Heimskringla - 03.09.1896, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA 3. SEPT 1896.
Kotungurinn,
- - - eða - - -
Fall Bastílarinnar.
Eftir
ALEXANDER DUMAS.
“Já”, svaraði drottning, — “konungurinn mun högna, —
en á sama hátt og mildur faðir hegnir börnum sínum”.
“Sá elskar beztsem refsar harðlega !” syaraði herforing-
inn.
“Eruð þér einnig þeirrar skoðunar prinz?” spurði drotn-
ing og sneri sér til Lambesqs.
“Lýðurinn hefir framið víg og morð—”, sagði prinzinn
og ætlaði að segja meira, en ung kona með mildri röi-ld tók
fram i fvrir honum og sagði : “Og það kallar lýðurinn mak-
lega liefnd”.
“Já, en þar einmitt villist liann af réttri leið, mín kæra
prinsessa Lamballe”, sagði drotthing. “En þess vegna ber
oss þá að vera væg í dómum”.
“Já”, hélt hin unga prinzessa áfram : “En mérsýnist að
maður þurfi að vera viss um sigurinn áður en maður fer að
tala um hegninguna!”
Það urðu allir samtaka í að andmæla þessum viturlegu
orðum prinzessunnar. Þeim þótti bara óheyrilegt að heyra
efa dreginn á sigur i sókninni. “Hvað um Svissana ?” sögðu
allir, “hvaðum Þjóðverjana og hvað um lífvörðinn!”
“Efið þír máské fylgi hersins, eða aðalsmannanna?”
»purði ungur maður í Hussara-einkennisbúningi. “Höfum
við verðskuldað slikan grun ? Því þess ber að gæta, konung-
fiorna frú, að konungurinn hefir einræðisvald yfir fjörutíu
þúsundum vígbúinna, [vaskrahermanna. Þeim getur hann
hoðið að sækja Paris, að ráðast !á borgina frá öllum íjórum
hliðum í senn, og þeir geta eytt henni á stuttri stund. Fjöru-
tiu þúsnndir æfðra hermanna eru meíra en ígildi hálfrar
miljónar æðisgenginna upphlanpimanna í Paris!” Hér nam
þessi ungi lautenant staðar. Hann athugaði þá fyrst hvað
mikið hann hafði sagt, á meðan hann í ógáti einu tókzt i
feng að tala fyrir alla hershöfðingjana sem þar voru inni.
Drottningin hafði veitt honum eftirtekt og litist vel á á-
iaflyndi hans. Hún vildí þvi gjarnan að hann segði meira,
og spurði því: “Vitið þér nokkuð greinilega um ástæðurn-
ar?”
“Já”, svaraði hann. “Ég var í upphlaupinu í gær”.
“Ja, verið þá óhræddur að tala. Ég vil fá að heyra um
alla atburði”.
Lautenantinn gekk fram, en kafroðnaði þó í framan.
“Herrar mínir, Bezenval og Lambesq, geta betur sagt og
greinilegar frá því sem gerðist”, sagði hann.
“Nei, haldið þér áfram, ungi herra !” svaraði drottning.
“Mér þykir ánægja í að heyra fréttirnar frá yðar vörum.
Hver ræður yfir þessum 40 þúsundum hermanna ?”
“Herramennirnir sem ég nefndi eru æðstir”, svaraði
lautenantinn. “En undir þeim eru herstjórar, prinz Conde
®arbonne-Frltzlar og Salkenaym. En hvað sigurvinningar
anertir, þá gæti til dæmis stórskotaliðið á Montmartre lagt
Þann hluta borgarinnar í rústir á sex klukkustundum. Og
am leið og þar væri hleypt af fyrstu byssunni, mundu þeir
að Vincenes taka undir í sama tón. Aðsækjandi herinn
gæti kómið að borgarveggjunum úr fjórum áttum, tíu þús-
andir hermanna í hvorum flokk. Og þann fjölda stæðust
borgarmenn ekki. Parísarborg h!yti þá að gefast upp innan
aólarhrings”. —
“Hér er þó ekki um neitt rósamál að gera eða dular-
lúlla (yrirætlun”, svaraði drottning. “Hvað segið þér um
®ætljnina. prinz ?” .
