Heimskringla - 19.01.1895, Blaðsíða 4

4
TTF.IMSKRIXGLA 10 JAXIJATÍ í«95.
Winnipeg.
Lesið auglýsingu herra Guðm. Jonn-
sons á öðrum stað í blnðinu.
Kaupm. Jóh. Sigurðsson frá Hnaus-
um heilsaði upp á oss í gær.
Káðsmaður Hkr., F.inar Ólafsson,
hrá sér til Selkirk um síðustu helgi.
Á fundi Tjaldbúðarsafnaðar á fimtu-
daginn var voru kyrkjubyggingarreikn-
ingar safnaðarins frá 8. Jan. samþ.
Hr. Guðni Thorsteinson, sveitar-
ritari í Gimlisveit, kom til bæjarins
á laugardaginn var og fór heimleiðis
á mánudag.
Vegna breytinga á lestagangi á C.
P. R. verður útkomudegi Hkr- breytt
frá laugardegi til föstudags, um óákveð-
inn tíma.
Herra S. J. Austmann, sem fyrir
nærri 8 mánuðum varð fyrir meiðslum
miklum við húsbygging, er nú á góðum
batavegi og vonar að verða jafngóður
með tímanum.
Hinir atvinnulausu C. P. R. vinnu-
menn hér í bænum tala um að flytja
út á land og gerast bændur. Sagt er
að félagið muni viljugt til að hjálpa
því fyrirtæki áfram.
Kvennfél. Tjaldbúðarsafnaðar hefir
nýlega gefið söfnuðinum mjög vandað
og stórt pípuorgan. Við gnðsþjónustu
á morgun kl. 11 og kl. 7 verður spilað á
nýja organið í Tjaldbúðinni.
Yfirskoðun kjörskránna fer fram í
næstu viku á mánudagskv., miðviku og
fimtudagskvöld. Verður þá ekki farið
eftir kjördeilda-röð, en menn teknir eft-
ir þeirri röð, er þeir gefa sig fram.
Oranges (appelsínur) ræktaðar i
Japan eru nú fáanlegar hér í bænum
— i fyrsta skifti. Fá þær góðar við-
tökur og því væntanlegt að þessi
grein viðskiftanna við Japaníta eigi
allmikla framtið fyrir höndum.
Ársfundur TJnítara-safnaðarins verð-
ur haldinn sunnudagskveldið 27. þ. m.,
að afstaðinni guðsþjónustu. Verður þar
lagður frnm reikningur yfir tekjur og
gjöld safnaðarins á liðna árinu, kosnir
fulltrúar, og fleira.
Safnaöarnefndin.
Dr. Hinman, sem bæjarstjórn hefir
sett til að hafa eftirlit með mjólkur
kúm hér í bænum, hefir nú fundið 2
kýr tæringaveikar. Lízt mönnum illa
á slíkt og mun verða til þess, að enn
betur verði lítið eftir þeim kúm fram-
vegi«, sem mjólkursalar ala og selja
mjólk úr.
Mr. F. W. Heubach hefir verið
kjörinn efrirmaður Strachans, sem for
stöðumaður sýningar fél. hér í bænum.
Strachan hefir hafið meiðyrða mál
gegn Tribune prentfélaginu og annað
gegn ritstj. þess blaðs: R. L. Rich-
ardson. Heimtar 810,000 skaðabætur
frá hvorum málsparti.
Notið tækifærið.
TJm nokltra eftirfarandi daga verð-
ur allakonar klæðnaður og klæðaefni
selt með 10—50 eents afslátt af hverju
dollars virði hjá
G. JOHNSON.
Cor. Roas & Isabel.
Eins og ákveðið hafði verið kom
sáluhjálpar-herstjórinn Wm. Booth til
bæjarins á miðvikud. var og var fagn-
að sem þjóðliöfðingja. Grace-kyrkjan
var fengin til að halda almennu fund-
ina í, því herbúðirnar eru ekki nógu
stórar til að rúma alla þá, er vildu
hlýða á þennan háaldraða öldung.
Hann fer austur í dag og alfarinn
fer hann frá Ameríku 27. Febr. næstk.
Kvennfél. Tjaldbúðarsafnaðar flyt-
þeim öllum þökk, er sóttu skemtisam-
komuna á mánudagskv. var, en þó sér-
stakl. þeim herrum B. L. Baldwinson
og B. M. Long. er mæltu svo vel með
kökunni, sem seld var á samkomunni,
—Alls komu þar inn um 850.
