Heimskringla - 30.12.1893, Side 2

IIEIMSKRINGLA 30. DESEMBER 1833.
i
kemr út á Laugartlögum
Thc Heimskriugla Ptg. & Tuhl.Co.
útgefendr. [Publishers.]
Verð bluðsins í Canadn og liauda-
rikjuuum :
12 iiiácuíii $2,50 fyrirfrnn'.borg. $2,C0
ó ----- $1,50 ---- — $1,00
3 ----- $0,80; — — $0,50
iiltstjóriuu geymir eitki greiunr, sem
eigi verða uppteknar, og endrsend r
p:er eigi nema Irímerki fyrir endr-
íeuding fylgi. Jiitstjórinn svnrar eng-
nm brúfum litstjórn viðkomandi, nemn
í blaðinu. NufnlHUsum brófum er
enginn gauair geflnn. En ritsti. svar-
ar Uöfundi nndir incrki eða bókstof-
uin, ef höf. tiltekr slíkt merki.
Uppsöguógild að lögum, nemn kaup-
andi s<5 alveg skuldiaus við bla'Xið.
Auylf/sinyaverð. Prentuð skrá ytir
pað seud iystliafendum.
Ritstjnri (Editor):
.TÓN ÓLAFSSON
venjui. á skrifst. bl. kl. 9— 12 og 1—6
Ráðsmaðr (Busin. Mnnager):
EIRÍKR GÍSLASON
kl. 9—12 og kl. 1—0 á skjifst.
TJtanáskrift á bréf til ritstjómns :
Editor Ileimskrinf/ln. Box 535.
Winnipeg.
Utanáskrift tii afgreidsluBtofunnar er
The lltinitkrintjla Prty. & Publ. Co.
Box 305 AVinnipeg, Man.
Peningar sendist í P.O. Money Or-
der, líegistered Letter eða Express
Money Order. Banka-ávísanir á aðra
banka, en í AVinnipeg, eru að eins
teknar með afföllum.
653 Paciíic Ave.
(McWilliam Str.)
A party ivithoiit a platform
is naturally an avi* rnra; but it is
not very far from the opposltion party
in Dominion politics being reduced to
tliis state at present.
A couple of years ago the main
,’ilank (ín fact, tlie only oue worth
speaking of) in the opposition platform
was that absurd monster “unrestricted
reciprocity.”
Of course “unrestricted recipro-
'vdty” could be no trueborn child of
tlie ostensibly professed principles of
the Liberal party. It realiy was an
oaf—a changeling which the irony of
circumstances had put intó the party’s
craddle. As the Russell (Man.)
I'hronicle happily says : “Reciprocity
is really an aliiance with the pro-
tcetionistic wing of the United States
/loliticians.” The very liberal “Com-
suercial” of tiiis city quotes this say-
i»g with a/iproval in its last issue,
niid adds : “Tlie former Lilieral policy
of unrestricted rcciprocity was simply
the rankest kind of political hcrcsv
'or an alleged tariff rcform party.”
But after the last general election
' lie opposition suddenly droppod tliis
main plank oí its platfovm, an substi-
tuted — what? Not free trade, for-
sooth, but “tariff reform,” whicb was
iuterpreted to mean : tariff for rovenue
'Only.
Now tliis was ratbor late in tbe
•day ; for the high fariff features of the
N. P. were never meant — so Mr. Hugh
.Macdoii dd informed us lately — to last
i ncbanged for more tlian a definite
period of years, when it was tlie in-
rention o£ the liberal conservative party
r> “revise the tariff.” This period
liaving now expired and the appointed
. ime for tariff-revision arrived, “tariff-
í cvision” must of necessity become tho
; loliey of the government.
And according to the Empire’s
rejiort of the premier’s words at the
l’icton demonstration in honour of Sir
Herbert Tupper, Sir John Thompson
s;>oke as follows:
“We need have no difference with
eur opjionents as to a revenue tariff.
Wc propose a tariý'-reform that w U be
.o/ loic as postible to produce the rexenue
nbsolutely necestary to cnrry on tliepub-
'ic service vf the country."
Now, what then is thero ljft for
tlie opposition party to oppose ? Sure-
iy it would hardly be reasonable for
tiiem to oppose the .carrying out, hy
- l.he government, of those principles
which they have of late been osten-
sibly advocating.
