Heimskringla - 14.05.1892, Blaðsíða 2

þeirra eigi óbreytileg. Aðrir gefa
upp baráttuna. En þeirn getr far-
ið með tvennu móti: sumir gefa
upp trúna, og halda sór . eingöngu
tftgefendur. *' “ (Publishers.) pess, sem reynslupekking getr
til náð. Það eru „mennirnir, sem
WINNIPEC, MAN. |ekki vita“, sem séra Jón kallar
—agnostíkarnir. „Vitundarmenn“
vildum vér kalla pá, pvi að pótt
Heimskringla
og OLIUIN”
aernar út á Miðvikud. og Laugarddgum.
(A Semi-weekiy Newspaper pub-
lished on Wednesdays and
Saturdaysj.
Thc Ileiinskriiigla Ptg.& Publ. Co.
Wtgefendur. (Pub"
Skrifstofa og prentsmiðja:
T6I LOMBARD STREET,
Blaðið kostar:
3elll árgangur............$2,00
Hálf rr árgangur.......... 1,25
Cm 3 mánutSi................ 0,75 i ...
Gjalddagi 1. Júlí. Sésíðar borga«,kost- I,ílð só ekki pýðingá orðinu agnostic
aFítrS tfl2’5s°íands kostar árg. borgaðr hér I táknar pað vel mennina; það
$1,50. A slandi 6 kr., er borgist lyrir- eru mennirnir, sem vilia takmarka
fram. A Nor«rlóiidum 7 kr. 50 au. A •’
Englandi 8s. 6d.___________________ skoðanir sínar við það, sem peir
tírv ndireius og einhver kaupandi blaðs geta vitað. „Vitundarmenn“ er
ins skiptir um bústað er hann beðinn a«
senda hina breyttu utauáskript á skrif- pannig alveg eins skýrt einkennis-
stofu blaðsins og tilgreina um leið tyrr-\ . , . .
nerandi utanáskript. nafn á peim, eins og agnostics;
Aösendum nafnlausum greinum verð- kað eru sömu mennirnir séðir frá
ur ekki gennn gaumur, en nofn hof-11
undanna birtir ritstjórnin ekki nema I hinni hliðinni.
meðsampykki peirra. En undirskript
i na verða höfundar greinanna sjálfir að Af þeim, sem gefa upp baráttuna
tiltaka, ef peir vilja að nafni sínu sje I - s . , .
ieynt. Ritstjórnin er ekki skyidug til íTe*a aðriruppskynsemina, en gleypa
a«endursendaritger«ir, sem ekki fá rúm «
íblaðinu, nje heldur ^ð geyma pær um |’ bl"ld,U ke"nl,‘Kar emhvers kyrkju
lengri eða skemmri tíma.
5 -
Stofu olaðsinsr
EC-fctlIIMISiKHriHISrOGr- OIjIDIH, 'WIIISOiriPEG-, 14. ]^Æ-A_I 1802
|láta vitundina skapa trúnni tak-| par sem alt fólkið er nálega und-^ og nokkuð af þessu blóði, sem hann (Framh. frá 1. bls.)
nörk. En af pví að pekkingin j antekningarlaust lúterskt, par lifir Þarf um fram vana á meðan, dregr tekin, og á stjórnarárum keisarans
stendr ekki í stað, pá er niðrstaða: ekki pessi eilífi hatrseldr út af bann frfl heilanum. Ef heilinn er Þeódósíusar yngra var ályktað, að
knúðr tU starfa rneða>' á meltingunni sú egypska gyðja Iris skyldi dýrk
stendr, pá sviftir hann magann nokkru j uð sem María mey.
trúmálum. I>ar umgaugast menn
þá fáu, sem vitanlega eru ólútersk-
ir, sem bræðr.