“Það sjálfsagt, að þessi ungi maður er albakaðnr her-
foringi!” sagði Lambesq í háði.
“Að minsta kosti”, sagði drottning umsvifalaust, því
hún sá lautenantinn þrútna af bræði, “er hann hermaður,
sem ekki örvæntir!”
"Ég þakka yðar hátign!” sagði lautenantinn, “Ég veit
ekki hvað yðar hátign afræður, en ég bið yður undir öllum
kringumstæðum að telja mig einn af þeim 40 þúsundum her
roanna, að flokksforingjunum meðtöldum, sem eru tilbúnir
»ð ganga út og deyja fyrir yður !”
Um leið og lauteuantinu sagði þetta sneri hann sér að
Lambesq prinz, sem svo illa hafði leikið hann, og hneigði
S18 einkar kurteislega. Að hann skyldi gera það hafði
enda meiri áhrif á drottninguna en loforðið um að vera lienni
hlýðinn og trúr.
“Nafn yðar, ungi herra?” sagði hún.
“Viscount Charny!” svaraði hann.
“Charny!” tók Marja Antoinetta upp og kafroðnaði
hvort hún vildi eða ekki, “Eruð þér skyldur Charny
greifa ?>»
“Ég er bróðir hans, yðar hátign”, svaraði lautenantinn
°8 bneigði sig enn dýpra en áður.
“Eg mætti liafa vitað að þér voruð einn af mínum trú-
ustu þjónum”, sagði drottningin, sem nú hafði náð sér aftur,
þó ekki hefði ég heyrt nema fyrsta oröið sem þér sögðuð.
Eg þakka yður ‘viscount’. En hvernig stendur á þvi, að ég
kkuli aldrei fyrri hafa haft þá ánægju að sjá yöur við hirð-
ma”?
“Af því að elzti bróðir minn, og sem jafnframt er höf-
fjölskyldunnar, hefir haldið mér í hernum. Ég hefi
komið til Versala bara tvisvarsinnum á síðastliðnum 7 ár-
um”.
Drottning sagði ekkertum stund, en lét aúgnn hvíla á
»udliti hins unga manns. “Þér eruð líkur bróður yðar”,
hún eftir nokkra þögn, “Og ég skal skúta hann fyrir
að draga svo lengi að koma með yður til hirðarinnar”.
Allir hinir höfðingjarnir sem viðstaddir voru sáu nú ef-
sjonir yfir þessu dálæti. Þeir vildu ná í sinn skerí og tóku
til með hreystiyrðum að segja hvað ant þeim væri um kon-
Bn8 og drotningu og hvað þeir væru tilbúnir að gera mikið
*em vott um ást sína. Þeir voru tilbúnir að leggja alt Frakk-
and undir sig, ef á þyrftí að halda. Þessi og þvílík digur-
áttu við Marju Antoinettu, þó hún reyndi að dylja
Það. Og hún hugsaði þegar að hafa eftthvert gagn af dig-
®rmselunum öllum. Hún sá sig í anda leiðtoga óvinnandi
6rs og fagnaði yfir sigrinum sem hún átti vísan yfir þess-
horgara-durgum, sem leyfðu sér að gera upphlaup. Um-
■''erfis sig sá hún i anda fylkingu eftir fylkingu af fallegum
meyjum og drengilegum mönnum, — sem allir voru ungir
fullir af ofsatrú á mátt og megin. Umhverfis þann skara
hún og í anda lrerskarana af skrautbúnum ‘hússurum’,
ragónum, svaðalegum Svissum og hrikalegum stórskota-
okkum. Hún hló svo í !huga sínum að heima tilbúnum
®^eðjum og spjótum Parisarmanna, þegar þeir færu að etja
Þe^mámóti þessu harðfenga, æfða liði. Hana dreymdi
mrnna um það, á þessum klúru heimatilbúnu spjótum ættu
arísarbúar eftir að bera blóðstorkin höfuð göfugustu höfð-
3I)gjanna í konungdæ minu.
