Heimskringla - 20.05.1893, Side 4

BI]ET^/r5^T<r~F?.TTsrrq-T. A 'W^XTsTJSriFEia-, 20- MAI. 1893
W innipeg.
— Mr. Van Horne forseti C. P.
R. félagsins kom hing&ð í fyrradag.
Fregnriti frá blaðinu Free Press
spurði hann, hverju hann ætlaði að
svara um brautina til Foxton og
Gimli ; Van Horne sagði að hún
yrði ekki lögð, pvi að p>að kæmi i
bága við fyrirætlun félagsins um
að lengja Selkirk-brautina norðr I
Dauphin-hérað.
— Sira Jón Bjarnason fór suðr
til Park River á priðjudaginn sér
til lækningar, til Dr. M. Halldórsons.
Með honum fór kona hans og Mr.
Páll Bárdal. Séra Jón var mjög
veikr, svo hann mátti varla flutn-
ingsfær heita.
— Mr. Johs. Sigurðsson úr
Bræðrahöfn heimsótti oss I vikunni;
hann fór héðan, ásamt Aðalsteini
búðarmanni Jónssyni, til Duluth,
Minn., og ætluðu paðan til Chicago
á sýninguna.
Bev. BjOrn Pitrsson er mjög las-
inn um pessar mundir, en klæðist
pó. Hann getr eígi flutt ræðu á
morgun.
Mr. Johs. Hannesson frá Gimli
heimsótti oss I vikunni; segir eng-
in tiðindi par norðan að>
Mr. J. V. Finney kaupmaðr
hefir verið lasinn undanfarna daga,
að eins klæðzt, en lítt á ferli verið.
Mr. J6n Kjœmested flytr ræðu
í Únítara-kyrkjunni á morgun kl. 3.
Lúterski söfnuðrinn sampykti á
safnaðarfundi á priðjudagskveldið að
fá skólapilt Björn B Johnson til að
búa börn undir ferming í vor. Willi
Pálsson bauð sig ekki fram til pessa.
—Lárus Jáhannsson, eða Lárus
„postuli“ svo nefudr, sem hetir pré-
dikað í presbýtera kapellunni á
Kate Str. síðan séra Jónas bróðir
hans dó, launaðr af enskumælandi
Presbýterafélagi til að reka svo-
kallað „kristniboð“ meðal Islend-
inga, er ’nú losaðr við pað starf.
Það lítr svo út, sem presbj'terían-
arnir ensku, sem ekki skildu, hvað
Lárus fór með, hafi pó loks komizt
að raun um, að hann væri alls ó-
hæfr til pessa starfa.
18tia, Kiominn af Havana
uppskerunni.
„La Cadena" o& „La Flora“ vindlar
eru án efa betri ad efni og töluvert ó-
dýrari heldr en nokkrir aðrir vindlar.
Fordómsfullir tóbaksreykjendr viija
ekki kannast við það, en þeir, sem
vita hvernifr þeir eru tilbúnir, kannast
við það. 8. Davis & 8ons, Montreal [X5J
— „Blómin, sem blómgast á vor-
in“, eru ekki blómlegri heldr en
peir menn, sem hreinsa blóð sitt
með Ayer’s Sarsaparilla. Enginn
töfra-lífsdrykkr getr gert mann
hraustlegri útlits heldr en petta að-
dáanlega lyf.
„Clear Havana CÍKars”
„La Cadena” og „La Flora” Biddu
®tið um þessar tegundir [12]
—Nú er verið að setja Maí-blaðið
af Öldinni. Aðalritgerðin í pessu
heftier: Breytipróun lífstegundanna
(Darwins-kenningin)—einkar fræð-
andi og skemtileg ritgerð. Auk ým-
islegt annað efni.
—Gefið gaum auglýsingunni um
„Kyrkjublaðið“ í slðasta bl. „Hkr.“.