Það er áríðandi fyrir alla sem
þurfa að ná í flutning með pósti frá
Selkirk að Gimli, eða annara staða í
N. ísl., að athuga að framvegis þurfa
þeir að fara héðan úr bænum um hddegi
d mdnudag (kl. 12.20) með Montreal-lest-
inni.til austur-Selkirk, því á mánud. kv.
gengur engin lest vestan árinnar það
sem eftir er vetrarins. Póst-sleðinn
verður ætíð við hendina í austur-
Selkirk á mánudögum, til að flytja
þá er vilja til West Selkirk og að þeim
húsum, sem þeir ætla að gista í.
Lestagangsbreyting á C. P. R.
aukabrautum : Til West Selkirk fer
lestin á þriðjudögum og föstudögum kl.
2. e. h, og kemur þaðan samdægurs
kl. 7. e, h.; til Stonewall fer hún
sömu dagana kl. 7.30 f. m. og kemur
þaðan kl. 12.35 e. h. samdægurs; til
Olenboro, Etc. á miðvikudag og föstvdag
kl. 8.15 f. m. og kemur þaðan kfimtu-
dögum og laugardögum kl. 7.35 e. h ; til
Morden, Deloraine Etc. á mdnud. og
fiimtud. kl. 8. f. m. og kemur þaðan
á þriöjud. og föitud. kl. 6 35 e. h.;
til Emerson gengur lest að eins einu
sinni í viku, á miövikud. kl. 8. f. m.
og kemur aftur samdægurs kl. 12.35
e. h. Breytingar þessar og lestafækkun
gengu í gildi 16. Jan.
Catarrh.—Brúkaðu Nasal Balm.—
Fljót og viss lækuing ; linandi, hreins-
andi, læknandi. (2
Eptie
Matthias Joehumsson,
verður leikinn
. Laugardaginn 19. Jan.
Þhiðjudaginn 22. Jan.
Fimmtudaginn 24. Jan. og
Laugardaginn 26. Jan.
— í —
IffllTY IIAl>Ii
(hor, á Pacifíc Ave. og Neua Str.)
Inngöngumiðar, sem kosta
85 cent fvrir fullorðna og
20 cent fyrir börn (innan 12 ára)
eru til sölu í :
Scandinavian B,akery,
(G. P. Thordarsonar á Ross Ave.)
Leikurinn byrjar hvert kveldið
kl. e. h.
Inngöngumiðar fást fyrir öll kveldin.
Hljóðfærasláttur milli þátta. Ný tjöld,
hin fegurstu, sem sýnd hafa verið
meðal íslendinga í þessum bæ
máluð af Mr. Fred. Swanson.
Hnausa-bry ggj an.
í öðrum dálki blaðsins er auglýst
að til 1. Febr. næstk. verði tekið á
móti niður-boðum um að b.vggja
bryggju að Hnausum við Winnipeg-
vatn. Uppdrætti geta bjóðendur séð
bjá Capt. West í West Selkirk og
íengið hjá honum frekari upplýsingar.
Þetta er sönn gleðifregn fyrir Ný-
íslendinga.
Játning.
Ég undirritaður afturkalla hér með
sem dauð og ómerk öll þau orð, sem ég
talaði á hluta skólanefndarinnar í Vest-
fold skólahéraði á fundi, er haldinn var
2. Janúar 1895 í Vestfold-skólahúsi.
Kristjún VlGPÚSSON.
Fékk aðsvif í kyrkjunni.
SORGLEGT ÁSTAND UNGRAR
STÚLKU f BROCKVILLE.
Atburður. sem vakti mjög mikla eftir-
tekt—hún var dauðveik, næstum
blóðlaus, og jafnaðarlega rúmföst
—varð aftur fullkomiega heil
heilsu.
Tekið eftir Brockville Recorder.
Blað þetta hefir án efa í mörgum
tilfellum vakið eftirtekt lesenda sinna
með sínum mörgu og merkilegu sögum
er það flytur um menn, sem hafa liðið
af ýmsum sjúkdómum og hvernig þeir
hafa öðlast aftur heilsu sína með því að
brúka Dr. William’s Pink Pills.
