Heimskringla - 29.11.1895, Blaðsíða 1

Heimskringia.
IX. ÁR.
WINNIPEG, MAN., 29. NÓVEMBER 1895.
NR. 48.
St. Paul-fundurinn
til að ræða um innflutningsmál um dag
■inn var að því leyti einkennilegur, að
þar sátu saman í bróðerni Vestur-
Bandaríkjainenn og Vestur-Canada-
menn og ræddu um þörf á sameinuðum
átökum allra til að auka innflutning í
öll þessi norðvestlægu héruð landsina,
Alt til þessa hafa hvorir um sig litið
hornauga til hins og ekki sýnileg nei«
von til þess, að þeir nokkurn tíma gæbu
unnið saman að öðru eins málefni og
þessu. En á þessum fundi voru allir
sáttir og sammála. Þar virtist þetta
eitt vaka fyrir öllum : Landrýmið hér
er lítt þrotlegt; landgæðin meiri en á
nokkru öðru ámóta stóru samhangandi
svæði; lofrslagið hið heilnæmasta og
kuldinn enganvegin fráfælandi fyrir
nokkurn mann sem vill vinna og bjarga
sér; tækifæri til aðafla sór heimilis eft-
ir smekk hvers eins, þar sem um er að
velja skóglausar sléttur, skógland,
strandir við fiskivötn, fjalldali og aldin-
ræktarland vestur undir Kyrrahafi. og.
að það sé hlutverk allra frumbýlinga á
öllu þessu svæði, að vinna að innflutn-
ingi og notkun landsins, hverjum ein-
um ekki síður en ríkisheildinni til gagns
oggóða. Þetta var aðaí-umhugsunar
og umræðuefniðá þessum fundi, og þar
af leiðandi það, hvernig unt væri að fá
þessu framgengt á sem styztum tíma.
Á fundinum mættu um 600 manns,
úr 9 norðvesturríkjum Bandaríkja og
úr Manitoba. LTr Canada mættu því
að eins 11 raenn, en 40—50 hefðu haft
tækifæri til að mæta þar, ef vesturfylk-
in, Assiniboia, Alberta, Saskatchewan
og British Columbia hefðu viljað taka
þátt í honura. Hver árangur verður af
þessum fundi er ekki gott að geta á, en
til að byrja með var skipuð standandi’
nefnd og myndað félag, sem nefnt erj
líorðvestur innflutninga félag (North-.
west Immigration Association). Og til
að sýna að hagur beggja ríkja, Banda-
ríkja og Carie la, væri í þessu efni sam-
■eiginlegur, var Thos. Gilroy, bæjar-
ráðsformaður hór i Winnipeg, kjörinn
varaforseti standandi nefndaTÍnnar.
Standandi nefnd þessi samanstendur af
^ mönnum úr hverju ríki eða fylki, sem
í félaginu er, og er hún því sem stend-
urskipuððO mönnum. Þá var og á
fundinum afráðið að gefa út bækling til
útbýtingar, er flytji sannar og réttar
ritgerðir um hvert eitt ríki í félaginu,
og er svo um búið, að ekkerteitt þeirra
fái orðfleiri ritgerð en annað. Af því
Manitoba er eina fylkið í Canada, sem
fulltrúa sendi á furlflinn, er það líka
eina fyilkið, sem nýtur væntanlegs
hagnaðar af útgáfu þessa bæklins. Það
er ákvörðun þessa norðv. innfl. félags
að straðla til þess, að allar bæja- og
sveitastjórnir í þessum hluta landsins
taki höiadum saman og vinni í einingu
Charlet ZT. ffutehing*.
að þessu allsherjar velferðarmáli. Er
hugmyndin að ríkja- eða fylkjastjórn-
irnar taki þátt i þeim kostnaði, er af
elíkum störfum leiðir, séretaklega að
því er snertir viðhald innflutningaskrif-
stofu, þarsem hlutdrægnislausar upp-
lýsingar fást um hvaða hérað í landinu
eem er. Hugmyndin er, að rýra bein
6törf stjórnanna í þessa átt, sérstaklega
af því þau störf eru æfinlega meira og
minna háð pólitiskum flokkum, en póli-
tisk mál eiga undir engum kringum-
stæðum að fá skýli innan vebanda fé-
ilagsins.
