o 11 n e.
Jar’Sarförum sinnt á hvaða tíma sem er,
og allur útbúnaður sjerstaklega vandaður!
Húsbúna'Sur í stór og smákaupum.
31. Ill tLHF.S & Co.
315 & 317 H.iin S(. Wtnnipeg.