Það er ekki trúin sjálf, en f>að
er stjórn félagsins og það stóra slys,
að forstaða mála pess er undir á-
hrifum þeirra manna, sem hún er,
— pað er þetta, sem hefir gert
kyrkjufélagið að krabbameini í fó-
lagslífi Vestr-íslendinga.
af þvi blóði, sem með þarf til melt- | Nestor, sem var byskup í Kon-
Oll starfsemi hugans stantinopel, reis öndverðr gegn þess-
Iilíiptlasoliilmd
karlmanna ALULLARFðT $500
$200
$100
hattar AF öllum sortum.
iiií^arinnar
o o idio uuuvuim pcas- I
veldr aukm, blóðrensli til heilans, og ari Maríu-dýrkun, sem hann áleit ALULLARFÖT
með því að hugsunin er að talsverðu fyrirdæmanlega guðlöstun. Þetta BUXUR^ ALTJLLARFÖT - •
leyti viljanum háð, en n.eltingin leiddi til mikilla þráttana milli hans
ekki, þá leiðir af því, að þegar hugs- ' og Syrils, sem var byskup í Alex-
unar starf og melting fer hvort-1 andrfu. Syril var forsprakki ins.
tveggja frarn samtfða, þá dregr heil-j heiðinglega, en Nestor ins heim-1SKYRT™. HALSBINDI,) Ódýrasta í
inn ávalt nokkuð frá maganum af spekilega flokks kyrkjunnar. Syril ISILAR, NÆEFÖT
blóði, sem maginn má ekki án veru. hafði ásett sór að dýrkun Maríu
Að styðja slíkt kyrkjufélag að S<5 þetta lagt í vana, þá veldr það meyjar skyldi viðtakast, en Nestor
heiman frá íslandi, það væri svo mag'a'eiki, sem með tímanurn getr að hún skyldi ekki.
J borgi
nnr.
langt frá að vera kristniboó, að það
væri það versta verk, sem landar [
heima gætu unnið.
orðið staðfastr (krónískr) sjúkdómr ;
I en magaveikin veiklar taugakerfið
Munkarnir f Constantinopel, sarn-
kværnt áskorun niúnkannaí Alexand-
I PPbodsMnla a hverjn kvehli
Ðeegíius
L>að væri níðingsverk á fólagslífi ■ heila
voru, og rnundi gera meira en all- Af þessu er ljóst, að það er áríð-
Ö
rédikanir
_ i --------------------------------. Hecl Store
°g getr þannig smám saman gert, rf u, tóku að sér rnálefni guðs móður. r*4® •Maín Str.
Q 1 iru / -e /i C o í . ?( 7 — f .. — 1 * , 1 I _ j
Uráðlega varð rnisklíðin svo rnikil,. , _____
að keisarinn var nauðbeygðr til að IÖ Isl. Veizlmm vfólo...
Sfesus, árið428. . /^eidg,
alveg út af við jafnvel inn sterkasta
verstu kristindórns- andi fyrir þá sem með
kalla til ráðstefnu í Efesus, árið428.
-o-- — ----------- —fólags, sem þeir af hendirjug eru
Upplýsingarum verð á auglýsingum
„HeimsUrioglu” fá menn á afgreiðslu- fæddir og upp aldir f.
rtfll r»l«fteine I
Meðal pesssara manna er séra Jón
Uppsögn blaðs er Ógild, sain- , , e _ .
kvæmt hjerlendum lögum, nema að | ‘fann nehr endað a að gefa upp bar-
kaupandinn borgi um leið að fullu
skuld sína við bíaðið.
Ritstjóri (Editor): -TÓN ÓLAF3S0N7~
Business Manager: F.INAR ÓLAFSAON.
Hann er að hitta á afgreiðslustofu I
blaðsins hvern virkan dag kí. 9 til bádeg- hann, eftir því sem upplag hans var
\a c\cr fra lrl I_aíSHiirríe
áttuna, krossfest skynsemi sína sem
syndsamlega glæpaveru.
Vér teljum víst, að hefði séra Jón
verið mannblendnari maðr, þá • hefði
1s o? frfl kl. I—ft flf^decrifl-
Auglýsinga-agejU og innkölíunarrnaör:
EIRIKR GÍSLASON.
(Advertisini Agent & Collector).
aldrei getað staðnæmzt á þessari
niðrstöðu.
En hann hefir hér vestra lokað sig
Lftaraskript til blaðsins er: I ‘nn‘ f búsi sínu eins og snígill í skel,
rhr n•imshringla rrintingáPvblishingC átt tal og urngengni viðsárfáa menn
D r\ D___0/1.- TT7-*_•__ fl___I
P. O. Box 305
Winnipeg. Ganada. .. ., , ... . . .,
... * — órfáum kynzt f srnum eigin söfnuði,
VI ÁR. NR. 31. TÖLUBL. 291.lorðjg stofnpla-nta, aiiclleira skilið'.
