Heimskringla - 28.01.1897, Blaðsíða 3

Heimskringla - 28.01.1897, Blaðsíða 3
HEIMSKRINGLA 28 JAN. 1897. Matur á reiðum höndum dag og nótt. Stærstur og skrautlegastur “Billiard” salur í bænum. Ekkert nema vönd- uðustu vín og vindlar á boðstólum. Pat. O’Connor, Eigandi. 50 YEARS' EXPERIENCE. TRADE MARKS. DESICNS. COPYRICHTS *o. Anyone sendlnj? a sketch and descriptlon may quickly ascertain, free, whether an invention ia probably patentable. Communlcations strictly confldential. Oldest ajrency forsecuring patenta in America. Wo have a Washington ofBce. Patents taken through Munn & Co. receiva •pecial notlre in the SCILNTIFIC AMERICAN, bcautlfully illustrated, largest circulation of any scientiflc lournal, weekly,terms$3.00 a year; |l..riO six mr-nths. Hpecimen copies and Uand £oo& on Patents seut free. Addresa MUNN & CO., 361 Uroadway, New York. C-VERY FAMILY SHOUI.D KNOW THAT V-V.m < :A V-AWj&i j t * p y-yry r. n'.i., i. 1;V.' . • ncdy, boih f- r 7V- F.K'Ja AIi und FX'i'i':! >.A'£» ír-, ard v.’< n- arfullalta quickaolion to r..lieYO d&aUeaa. , mne cur« for S«»ro ro.tt. fouKlts, flíillí, Hb;.irj'Sio'F.v, IT-‘.>-.••«*•it.orj* CvuaiUb, fbiMcr.t, aud ivU Lu\»ci Comi'Uiuie. PAIN-KILLEk & vrSaUls, N^Li»*i-S»o»C\, 8>yr* it\u<cr.it aud ivii Lu\»ciCoiuíiíu PAIN-KILLER U!rJ;nr«“.« Sli-It SJr.vlarl..., i'ain !n l!io I ...tli ur Hlilr, itJirtiiiuiíS.'U. ai.u Scuinlsi i.t. 7} AVM-T.'TT T I> rvorwmovAmV ■:’«. A ;i.UrL;LLCl\ MST Í.INÍMF’.T T' Ií l<ri»'"3 SPF.V.UY AAt> rF.Í.MANXNT BPI.IIP ] ll i-Hsm of í.rulsua, Culn, Sprnuus, Huvi-ro rtr. PAIK-KILLER Tíl&'Vti í<* Fnmer, rii'j'dri', Suitor* nn«l in ,1 Sh. s wantlii/ tt suodknii* »lwaya at híin.l, ni h.'Fk ’i 'i i'F iutcraiiii)’ e? extcnutlly wiiA 11 *tulír«r/of*iruitatintis. T-.lt** nono b .t Uie gcnui&e **Fi.aKY LAVld.' t>olil uverywueic : ’-jc. big bqttlA Verv Ittiuu tu.Lu, úut Y.Z Cmí Ny=fengin 60 pör af hneptum kvennskóm, ljómandi fallegum, með “patent’Meður á tánni. Venjulega verðið á þessum skóm er $1.25, en vér látum þá fara fyrir $1,00. ENNFREMUR 60 pör af flókaslippers kvenna, með saumuðum leðursólum, fóðraðir með ullardúk, með þykkri táverju. Meðan upplagið hrekkur fara þeir fyrir 80 cent. — Það eru enn eftir nokkur pör af 20 centa vetlingun- um góðu, fyrir karlmenn. E. KNIQHT & CO. 351 nain 5tr. Andspænis Portage Ave. Gáið að merkinu : Maður á hrafni, ELLEFTA BOÐORÐ “Þú skalt kaupa mjöl þitt, haframjöl og fóður handa skepnum þinum, af \A/M. BLACKADAR, 181 Higgin Street, VVinnipeg, svo þú fáir ódýrt brauð þitt og graut og fylli kvið skepna þinna.”. Þegar boðorðin voru skrifuð á steintöfluna forðum, komst þetta boð- orð ekki á töfluna, en að eyða iieilli t.