Heimskringla - 20.08.1896, Side 3

Heimskringla - 20.08.1896, Side 3
HEIMSKRIFGLA 20. ÁGÚST'1896. ► Kotungurinn, - - - eða - - - Fall Bastílarinnar. Eptik ALEXANDER DUMAS. ég, áður en þ<5r lofið of miklu í því efni, að þér athugið greinina sem mig snertir á fangelsis-registrinu. “Konungur leit á blaðið og komu hnyklar í brýrnar, er hann las þessi orð : “samkvæmtósk drottningarinnar”. “Hafið þér fengið á yður óuáð drottningarinnar?” spurði honungur. “Yðar hátign. Ég er sannfærður um að drottningin þekk irmig minna en þér sjálfur”. “En þér hljótið þá samt að hafa gert eitthvað fyrir yður. Éólkið er þó ekki látið í Bastílina að ósekju”. “Hm! Ekki eru þeir fáir sem komið hafa út úr Bastíl- inni nú, er ekkert höfðu til saka unnið”, svaraði Gilbert. “En ef þér nú rennið augum yílr æfiferil yðar------ “Það skal <5g gera, yðar hátign, og þa ð upphátt. En ver ið óhraeddur, — það tekur ekki lengi. Síðan <5g var sextán éra hefi <5g þrælkað hvíldarlaust. Sem lærisveinn Rous- Beaus, lærisveinn Joseph Balsamo, vinur þeirra Lafayettes °g Washingtons, síðan ég fór af Frakklandi, — síðan hefi ég ®kkert til að naga mig í handarbökin fyrir, og man ekki að eg hafl gert nokkuð það, er maður þirf að yðrast fyrir. Síðan forsjónin gaf mér annara líf og limu til ábyrgðar, heö ég út- hélt mínu blóði, en stöðvað blóðrás annara. Það eru þús- °ndir manna sem blessa störf mín”. “í Ameríku unnuð þér þá í flokki byltingamannanna og htbreiðið svo þeirra kenningu í ritum yðar,’. | "Ójá, éggleymdi þakklætinu sem lýðurinn skuldar kon- unginum”. Konungurinn þagði við þessu svari og hélt þá Gilbert á- frarn: ‘ Þér hafið nú heyrt æfisögu mína. Ég hefi engan htaðað’ konunga eða beiningamenn. Þess vegna framset ég þá spurningu með a!lrl auðmykt., yðar hátign: Hvernig stóð á að ég var settur í Bastílina?” “Ég skal spyrja drottninguna um það”, svaraði konung- Uri “Er það skoðun yðar að skipunin hafi komið Bexnt frá hendi drotningarinnar ?” “Nei, því trúi ég ekki. Ég vil heldur hugsa mér að hennar hútign hafi bara staðfest skipunina með’ undirskrift ®mni. En sama gildir. Staðfesting drottningar er skipun f hennar”. ( “Greifainnan af Charny”, las nú konungnr á blaðinu. Ér það máské hún sem hefir viljað fá yður í fangelsi ? Hvernig víkur því við? Hvað hafið þér gert á hluta vesa- 1‘ngs Charny ?” “Þangað til í dag hefi ég aldrei heyrt þeirrar frúar get- fð”, svaraði Gilbert. “Charny”, endurtók konungur hugsandi. “Dygðin, gæð- ln, skírlífið ”. “Þér sjáið á því, að í nafni hinna kristilegu dygða hefi % verið luktur í Bastílinni”, sagði Gilbert hlægjandi. “Ja, ég vil komast að sannleikanum i þessu.máli”, sagði konungur. Svo hringdi hann borðklukkunni, og er þjónninu kom bað hann að koma með greifainnuna Char ny frana fyrir 8ig undireins. 