The opposition, it seems to us,
ought, at present at least, to either
ccase to oppose and denounce the
government, or else invent some new
sort of a platform ; for their old one
w‘01118 to be in a fair way to slide
away from under their feet.
In the mean time we await with
s.rac curiosity to see theii1 attitude
towards the projiosed tariff reform of
the government.
Gudrún Scheving
-clr fæði og húsnæði hæði konnm
<>s körlum, með sanngjörnu verði;
góðr viðurgjörningr og ágætt hús-
næði. Snúið yðr til hennar að 528
Ross Str.
ATIIUGASEMDIR VIÐ ATIIUGA-
SEMDIR.
Hr. Einar Hjörlaifsson ritar í
síðasta Löjb. H dálk af “athuga-
semdum” við ritdóm minn um kvæði
hans.
Ég held hann hefði átt að “athuga”
orö min betr, en hann hefir gcrt,
áðr en hann fór að láta uppskáar
athugasemdir sínar.
Þcssar “athugasemdir” lians inni-
halda samtals 5 atriði: tvær ályktan-
ir og jnjár orðskýringar. I báðum
álylctununum heflr hr. E. H. ber-
sýnilega rangt fyrir sér. I tveimr af
oröskýringunum hefir hanu einnig
rangt fyrir; á því er mér enginn
, efi. Um þriðju orðskýringuna er mér
og nær að halda að ið sama eigi sér
stað, þótt ég vilji eigi fullyrða það.
— Eg skal sýna fram 4 rðkin fyrir
hverju um sig.
Fyrst eru ályktanirnar tvær: 1.
“Hann (J. Ó.) tekr fram, að Ljóð-
mælin liafi ekki verið send Hkr. til
umgetningar, og af þcí virðist hann
ráða það, að ég (E. H.) liti öðruvísi
en hann á tdgang bókfregna í blöð-
um”.
Mér hefir aldrei dottið í hug að
draga slíka ályktun.
En að lir. E. H. líti öðruvísi en
ég ú tilgang hókfregna, dreg ég af
þessu: að hr. E. H. hefir oftar en
einu sinni getið í Löyb. um rit, sem
honum hafa ekkí verið send til umgetning-
ar, og það þótt þau hafi komið út í
Kaupmannahöfn eöa Reykjavík. En
ina einu íslenzku hók. sem prentuð
he ir verið og prentréttr tekinn á hér
í Canada og talizt getr til bókmenta
(Ljóðmæli mín) nefndi hann aldrei á
nafn meðan hún var að seljast liér.
Ég aftr á móti, sem síðr minnist þó
á rit, sem blaði mínu eru ekki send
til umgotningar, get þó um ísl. rit,
sem ég sé, ef mér virðist þau eiga
það skilið, af því að þau sé annað-
hvort fyrir ofan eða neðan miðlungs-
mark, og sæti þá helzt færi á að gera
það, þegar bókin er á boðstólum, svo
að liklegt sé að ummælin geti haft
einhver áhrif á sölu hennar.
Eg vona hr. E. H. skilji nú*.
2. Eg taldi verðið á kverinu gífrlega
dýrt. Verðið reynir hann að verja
með því, að bókin sé á Islandi seld
1 kr. 25 au. — bandið kosti 75 au.
Eftir þessu getr ekkért verð á bók
verið g frlega dýrt, ef það að eins er
sett á hana á íslandi. Þar er ómögu-
legt að setja gífrlegt verð á hók!
Eftir rninni skoðun er verðið því
gífrlegra, sem bókin er gefin út og
bundin á íslandi. þ»r sem pappír,
prentun og band er miklu ódýrra en
hér. Bandið segjr hr. E. H. að lcosti
75 au. Vel að merkja það kostar
kaup,ndrna það. En útgefandann
kostar það í allra hæsta lagi 25 au.
Svo lcomum vi' þá til málfræð-
innar. Hr. E. H. viil láta ísl. orðið
“brá” vera sama sem enska örðið brmc.
Hljúðið er sama, og upjiruninn, ef til
vill, líka. En merking orðanna er
alls ólík. “Rtow” þýðir : rönd, brún;
augnabrún ; enni; svipr, ýfirbragð,
En “brá” þýðir upjihafiega augna-
hárin (“brár má kalla hrís eða gras
hvarma eöa. augna.” Snorra-Edda.—
“Láta síga brýnn [=brúnir] fyrir brár”
= iáta augnabrýrnar hylja augnahárin.