öttu undir það, þótti of kostbært. Fyrir Jolin. Það er nýbúið að flytja í búðina bjá oss rnikið af allskonar JOLAVARNINQI sem verður seldur við mjög vægu verði. Það má einu gilda bvað þér þuríið til jólanna, þér getið fengið það alt í þessari búð. Þér þuríið ekki að ganga að því grublandi, að þetta er sannleiknr. Komið ! Sjáið ! Sannfærist! WM. CONLAN, CANTON, NORTH-DAKOTA. Pappírinn sem þetta er prentað á er búinn til af The E. B. EDDY Co. Limited, Hull, Canada. Sem búa til allan pappír fyrir þetta blað. MÖLDN BYRJAR NOV. $ Vinum mínum og viðskiftamönnum tilkynni ég hér með, að óg hefi nú keypfc The St. Thomas Roller Mills, og mala framvegis hveiti fyrir bændur á MÁNUDAG og ÞRIÐJUDAG í hverri viku, fj’rir 15 cents bushelið. Ég geri mér far um að framleiða gottmjöl og gera alla mfna viðskiftamenn ánægða. Mór verður sönn ánægja að sjá alia mína gömlu skiftavini og svo marga nýju sem vilja heiðra mig með viðskiftum til reyuslu. “Sanngirni og jafnrétti” er einkunnarorð mitt í öllum viðskiftum. Með þakklæti fyrir undanfarin viðskifti, er ég Yðar með virðingu. 1 J o. DALBY, &Er“’ $ •%■■+. **.*<*•-•*%-*%- Kapitöla. EBA Upp koma svik um síðir. F.I’TIR Mrs. E. I>. Fi. N. Nonthworth. Hún svaraði mínu þféfi — sendi mér ástúðlegt svar, en þver- neitaði að gera mitt heimilí að sínu heimili og barnsins síns. Hún kvaðst þakklát mér fyrir b.iðið, en að hús sem hefði verið iokað fyrir eiginmanni sínum gæti aldrei orðið skýli sitt. Eg skrifaði henni aldrei aftur. og ég þykist vita, Her- bert, að kún hefir kent þ6r að hafa óbeit á mér”. “Langt frá, herra minn”, svfiraði Herbert. “Hún gat hafa verið föður mínum trú, án þ-ss > ð beratil þín nokkuru hefndarliug. H ún sagði að þú værir iöfn lyndur maður, en að geðofsi stvmdum mætti meira ei\ dómgreindin. Þegar hún lá á banasæng sinni bað hún mig, ef ég nokkurntíma hitti þig, »ð skila kveðju sinni og að hún yðraðist þess hafa neitað þínu göfuga boðx”. “Máskó hetir hxin þá leyft að munaðarlaus sonur liennar tæki því boði?”s«gði Fellihylnr spyrjandi. “Nei, herra minxf! Hún sa ði ekkert um það”. “E11 hún mundi ekki hafa lmft neitt, á móti því?” sagði karl. “Frændi”, sagðlþá HetExert . “Ég þarfnast einskis. Ég liefi góða stöðu á skipinu ‘Susanna’, o1.1 skipstjórinn sýnir niér vinsemd”. “Þú hefir óskert stærilæti móður þinnar, Herbert!” sagði karl. “O/ég held móðurbróðnr síns líka !” gall við Kapi. tola. “Þey, þey, skjátan þín ! En geðjasí þér nú vel að þjón- ustu í verzlhnarskipi, Herbert ?” “Svona ! Ekki upp á það allra bezta, tn maður verðxxr að vera ánægðnr”. ' “Það er enganveginn nanðsynlegt fyrir son systxxr minn- ar, að niosra til »ð gera sér þ.ö að góðu. Og ef þxi vilt heldur komast ii herflotnskip—------ “Nei, h'.rra niinn, mér lízt síðiu :i þjónustn þar”. “Jn, hvað er það þá, sem þig fýær að gera?” spurði karl. "Kondu, drengur niinn, og vertn bororður. Þxx ert búinn að gefa það í skyn, að þii ert ekki fy Uilega ánægður þar sem þú ert”. “Þvert á móti sagði ég þ'r að > g 1.