Ja, ég hræðÍ8t þessi klúru spjót meira en nokkurn-
^a byssurnar !” sagði Lam balle prinsessa og rauf þannig
‘‘Það er af því eðlilega, kæra Theresa”, svaraði drottn-
-að þau eru svo ljót og illa ti lbúin. En vertu alveg ó-
r®, ■ Spjótamennirnir í Paris eru á eugan hátt jafningj-
t*. lnna nafntoguðu 'Moat’-spjótamanna. Og afkomendur
P •1,rra’ hinir harðsnúnu Sviesar, bera nú byssur, sem eru
1 iu betri en þau nokkurntima voru.spjótin forfeðra þeirra.
Þökkum guði að Svissarnir líka kunna að skjóta til
marks!”
“Jú, það þori ég að ábyrgjast!” svaraði Bezenval.
Drottningin var farin að ná sér aftur og deyfðin í frú Po-
lignac bBfði nú ekki önnur áhrif á hana en þau, að hún
var nokkuð alvarlagri. Það voru allir umhverfis búnir að
ná sér og orðnir liughraustir þegar konungur ruddist inn og
kvaðst ætla að fara að snæða kvöldmatinn. Sú uppástunga
átti ekkí við drottningu og ekki við neinn af gestum hennar
Hugrekki þeirra dofnaði furðanlega og’ vonarljósið sloknaði,
er þeirheyrðu konunginn hugsa um matinn fyrst og fremst.
Drottning vonaði að konungur gerði þetta bara til að sýna
hve kærulaus hann var, —til að dylja hugsanir sínar. En
það var ekki. Sannleikurinn var að þessi sonur Lúðvíks
hins helga var svangur. Það var alt og sumt.
Konungi var svo færður kvöldverður á lítið borð í gesta-
stofunni og tók hann þegar til óspiltra málanna. Hann úð-
aði í sig matnum á meðan drottningin bjástraði við að lífga
eldinn í arninum. Hershöfðingjarnir, sem í stofunni sátu
gutu augunum að konungi og þótti hann eiginlega ekki
hetjulegur, enda sýndu þeir honum eins litla lotningu og
þeir þorðu. Drottningin var kafrjóð út að eyrum og bjástr-
aði við alla mögulega hluti, til að eyða tímanum og eyða
bræði sinni. Hún var of stórlát og af of stoltum höfðingjum
komin til að skilja hvernig konungur þannig gat látið mag-
ann ráða fyrirsálinni og hugsanfærum sínum. I vandræðum
sínum gekk hún seinast til hans og spurði hvaða skipun
hann hefði að gefa út.
“Hvaðu skipun?” spurði hann með munninn troðfullann
af góðgæti. “Ja, vilt þú ekki vera Egeria mín, núna í neyð-
ínni ?”
“En Númi var friðseminnar konungur, herra minn:
svaraðí drottning, “en hér sýnist mér þörf á herskáum kon-
ungi. Vilji yðar hátign þess vegna taka sér snið af einhverj-
um fyrri alda konungunum, sting ég upp á að þér takið
annaðhvort Bómulus eða Tarquin til fyrirmyndar”.
“Og eru allir þessir herrar hér inni herskáir og í víga
móð ?” spurði konungur með sem næst himneskri rósemi,
En augu hans glóðu af ákafa, og það héldu áhorfendurnir að
væri af vígamóð, þó í sannleika væri það eingöngu að þakka
áliuga hans fyrir áð fá eitthvað ofan í sig.
“Já, herra, stríð, stríð /” hrópaði hver f kapp við annan.
“Þér gleðjið mig stórlega, herrar mínir, er þér þannig
sýnið að mér er hættulaust að treysta á fylgi yðar, ef á þarf
að halda”, svaraði konungur án þess að líta af matnum. “En
svo hefi ég nú ráðaneyti ekki síður en matarlyst. Ráða-
neytið leggurá ráðin með mér, hvað stríð snertir, og matar-
lystín bendir mér á að gera það sem ég er nú aðljúka við, —
að borða”. Og konungur hló dálítið, er liann samtímis fékk
matborðsþjóni sínum leifar sínar, hálfnöguð bein og afgang
á gullkögraði borðþurku.
Það fór eins og hrollur um hina göfugu berra, sem í
salnum voru, er þeir heyrðu þessi orð, og var að beyra kurr
nokkurn meðal þeirra. Þeir stóðu tilbúnir að úthella blóði
sínu fyrir þennan, maun, og hann talaði þannig til þeirra !
Drottningin sneri sér undan og stappaði fætinum í gólfið, —
svo illa gekk henni að dylja gremju sína.
