Heimskringla - 23.09.1893, Blaðsíða 1

VII. AR.
WINNIPEGr, MAN., 23. *ÖEPTEMBER 1893.
• NR. 51.
P. JoImsoii &, Co.,
MOUNTAIN, - - N. D.
« « SELJA ÚT. E3 33
Af því að vér ætlum að slíta félagsskap, erum vér neyddir
til að selja allar birgðir vorar af almennum varningi.
Þessi sala byrjar Xí». Septbr. 1893 og alt verðr
að vera selt íyi"ii* S88. Sept. 1893.
Skuldunautar verzlunarinnar eru viðringarfylst beðnir að
greiða skuldir sínar fyrir þennan tíma.
ÚR BLÖÐUM OG TÍMARITUM.
Hundkab bbztu bækrnar.
Ýmis blöð og tímarit í Bandarílg-
ununi, Englandi og Frakklandi hafa
áðr safnað atkvæðum um það meðal
nafnkendra manna, hver bók þeim
þætti liezt. Nú hefir þýzkt blað tek-
ir þetta eftir og saftiað atkvæðum
málsmétandi stjúrnm ilamanna, iiæði-
manna og ritWifunda um það, hverja
ritliöfunda þeir álíti bezta, og heiir
svo blaðið gefið skýrslu um þá hundr-
að höfurida eða bækr, sem tiest hafa
fengið atkvæði. Það er ekki nema
eðlilegt, að þeir hafi metið þýzka höf-
unda tiltölulega meira, en annara
þjóða menn kynnu hafa gert; en svo
hefir venjulega farið hjá hverri þ.jóð
um sig. I'in lritt er við að búast að
hneyksli sumt „skikkanlegt11 fólk, að
heyra, að samkvæmt atkvæðagreiðslu
1635 merkismanna, sem atkvæði
greiddu, eru sex beztu bækrnar eða
höfundarnir þessir, talið í röð eftir
atkvæðafjöldanum: 1. Goethe, 2.
Shakspear, 3. Shiller, 4. Homer, 5.
Lessing, og 6. Biblían.
FRÉTTIR.
afnam sherman-laganna
færist nær með degi hverjum, cn silfr-
mennirnir í efri mftlstofu bandaþings-
ins gera alt sitt til að draga úrslitin
á langinn. Þeir eru í minni liluta og
vita að þeir mega sín einskis er til
atkvæða kemr, þar sem hinir hafa frá
20 til 25 atkv. fram yfir þá. En þeir
reyna að kjafta svro lengi sem auðið
er, til að draga tímann ; sumir þeirra
hafa enda látið í ljósi, að þeir skyldu
halda áfram „til eilífðar11 að tala.
Meiri lilutinn hefir tvo vegi til að
buga minni hlutann: annar er sá,
að ákveða dag og stund þegar til at-
kvæða skuli gengið, og fá þá eigi
fleiri að taka til máls ; en þessu hlíf-
ast menri í lengstu iög við að bcita í
Ameríku. Hitt ráðið er, að slíta eigi
fundi, en lialda áfram dag og nótt,
þar til minni hlutinn þreytist. Helzt
er ráðgert að neyta þessa ráðs fyrst;
það liefir einatt dugað áðr; en dugi
ekki annað, þá verðr tekið til liins
ráðsins, að ákveða umræðu-lok. Inn-
an 10—14 daga búst menn við að
málið verði komið í kring í efri mál-
stofu, og þar með sampykt í báðum
málstofum frumvarpið um skilyrðis-
laust afnám silfrkaapa-ákvæða Slier-
man-laganna.
ÁHRIF AFNÁMS- SHERMAN-
LAGANNA Á VIÐSKIFTI.
Það er óliætt að fullyrða, að silfr-
kau pa-ákvæðið Sli erman-la ga n 11 a
hafi verið nær því eina orsökin til
Ayer’s Hair Yigor
gerir hárið mjúkt og gljáandi.