■ kti einskis, og að ég hlyti að ver.x, ánægður”. “Og, herra minn”, sagði karl, *‘þú skalt ekki vera á- nægður, nema þú svo viljir. Segðu mér ixú hvernig þér lízt á Iiermannastöðixna, xir því þér lízt ekki ,i fiotann ?” “Þaö i-r stórma' iileg staðu, herrit minn, og et'tirsóknar- verð”, svaraði Herbert. “Jæja, herraminn! Efþérlízt á tiermaunastöðuna, svo sknltu ganga i herinn ! Fjundinn sjáifur! Framkvæmdar ráðið, grefillinn tmfi páalla, liefir ekki auðsýnt mér neitt réttlæti, en þeir þora uauma't að neita mér uin að taka fr»nda minn á hermannastvól.mn í W. st Point, þegar ógfer fraux á það !” “A skólann í Wost Poipt !” tók Florbort upp og var auð- sxett að haun fagnaði. “Tá, drengur minn! A West I'oi•'‘ s' ólann.. Fg skal sjá tilþesshúná þegar óg fer un. Wa.öiugton á suðnrleið. Og viö förum á stað í fyrramálið með vagnlestinni. í millitíð- inui skaltti kveðjaskipstjóranu og koma svo til okkar hing- að. Því þú.verðtxr ^ð koraa með mér og gera Fellibyljahöll aðheimili þínu þangað til þú fer á skólanu”. “Mikill ágætis governor er liann sagði Kapitola. “Gæzka þín gougur alveg frarn if n Herbert. “Eg veit varla hvað íniklu 1 utn ég á nð taka. Erx fy.ir tilviiju maöxxr þinn um tiina — im g hh: xossi frændi okka.” jér. lierra minn”, sagði uf þe sum gófugu boð- rð ég samt samferða- hð irinnar. Ég sem sé ; i! að heitusækja ástxxð nnar, sem tiafa veriö ðir míu dó- Eg hefi gagn. )i ekVja o' ri dnga, umuiii. i” sagði einkaeoniir tiennar. 111 b.efir nú ofitn af ■inustu árin seiq fer af stað snður í Virgini x á morgpn, lega vini míua og móður miunar heít mér eins og móðir og bióðir, síðau m ekki s;,ð þau nú í tleiri ár og .iður eu ég fer nokkuð antaö verð ég að heimsækja þau. Get jafnvel ekUi komið undir þitt þakfyrri en ég liefi farið á furrd þeirra”. “Og hvcrjir eru þessn usl.úðlegxi vinir þínir, Heibert, og ivareiga þeir lieiuia?” spurði karl. “Ef ég get í nokkrn þjónað þeim, skal þeim vissulega lannað fyrir gæði sín þér til handa". “Já, vírt getxirðu gert þeini gagu, tierra nunn Herbert. “Þessir vinir eru íátæ Hún iiefir einbverntíma m'ó b yrir sér og syni sínum með s móðir mín lilði, þá eitmig fátæk ekkj.i, sameinuðn þærsínar litlu eignir og bjxiggu sam:m. Þegar rnóðir mín svo dó og ég vnr eftir munaði.rieysingi atlslaus tiu ára gamnll, i' ði þessi fáta ka ekkja uiér lixxsuskjól cg vann íyrir mér eins og syni sínum þaugað ti! ég skamrnnðist mín fyriraðéta fiá lienni og rcöi mig til sjómennsku”. “Göfuga koua ! Það skal hctmi gióðabragð þetta !” sagði Fellibylur. “Œjá, gerðu þaðfrændi !” sagðj Tíeibort. ‘ Eg meina ekki með því «ð þú skulir gefa þeirn peninga, eða lijálpa m é r til að gra ða. en ei þu giet-ir Uomið Traverstí á fram færi með að menta sig, ],■:'. vseri það g"íngt gjald. Hann er bráðgáfaður piltxir og snr.mHÍageskóiakennarilm lians hetír spáð því ottnr eii einusiniii, að h-.mn inur.i ryðja sér veg til nppliefOar og frnnxa, þó enn hafi iuuxr: ekki átt kost á aun ari mentun ntx þeirri sem i'æst á sunnndagaskóla. Æ, herra minn, ef þú vildir tefu honum tæklfn ri til að ineutast, þá mundi lisnn iljxitt diaga saiunn stórfé fvrir nu.Dur sína” “Þxx ert góður piltur,að liiðja })a:inig fyrir vini þína. en sleppa sjálfuni þi'r”, varð gamla m.nininum að ox’ði. "En ég liefi nóg bolniagn tii að bjálpa ykkur öllum ! Þ'í skaltfara á West Point skól 1111, cg Jþessl migi víntrr þinn skal fara á skóla og þnðan siðmi á hask"!a”. “Eu hvert á ég að fara. herra minn ?” spurði Kapi- tola. “A vitlausra spitala. rc.pin þimi”, svaraöi karl, sem sv° sneri sér áð lleibert og hvlt áfram : “Hva.