— Vér kunnum fregnritum blaðs
vors beztu pakkir fyrir fróðleg og
skemtileg bréf; sérstaklega hr. Ás-
geiri Lindal fyrir ið einkar fróðlega
og vel ritaða bréf hans.
— Ef manni finst hann sjálfr
nokkru sinni likr „aumum maðk i
dustinu“, pá er pað pegar hann er
altekinn lifsleiða. Ayer’s Sarsapar-
illa útrýmir inni hörmulegu preytu-
tilfinning, en glæðir nýju lífsfjöri
sérhverja taug, sin, vöðva og vef-
hvolf alls líkamans.
—Til sölu: „Victor Hugo’s Com-
plete works“, 5 bindi, í vönduðu
bandi, með myr-dum, alveg ný.
Ritstj. vísar á seljanda.
—Cuts. Ið allra-bezta við áverk-
um er, að binda líni um veika lim
inn vættu í Perry Davis Pain Killer
Ein stóra, nýja flaskan kostar að
eins 25 cts.
ULL ! ULL ! ULL!
Við borgum eins hátt verð fyrir
ull eins og nokkur annar hér í kring,
borgum hvort sem er f vörum eða
peningum, erum tilbúnir að borga
fyrir 10 púsund pd. til að byrja
með.
Yðar með vinsemd
T. Thorvaldson tfc Co.
Akra, N. Dak.
MY LITTLE BOY. Litli drengrinn
minn hafði svo vondann hósta, aí hann
gat ekki sofið á nóttunni. Ég reyndi pá
Hagyards Pectoral Balsam og batnaði
honum pá undir eins.
Mrs. J. Hackett, Liuwood, Out.
FORFROST BITES. Ég þekki ekki
neitt nieðal sem jafnist við Hagyards
Yellow Oil, við sprungum í höndum,.
sárind xm í hálsi og við kali. Fyrir 3 ár-
um s’ðan kól mig skaðlega, og gat ekki
batnað fyrr en ég fór að brúka Hagyard
Yeliow Oil, semlæknaði mig aigerlega
Chas. Longmuir, Al&meda, N. W. T.
PERFECT SATISFACTION. Herrar.
Ég hefi reynt það, að B.B.B er ómissandi
husmeðal. Fyrir nokkru siðan þjáðist ég
af höfuðverk og hjartveiki, og tók pa
eina flösku, sem læknaði mig. Síðan
hefi ég pað ætíti í húsinu.
E. Bailey, North Bay, Ont.
IT HAS BEEN PROVED. Það er marg
sannað, að Burdocks Blood Bitter læknar
meltingarlej si, barkabólgu, höfuðverk,
kirtlaveiki, lifrar- maga- og aðra innan
sjúkdóma. Reyndu pað; það bregst
varla, að lækna, ef reglunum er fylgt.
SCRAPED WITH RASP. Herrar. Ég
hafði svo mlkil sárindi í hálsinum eins
og hann væri húðlaus innan. En þegar ég
fór að brúka Dr. Wood’s Norway Pine
Syrup, batnaði mér alveg eftir að hafa
brúkað úr tveimur ttöskum.
Miss. A. A. Downey, Manotic, Ont.
A COMPLICATED CASE. Kæru herrar.
Ég var þjáð af barkabóigu, höfuðverk og
iystarleysi, gat ekki sofið á nóttum og
veslaðist upp. Eftir að hafa brúkað3
flöskur af B. B. B. jókst matarlpstiu og
nú er ég mun hraustari en fyrir ári síð-
an. Ég gef börnunum minum það og get
ekki verið án þess.
Mrs. Walter Burns, Maitland, N. S.
Raddir almeanings.
SVAR TIL Þ. J. MJÓFJÖRÐ.
Þegar ég las Lögberg 10. þ. m. kom
ég nittr á heillanga klausu frá Þ. J
Mjðfjörð; þar þykist hann vera að svara
grein, er ég reit í 22. tölubl. Hkr.
