Heimskringla - 15.02.1893, Side 3

HIEIlMISIKIRIirsrGKL^. OG- OLDIN WIHNIPEG; Ib. PEBK. 1093.
[10]
Hefurðu reynt
JM EEXTBA”
VINDLA?
[9]
HIN
Alknniia llerking
“MUNGO”
“KICKER”
“CABLE.”
Br hvervetna viðrkend að vera
í öllu tilliti betri en allrr aðrar
tóbakstegundir. In stórkostlega
sala pessarar tóbakstegundar
sannar betur gœði hennar og
álit en nokkuð annað, því þrátt
fyrir þatS þótt vér höfum um
hundrað tuttugu og fimm keppi-
nauta, eykstþó salan stöðugt,
Þetta mælir með brúknn þessa
tóbaksbetr en nokkuð annað. Yér
búum ekki til ódýra vindla.;|
S. DAYIS & SONS
MONTREAL.
Mesta og; bezta vimllagerdn-
hns i €ana«Ia. [7]
Reina Victoria.
[n]
Vjer lifuni a framfara oli.
AU<ÍNAM1I> VOItT
ERU UJIBÆTUR !
Oís ekki aftrfor.
In nýja merking vor
CABLE EXTRA
er sérstaklega góð og vér leyf-
um oss að mœlast til þess, að
tóbaksmenn reyni lianasvoþeir
geti sannfærst um að framburð-
ur vor er sannur.
S. DAVIS & SONS.
No. 14]
in á bernskuskeiði f>jóðanna. Hún
verðr fullkomnari og margbreyttari
og f>á eðlilega flóknari, eftir pví
se.n þær mentast. En skipulag
mannfólagsins er í f>ví áf>ekt bygg-
ingu dýranna,að á pví æðra stigi og
fullkomnara, sem hún er, f>ví við-
kvæmari verðr liún fyrir öllum áfðll-
um. In einstöku líffæri pjóðfélags-
ins þola nú minni áföll; byggingin
er öll brðin viðkvæmari.
„Þrjátíu ára stríðið,“ segir Henry
Georgc *, „hnekti mjög framför
Þjóðverjalands; sainkaói henni um
áratugi. En hvað mundi áþekk
þrjátíu ára-styrjöld gera nú? Losa
alt þjóðfélagið sundr, setja alt menn-
ingar-skipulag á glundroða, gera út
af við það“.
Með menningar-framför mann-
kynsins fylgir fullkomnari verka-
skifting. í stórverksmiðjunum
gengr nú einn einasti skór í gegn
um 60 verkmanna hendr, sem allir
vinna að einhverju leyti áð honum
með dýrum og margbrotnum verk-
færum áðr en hann er fullger. En
enginn einn einasti af þessum 60
verkmönnum kann að búa til heil-
an skó. Skórinn, sem 60 menn
hafa átt þátt í að búa til á verk-
smiðju, er margfalt ódýrari, en skór-
inn, sem skómakarinn býr tilí hönd-
unum. Mannfélagið sparar ógrynni
fjár við þessa miklu verkskiftingu.
En einstaklingrinn, sem bæði vinnr
sór meira inn og gerir meira gagn
sem liðr í þessu samsefcta fyrir-
komulagi, er helmingi hjálparlaus-
lausari, ef iiann þarf að komast af
einn fyrirsig, hel'ir en einstaklingr-
inn þar, sem mannfélagsskipuniu er
ófullkomnari og hver maðr getr
verið sinn eiginn skóari ogjárnsmiðr
og trósmiðr. lð ófullkomna fyrir-
komulag «r dýrara, en það ger-
ir mennina minna komna upp á saai
vinnuna hvern við annan.
(Framh.).
Kristniboðsfélagið,
Eftir Fjallkounnni.