Lambesq prinz gekk þá til drottniugar og bætti úr skák
fyrir konungi með því að segja í allra áheyrn: “Þér sjáið nú
að lians hátign !ítur á þetta mál öldungis eins og éggeri, —
að heppilegast sé að fara hægt. Slíkt er varkárni og ekkert
annað, og þó ég í því efnl sé máské ekki sterkastur á sveli-
inu sé ég samt að ekkert er þvílíkt sem varkárnin þegar til
alls kemur og leika skal síðasta leikinn”.
“Já, herra min'n, það er aðdáunarverð dygð í hæsfa
máta”, svaraði drottning, en beit um leið svo fastá vörina, að
blæddi.
í þessum svifum gekk fram greifafrúin Jules Polignac
með tengdasystur sinni Diönu, og vakti drottninguna upp af
leiðslu sinni með sínum blíða róm, er hún stakk upp á, að
þar sem lýðurinn liataði sig og fnír sínar, afþví að þær
væru í inDÍlegri vináttu við drottninguna, mundi heppilegt
að þær fengju fararleyfi og flýðu út yfir takmörk Frakklands.
í fyrstu vildi drottuing ekki heyra þessa uppástungu, en alt í
einu datt henni í hug að tillagan væri sprottin af hræðslu
og að frænka konungs hefði fyrst komið upp með hana.
“Þér hafið rétt að mæla”, sagði þ* drottning. “Þér eruð
í hættu, ef til vill, á meðan fólkið iætur eins og óhemjur. Eg
get þess vegna ekki lengur þegið framboðna þjónustu yðar
og umönnun, en æski—nei, skipa yður að fara úr ríki
burt”.
Geðshræring drottningar var svo mikil, að þrátt fyrir
hetjulund hennar og átök til að lialda sér í skefjum, kom
hún naumast þessum orðum út. Rétt þegar hún var að
enda við orðin sagði konungur.sem þávann að kappi við eft-
irmatinn, að sér væri sagt að í herbergi hennar væri einhver
sem vildi ná tali af drottningu.
“Herra!” svaraði drottning og hugsaðinú um það eitt
að vera sem drembilegust í orði. “Þér hafið skiþanir að
gefa. Þeir eru hér herrarnir: Lambesq prins herz, Bezanval
höfðingi og Broglie marskálkur. Hvaða skipun hafið þér
fyrir hershöfðingja yðar ?”
“Hvað haldið þér um þetta mál, hertogi?” spurði kon-
ungur Broglie og hikaði við.
“Herra !” svaraði hertoginn. “Ef þér látið herflokkana
víkja, segjast Parísarmenn hafa yfirbugað þá. Ef þér látið
þá standa fast fyrir verða borgarmenn að berjast áður en
þeir hrósa sigri”.
Lambesq hristi höfuðið, en Bezenval og drottningin klöpp-
uðu lof í lófa,
“Sendið þér út boð um að ganga frami’, hélt hertoginn
áfram.
“Nú, jæja, fyrst þér allir æskið eftir því boði, þá látum
það heita: Fram með herinn !” svaráði konungur.
I þessum svifum gekk sendiboði í salinn og fékk drottn-
ingu miða og las hún þar þessi orð : “Gerið ekkert í bráð-
ræði! Ég bíð eftir áheyrn”. Undir þessum orðum stóð:
Charny.
"Bíður Charny greifi?” spurði drottningin sendiboðann.
“Já”, svaraði hann, “og er blóðugur og allur hulinn f
ryki eftir harða reið”.
"Gerið svo vel að bíða mín ofurlitla stund”, sagði drottn
ing við þá konung og Broglie, hneigði sig fyrir hershöfðingj-
unum öllum og gekk út og inn í prívat stofur sínar.
19. KAPÍTULI.
Hvað Charny sagði drottningu.
Þegar drottning kom inn í setustofu sípa sá hún að þar
stóð ritari boðskaparins.
