Heimskringla - 20.08.1892, Blaðsíða 2

Heimslringla
og ÖLI
keiadr út á Miðvikud. og Laugardógum-
(A Semi-weekly Newspaper pub-
lished on Wednesdays and
Saturdaysj.
The Heimskringla l’tg. &: Puhl. Co.
ítgefendur. (PublisUers.)
Skrifstofa og prentsmiðja:
151 LOMBARD STREET, • * WINNIPEC, MAN.
Blaðið kostar:
Heill árgangur............ *2,00
Hálfar árgangur............ k,io
Um3minutii................. u»‘°
^Gjalddagil. Júlí. Sésíðar borgati, kost-
ar árg. $2,50. , _ . , .
Sent til slands kostar arg. borgaðr nér
«1 50,—Á slandi 6 kr., er borgist fynr-
fra’m. A Noríirlöiidum 7 kr. 50 au. A
Englandi 8», 6d.____________________
rTimliretns og einUver kaupamli lilaðs-
lns skiptir um bústað er Uann beðmn a'5
senda hina breyttu utanáskript a skrll-
■tof u blaðsins og tilgreina um leið 1yrr-
terandi utanáskript.
Aðsendum nafnlausum greinum verð-
ur ekki gefinn gaumur, en nöfn hof-
undanna birtir ritetjórnin ekki nema
með sarnþykki þeirra. En undirskript-
ina verða Uöfundar greinanna sjalfir a.ð
tll taka, ef peir viija að nafni sxnu sje
leynt. Ritstjórnin er ekki skyldug til
aí endursenda ritgertsir, sem ekki fa rum
í blaðinu, nje Ueldur að geyma fær um
lengri eða skemmri tírna.
Upplýsingar um verð á auglýsingum
í „HeimskrÍQglu” fá menn á afgreiðslu-
stofn Maftflina.___________________
Uppsögn blað* er ógild, saim
kvæmt hjerleiidum lögum, nema að
kaupandinn borjri um leið að fullu
gkuld sínxi við biaðið.____________
Ritstjóri (Editor): JÓN ÓLAF88QN.
Business Aianager: EINAR ÓLAFSoON.
Hann er að hitta á afgreiðslustofu
blaðsins Uvern virkan dag kl. 9 til hádeg-
tc O" fr« VI. i—k síðdegis,
Auglýeinga-agenl og innköUunarmaðr:
EIRIKR GÍSLASON.
(Advertisinc Agent & Coilector).__
Utar.áskript til blaðsins er:
The fí Hrnekringla Printingd’I vbUthingC
P. (). flor 30ö Win n ipeg. Canada.
VI. AR. NR. 59. TÖLUBL. 319.
(öldln I. 71.)
Winnit»w> 20, Ágúst 1892.
The Nor'- We&t Farrner11 um eitt
ár fyrir 50 cts. Sömu kjör bjóðum
vér og öllum nýjum kaupendum
hér f álfu.
Vér vekjum alvarlega athygli
nxanna á íslandi og í útlöndum á
Jjví, að eins og vér Jjegar í vor
hættum að senda blaðið peim sem
ekki hafa borgað J>að, eða samið
um borgun á J>ví, pannig purfa
menn heldr ekki eftirleiðis að vænta
að fá blaðið sent, ef J>eir fullnægja
ekki borgunarskilyrðum eða semja
um borgun á J>vf. Þeir sem pví
hætta að fá blaðið af pessum ástæð-
nm, mega sjálfum sér um kenna.—
En ef nokkur, sem hefir borgað
blaðið , verðr fyrir vanskilum, biðj-
um vér að gera oss aðvart.
Útg. „Bkr. tfc Ö.“.
Tilmæli.
J>að eru vinsamleg tilmæli voi
við alla J>á, sem eiga kost á að sjá
bæði blöðin Hkr. og Löyberg, að
peir geri svo vel og beri vel saman
vikulega, hvað mikið peir fá af
Fróðlegu, gagnlegu eða skemtilegu
sfni f hverju iölublaði af hvoru
blaðinu um sig, og hrað mikið af
persónulegum skömmum og ó-
þverra.
t>eir sem vildu gera petta viku-
ega, gera oss stórgreiða—og kann-
>ke sjálfum sér líka. Árangrinn
nun gera vart við sig.