Á prestastefuunni í sumar sem
leið kom fram tillaga utn að stofna
íslenzkt kristniboðsfélag, og hefir
þessu máli verið hreyft oftar enn
einusinni í Kyrkjublaðimi. Að fé-
lagið sé stofnsett, stjórn kosin o. s.
frv., vitum vér ekki til, enn svo
mikið er víst, að prestar hafa þegar
byrjað á því, að reyta eaman pen-
ina hjá almenningi til þessa fyrir-
tækis. Kristniboðið á- að vera
tvennskonar: 1. Kristnlboð til að
snúa beiðingjum, Tyrkjum, Gyð-
ingum o. s. frv. til innar einu og
sönnu evangelisk-lútersku trúar; 2.
að snúa trúlausum íslendiogum.
Hafa nú klerkar þessir, sem vakið
hafa máls á þessu og jafnvel safn-
að fé til þess hjá almenningi, at-
*) „Social Pro£>lems“.
hugað, hvað kristniboð mundi kosta
suðr í Afríku eða austr í Asíu.
Skemra mun likiega ekki ferðinni
heitið.
Svo sein 10000 kr. á ári er ið
minsta, sem að líkindum þyrfti að
leggja fram handa einum kristni-
boða.
Já, 10000 kr. er ekki svo mikið
fó fyrir alla íslendinga, kunna menn
að segja.—Sem betr fer, er alþingi
ekki svo örlátt á landsfé, að það
kasti út 10000 kr. í vafasöm fyrir-
tæki, og^er þinginu þó oft brugðið
um, að það fari ráðlauslega með
landsfé. Eru þá nokkur likindi til
að landsmenn af fúsum leggi á sigj
slíka álögu á hverju ári?
Og hvað munar svo um þetta?
„Litlu munar“, sagði músin.
Þetta yrði ems og éinn dropí 1 haf-
inu í samanburði við kristniboðs-
störf annara þjóða.
Já, enn þótt vér getum litlu á-
orkað, þá yrði það þó til góðs að
greiða veg sáluhjálparinnar og betra
heiðingjana.
Vér skulum nú sjá, hvað eitt ið
inerkasta kyrkjulegt tímarit á Eng-
landi, The Tablet, rammkyrkjulegt
rit, segir um in siðbætar.di áhrif,
sem kristniboðið hefir haft á aðal-
stöðvum þess. Það segir svo:
„Nýprentaðar stjórnarskýrslur um
efn->legar og siðlegar framfarir á
Indlandi gefa góðar upplýsingar
um þetta kristniboð, sem svo mikið
er ta’að um“.
„Af tölum skýrslrianna má ráða, að
vér erum áreiðanlega spillingar
frömuðir meðal þarlandsmanna, og
gerum þá að verri mönnum með
þvS að snúa þeim til vorrar trúar.
Og þó er ið náttúrlega siðferðisstig
þeirra svo hátt, að oss hefir ekki
tekizt að gera þá eins vonda og vér
erum sjálfir“.
„Hlutfall-stala glæpamanna hjá
inum ýmsu Irúflokkum kemr þann-
ig út:
Evrópumenn 1 af 174.
lnnbornir kristnir metin 1 — 709.
Múhameðsmenn 1 — 856.
Hindúar 1 — 14161.
Buddhatrúarmenn 1 — 3787“.
„í þessari slðustu tölu eru
fólgnir lofstafir innar göfgu
©g hreinu Buddha-trúar enn í
annan stað gefa hagfræðis-skýrsl-
urnar 'Oss þá áminningu., að í
íélagslegri pólitík mundi sfe stefn-
an vera oss hollari, svona fyrstu
mannsaldrana, að verja j»eningum
'vorum og erliðismunum til .að betra
vora eigin landa í stað þess að leit-
■ast við að spilir trú og siðferði
annaraþjóða, &g það þeirca þjóða,
eem ir.eð fyllsta rótti gæti gert út
trúboða til að sciúa oss tií betrun-,
ar“.