17. KAPITULI. Greifainnan og læknirinn. Gilbert gekk út að glugga og huldd sig á bak við blæj- hrnar, en konungur gekk um gólf og hugsaði aðra stundina stjórnmál, einkum um þrákelkni læknisins,. þó.ekki hefði hann nú þá átt að hugsa um aunað en að útvega 3ér fregnir frá Parísarborg. Innan stundar opnuðust dyr og kona gekk í salinn, í þeim hófieysislega skraut-og glitbúningi, sem ætíð fylgdi hirðkonum Marju Antionettu. Þetta var greifemna Charny, °S hún var sannarlega falleg kona. Vaxtarlag hennar var hið aðdáaniegasta og hönd hennar, sem lék við gullsmelt fimágert gönguprik var skjallhvít og hin fegursta. “Hún ! Ahdrea Tavemey /” sagði Gilbert við sjálfen sig °8 huldi sig ósjálfrátt enn betur bak við gluggablæjurnar. “Erú míu”, sagði konungur. “Mig langar til að fá hjá yður dálitlar upplýsingar”. “Ég er tilbúin að hlýða, yðar hátígn”, svaraði frúin og rodd hennar hafði þau áhrif á doktorinn, að hann færði sig nær henni. “Fyrir viku síðarn eða um það bil”, sagði konungur, ‘var outfylt skjal, en með hinu konunglega innsigli, sent r<i ð- Éerra mínum Necker, er fyrirskipaði að taka íastann....”. óiibert, sem blæjurnar skýldu enn, liafði nú augun á forn- vinkonu sinni og sá að hún var í áköfum geðshræringum, að hún gugnaði, eins og leyndarmál hennar þjakaði henni. “Þaðer að sjá”, byrjaði konungur eftir litla þögn, “að þér hafið beðið um að þessi maður yrði tekinn fastur og að úrottningin hafi staðfest það. Eg segi þetta að eins til að vekja minni yðar”. Eftir litla þögn bætti svo konungur við: ‘Því segið þér ekki eitthvað, greifainna”. “Þetta ersatt, yðar hátign”. svaraði gréifeinnan, en í fitrandi róm og stamandi. Það vareins og hún væri úti á þehju. “Ég skrifoði bréfið og fylti út eyðurnar og drottning- in staðfesti það”. “Viljið þér þá gera svo vel að segja mér hvaða glæp sá roaður hefir framið, sem þannig var farið að taka fastan ?” spurði konungur. “Það get ég ekki gert”, svaraði frúin, “en það get ég Sagt, að glæpurinn var stór”. “Þá her yður að segja svo við manninn sjálfan”, sagði konungur. “Það sem þér neitið að segja Lúðvík konungi ÉVI,, því getið þér ekki neitað doktor Gilbert!” Konungur vék sér til annarar baudar, þá er hann sagði þetta, í þeim tilgangi að koma með Gilbert, sem samtímis g-ekk fram úr fylgsni sinu, en náfólur eins og konan, sem nú 'titraði svo að hún gat með naumindum staðið á fótunum. Hún reigði sig aftur á bak eins og væri hún að kafna, og hélt 3er á fótunum einungis fyrir það, að hún studdi sig við borð. það lagðist hún með öllum þunga sínum og stóð svo agn- dofa og örvæntingaxfull, eins og maður sem eiturnaðra hefir etungið og veit að dauðastundin er nálæg. “Frú mín ! ’ Látið mig framsetja spurninguna sömu sem konungnrinn framsetti rétt áðan”, sagði Gilbert. Andrea reyndi að svara. Varir hennar bærðust, en hún °m engu orði upp. “Hvað hafði ég gert yður, frú mín”, hé]t Gilbert' áfram, að þér skylduðskipa að taka mig og kasta mér í hræðilega dýflissu ?” Ködd Gilberts haíði nú þau áhrif á hana, að hún hrökk fiaman. þ>að var rétt eins og röddin hefði níst hjarta hennar °S sál. Á næsta augnabliki pískaði hún sjálfa sig til að líta a hann og sagði liún þá, en ofur lágt: * Ég þekki yður ekki, herra miuu !” En á meðan hún talaði þannig, horfð' daleiðarinn svo vossum augum, svo