„Ég liefl brúkað Ayer’s Huir Vigor
JUerri 5 úr,og hár niitt er rakt, gljáandi
og í ágætu standi- Eg er fertugr og hefl
riðið um slétturnar í 25 ár“,—Wm. Hen-
ry Ott, alias „Mustang Bill“, Newcastle
Wyo.
Ayer’s ITair Vigor
varnar hár-rotnun.
„Fyrir mörgum árum tók ég eftir
vinarráði að reyna Ayer’s Kair Vigor,
til að varna hárrotnun og hærum. Lyf-
ið hreif þegar, og síðan hefi ég brúltað
það endr og sinnum og lieldr það hár-
inu þykku og óhærðu.—H. E. Baamri.
McKinney.Tex, ■
Ayer’s H.air \rigor
faamleiðir á ný har. sem rotpar £ sótt-
um.
„Fyrir liðugu ari lá óg í þungri
sótt. Þegar mór batnaði, fór ég að
missa liárið og liærast. Eg reyndi
margt til ónýtis þar til ég fór að brúka
Ayer’s Hair Vigor, og nú vex liár mitt
óðum og liefir íengið upphaflegan til
sinn.—Mrs. A. Collius, Dighton, Mass.
Ayer’s H_air Vigor
varnar hærum.
„Eg var óðum að liærast, og rotna
^ mCr hárið; ein flaska afAyer’s Hair
Bls°r hefir læknað það, og nú liefi ég,
"Prihaflegan hárvöxt og hárlit —.
"kfapu, Oleveland, 0.
af Dr. J. C. Ayer, Lowell, Mass.
» e t í ölillm lyíjuhúðum og ilmsmyrsla-
buðum.
allra bankahrunanna í Bandaríkjun-
um í ár, og aðalorsðkin til mestallra
viðskifta vandræðanna þar. Afleið-
ingin af því, að ríkissjóðr var með
lögum þessum skyldaðr til að kaupa
millíóna dollara virði af silfriáhverj-
um mánuði og gefa út seðla fyrir, en
varð að leysa þá inn möð gulli, er
til kom, var sú, að það haugaðist upp
silfr í fjúrhirzlunni, en gull fúr að
ganga til þurðar, sem vonlegt var,
því að silfrið hefir verið sí-fíillandi í
verði, og enginn, sem þarf' ú málm-
peningum að halda, vill taka við
silfr-doliar, sem er miklu verðrýrari
í sjálfu sór en gulldollar, þótt þeir
gangi jafnt innanlands manna meðal
í smáviðskiftum. In óhóflegu eftir-
launalög til hermauna, scm samveld-
isflokkrinn kom á, studdu og að því
að tæma féhirzluna. Þegar menn
sáu, hvað að fór, tóku allir að óttast,
að það mundi reka að þvf, að Banda-
ríkin mundu neyðast til að fara að
leysa inn með silfri seðlana, sem
gefnir vóru út gegn silfrinu, sem
sífelt var keypt. Allir, sem áttu
inni á bönkum, fóru því að ugga, að
þcir gætu ekki, ef ú lægi, fcngið gull,
heldr yrðu að taka silfr sér í skaða
upp í það, sem þeir úttu inni. Menn
fóru því alment að taka út inneign
sína, og heimtu hana í gulli; þeir,
sem gull innhendist, læstu það niðri
í hirzlum sínum, í stað þess að setja
það á banka, eins og menn eru vanir
að gera. Auðmenn í Norðrálfu, sem
eiga ákaflega mikið fé í Bandaríkjun-
um, í lánum og í hlutabréfum, fóru
að seija hlutabréf sín og drúgu horg-
unina (í gulii) heim til sín, burt úr
landinu, og heimta inn lán sín, einnig
í gulli. Gullið fluttist því út úr
landi, en það, sem heima fyrir varð
cftir, hvarf í felur í kistu-handraða
og sokkboli og aðrar heima-vörzlur;
óttinn við gullþurð olli þannig gull-
hallæri. Þetta dróg aftr alt afl úr
bönkunum; sumir gátu ekki staðizt
þessa sífeldu útlieimtu á gulli, þött
þeir væru annars vel standandi, og
urðu að hætta störfum; aðrir bankar
geymdu gull sitt, en þorðu ekki að
fáta úti seðfa sína aftr, þá er inn
komu í skuldgreiðslur, af ótta fvrir
að þeir kæmu jafnharðan inn aftr til
innlausnar í gulli. Þannig neyddust
bankar til að hætta útlánum eða tak-
marka þau ákaflega. Viðþetta urðu
kaupmenn að draga saman seglin; er
þeir gátu ekki fengið venjuleg við-
skifti á bönkum; verksmiðjur ogönn-
ur atvinnu-fyrirtæki urðu ýmist að
mínka ákaflega störf sín eða hætta
með öllu — alt fyrir tiltrúarskolt og
peningaléysi.
