Heimskringla - 25.08.1894, Blaðsíða 4

4
HEIMSKRINGLA 25. AGÚST 1894.
Winnipeg.
Guðsþjónusta á venjulegum tíma í
Unity Hall. Talar um Buddha.
Ólafur Hannesson á bréf á skrifstofu
Hkr.
Vagnhlass af nýju hveiti, hinu
fyrsta í ár, kom til bæjarins í gær. Alt
No. 1 hard.
Hr. Kjartan Stefánsson, skipstjóri
á gufubátnum “Ida”, kom snöggva
ferð til bæjarins fyrra föstudag.
Aðfaranótt fyrra laugardags brann
hér í bænum kornhlaða með 35 000 bush
af höfrum i. Eignatjón alls um 827000.
Hr. Stefán Sigurðsson, sveitarráðs-
oddviti í Nýja íslandi, kom til bæjarins
fyrra föstudag .og fór heimleiðis sama
kveld.
Báðsmaður Hkr., herra J. W.
Finney, hefir verið lasinn mjög og af og
til rúmfastur um síðastl. hálfan mán-
uð. Þjáðist af einhverju innvortis
meini.
Uppskeru-fréttir allstaðar úr fylk-
inu eru hinar beztu, enda veðrið hið á-
kjósanlegasta. Álitið er að uppskeru-
heildin verði meiri en stjórnin gerir ráð
fyrir,
Hr. Sveinn Thomason, er um und-
anfarinn tíma hefir ;dvalið í Gretna,
Man., kom til bæjarins alíluttur aftur
um síðustu helgi. Utanáskrift hans er
framvegis 069 Alexander Ave.
Verkmannadagurinn verður í ár
haldinn hátíðlegur á mánudaginn 3.
September. Verkalýðurinn hér f bæn-
um er í óða-önn að búa sig undir hátíð-
ina, er fer fram i sýningargarðinum.
Lögbergi er skrifað norðan frá
Narrows á Manitoba-vatni, að þar hafi
drukknað islenzkur maður, Gestur
Björnsson að nafni, 30, Júní síðastl.,
þá nýkominn þangað úr Argylený-
endu.
•-
Nokkrir Winnipegmenn ogSelkixk-
itar fóru um síðustu helgi skemtiferð
með gufubátnum “Sultana” norður á
Humbug Bay(fyrir norðan Hverfisteins
nes) á Winnipeg-vatni. Létu þeir mjög
vel af ferðinni og sögðu óneitanlega
skemtilegra að fara norður á Winnipeg-
vatn í hitatíðinni, heldur en austur á
Skógavatn.
Sparscmi meðan hart
er í ári.
Það sem víðast hvar er mest hugs-
að um, er sparsemi. í verzlunarstöð-
um er verzlunin dauf, kaupgjald lítið,
og til þess að geta lifað bærilega og
lita dável út, þarf að gæta allrar hag-
sýni.
Hin sparsama og hyggna húsmóð-
ir getur sparað marga dollara árlega
með því, að brúka Diamond Dye-
Föt sem hafa upplitast, svo sein kjól-
ar, hempur, kápur, jakkar, sjöl, treyj-
ur, vesti og buxur geta orðið eins og
ný útlits ef þau eru lituð í Diamond
Dye.
Munið eftir að brúka ekki annan
lit heima hjá ykkur en Diamond Dye.
Hann er búinn til samkvæmt síðustu
og beztu uppgötvunum í efnafræði og
er hinn eini litur, sem ekki mishepn-
ast.
Biddu þann sem þú verzlar við að
láta þig fá Diamond Dye, og láttu það
ekki bregðast.
Mrs. Sveinsson (kona Stefáns Sveins-
sonar) vann fyrstu verðlaun i kapp-
lilaupi giftra kvenna á C. P. B.-þjóna
skemtaninni á laugardaginn var. 14
konur þreyttu hlaupið og voru allar hér
lendar nema hún.