þrungnum af óskiljanlegu afli, á han>i, að hún gat ekki tekið augun af honum, og þá þ jldu a jgu hennar ekki þetta stöðuga tillit. Þau eins og bráðnuðu í sýnilegnm eldi. “Þér sjáið nú greifafrú”, sagði konungur ömurlegur “hvað af því leiðir að misbrúka þannig hið konunglega inn- sigli. Þér viðurkennið nú að- þér þekkið ekki þennan herra mann, sem er nafntogaður læknir, lærður maður, sero þér á engan hátt getið kært, eða kastað steini á”. Andrea skotraði augunum til Gilberts og var í þvs tilliti óaðgreinanlégt sambland af tyrirlitning og heift. En Grilbert kipti sér ekkert upp við það. “Ég segi að það sé illt verk”, hélt kónungur áfrarn1, “að láta þannigsaklausan mann fíða fyrir sekan. Ég veit að vísu að þér hafið’okki vont hjartalag”,' fiýtti hann sér að bæfca við því hann óttaðist afleiðingarnar, ef hann stygði uppáhalds- frú drottningarinnar, “og að þér mmnduð ekki í heiftaræði elta nokkure mann þannig, ef hann ekki ve rðskuldaði 'það. En svo hljótið'þér þá jafnframt að taka það til alvarlegrar í- hugunar, að- glappaskot eins og þetta mega ekki koma fyrir í annað sinn. Herra læknir”, eagði hann svo og snerr sér að hinum öðrum áheyranda sínum. “Þér \ iðurkennið að þetta er fremur að kenna aldarandanum og viðteknum> sið, en nokkrum einum manni eða konu. Vér erum fæddir tól ó- stjórnar og deyjum sjálfsagt frá iíenni. En reyna skulum vér að gera einhveijar umbætur og við-það verk vona ég eítir lið veizlu yðar, kæri doktor”. Konungur þagnaði svo. Honum fanst hann vera búinn að segja nóg til að fullnægja kröfum beggja málsparta. Hefði hann komið þannig fram & þingi, þá hefði hann óefað feogið lófeklapp fyrir; en hér voru bara« tveir áheyrendur, áheyr- endur sem voru óvinir. og sem tóku helzt ekkert eftir þess- ari heimspekiölegu ræðu konungsins. Gilbert gafsig heldurekkert að’þessu, en byrjaði ctrax að tala við frúna, er konungur þagnaði. “En” sagði hann, “þó þér þektuðmig ekki, þá þektuð þér samt annan Gilbört, og sem sjálfeagt hefir framið þann giteep, er þessi nafni haras nú má hera. Það er ekki mitt að apyrja frúna, en vill hans liátign láta svo •JPtid að spyrja hana> hvað sá voðamaður gsrði fyrir sér”. “Þér getið vaala neitað aðjsva/a svo sanngjarnri spurn- iugu. greifafrúi’, sagði konungur. “Drottningin hlýtur að vita það” svaraði Andrea, “fycst hún staðfesti skippnina um að takaAann festan”. “En það er ónóg að drottníngin sé sannfærð i því efail’,. svaraði konungur. “Það er nauðsynlíegt eénnig að konungur- inn viti eitthvaðum þetta. Drottningin »r það sem hún.er, en Éy er konungurinn", “Yðar hátign”, sagði þá Andfea. “©ilbert sá sem ég á við framdi hrædGegan glœp fyrir 18>árum síðan”. “Vill yðar liátign spyrja frúna hvað gamall sá GiIBfert eigi að vera nú ?" sagði þá doktor fSilbert. “Eitthvað um þrjátíu og tveggjja ára gamall”, svaraði Andrea. “Yðar hátigp”, sagði þá doktor.GiIihenS- “Þá hefir það' verið drengur en ©kki maður, sem ffamdli glæpinn. Og vmú skuldar sá maður enga meðlíðun, sam í sextán ár hefir ávífc- að sjálfan sig fyriræskusyndirnar”.’ •'Það lítur úí eins og þér þekkád’hiann”, sagði þá konung ur. “Hefir hanu enga aðra glæpi frarnið, — ©ngan nema þe»sn*- an á æskuárununa ?” OLD GOLD Virginia Plake Cut Reyktobak W. S. KIMBALL.& CO. líochester, N. Y., U.S.A. 17 Hæstu tverðlaun. ©««••••••••••»••••>•••••••••••••••••••••••• þetta þori' ég að hengja mig' ;æpp á að er BÚGr 3RAUÐ Já, og hvar hefir þú fengið mjGhð ? — Ég fékk það hjá 131 Higgins Str. Það er ódjfet og gott einsog aít annað í þe’Hri: búð. Pappírinn sem þetta- er prentað á er búian til af The E. B. EDDY Co. g Limitedi. Hull, Canadáj. ^ búa til allam pappír ^ fyrir þetta blaði ^ MORTHEEiN II PACIPICB.R. Farseðlar til sölu tyrir Járnbrautir^ stöðu- y-atna og hafskipalínur til Austur-Canada, British Columbia,1 Bandaríkjanna, Bretlands, Frakklands, þýzkalands. italiu, Indlandi, Kína, Japan Afríku, A’jstralíu. Fárþegjalestir daglega. Góður útbúaað- ■ ur. Margar leiðir að velja um. F£ið ferseðla og upplýsingar á farseðla- sfiafuiMai, 486 Main St., Winnipeg, eða 4 vagnstöðvunum, eða skrifið til H. SWINFORD, General Agent, Winnipeg.. j CAVEATS, JrWADE MARK9, CCSIQN PATENTS, _ , . COPYRIQHT8, eto. *úTTT1l-£rnlatlon an<t frewHandbook w-rlte to < -MUNN & CO.j 361 Broadwat. New York.t Dldestr bureau for secnrlng patents in Americá.'. Every patent taken out by us is brought beforo the publlc by a notlce gfiven íree of eliargo ln the / ^cieotific gtacciciin LMvest tírmiI^lon of any prlentlðc paper in the znan should be wlthoufc it, \Yeeklr OO a • ^Bar? $1.50six months. Address, Fumjshírs, 361 Broat&wap, York 011/7 orthern Paciíic RAILROAD “Ég er harðari á honum en margir aðrir”, svaraði ddiit- or Gilbert, “en það get ég sagt að samvizka hans slær banu ekki fyrir neitt. annað”. “Nema hvað'bann heíir dýft pannamuiini í eitur og ritað óhæf meiðyrði”!! tók Andrea fram í'. “Yðar hátign?’, svaraði GiIbarU. “Viíjfid þér spyrja „'rtina ef aðal-ástæðan tól að ryðja Gílbertuiir- vegi var ekki sú* að þóknast óvinum.hans, sérstaklega.einumi óvin, sem viiéhná í skjöl nokkur geymd í litlum kistii,. — skjöl sem gátu kom- ið sér illa fyrir ©ina hátt standandi og volidluga frú við hárd'- ina ?” Það fór hroWur um Andrau svo. adhiún titraði eÍBO.og hrísla, þegar Gil'bert sagði þetta, “Hvaða kiatill er þetta, greiálrúv ®g hvað er um hann?”: spurði konungur, sem ekki gat< annað en séð geðshrsaring ! Andreu. “Engar v jfiur og vifileugj ur íramar”, sagði nú Gilhorfc, sem 8á að hann var búinn ao 'ná. yfirhöndinni. “I'ftð eru komin nóg ósannindi írá báðurnihliðumj. Eg er Gilberfc sá er glæpinn framdi, ritaðl meiðyrðin og á kassann, en þáf’OruA hin hátt stan:iíuadi frú við hirðina. Ég kýs konunginn íyrir dómara. Takiði þér liann gildan og lútjm okkur cvosegja honum alla söguna og segja catfc'og rétt. Látum l anti svo skera úr má’.nm !” “Þér gotið sagt hans hátign'þnið'setn yður sýaisti segi honum ekkert, — því ég kannast ©kki við yður’V “Og kístiMnn? Kanniafci þér hehtur ekki viahatMa?” spurði Giljtert, “Ekki ír-emur en yður!”" Þetta sagði hún