Af því þessi fyrsti fundur gekk svo
vel og af því vonað er að afleiðingar
ihans verði góðar, er það nú uppástunga
Daly’s innanríkisstjóra, að samskonar
fundur verði haldinn hér í Winnipeg
seinnihluta næstk. sumars, skömmu
eftir að kornskurði er lokið(?) En hvort
sem af því verður eða okki þá er það
þó ákveðið, að almennur fundur sveita-
stjórna í fylkinu og vesturhéruðunum
verður haldinn einhverntíma áður en
langt 'im liður. Þó aldrei verði annað.
kveikir þessi St. Paul fundur nýja og
almenna hrayfingu og verður þannig ó-
beinlínis ef ekki beinlinis til gagns og
góða, þrátt .fyrir það álit sumra, að
Yank-arnir hafi í þessu efni farið svo
illa með Manitobamenn, að þeir hafi
aldrei verið eins gabbaðir. Til þessa er
ekki sýnilegt að sú skoðun hafi við neitt
að styðjast.
FRÉTTIR.
DAGBÓK.
EÖSTUDÁG. 22. NÓV.
Nýbyggi í grend við Saltcoats, As-
siniboia' varð úti í fyrri nótt og fraus
tii dauðs.
Sir Henry Ponsonby, fyrrúm prí-
vatritari Victoriu drottníngar, er lát-
inn, 70 ára gamall.
Formenn helztu leynifélaganna
allra i Amoriku hafa setið á sameinuð-
um fundi í Toronto undanfarna daga.
LAUGARDAG, 26. NÓV.
Það er alt að komast á fleygiferð i
British Columbia og horfur á liagsæld-
ar ári komandi sumar.
Rússar senda boðskap til hermanna
sinna við Svartahafið, sem þykir ískyggi
legur. — Herskip stórveldanna enn að
fjöiga í grend við Tyrkland.
Eugene V. Debs var látinn laus í
gær, oghefir hann nú lokið fangelsis-
vist sinni. Hann fór til Chicago sam-
dægurs og var honum fagnað sem þjóð-
höfðingja.
Kristniboðar margir í lífsháska í
vesturhluta Tyrklands, þar af nokkrir
Canadaæaenn.
MANUDA.G, 25. NÓV.
Japanítar eru sagðir tilbúnir að
flytja alfarnir af Port Arthur-skagan-
um á Kinlandi þessa dagana.
Köfuraarmaður einn fann lík 40—50
stúdenta á botminram í Hellusundi.
Þeir höfðu verið andvígir stjórn sol-
dáns og var þannig skotrað út úr
heiminum.
Utanríkisstjórí Tyrkja lofar öllu
góðu um vernd kristniboða og annara
og kennir Armeníu-mönnum allar ó-
eirðir.
Enn gengur uppreistarmönnum á
Cuba betur. Vinna hverfa smáorust-
una á fætur annari og hafa hertekið
eina tvo kastala í síðastl. viku.
ÞRIÐJUDAG, 26. NÓV.
FIMTUDAG, 28. NÓV.
Svo gróf var hríðin í Chicago að-
aranótt 23. þ. m., að strætisvagnar
sátu fastir með fólki í alla nóttina.—
Ljótt þætti ef slíkt kæmi fyrir í Winni-
peg-
Snjóburður á Ítalíu bannar lesta-
gang.
Fullyrt er að| Rokkafeller bygg'
siria fyrirfauguðu braut frá Duluth
næsta sumar.
Alexander Dumas, hinn yngri, er
dáinn, 71 árs gamall.