(öldin I. 43.) I r s
ar pr
idf
sannan kristihdóm meðal vor, þannl
kristindóm, sem er líf, en ekki
hræsnisboðun, á kreddum.
Vilji landar heima endilega fara
fjenda gætu gert, til að niðrdrepa starfa, að þekkja sambandið
- - - - - I starfsemi heilans og ineltingarinnar,
svo að þeir geti haft sem bezt not af
starfsemi heilans og magansr
t>að er ekki unt að setnja matar-
, , æðis-reglur, sem eigi að öllu við
að styðia knstindóm hér vestra, þá , . , ” , ,
. 1 hvern einstaklmg, en nokkur almenn
ættu þeir að senda hingað prest eða fyrirmæli rná gefii) sem eiga mundu
trúboða á sinn kostnað og undir við meðalmenn, eins og þeir almennt
stjórn og umsjá sinnar kyrkju, en gerast
vr r ...,W1 Sem hefir búð sina að 5KC1 °
heilanum j S,r|lr til styrktar málefni sfmt, inút- Street, er að löggilda siir oc ^ oung
dið milli i að> yfirge'ding keisarans miklu silfri, leið á förum útTTnn ArnerisL6!."?
+;i f/. f. iu:. • í •_ Mphíii... ►— * . • . atvít verzi-
til að fá fulltingi k eisara systurinnar
sern gekk vel fyrir sig og var svo
verafA^0 .í>eÍ,n fasta^etningTað
íf * Þ"ð nnnsta einsvel og nokkur
ooiii ^tJKK ijrir sig otr var svo .. M vet ocr nokkiir
sagt, að jómfrú himinsins hefði út- utf,!,Ufz|VeiZÍU" f>essa bæjar, svo fyrir
v.no jömfrau. við k,is.™.Mvíi„, w'gSn.r".
=ór til fólaga. Syrilhraðaði sór | um^sanngjörnum sa'mTin|stUboðum
v
sór
mjbg á ráðstefnuna og hafði
sór rnikinn skrfl af körlurn og
urn. Strax sem hann korn, tók hann
sér forsetasæti og lét í flýti lesa bréf
keisarans. Gerðist þá ys mikill og
Asamt selr félaerið
___ Ö
með I'erðr neitað. ^saml
kon-1 hveltl °gföðr allsko nar.
í urnboði féla^stns
ST. ODDLEIFSSON.
ekki fara að styðja lúterska kyrkju-| Til árbíts (hreakfast) er holt að gauragangr, og var Nestor fordæmdr
Winnipko, 14, Maí 1892.
/
Islenzkt kristniboð.
IV.
enga rót haft f sinum þjóðflo ki.
Hann hefir verulega séð og um-reng-
izt þrjá, fjóra menn utanhúss, eink-
uin þó tvo, og það vitanlega ina
verstu óþokka, sem til eru í
söfnuðinum, lýgna, lævísa, rógsama,
metnaðargjarna hræsnara. Þessir
Þegar séra Jón Bjarnason kom menn hafa notað sér það, að hann
fyrst vestr um haf, var hann mjög var ömannblendinn að náttúru, og
frjálslyndr maðr í trúarefnum, trú- bafa fjarlægt hann enn tneira frá
hneigðrmaðr mjögí lund, með sterka lóndum sínum en ella, alt í sínum
trúarlöngun, en jafnframt leitandi, tilgangi, til að verða þau einu tól,
þráandi, efandi. Hann kom þá yfir er hann hefði viðskifti við aðra gegn
um, kynni af öðrum gegn um. Hvað
hreyft hefir sór eða fram farið meðal
landa hans hér, hefir hann að eins
hingað kallaðr af norsku sýnódunm
eftir undirlagi Páls Þorlákssonar
Hann kom til Decorah, og þótti þá
félagið hér. . hafa haframél (haframélsgrautr er
t>á mundu þeir verða varir við bodr gbðr að morgni) eða ein-
•• ui-s, , , . . bveni iinnau lóttmeltan kornmat, eitt
nýia hlið á kyrkiufélaginu, sem þeir „ >• ,
J J p ’ 1 eða tvö egg, soðin hvernig sem vill
auðsjáanlega þekkja ekkert til nú, eða pá í eggjanna stað rifbita af
en oss getr eigi dulizt, sem sjáum sauðketi eða nautket eða eitthvað af
lífið, framkvæmdina, framkomuna, anðineltu keti (ekki kálfsket, svfna-
þar sem þeir heyra að eins kenning- ket né saltket), kartöflur, brauð og
. .• , smór og bolla af kaífi ; gott að hafa
þytinn. Pá munda þeir heyra , " ’ » u J,ara
, , • • eitthvað af ávöxtum líka, ef vill.