hiklaust al- veg, en þp .tókhúnþað s'.o.nærrd' sér, að hún rlðísðiiá fot- unum. “Verid'þér varkár !” aagði Gíilihert. “Þér h&3ð þúekki gleymt þvii að ég er læriaveinn Balsamo-Cagliostóro . gaidra- mannshis, er aríleiddi rnig að vaJidinu sem hana . bafði yfir yður. Binusinni enn : V'iljið' þér svara spurninguca mín- um? Kistillinn minn, hvav er ilann?” Andrea svaraðv* engu og lyfti hann þá höndurum ogiliristi þær, til að i'$na>. henni, og sagði jafnframt í þrymjanaí róm : “Stálslegngeðlii, stein- harða hjarta ! Bognaðu, bráðnaðu og sundrastu fý«rhr ómót- stæðiiögu viljaafli mínu»!: Trjiíó þér, Andrea, og engtnn kon- ungur, eða nokkurt v&ld annað en valdið áhæðum, skal hríffe yður undan velöJssproba mínum ! Þér skuluð opinbera yðar instu hugrennir’gav fyrir þessum volduga hfiíTa sem hj|k okkur er og kita. haiiin sjá altsem hulið er rhinum skuggariku fylgsnuKaá sál yðar. Nú skuluð þér., .y.ðav hátign, fi að fvegna alt um þetta mál. þó ,hún til þecaa hafi neitað að svara. Sojið, Andrea Taverney, greifafrúir. Jhaœny, sofið og Ímlið,því eg vil að sso.sé' Gilbert hafði ca.umast slept orðinu þega-.hún, sem var í þann veginn að haópa nm hjálp, stóð hreifingcu'laus altí einu, rétti svo út hendurnar, ©ins og væri hún bliadi cg leitaði að einhverju til a& styðjast við. Og svo htqig hún niður, — féll á bak aftur i faðm konungs. sem þegar setti hana á þæg- indastól. “Hm !” varð konungi að orði, er titrsði engu minna en, frúin. “Ég hefi oft heyrt talað um dálei&siu, on hefi aldrei* séð hana. Eða er þetta ekki magnetiskur svefn, sem þií þvingið hana með, herra læknir ?” “Jú, yðar hátign”, svaraði Gilbert, oghélt svo áfraia : “Viljið þér taka í hönd hennar og spyrjsukana, þvíhún ha.fi látið taka mig og hneppa í fangelsi ?”' Lúðvik konungur var hræddur og; hissa og hikaðú við, en forvitnin knúði hann þó til að gera eins og Gilbert bað . Andrea vildi ekki leyfa það, en þá snerti Gilbert hana með lófanum rétt ofan á hvirfilinn og sagði : “Talið þér, ég vil það”. Þá varpaði frúin mæðilega óndinni og lét hendurnar falla magnþrota niður með síðunum, Svo hallaði aún höfð- inu aftur á stólbrúðuna og—grét. “Svei, s?oi! Ég hata yðr!” sagði hún og hvæsti orðun- um út á milli læstra tanna. “Það er nú velkomið ! .Bara talið þér !” sagði Gilheit. “Svo þér vilduð koma doktornum í fangelsi, greifafrú?” spurði konungur. “Já”, svaraði hún. “En h\að um kistilinn?” “Hvevnig gat ég Játið hann vera 1 hans vörslum?” spuiði hún aftur og var auöheyrt að heuni var þungt”, “Segið mér meira um það”, sagði konungur, sem á augnablikinu gleymdi öllum hirösiðum, en kraup við stólinn sem frúin hvildi á. “Ég haföi heyrt”, svaraði Andrea, “að Gilbert, sem Blair’s Fountain Pen Y3 OF FUJ-L SIZE OPEN. Eitt af því nauðsynlegasta sem þú getur haft í fóruia,|iínum er BLAIR’S íSECURITSI FOUNTAIN J?EN. Þúihefir þá penna ætíðivid hendina. Og þú sparar þér margt ómak með því að þúi skrifar jafnara og» btefcur, og þeir kosta þig minna með tímanum hcldur en maalegir stálpennar og- ritblý. Penninn geymir sjáifur hlekið í sér. Þécsir pennar eru úr 14 karat gialli og endast mannsaldur. Þið getið fengið að reyna þá í 30 daga án þess þaökosti nokkuð. Ef þeir reynast ekki góðir. þá sendið þá til baka og vér sendum yðúr peningana aftur. Verdíisti : No. 1 gr.llpenni moð fínum snáp...."