Hornblásendaflokkurinn The Iowa
State Band, er spilaði stöðugt á Chica-
go-sýningunni í fyrra, hefir verið hér
síðan á þriðjudag, og spilar í kvöld í
síðasta skifti í Fort Garry Park, ef veð-
ur leyfir, en í Drill Hafl á Broadway, ef
rigning er. Aðgangur 25 cents.
Bæjarstjórnin lauk við skattaniður-
jöfnun sína fyrir nýbyrjað f járh.ár 20.
þ.m.,og er skatturinn ákveðinnsamiogí
fyrra, þ. e.: 19 60/100 mills á dollarinn,
eða 819.60 á hvert 81000 virði. Alls eru
tekjurnar áætlaðar 8176 179, en gjöldin
öll 8475 267 84. Skólastjórnin bað um
8110 000, en fær ekki nema 890 000,hvað
sem úr því verður.
Wilfred Laurier, leiðtogi liberal-
flokksins í Canada, kemur hingað til
bæjarins á mánudagsmorgun 3. Sept-
ember næstkomandi og flytur ræðu i
Brydons skautahúsinu á Princess Str.
og Paciflc Ave. Héðan heldur hanu á-
fram vestur að hafi viðstöðulaust, en
flytur ræður á mörgum stöðum á aust-
urleiðinni aftur.
Fylkisstjórnin ætlar í haust að láfli
dýpka árfarveginn (Fairford River)
mifli Manitoba-vatns og Lake Winni-
pegoosis í þvi skyni, að þurka flæðiland
með fram Manitoba-vatni. Skurðurinn
verður um 1200 fet á lengd, 200 feta
breiður í botninn og að meðaltali 9 feta
djúpur, og verður hann þá um 3 fetum
lægri en yfirborð Manitoba-vatns.
Kynblendingur, að nafni Alex. Mc-
Donald, seldi íslenzkum hjónum hér í
bænum kú snemma í Júní síðastliðnum.
Þessi kýr kom heim til hans aftur nú
fyrir |nærri þremur vikum, og óskar
hann að eigendurnir vitji liennar. Hann
veit ekki nafn hjónanna, en segir að
konan hafi ráðgert að búa í sumar úti á
landi 2—3 mílur austur frá Louise-
brúnni. Ef einhver þekkir hjón þessi,
gerði hann vel að láta þau vita, að frek-
ari upplýsingar fáist á skrifstofu Hkr.
Málmleitarmenn eru sagðir þó
nokkrir á ferð með fram Winnipeg-
vatni, að leita eftir einhverjum arðber-
andi málmi. Að því er málma snertir
eru strendur vatnsins ókannað land.
Black-ey er eini staðurinn i vatninu,
sem víst er að hefir málm að geyma, og
þar hafa málmleitarmenn 2 eða 3 verið
um æði-tíma í sumar og hafa sent sýn-
ishorn af járni til félags eins, er hefir í
huga að taka til starfa, ef náman er á-
litin auðug af járni og—ef fjárhagurinn
þá leyfir nokkrar framkvæmdir.
Hr. Sveinn Thomson, sem um und-
anfarinn tíma hefir verið í Gretna, hefir
gefið oss þœr þýðingarmiklu upplýsing-
ar, að íslenzkir vesturfarar til Banda-
rikja verða að kaupa læknisvottorð um
að þeir séu’heilbrigðir, í Gretna. ella fá
þeir ekki að fara yfir landamærin, og
kostar það vottorð $2. Þeir, sem í sum
ar hafa farið suður, eiga Mr. Thomson
mikið að þakka fyrir þá hjálp, er hann
veitti þeiin í þessu efni. Þegar til
Gretna kom, var þeim vísað úr vögn-
unum til að kaupa vottorðin, en þeir
vissu náttúrl. ekki hvað viðþá varsagt,
og hefðu verið illa komnir, hefði Mr.
Thomson ekki verið viðbúinn í hvert
skipti sem þeir komu, að skýra fyTÍr
þeim málið og vísa þeim veg til læknis-
ins. Það er áríðandi að vesturfarar, er
framvegis fara suður, athugi, að þessi
læknis-rannsókn er nauðsynleg og að
hún kostar 82.