Helga Kv. Hjörvarðss. í Sæm.-Eddu).
Svo fær það merkinguna : augnalok ;
aldrei er það haft um “brúnina.”
“Selur sefur á steini, svartur á brún
og brá” kvað Jónas Hallgr. Augað
er i skáldskaj) nefnt hrá-tungl brún-
anna (“Brámáni skein brúna.” Kor-
makr), og "brágeisli” (Korm.). Aðrar
merkingar eru ekki til í orðinu “brá”
í fornu máli, og ekki mér vitanlega
í nýju máli heldr. Dæmin, sem hr.
E. H. tekr eftir Matth., sanna og
ekkert móti þessu. "Brá” getr í
þeim báðum þýtt augnahár, þvi að
nóttin og dagrinn eru gerð að j>er-
sónum. Dagsins gullnu augnahár eru
morgunroðinn. Það er ekki meira en
að tala um ið svarta hár Nætrinnar
og kalla liana þunghrýna, sem hvort-
tveggja er títt í skáldskap.
Og ég sé ekki að það sé neitt
óeölilegra, að Kristján talar um að
“yndið glói á brá,” heldr en að tala
um að það “lýsi af hvarmi” manns;
enginn hefir hneykslazt á því enn þá,
og ekki mun þó hr. E. H. viljaláta
“hvarm” þýða “yfirbragð” eða “svip?”
En vildi maðr nú segja að
“hvarmr” og “brá” í þessum og lík-
um tilfellum, sein náin augunum,
væru höfð í líkri merking og “auga,”
þá yrði það þó aldrei andlitssviprinn
allr, heldr að eins augnasviprinn, sem
táitnaðr væri með þvi. Munnviks-
drættirnir og fleira getr sett svii) á
*) Hr. E. H. telr mig hafa sent
“Ljóðmæli” mín öllum ísl. ritstjórum
nema sér. Af 9. ísl. blöðum scndi ég
ointak' til 1 (Fjallk., í.saf., Djóðólfs,
Sunnanf.k en ekki til 5 (Austra,
Stcfnis, Þjóðv. unga, Norðrljóss,
Lögh.). “Stefnir” ritaði þó um þau.
andlit, en engum dytti vist i hug að
kalla þann svip “hrá.” — “Hnellinn”
þýðir aldrei “snarlegr,” en að eins
þreklegr, sterkr (o: rekinn saman,
sterklegr, sem “linallr”). — Það er
enska orðiö “brow,” sem liefir viit
höf., alveg eins og enskan hefir vilt
hann þogar hann leggr út (eftir
Tennyson) : “They swore that the
dare not rob the mail” — “Þeir sórv,
að liann reyndi ekki’ aði^ena jióstinn.”
“To swear” þýðir hér “að hölva sér
upj) á.” Enginn óenskuviltr Islendingr
talar i þessu saml)andi um “að sverja.”
Nei, “hnellna hráin” er ekki verj-
andi.
Ég játa það, að tg tók “hnipinn”
fyrir að vera prcntvilla, í stað “hrfip-
inn.” “Hnípinn” er algengt í málinu ;
kemr fyrir hjá Jónasi, Gröndal og nær
öllum skáldum vorum, og má auk
þess heyra í daglegu tali. “Hnipinn”
segir enginn maðr nú; það er ekki til
í málinu. Hvort það hafi nokkurn
tíma til verið er meira *n vafasamt.
Hr. E. H. segir orðið sé ritað “hnij)inn”
í “öllum orðabókum.” Það eru þrjár
orðabækr, sem eiginlega getr verið tim
að tala í íslenzku : Svöinhjarnar Eg-
ilssonar Lexicon poeticum, Fritzners orð-
bók og Cleasby’s. Egilson Lefir “hníp-
inn” (en ekki "hnipinn”); sömuleiðis
Fritzner; cn Cleasby’s orcfiiók er sú
eina, sem ritar “hnipinn,” og er það get-
gáta Guðbr. Vigfússonar að það eigi
svo að rita ; hann virðist taila mypd-
ina sem hluttaks-orö af ímyndaðri
sterkri sögn : hnípa—hneip—hnipið ;
en játar, að sú sögn komi hv*rgi fyr-
ir. “Hnípa—hnipti—hníj)t” (veik sögn)
er altíð að fornu og nýju. Einar hef-
ir þá sstlað að nota hér íroyndaða
orðmynd, sem hvergi kernr fyíir, og
ekki er til í nútíðar-málinu.