..........$1.75 No. 2 gullpenni meðfínum eða stýfðumsnáp $2,00 No- 3 gullpenni með fínum eða stífðunk.söáp $2.50 No. 4 gullpenni meðfínum eðastýfðum soáp $3.00 Með sér’ága vönduðu skafti 75 cts. au>k áðurgreinds verðs> SendiðJgantanir til Blair’s Fonntain M Coipaiiy, 141 Bcodway-----New York. Þið fá:365.% afslátt á penaum þessum, ef þið minnist þess.i pöntur.iani, að þið hafiAtséð þessa,auglýsing í Heimskringlu. Doiainiom of Camada. Alisiarðir oMis fy* illonlr laia. 208\fM)0,000 eTtra í hvela og beitilandiií Manitoba. og Vestr-territóriunum i Canada laxánema. Djúpr ogfrábærlegaórjósamr jarðvegr, nægð af vatni o«,»kógi oe megjnhlutinn nalægii j’árnbrautum. Afrakstr hveiíis af • — ' - - - vcLer umbúið. í ekrunni 20 'hushel, ef irm frjósama bslti í Sauiðárdalnum, Easkatchewan-dalnum, Peace BÍTt©r-dalnum og umhverfis- Ligjandi sléttlendiiaim feikna-miklir flákar af ágætósta akrlendi, enai oe beiti- Ijndá—innvíðáttusnesti fláki í he-tnii af líttbygða i'andi. Málmnámaland. Göál, silfi, járn, 'sop.ar, salt, steinolía o. s. frv. Ómœldir flákar aí kolanáma- »andi;eldiviðr því tryggrum allan aldr. Jáirr.braut frá hafi t\i> hafs. I Canada-Kyrral:afe-járnbraut,in í sambandi við Gsraind Trunk og L'iter-ColoniaV brautirnar mynda óslitna járnViraut frá öllum haJhstöðum við Atlanzhafí Cs>- nada til Kyrrahafs. Sú braut tóggr um miðhlut frjósama beltisinseftir því enciii- lönguogum hinahrikalega, tignariegu fjalla.ííasa, norðr og ver n og um in naSáfeægu Klettsöfail Yestrheims. Heilnœmt lofislag, Loftslagið í M.anitoba og Norðvestrlandinu o» viðikent ið heilnæmasta í Ame- ríku. Hre'a.viðri og þurvidri vetrogsumar. vetrinn kaldr, bjartr og stað- viðrasamr; aAlrei þoka og súld og aldrei feitóhyljir, eins og s®nnar í landian. Sambandsstjórnin í Canada gefr hverju-Ea karlmanni yfir 18 áragömluia og hveTjum kvosinmauni, sem heflr fiyrr famú'iiu að sjá, k 16 0 ekrur af Inndi g ókeypis. Hinir ©inu skilmálar era, að landnemi húi á landinn ogyrk A þann hatt geúát hverjum manniikostr á að verða ©igandi sinnar ábýlis ðar og sjálfetæðr í efnalegu tilliti. íslenzkar uýlendur í Manitoba og eanadiska Norðvestrlanúinu eru nú þegar stofnaðar í 6 stöð m Þeirra stœrst^ er NYJA ISLAND. liggjandi 45—80 míjur norðr frá Winnipee’á vesfcrströnd \\ innw-vatns Vestr !r/á Nýja Islandi, í 30-25 mílna fjarllgð er aLFTAVATNS-NÝLENDAN. I iáðum þessum nýlendum er mikið af o- LENDAN nm 90 mílur suðr frá Þingvalla-nýlendu, og ALBERTA-NÝLEND- AN um 70 rnilur norðr frá Calgarv, en nm 900 mílur vestr frá Winnipee. í siðast tolduxn 3 nýlendunum er Jnikið af óbygðu, ágætu akr- og beitilandi. Irekan upplýsingar í þessu efni getr hver sem vill fengið með því að skrifa tua það : r Eða 11. Ij. M. H. SMITH, ('oiiiiuissioBw of Doiuiition Lttntls. OíxIcI winsons Ul. umboðsm. Winnipeg Canada. TIME CARD.