Heimskringla - 30.04.1892, Qupperneq 2

ZHHEIHNÆSIKIRILIISrOG OLDHST, 'WINITIPEG-
30. APRIL 1802.
“fleiislriigla
ÖLI)I]N”
Keinar út á Miðvikud. og Laugardógum
(A Semi-weekly Newspaper pub-
lished on Wednesdays and
Saturdays;.
The Heimskringla Ptg. & Publ. Co.
útgefendur. (Publishers.)
Skrifstofa og prentsmiðja:
51 LOMBARD STREET, - • WINNIPEC, MAN.
Blaðið kostar:
Elelll árgangur........$2,00
Hálf rr árgangur........ 1,25
Um 3 mánutSi............ 0,75
.Gjalddagi 1. Júlí. Sésíðar borgatS, kost-
ár árg. $2,50.
Sent til íslands kostar árg. borgaðr hér
$1,50.—Á íslandi 6 kr., er borgist fyrir-
fram. Á NorSrlöudum 7 kr. 50 au. Á
Engiandi 8s. 6d.
■ L'udireins og einhver kaupamli blaðs-
ins skiptir uin bústað er hann beðinn aff
senda hina breyttu utanáskript á skrif-
8tofu blaðsins og tilgreina um leið fyrr-
wcmdi utanáskript.
Aðsendum nafnlausum greinum verð-
ur ekki gefinn gaumur, en nöfn höf-
undanna birtir ritstjórnin ekki nema j
með samþykki þeirra. En undirskript-
ina verða höfundar greinanna sjálfir að
til taka, ef þeir vilja að nafni sínu sje
leynt. Iiitstjórnin er ekki skyldug til
aí endursenda ritgertiir, sem ekki fá rúm
í blaðinu, nje heldur að geyma pœr um
lengri eða skemmri tíma.
Uppiýsingarum verð á auglýsingum
í „Heimskringlu” fá menn á afgreiðslu-
stofu olaðsins.
níð um mig. Aðrir hlutaðeigendr hafa
sýnt, á hverjum rökum sú grein var bygð.
Ég skal því ekki fást um pafi. En peg-
ar heiftin og óþokkaskaprinn gengr svo
vítt, að Einar fer að nota Sölva nafn til
að setja undir svívirðingagreinir um jafn
alment virtan og viðrkendan sœmdar-
mann, sem hr. Kristinu Stefánsson, sem
Einar virðist sjáifrhingaðtil liafa skamm-
azt sín fyrir að ráðast á undir sínu nafni
sjálfs, pá fer svívirðingin að sjóða upp úr
Lögbergs-pottinum. Það vili nú svo til,
að Kristinn Stefánsson er einn af þeim
örfáu mönnum, sem ég hefi aldiei
heyrt neinn leggja ílt til fyrri en peir
andlegu tvíburarnir Einar-Sölvi(eða Sölvi
Einar) gera pað. Hann má taka sór pað
lótt, pví að það svívirðir bara blaðið, ef
auðið vœri að svívirSa pað skammahýði.
En vór getum eigi varízt að benda á, afi
petta er atfferð blaðs, sem er inálgagn
f>ví að ég álít þetta mál, sem ég
hefi ásett mór að gera að umtals-
efni, pess vert að f>ví sé gaumr gef-
inn, p>á dirfðist ég að leggja út
í torfasrurnar, alt svo ómentaðr sem
ég er, einmitt af því, segi ég yðr
satt, að J>að liggr mér á hjarta;
og á sannfæring mína í p>essu máli
ætla óg ekki eð draga neinar d il-
ur. Ég vona að f>ór, sem hafið veitt
mór f>á ánægju að koma og hlýða
á f>að, sem óg ætla að segja, látið
yðr ekki mislíka f>ó f>essi svo kall-
aði fyrirlestr verði eokkuð kyrkju-
legs efnis, pvi óg er §kki að halda
hér fram neinni sórstakri trúarskoð-
un. Eg veit að f>ór viljið ekki fara
út í neinar trúarstælur, og f>að vil
óg ekki heldr. Nei, f>að er ekkert
trfiarofstæki, heldr umhugsun um
fólagslífið, náunganskærleikann og
bróður-elskuna, sem knýr mig til
urn mann, að stjórna svo geði
sínu, f>egar um atriði trfiarinnar liðum peirra, rétt eftir f
lúterska kyrkju-fiokksins liór, og að
nokkru leyti gelið út d koetnað “ins evan- að taka til máls, sem knýr
gelisk lúterska kyikjufélags Islendinga í
Vestrheimi.”