Greifinn George Oliver Charny var maður hér vexti og
á að geta 35 ára gamall. Andlit hans var stórskorið og
svipmikið og gaf manni til kynna, að maðurinn væri ein-
beittur og stórlyndur. Augu hans voru blágrá á lit, en
hvöss eins og í ara og kvikleg. Nefið var beint og Péturs-
spor í hökuna. Hann var hinn hermannlegasti hvar sem á
hann var litið, og hinn skrautlegi einkennisbúningur hans—
hann var lautenant í lífverði konungs—átti líka allmikinn
þátt í því. Það var enn óstyrkur á höndum hans og erma-
kögur hans var rifið. Einnig sverð hans hafði einhversstað-
ar mætt hörðu; það var svo bogið og beglað, að það komst
með naumindum í sliðrin. Honum var augsýnilega órótt,
því hann stikaði stórum aftur og fram um herbergið.
“Herra minn Carny hingað kominn ?” sagði drottningin
spyrjandi og geklc fast upp að honum.
OLD GOLD
Virginia Flake Cut
Reyktobak
••••
W. S. KIMBALL & CO.
Rochester, N.Y., U.S.A.
••••
17 Hæstu verðlaun.
þetta þori ég að hengja mig upp á að er RtJGr BRAUÐ
Já, og hvar hefir þú fengið mjölið ? — Ég fékk það hjá
131 Hlggins Str.
Það er ódýrt og gott eins og alt annað í þeirri búð.
m mmmmmmt
^ Pappírinn sem þetta
^ er prentað á er
^ búinn tjil af
| The E. B. EDDY Co. \
g- Limited, Hull, Canada. 3
Sem búa til allan pappír ^
fyrir þetta blað. ^
^wmuumáwnwmium ui miumiumiwmwmiumK
Blair’s Fountain Pen
OF FULi. S12E OPEN.
Eitt af því nauðsynlegasta se-m þú getur haft í fórum þínum er BLAIR’S
SECURITY FOUNTAIN PEN. Þú hefir þá penna ætíð við hendina. Og þú
sparár þér margt ómak raeð þvl ad þú skrifar jafnara og betur, og þeir kosta
þig minna með tímanum holdur en vanalegir stálpennar og ritblý. Penninn
geymir sjálfur hlekið í sér.
Þessir pennar eru úr 14 karat gulli og endast mannsaldur.
Þið getið fengið að reyna þá í 30 daga án þess það kosti nokkuð. Ef þeir
reynast ekki góðir. þá sendið þá til baka og vér sendum yður peningana aftur.
Verðlisti : No. 1 gullpenni með fínum snáp.................$1.75
No. 2 gullpenni með fínum eða stýfðum snáp $2,00
No- 3 gullpenni með fínum eða stífðum snáp $2.50
No. 4 gullpenni með fínum eða stýfðum snáp $3.00
Með sérlega vönduðu skafti 75 cts. auk áðurgreinds verðs.
Sendið pantanir til
Blair’s Fountain Pen Gompauy,
141 Brodway---New York.
Þið fáið 5% afslátt á pennum þessum, ef þið minnist þess i
pöntuninni, að þið hafið séð þ«ssa auglýsing í Heimskringlu.
MORTHERN
PACIFICR.R.
Farseðlar til sölu
fyrir
Járnbrautir^ stöðu-
vatna og hafskipalínur
til
Austur-Canada,
British Columbia,'
Bandaríkj auna,
Bretlands,
Frakklands,
þýzkalands.
Italíu,
Indlandi,
Kína,
Japan
Afríku,
Australíu.
Farþegjalestir daglega. Góður útbúnað-
ur. Margar leiðir að velja um.
Fáið ferseðla og upplýsingar á farseðla-
stofunni, 486 Main St., Winnipeg, eða á
vagnstöðvunum, eða skrifið til
H. SWINFORD,
General Agent, Winnipeg,
_ CAVESVS,
tRADE f»ARK8,
DESICN PATENTS,
„ . COPVRICHT3, eto.
F^TTTllf?Trnlat,on anð free Handbook writo to
-MTJNN & CO., 861 Broadway, Nkw Yoric.
Oldest bureau for securing patents in America.
Every patent taken out by us is brought before
tne publio by a notice given free oí charge in the
/>>/ • I* —
pumiu uy u xiuucu giveu iree oicnarge ln the
^riíuliíif Hmeriotu
°?..any *rlpntiflc paper In the
world. Splendidly lllustrated. No lntelligent
man ahould be without It. Weekly, A3.0Oa
^ar; $1.50 sixmonths. Address, MU\'N & CO,-
PuBiasHKRS, 361 Broadway, New York City.