Grein hans ber það með sér, að honum
hefir komið mjög á óvart að nokkur
skyldi vera svo djarfr að þora að svara
bonum. Þessi grein Þ. J. M er harla
ómerkileg, ekki annað. en ósanninda
vöflur, og sýnir það fyllilega, að hann
hefir ekki geta-R hrakií eitt einasta orð
í grein minni, en hefir þó ekki viljatS
þegja algerlega, því aiS maðrinn er
fllónslega uppblásinn ; hefir svo tekið
þennan veg í því trausti, að ég mundi
ekki virða hann svars. En honum skal
ekki verða kápan úr því klæðinu; ég
ætla atS svara honum fáum orSum og
láta almenning sjá, hvatS grein hans er
á miklum rökum bygíS.
Fyrstu ósannindin hjá Þ. J. M. eru
það, að hann segist aldrei hafa séð mig,
og þá vitanlega aldrei haft tal af mér.
En þaiS skal ég láta hann vita, að hann
hefir bæði séí mig og haft tal af mér.
Þetta er auðvitað lkilvægt atriði, en
samt gat hann ekki sagt það satt.
Svo kemr hann meiS þá speki, að
dansfólkiiS hafi fengið mig til að rita
á móti sér; það eru önnur ósannindin.
Hann má vera fullviss um, at! enginn
hvatamaðr var til þess, að ég tæki i
hnakkadrambið á honum, utan ég sjálfr.
Mér fanst þaiS ekki sitja á honutn að
skipta sér nokkurn hlut af meinlausum
danssamkomum, eins og hann líka játar
í grein sinni. Ég veit lika upp á mín-
ar tiu fingr, að danssamkomur þær er
haldnar nafa verið þar nyrðra, hafa
hvorki truflað hans eigin rósemi eða
hans heimilislíf að neinu leyti, og því
hefði verið miklu betra fyrir hann að
rannsaka sjálfan sig heldr en sverta
aðra óviðkomandi heiðvirða m«nn.
Hann er auðsjáanlega kominn i mútur
i þessu máli, en af einhverjum ástæð-
,um er hann ákafr danshatari, og vill
helzt fara með dansfólkið eins og djöf-
ullinn fói með svínin forðum; en til
allrar hamingju er hann ekki svo mátt-
ugr.
Svo fer hann nú &•!? ’tönglazt á „heið-
arlegum undantekningum“ meðal dans-
fólksins, og er hann nú búinn aiS játa, ak
ekki sé nema örfáar hræður, sem eigi
sneiðina hjá honum. En um leið og
hann þannig etr ofan i sig, bar honum,
og það skora ég á hann að gera, að birta
uöfn þessara lágt standandi manna meðal
dansfólksins opinberlega í biötSunum *).
Svo vil ég benda Þ. J. M. á það, að
skrift og lestr stendr ekki í neinu sam-
bandi vlð dansæfingar, og fólk getr haft
eins gótSa hæfilelka til að læra skrift og
lestr, þó það kunni að dansa. Ég býst
við að tossinn, sem ekki getr lært, yrði
ekki heimskari þó hann tæki upp á þvi,
að æfa sig á dansijþað er eins og Þ. J. M.
hafl þá hugmynd að fólk geti ekki lært
neitt ef það dansar á fristundum sinum.
(Niðrlag næst.).
Keewatin, 12. Maí 1893.
Steingrímr Guðvarðtson.
*). BlötSin eiga ekki að vera neinn
gapastokkr fyrir privat-mál, sem ekki
snerta almenning. Hitstj.
PIO-NIO
í McArthurs Grove 24. May.
Allir velkomnir; staðrinn er ágætr,
jörðin orðin græn og trén laufguð.
Skemtanjr verða mjög góðar og marg-
breyttar; íslenzki hornleikaraflokkrinn
skemtir með hljóðfæraslætti. Nægar
veitingar verða á staðnum. Menn geta
farið á strœtisvögnum frá C. P. R. vagn-
stöðvunum frá kl. 10 árd. til kl. 2 síðd.