stilling f>arf pó að fást. Enda ætti menningr æstr gegn blöðunum og
f>að ekki að vera ofætlun fyrir nokk- ritstj. f>eirra, eða f>á móti einhverj- |
um trúarbragðaflokkuin eða fyrir- ’
( liðum f>eirra, rétt eftir f>ví, hverjum 1
er að ræða, að samkomulagið í ílokknum sá eða sá tilheyrir. ' En:
hversdagslegum sökurn raskaðisteigi. f>etta hefir skaðlegar afieiðino-ar,
Um trúarbrögð ætti helzt ekkertað ekki að eins fyrir trúarbragðafiokk-
verantaðí hefndarskyni við söfnuði a„a, heldr og fvrir sjálfa útoefendr
eða e.nstaka menn, f>að er ekki blaðanna, f>ví hagr er f>ei.n a”ð blöð-
neina eðlilegt, að hver og einn i„ verði vinsæl; með [>ví fjölga * Otawa til hádéKT8“'
IOSTH,ITXIX(;it.
I ,pKyÐUM tiiboðum stýluðum til
........_ r...................
trúræk.nn maðr, hvort heldr æðri kaupendr, en líki almenni.u
eða lægri stéttar, ef hann á annað við [>au, er hætt við að kaupenda ing»m'fýrhr'qSgr
borð segir nokkuð, að hann f>á tala heldr fækki en fjölgi, og svo næstkom. ÍPSg PÓStstofu fr& 1- Júll
haldi frain kenning kyrkju sinnar ættu blaðamennirnir enn fremur að Plutdingrinn farl fra
með fullri einurð, og að hann í gefa gætr að
ræt utn og ritum leggi á.ierzlu á hagr hlýtr fólkmu ao vera . pv. ao •', ‘ara ni hö safna seudina
öll höfuðatriði trúar sinnar, f>ví f>að ]esa blöðin, [>ví sá sem engin dao- m“ur.r Þrisw eru 26
er einmitt pað sein honum ber að blöð les, veit harla ’* ' ° ----*...- “ að tt0"la k
hag alinennings; f>ví mn h?8Ue^5n,m?mj[Íu*gu“
<:nu að vera í bvl að se.n yfir þarr að í'ara tij ,,ð s'ifun slúdhfa’
lítið
gera. En aftr á hinn bóginn sýn
ist miðr heppileg hugmynd, og ó
hefði
um eitt og
muna hva« ekki Parf
eg
Uppsöyn blaðs er ógild, sam-
kvæmt hjerlendum lögum, nema að
kaupandinn borgi um leið að fullu
skuld sína við blaðið.
Ritstjóri (Editor): JÓN ÓLAFSSON.
Business Manager: KI.N'AIÍ ÓLAPS.-ON.
Hann er að hitta á afgreiðslustofu
blaðsins hvern virkan dag kl. 9 til bádeg-
is ov frá kl. t—fisíðdeeis.
Auglýsinga-agenloy innköllunarmaðr:
EIRIKR GÍ8LASON.
(Advertisint Agent & Collector).
Uudirskrifeudr .ylirlýsiugar” frá
(1Aldár” mönmim, sem preutuð var bæði
í ((Hkr. ogÖld.” og ”Lögb.”, biðja að
lieilsa Snjólfi, Ólafi, Hans, Sölva og
Árna, og benda peim á, að það sé við-
sjárvert fyrir páað ljúga um undirskrift-
ir afi yfirlýsinguuni. Fólk trúir vonandi
betr sjáltum undirskrifendunum, sem
setthafa nöfn síu undir yfir.ýsinguna,
heldren pessum fimmenningum, sem fara
mefS tómt pvaðr og lygi.
mig til
málefni.
að minnastávor kyrkjulegu
Oað er nokkuð mikið rætt og rit-
á pessum
UtarasRript til blaðsins er:
tv H e.tnmkringla PrintingdcPubhshing(]
P. 0. Box 305 Winnipeg. Canada.
VI ÁR. NR. 27. TÖLUBL. 287.