sina presta kallaða kristindóms- i-).lCCo „ •, . ... . ,
r Petta er nægilega kröftug fæða fyrir
fjendr, vantrúarmenn og þvf um hverh mann, hvað strangt ve k sem
llkt- hann vinnr, hvort heldr með sál eða
Þvf svo nefnir lút. kyrkjufélagið llKama- Heitt brauð og heitar kökur
alla þá, undantekningarlaust, meðal TT" b°rða ^ Varasemi-
, , lre„ ’ „ * hr höfuð er hollast að hafa sem
landa vorra, sem ekk, “eru með.” auðmeitasta fæðu tjj ni0rgunverðar
I augum kyrkjufélagsins er séra (árbfts), og borða eigi of mikið.
Þórarinn steingiörvingr, sóra Þór- .- , _ , , .
i ii .Arbít skyulu m© n bor'a h/ilfr
hallr vantrúarmaðr, Hallgrímr bysk- annari stund Uv en menn fara a0
UP bver veit hvað i Séra Mattías vinna hugsunar-verk. Að líta yfir
v t’ausraspítala-limr, sem að eins dagblað eða ganga hægt, er þó ekki
biá’r af, þegar hann yrkir sáhna. óholt, og heldr hjálpar meltingunni
_________ en kitt- En alla sterka áreynslu,
\tá lmí i i . í i i hvort heldr andlega eða líkamleira
Vórhofum ekkert móti íslenzku , ,, . ” ‘"'auuega,
skyldu menn forðast rétt á eftir tnál-
kristntiboði hingað vestr, ef landar tfð
heima treysta sór til að halda þvf
uppi, enda þótt vér álftum þarfara M;ödeK,sverðnnn er sú máltíð,
sem hugstarfsmaðnnn verðr að vera
° * I . I j aiit'4111 prtlirtrít i . . 7
“æðstu prestum og skriftlærðum” í fengið vitneskju um af sögum þeirra. fyrirþáaö verja kröftumsfnum heima. ..„''jIT “ T að Vem
, . , . * , .... 1 , .j „ >aiiaastr fto, eoa, vanhvx>*íTÍfl
svnOdunni hann svo heiðinn oor vfln- Petta var symlefír veer fvrir bíi. t.i fi\, *>t t......................................... . ., ”
sýnódunni hann svo heiðinn og van- Þe»a var sýnilegr vegr fyrir þá, til E„ ef þeir fara endUega að reyna un, þessa máltíð er'einaU orsök^ al
! fi» vol/l IfílP knntira it 1 'í / I . .... . _ I .
nði trúandi, og gjörneituðu því að
trúaðr, að honum væri ekkifyrir söfn-1 *ð ftt vald yfir honum og áhrif á það, þá láti þeir það í hamingjn varlegustu magave:klunar, því að
I hann. Þeir hafa orðið mennirnir, | bænum standa á eignum fótutn. um þetta leyti er hugsunin oft mest
hleypa honu.n í stólinn.
sem hafa „rent söfnuðinum“, .,rent|Og sízt af öllu ættu þeir að fara að starfa,,di- 1Iver sa maðr, sem verðr
' ........ 1 að íraiijra beint frá
Síðar í prestskap sínum í Nýja ís- kyrkjufólaginu“—svo vér viðhöfum
lanni átti hann í höggi við séra Pál,
sem var sterkr sýnódulærisveinn.
Séra Jón var öll þessi ár svarinn ó-
vinr norsku sýnódunnar.
Síðar urðu þeir séra Páll og hann
sáttir og sammála, jirestar í sama
kyrkjufélagi.
Það er alkunnugt, að séra Páll
skifti ekki skoðunum. Hann var trúr
sýnódumaðr til dauðadags.