Jón Ólafsson
slasaður.
CHICAGO 24. NÓV. 1895.
Það lá nærri að landi vor, ritstjóri
Jón Ól&fsson í Madison, Wis., væri
drepiun 19. þ, m, Hann hafði rétt lok-
að skrifstofra sinni kl. fáar mínútur yfir
sex og gekk heimleiðis með eiganda
blaðsins, sem hann er ritstj. fyrir. Þeir
voru að fara yfir næsta þverstræti, og
var Jón svo sem tæpu feti framar, Þá
keyrði drukkinn dýralæknir í eldingar-
hraða á Jón og yfir hann (hjólin fóru
yfir hægri öxl og yfir höfuðið). Jón lá
nær hálftíma meðvitundarlaus á gang-
stéttinni (þangað var hann borinn með-
an sent var eftir lækni og sjúkrabör-
um), Loks raknaði hann við, og stóð
upp og gekk niður á skíifstofu sína ;
þar mætti hann lækni og fór upp með
honum á afgreiðslustofu hans ; þar var
bundið ram sár hans; gagnaugabeinið
varbrotið og mörg gapandi sár á höfð-
inu, og slagæðar sundurhögnar, er
spýttu felóðlækjum; þrjár rifur á höfð-
inu varð að sauma saman. Þegar það
var búið, var J. svo magnlaus af blóð-
tapi, að það varð að styðja hann niður i
vagn og aka honum heim. En næsta
dag um hádegi var hann á skrifstofu
sinni, <sg hefir verið þar frá morgni til
kvelds hvern dag síðan og nú eru sárin
tekin að gróa. Fáir hugðu honum lif
fyrsta kvöldíð, og læknirinn, sem vitj-
aði hans aftur stundu fyrir miðnætti
það kvöld. sagði að hann mætti ekki
hugsa til að hre.yfa sig eina viku. Dag-
inn eftir þegar hann vitjaði Jóns og
fann aðhann var kominn á fætur og út,
hélt hann að hann hefði fengið heila-
bólgu og hefði svo klætt sig og farið út
f óráði. — Nú er Jón á góðum batavegi;
umbúðir eru nú teknaraf höfðinu, nema
plástur á gagnauganu enn. Lögmann
hefir Jón gert á hendur dýralækninum,
til að fá faann til að borga læknishjálp
ogfataspjöll, en sá er hængur á, að
þessi drykkfeldi dýralæknisgarmur er
öreigi, þ- e. hefir eigur sínar allar í kon-
unnar nafni.
Fundur í Posen.
Hinn fjölraennasti fundur, sem nokk-
urntima faefir haldinn verið í þessari
sveit (Posen) kom saman að Seamo P.
O. 20. þ. m., i þeim tilgangi að ræða
um framskurð votlendis í sveitinni.
Meðal fundarmanna voru : Sveitarráðs-
oridviti de Simencourt, sveitarráðsmenn
Sigfússon og Burge, og þeir herrar : D.
Sigurðsson, G. Th. Gddson, J. Kelaher
Tom. Seaman, J. Cóbb, Jón Jónsson,
P. Erickson, J. Thorsteinson, J. Hall-
dórson, P. Paulson, Halldór Halldórs-
son, S. Oddson, E, Hallson, J. West-
dal, Jacob Jónsson, N. Th. Snædal, B.
S. Lindal, Björn Jónsson, S. Sigurðs-
son, B. Th. Horðdal, H. Einarssori, J.
Burge, A. Small, K. Vigfússon, J. Guð
mundsson, Ing. Jónsson, Gísli Ólafson.
F. Millican, S. King, G. Paul, ísleifur
Guðjónsson, A. M. Freeman. W. S.
Bett, Jas. Fingland, Jas. J. J. Bildfell
og margir fleiri.
Mr. Tom. Seaman vas lcjðrinn fund
arstjóri og Mr. J. ,1. Bildfell fundarrit-
ari.