Auk hinna mörgu og merkilegu
lækninga, sem Dr. William’s Pink Pills
hafa gert, er saga þessi engu síður eftir
tektaverð fyrir fólkið í Brockville og
grendina þar i kring, þar sem það er
heimili Dr. Williams Pink Pills !og ein-
mitt sú staða, þsr sem þetta fræga
læknismeðal er búið til.
Thomas Humble familían, sem býr
á norður-Park-stræti, segir frá einum
þvílíkum bata, sem ekki er minna mark
verður en þeir, sem áður hefir verið
lýst á prenti. og sem engu síður vekur
aihygli almennings. Mr. Humblevinn
ur á ölgerðarhúsi hjá Bowie & Co.;
hann er vel þekktur maður og mjög
mikils virtur af öllum, sem kynnast
honum. Einn af lians heimilisfólki, um
hvern vér þegar höfum talað, er elzta
dóttir hans Carrie, ung stúlka, hér um
bil nítján ára að aldri. Atburður þessi
var fyrst tekinn til greina af Mr. Wm.
Birks, sem gaf það blaðinu Recorder,
til prentunar, því Wm. Birks er nafn-
kunnur skraddara-kaupmaður, sem af
tilviljun var við að hjálpa Miss Humblc
þegar hún á leiðinni til einnar Methó-
dista kyrkju á Goorge stræti varð lé-
magna og gat enga björg sér veitt,
vegna hinnar voðalegu veiki. Kvöldið
eftir heimsótti fréttaritari móður Miss
Carrie, og þegar hún hafði fengið að
vita erindihans, sagði hún honum stutt
lega frá veikindum dóttur sinnar, þó
ekki fyrir það, að hún æskti eftir að
veikindi dóttur sinnar yrðu hljóðbær,
heldur miklu fremur til þess, ef ské
kynni ajl hægt væri að koma í veg fyrir
að líða af sömu hörmung, Samkvæmt
því sem móðir Miss Carrie sagði, hafði
dóttir hennar þjáðst af veiki þessari
síðan sumarið 1889. Hún þjáðist af
mjög miklum óstyrk og máttleysi, sem
stafaði af veiku og vattnskendu blóði'
Hún þjáðist einnig af sárri höfuðpínu,
hjartslætti og öðrum þrautum, sem eru
samfara vondu og óhollu blóði. Oft og
einatt, þegar hún kom frá vinnu sinni,
varð hún svo máttvana á strætinu að
hún naumast gat dregið sig heim, og
stundum vikum saman lá hún rúmföst
og gat þá einu sinni ekki tekið fæðu
hjálparlaust. Um þi'iggja ára tíma var
hún næstum stöðugt undir lækninga-
tilraunum. Á meðan hún brúkaði með
ulin, sýndist jafnan vera bata von, en
óðar og hún hætti við þau, fór henni
stöðugt versnandi. Vinir hennar voru
sorgbitnir og héldu að hún myndi aldr,
rei komast aftur til heilsu.
Veturinn 1893 las Mrs. Humble, að
samskonar veiki hefði verið læknuð
með því að brúka Dr. Williams Pink
Pills. Þetta koin henni til að reyna
þær í veikindum dóttur sinnar, sem þá
var svo veik, að hún gat ekki klætt sig
Tilraunin var eftirtektaverð. Brátt
sást batavon og á þeim tíma voru tvær
öskjur brúkaðar hcilsaðist Miss Humble
svo vel, að lækninga-tilrauninni var
hætt. En nokkru seinna kom það þó
i ljós, að sjúklingurinn hafði ekki full-
komlega fengið heilsu aftur, þvf eftir
fáa mánuði fór veikin aftur að gera
vart við sig. Miss Humble var send
til Bandaríkja, til vina sinna þar í
þeirri von, aðloftbreytinginmyndi liafa
heillavænleg áhrif á hana, en hún var
verriþegar hún kom heim aftur, heldur
en þegar hún fór. Bróðir Miss Humble
réði því af að byrja aftur á Dr. Willi-
ams Pink Pill til frekari reynslu, og
afleiðingarnar urðu æskllegar. Miss
Humble varð alheil heilsu, og er i dag
eins hraust og nokkur önnur stúlka á
hennar aldri. Mrs. Humble sagði sögu
dóttur sinnar um veikindi hennar og
bata, jafnan með miklli tilfinningu og
sannfærði menn um hennar saunleika.