En séra Jón hafði smáfært sig
nærri hálfan kompásinn í hring, og
vantar smátt á, að hann standi nú á
einkennilegt vestríslenzkt orðtæki
Deir hafa gert þetta að einum hlut
úr sínu „businessi“—og það hefir
borgað sig fyrir þá í meir en ein-
um skilningi.
Þessir menn sumir hefðu
ekki getað spilað mikla fígúru hjá
löndura símm á annan hátt. Þeir
voru of fyrirlitnir, of gagnsæir, til
þess að þeir hefðu getað gert “busi
ness við landa (á þann hátt, sem
þeir hafa gert það), með öðru móti,
en með því, að kljúfa fólkið með
erja fó til þess, að bera banaspjót 7 ^ ",ÍMeSÍSverðÍ
. „ U sínu,n að verk>, íetn reynir á h.igsun
að ™«nn*ölegum og knstilegum hans, ætti að láta sór einkar-ant u„,
hugsunarhætti meðal landa hór. En að velja sér hæfilegan og hentugan
það gerðu þeir, ef þeir færu að miðdegisverð, og hvorki svifta lík-
styrkja þá skaðvænlegustu stofnun, arna sinn I)e,rr> næring, setn hann
sem „ú er hér til vor á meðal-þá r>!lrf nau%>,letfa með, nó heldr of-
síofnun, sem nú brakar svo f hver. ^Ja lna«ann með fmðu, sem kann
. . t , .. að vera ]Júf fJr,r góminn, en hlýtr
vetna, að það virð.st vera fanð að annað hvor, að gera heilann sljóvan
draga að hruni hennar. *
sama atidlegu reki, sem hans gömlu , hiæsnisfullu yfirskini guðhræðslunn
mótstöðumenn, sýnódumennirnir,
hafa jafnan staðið á—með þeim mis-
mnn þó, að séra Jón er að upplagi
andríkr maðr og gáfaðr, og svo mik-
ið sem hann hefir blindazt og gerzt
einstrengingslegri og ofstækisfyllri
með aldrinum, þá rofar þó einatt til
enn fyrir hans góðu hæfileikum, þar
sem stækustu sýnódumenn sjá aldrei
glætu
Pað er vafalaust, að séra Jón hef- ar.
ar í tvo hatrs flokka, til þess að til
þeirra hryti nokkuðfrá öðrum flokkn-
um, þeitn sem þeir hafa þózt styðja
og berjast fyrir. Og kyrkjumálin
hafa verið notuð til þessa. Og aðrir
hafa lært af þeim.
Úlfbúð, ofsóknir, trúarhatr er lífs-
skilyrði fyrir business þessara manna,
og því hafa þeir notað kyrkjumálin
til að vekja þessar göfugu tilfinning-
meðan á meltingunni stendr, eða þá
| skemma magann, ef heilinn er knú-
inn til starfsemi, meðan niaginn á
------------------------------lað vera að melta. Einföld súpa,
UMMATARHÆFIÞEIRltA MANNA, kalt fuK,aket, mjólk, salat eðr ann
SFM VINNA ANIM.KGA að ]étt kálmeti, rís í mjólk eða rís-
Frá lesborðinu.
VINNU.
búðingr, smurt brauð með nýju
keti ofan á, og einfaldar kökur,
hy7? Þessi °" ^,u”Iíkfæða er »***
- eW - • m-,hefir, nænngar, og þó svo auðmelt, að
ir á þessum árum gengið gegn
um andlega baráttu í sálu sinni, j e
þá andlegu baráttu, sem hver hugs-
andi niaðr fyr eða síðar gengr gegn
um, en misjafnt er um,
hvernig menn slepjia frá. Sutn
ir berjast þá baráttu á enda; fyr-
ir þeim varir baráttan lífstíðina út.
Peir leita sífelt, og finna sífelt, en
ljúka aldrei baráttunni til fulls, af
því að hún er eftir eðli sínu ó-
endanleg. í aðalatriðum komast
þeir þó að niðrstöðu, þeirri, að
Pað er svo komið nú, að það er
ekkert annað eins eitr til í Hfi ís
lendinga hér vestan hafs, eins og
lúterska kyrkjufólagið.
Menn n.ega ekki misskilja oss
svo, að vér kennum það lúterskri
trú. Ekkert er fjær oss.