I fáum orðum lét fundarstjóri í
ljósi ánægju sínayfír þvi hve fjölmenn
ur fundurinn var. Sýndi það greini-
lega hve mikið áhugamál hér væri um
að ræða—framskurð votlendisins. Að
sinu áliti væri líka þetta alvarlegasta
málið sem fyrir þeim lægi að afgroiða.
Lífsframfærsla sveitarnmnna væri kom
Vondur höfuðverkur
algerlega læknaður með
Ayers’ Pills
“Eg Þjáðist af slæmum höfuðverk
og fylgdi honum vanalega ákafar þraut
ir framan i höfðinu, sárindi í augunum
og slæmt bragð í munninum. Tungan
var óhrein og fætuipiir kaldir, og fylgdi
þvi ætíð ógleði. Ég reyndi ýms moðul,
sem ráðlögð eru við þessum sjúkdóm,en
það var efcki fyr en eg
Fór að brúka
Ayer’s PUls.
að mér fór fyrir alvöru að batna. Mér
batnaði af einni öskju af pillum og er ég
nú alvegheilbrigður.—C. H. Hutcihngs,
East Auburn, Me.
Ayer’s Pills
tóku verðlaun á heimssýningunni.
Ayer’s Sarsaparilla, hin besta
Ráðherra Bandarikja i Tyrklandi
er kærður fyrir að hafa tekið Moham-
edista trú og að hann hjálpi Tyrkjum
til að kúga og drepa kristna menn og
sendi Bandaríkjastjórn falsaðar skýrsl-
ur um ástandið.
MIÐVIKUDAG, 27. NÓV.
Ofsaveður með grófum fannburði i
gær í öllum norður-Bandaríkjum alt
suður í Kentucky. Olli veðrið stór
skaða víða.
Cubamenn unnu annan frægan sig-
ur. Háðu sína stærstu orustu 19. þ.
m., 7000 alls gegn 10,000 Spánverjum,
er þeir ráku á flótta. Mannfall 600—
700.
Fannburður mikill og hriðar i Tex-
as um og eftir síðustu helgi.
Alexander Dumas, hinn yngri, í
Paris, er hættulega veikur og ekki ætl-
að líf.
in undir því, að eitthvað væri gert.
Ræðurfluttu: Oddviti de Simencourt.
sveitarráðsraáður Sigfússon, B. S. Lin-
dal, A. M, Freeman, J. Burge, J. Kela-
her o. fl. íslenzfcu ræðumennirnir,
einkum tveir þeirra, fluttu ágætar
ræður, þó þeir mæltu á ensku. Eftir
að hafa rætt málið frá öllum hliðum
var fylgjandi ál.vktun borin upp og
samþykt í einu hljóði:
“Að kjörin sé þriggja manna sendi-
nefnd til að fara til Winnipeg og flytja
TheAf^to>(Cring'
Sciatica.^heumatism
i • -Neuraiíia *
»AIN5 IN gACKOFlSlOE
Of^ ANY^\USCtLAI(hlNá
jjff] ]_IE5 in'Using
.............
Al* TIh D°*éS
f'.ftfVf ^YWIifaf.
,\\ENfH0L " i
Plaster!
þetta framræslumál þessarar sveitar
og nærliggjandi héraðs við fylkis-
stjórnina, »4 sendinefndin leggi fram
sína ítrustu krafta til þess að fá stjórn-
ina til að gera skurð upp á kostnað
híns opinbera og undir umsjón stjórn-
ardeildar hinnar opinberu starfa, og, að
það sé skoðun þessa fundar, að sá
skurðurætti að leggjast frá norðvestur-
endatium á Grunnavatni vestur i Mani-
tobavatn. Enn fremur. að Mr, Bur-
rows, fylkisþingmaður fyrir þetta kjör-
dæmi, sé beðinn að ljá sendinefndinni
lið sitt og veita henni alt það fylgi sem
hann getur, í því skyni að framkvæmd-
ur verði vilji fuudarins”.