N
orthern Paciíic
RAILROAD
TIME CARD.—Taking eflsct Sunday
Aprill2 1896.
MAIN LINE.
North B’und STATIONB. Soouth Bund
Freight JNo.] 153. Daily W'3 gS asá St. PaulEx.,1 No.l08Dally. 1 Freight No. 154Daily. j
1.20p| 2.45p .. Winnipeg.. l.Ohp 5.30»
1.05p 2.34p *Portage Junc 1.16þ 5.47»
12.42p 2.23p * St.Norbert.. 1.28p 6.07»
12.22p 2.12p *. .Cartier.... 1.39p 6.25»
11.54a 1.56p *.St. Agathe.. 1.56p 6.51»
11.31a 1.45p *Union Point. 2.04p 7.02»
11.07a l.Slp *Silver Plains 2.17p 7.19«
10.31a l.lOp .. .Morris.... 2.35p 7.45»
10.03a 12.52p .. .St. Jean... 2.48p 8.25»
9.23a 12.28p . .Letellier ... 3.06P1 9.18».
8.00a 12.00p .. Emerson .. 3.25p 10.15*
7.00a 11.50a . .Pembina. .. 3.35p 11.15*
11.05p 8.l5a Grand Forks.. 7.20p 8.25p
1.30p 4.35a .Wpg. Junc.. ll.OOp 1.25p
7,30a Duluth 8.00a
g.30a Minneapolis 6 40a
8.00a ... St. Paul... 7.10
I0.30a ... Chicago .. 9.35p
MORRIS-BRANDON BRANCH
East Bounp W. Bound.
00 w b- .
co oa v-t 0Q <N r—l
o o 5 STATIONS. ó

Dominion of Canada.
Alsiart olre?Pis fy* millonlr manna.
800,000,000 ekra
í hvetiog beitilandi í Manitoba og Vestr-territórínnum iCanada
landnema. Djúpr og frábærlegafrjósamr jarðvegr, nægð af vatni og skógi, ’og
meginhlutinn nálægt j árnbrautum. Afrakstr hveitis af ekrunni 20 busheí, ef
vel er umbúið.
t inu frjósama belii
í Rauðárdalnum, Sáskatchewan-dalnum, Peace River-dalnum og umhverfis-
liggjandi sléttlendi eru feikna-miklir flákaY- af ágætasta akrlendi, engi og beiti-
landi—inn vídáttumesti fláki í heimi af lítt bygdu landi.
Málmnámaland.
Gull, silfi, járn, kopar, salt, steinolía o. s. frv. Ómœldir fiákar af kolanáma-
landi;eldiviðr því tryggrum allan aldr.
Járnbraut frá hafi til hafs.
Canada-Kyrrahafs-járnbrautin í sambandi við Grand Trunk og Inter-Colonial-
brautirnar mynda óslitna jámbraut frá öllum hafnstöðum við Atlanzliafí Ca-
nada til Kyrrahafs. Sú braut liggr um miðhlut frjósama beltisins eftir því endi-
löngu og um hina hrikalegu, tignariegr fjallaklasa, norðr og ver n
og um in nafnfrægu Klettafjoll Vestrheims.
Heilnœmt loftslag.
Loftslagið í Manitoba og Norðvestrlandinu er viðikent ið heilnœmasta í Ame-
ríku. Hreinviðri og þurviðri vetrogsumar; vetrinn kaldr, en bjartr og stað-
viðrasamr; aldrei þokaog súld og aldrei fellibyljir, eins og sunnar í landinu.
Sambandsstjórnin í Canada
gefr hverjnm karlmanni yfir 18 áragömlum og hveTjum kvennmanni, sem hefli
fiyrr familíu að sjá,
160 ekrur af Inndi
g ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á landinu ogyrk
A þann hatt gefst hverjnm manni kostr á að verða eigandi sinnar ábýlis
ðar og sjálfstæðr í efnalegn tilliti.