Síðan vandræðin urðu upp á sitt ið
versta, hafa 153 þjóðbankar (xation-
al iiaxks) í Bandaríkjunum orðið að
hætta, og hrunin vóru að verða æ
tíðari og tíðari. En síðan neðri mál-
stofa Bandaþingsins samþykti afnám
Sherman-laganna, fvrir 2—3 vik-
um, heflr stungið svo í stúf, að eng-
inn þjóðhanki hefir síðan orðið að
]oka. En undir eins og fyrirsjáan-
legt. þótti, að Sherman-Iögin yrðu
afnumin, fór að hatna ástandið. Af'
þeim 153 bönkum, sem höfðu orðið
að loka, hafa nú 62 opnað aftr og
tekið til starfa, þar af 28 bankar á
fyrstu 14 dögum þessa mánaðar. Af
hinum hafa 58 verið settir í liendr
bráðahirgðastjómenda, til að heimta
inn skuldir þeirra og greiða af því
áhvílandi skuldir, 32 eru undir rann-
sókn um hag þeirra ; en að eins einn
af allri tölunni licfir enn orðið gjald-
þrota. Sýnir þetta þnð tvent, að
bankarnir hafa í sjálfu sér verið furðu
vel efnum húnir, ogað traust almenn-
ings er óðfluga að lifna við undir
eins og menn þykjast sjá með vissu
fyrir enda á silfr-ófögnuðinum.
Eins og vér gátum um í síðasta
bl. eru og verksmiðjur, sem hæit
höfðu um stund, daglega að taka til
starfa, og aðrar að auka störf sín.
Bendir alt á skjóta endrlifnun í við-
skiftalííinu.
NEVADA.
Þegar Nevada var gert að ríki,
var bygt á fólkstölunni þar 1880, en
þá var hún 70,000. En er manntal
fór fram 1890, vóru ekki nema 42,000
sálir í ríkinu, og enn kvað fólkið vera
að fækka þar. .
EIMLESTA-RÁN.
Það er ekki svo ýkja-fátítt, að
eimlestir sé rændar á afskektum stöð-
um í suðr og vestr ríkjum Banda-
ríkjanna. En hitt er nýlunda, að 12.
þ. m. var rænd eimlest á Lake Shore
brautinni, einni aðalhrautinni mill
Chicago og New York. Þetta var að
eins 124 mílum austr af Chicago.
Ræningjarnir stöðvuðu lestina með
því, að flytja teina á sporskiftum og
sýna rautt ljós (háskamerki) í myrkr-
inu. Réðust svo á lestina, sprengdu
upp annan af tveim express-vögnum
með dýnamíti, og sprengdu þar upp
járnskáp, er fémæti var í geymt, og
hirtu innihaldið. Ekki rændu þeir
farþegja. Fám nóttum á undan höfðu
$5,000,000 í gulli verið sendar austr
þessa leið, og ætla menn að ræningj-
arnir hafi fengið njósn af þeirri send-
ing, en farið vilt um dagana. í þetta
sinn voru að eins liðug $30,000 í skápn-
um, $15,000 í peningum, og þeim
rændu þeir; en svo var þar og gull-
kólfr (har), sá er var $16,000 virði.