Fyrir bændr.
öllum enskulesandi löndum vor-
um er nauðsynlegt að halda og
lesa gott búnaðarblað. Það kemr
hér út ágætt búnaðarrit: „The Nor'-
West Farmeril, sem er mánaðarblað,
34 b'is. í stóru 4 bl. broti, hvert nr.,
með myndum; efni pess er mest um
akryrkju og kvikfjárrækt. L>etta
blað kostar $1,00 árgangrinn fyrir-
fram borgað.
En nú viljum vér gera kaupend-
um vorum hér í álfu pann greiða,
að láta hvern skuldlausan kaujianda
að blaði voru fá „The Nor'-West
Farmeríl f heilt ár, ef kaupandi
borgar oss 60 cts. fyrirfram. Ef
kaupandinn borgar oss jafnframt
fyrirfram einn árgang af Jlkr. <fc Ö.
(með $2,00), pá látum vér pá fá
Fyrir kvennfólkið.
Enskutalandi fslenzkar konur
ættu að halda og lesa eitt kvenn-
blað. í Springfield, Ohio, kemr út
ljómandi snotrt kveunblað: „ Wo-
mankindu‘, J>að kemr út mánaðar-
lega, um 16—24 bls.nr. í sama broti
og„öldin“ var í, J>að er með mynd-
um, og ræðir um alt, sem kvenr,-
pjóðina og heimilislífið varðar; pað
flytr skýrslur með myndum um ný-
ustu tízkur fog snið (fashions), pað
flytr ritgerðir eftir ýmsar merkustu
konur heimsins (Mrs. Crladstone t.
d., o. fl.). Biaðið kostar $1.00 um
árið.
Hverjum skuldlausum kaupanda
blaðs vors hér í álfu, sem borgar
einn árg. af „Hkr. <fc <5-“ fyrirfram,
bjóðumst vér til að gefa blaðið Wo-
mankind um eitt ár (nema kaup-
andinn taki líka boði voru um
„Nor-West Farmer á 50 cts, pá
verðr,hann að borga tíu cent, ef
hann vill fá Womankind líka).
Hugleiðið petca,'stúlkur og kon
ur.
Piltar, sem halda blað vort, fá
með pessu ágætt færi til að gefa
stúlkum gott kvennblað í eitt ár.
máium |
blaðalaust. Hann er ekki skóla-
genginn; en hann prédikar í peim
anda, sem honum sýnist í pað og
pað skiftið, samkvæmt peirri trú
er hann pá fylgir. En um trúarlíf
hans er J>að að segja, að hann var
fyrst lúterskr, eins og hér er kallað
að allir sóu. En pá komu Mormón-
ar f Vestmannaeyjar og tók hann
brátt trú peirra. Litlu sfðar kast-
aði hann aftr mormónskunni og tók
séra Brynjólfr Jónsson hann inn í
söfnuð sinn. Nú komu Mormónar
aftr til eyjanna; tók Runólfr pá
Mormónatrú f annaðsinn og fengu
Mormónar honum og fólki hans far-
areyri til Utah. Hann var nú skírðr
að sið Mormóna, og pví næst vígðr
og gerðr að presti. En pá kastaði
hann trúnni í 4. sinn, og gekk inn í
trúflokk pann í Utah, er Jósefitar
nefnist (kennir sig við Jósef Smith).
Var hann pá enn skírðr og síðan
vígðr til prests meðal peirra. Enn
J>remr eða fjórum mánuðum síðar
komu tvær .stúlkur frá Chicago til
Spanish Fork í Utah til að boða trú.