Til þess að borga þann kostnað, sem
þetta hefir í fór með sér,svosem borgun
fyrir staðinn, borgun til hornleikend'
anna o. fl., þá verða farseðlar, sem gilda
fyrir báðar leiðir, seldir á 25 cts., og fást
þeir keyptir hjá Mr. J. B. Thorleifsson
Jemima Str. og Mr. G. Johnson Ross
Str., og einnig á strætisvögnunum.
Gott skógargildi er in heilsusamleg-
asta skemtun.
Ljóðmæli
Jóns Ólafssonak
með • mynd, fást
fyrst um sinn fyrir 50 cts. í kápu, hjá
höfundinum.
Þar eð ég hefi keypt skuldir Paul-
son & Co., sem urðu gjaldfxrota fyrir
skömmu siðan, bið ég þá sem skuld-
uðu f>eim að borga mér bið fyrsta.
J. H. Ashdown,
476 Main Str.,
E. J. Oliver hefir umboð til að inn-
heimta fyrir oss.
Varningr vor er
óðum að seljast, af þvi að vér selj-
um lágu verði fyrir borgun út i
hönd. Vér höfum enn miklar byrgð-
ir af skreyttum og óskreyttum
kvennhöttum. Þessar vörur, með
innkaupsverði, munu geðjast yðr.
Skoðið sirzin okkar og kjólaefnin,
flanelette, fóðrléreft, baðmullarléreft,
borðvaxdúk á ein 30 cts. yardið, allra
bezta tegund. Komið helzt, ef þér
getið, til vor fyrri hlut dagsins; því
fyr á degi sem þér komið, því bexr
verðr yðr sinnt. Það er betro en að
biða síðari hluta dagsins; þá er ðs
hjá oss, því að vér höfum miklu
fleiri skiftavini heldr en afgreiðslu-
menn. Vér bjóðum öllum vorum
islenzku skiftavinum hlutdeild í kjör-
kaupum vorum.
IcCrossan & Co.
566 Jttain Str.
H. CHABOT
Importer of Wines, LiqnorH
and CigHra.
477 MAIN STR.
Bíðr almenningi að heimsækja sig
í hinu nýja plássi.og skoða hinar miklu
vörubirgðir, og spyrja um prísa sem
er» hinir lægstu
Bróflegar orders afgreiddar fljótt og
skilvíslega.
”The Bliie Store“
MERKI: BLA STJARNA.
Til almennings.
Vðr höfum nýlega keypt. svo mikið af vor og sum&rfatnaQÍ, að vér
sjáum oss neyddu til að selja byrgðir voras við undursamlega lágu verði.
Ljómandi „French Tweed“ alfatnaðir fyrir $ 13.75
Ágætir „Scotch Tweed“ do do 13.75
Allra beztu enskir „White Cord“ do do 13.50
Ágæt Can&disk alullsrföt do 7 50
do do do do 6.00
do do do do 5.00
„Union Tweed“ alfatnaðir do 4.50
Óþrjótandi byrgðir af buxum fyrir $100 og yfir
Komið og skoðið vörurnar og munið eftir
staðnum.
„The Blue Store“.
MERKl: BLA STJARNA
434 Main Str.
SKOR^STIGVJEL
Fyrir kvenmenn, konur og börn.
Vjer höfum birgðir af öllum stærðum og gerðum.
Reimadir skor, Hneptir akor,
Lagir skor, Mterkir vinnuskor.
Allar tegundir.
Vjer höfum allar inar nýjustu og algengustu tegundir af öllum
stærðum. - Prlsar vorir eru ætlð inir lcegstu { borginni.
Richard Bourbeau
360 Main Str.
N»stu dyr við Watson owtindasal.
HARÐVARA.
H. W. STEEP
546 Main Str.
Verzlar með eldavélar og tinvöru og alls konar harðvöru
Billegasta búðin f bænum. Komið og spyrjið um prfsa.