Svo segir ið enska kyrrkjulega
tímarit, og verðr því ekki brugðið
um ,vantrú‘, það er ekkert flokks-
blað, heldr gefið út af því kyrkju-
fókgi, sem mest .*£ öllum fcefir lagt
í eölurnar fyrir kristniboð.
Ssmanburðrinn á siðferði inna
kristnu og <5kristn«, sem blaðið flytr
eftir áreiðatilegum hagskj'rsluin, er
ekki ófróðlegr, en ekki er hann eig-
inlega hvetjandi fyrir þá sem vilja
stofna til kristniboðs á þessum tím-
um.
Vér höfum tekið þetta frain þeim
til íhugunar, sem eru að hugsa um
að stofna til íslenzks kristniboðs úti
í heimi, og viljum ráða þeim til að
snúa heldr starfsemi sinni í aðra átt
fyrst uin sinn.
Opið gamanbréf
til
S. B. Benediktssonar
í Winnipeg.
Icelandic River, Man., 9. Febr.
Þú hefir sjálfsagt heyrt það, að
það á að fara að leggja járnbraut
hingað til nýlendunnar, það er að
segja ofan að Gimli; lengra á húu
ekki aS komast í bráðina, enda
rneiri þörf fyrir hana syðra, þar sem
sjálf höfuðborgin er og alt er í loft-
köstum af framförum og dugnaði.
Það er mikið kjaftað út af þessu
brautarmáli. Þegar bændr hittast,
þá fara þeir að tala um framfarirnar,
sem verði þegar brautin komi —
jafnvel áðr en þeir minnast nokkuð
á tíðarfarið—. Kaffikerlingar eru
steinhættar að segja hver annari
slúðrsögur um náungann, og minn-
ast ekki á annað en brautina og
reikna út, hvað kaffi og sykr stígi
niðr þegar hún er komin.
Það er ofr eðlilegt, þó það só
sláttr á Gimli-búum út af þessu vel-
ferðarmáli, einkanlega af því það
kom yfir þá fyrirvaralaust, rétt eins
og dón.sdagr hefði verið á ferðinni,
því það var ekki fyrr en á síðasta
sveitarráðsfundi, að járnbrautin
skauzt ofan oð Giinli í allri sinni
dýrð, og setti alt í uppnám og
djöfiagang.
Brantin á að koma þar beint |að
vestan og liggja inn í bæinn rétt
hjá prestsetrinu. Þar á bæjarlín-
unni á að byggja sívalaturn 600 feta
háann, allan úr postulíni, og utan
á honum eiga að vera 1000 smá-
klukkur úr silfri, óg hringja þær
sjálfar þegar gufnvagn fer fram
hjá, til að gefa til kynna, að „train-
ið“ sé á ferðinni, en efst uppi í
turninum á að vera svo stórt rafr-
magnsljós, að það hafi bjartleik á
við þrjátíu sólir. á það að bera
birtu yfir bæinn á nóttum, svo ekki
þurli að kaupa olíu eða lampa upp
á gam la móðinn, en kerti og grút-
arlampar hafa aldrei verið í háveg-
um, neina rétí í drykkjustofunni.
ÆoM»w?-húsið á að standa fremst
á Willow-tanganum, þar sem fjós-
haugr gamla Gottskálks stendr nú.
Það á alt að vera bygt úr hvítum
marmara og gulli klætt utan, og
sýníst það um hábjartan dag sem
eldstólpi, þegar sólin skín í heiði.
Á það þannig að verða viti fyrir
gufubáta, sem um vatnið fara, að
þeir reki sig ekki á bæinn. En um
næír á rafmagnsljósið mikla að lýsa,
sem deyfir svo birtu sólarinnar, ef á
því «r kveikt að jdeginum til, að
það ber ekki meira á henni en
krækiberi í feelvíti. Gimli-búar
eru svo vel að sér, að þeir þekkja
sólina frá svartri kú, ef þeir sjá hana
um hádegi.