Telephone-skeyti frá spitalanum í
gær segir, að Dr. Ó. Stephensen líði eins
vel og við sé að búast.
íslands-farar. Næstk. mánudags-
kvöld er ráðgert að siðartaldir menn
leggi af stað héðan til íslands, flestir ef
ekki allir alfarnir:
Björn gullsmiður Pálsson með konu
og börn, til Austurlands;
Jóhannes Nordal (Húnvetningur)
til Reykjavíkur;
ísak Jónsson, til Austurlands (Mjóa-
fjarðar);
Miss Guðrún Thorarinson, til Þing-
eyjarsýslu;
Miss Ingibjörg Ólafsdóttir, til
Skagafjarðar;
Mrs. María Bjarnadóttir, til Aust-
urlands,
Gestur Björnsson, er í sumar drukkn-
aði í Manitoba-vatni, flutti fyrir 2 ár-
um hingað frá Hjarðardal í Isafjarðar-
sýslu, vel látinn maður og útskrifaður
búfræðingur.
Gregory prinz Gallitzin, frá Pét-
ursborg á Rússlandi, kom til bæjar-
ins á fimtudaginn var og dvaldi fram
undir helgina. Hann er maður þétt-
vaxinn, meðalmaður á hæð og að sjá
nálægt hálfsextugur að aldri.
Félagið í Keewatin, sem er að út-
búa sig til að hagnýta hinn óendanlega
vatnskraft í Skógavatni og Winnipeg-
River, vill leiða rafurafl þaðan til Win-
nipeg (132 mílur) og hagnýta hér til að
knýja verkvélar, lýsa bæinn og hita.
Kveðst tilbúið næsta sumar að leiða
hingað frá 5CXX) til 50 000 hestaafl á degi
hverjum. Formlega hefir félagið enn
ekki komið fram með boð um þetta, en
vill að bæjarstjórnin bindi sig engum
samningum við önnur félög um næstu
4 mánuði. Kveðst þá tilbúið að bjóða.
I. O. F. stúkan “ísafold” 1048, hef-
ir ákvarðað að halda reglulega fundi
síðasta föstudagskveld í hverjum mán-
uði kl. 8 í Unity Hall. Næsti fundur
verður því á föstudagskveldið 81. Ágúst,
Meðlimir stúkunnar eru enn fremur að-
varaðir, að reglulegir fundir verða ekki
frekar auglýstir þar til breytt verður
annaðhvort um fundartíma eða fundar-
stað.
Stepiian Tiiordarson, Sec.
ÞAKKARÁVARP.
Eins og kunnugt er af blöðunum,
burtkallaðist eiginmaður minn, Kristj-
án Ólafsson, á sviplegan og sorglegann
hátt. Eg stóð eftir einmana, allslaus
og heilsulaus. Fór ég þá í neyð minni
á fund herra kaupmanns Árna Friðriks-
sonar, er áður hafði reynzt okkur bjarg
vættur, og bað hann um hjálp til að
koma manni mínum i gröfina. Tók
hann því vel og gaf mér að auki upp
talsvert af skuld, er við vorum í við
hann. Þessa hjálpsemi hans bið ég guð
að launa honum.
Þá er mér og bæði ljúft og skylt að
minnast á annan mann, mér að öllu ó-
kunnan, sem á þessum neyðartíma
reyndist mér sannur bróðir. Það var
herra Benedikt Frímannsson. forseti
verkmannafílagsins. Hann fór til ó-
beðinn og leitaði samskota meðal félags-
manna, er urðu svo rifleg, að eftir að
hafa borgað allan útfararkostnað af-
henti hann mér í peningum S14.75. Fyr-
ir þetta göfuglyndi lians þakka ég hon-
um innilega og biðgjafarann allra góðra
lfluta að launa honum og félagsmönn-
um hans, er peningana gáfu, á hag-
kvæmastan hátt.
Winnipeg, 22. Ágúst 1894.
Gubrún Magnúsdóttir.
Frá löndum.
MINNEOTA, MINN., 14 ÁGUST 1894.
(Frá fréttaritara Hkr.