(öldin I. 39.)
Winnipbo, 30, Apríl 1892.
Það nynjar, ef til vill, suiiia á pví, er
er vér segjum, að Lðgbe-g sé aö nokkru
leyti kostafS af lúterska kyrkjufélaginu.
í pessu liggr svo, að stjórnarnefndar-
menu „Sameiniiigaiinnat”, sem líka eru
útgefendr ((Lögbergs”, borga Lögbergs-
félaginu árlega á annað hundrað dollars
meira fyrir preutun og pappír í „Sam.”, i
heldren hægt er a« fá petta fyrir an ]..rs '
staðar. Þetta er þvi beinlínis ut_á!'ii-
styrkr fyrir Lögberg.
Einar Hjörleifsson hefir í meira en
lieilt ár varla ritað eitt orð, sem bragð
er aS, í Lögberg um neitt annað efni,
en svívirðingar til míu persónulega.
Eg hefi yfir iiöfuð, og einkum í seinni
tíð, svarað fáu af skömmum lians, og
pá með örfáum orðum, lielzt láti'3 mér
nægja að reka lygar lians aftr með
gögnum og skilríkjum.
Það er auðsjáanlega tilgangr lians, að
reyna að koma mér til að
RADDIR ALMENNINGS.
VICTORIA, R.C., IV. APRlL.
Herra Ritstj.
Jafnvel pó ég sé ekki vanr að senda y6
ar heiðraða blaði fiéttapistla nt
flutnings, pá ræðst
að iim trúarbröo'ð vor
tímum, bæði hér og enda heiina á
£[amla landinu, og f>að dylst nátt-
úslega engum, að trúarskoðanir
okkar íslendinga eru orðnar tals
vert á reiki, orðnar talsvert mismun-
andi, komnar talsvert út frá f>ví, sem
kent hefir verið í kyrkjunni á ís-
landi; og yfir höfuð er pessi skoð-
anairunr ror íslendinga koininn
langt út frá f>ví, sem lúterska kyrkj-
an kennir. Eg ætla að taka f>að
fram hór strax í byrjuninni, að [>að
sem óg segi hó” í kvöld, á ekkert
skylt við skoðanabreyting hjá sjálf-
um mér, enda hefi ég að inestu sömu
trúarskoðanir, sem mór vóru innrætt-
ar á ungdómsáruin inínum, að öðru
leyti en pví, að skilningr minn hefir
aukizt svo, að óg gjöri mór nú grein
jfyrir því, sem pá var blind trú,
eða trú án skoðunar. En alt fyrir
pað f>ó óg só eins nærri lúterskri
trú og fólk er flest í lúterskum söfn-
uðurri, pá hef ég pó litið nokkuð
öðru vísi á pessi kyrkjumál vor
heldr en flestir, ef ekki allir, af vor-
um flokki, sem þar uir. hafa ritað.
Eg veit bezt sjálfr, hversu ógeðfeldr
mér var kyrkjnlegi flokkadráttrinn
í Nýja-ísl. Eg veit bezt sjálfr,
lrversu mikið mér þótti varið í, peg
annað, sem við ber í heiminum,
sannast par máltækið:
nærri sagt óeðlileg, að siðað bóklaus maðr”. Og því „eiri sem
fólk láti mismunandi trúarskoðan-' af
andleo-u
var á dag kassana á
ema tvis-

ir koma frain I persónulegri óvild
og ruddaskap. Dað [>arf ekki neinn
sérlegan ’ speking til að sjá, að ineð
slíku fyrirkoinulagi leiðast menn
altaf lengra og lengra hver frá öðr-
uin, í staðinu fyrir að samlaga kraft-
ana til styrktar
fyrirtæki.
Hér erannars nt kkuð margt að at
liuga v
rótt eins
semsó ahlrei iiienn ineð miinmiin, ha-sa. er við kyuni verða hætt áf "l^ost'
nema vór fy'gjum strauin tfinan*, le'iágd aúkist VioVráð^Lx''þjðnf<‘r',:lr Veg'
*!l *• ' ' * ' Preníaðarskýrslur með frekari skvr-
‘gúm iiiu skilmála vin V , )r
imtiing | 'æntanlegan
-SnM”*1 Tl m Oy svo ín-í
Tnnipej; oá'eíná “,..1!ö*thlí“i,iu •
og til p
ess að oeta I>að, þurf im i ór
i • , , ... . 1 ’ I i„
liverju nyts.iiuIegu að lesa ræki'ega blöðin. Eu til [>ess sam
pess
að vér kaupum og lesum blöðin með ttíi • -....