Þær kölluðu trúflokk sinn „rétt-
kristnu bræðr og systr“. Runólfr
komst brátt í kunningsskap við pær;
pær fengu ser hús til að pródika í
og fengu hann fyrir forsöngvara,
pví hann er söngmaðr góðr. Ekki
leið á löngu, áðr Runólfr fór að
standa upp og pródika í peirra
anda, og varð hrifinn af kenningu
peirra; gerðu pær hanu pá að æðsta
presti sínum. Hafði hann Jpá haft
trúskifti í 5. sinn. Hann prédikaði
nú með systrunum í 3 missiri og
sneri 20 íslendingum á peirra trú.
Enn pegar minst varði, sagði hann
skilið við systrnar, kastaði trúnni í
6. sinn og gerðist prestr í trúar-
flokki, sein kallar sig „frílúterskan“
í peim trúarflokki er hann enn
nema hann sé genginn af trúnni í
sjöunda sinni.—L>að var sænskr
prestr frá Salt Lake City, sem fékk
Runólf til að ganga inn í penna
trúarflokk; flutti hann pá frá Span-
ish Fork til Provo og prédikar par.
L>essi trúarflokkr er í mörgu frá-
brugðinn lútersku peirri, sem hér
pekkist.—í bréfi frá 13. Marz í vetr
er mór skrifað svo frá Spanish Fork,
Utah:—tVon er á Runólfi Runólfs-
gera, prátt fyrir hr. Á. Friðriksson.' syn* hingað aftr. Hann fær hús
eigum ekkert við hann um ' Sigurðar Þorleifssonar. Trúflokkr
Þetta er almenning varðandi mál pag. vér ei„um viö löggilt félag,1 ætIar að k»upa pað handa
,r ’ & ” honum og ik honum fétil að bycrgia
_mál um meðferð á fylkxsfé, en sem gefr út opinbert blaB. kyrkju A lóð Sæmundar Jónssonar.
mál neins ein- Þegar pað er komið í kring, halda
sumir að ekki líði á löngu, áðr
hann kveðr lútersku kyrkjufélögin4
Af pessari frásögu, sem mun vera
sönn í alla staði, má ráða, hve traustr
máttarstólpi pessi Runólfr Runólfs-
Yantar svar enn.
„Hkr. og Oldiníl hefir aftr og
aftr beiðzt skýringar á pví hjá blað-
inu Lögbergi, hvað pað blað eða
útgáfufélag pess hafi látið Manitoba
fylki 1 tó fyrir 1600 af fæim l800’ íná hann ekki kynja, segj
sem fylkisreiknirigar síðasta árs
bera með sér, að blaðinu eða útgáfu-
félagi pess hafi verið greiddir úr
fylkissjóði 1891.
sinni að komast á nokkurt löggjafar-
ping, pá mundi honum verða petta
ljóst.
Tíminn einn, sem slikar nefndir
hafa til starfa (jafnframt öllum öðr-
um nefndarstörfum og almennum
pingstörfum) ætti að geta bent
hverjum manni á pað.
Hvað eiga annars allar pessar vífi
lengjur, ef Lögb. hefir „hreint brauð
í pokanum“?
L>að er misskilningr af hr. Á.
Friðrikssyni, að vér látum oss nokk-
uð við koma, hver er forseti Lögb.-
félagsins, hvort hann heitir Á. Frið-
riksson eða eitthvað annað; vór eig-
um ekkert við pá persónu. Vór
eigum við Lögbergs-félagið sem
lögveru (júridiska persónu). Fé-
lag petta hefir á sinn kostnað lát-
ið rita og breiða út um blað vort
vísvitandi lygi; borið ArÆr.-félaginu
á brýn að hafa pegið mútur, og
logið pví upp, að ritstj. pessa blaðs
hafi hér í blaðinu játað, að hann væri
leigðr til að ljúga móti sannfæring
sinni (Lögb. 6. p. m.). Hr. Á.
Friðriksson veit vel, að hvert ein-
asta orð af pessum ummælum Lög-
bergs eru vísvitandi lygi.