Á víkinni fyrir norðan Willow-
tangann er búið að útmæla bæjar-
stæði, og slá bæjarlóðum upp til |
sölu. Aðalstrætið liggr í beina
línu frá Willow-tanga að Gimli-
tanga. Það er auðvitað 6—lOfeta
vatn á öl’u því svæði, en það gerir
ekkert til, þvi það verðr alt fylt
upp á svipstundu þegar brautin
kemr, síðan eiga rafmagnsvagnar að
ganga innan um bæinn, faraaf stað
frá Roundhúsinu og upp Willow-
tangann og þaðan norðr um bæinn,
stansa hjá prestsetrinu, koma við
hjá bræðrum, reka við hjá Lífmann,
líta inn hjá Gísla, fara síðan fram
Gimlitanga ,og suðr alla víkina og
þeytast eins og fjandinn alla hring-
ferðina á tveitn JmínStum.
Town Hall Stefáns B. á að stækka,
svo hún verði fimm fet á bre'dd og
hálft sjöunda fet á lengd. Síðan
ætlar sveitarráðið að halda þar
fundi sína, og kaupa sór fílabeins-
borð að sitja við, og brúka ekki
annað en þriggj feta háa silkihatta,
°g reykja ekta Havanan vindla og
drekka ekki annað en lútsterkt
kaffi með þumlungsþykkum pönnu-
köku-hlussuin með sírópi og sméri
ofan á. Siðan á að kaupa á sveit-
arinnar kostnað eina af inum nýj-
ustu málvólum Edisons og setja
upp á mæninn á Town hall, jtil
að óta alt eftir sveitarráðinu; en upp
yfir aðalbænum á að þyggja gler-
himin og láta elevator með silki-
sessum ganga þar upp og ofan,
knúðan með rafmagni. Síðan á að
þekja glerkimininn með mold,
en setja þar á ofan alla mykju-
hauga, sem tileru á Gimli, ogþekja
síðan yfir með grænu torfi, sem
járnbrautin á að flytja sunnan af
Madagaskar; síðan ætlar Gunnar
Gíslason að sá þar kaffibauuum
þeim, sem hann gat um í Landnem-
anum, en Lífmann ætlar að planta
þar vínvið frá BrasJíu og rækta
vín sjálfr, svo ekki þurfi að kaupa;
en stopping-pláss sitt ætlar hann að
flytja upp á himininn og þala uxa-
„teamin“ með fiskhlössum og öllu
saman upp til sín i elevatornum.
Síðan ætlar hann að kaupa aór eina
ina nýjustu brunnborunarv 1 og
leigja siðan gufuvól Gesta Oddleifs-
sonar til að bora brunn 18,700 feta
djúpan. Er það gert til að spara
kostnað, þar eð of kostnaðarsamt
þykir að halda mann til að bera
vatn í fötum neðan úr Wi nipeg-
vatni til að blanda með whisky; en
hinumegin á pallinum ætlar herra
Baldi að byggja nýtt leikhús úr
rauðum múrsteini, 16 tasíur á hæð;
verðr þar ekki lei kið annað en tra-
gedíur Shakspeares, með æðardúns-
koddum, og brauði og sméri ofan á.
Undir pallinum á að verða andleg
prentsmiðja og þar á kyrkjublað
Unítara að forleggjast og þeytast
þaðan eins og snjódrífa út yfir
heiminn. En ónefndr landi ætlar
að setja upp nýtt stopping-pláss
°g selja þar íslenzka pottköku með
hrísgrjónabúðing ofan á, og svo í
kaupbæti second hand jómfrúkossa
fyrir tíu cent dúsínið. Eu lengra
norðr frá á að byggja freezer úr
saginu frá sögunarmylnu Gests, og
þekja innan með aluminum plötum,
en utan með klæðningu af blástáll,
og þar utan yfirmeð gráskeftu vað-
mái.Freezerinnh að ná hálfa leið til
tunglsins, og í honum á að geyma
allan þann hv.tfisk, sem veiddr er
á þeim tíma, sem hvítfiskr er frið-
aðr. En fast með fram annari
hliðinni á járnbrautin að renna eða
grein af heni til að taka fiskinn.