WlDn,peg eins hér á skrifítoKu.n
lægju, útheirntist að ntstj. blað-
i-ið pessar trúar-deilur; pað er anna leggi alt knpp á að gera pau
og mönnum hatí gerigið
vmsæl
Eugin taki [>ó orð ínín svo, Skrifst. Post Office fnspe,
w. W. McLEOD,
P'M O/fice lnspector
w • •••opector’s )
Wlnmpeg, 15. Afríi, 1892. '
salnt í nú. j son 0g féra Hans
hikki svo að skilja, að húr sé uin ueina
anna'5 til j ar peir prestarnir sóra Jón lijarna-
B. Thorgríinson
afbragðs-ritsmíð' að ræða, heldr af pví að j ** tU að miðla °g
( ég hafði—pá ég samdi haua—ætiað mér gera e,na 1,eild flr F>ví> sem var 6
fylht blað að koma lienni á prent, en hefir pví miðr dreilingi og jafnvel í gagnstæðurri
petta með álíka persóuulegum ópverra, ekki tekizt pað ei n iem k >mi« er. Efnú flokkum; og óg veit bezt sjálfr, livað
eins og hann fyllir blað sitt með. I svo oliklega skyldi til takast að pér, lierra 1 0ft Qg iniiilega óo-hefi harmað pað,
, E,‘ eg Set ómógnlega orðið við peirri |'‘;ttrJ;iti*nJinn hiuingar''í ffi^Pá ÍyWr j “ð '"ÍSSa ^11' VÍna minna fFir
ósk hans. i mín via „i,.„ ,--- ,—.» j ... 1 skuld, að rnínar hugsjónir hafa ver-
fjarska erfiitt með aðgetagætt veru- óg vilj' mei"a ritstjórum að taka
lega skynseminnar, pá til slíkra n°kkuð kirkjulegs efnis í blöðin. r ----——.
mála hefir komið. j Nei, pað er engan veginn meining J 1 I I
mín. Rlnð...„ ki.-.r- „n______ i,...e AJA -L XJL
Plór vestra hefir töluvert verið rætt1 ]e(rt
og ritað uin deyfðina, dofinskapinn 1 n, ■ , ' " ^lllul" Allir peir sem eicr„ast vil
“ . ... , • r, kyrkjulegar fróttir, eins og pær líka . ' , cn"astwlja heim
og trúarvilluna heima á íslandi .Éo• 1 fmsstim bæ, ættu, áðr
hefi ekki lifandi ögn á móti pvf, n n gariga að nokkrum
pess hafi verið pörf; en hefði pá fréttir
samt ekki mált taka nokknð öðru
vísi í pann streng, en o-ert hefir ver- a , , . .
• .v . ,n , n, e aðrar auglysmgar, og rneira að
iðr Eg get ekki betr sóð, en að sú vx , , - A. • , ,•
. get óg ekki sóð neitt á móti pvl, aö Hann gerlr uppdrætti af t-
að kyrkjulegir fyrirlestrar sóu birtir í svonákvæ -1 i'usum
- „ , , . , blöðunum,
með að endrlífga ið hálf-dauða and-1 j ~ . .. * . W i .....“"“JU "PP á
lega iíf á íslaudi, hafi par fyrir ekki
náð tilgangi sínurn. Eða skyldi
Blöð i:m hlýtr að vera leyfi-
egt að flytja lesendum sínuin
yrkjulegar fróttir, eins og pær líka
sjálfu sór eru alt eins góðar og
gagnlegar fyrir pjóðina, sein aðrar viðHkjandi, að
Kyrkjulegar auglýsingar Sf. B. Jóxssox,_______________
eiga sjálfsagt að hafa sama rétt sem (‘)lc W iliiain St.), sern ókeypi
alhir nauðsvnleir!,,. ..r.,i- ■
segra of.,.. .. ýnlegai upplysinga
eJ að lutandi. , 0
---, ou rrtzt Úrr a \r I.- 1 cóð ,,r,Wf A ..,/<4.; K . * ~~
aðferð, sem beitt hefir verið,
1 ,. . Kyrkjuiegir fyrirlestrar sóu birtír í svo nákvæmlerra x , -----
sumu leyti röng, svo að tilraunin , , . „ 'Ærniega, að auðvelt er að
, blöðunum, bara ef peir fara ekki út re,kna ót allan kostnaðinn
annað en halda fram einhverri t tlolli,r Tyrirfrain.