Herra Á. Friðriksson langar auð-
sjáanlega til að eigna sér allan
heiðr og ábyrgð af gerðum Lög-
bergs-ié\ags. Hann tekr pá vænt-
anlega að sér heiðrinn af að láta
rita og útbreiða pvílíkar lygar og
svívirðingar. Hann um pað; pað
er meira en oss hefir komið til hug-
ar að eigna honum. En hitt má
hann ekki kynja, pegar vér höfum
orðið fyrir slíkum álygum af hendi
félags hans, og oss hefir tekizt eigi
að eins að sýna, að pær eru lygi,
heldr og, að félag hans sjálft hefir
gert sig sekt í einmitt pví, sem
pað laug á oss—í mútupágu,—pá
vér,
pótt vér höldum pessu upp í dags-
birtuna, og pað ætlum vér oss að
ekkert persónulegt
staks manns.
(Eftir „Pjallkonunni”).
Kristniboðsmálið.
Blaðið Lögb. byrjaði á að Ijúga
pví til, að petta væri borgun fyr-
ir útflutningarit, sem pað hefði
prentað. En pað gat ekki bent á1
| Heiðingja kristmboðið íslenzka son muni vera íslenzka kyrkjufélag-
ti veru s í ra rita, prenta ra J virgjst vera úr sogunnj. Forstöðu- j inu í Vestrheimi og hve hyggilega
eða fyrri. L>að var nefnilega lygi. maðr prestaskólans var eindreginn pví fé muni varið, sem alpýða hér á
L>6 að fél. lxafi prentað eitthvað í á móti pví á synodus og fáir munu j landi kynni að skjóta saman handa
ár (1892) af slíku, kemr ekki pessu' vera pví fylgjandi. í stað pess ]>essum Mormónalands postula
máli vfð. i vildi forstöðumaðr prestaskólans
skjóta saman fé handa kyrkjufélag-
1 stað pess að gera hreint fy™ >u íglenzka j Yestrheimi og bysk-
sínum dyrum, hefir blaðið nú sent up sömuleiðis. Skoraði byskupinn
hr. Á. Friðriksson á stað í síðasta sórstaklega á alla viðstadda presta
bl., og hr. Á. Fr. skilr ekki meira *ð leita lítilla samskota hjá söfnuð-
í pvf, hvað hór er um að ræða, en unum handa Runólfi Runö,f88Jni
, x s _ T/ /. prédikara Islendinga í Utah (Mor-
þa*, að hann fer að avarpa Jón Ol- . r . #1 •
1 4 mAno 1 onnmn \ í KonfiQrd/iMnnm
afsson persónulega. Það er merki-
Af pví fáir munu pekkja prédik
ara-starfsemi og verðleika pessa
legt, að annar eins maðr og hr. Á.
Friðriksson skuli ekkisjá og skilja, j guðsmannS5 sem"alpýða hér á 'landi
RADDIR ALMENNINGS.
Lá við slys, en varð
ekki af.
Herra riistj. „Hkr. og A“. Mér
pykir undrvænt um bæði Winnipeg-
blöðin okkar og alra helzt pegar
fara að Þ811 6rU Sem marSi:,reyTTust eín"
að almenning varðandi máli um 1 nú að byskups boði að________________ .
meðferð á fylkisfó verðr ekki svar- j styrkja með fjártillögum, setjum|ÍnU’. e'nS imyníia óg m^r ab
vór hér dálítinn kafla úr brófi frá i ein S U'
að með neinum persónulegum skæt-
ingi né ósönnum illyrðum til Jóns
Ólafssouar. J. Ól. er ekkert riðinn
víð pað mál; hann hefir enga með-
gerð haft með útborgun á fylkisfé.
Slíkt er að svara út í hött.
Og pó að hr. Roblin hafi setið í
nefnd peirri er fjallaði um reikninga
fylkisins, pá leiðir ekki af pví, að
hann hafi átt nokkurn kost á að vita,
hvað Lögb. fél. hefir unnið fyrir
fylkið fyrir petta fé.