í sendinefndina voru kosnir : Odd-
viti C. A. de Simencourt, Tom. Seaman
og A. M. Freeman og til voru B. S. Lin-
dal.
Að síðustu voru gerðar ályktanir
áhrærandi umboðs-skírsteini sendi-
manna og "ar þá fundi slitið.
[Hkr. tjáir hinum heiðraða fuudar-
stjóra þakklæti fyrir að hafa séð um að
blaðinu yrði send afskrift af fundar-
gerningnum.]
Frægur reformer.
REV. C. J. FREEMAN SEGIR ÆFI-
SÖGU SÍNA OG REYNSLU.
Hefir ritað og prédikað beggja megin
Atlantshafs — Var nýskeð her-
fang einkennilegrar veiki, sem
hann losaðist við á yfirgengilegan
hátt.
Eftir Boston Herald.
Nr. 157 Emerson Str. i suður-Bost-
on er sem stendur heimili Rev. C. J.
Freemans, B. A,, Ph. D., er nýlega var
prestur St. Marks(byskupakyrkju)safn-
aðarins í Anaconda, Montana. Það var
ekki ósjaldan að Dr. Freeman lét til sin
heyra í blöðunum á meðan reformation-
aldan var að veltast yfir Boston og þó
hann sé tiltölulega nýkominn hingað
hefir hann haft mikil áhrif á alþýðu.
Hjálpar það honum í því efni, að hann
fyrir tíu árum var á Englandi skipaður
í nefnd til að rannsaka spillinguna í
stórborgunum.
Hann liefir prédikað fyrir lærðum
áheyrendum í "gamla heiminum” ekki
síður en fyrir svakalegum frumbýling-
um í námaþorpum vestur í Klettafjöll-
um, Og ræður hans allar og rit hafa
miðaö til að auka framför og frelsi ekki
síður on þær hafa borið vott um prak-
tiska þekkingu. Dr. Freeman hefir
sent blaði voru bréf, sem etíaust verður
lesið með athygli. Hann segir :
“Fyrir eitthvað fimm árum komst
ég að því, að staðfastur lestur og rit-
störf, auk almennra prestrerka, voru
að fara með heilsu mína. Eg tók eftir
því að mér fór að verða ómögulegt að
skilja hlutina eins greinilega og áður og
að eftir lítinn lestur og umhugsun fékk
ég þyngsla-höfuðverk og fann um leið
til þreytu. Lestur og umhugsun varð
mér óþægileg; ég mist.i matarlyst og al-
menn fæða notaðist mér ekki og eftir
snæðing fékk ég stingandi verk bæði í
bak og brjóst. Eg fann til sársauka í
maganum og meginhluti fæðunnar virt-
ist umhverfast í súrblöndu, er ég seldi
upp með óbærilegri velgju.
Rbv. C. J. Fueeman, B. A., Ph. D.
Égtnlaði um lætta viðmargalækn.i
Éinn sagði ég þyrfti hvíld; annar að ég
þjáðist af langvaiandi ineltingarleysi.
Eu það eitt veit éff, að þrátt fyrir öll
meðölin sem þeir gáfu mér batnaði mór
ekkert. Að auki fann ég nú til verkja
í grend við nýrun, lifrin vann ekki sitt
verk, og af þessum ástæðum gerðist ég
brátt gulur maður en ekki hvítur. Jafn-
framt lagðist ámigþunglyndiogímynd-
unarafl mitt framleiddiallskonarkynja-
myndir. Ég sá það fyrir að fyndi ég
ekki ráðning sjúkdómsgátunnar því
fyrri, yrði ég bráðlega bjargarlaussjúk-
ingur. Eg fylgdi ráðum læknanna ná-
kvæmlega, en þrátt fyrir það varð mér
ofvaxið að gegna prestsstörfum mínum,
en mátti liggja og hvílast og reyna að
gera mér gott af því. Eftir 18 mánaða
læknistilraunir var ég búinn að fáákafa
hjartveiki og óttaðist jafnvel að ganga
yfir þvert húsgólfið. Þegar hór kom
var mér slupað að hætta algerlega við
alla andlega áreynslu og satt að segja
var það sjálfsagt, þvf ég gat ekki leng-
ur gegnt skyldustörfum minum, þar óg
lagðist gersamlega máttþrota eftir hina
ALLIR SEM (SETA
það, hafa ásett sér að vera viðstaddir á
laugardaginn, því það á að verða
vor mesti stor-verzlunardagur.