vissri stefnu, án pess að slást per- ' ,leíir til boðs lóðir víðsveg-
1 P aruiri bæinn fyrir $125 upp; $25_________ö0
en peir
sarnningum pvf
leita sainninga við
Í90 0th. Ave. North
>is gefr
gnr par
I ið alt of rúmar og staðfestulausar
% vil ekki hafa mig til pess, og um veldr, svo að nú eru liðnir tveir mán-
álít ég gerði ekki lesendum mínum rétt u®ir síðan eg flutti hann. Orsökin erjtil pess, að geta áunnið rnér stöf-
með pví heldr. Því eyði i‘g litlu rúmi Pes'si* ijK heti snúið mér iiiidanfarið að
, , IJjgb. með pað litla, sem ég hefi haft að
upp a aliar skammir hans. . r . . ’ h uaM' an,
bjoða almenningi, og gjorði pað eins enn. j
Eg sendi ritstj. Lögb. tyrirlestrinn, og bað
Eg verð að eins að minnast stutt-
lega á tvent.
Hann liefir borið mér á brýn, að
uga vináttu peirra, og pó hefi óg
i aldrei orðið eins opinskár og nú,
látið tlfinningar mínar 00
afilr
j hann að birta hann í sínu lieiðraða blaði, skoðanir eins berlega í Ijósi við-
en ef li-tnn gæti pað ekki einhverraorsaka
hafi sjálfr ritað bréf undir nafni Ind ' ve£nH> al senda mér liann aftr,og sýna
riða Ilerjólfssonar, er birt var liér í blað- !'* r La veiviid, að iáta migtita með líutiin,
c "'ers vegna h ,nn gæti ekki tekið hann
mu. Brefl* kom l.ingað með iioststimi>ii upp ; blaðip. Svo leið ,)g beið. tyrirlpstr.
frá Tracy, Minn., og frumrit pess er til inn kom ekki út, og ekkert svar til „„„
sýnis hér á skrifstofunni hverjum sern heldr; svo ég skrifaíi honum á ný og bað
sjá vill. Ég heri enga ástæðu til að il!inn senda nmr fyrirlestrinn til baka.
efast um, a* höfundr Pess hafi nefnt En sjaifsagt vegna annríkis ritstj. d.ógst
Þ*ð partil 1 gær, pann 18. p. m., a* miir
sig rettu nafm, en hvort sem svo er eða barst hann i hendr ásamt vinsamlegu bréfi,
ekld, pá skora eg á pann, er sent hef- i þrr sem ritj. getr pess, að tér hafi þótt
ir brefið, að gefa sig fram við mi með hnnnoflangr fyrir blirífið, par ég hafði
víkjandi trúarágreiningi vorum.
orsökin til
betr sem ó;
En
pessa er sú, að pví
athuga petta mál, pví
sannfærðari verð ég um, að með
pað hefir ekki verið rótt farið; að
peir heiðrsmenn, sein ritað hafa um
petta inál, hafa verið alt of harð
orðir um mótstöðumennina, ekki
brúkað tilhlýðilegt umburðarlyndi
eða sýntnægilega kurteisi peim, sem
pann og pann svipinn hafa átt í
slept’f Muudi ekki bezt, að rarður
og ritgerðir inna frrmúrskarandi
stnrfsinattna kyrkju vorrar lió
hefðu gert hinna verk að engu, án
pess pó að lasta pau nieð einu orði?