Eg dirtíst ekki að segja það óhvys-
i'.ndi, að getgáta Guðhr. só rétíi. En '
mjög er það óh'klegt. Hún er og al-
veg óþörf og ástæðulaus. “Kbnipa ’
(lmípti, hnípt) þýðir “að vera niðr-
beygðr;” lýsingarorðið “hnípinn” er rétt
myndaö af því, eins og (að-)hlæginn
af að hlæja, sníkinn af að sndtja;
“hnipinn” er “sá sem hnípir” (o : er
Mðrlútr). Slík lýsingarorð (með snA-
ingunni inn) myndast ekki af hluttaks-
orði liðins tíina (ekki að-hleginn af
hlæja), heldr af meginhlut nafnháttar-
ins. (“Gripinn” af “grípa” þýðir ekki
“sá sem grípr ;” en “hnípinn” þýðir
“sá sem hnípir.” — “Gripinn” er hkut-
tekiii_-eB-d lið. tíma í þotmynd, en
inn” er lýsingar-orð).
Þegar þannig að eins ein af þremj:
orðbókum, sem um getr verið að ræöa,
heíir myndina “hnipinn,” þá er það /
dálítið djarft af hr. E. H. að segja nð f
“allar orðbækr’’ riti svo. (I engu af j
inuini þsrem orðasöfnum Dr. Jóns Þor- i
kelssonar kemr orðið fyrir).
Kr. E. H. lieíir aldrei heyrt talað l
um ‘ dýrt verð.” Það kynjar mig um.
svo kyrkjurækinn mann — ritstjþra ■
Lögbergs. Eg liélt, hann hlyti að vera
fjarslca biblíu-fastr. Kaunast hann ekká
við að hafa nokkurn tima heyrt þcssi
orð : “Þér eruð dýru verði keyptir ;
verið ekki manna þrælar” (1. Kor. 7,23).
Séð liefi ég og í auglýsingum í blaði.
er LöCUVEKCi nefnist,. talað um “ódýrt
verðJ*
J. 6.
Sýningin í Cliicago.
SmágTcinir eftir JóN Olafssck.
V- Yfirlit yfir sýningassv æz>ib
OG HÍSIN,
Glöggvasta og fegrsta útsjca yfir
sýningarsvæðið var sagt að menn
fengju með því að fara til sýnángar.
innar á einhverjum af eimjkipum
þeim, er sífelt vóru í förum milli
Chicago-hafnar og sýningarinnar.
Chicago liggr vestan við suðrenda
Michigan-vatnsins, fram meö strönd-
inni frá norðri td suðrs, og* er um
sjö mílna sigling úr höfninai suðr á
sýninguna. A heiðskírum sólskinsdegi
er það in skemtilegasta feað. í austr
sér út yfir Michiganvatnið, sem er
eins og úthaf á stærð, og sér hvergi.
til lands í þá áttina. t vestrátt á
land upp að sjá blasir við Chicago,
ein in sýnfríðasta horg í heimi vfir
að líta. Fram undan á hægri hlið
glóðu við sólu gljáaníU hvelíingar og
þök sýningarhúsanna. Útsýnið kvað
vera mjög breytilegt á leiðinni, og
endaði á einhverri irmi fegrstu sjón:
Jackson Park með sínum mörgu
stöðuvötnum, tjörnum og sundum,
fögru görðum og fjölbreytilegu hús-
um.
í norðrhlutanum af Jackson Park
sést heill bær, ekki stór auðvitað;
en húsin í-þeim hæ eru eintómar
hallir. Það eru haiiir útlendra þjóða
og inna sérstöku ríkja í Baudaríkj-
unum.
Höll ein milcil og fögr mænir þar
upp innan um þessar hallir útlandœ
og ríkjanna í Bandaríkjunum; þær
kringja um þessa miklu höll á þrjá
vegu, en á eina lilið við hana liggr
lítið stöðuvatn. Þetta mikla stórhýsi
er listaverka-höllin. Mænir hún hátt
upp yfir öll liúsin umhverfis hana.