—Taking eflect Suukwi April 12-4896. MAIN LINE. North B’und Sfi 60 . s” O ws gS 05 o P-l rH Jsá 1.20p| 1.06p 12.42p 12.22p 11.54a 11 31a 11.07a 10.31a 9.23a 8.00a ll.OSp 1.30p 2.45p 2.34p 2.23p 2.12p 1.56p 1.45p l.Slp l.lOp 10.03a 12.52p ‘ “ 12.28p Í2.00p 7.00su,11.50a 8.15a 4.35a 7,30a 8.30a 8.00a I0.30a Soouth Bundi STATIONS. .. Winnipeg.. *Portage-Juno * St.Nwrbert.. , Cartler.... *. St. Agathe.. *Union Ptoint. *Silver Plains ...Mecris.. .. .St. Jfnn. . .Letellier , _., .. Emersoa ... j . .Peiabina. .. Grand Fto'rks.. .Wpg. Junc*. Duluth Mlnneapelis ... St. Paul... ... Oliicago x Ó {* 1.0hp| 1.16p 1.28p 1.39p 1.56]ji, 2.04p 2.17p 2.35p 2.43p 3.06p 3.25p 3.35p 7.20p ll.OOp 8.ooa, 6 40a 7.10». 9.35p 5.30» 5.47» 6,07 a 6.25» fe51* 7.02* <7»19a ,7.45» 3A5a 9.18» 10,15* 1.1.15» 8\25p. 1.25p MORRIS-BRANDON BRANGIi East Bounp § CO (M 93 v-i gq d £ tí STATIONS. W. Bound. atiá o.fe: 7.50p 6.53p 5.49p 5.23p 4í.39p £;58p S;14p 2Alp 2.l5p 1.47? 1.19p 12.57p 12.27p Il.57a 11.12a l<).37a 10.13a 9.49 a 9.39a 9.05a 8.28a 7.50a 12.55p 12.34p 12.09p 11.59a 11.42a 11.20a ll.OSa 10.57a 10.40a 10.26a 10.13a L0.03a 9.4 8a 9.35a 9.41 a 8.57a .. .Bíorris.... * Lowe Farm *... Myrtle... ...Roland. . * Bosebanh.. ... Miami.... * Deerwood., * Altamont.. . .Somerset... *Swan Lake.„ * Ind. Springs *Mariapolis * Greenway .. ... Baldur.„. . .BeImont.„„, *' Hllton 1.05p!,5 30» 2.40þ!i 8.00» 8 42»1 *-.. Ashdown.. ooa 27a 13a 51» 40a Wawanesa.. * Elliotts Ronnthwaite *Martinville.. .. Brandon... 7'.03j) 7.1%, 7.3«» X.Sfip Numher 127; stop a< Baldur for 3i02p'' 3.2(>u 3.3fip 3.53p 4J)6p 4.26p 4.37.P 14.54p 5.07,p 5.21p ,5.31p 5.45p 8.44» 9.31» 9.50» 1>0.23» :i0.54» 11.44» Í2.10p 12.51p 1.22p 1.54p 2.18j 3.52p 5.58p | 3.26p 6.19p 6.36p 6.52p 4 15p 4.53p 5.28p 6.5ðp; 5.47p 6.04p 6.37p 7.18p 8.00p meals POR TAGELA FRAIRE BRANCH. W. Bound Mixed No. 143 Every Day Exiept Sunday. . Wiunipieg.. *Port Junetiou *St. Cliarles 5.45 p.m 5.38 p.m 6.14 p.m. U..UUMJBI,, 6U9 p.m. ’* Headingly.. East Bound Mixed No. 144 Every Day Except Sunday. 6.42 p.m. 7.06p.m. 7.13p.m. 7.25 p.m. 7.47 a.m 8.CK)a.in. 8.3f a.m. 12.25;p.m.J 2.i0p.n,. 11.44p.n;. 11.36p.m. * White Plains 11.12),.m. *Gr Pit Spur *LaSalleTank *.. Eustace... *.. Oakville.. *. . .Cnrtis. . . Port.la Prairie Ffeu S’flt’ons 10.47 p.tt. 10.39)i.ni, 10.26 a.m. 10 OSp.rn. 9.49p.m. 0.30 p.aa. Stations markea—*—bavc do agent Fre ftht must be prepaid Numbeis 107 and 108 have throuc! Pullman Vestibuled Ilrawing Rooto Slee] ing Cais between Winnipeg, St, ífeu) am Minr.pflpolis. Also Palace Dinir.g Cxr» Closi connection at Chicago with eastí ri lines. Connection at Winnipeg Jur.ctici with traíns to and froni tlie- Paciflc coati For rates and full informatiou con cerning connection with other lines, etc aPP!}' to any acent of the company or CHAS.S. FEE. H, SWINFÖRD. G.P.&.T.A., St.Psul. Geu Agt. Wp|

x

Heimskringla

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.