íslenzkar uýlendur
í Manitoba og canadiska Norðvestrlandinu eru nú þegar stofnaðar í 6 stöð m
Þeirra stœrst er NYJA ISLAND. liggjandi 45—80 mílur norðr frá Winnipeg’á
vestrströnd Winnipeg-vatns. Vestr trá Nýja íslandi, í 30—25 mílna fjarlægð
er aLFTAVATNS-NÝLENDAN. í baðum þessnm nýlendum er .mikið af ó-
numdu landi, og báðar þessar nýlendr liggja nær höfuðstað fylkisins, en nokkr
hinna. ARGYLE-NYLENDAN er 110 mílur suðvestr frá Winnipeg; ÞING-
VALLA-NYLENDAN, 260mílur norðvestr frá Winnipeg; QU’APPELLE-NÝ-
LENDAN um 20 mílur suðr frá Þingvalla-nýlendu, og ALBERTA-NÝLEND-
AN um 70 mílnr norðr frá Calgary, en um 900 mílur vestr frá Winnipeg. í
síðast töldum 3 nýlendunum er mikið af óbygðu, ágætu akr- og beitilandi.
Frekari upplýsingar í þessu efni getr hver sem vill fengið með því. að
skrifa um það: .
7.50p
6.53p
5.49p
5.23p
4.39p
3.5Sp
3.14p
2.51p
2.15p
1.47p
1.19p
12.57p
12.27p
U.57a
11.12a
I0.37a
10.13a
9.49 a
9.39a
9.05a
8.28a
7.50a
Number 127
Commissionei' of Dominion Lands.
Winnipeg
Canada.
2.45|4 Winnipeg.
12.55p '* '
12.34p
12.09p
11.59a
11.42a
11.20a
11.08a
10.57a
10.40a
l0.26a
10.13a
l0.03a
9.48a
9.35a
9.41a
8.57a
8.42a
8.35a
8.27a
8 13a
7.57a
7.40a
... Morris__
* Lowe Farm
*... Myrtle...
... Roland. .
* Rosebank..
. Miami....
* Deerwood..
* Altamont..
. .Somerset...
*Swan Lake..
* Ind. Springs
*Mariapolis ..
* Greenway..
.. Baldur....
.Belmont....
*.. Hllton....
*,. Ashdown..
Wawanesa..
* Elliotts
Ronnthwaite
♦Martinville..
.. Brandon. x
stop at Baldur
1.05p
2.40p
3.02p
3.26p
3.36p
3.53p
4.06p
4.26p
4.37p
4.54p
5.07p
5.21p
5.31p
5.45p
5.58p
6.19p
6.36p
6.52p
6.58p
7.08p
7.19p
7.36a
7.55p
for
5 30p
8.00»
8.44a
9.31»
9.50»
10.23»
10.54a
11.44»
12.10»
12.51p
1.22p
1.54p
2.18p
2.52p
3.26p
4 15p
4.G3p
5.23p
5.47p
6.04p
6.37p
T.18p
8.00p
meals
POR TAGELA PRAIRE BRANCH.
W. Bound
Mixed
No. 143 STATION8.
Every Day
Except
Sunday.
5.58 p.m
6.14 p.m.
6.19 p.m.
6.42 p.m.
7.06p.m.
7.18p.m.
7.25 p.m.
7.47 a.m
8.00 a.m.
8.30 a.m.
*Port JunctTon
*St. Charles..
* Headingly..
* White Plains
*Gr Pit Spur
*LaSalle Tank
*.. Eustace...
*.. Oakville..
*.. .Curtis. . .
Port.la Prairie
* Flae S’ationp
East Bound
Mixed
No. 144
Every Day
Except
Sunday.
12.25p.m.
2.10 p.m.
ll.44p.rn.
11.36 p.m.
11.12p.m.
10.47 p.m.
10.39 p.m,
10.26 a.m.
10.08 p.m.
9.49p.m.
9.30 p.m.
Stations marked—have no agen
Fre ght must be prepaid
Numbers 107 and 108 have throug
Pullman Vestibuled DrawingTioom Slee
ing Cars between Winnipeg, St. Paul an
Minneapolis. Also Palace Dining Car
Close connection at Chiengo with eastei
lines. Connection at Winnipeg Junctic
with trains to and from the Pacific coat
Forrates and full information coi
cerning connection with other lines, et<
aPPly to any agent of the company, or
CHAS. S. FEE. H. SWINFORD.
G.P.&.T.A., St.Paul. G 'D Agt Wp