Eg hefi hvergi séð, að dr. Pétr Pét-
rsson hafi lastað verk meistara
Jóns; engu að síðr fengu bækr
hans svo góðar viðtökur meðal inu-
ar íslenzku pjóðar, að margt af
fólki hefir lagttil síðu Vídallnspost-
illu; og ég veit ekki betr en að hús-
lestrabækr Pótrs byskups áynnu
honum elsku og virðing pjóðarinn-
ar. Bækr lians hafa verið lesnar'p
með andakt 0g ánægju heirna á
Fróni, og pær hafa mikið hjálpað
okkur Vestr íslendingum áfrarn í
in„i kyrkjulegu baráttu vorri, hjálp-
að oss til að koir.a fram sem kristi-
lega-sinnað fólk, og óg hygg að
pað niegi með sanni segja, að al-
pýða á fslandi hafi elskað bækr dr.
peiin, sem stöðugir hafa staðið, eða
af hiíium, er liafa horfið til anmra
rvestra gkoðana, pá hefir pað harla litla pýð-
ngu. Menn trúa nú ekki ler.gr I
smíðar
Jtium.
lán ineð l°þ
marskilmál-
, » hann um
húsumog kaup á lóðuin.
Ið Isl. verzlunarfélasr
blindni eftí
Kr 1 j sem hefir búð sína að flil? I
r anriara oröum, án skoð- Street, er að lög
unar. Sú tíð er undir lok liðin;
iiú hlýtr pví nær hver inaðr að
hugsa og ályktn sjálfr, og pað er
víst enginn mannlegr kraftr, ekk-
ert mannlegt vald, er hefir megn
eða rótt til að aftra pví. Jafnve
pó Danastjórn valdbjóði um fyrir-
komulag kyrkna á íslandi og pann
ig eiunig skifti sér af atriðum trú-
arinnar, [>á ræðr pó enginn við
hugsanir innra mannsins, og pann-
ig er pað pá sjálfsagt, að pó bæði
einn og annar uppfylli skyldur sín-
ar viðvíkjandi kyrkju og kristin-
kómi heima á Fróni, pá samt geta
peir verið og eru alt að einu 6-
sarnpykkir kenning kyrkjunnar í
leið á förm
gilda 1
ogar
s g, og er um
. rn TB 1 inn Ameriska verzl-
arheim, með peim fasta ásetninoi að
gera lþuð mrnm einsvel og nokkur
onnur verzlun pessa bæjar, svo fyrir
utanfólagsmenn sem fólagsmenn.
Því genst hór með kunnugt, að
] um sanr
fi-> «<-> eng-
ngjornnm samningstilboðum
verðr neitað. Ásamt selr fólagið
hveiti og fóðr allskonnr.
í umboði fólagstns
ST. ODDLEIFSSON.
sumum greiuum. Það sýnir liós
eins mikið og Vídaiíns, j lejr., hv '
eðajafnvel ems og Passfu sál.nana,
Pétrs allt----- . , ... .
i’ersu íljótir ineun eru, pá
• hingað er komi^, að snúa við blað-
ogáhtiðpær p.á dýrmætustu eign
er sáliit og inir andteou
réttu heiti. Það er drengskapar-skylda i sett hlátt bann fyrirað fella nokkuð úr \ hlut; pað er ekki samkvæmt krist
lmnnm b„ttu „m, *em svoI indómsins orði og anda, jafnvel pó
lrans, og ég sé ekki að hann hafi neina
ástæðu til afi dyijast.
í annan stað ber Eiuar rnér á brýn,
að ég hafi ritalS bréfin, sem undirskrif-
uð eru „S. B.“, par sem rninzt er á
„keisarann í Garðaríki“. Heldr pví og
fram, atf ég liafi merkt bréfiu þannig
í blóra við Hon. Skafta Brynjólfsson á
Mountain, einn af félögum mínum í
stjórnarnefnd Prentfélags Heimskriuglu.
Mér er ókunnugt um, hvort hr. Brynj-
ólfsson kanu Eiuari mikla pökk fyrir,
að iiann fari að verja heiðr hans. Hann
fær máske einhverntíma að sjá pað.
Af því höfuudr tétfra bréfa.sem er merk
honum. Þetta veldr drættin
I margir hér í kringum mig iiafa veritf að
furða sig á. 8. Mýnlal.
F V H IRLEST 1t
Fluttr í ísl. samkomuhúsinu í Victoría
Föstudaginn 19. Febr. 1892
af S. Mýrdal.