Að hr. Á. Fr. kemr með slíka fjar-
stæðu, sýnir að eins, að hann hefir
enga hugmynd um verksvið ping-
nefndar peirrar, er um reikningana
fjallar. Vér getum frætt hr. Á. Fr
um pað, að pað liggr alveg fyrir
utan verksvið slíkra nefnda á hverju
löggjtifarpingi, sem er, að fara að
rannsaka alla frumreikninga pá með
fylgiskjölum, sem fylkisreikningar
(eða landsreikningar) eru bygðir á.
Ef hr. Á. Fr. lifði pað nú nokkru
kunnugum rxianni:
„Ég só í Kbl. 1. Júli, að byskup
hefir skorað á presta að safna sam-
skotum í sóknum sínum handa Run-
ólfi Runólfssyni prédikara í Utah.
Mér sýnist petta vel og fagrlega
hugsað sem við er að búast úr peirri
átt. L>arf varla að efast um, að
maðrinn sé vel valinn, par sem
byskupinn og um 20 prestar og pró-
hafa orðið á eitt
fastar hafa orðið á eitt sáttir um ekki nema gripið £ stórtíðindum,
hann. L>eir hafa eflaust haft fulla
vissu fyrir pvl, sð hann sé staðfestr
og reglusamr, og vel hæfilegr til
að vera trúboði; annars hefði bysk-
up ekki gengizt fyrir pví að al-
menningr hór á landi færi afl skjóta
fó saman handa honum.—Enn af pví
óg er honum dálítið kunnugr, vil
ég segja lítið eitt frá honum, al-
menningi til leiðbeiningar.
Ranólfr pessi er sonr Runólfs
bónda, er bjó í Gerði í Vestmanna-
eyjum. Hann er bráðgáfaðr maðr,
og talsvert mentaðr, getr skrifað,
talað og pródikað á ensku, dönsku,
norsku og sænsku, og er liprasti
L>ví sárlangar mig til að
senda yðr fáar línur, sem við tæki-
færi gætu fengið rúm I yðar heiðr-
aða og fjölfróða blaði. Reyndar
liggr ekki lífið á, ef eitthvað annað
mjög dýrmætt pyrfti að ganga fyrir.
Hór eru nefnil. ósköpin öll, sem við
ber, og sumt nærri ótrúlegt,og synd
að geta ekki sem fyrst komið pví I
sögu tímans. Reyndar veit óg að
eftirmæli ársins hór fyrir Duluth
koma út eins og vant er, en par er
eins og t. a. m. húsabyggingar og
kýrkaup og fleira hagfræðislegt.
En pað er fleira matr en feitt kót.
Og ef ég pyrði að eiga undir að
hugsa mór andlega verðlagsskrá yfir
landa hér, pá verðr alinin sannar-
lega há, pví hór eru bráðskynsamir
menn hreint allir, nema ég. Og eru
einlægt að starfa eitthvað nytsamt
°g gott, til að hrífa okkr og rífa á-
fram og upp á við. Reyndar eru
ekki mörg félög hér hjá oss, sem
einu gildir, bara eitt sem heitir
Lestrarfélag, er á margar góðar og
nytsamar bækur. En pað er meira
en pað. Þetta fólag, sem smíðar
sínar lífsreglur eftir stórpinginu I
Washington, pað gengr fyrir öllum
framkvæmdum mögulegum og ó-
mögulegum og er mesta furða hvað
pað getr áorkað; einlagt haldnir
fundir vissan dag í mánuði hverjum
og allan dag rifizt fram í myrkr,
pví peir segja sem satt er, að mál-
efnin verði að skoðast frá mörgum
hliðum, og á ríði að láta sér ekki
komaof vel saman. Það er lífsspurns
mál.Og svona gengr pað fyrir öllum
mikilmennum heimsins, eins og t. d.
okkar háttvirtu ritstjórum. Eitt er
sameiginleg regla hjá félagi okkar,
að halda tvær stórhátíðar á ári
hverju, aðra um miðjan vetr, sem
kallast miðsvetrarblót; pá erósleiti-
lega drukkin bjór af könnum og
etnar hátíðlega og vel út búnar rósa-
kökur, og heyri ég fáa setja neitt út
á pað, af pví allir eiga hór ofan i
sig, að undanteknum amtmanninum.