ð ekkjuua snertir, Heibert, skai ég -já uni að liúu ekki líöi skort”. “Þú tekur lianu að þér sjáifur og giftist beunij; iieldurðu ekki þnð, frændi ?” gall viö Kapitola. “Get i r vel vr rið, api ki iturinn þinn! Þó okki væri tii anraisen a-' 1 ■ ta bana á lieimilinu til að luxlda í iiemilinn á þér I Og svs, Hoil i rt, } eJd «'g nð < g uiegi biðja þig að hriny ja fyrir n>ig ög biðja xiin katti, A’iðskulum íá okkur bolla cg sVo nltum við iickl ég aö skilja og fara að bxia okk ur undir ferðinu á morgun”. Herbert ..erði 1 >ett:x. Þe.r drnkku svo kiitið og kvörld- nst svo og fóVhvor til sinixa staifa. Morguninn eltir, að luorguuverði lokimui tóku þsu Fei!i- bvlur, Kapitola og Herbort eér sæti. í eiuuui vagninnnx á lostinni seui feiðbú ax var til 'Vaaiiington. l’ui ‘:\óidid náðu þau til Wáshington og tóku sór gistingu á Iiroxx ns-ticitvlinu. Daginn ettir lór l i liibyh.r ganili á fiind foreetans og síðan til hermálaráðherraHS og annara vaidmikilia embiettismatma Þegar iiami sxieri heini, aftur a l.ótelið var hann búinu að kotna ár siurii svo fyrir b"ið, að þáð var nokiuirnvegiun vist, að Herbert yrði tilnefndnr sem hermanna lærisveinn á West Point-skóla, Sama kvöldið tók karl sér’far fyrir þau þrjú með gufu- skipi, sem gekk til Kichmond í Virginia. Og írá Richmond héldu þau áfram viðstöðulaust með póstvagni, sem Kom við fjallþorpinu Tip-Top. Og þangað náðu þau að morgni dags á fjórða degi frá Washington. Hér var Wool gamli, hinn svarti heibergisþjónn majórins, kominn með hestana og vagninn, samkvæmt skeyti þess efnis frá húsbóndanum. Hér skiftust leiðirnar, Feliibylur og Kapitolaskyldu nú fara áttina heim til Fellibylj ahallar, en Herbert í liina áttina, til þorpsins Stauton. Þau sátu nú í stofu í gestgjafahúsinu til að tala saman nokkur orð að skilnaði og kveðjast. “Minstu þess, Herbert”. sagði majórinn, “að ég hefi allan vilja til að gera það ýtrasta sem í mínu valdi stendur til þess að ekkjunni góðu og syni liennar geti líðið vel. Þau eiga það sannarlega skilið fyrir að hafa iuxðsýnt eyni systur minnar svo mikið gott. Og þú atlmgar, að ég skoða það sem helga skyldu mína að greiða þá skuld mína. Og að síðustu: Minstu þess einnig, að ég vonast eftir þér að viku liðinni”. “Ég skal verða til staðins á stund cg degi, herra minn”, s varaði Hfrfcert, “og guð blessi þig, góði frændi minn ! Þú hefír drengilesra glatt mig með því að lofa mér að flytja þetta fagnaðarerindi til einmana ekkju og föðurleysingjans. Vertu sæll, frændi, — vertu sæl Kapitola. Ég fer að flytja vinum mínum gleðiboðskap — meiri miklu fagnaðartíðindi, enþeir sem alt ;if tiafa allsnægtir getsx gert sér nokkra luxgmynd nm”. Herbsrt kvaddi þau majórinn og Kapitolu með