Miss Humble staðfesti líka jafnan sögu
móður sinnar, og þær geta verið vott-
ar að þessum sannleika fyrir vinum
sínum og öðrum, bæði í kyrkjunum og
á sutinudagaskólunum.
Dr. William’s Pink Pills eru áreið-
anlegt lækninga meðal við öllum sjúk-
dómum, [sem stafa frá blóðleysi eða
óstyrkum taugum og alstaðar þar, sem
þær hafa verið reyndar til fullnustu í
líkam tilfellum, sem að ofan er ritað,
hafa þær jafnan reynzt óbrygðult
læknis meðal' Þær eru seldar hjá öll-
um smásölukaupmönnum, eða sendar
frítt, fyrir 50 cents askjan, eða 6 öskj-
ur fyrir 82,50, með því að biðja um
þær frá Dr. William’s Medicine Co.,
Brockville, Unt., eða Schenectady, N.
Y. — Taka skal jafnframt eftir því,
hvorthið löglega vörumark sé á öllum
bögglunum.
T OKUÐUM TILBOÐUM send undir
J-Jskrifuðum, um bryggju byggingu að
Hnausum, vestanmegin við Wirinijieg-
vatn, og merkt á umslagið “Tender for
Hnausa Work”, verður vei+t mótt-
taka á þessari skrifstofu þangað til á
föstudaginn 1. Febrúar næstkomandi.
að honum meðtöldum. Verkið verður
að gerast samkvæmt uppdráttum og
reglum, sem sjá má hjá Mr. C. H. l^est
sem hefir umsjón yfir dredge-áhöldum í
Selkirk, Manitoba, og á skrifstofu op-
inberra verka í Ottawa.
Tilboð verða ekki tekin til greina
nema'þau sé gerð á til þess útbúin skjöl
og undirskrifuð af þeim sem í verkið
býður, með eigin hendi.
Viðurkend banka-ávísun, skrifuð
til ráðgjafa opinberra verka fyrir upp-
boð, sem svari 5% af þeirri upphæð, er
í verkið er boðið, verður að fylgja
hverju tilboði. Þeir penirigar tapast, ef
sá sem boðið hefir í verkið, gefst upp
við það áður en það er fuilgert, eða
leggur ekki út f að byrja á verkinu, eft-
ir að hafa verið útnefndur til að gera
það, en sé verkið ekki veitt, verða pen-
ingarnir endursendir.
Hið lægsta tilboð eða nokkuð ann-
að tilboð verður ekki nauðsynlega tekið
til greina.
Samkvæmt tilskipun,
E. F. E. ROY,
Secretary.
Department of Pnblic Works, \
Ottawa, 7th Jan 1895. )
$ 1.75
Það tilkynnist hér með vorum
heiðruðu viðskiftamönnum, að í
næstu tvo mánuði,
til 28. Fcbrtiar,
að þeim degi meðtöldum, tökum vér
$ 1.75 sera fult andvirði
ÍX. árgangs Heimskringlu og
III. árg. Aldarinnar.
Lengur stendur það boð vort ekki og
þýðingarlaust að fara fram á freet.
En fjarlægum viðskiftamönnum til
liægðarauka tökum vér gilt, að þeir
sendi peningana áleiðis til vor síð-
asta dag Febrúar, svo framarlega sem
á póstmerkinu á umslagi bréfsins
stendur : 28. Febr. 1895.
Frá þessari reglu víkjum vér
ekki og óskum þess vegna að enginn
fari fram ú það.
Þessi afsláttur fæst þvi að eins,
að peningarnir verði sendir oss alveg
kostnaðarlaust. Ef ávísanir verða
sendar, verða þeir, er það gera, að
greiða hin nauðsynlegu víxil-laun.
Innheimtumenn vorir fá heldur eng-
in laun fyrir að senda oss þetta nið-
ursetta gjald og mælumst vér því til
að kaupendurnir fari ekki fram á að
þeir takist ómök og kostnað á hendur
í þvf sambandi.
Þetta boð gildir að eins að því
er snertir fyrirfram borgun fyrir IX.
árg. (1895). Þeir sem skulda oss nú,
fyrir einn eða fleiri árganga blaðsins,
geta því að eins orðið þessa kostaboðs
aðnjótandi, að þeir jafnframl borgun-
inni fyrir 1895 sendi alla upphæðina,
sem þeir skulda nú, samkvæmt reikn-
ingi á blaðinu.