Hann fundu eða hirtu þeir ekki í
flýtinum. Mönnum hefir hnykt svo
við þennan viðburð, að New York
hlöð heimta, að ríðandi varðlið sé sett
til gæzlu á þessum og fleirum stöð-
um.
Daginn eftir tók lögreglulið i Chi-
cago fastan mann, er kom til bæjar-
ins á vöruflutningslest að austan, og
hefir hann grunaðan um vitorð á ráni
þessu.
UTAH
hefir lengi viljað komast í ríkjatölu.
Nú hefir Oates þingm. (Ala.) borið
fram frumvarp á bandaþingi um, að
leggja Utah saman við Nevada og
gera úr eitt ríki. Nokkur vafl er á
hvort frumvarpið er löglegt; það er
eigi löglegt að sameina tvö eðr fleiri
ríki án samþykkis þeirra, og Nevada
hefir auðvitað ekki samþykt þetta.
Hins vegar hefir bandaþingið vald til að
breyta takmörkum ríkis; og með því að
Utah er ekki ríki (state), heldr að eins
fylki (territory), þá segja sumir, að þetta
frumv. fari að eins fram á breyting á
takmörkum Nevada. En Utáhermarg-
falt fólksfleira en Nevada, svo að breyt-
ingin yrði stórfeld og þýðingarmikil
fyrir Nevada.
ÚTFLUTNINGR FÓLKS
frá Bandaríkjunum til Norðrálfu hefir
siðasta mánvið verið svo mikill, að hann
fer langt fram úr innflutningnum, og er
það dæmalaust á síðari mannsöldrum.
UPPREISNIN í BRASILÍU.
Henni miðar áfrarn á þá leið, að
Peixoto forseti kvað ni'i flúinn úr
höfuðborginni (Rio Janeiro).. Mello
aðmiráll, sem er foringi uppreisnar-
mannanna, hafði i fyrstu ein fimm
herskip undir sinni stjórn, er upp-
reisnin hófst. Nú hefir hann yfir 30
•skip, og sífellt eru fleiri og fleiri að
ganga á hönd honum. Á miðkudag-
daginn gerði hann yfirvöldunum i Rio
Janoiro orð, að hann veitti þeim að
eins fárra stunda frest til að gefa
borgina upp á sitt va-ld; ella mundi
hann skjóta á hana og hertaka hana.
Úrslit eru enn eigi frétt (á fimtudag),
en talið víst að Mello sigri, og Peixoto
verði að fara frá völdum.
/
Islands-fréttir.
ALÞIN GISFRÉTTIR.
Meðal laga, sem samþykt vóru af
þinginu nu, má fyrst nefna stjórnar-
skrana óhreytta í sama horfi sem áðr.
Klofnuðu atkvæði enn í efri deild svo,
að allir inir konungkjörnu þingmenn
urðu a moti við síðustu umræðu. Virð-
ist þinginu hafa farið óliyggilega, að
liöggva í sama far með að samþykkja
frumvarp, sem . óhugsandi er að geti
fengið framgang eða* 1 þokað málinu
nokkurn veg áfram, og baka þar við
fátæku landi aukaþingskostnað rétt að
gamni sínu. Hitt er óefað, að hefði
nokkur tilraun gerð verið til að þoka
D-
málinu í það horf, sem nokkur von
væi'i til að árangr gæti borið, þá liefðu
sjálfsagt t. d. hæði Hallgrímr byskup,
Kristján Jónsson yfirdómari og ef til
vill flestir af inum konungkjörnu rnönn-
um, orðið samtaka inum þjóðkjörnu.