Pað sýnir sig líka bezt, að ekki
helmingr þeirra, sem eru lúterskr
ar trúar hér í WinnÍDeg, standa í
söfnuðinum.
Pað sýnir sig enn fremr á því,
að heima á vorri fornu fósturjörð,
í tíinariiinu
að korna út
læknir einn Orœme M. Hamrnond, melting hennar ke(np ekk. ^
M. D ritað fróðlega ntgerð um bága við starfsemi he.lans. Áfengra
íænnar ’ ^ ^ , dr7kkja 1 »Okkuri mynd skyldi eng.
ie""ar ’ . . _ , , , inn neýta með þessari máhíð, oa
r.enl er etnkum „auðsjnlegt „I ,|ls kon„r doi kollo[ ,
WSIegS h.,l„,„,„: ,»«. ^ ,1'yu/lj,
næguega mikil og hæfilega löo-ufi. • i. •. , , S
ri .,y . „. H unu°> varast sem heitan eld.—Fisntán mfn
útum eða svo ættu menn að verja
til samtals eða blaðlestrs eða annars,
sem lítt reynir á huga,in, áðr en
menn taka aft- til starfs eftir rnið
degisverð. Fyrir þá sem reykja, er
og heilbrigði meltingarfæranna.
Pað er injög náið samband milli
heilans og magans. Ef vel á að fara
verða þeir báðir að vinna í góðu
samræmi sín á milli. Of mikil á-
, . , —■v**'. * pa sem revkia, er
reynal. í heiUnn, slf.Ul.r hu^raunir, |>>8 ,k„0|.n.t ( 1
|>jeít. eg .1, Jiett. veldr hoit,, „ð k •„ vinJi|
sk.mduni 4 me tmgen,,,, |>v| .h ......... 1
það seinkar vökvagreiningunni, sem > ”
melting er undir komin. Hins vev-
ar hefir ónóg fæða, ofát, eða of þung j
eða tormelt fæða skaðleg áhrif á heil-
ann, veldr deyfð og sljóleik í hugs-
uninni og dregr *úr andlegum þrótti.
. ^ð kve]dinu, þegar dagsverkinu
i er lokið, ættu menn að ncyta aðal-
’máltíðar dagsins. Þá er tniklu síðr
varhugavert, hverja fæðu menn
velja sér. Þó skyldu menn ávalt
varast að borða of tnikið. En þá
Heili og magi vinna hvorugr svo vel varast
sem bezt má verða, þegar þeir starfa skJ ldu menn borða vel, og vera svo
báðir samstundis. Meðan á roelting-
unni slendr þarf maginn á meiru
blóði að halda, heldr en endrarnær,
- , . —’ --------
glaðir og ánægðir setn þeir geta.
áðr en hann og liðsmenn hans komu
og var málfærsla hans ekki tekin
til gretna, því ^heilagr” Syril hélt
því fram, að væri maðr kristinn,
þyrfti hann ekki að spyrja að ann
ari hlið.
Mér hefir oft dottið það í hug,
hvernig muni standa á því, að inir
kristnu lærifeðr hafa alsendis allar
tíðir verið injög tregir á að gefa
þeim, sem hafa litið á trúarbrögðin
frá vísmdalegu sjónarniiði, tækifæri
til að leggja skoðanir sínar tindir
almemiings dóm opinbe.-lega. Þeir
hafa ætíð verið fjarstæðir því að
mæta vfsindamönuunum hreinskiln-
islega andliti til andlitis og sanna
fyrir almenningi yfirburði kristinna
lærdórna yfir vís ndalærdóma. Heim-
ullegaj og þar setn engum er leyft
á rnóti að rruela, eru þeir alla-jafna
djarlir tnjög. Hvað getr þetta
kallast neina bleyðiskapr, eða hver
getr verið orsökin fyrir blevðiskap
þessum, nenia sú meðvitund, að þeir
fratnfylgi veiku og, ósannfærandi
málefni. Paðværi fróðlegt að vita.