Háttvirtu bræðr og systr! Éo
hefi boðað yðr hingað til að hlýða
á nokkur ófullkomin orð, er óg hefi
tekið saman og dirfzt að kalla fyrir
lestr. Og jafnt fyrir pví, pó ég viti
urn og kannist við ÓfuIIkomleikana,
heiðrskona, iiefir trúað mér fyrir nafni j pá samt, í trausti pess að pér, kæru
síuu, pá fer ég auðvitað ekki að fræða tilheyrendr, lítið ekki
Einar um pað. Kg hefi ejigan látið vita
nafn hennar og mun eigi gera. Ég vil
heldr iiggja undir skömmum Einais, og
ef einhverjir vilja ætla mér, af! ég liafi
logið bréfunum upp, pá verðr pað að
hafa pað. Alt, sem ég í pví efni get gert,
er pað, að ég iýsi ytír pví, og legg vi-S
drengskap minn, aí höf. erkona, ogað
stafirnir “S. B.” eru upphafsstafirnir að
nafni henuar.
Síðasta sómastryk Einars er,j að leigja
Sölva Sölvason, undantekningarlaust sví-
virðilegasta kúalubbann, sem til er með-
al landa hér í álfu, að Einari Hjörleifs-
syni undanskildum, tii að rita iygar og
emingis
fyrirkomulagið eða annan ytri bún-
ing pessara fáu lína, heldr bindið
yðr meira við efni peirra og veitið
pví athygli, pá voga ég að láta f>ær
koma fram í birtuua, voga að ieggja
pær undir yðar álit og dórn. Ég
veit að dórnarnir verða tnargir og
rnisjafnir, sem eðlilegt er, pví „sín
um augum lítr hver á silfrið“, og
par sem sjónin og sinnisiag mann-
anna er svo margvíslegt og ólíkt,
sem öllum er kunnugt, pá náttúr-
lega leiðir pað af sjálfu sór, að all-
ir geta naumast orðið á eitt sáttir
skoðanamunr só, að láta hann verða
að ásteytingarsteini peirn, er smá
saman vex, par til hann verðr að
ókleifu bjargi, svo að peir sern áðr
vóru vinir, eru nú orðnir sinn hvoru
megin við petta fjall og sendast
svo á ónotum, ef ekki skömrnum;
°g byrjunin að pessu var mein-
ingamunr í trúmálum. Kristindóms-
ins heilaga málefni er pannig lát-
ið verða að rnisklíðar efni í hvers-
dagslegmri sökuin inanna á milli, og
út af pví niyndast óvild og flokka-
drættir, sem gera meira tjón í mann
legu fólagi, en liægt er í byrjuninm
að gera sér grein fyrir.
Það er ekki svo að skilja, ást-
kæru tilheyrendr, að hér sé ekki úr
vöndu að ráða. í>að er auðvitað
ekkert gamanspil, og getr heldr
ekki verið alveg áreynslulaust fyr-
ir trúrækna kennifeðr, sem hafa
unnið pess dýran eið að halda fram
kenning kyrkju sinnar, pegar rnáls-
metandi menn af peirra eigin pjóð-
flokki, sem hafa tilheyrt inni sömu
kyrkju og peir, rísa öndverðir gegn
kenning kyrkjunnar og mótmæla
ýrosum mikilsvarðandi atriðurn trúar-
innar. Dað parf stilling til að um-
í hvaða helzt máli sem er. Enafjbera slíkt. En hvað urn pað, sú
u. Og hvað dugar pá að vera
, - kraftar: aö „efa fölkinu petta að sök, par
nærðust og styrktust af. En betrar 1 a n 1
anmrðke.,;- . 1 Þe£Hr,skoðun sú, sem |>að hmgað komið
ofrliða, pá er náttúrlega ekkert á 1
móti pví, að eins að ha
við bá t!A >e r<l r Sem {l betr|1,elclr fram> hetír að öllum líkindum
I < 1 ma, og ber pessar bækr | verið búin áðr að taka sér bólfestu f
lijarta þess? Pað er auðvitað sorg-
ö íiHns verk og \ ie^t hetta trfiarrugl eða vantrúar-
annara, sern hafa látið pjóð sinni i vin?i?|, sem virðist eiga sór stað með
eptir onnur eins verk, hvort heldr ! al ins ísle„zka pjóðflokks, n.eðal ís-
ein er , bundnu e*a óbundnu máli,' lendinga í Amerfku. Þeir eru sum-
sé latin alveg óátabn; því bað iniinu 1 • r , .