Tiðarfar er sem fyrri fremur þurt,
að eins smáskúrir við og við hér á all-
stóru svæði; vesturpartur nýlendunnar
hefir í sumar verið fyrir utan þurka-
beltið, og þar af leiðandi fá þeir þar all-
góða uppskeru, enhér í norðurpartinum
verður hún ekki í meðallagi. Hér ilitur
einnig út fyrir heyskort.
Slysfarír. Seint í síðastl. mánuði
tók fellibylur hesthús Sigurrins Vigfús-
sonar og braut það í spón, og hjá ýms-
um öðrum gerði bylurinn allmiklar
skemdir á ökrum. Að morgni liins 11.
þ. m. sló þrumu í íbúðarhús Þórodds
Sigurðssonar og brendi húsið til rústa.
Mestu af húsmunum varð bjargað.
Kornþresking er byrjuð hér og
plæging akra.
Prettamdl. 5. þ. m. messaði séra
Níels S. Þorláksson í kyrkju Norður-
bj'gðar. Á eftir messu talaði hann um
þessar presta breytingar. Hann kvaðst
fyrir ári síðan ekki hafa búizt við því,
að hann mundi nú standa í þeim spor.
um, sem hann nú stæði í sem prestur
safnaðarins ; fyrir ári síðan hefði söfn-
uðurinn veitt sér þann sóma, að leyfa
sér að fara til Noregs, sem hann væri
söfnuðinum mjög þakklátur fyrir, enn
hefði hann þá búizt við að svona mundi
fara, hefði hann hvergi farið, en sér
hefði ekki getað dottið slíkt í hug, því
í fj-rravetur hefði söfnuðurinn með
miklum meirihluta látið i ljósi, að hann
(söfn.) væri ánægður með sig sem prest;
einnig hefði það verið sett í blöðin og
þar mótmælt allri óánægju. (Ath.:—En
hann gat þess ekki—sem og ekki var
von—, að þrenningarsálmurinn í blöð-
unum var tættur svo í sundur, að hann
missti alt sitt sannleiks gildi). En svo
á meðan að hann hefði verið í burtu, þá
hefði söfnuðurinn risið upp og kosið sér
annan prest og þar með slitið það sam-
band, sem hér hefði átt sér stað á milli
safnaðanna; sér hefði orðið hálf-hverft
við, er liann hefði fengið uppsagnarbróf-
ið til Noregs ; í þvi hefði sér ekkert ver-
ið fundið til saka, annað en, að óánægja
ætti sór stað. Söfnuðurinn hefði beitt
sig ókurteislegri aðferð. (Ath.: Kristur
segir: Hver embætti hefir á hendi,
hann gæti þess), sett á sig blett í aug-
um þeirra manna, er bezt þekktu sig.
Hann gæti ekki annað en kent þessum
söfnuði um alt þetta uppþot, og sem
prestur hans yrði hann að segja honum
það, að þetta væri ókurteisleg aðferð.
En svo sagði hann, að söfnuðinum væri
vorkun, því fjárhagur hansværi þröng-
ur, þrengri en hinna, og því mundi
hann hafa gert þetta, til að ná í fjár-
stj-rk utansafnaaðrmanna.en þetta hefði
alt getað beðið þar til hann hefði homið
og þá hefði það getað gengið af kristi-
lega og bróðurlega. Það væri satt, að
hann hofði sagt, að hann skj-ldi víkja
héðan, hvenær sem þess yrði æskt. og
annar prestur fengist. (Ath. Hann hef
ir líka sagt, að hann j-rði hér svo lengi
sem guð ætlaði sér að vera hér; en nú
lítur svo út, sem guð vilji ekki hafa
hann hér lengur). Áður liann hefði far-
ið, hefði hann útvegað hingað prest, til
að vera í sinn stað, að taka fólk til alt-
aris og útbýta hinu heilaga sakramenti;
hefði hann ekki fengist, mundi sér ekki
hafa dottið í hug að fara. Þetta væri
annars alt saman nokkuð undarlegt. í
fj-rra hefðu verið með sér 16 atkv., en i
vetur á móti sér 16. Hann kvaðst ekki
bera neina þj'kkju til safnaðarins eða
nokkurs einstaks, fyrir þessa meðferð á
sér.