Strax og brautin er koinin, á að
^eggja S0kt við að ávarpa nokkurn
öðruvísi en með Mr„ Mrs. eða Miss
titli. Einnig er sagt að frumvarp
til laga sé fyrir sveitarráðinu þess
efnis, að sekta þistilinn, ef hann
gerist svo djarfr aó spretta í bæn-
um eftir að brautin er komin. Hann
hefit gert sig þar heimakominn I
seinni tíð, og þykir það sök s r
meðan engar aðrar göfugri skepnur
en kýrnar þurftu að ganga um bæ-
inn,en þegar járnbrautin og alt gott
er komið að Gimli, þá er alt öðru
máli að gegna.
Ég skal geta þess, að þetta fram-
anritaða er alls ekki neitt himinflug
úr mér, heldr er það það sein allir
búast við að muni ské, þegar braut-
in kemr. En að hún komi, er vafa-
laust. Sveitarráðið og Eggert hafa
tekið málið að sór, og bráðum á að
senda tvo eða þrjá menn vestr til
Rockwood til að skrafa um niálið á
leiðinni. Þessir menn fara á sveit-
arinnar kostnað, og það er eini
gróöinn af járnbrautinni, enn sem
komið er.
Nú bið ég guð á fjórum fótum að
signa þig. Ég skal láta þig vita,
ef nokkur nýtíðindi verða viðvíkj-
andi brautinni.
Þinn einl.
G. Eyjólfsson.
OWChum
CUT PLUG.
O.LD CIIIII
PLUG.
J Engin tóbakstegund hefir
selzt jafnfljótt og fengið
eins mikla almennings hylli
á jafn stuttum tíma, sem
þessi tegund af Cut Plug
og Plug Tóbaki.
X X
Jaíet í foður-leit
°g sýrur lentu'í faðmlögum í loftiuu, bölnd-
uðu þar eðli og leystu hvort annað upp
með eitruðura, hvæsings-soganda deyjandi
snáka; en ^horfendrnir létu cigi skorta
Avetjandi eggjunarorð á báðar hliðar. Þessa
tvo Hólnigöngu-Bessa tók nú bráðum að
þrjóta skotfæri, en þá vildi svo til að Mr.
Pbenezer Pleggit hafði heyrt hávaðann, og
ef fil vill kent eitraðan ódaun meinlyfja
s*nna, og gerðist hann svo fífldjarfr og ógæt-
ínu að ryðjast fiam gegn um mannhring-
nn, 0g stefndi hann aftan að inum frækna
1 imótousi með uppreiddan staf í hendi; óð
nann fiam blásandi með opnum m'inni; en
i þvi kastaði Ilauðhöfði meðalaglasi, fullu
af einni af inum meinþrungnustu lyfjablönd-
um Mr. Pleggit8j 0g gtefndi því á Tímó-
teus, en glasið geigaði hjá markinu og lenti
beint upp í opinn munn Mr. Pleggits sjálfs;
brotnaði glasið, er það rakst í þær einu tvær
framtennr, sem eftir vóru í hans gómi, og
drógust tennrnar öt um leið; rendi hann
þeim niðr ásamt inni fúlu lyfja-blöndu, og
vaið eins sjúkr við eins o|? hundr, sem hofir
megnustu hundapest. Fóll Mr. Pleggit við
skotið, 0g varð að bera hann heim á bör.
am óvígan með öllu, og liðu nokkrir dagar
Jaíet í föður-leit. 77
áðr hann næði sér svo aftr, að hann gæti
stumrað út í búð sína.
Tímóteus, inn hugumstóra kappa, þrutu
nú skotfæri með öllu, og gekk hann þá
hugrakkr til návígís við fjandmann sinn.