Sá sem þessir kristindóms for-
sprakkar kalla sína fyrirmynd, tal-
aði ineð hugrekki, og það þó liann
væri einn síns liðs, og djarílega,
sj'ndi og sannaði að málefni þeirra,
sein á móti mæltu, væru röng, og
þannig kom því til leiöar, að þeir
meðkendu hann sér meiri og hans
lærdóma sínum lærdómum fullkomn-
ari, og þar af leiðandi reyudu til
með svikum og ofrefli að ráða hann
af dögutn. Svo jeg vil nú spyrja:
í liverra fótspor feta þeir svo köll-
uðu kristnu lærifeðr, Krists eða mót-
stöðumaniia hans? Þetta er árið-
andi að vita, því uaf þeirra ávöxt-
um skuluð þór þekkja þá”. Ef
þeir kristnu lærifeör haga séreins á
móti vlsindainönnunuin, eins og
Gyðingnr gerðu á móti Kristi, þá
eru þeir samkvæint því (iaf föðurn-
um fjanda”. En ef þeir feta í Krists
fótspor, þá eru þeir lians.
Ef kristindómskenningarnar eru
réttar, en vísinda skoðanirnar rang-
ar, þá er það hættulegast fyrir vís-
indaskoðanirnar, að alt fari sem
hreinskilnislegast og skipulegast
fram, því þá kemur ið sanna I Ijós,
(lþví fáfræði er móðr vanafestunn-
ar, enn þekking er vald”.
John Thorgeirsson.
P. BRAULT & CO.
477 IWflíN STR.
WINNIPEG
flytja inn
ÖLFÖNG VÍN
og
VINDLA.
Hafa nú á boðstólum miklar birgðir
og ijolbreyttar, valdar sérstak-
lega fyrir árstíðina. ’sr
Gerið svo vel að líta til vor
Ver ábyrgjumsf að yðr líki
hæði verð og gæði.
DOIWINION-LINAN
selur uf>rePaid”-farbrjef frá Is-
landi til Winnipeg:
Fyrir fullorðinn, yfir 12 ára $40,5f)
— barn 5 til 12 ára .... $20,25
barn 1 ti| g ára .$24. 25
Sömuieiðis farbrjef frá Winnipe, ’til
að fradregnu fæði milli Skotlands
og Islands, sera farþegjar borga
sjálfir 2 kr. á dag.
Menn snúi sjer til
B. L. BALDWINSON,
HVIIVllCRATIQN-HALL WP.
hotel x 10 u 8
a Main Str. gegnt City Hall
Sérstök lierbergi, albragðs vörur, hlý-
g Vlðmot- Kestaurant uppi á loftinu
JOPLING § ROMANSON
eigendr.
PÓLSKT BLÖD.
[Þýzk-pólsk saga þýdd).
“IS. k
R. r.
HENTDGlSTi BBA7T
—til—
ST. PAUL,
MINNEDPOLIS
Og allra staða í Bandaríkjum og Canada.
Pullman Vestibuled Svefn-vagnar
"V Lorðstofu vagnar með ölb
um farþegjalestum
sem ganga til
toronto, montreal
Iinndarnir geltu og ryktu í háls-
tengslin. Veiðimennirnir og gæzlnmenn-
irnir, er klæddir voru ígrænan einkennis-
búning, snerust liver uin annan. Yflr-
vei-Siinaðurinn skipaði til nm liversu öilu
skyldi fiagað og sveiflaði hatti sínum pá,
er hann heilsa'Si veitSimönnunnm, er nú
riðu frain á fjörugum hestum í rauðum
einkennisbúningi.
Flestir veiðimennirnir voru úr Úlan
riddara-deildinni og voru þar með þeim
dætur peirra og konur, er ætluðu atitaka
fiátt í skemmtun pessari.
Kom nú vagn eptirvagn; mátti par
sjá frú von Drach og dóttur hennar og
lækifæri til að fara í geirnum hl„
nafnkunna 8T. CLA11{g’lVNNFI °°
Flutningur sendlst án nokkurar
tafar. Enginn tollrannsök
un vit! höfð.
FARBBJEF TIL EVROPU
með öllum bezti, lí„„m. sjerstök
svefnlierbergl fyrir 8em
Þess óska.
ti,
rp* 1 . „ H. J. BELCH,
1 icket Agent, 486 Main Street, Winnipeg.
H. 8WINFORD,
General Agent, Winnipeg.
CHA8. 8. FEE,
0 . 0 úilAn. ö. f JiiTj.
voru pau öli búin dýrum feldum. Þá ^ Gen. Passenger aud Ticket Agt. 8t Paul