Enginn skyldi samt hugsa, að heið-
ingjar væru hór; ég veit ekki betr
en hér um bil allir trúi á guðal-
máttugan, og eru sárfáir sem hafa
uppburði í sér til að setja út á pað.
Hin er um miðsumar og er kölluð
Þjóðhátíð íslendinga. L>aðer fjarska-
lega heilög hátíð, og pá má enginn
tala orð allan guðslangan daginn,
nema af viti. L>að er iengstr dagr í
árinu, en alt er til arðs fyrir fólagið.
Hefði Candy Pétr minn sálugi verið
uppi hér á meðal vor nú, pá væri
eitthvað búið að skrifa um pessa
síðustu hátíð; en mér er ekki fært
að fást við pað. Það tekr hvort
sem er, svei mér, góðan mann.
L>að lá við slysi, en varð ekki af,
hór hjá oss núna um daginn, pegar
kosninga-úrslitin komu til okkar.
£>að er vinr minn hór, í sínu insta
eðli, góðr og brennheitr framfara-
maðr allra íslendinga í álfu pessari;
pað er líf hans og sál, að allir land-
ar geti sem fyrst og bezt náð frama
og virðingu í auðuga og frjálsa
landinu, sem hver getr jafnt til-
einkað sér, sem hefir fullan pegn-
rótt. Hann var sterkr meðhalds-
maðr Mr. B. Baldwinssonar og taldi
víst að hann kæmist að. Ég átti
marga harða stæl x á móti honum,
ekki samt að óg lastaði Baldwinson;
ég sá mér pað ekki fært, af pví eng-
inn hefir gert pað; samt hefi óg eins
og hver sannkristinn magr ósköp
gaman af að tala illa um aðra. En
ég hólt með „frjálslynda“ flokkn um
og rökstuddi mínar skoðanir eftir
Lögbergi, sem hefir nú unnið Mani-
toba velsæld og frægð með sinni
ötulu kosninga-baráttu, og ég held
að enginn íslenzkr maðr komist
lengra, og mitt vit náði ekki lengra.
En petta stoðaði vin minn ekki hót.
E>að er ekki rúm til að skrifa allar á-
stæður hans gagnvart minni skoðun,
en samt var, svona fljótt á að líta,
ekki svo vitlaust par sem hann
sagði, að nú byðistlöndum tækifæri
til að leiða í tignar- og framfarasæti
ungan og eldfjörugan mann af sín-
um flokki, sem peir gætu búizt við
að geta lengi notið og mikið unnið
pjóð sinni til sóma ogeflingar,mann
með óbilandi preki, vel að sér og
vel metinn hjá öllum, mann, sem er
gagnkunnugastr högum og pörfum
íslendinga, mann, sem hefir beztar
ástæður tilatS vekja athygli innlendra
á íslenzku pjóðinni, sem gæti bæði
sýnt og sannað að vert væri, að líta
oftar til peirra en pegar atkvæðin
vanta.
Ég barði petta alt niðr eftir megni
og sýndi honum fram á kapólskuna
og margt fleira. Hann sagði að
petta kæmi kapólsku ekkert við,
væri bara slúðr. Baldvin væri sá
ókapólskasti maðr undir sólinni.