Varpaði hann honum til jarðar í fyrsta á-
taki, en þá var að eins eitt lyfjaglas og
ein lyfkúlu-askja aflöng og mjó eftir í körfu
Rauðhöfða. Tímóteus sat klofvega á brjósti
hans, og þrífr nú glasið og öskjuna úr
körfunni. ltauðhöfði gapti af mæði, og stakk
Tímóteus öskjunni upp í hann og keyrði
niðr í kok honum og hafði flöskubotninn
fyrir áslátt, rótt eins og þegar verið er að
reka kúlu í baðmullarvafi upp í þrjátíu og
fvef?gja punda fallbyssu. Askjan ætlaði að
kæfa Rauðhöfða, og hólt hann nú upp hönd-
um svo sem til að biðjast vægðar; en Tímó-
teus hélt áfram og sló á með flöskunni, þar
til er báðir botnarnir gengu úr öskjunni;
en í henni vóru fjórar tylftir af lyfjakúl-
um við gallsýki, og runnu þær allar niðr
um vælinilið Rauðhöfða og niðr í magann.
Þá stóð Tímóteus upp, þreif körfu sína og
gokk burt sigri hrósandi heim á leið, og
fylgdu honurn sigróp áhoifendanna. Þegar
Tímóteus stóð upp og þyngslunum lótti af
Jafet í íbður-leit.
VIII. KAP.
[Það má lika gera of mikið að því að
skvgnast um eftir skiftavinum. — Loftferð
Mr. Cophagusar. — Vér missum metaskál-
arnar og sá missir dregr til þess, að við
Tímóteus missum atvinnu okkar. Við er-
um vegnir á öðrum metaskálum og fundnir
léttir. — Við tökum saman föggur okkar og
leggjum af stað.]
Það bar til einn markaðsdag, að uxi
nokkur langþreyttr af rekstri og ýfðr í skapi
losnaði og rann laus um stræti og gerði af
sór alls konar óskunda. Sægr af fólki hljóp
sem fætr toguðu fyrir búðarglugga vora, og
allir í söu.u áttina, og hver æpti sem betr
gat : „Mannýgt naut, mannýgt naut !“ Eins
ég hefi áðr um getið, þá vóru mannýg
naut, sem losnuðu, venjulega vatn á mylnu
Mr. Cophagusar. Hann var í búðinni, þeg-
ar við urðum varir við ysinn á strætinu,
og varð honum fyrir, sem eðlilegt var, að
Jafet í föður-leit. 73
Enþávildisvo til að inn rauðhærði Merkúríus
Mr. Pleggits kom með jafn-hraðri ferð og
í álíka vfgamóði fyrir sama húshorn úr
gagnstæðri átt, og sá hvorugr annan fyrri
en þeir runnu hvor í fang öðrum á stræt-
ishorninu, og small hátt í lyfjakörfunum,
er þær skullu saman, en voðalegt brak
gerðist í meðalaglösum og flöskum, og fjöl-
blendinn óþef lagði í loft upp af óþverra
þeim, er niðr lak úr körfunum, er glerí-
látin brotnuðu. 1 vær frúr frá Hillingsgate*,
sem þar vóru nærstaddar og vóru að æfa-
mælskutól sín, steinþögnuðu í miðju kafi •
tveir högnar, sem vórn uppi á liúsþaki þar
ínánd og hvestu augugrimdarlega hvor áann-
an og vóru í þann veginn að festa klærn-
ar hvor í öðrum, rendu augum niðr á stræt-
ið og urðu svo forviða, að þeir gleymdu
vígamóðnum, sem þoir vóru í; tveir stjórn-
málagarpar, sem vóru að hnakkrífast, hættu
í miðjum röksemdaleiðslunum; tveir sorp-
hirðar liættu að hringja bjöllum sínum;
*) TiUingsgate er fiskitorg alkent i Lund-
únum; flskisölukonur (fiskikerlingar) eru þar
sem annarstaðar annálaðar fvrir munnsöfnuð
sinn* I>ýð,