Öllum skuldlausum viðskifta-
mönnum vorum er innanhandar að
hagnýta sér þetta tækifæri, að fá
blaðið með niðursettu verði, og von-
um vér uú að þeir bregði við og sýni
viðleitni að þægjast oss, sérstaklega
þar sem sú þága vor er þeirra hagur.
I harðæri, eins og nú, álítum vér
fjöldanum betra—og miklu betra, að
fá 25 centa afslátt á blaðverðinu, en
borga $2,00 og fá einhverja “pre-
miu” með, sem efasamt verðgildi
heflr, enda þótt sú aðferðin kynni að
verða prentfélaginu kostnaðarminni.
Þetta vonum vér að kaupendur blaðs
ins samsinni og láti oss njóta þess>
að vér reynum að hugsa um þeirra
hag ekki síður en hag félagsins.
Minnist þess að boðið stendur til
28. Febrúar
og ekki iengur.
Felagsxefndin.
Nú er tíminn til að panta og kaupa
hið bezta FRÆ sem fáanlegt er.
Farið í þess konar erindageröum
til liins ^alkunna og áreiðanlega fræ-
sala.
J. M. PERKINS,
241 Main Str.
WINNIPEG.
$5
$5
$5
MERKI: BLA STJARNA.
434 MAÍN STR.
VÉR ÞURFUM —
$ 1.000
i peningum
fyrir 19. þessa mán.
•••• IOO ••••
líarlmanna alfatnaðir
dollara 9.50 hver.
•••• IOO •••©
— yfirhafnir —
dollara 5.00 liver.
The Blue Siore,
MEEKI: BLÁ STJARNA.
434 Main Str.
A. Chevrier.

114 Valdimar munkur.
Til þess nú að festa mór þessar eignir til fram-
búðar má ég til með að taka liana að mér til
konu, en því að eins er víst að mér takist þ:ið,
að ég losist við þennan bölvaðan hyssnsmið”.
“Og livað kemur hann þessu við ?”
“Hún elskar hann”, svaraði hertoginn.
“Er þá ekki vald þitt----------”
“Bíddu við, Savotano”, greip hertoginn fram
í. “Eg get skýrt þetta í fáuni orðum. Eg er
liræddur um að keisarinn hafi álit á piliinum og
sé svo, má leitafulltingis hjá honum. Það eitt
veit ég, að stúlkan verður treg til samninga og
býzt ég við að mega fá þig til að gefa okkur sam-
an”.
“Það gerði ég meðánægju”, svaraði Sitvoto-
no með gleiðu brosi.
“Jæja, ég skal gefa þ'r tækifærið. En fyrst
af öllu i r að ryðja þessum Nevel úr veginum”.
“Eg held ég geti kornið þvííve>'k, herra
minn”.
“Hvernig býztu við að gera það?” spurði
hertoginn.
“Ég býzt ekki við að þú kærir þig um að
að hann geti loenað og koinið fram aftur?”
“Nei, nei! Gerðu hreint fyrir þíncm dyrum
með hann!”
“Já, ég skal sjá til”.
“En gættu þess, Savotano. að þetta verður
að gerast þannig, aðómögulegt sé að gruna mig
nm, — að eftir ákveðið takmark verði málið svo
flókið, «ð óviðráðanlegt sé”.
Valdimar munkur. 119
tafarlaust, en hún maldaði í móinn. “Láttu
hann koma inn undireins”, sagði sjúalingurinn
óþolinmóðlega, “enda þó hann kunni að vera ó-
vinur minn. Efsvoer, hreyfir það máske blóðið
svo mér batni”.
Gekk þá konan til dyra aftur og leyfði Rúrik
.inngöntrti, sem gekk Jægar inn eg var svo létt-
stígr að skóhljóðið heyrðist ekki. Hann nam
staðar við rúmstokkinn, en bæði var þ ið, að hon
um var dimmt fyrir augum og svo hitt, að gltigga
tjöldin voru dregin niðtir og því hálf-dimmt í
herberginu, enda var það um stund, að hann
sá ekki greifann. Þegar hann kom auga á liann
varð lionum svo hverft við að liann liopaði á hreli,
svo breyttur var greifinn frá því, er þeir sáust
aíðast og bárust á banaspjótum. Nú var liann
ekkert nema beinin og alt útlit hsns eins og
þar væri dauðinn sjálfur uppmálaður, Greifinu
sá hve bilt Rúrik varð, en þó varð byssusmiður-
inufyrritil máls :
“Herra greifi,” sagði hann í alvarlegum,
sorgblöndnum róm, “fyrir láum dögum heyrði
ég að þér væruð á batavegi og þakknði ég guði
fyrir þi fregn. En í dag var irér sagt að þér
væruð við andlátið, og því er ég hingað kominnt
að ég vildi biðja nm leyfi að taka í hönd yðar
sem sáttair.erki áðnr en þér yfirgefið þennan
heim. Eins víst og það, að guð er höfnndur
minn og dómari, eins vbt er það. að ég vildi held
ur liggja í þessu rúmi og deyja fyrir yður, heldur
en vita yður deyja með hjartað fullt af hatri til
11,8 Valdimar munkur.