En ég og allir íslenzkir pjarkar, er
ekki gætu unt landa sínurn að
standa einu spori framar--sem kall-
að var heima—í mannvirðingu, vær-
um rammkapólskir; pað væri rót-
gróna og járnfasta aftrhalds ómann-
úðar-kreddan, að J>ola ekki annan
hærri en maðr er sjálfr. En slepp-
nú pessu, hann getr ekki að pví
gert að vera stóryrtr, pegar hann
kemst í liita. Og svo kom sigrinn
kæri og pegar vinr minn las fall
Mr. Baldvinssonar, pá varð honum
að orði: „Já bölv. asnarnir, peir
gátu ekki unt honum pess; peir fá
aldrei mann á ping af sín»m flokki“,
og svo steinleið yfir hann. Og vór
urðum bæði hryggir og hræddir og
sendum eftir skottulækni, sem hefir
vit á mörgu og heppnast ágætlega;
hann heitir líka „Pétr og Páll á
miðri mér“. Og pegar hanrx hafði
grandskoðað manninn, pá skipaði
hann að senda I snatri til Mr. Grw
eftir 1 pott af whiskey og 1 dollars-
billi; vér fórum að skellihlægja að
pessari uppgötvun, en ekki tjáði að
hafa á móti pessu, og svo skrifaði
doktorinn petta fáheyrða resept:
„Heilla karlinn minn, gefið einum
góðum Icelander 1 pott af whiskey,
sem á að taka inn í einum teig, og
1 doliars-bill, sem á að leggja á
bi'jóstið vinstra megin rétt fyrir.
neðan geirvörtuna; líf manns liggr
vi«. Með vinsemd. P. P. á miðri.
mér“. Svo var Tyrfingr á 36 fótum
sendr á stað—hann er miklu fljótari
en málpráðaskeyti—, og orðalaust
fókk hann meðulin; samtsagði Grw.
að hann hefði tekið traustataki á
billinu; pað væri úr sjóði, sem ætl-
aðr væri til óvissra útgjalda í Mani-
toba, en ekki suðrfyrir linuna. Og
svo kom Tyrfingr og svo komu með-
ulin, og aldrei hefi ég séð fljótari
umskifti; strax og búið var að gefa
inn pottinn og leggja plástrinn á,
reis vinr minn albata upp, lók pá á
als-oddi, söng og bunaði sigrljóð og
lofkvæði um Grw. og kosningaúr-
slitin, rétt eins og hann væri orðinn
blindfullr, og svo er sagan búin.
Hór verðr ein kosningahríðin í.
haust með forseta okkar. Ekki held
ég samt að neinn landi hóðan verði I
valinu; peir vórn svo ræfilslega ó-
heppnir, sem náð hafa lögaldri, að
vera ekki komnir hingað áðr en peir
fæddust. Ég hefi helzt hugsað mér,
að vera hjá peim sem bezt bj’ðr!
Matrinn er fyrir öllu. Þetta er llka
svo nauða-líkt: lýðveldismenn og
pjóðveldisnxenn, að pað er svei mór
ekki fyrir nautshöfuð að átta sig á
pví. Það er inunr fyrir norðan
hjá ykkr, par eru orðin svo maka-
laust skýr og skilmerkileg, að pað
er ekki hægt að villast á peim. Ég
enda svo penna heilaga sannleika
og bið pá sem kynnu að finna köll-
un hjá sór til að rífast út úr engu,
að gera svo vel og snúa sér til
Lárusar Guðmundssonar, sem er
að eins tórandi enn til lofs og dýrð-
ar I West Duluth, Minn.
P. 6RAULT & CO,
Flytja inn vínfóng og vÍDdla
1*- Brault & Co.
513 Main St., gegnt Clty Hall.
TIMBUR, - -
• BRENNI -
- - OG KOL
E. WALL & CO.,
Central Ave. East, Cor. Victoria St.
Allar tegundir af timbri, lathi og
pakspæni. hurðum og gluggum tu
sölu með lágu verði og auðveldum
skilmálum fyrir pá sem langar til að
byggja-
E. F. RUTHERFORD,
Manager.
^ X
OWChum
CUT PLUQ.
OLBÍHIIM
PLUG.
Engin tóbakstegund hefir
selzt jafnfljótt og fengið
eins mikla almennings hylli
á jafn stuttum tima, sem
pessi tegund af Cut Plug
og Plug Tóbaki.
montreal.
Cnt Plug, lOc.. i ft> Piug, 10c.
i ft> Plug, 20c.
X x