Næst er til að færa lög um af-
nám ins danska hæstaréttar sem dóm-
stóls í ísl. málum, Fékk það mál nú
góðan byr bæði þjóðkjörinna og kon-
ungkjörinna þingmanna.
-Lög um brúargerð á Þjórsá, (75,-
000 kr. til þess veittar úr landssjóði).
Lög um afnám kóngshænadags.
Lög um löggilding nýrra verzlun-
arstaða (Búðir í Fáskrúðsfirði, Hlaðs-
bót, Svalbarðseyri, Reykjatangi við
Hrútafjörð).
Jjög um rýmkun á lansamensku
(22 ára gamalt fólk fær lausamensku-
leyfi, karlar fyrir 15 kr., konur fyrir 5
kr., þrítugt fólk ókej'pis. Allir verða
lausamenn að eiga fast lögheimili til
ársins).
Lög um (hætr fyrir) gæzluvarð-
liald að ósekju.
Agenta-frumvarpið nafnfræga varð
ckki að lögum (óútrætt).
Rannsóknarnefndin í Jíærumálum
yfir Lárusi Bjarnasyni komst að þeirri
undarlegu niðrstöðu, að skora ekki á
landsstjórnina að láta hefja dóms-
ranusókn gegn honum, heldr að
skora á hana að víkja honum frá em-
bætti því, sem hann er settr í, af því
að hann væri svo óvinsæll að t. d.
eigi væri auðið að halda sýslufundi í
ísafj.sýslu. Þetta samþykti n. d., og
sömu dagana var verið að halda sýslu-
fund í ísafj.sýslu; þar meðal annars
samþ. að fá sýslunni skift í tvö
sýslufélög.
Af isl. hlöðum meðtókum vér nú
Fjallk., ísaf. og Þjóðólf, en ekkert
Norðrljós, engan Þjóðvilja. Af Austra
höfum vér ekkert séð síðan í vor, ut-
an 20. bl. (4. Ágúst).
Úr bréfi úr Reiðarfirði í f. m.
fréttum vér : einmuna tíð ; töður hirt-
ar um miðjan f. m. Ársæld í alla
staðl.
(Eftir ,,Þjóðólfi“.)
18. Agúst.
Veatrheimsferðir. Eitthvað á sjöunda
hundrað manns kvað hafa farið hóðan
af landi til Vestrheims nú í suiriar,
þrátt fj-rir ið óvenjulega góðæri til
lands og sjávar. Hafa oss borizt bréf
úr ýmsum áttum um þetta efni. Þar
á meðal hefir efnaðr og merkr bóndi
í Mývatnssveit, er vér getum nafn-
greint, hvenær sem vill, ritað oss á
þessa leið : „Um vestrheimsferðir hóð-
an úr sveitinni vil óg sem minnst tala ;
þær líkjast reglulegri þrælasölu. Þeim,
sem ekki hafa fj-rir sig og sína, lánar
Sigurðr Kristófersson, svo að þeir
komist þó á land í Winnipeg. Þetta
er öldungis hræðilegt og horfir til
landauðnar, ef þessu heldr áfram.
Þingið og þið blaðamennirnir hljótið
að taka hér í taumana, eins og'fram-
ast er hægt“.
Norðr-Múlasýslu 22. Júlí: „Blíð-
viðrin, sem byrjuöu með jafndægrun-
um í vor, héldust að heita mátti fram
að sólstöðunum; þá gerði nokkurra
daga kuldakast og snjóaði í fjöll um
nætr, síðan hefir veðráttan altaf verið
fremr köld, og xírkomur annað slagið
einkunx í Fjörðunum.
Orasvöxtr er fremr góðr all-víðast
i Fjörðum, og sömixleiðis á útsveitum
Héraðsins, en á Upphéraði er frernr
illa sprottið, og stafar það af óvana-
lega langvarandi þurkum, sem þar
hafa gengið í alt vor, enda liafa þar
tún og harðvelli víða brunnið.