ráðs greifa Damanoffs. Fáum dögum áður hafði
bezri læþnirinn í borginni eins hiklanst saat
hann á batavegi, eins og hann nú sagði hatin ó-
læknandi. Það var undarleg breyting. sem alt í
einu hafði komið yfir liann. Það var engin liita-
sótt í honum, heldur jöfn og áframhaldandi
eyðsla lífsafisins. Á þennan hátt hnignaði hon-
um óðum og engin meðul höfðu áhrifáliann.—
Sumir héidu að æð lie’ði slitnað og lionum blætt
inn, en þá var sýnt fram á, að merki um það
kæmu fram útvortis, efsvoværi. Sárið, sem
hann fékki í einvíginu, var óðum að gróa, þrátt
fyrir þennan undarlegasjúkdóm. I.æknirinn og
presturinn voru nú hjá sjúklingnum ol.'urn stund
um, og læknirinn var Kopani herlæknir, en
presturinn var Savotano krypplingur.
Það var rétt fyrir hádegið. Sjúklingurinn ld
máttvana í rúminu, en um það verkjalans.
Gömul kona var inni hjá lionum, en engin ann-
annar, því presturinn var nýgenginn út. Greif-
inn var núbúinn að taka stóra inntöku af hress-
andi og styrkjar.di meðali, þrátt fyrir bann prests
ins, er s;igði ófært fyrir liann að taka það meðal.
það gæti slitið hihn veika þráð lífsins, og létist
hann meðvitundarlaus, væri sálarvelferð hans í
veði. í þessu var barið áhurðina með hægð og
gekk gamla konan til dyra. Að vörmu spori
kom hún altnr og sagði greifanum, að Rúrik Ne-
vel væri kominn og vildi liafa tal af honum, ef
hann mætti.
Greifinn sagði lienni að láta hann koma inn
Valdimar munkur. 115
“Trú þú mér til þess, lierra minn ! Ég get
beðið um lijálp, ef á liggur”.
“Eru ekki staðir i borginni, þar sem hægt er
að geyma líkami, þar sem þeir verða látnir og
ómögulegt er aðfinnaþá?” spurði bertoginn.
“Bugsa þú ekkertum þ ið”r svaraði Savota-
no og kinkaði kolli. "Ef ég fæst við landhreins-
uniua, akal verkið vel af lierdi leyst”.
“Jreja, það er gott. Ég fel þír alt á hend-
u r”.
Báðir þögðu nú um stund, en svo var eins
og liertoginn vaknaði upp af draumi. Hann
stökk áfætur og sagði meðákafa: “Það er eitt
enn, Savotano, sem ég þirfti að tala um við þig,
en sem ég hafði nrerri gleymt. Þú liefir heyrt
getið um hinn undarlega munk? Hver erhann
— þessi Yaldimar?”
“Ja, ég hefi séð liann”, svaraði iiresturinn,
“ef þú átt við ístru klumpinn mikla?”
‘ Já, ég á við hann. Segðu mér þá liver og
livaðhanner. Hann var áhorfandi einvígisins,
og ég veit að hann lioíir komið hingað í hús mitt.
Hver er liann 7”
“Ja, þú leggur mig.nú á því bragði, berra
minn! Því ég kann ekki að sepja meira urn
hann, en manninn í tunglinn. Það virðigt helzt
enginu vita hvaða maður þessi Valdimar er.
Að því er ég franiast veit, hefir harn ekki verið
liér nema stutta stnnd. Sanit held ég nví, að eg
viti erindi hans, eða í liverjum tilgnngi hann
er hi”gað kominn”.