H. W. Slccp.
SUNNANFARI.
SuKNANrABA í veotrheimi eru: Chr.
ólafason, 575 Main Str., Winnipeg;
Sigfús Bergmann, Garðar, N. D.; G.
S. Sigurðoson Minneota, Minn., og G.
M. Thompson, Gimli, Man. Hr. Chr.
Ólafsson or aðalútsölumaðr blaðsins í
Canada og hofir oinn útsölu á því í
Vinnipog. Vsrð 1 dollar.
OLE SIMONSON
mælir með sínu nýja
Scandinavian Hotel.
710 Main Str.
Fæði $1.00 á dag.
234 Jafet í föður-leit
mæiabréfi mína til Carbonnells majórs. Hann
bjó í lelguherbergjum á fyrsta sal í húsi
nokkru í St. James stræti. Hann var á silki-
sloppi og sat að morgunverði. Ég áleit mér
bezt að láta sem ófeimnislegast. Leit ég því
djarfmannlega framan í majórinn, er ég kom
iun, iagðf bréfið á borðið hjé bonum og sagtii:
„Þarna er dálítið handa yðr a1® lesa, majór; og
á meðan ætla ég að hvíla mig hérna í stólnum”.
Gerði ég svo og skemti mér, meðan hann var
að lesa, með því að slá á jarkann á stígvélinu
minu með ofrlitlum spanzreyrstaf, sem ég hafði
f hendi.
Ég virti majórinn fyrir mér á meðan. Hann
leit út fyiir að vera svo sem hálffertugr maðr,
fríðlegr, en óprýkkaði við það, að vangaskeggið
hans var alt of breitt; það náði alveg fram í
munnvik og því »em næst saman undir hökunni.
Hann var hár maðr og vaxinn vei, og yfir-
bragð hans alt var tízkulegt í alla staði. Lín
hans var drifhvítt og fór snyrtilega; hringi hafði
hann svo marga á fingrum og ketSjur á brjósti
sem tilhaldssöm skartkona mundi framast á sig
hlaða.
„Kæri herra, leyfið mér þann heifSr afS ná-
kynnast yðr þegar í sta1S“, mælti hann og stóð
upp af stólnum og rétti mér hendina undir eins
sem hann hafði lesiti bréfið. „Sérhver vinr
Winderrc.ears lávar&ar mundi mér jafnan vel -
kominn; en þegar hann ber með sér þau auka-
239 Jafet í föður-leit.
litla lending frá mér, svo þorir Stulz ekki atS
vanda sig fyrir þá sem bezt hann getr. En
meðal annars, þurfltS þér ekki að fá yðr dá-
lítitS af gullskrauti og gimmsteinum T Hafið þér
nokkuð af þvf heima ?“
„Það er bezt ég fái mér eitthvað smáveg-
ls“, svaratSi ég.
Við fórum inn i nafnkenda gullskrauts og
gimmsteina búð, og hann valdi mér muni, sem
hlupu um fjörutiu pund sterling. „Það er nóg
— það er aldrei vert að kaupa mikið í einu af
þessu, því a« tízkan bieytist og matir verðr að
kaupa nýtt og nýtt atS minsta kosti þriðja hvern
mánuð. Hvað kostar þessi keðja?“.
„Að eins fimtán gíneur, majór“.
„Jæja, ég ætla atS taka hana; en minnizt
þess“, sagði majórlnn, „aö ég segi yðr frómlega
að ég borga yðr hana aldrei“.
Gimmsteinasalinn brosti, hneigði sig og hló.
Majórinn lét ketsjuna um háls sér og við fórum
út.
„Það lítr að minsta kostl svo út, majór,
sem þeir leggi ekkl trúnaí á orð yíar í þessari
bú-8“.