Þessi halla-þyrping er svo sem
forstaðr framan við ið eiginlega sýn-
ingarsvæði. Suðr af henni, sunnan
og vestan við litla stööiwatnið liggr
svo liöll Illinois-ríkisins; Rún stendr
nokkru Jiærra en hin húsin; hún er
mest og einna fegrst af höllum ein-
stakva ríkja í Bandaríkjun.um, enda
liggr hún eins og á milli sjálfs sýn-
ingaisræðisins og halla annara ríkja
Og landa.
Það eru tvær innsiglingar' upp í
sundin frá Michiganvatninu. Framan
við nyrðri leiðina gengr tangi ibam,
og á honum stóð fisk i veiða-höll in.
stýlfögr hygginjj og litfríð.
Hinra megin sundsins, rétt and-
spænis fiskiveiða-höllinni, er liöll Band-
aríkjastjórnarinnar. Hana má vel
telja til sýningar-hallanna, því að
hver stjórnardeild fyrir sig sýndi ’ýar
söfn sín, og vóru þau mikil og marrk-
verð.
Milli þessarar hallar og stöðu-
vatnsins var völlr allmikill; þar hafði
Bandarík jast^iíVnin f allby ssuskras?.
björgunar-stöð svo sem við sjávar-
strendr er títt, vita-turn, loftbáta
sem notaðir eru í styrjöldum, og líki
í fullri stærð' af albúnu herskipi.
Skiplíki þetta er bygt úti í vatnimr,.
á staurum, sem reknir eru niðr í
hotninn, og er því eins konar liólmí
í skips-líki, búinn til af manna hönd-
um. Það er þ\rí ekkert sjórugg á því
skipi og ekki hætt við sjósótt þeim
sem um horð fxra. En svo var þaO
haglega gert, að margr fór sá um
borð í því í sunaar, er eigi vissi hetr
en að þetta væri eitt af herskipum
Bandaríkjanna, flutt hingað með nútíð-
arinnar kyngLkrufiti yfir land,
Rótt niðr vid Michigan-vatnið’
mitt á milli beggja leiðanna inn í
sundin, liggr sfl»srata höll sýningar-
innar, iðnaðariiöllin ; hún or svo stór,
að gólfið í henni tfckr yfir meira en
02 ekrur, og w J>t»A iA ■ ru!í, hús,
sem nokkru sinni hefir undir eitt þak
komið í þessum IleÖEii.
Sunnan við sunáið og andspænis
lista-hölhnni lá akryrkju-höllin, og
vestr af henni, liiniii niegiii við sund,
•
sem þar er á milli, lá véla-höllin; en
hún var næst-stærsta höllin á sýn-
ingunni.
A auðum velli viö’. skurðinn stóð
sýningarstjórnar-lHiIEn (Administration
Building). Hún var einna einkenni-
legust í stýl af sýningarhúsunum,
með mikilli gljáamli kúluhvelfing að
ofan; sást livelfing sú glóa viö sói i
margra mílna fjarlægö, enda var hún
2771 fet a hæð.
Norðr af þessari liöll stóðu tvær
stór-hallir sýningarinnar: rafinagns-
höllin austar, en náma-höllin vestar.
Vestr af nánaa-höllinni stóð svo in
mikla sýnihöll samgöngufæra um láð
og lög að fornu og nýju (Trampor-
tatiou Building). Og norðr af henni
in yndisfagra garðyrkju-höll. Við
norðrsundið stóð kvenn-höllin, mitt á
milli garðyrkju-iiallarinnar og Illinoii-
hallarinnar.
Nú hefi ég; nefnt 12 inar stærstu
og merkustu rýnis-hallir (auk ríkja-
hallanna og halla útlendra þjólb).
En auk þeirr.a var, sem nærri má
geta, fjöldi Hoinni húsa, og mörg
þeirra fögr og merkileg; en of lssngt
mál jtöí þpjð að telja þau héií öll
upp.
SýningaE-félagið kostaði ura 10
milliónum upp á hús þau, er það lét
reisa. Hvað mikinn kostnað þ iA hefir
annars hafra við sýninguna, veit ég
ekki; en iasrri mun láta, að kostnaðr
þess hafi verið orðinn einar 18 millí-
ónir dollara, að minsta kost’i áðr en
sýningin var opnuð í Maí. Til þess
að standast kostnað sinn fékk það
nokkuð yfir fimm millíónijr frá hlut-
höfum sínum, aðrar fimvi) milliónir
frá Ghicago-horg og erm fimm millí-
ónir frá samhandsstjórninni. Banda-
ríkjastjórnin fór svo að því, veita þann
styrk, að hún lét slá 2,500,000 hálfs-
dals-peninga (50 cts. jieninga) og gaf
sýningarfélaginu, en það seldi hvern
hálfsdals-pening á dal ($1).