þiskafli hefir verið. afbragðs góðr
í Suðrfjörðum, eu miklu . tregari í
Norðrfjörðum svo sem Seyðisfirði og
Vopnafirði, enda hefir þar einatt verið
skortr á sild til beitu.
Sumarkauptíð er hér nú um garð
gengin ; var verðið á livítri vorull 60
aurar pundið, mjög lágt vei-ð á salt-
fiski enn sem komið er, sem sé 9,
10 og 11 aura pundiö. „Pöntunar-
KARLMANNA-ALFATNAÐR:
áðr $22.50 nú $14.00
ll 22.50 “ 13.90
it 18.50 “ 12.00
it 18.00 “ 11.90
ii 13.50 9.50
a 14.50 “ 8.50
a 12.50 “ 7.25
a 8.50 5.50
a 4.50 “ 3.50
n 4.00 3.00
JAKKAR OG VESTI:
áðr $5.75 nú $3.50
DRENGJA ALFATNAÐIR;
áðr $8.50 nú $5.50
a 7.50 4.50
a 5.50 3.50
a 2.50 BUXUR: 1.50
áðr $7.50 nú $5.50
a 7.50 “ 5.25
a 6.50 4.50
a 6.00 ■ 4.40
a 4.50 3.50
a 2.50 1.50
a 2.50 “ . 1.40
a 2.25 1.25
a 1.85 1.15
a 1.75 “ 1.45
a 1.65 “ „OVERALLS1 1.40 .
fyrir 35c 45c KVENNSJÖI 65c
áðr $2.00 nú $1.00 KVENNPEYSUR:
áðr $1.00 nú $0.50
a 1.25 0.65
a 1.35 0.75
a 1.50 0.85
a 2.-25 “ 1.15
a 2.50 1.25
félag Fljótsdalshóraðs" fókk allmikið
af vörum til Seyðisfjarðar.
1 estrfarar allmargir liafa biðið hér
síðan sriemma i þessum múiiuði eftir
skipi því, sem von var á eftir vestr-
förum, en sem enn er ókomið. Úr
Vopnafirði er sagt, að hátt á ánnað
hundrað manna ætli vestr.
Brú er nú verið að byggja j-fir
Fjarðará í Sej-ðisfirði; var fengið 4000
kr. lán xxr landssjóði til þess að koma
henni upp fjrrir. Tók kaupnxaðr Otto
Wathne að sér brxíargjöröina og sendi
hanix brúarviðina nxeð „TJller"; er
smíðinxx bi’áðum lokið.
Fiskveiða-gufuskip eitt danskt,
,,Hafixia“, rakst á sker í Reiðarfirði
snemma í þessum mánuði, og sökk
að aftaix, en framskutr stendr upp xír
sjó. Var skipið selt á uppboði 15. þ.
nx. og hreppti Otto Wathne kaupmaðr
það f j-rir 250 krónur. Gert hefir hamx
tilraunir til að ná því upp, en eigi
tekizt það enn; ráðgerir liann að fá
sér köfunarmann frá Englandi, ásamt
nauðsynlegum áhöldum, og þó kostix-
aðrinn verði íxxikill, er til nxikils að
vinna, því skipið kvað hafa verið
tryggt fjT-ir 60 þxís. kr. og vera mjög
sterkt og vandað, og skemdir á því
ekki mjög miklar.
Prestkosning er unx garð gengin
fjT-ir nokkru í Bx-eiðabólsstaðai-presta-
kalli £ Vestrhópi og hlaut séi-a Hálfddn
Guðjónsson í Goðdölum kosningu nxeð
öllum þorra atkvæða.
23. ágúat.