„Góði minn, það mega þeir ijálfum sér um
kenna, en ekki mér. Ég segi þeim ráðvandlega
frá þvf, að ég ætli aldrei at! borga þeim; og þér
megið reiða ytSr á, atS það er minn heilagr á-
setningr að halda orð mfn. Ég borga aldrei
nokkrum manni neitt, og þat! af þeirri gildustu
ástæðu, sem hugsazt getr, atS ég á enga pen-
238 Jafet í fóður-leit.
yðr svo vel fyrir, þá er sjálfsagt að fyrlrgefa
og gleyma. Nú, hvert eigum við þá að halda?“
„Ég kom hingað til borgar f þessum föt-
um ; þau eru sniðin af þýzkum skraddara —
skraddara hertogans af Darmstadt ; — en það
verð ég að segja, að þótt hann sé hertoga-
skraddari, þá er hann enginn skraddara-hertogi.
Ég vildi þér vilduð fylgja mér til skraddarans
yðar; ég sé að hann kann atS sníða‘\
„Þar lýsið þér gótSum smekk yðar, New-
land; það er satt—hann kann að sníða. Það
gleðr Stulz, að fá yðr í bók hjá sér, og að
sníða föt, sem yðr hæfa, sem eruð svo fallegr
maðr í vextl. Komum þá“.
Við reikutSum upp 8t. James 8tr., og áðr
en við náðum til Stulz, var majórinn búinn að
kynna mig að minsta kosti einum tuttugu
ungum mönnum af tignum ættum. Hann var
mjög nákvæmr að segja fyrir um fötin, og lét
ég hann ráða þvf að öllu. Þegar við fórum
út úr búðinni, sagði hann: „Jæja, Newland
minn gótSr; nú hefi ég sýnt yðr vináttubragð,
sem ég hefl ekki sýnt nelnum öðrum manni í
Englandi. Fötin yðar verða svo vel gerð, að
ekki er unnt að gera það betr. Það eru til
smáleyndarmál í fatasniöslistinni, sem engir
þekkja nema þeir, sem fyrir þeim heflr rerið
trúað, og Stulz veit, að í þetta sinn var mér
alvara með atS fá alt sem bezt gert. Ég er
Oft beöinn að gera þetta sama fyrir aöra, og
ég Iæzt þá gera það; en þats þarf ekki nema
Jafet f fóður-leit. 235
meðmæli í útliti sínu, sem þér gerið, þá verðr
hann tví-velkominn“.
„Carbonnell majór“, svaraði ég ; „ég hefi
ekki enn sétS yðr nema örfá augnablik, en mér
gezt þegar mjög vel að yðr, og vona ég hafi
sýnt í þvf góöa dómgreind mína. Þér vltið nátt-
úrlega að ég er nýkominn heim úr langferð“.
„Ég þykist skilja það á bréfi lávarðarins.
Tfmi minn er alveg til ytSar þjónustu, Mr. Newland.
Hvar haldið þér til ?“
„A Piazza-hótelinu“.
„Það er ljómandi. Ég borða mitSdegisverð
hjá yðr í dag ; segið þér þeim að gefa okkr
mulligatawny*. Þeír eru frægir fyrir hana á því
hóteli. Eftir kveldvert! förum \ ið í leikhúsiö“,
Ég varð hálf-forviða á, hve blátt áfram hann
bauð sjálfum sér til miðdegisverSar hjá mér og
lagði fyrir, hvað við skyldum borða. En við
augnabliks umhugsun sá ég þegar, vits hvers kyns
mann ég átti.
„Majór“, svara'Si ég ; „ég get tæpast tekið
yðr þetta vel upp; þér ætlið að horða hjá mér
í dag I Ég verð að segja, að þér verðið atS
borða hjá mér á hverjum degi, þegar vlð erun?
ekki f boði annarstaðar, og meira að segja, ég
reiðist yðr alvarlega, ef þér segið ekki fyrir,
hvað vit! skulum hafa á borði sérhvert sinn sem
þér borSið hjá mér, og hjóðið til borðs með
*) Mulligatawny er eins konar austindversk
súpa. Þýð.