Bandaríkjastjórnin varði nokkrum
(4—5?) millíónum dollars auk áðr
nefnds framlags. In einstöku n’ki (og
fylki) vörðu á fimtu millíón, og vóru
þó ekki nærri öll þeirra, ssm reistu
sérstök hús á sýningunni. 44 ríki og
fylkí Bandaríkjanna tóku þátt í @ýn-
ingunni og vörðu til þcss uppliæðum
þeim, sem nú skal greina :
Arizona 8 30,000
*Alabama 50,000
*Arkansas 100,000
California 300,000
Colorado 100,000
*Counecticut 50,000
Delawaro 10,000
I’lorida 100,000
*Georgia 100,000
Idaho 20,000
lilinois 800,000
Iialiana 75,000
Iov.ta 50,000
Kansas 100.000
*Kentucky 11X1,000
Lomsiana 86,000
*Maine 411,000
•Marryland 00,000
Massacliusetts 75,000
Michigan 100,000
Minneaota 50,000
*Mississippi 25,000
Missouri 150,000
Montana’ 50.;ew>
Nebraska 50,000
*New Hampshire 25,060
New Jersey 20,060>
New Merico 25,000'
New York 300,000
North Carolina 25,000
North Dakota 25,000'
Oliio 100,000
*Oregon 100,000
Pcnnsylvania 800,000
Rliode I; iuad 25,000
*South Dakota 80,000
South Carohna 50,d00
*'J’exas 300,000
*Utah 50,000
Vermont 15,000
AVashington 100,000
AVest Virginia 40,000
Wisconsin 65,000
W yoming 30,000
í þeim ríkjuanum og fylkjununrs,
sem stjarnan er við sett, vildu lög-
gjafarþingin ekki veita fé til liluttök ji
í sýningunni (þótti ríkissjóðr ekki þess
megnugr, eða það lá fyrir utan lög-
leyfð útgjöld samkvæmt stjórnskrá
þeirra). En þar- ’JÓku efnamennirnic
sig saman og lögðu fram i frjálsum
samskotum upphæðir þær, sem hér
eru til greindar, og gáfu ríki sínu::
eða fylki féð til að verja því til hlut-
töku í sýningunni. Er óhætt að
tegja að slík ra.iza væri óhugsandi
neinstaðar í heimi nema í Banda-
ríkjum Vestrheims.
Norðrálfu-ríkin höfðu veitt þegar
1 fý'rr'áYétr .vffr þrjAr inillíAnii- (l.,ll|,vn
samtals til hluttöku í sýningunni; en
talið er, að þau muni alls hafa orði£>
að kosta um 10 millíónum uj)j) á
Mnttöku sína. [Meira],
FRA LÖNDUM.
HNAUSA P. O., MAN„ 20. Dec. 1893.
(Frá fregnrita Hkr.)
Haustið var hór svo vindasamt, að
því var um kent, aö frcmr atlaðist
iTla haustfiskr hér við vatnið. Síðah
að áleið hafa veri/5 sífeldar frosthörk-
ur, og 10. þ. m.. komst það upp í.,
28gr. fyrir neðan Zero (á Fahr.)
Siðastþ tvær vikur hefir gengið
hér þyngsla kvefkvilli, og liafa inarg-
ir legið í lionura.; er liann heldr í
rénun en þó eru viða veikindi enn,
Með hverri jóstferð koma hingað
til nýlendunnar fleiri og færri, til að
taka sér hér bólfestu, og má lieita að
fult sé orðið hvert hús, hæði af fam-
ilíu mönnum og. svo lausu fólki sem
leitar hingað.
Fjölda margir nýlendubúar liafa í
haust farið narðr á vatn til fiski-
veiða, og koma nú þaðan hvert
“team”-ið á fætur öðru með fisk frá
þeim; selst haran hjá þeim Sigurðson
Bros: gedda (“pike”) 8 cts. og kirt-
ingr 1] cts. ijundid, en nokkru minna
norðr á vafcainu. Hvitfiskr er eng-
inn kominni enn, því ekki má. vciða
hann fyr en eftir 15. Desemben-..