Þjóðvinafelagið. Á aðalfundi þess
15. þ. nx. var endrkosinn forseti
Tryggvi Gunaarssoix bankastjóri, vara-
forseti séra Eirikr Breinx og í stjórn-
anxéfixd: Þórh. Bjarnason, Jón Jens-
son og Jón Þórarinsson. Til að endr-
KVENNPILS, ALULL:
áðr $1.50 nú $0.95
„QUILTS“:
áðr $1.35 nú $0.95
>> 1.85 „ 1.35
HVÍT RÚMTEPPI:
áðr $1.35 nú $0.75
LÍFSTYKKI:
áðr $1.25 nú $0.65
ÁLNAVARA:
20- cts. yarðið, nú 14
30 a a a 20
50 • ( a a 40
40 a a a 22
35 a a a 24
100 a a a 65
90 a a a 60
Bale of Print 4 “
“ Gingliam 6 “
HVÍTT BAÐMULLARKLÆÐI;
áðr 15 cts yarðið, nú 11 cts
“ 16 “ “ “ 12 “
DRAPE:
ftðr 124 cts., nú 9 cts.
„DUCK“.-
áðr 16 cts. nú 12 cts.
“ 18 “ « 14 “
„TICKING“:
áðr 23 cts. nú 16 cts.
“ 25 “ “ 17 “
BORÐDÚKAR:
ranðir, áðr 65 cts. yarðið, nú 40 cts.
livítir, “ 75 “ “ “ 50 “
KJÓLAHNAPPAR:
áðr 15 cts. tyltin, nú 8 cts.
2 prjónahréf 5 cts.
P. Johnson & Co.
slcoða félagslöghx voru kosnir: Bogi
Melsteð, dr. Jón Þorkelssoix og Skxxli
Thoroddsen. Fjárliagr félagsins er fi-emr
þröngr einltunx sakir þess, að það
hefir x-arið meira fé til hðkaútgáfu en
efni þess hafa lej-ft.
Sjdlfsmorð. Roskinn kvennmaðr,
Margrót Jónsdóttir á Bóli í Biskups-
tungum, skar sig á ixáls í rúmi sínu
sunnudagsmorguirinn 6. þ. m. og var
örend, er að var gætt. Hafði hún
legið alllengi rúnxföst og var þxxngt
haldin. Bi-óðir hennar Bjarni að nafni
fj-rirfór sér á sama hátt í hitt eð
fjTra (?), þá til heinxilis á Tjörn í
Biskupstungun.
(Eftir ,,Fjallkonunni“.)
25. Jixlí.
Heimspeknpróf tókxl í vor við há-
skólann í Kmh. þessir : Magnús Sæ-
bjarnarson nxeð ágætiseiixklmn, Sigf.
Blöndal með 1., Pétr Guðjohnsen nxeð
2. og Þorsteiixn Gíslason nxeð 3.
2. Ágixst.
Hvalveiðamennirnir norsku á Vest-
fjörðum hafa nú aflað með nxesta nxóti;
um nxiðjan Júlí var Ellefsen á Ön-
undarfirði búinn að fá 144 hvali, frá
því í vor á fimm bátuin, en Berg á
Dýrafirði 93 hvali á 4 bátum, Amlie
á Langeyri 48 a 2 hátum og Stixrud
á Tálknafirði 20 á 2 hátunx. Ellefsen
hefir komið á fót fisk-‘guano’-verk-
smiðju á Onundarfirði og malar í henn i
kjöt og bein hvalamxa. ‘Guanóið’ er
síðan flutt út í sekkjunx og er úlit-
leg verzlunarvai-a. Hvalveiðarnar eru
mjög gróðvænlegr atvinnuvegr; skíð
úr sumum livölunx seljast 20 kr. pd„
en úr sumum rej’ndar ekki yfir 20—
30 au.
(Niðrl. ú 4. hls.)
/ígafflBaking
U<_áaP0wder
The only pure Creanx of tarter Powder. engin ammonia ekkert Alum.
Brúkað af milliónum mann a. 40 ára á markaðnúm.