Þann dag búnmst vér við illviðráðanlegri ös og
troðningi alt til miðnættis.
Þú verður sjálfsagt í hópnum og það borgar sig, eða svo er alment álit fólksins.
Það sýna vor dagvaxandi viðskifti betur en orðum verður að komið. Vér
höfum oft velt miklu á degi hvorum, en aldrei eins miklu og nú.
Það er umtalsefnið
og prísinn sannar að
Walsh er ad hætta!
Alt fer fyrir hálfvirði! Sérstök kjörkaup á laugardaginn !
Áður en vér afréðum að hætta höfðum vér samið um kaap á slatta
miklum af alfatnaði. Vér vorum neyddir t;il að halda orð vor
og nú er þessi stór-slatti kominn. Verður til sýnis á
laugardaginn og þar fer margt fyrir lítið.
Alt fer fyrir 40, 50 og 60 cts. dollarsvirðið.
••••••••••••••••••••«»•••••
Hr. Joseph Skaptason vinnur í búðinni, og væri honura stór á-
nægja i að spara löndum sinum nokkra dollara, er þeir þurfa að fá sér föt eða
eitthvað er til klæðnaðar heyrir. Komið inn og spjallið við hann.
Búðin til leigu. - - - Hyllur og skápar til sölu.
Walsh’s Clothing House 5,May's7tr.
minstu áreynslu. Mér virtist ég vera
orðinn gersamlegt þrotaflak. En hvað
iað snerti að hvílast betur en ég gerði,
þá var það ómögulegt, nema ég legðist
alveg í gröfina. Þá hefði hvíldin auð-
vitað orðið alfullkomin.
Það eru nú um þrjú ár síðan, auk
allra annara þjáninga er ég leið, að
undarlegur dofi færðist yflr útlimi mína
vinstra megin, svo að ég gat helzt ekki
gengið neitt. Ef ég gerði tilraun til
þess, varð ég að draga vinstri fótinn.
Gönguaflið virtist einnig á þrotum og
varð ég þá að hragga mig við það, að ég
ofan á alt hitt væri að visna upp vinstra
megin. Hvert svo var í raun og veru
veit ég ekki, en það veit ég að ég gat
ekki gengið pg fór ég að hugsa að minn
seinni barndómur væri byrjaður þegar
ég var 44 ára gamall.
Fjrrir tveimur árum eða rúmlega
það heimsótti mig vinur minn einn og
prestur. Ég var þá í rúminu og gat
með naumindum hreyft m'ig ogreyndist
hann mér þá nokkurskonar huggari
Johs, þó ekki til lilitar. Hann átti mik-
ið af hjartagæzku og kendi sárt í brjóst
um mig, en það er ónóg læknislyf fyrir
sjúkan mann. En það bezta sem hann
sagði við mig var þetta : “Hefifðu nokk
urntíma séð Pink Pills ?’ "Hvað í ver-
öldinni er það?’ var svar mitt. ’Því
reynirðu ekki Pink Pills?’ spurði hann,
og litlu siðar kvaddi hann mig með við-
kvæmni og blíðu og hugði það hinstu
kveðjuna. Eftir á hugsaðí óg að það
væri þó æfinlega breyting að reyna Pink
Pills. Ég horfði á þær og spurði sjálfan
mig hvort nokkuð gott gæti búið í þess-
um litlu bleiku kúlum. Ég ásetti mér
að reyna þær þó ég væri ekki trúaður á
áhrif þeirra, en ég mundi eftir gamla
máltækinu ‘Sospetto licentia fede’,
“grunsemin er vegabréf til trúarinnar’.