„ • • , ’ r ' pao "iiinu . )r bverjir ekki fyrr lausir undan
vera fieiri en eg, sem finst að sínar 1 / 11-11
, , , . ” dU smar kúcjunarvalui islenzku
gustu hjartans tilfinningar vera }iei
sncrtar með svo óviðfeldum tökum 1
að
kyrkjunnar
ma og seztir að í pessu lanóí,
heldr en peir eru búnir að breyta
. . - ounur ! skoðun sinni í trúarbraoðaleou til-
ems verk eru skoðuð sem andlegir
P. BRAULT & CO.
477 IVIAIN STR.
WINNIPEG
flytja ,inn
ÖLFÖNG VÍN
VINDLA.
Hafa nú á boðstólum miklar birgðii
og fjölbreyttar, valdar sératak-
lega fyrir árstíðina.
Gerið svo vel að líta til vor
Vér ábyrgjumst að yðr iíki
hæði verð og gæði.
ervitt íó að gleyma, pá
steingjörfingar. Og svo óg minnist
aftr á aðalefnið, nefnil. inarrnismun-
andi ’skoðanir í trúarbragöalegu til-
iti, pá sýnist í fljótu bragði ekki
svo pægilegt að koma í veg fyrir
alla f>á óvild, práttanir og ílokka-
dratt, sem út af honum hafa pegar
risið, og }>að er alt annað en pæ",j-
>egt fjrir f>á, se„, stöðugir viTja
standa i sínum skírnarsáttmála, pe»-
ar villutrúarpostulariiir (svo köíl-
uðu) korna fram í opinberum blöð-
um og reyna til að veikja máttar-
stólpa pá, sem vor kyrkja hetír
staðið á uin langan tíina. ()g pvf
betrsem óg athuga petta mál, pví
sannfærðari er ég um, að ritstjórar
blaðanna sóu ekki alsendis sýknir
sakaí pessa máli, pví álit mitt er,
að dómar peir og deilur, er blöðin
flytja frá pessum andvfgu flokkum,
sóu engarr veginn heppileg aðferð;
pví að með slfku móti verðr al-
liti. Og pannig sýnist pá að suinu
leyti fram komin hugmynd sú, er
sumt af garnla og guðhrædda fólk
inu fheima hafði viðvíkjandi Arne
rfku ferðunuin. Þetta fólk, sein
ekki hafði neitt af efasemdanna út-
úr-dúruiti frá kenning kyrkj„„„ar j
sór fólgna, heldr með hjartað fu 11 af
lifandi trú á peim helgu fræðum, er
barnalærdómrinn innprentaði pvf,
lót á sór heyra hræðslu við, að fólk,
komið til Ameríkti, mundi láta
heimsins ginnandi tálsnörur leiða sig
af guðs vegi á svo hraparlegan liátt
að mji'rg mikil tvísýna mundi verða
um peirra eilífu sáluhjálp. En pá,
er betr er aðgætt, sjá menn, að petta
er ekki eins bágborið, eins og petta
fólk hólt og heldr enn, að pví leyti,
sem pað er miðað við vestr-flutn-
inginn, pví mín skoðun er sú, að
pað liggi eiginlena ekki í honum,
heldr, eins og ég hefi áðr á vikið,
T.
-NÝKOMNAR TIL—
m.
,Kjóladúkará lOc.yardið ogyfir, bóm-
ullardúkaraf öllum tegundum, miklar
byrgðir af printsálágu verði. Flann-
eletts, skirtudúkar, handklæði, og
allir hlutir sern vanalega eru í Dry
Gocds-búðum. Kotnið og sjáið pess-
ar ágætu vörubyrgðir vorar. *
T. M°CROSSAN,
^ 506 Main Street,
Cor. Main and McWilliam Sts.
Bækur á enslui og íslenzku; íslenzk-
ar sálmabækur. Ritáhöld ódýrust
borginni. Fatasnið á öllum stærðum.
Fergnson &Ce. 408 Main St.,
Wíbhím. • • • Ma».