Enn er verið að efna til uýs ís-
húss í suannanverðri Breiðuvikinni;
hverjir að eru í því félagi, er mér
ekki íulfijjóst, en Mr. Tómas Björnsson
annast um liygginguna o. s. frv.
Afkasna manna er, yfir höfuð, í
góðu lagi, en margir “bíta illa á hris-
ið” með útgjöldin til sveitarinnar í
haust; þau munu vera ura 88.00 að
meðaltali á þeim sem hafa heilt land;
en ekki má kenna sveitarráðinu eói-
göngu um það; þar cr óhætt að taka
okkar góðu fylkisstjórn mcð í reikn-
inginn, að ógleymdu því, hvernig
henni fórst við skólana.
Sveitarráðskosningarnar fóru þann-
ig: Stefán kaupm. Sigurðson lcosinn
oddviti (sigraði Jóhannes); Gestur
Oddleifsson sigraðist á Gunnsteini;
Sigurðr í Árnesi og Jóhann Straum-
fjörð, endrkosnir í einu hljóði, en úr
Víðirneshygðinni hefi eg frétt að atkv.
hafi skipst hnífjafnt á milli þeirra
St. O. Eiríkssonar og B. Arasonar.
0. O. Airaness.
nin

>Uí Þ-
OSd Chum
Ekkert annað T«yktóbak virðist
geðjast almenningi jafn vel og
hið ágæta Old Chiim. Nafnið
er nú á hvers manns vöruja
og allir virðast samhuga með
að ná sér í þaið.
Til JSFýja-íslands.
GEO. DICKINSGN
sem flytr póstfiutning milli W*st.
Selkirk og Nýja íslánds, ilytr og fólk
í stórum, rúmgóðuan ofuhituðum luis-
sleða.
Hr. Krisfrján Sigvaldason
fer póstferðirnar og iaetr sér einkas-
annt um vellíðun fárþegjanna. Eng-
inn maðr hefir mýfckru sinni hafi?
sviplíkt eins góðan úthúnað á þessari
braut.
Sleðinn fer frá W. Selkirk kl. 2
árdegis á þriðjudögum og kemr til
Icelandic River á Miðkudagskveld;
fer þaðan aftr á Eimtudagsmorgun
og kemr til W. Selkirk á Föstudags-
kveld.
BJorn I^aTssonT—
G2S Ross. Str.,
smíðar allskonar silfr- og gullsmíði
svosem skeiðar, gafflai, beliispör, brjóst-
náhu-, kapsel, úrfestar, hnajijm, hand-
hringa, likkistu-skildi o. fl.; tekr að
sér allskonar aðgjörðir á gulli og silfri,.
grefr stafi og rósir, svo sem á lík-
kistuskildi, hrjóatná!kr, hringa o. f!..
Afgreiðir íljótt pantanir, vandar siti
smíði vel og selr ólýrl.
----- KOMIÐ OG REYNIÐ ---------
Innlent R;.;ndnvín. .
Canndiskt Portvín, .
Califbrnia Portvín. .
Eg er nýbúin að fá mikið af ofaa-
nefndum víntegundum, og einnig áfeng
vín og vindla sem ég sel með mjög lágpu
verði. Mér þætti ’went um að fá tsoli-
færi til að segja yðr verðið á þei’n.
Bréflegar pantani:.) fljótt og greiðlfega.
afgreiddar.
II. c. ClinBot
Telephone 241. 013 MAIN STR.
Gegnt City Hall.
STEINOLÍA, r‘ “S
til heflr kostuA 40 cts. gallonaa, fæst
nú, frítt flutt ít heimilið til hvers bæj-
armanns, fyrir uð eins Í2Í5 ctss.
gallónan,
C. GEMÍIE,
174 Princess Str. (2. dyr frá JemimaStr,
DR. WÖOD’S
íorway Pine
Syrup.
íerties of other pectoral herbs ana . arlci.
A PERFECT CURE rofí
'iOUGHQ AND COLDQ
irseness, Asthma, Bronch'IIVSore■ Throst
unand all THROAT, BKUINCHíAL and
fTg DiSFASF-S. ° C0;,Khs whicn
st othér remcíllSs yicld promptfy to this
ísant piny 3yrup.
’ltice 2EC. ovd coc. r>en r.orTl.c.