Og svo gleypti ég Pink Pills. Ein askja
læknaði mig samt ekki, bataði mér ekki
svo ég vissi, en eftir að hafa tekið úr
9 eða 10 ösnjum var ég stórum betri.
Já, mér var virkilega að batna og eftir
að hafa tekið Pink Pills í 8 mán. gat ég
dregið mig um. Hjartveikin var farin
ogégneytti fæðunnar meðlyst. Ogeftir
12 .nán, var ég sem nýr maður og get
nú staðið og flutt tveggja stunda langa
ræðu án þreytu. Ég get nú þreytulaust
unnið öll mín prestverk og gengið svo
mikið sem ég þarf, og ég er þakklátur.
Eg get með sönnu sagt, að ég hefi aldr-
ei haft betri heilsu en nú. og það þakka
ég þráa mínum við að taka Dr. Willi-
ams Piuk Pills.
Ég mæli með Dr. Williams Pink
Pills alvarlega og óhikað þar sem
er að ræða um samskonar sjúkdóm og-
minn og er viss um að hver sem brúkar
Pink Pills samkvæmt forskrift þarf
ekki að kvarta undan vonbrigðum, en
verður aðnjótandi þeirrar blessunar, er
örugt traust á góðu meðali hefir i för
með sér. Ég skal ætíð vona og óska að
aukist sala fyrir Dr. WilliamsPink Pills
og ætíð þakklátur þeim vini mínum, er
fyrstur sagði mór frá Pink Pills, Ég
liefi reynt þær og veit hvers virði þær
eru og sannarlega fagna ég yfir þeirri
reynslu, því af henni hefi ég reynt að
þær í rauninni gera meira en talið er að
þær geri.
Yðar trúfastur,
C. J. Freeman, B. A., Ph. D.,
Fyrrum rektor í St. Marks, Montana”.
Dr. Williams Pink Pills hafa að
geyma öll þau efni, er útheimtast til að-
endurnýja og bæta blóðið og gefa slitn-
um taugum fyrri ára þrótt. Fær eru
óbrigðular við taugagigt, visnun, riðu,
mjaðmagigt, fluggigt, gigt, höfuðverk,.
hjartveiki, eftirstöðvum af la grippe.
og við sjúkdómum karla og kvenna, er
sýna sig í fölum kinnum og gulleitum
hörundsblæ. Pink Pills fást i öllum
lyfjabúðum. eða verða sendar beint frá
verkstöðinni fyrir 50 cents askjan eða
6 öskjur fyrir $2,50, — þær fást aldrei
í slöttum eða hundraða-tali. Pantana-
bréf skal senda : Dr. Williams Medicine
Co.. Brockville, ont.. eða Schenectody,
N. Y.
Islenaingar i Seikirk!
Það vinnur enginn íslendingur sem stendur í búð þeirra félaga
Moody oíí; Suthorland
j o )
en það þarf ekki að aftra neinum, því Mr. Moody talar ixlemku reiprennandí.
Finnið hann að máli þegar þið þurfið að kaupa eitthvað af járn eða blikkvarn-
ingi. — Hann selur hinar nafnfrægu
Grand Jcwel Stove’s
og að sjálfsögðu hitunarofna á allri
stærð, Upplag inikið af líkkistum á
allri stærð og alt sem þeim til heyrir
Mjöl- og fóður-
verzlun
Stórt upplag af Lake of the Woods
kveitimjöli æfinlega fyrirliggjandi.
MOODY & SUTHERLAND
HARÐVÖRUSALAR.
Eveline Street — —- — — West Selkirk.