Til leigu mörg ný og góð herbergi
í Broadway House bæði fyrir fjöl-
skj-ldur og lausafólk. Brunnur er við
húsið með ágætu vatni. Komið og
skoðið, kallið inn hjá
T. Finkelstein
153 — 155 Main Str.
S. S. Hofteíg: Það er haft sem
dómsatkv. á móti söfnuðinum, að hann
hafi gengið á undan í málinu og látið
ginnast af fjárloforðum utansafnaðar-
manna, og að hann hafi slitið safnaðar-
samband, en hann kvaðst mótmæla því.
Það væri satt, að þessi söfnuður hefði
sent út áskorun til hinna safnaðanna
um, að taka málið til yfirvegunar, og t.
d., vesturbj-gðarsöfnuður hefði snúist
svo við því, að kalla saman fund, og á
þeim fundi kosið prest, með 24 atkv. á
.nóti 4. Hvað menn segðu nú, hvorir
hefðu fyrst slitið sambandið, þessi söfn-
uður liefði kosið prest síðastr allra og
skift um vegna óánægju, án þess að
ginnast af fjárvonum. Það hefði verið
og væri sín meining. að sem flestir ættu
að heyra til söfnuði, og sem forseti
þessa safnaðar kvaðst hann neita því,
að þessi söfnuður væri aðal-orsök í
breytingunni.
12. þ. m. flutti Sigríður Jósephs-
dóttir fyrirlestur "um menntun” í Norð
$200 verdlaun.
Undirritaður lofar að borga ofan-
nefnda upphæð hverjum þeim, sem
leggur frain ábjrrgðarbréf (policy) út-
gefið af Mutuaí Reserve Fund Life
Ássociation, í hverju félagið ábyrgist,
að ábyrgðarbréfið skuli halda sér við
sjálft eða borgast, út, er tilgreind
ársgjöld Jiess hafa goldin verið i 15
(fimtán) ár.
Hin sömu verðlaun verða greidd
hverjum þeim, sem leggur fram skrif-
að skjal undirritað af þeim embætt-
ismönnum félagsins; er til þeRs hafa
mj-ndugleika, og sýni skjal það, að
hin sömu kjör fáist hjá félaginu með
þvi, að borgar ábyrgðargjöld til þess
í 15 ár; enn verða hin sömu verð-
laun goldin þeim, sem leggja fram
álíka skjal, í hverju félagið lofar,
að takmarka tölu borgunar ára á-
byrgðargjaldsins —. eða lofar því, að
við upprunalega ábjrgðargjald, þegar
ábjTgðin var tekin, verði aldrei hækk-
að.
J. H. Brock,
Aðalforstöðumaður
Great West lífsábj rgðarfélagsins.
457MAINSTR. WINNIPEG.
K. S. Thordarson, agent.
X lO XJ s.
(ROMANSON & MOMBERG.)
Gleymið þeim ekki, þeir era ætíð
reiðubúnir að taka á móti yður.
Ole Simonson
mælir með sínu nýja
Scandinavian Hoíel,
710 Main Str.
Fæði Sl.OO á dag.
urbj-gðar kj-rkju ; hann var fróðlegur,
skipulega hugsaður, þýðlega, eu þó
skörulega framfluttur.
Leiðrétting við síðustu fréttagrein;
þar stendur : Arngrímur, en á að vefa:
Átyrímur.
Laundry.
Mrs. M. O. Smith hefir opnað laundry að
ItOO Ovena Street,
og selur þvott með svo lágu verði, að
þess eru fá dæmi hér í Winnipeg.
T. d. er nærfatnaður, rúmfatnaðuri
borðdúkar og annað því likt þvegið
fyrir 50 cts. tylftin. Allur frágangur
mjög vandaður. Fatnaður sóttur til
viðskiftamanna og skilað aftur á á-
kveðnum tíma. Komið og sjáið verð-
listann.
Landar í Selkirk.
Ef þið þurfið málaflutningsmanns við,
þá reynið
John O’Reilly, B. A.,
Barrister, Attorney Etc.
Skrifstofa í Dagg-Block,
SELKIRK, MAN.
íslendingar !
Þér fálð hvergi betri liárskurð og rakstr
en hjá
Sam. Montgommery,
Rakstur 10 cents. Hárskurður 15 cents.
. . . . 671 Main Str.
Eftirmaður S. J. Schevings.
Mrs. M. O. SMITH.
WMmmmmmmmmmmmz
I 28,800,000
af eldspítum E. B. EDDY’S ^
áZ er búið til daglega Fær S:
^ þú þinn skerf ? ^
S Þú gerir enga óvissu tilraun er þú kaupir ^
| E. B. EDDY’S eldspitur. |
678 Jafet í föður-leit.
“Réttið Mr. Harcourt stól,” sagði ég við
þjóninn.
“Newland,” sagði þá Mr. Harcourt, “það
ber tvennt til þess. að ég er hingað kominn.
Fj-rst það, að frúrnar sendu mig hingað til
að fullvissa j'ður um” —
“Eg bið afsökunar, Mr. Harcourt,” sagði
ég þurtega, “fyrir nð taka fram í fyrir yður
en ég þykist ekki þurfa neinn fulltriia til að
tala milli mín og frúnna, sem hér eiga hlut
að máli. Þær mega gjarnan gera yður að
trúnaðarmanni, en ég hefi enga löngun til
að gera það. Utskýringar, eftir það sem ég
sá og eftir þnð sem frain við mig kom í
morgun, eru líka allsendis ónauðsj-nlegar. Ég
afsala mér öllum rétti til vináttu vid lafði
de Clare og dóttur hennar, ef ég hef ein-
hverntíma verið svo heimskur að tileinka mér
hann. Það er þessvegna þyðingarlaust að fara
lengra út i fyrsta part eriudis yðar. Má ég
apyrja eftir hinni ástæðunni, sem knýr j-ður
til að auðsýna mér þennan heiður?”
“Ég veit varla Mr. Newland,” sagði Mr.
Harcourt og roðnaði, “hvert ég á að lialda á-
fram með seinnipart erindisins, eftir að hafa
lieyrt jður taia. Það er áhrærandi sjálfan
miir.”
•‘Ég er tiibúinn að hlýða á orð yðar, Mr.
llarcourt,” sagði ég og hneigði mig.
“Ég ætlaði að segja, Mr. Newland, að ég
hefíi tekið fvrsta tækifæri eftir að ég kom
Jafet í föður-leit. 683
mikið af heiminum, þó ég sé ungur, að ég er
orðinn tortrygginn.”
“Þá skuluð þér sleppa tortrygninni svo fljótt
sem þér getið. Hún gerir yður órólegan, en
hindrar engan frá að svíkja yður. Ef þér er-
uð tortrj'gginn, hangir sífeldur svika-ótti yfir
höfði yðar, og eitrar tilveruna.”
Eftir þessa ræðu þagði ég um tíma. Ég
var að rannsaka mínar iunstu tilfinningar og
komst að þeirri niðurstöðu, að ég liefði breytt
afkáralega. Sannleikurinn var, að fj’rrum var
það einn loftkastali minn, að ég skyldi giftast
Fletu undir eins og ég findi föður minn, og
þetta hafði verkað á mig án þess ég í svip-
inn gæti gert mér grein fyrir því. Ég öfund-
aði þess vegna Harcourt, enda þótt ég ekki
hefði ást á Miss de Clare, en væri í raun og
sannleika ástfanginn í annari stúlku. Meðan
þetta æði var á mér, fanst mer ég geta gifst
henni þó ég ekki ynni henni, og að ég gæti
kastað Súsönnu Temple, sem ég elskaði, Jield-
ur eu vita til þess, að tilvera, sem ég áleit
nokkurs konar part af mir.ni eigin tilveru,
skyldi fá ást á einhverjum og einhverjum,
eða að einhver skyldi voga sér að fá ást á
henni, fyr en þá nð ég heíði ákveðið livort ég
vildi hafa hana eða ekki. Og þetta eftir jafn-
langan fjarverutíma minn, svo að þær mæðg-
ur gdtu ekki vitað hvort þær mundu sjá mig
nokkurn tíma eða aldrei. Lesarinn má gjnrnan
hlægja að heimsku minni og sjálfsþótta. Ég
682 Jafet í föður-leit.
það vottur um sérlegt álit ? Og nú man ég
lika, að ég hefi ’lieyrt eitthvað í þá att. Eldri
bróðir Harcourts er dáinn svo að hann erfir
nú eignirnar og nafubótina og f því sambandi
heyrði ég einhvern segja, að hann mundi ná
í fallegustu stúlkuna í Lundúnum og hana
stórríka, og að þetta væri ekkert fleipur. Ef
þessu skvldi nú þannig varið, getið þér þá
undrast þótt kveðjurnar yrðu óviðfeldnar þeg-
ar þér upp úr þurru brutust inn á meðal þeirra,
sem voru að sameina sig i undiibúningi und-
ir fullkomnari eining, ekki síst eftir það sem
þið Harcourt hafið áttst við ? Það var ekki
við öðru að búast eu feimni og flaustri, og
trúið mér til, að einmitt þetta var ástæðan.
Hefði lafði de Clare verið einsömul með dótt-
ur sinni, hefðu viðtökurnar orðið alt öðru vísi,
Það sannar líka að stirðleikinn var ekki sprott-
inn af kulda til yðar, að Seselja elti j-ður of-
an stigann. Önnur sönnunin er og það. að
Harcourt heimsótti yður strax á eftir. Fram-
koma hans lijá yður sannar lika. að þár haíið
á röngu að standa.”
“Ég skoðaði nvi þetta aldrei við svona
ljós,” svaraði ég, “Ég sá það eitt að að mér
var ofaukið. Þegar þar við b.ettist að þar
var inni maður, er áður liafði farið illa með
mig og sem hafði verið andvigismaður minn
í einvígi, datt mér ekki annað fyr í hug, en
að hann hefði snúið þehn móti mér. Ég vona
að mín skoðun sé röng, en ég hefi séð svo
Jafet í föður-leit, 679
til lieilsu, lief^uð Þ“r ehgi horíið svo snögg-
lega, til að flytja yöur innilega afsökun mina
íj-rir breytni mína J'ðnr t'l lianda, og til að
viðurkenna, að ég hefði lengið maklega hirt-
ingn, hirtingu, Bem ef til vill, var fremur
íalin i tilfinningtim mínum, en í mínu liættu-
lega sári. Ég gríp þessvegna þetta tækifœri,
þó það máske sé miður heppilegt, til að láta
í Ijósi þær lmgsanir, er yenfícmanni ber að
láta í Ijósi, sem er sér þess meðvitandi að
liafa meitt annan. Ég hafði ásett mér að
segja meira, en af því það er svo lítið útlit
fyrir að orðum mínum verði vel tekið í þetta
skift', ætla ég nð fresta viðtalina þangað til
betur lætnr. Það kemur sá tími, að minnsta
kosti er það innileg von mín, að ég fæ tæki-
íreri til að sanna að ég á ekki skilið þær
kiíldu viBtðkur, sem mér eru boðanr nvi. Mr.
Newland, með einlægri hamingju óslv ætla ég
nú að fara, eu hlýt jafnframt að segja að ég
ég fer óánægður, «f því þetta viðtal okkar
verðtir sorgarefni þeim, sem yður eru tengdir
böndum þakklietis og sannrar vináttu.”
Svo lineigði Mr. Harcourt sig og gekk út,
“Þetta er nú alt gott og blessað,” hugs-
aði ég, “eu ég þekki heiminn og verð ekki
svæfður með nokkrum fagurj-rðum. Eg voDa
þær finni með sorg til breytni sinnar við mig,
en innan sinna dyra sjá þær mig aldrei fram-
ar.” Og ég settist niður og reyndi að telja
mér trú um að ég væri ánæaður með sjálfaa