handa bandi og hljóp upp í póstvngninn rétt íþvi að liann var að fara af stað, Þegar vagninn var kominn í livarfsetti majór- inn Kapitolu upp í skrautvagn sinn, steig svo upp í hann og settist lijá henni — tiltæki sem gamli Mrool áleit hóflaust hneyksli. “Tarna ! Sagði ég ykkur ekki! tautaði Wool við sjálfan sig og hestana. “Eg sngði að liann mundi korna heim með unga konu og—þarna hefir hann farið og gert það !” “Frændi !” sagði Kapitola inn í vagninum: “Veiztu það, að þú spurðir aldrei um nafn þessara viua hans Herberts, og sem þú samt ætlar að rétta lijálparhönd. Og liann nefndi heldur aldrei nafn þeirra”. “Hvaða, iivaða ! Svoer aðtarna! Og mér fanst ég aldrei saknix nafusius. Hvernig er þessu varið, Kapítola? Held- urðu að hann hafi vísvitaudi dulið mig nafninu ?” "Nei, og langt frá. Hann talaði æfmiega um ‘Traverse’ og ‘móður lians Traverse’, og þú k.llaðir liana alxlrei annað en ‘vesalings ekkjuna’ og ‘fiítæku móðurina’ og ‘göfugu kon- una’ og þ:r fraineftir götunum, og um piltiun sem ‘dreng- inn liennar’, drenginn, unglinginn, hinn unga Travewe, vin Herberts o. s. frv. Ég vur að velta þessu fyrir mér livort þið Herbert gætuð um allan aldur lialdið úfram aö tala um þau, án þess einusinui að uefna ættarnafn þeirra. Og Herbert skildi svo við okkur, að hann nefndi þnu aldrei!” *‘Já, það er satt! Skollans klúður ! Það var undarlegt hugsunarleysi. En ég ska! skrifa honum undireins og ég kem heim og spyi ja lianu”. “Nei, frændí, bíddu heldur þangað til Herbert kemur aft- ur og vittu lxvað oft og hvað lengi liann talar um þau án þess að nafrigreina þau !” “Það er rétt, Kap.!” og karl hló að tillögunni. “Það ger- ir heldur ekki minsta nxun hvað þau heita. Mér er alveg sama um það, Ef ekkjan heitlr tildæmis Mrs. Tagfoot Wad- dle, skal ég álíta hana eins liáttstandandi eins og ef lnxu héti Montmorencie! Þarna þú, Wool! Gættu að hvað þú gerir! Þetta erljóti vegurinn !” “Það versta er mx búið, herra minn," svaraði Wooi “T>að versta er búíð, mistress ! Það sem eftir er. er reglulega yndislegt”. Kapitola leit þd xxt nm gluggann og sá þá bve ijómandi var myndin sem blasti við auganu. l'yrir neðan brantina sást lækurinn steypast niður fjalishlíðina um Skollablaup, Fyrir handan lækinn blasti við hvammur mikill ! fjallslilíð- mni og í lionum miðjum stóð Fellibyljahöllin skjalllivít og skíiinndi stórliýsMklasi, umhverfður af skócartrjám með bleiku og rnuðu liaustlaufi. * 9. KAP. Vinir Herberts. þakta og yfir þær til annara sveita, og með fram þeim ■ skamt frá þorpinu stóð dálitið liús úr grástoini. Garður all MURRAY & LANMAN’S FLORIDA WATER THE SWEETEST MOST FRAGRANT MOST REFRESHING AND ENDURINQ OF ALL PERFUMES FOR THE HANDKERCHIEF, TOILET OR BATH. hll DRUSSISTS, PERFUiViERS &HD OEHERSL ÖEftLEBS. ^orskir u’larknmltui* fyrír $1.00. Sendir kostnaðaiianst HEY.MAN BLOCK & KOMPS alþekta danska “sundhedssaldt” 20 og 35c. pakkinn í Bandar og Canada. Vantar umboðsmenn hvervetna. Skrif- ið á íslenzku, Norsku eða Ensku til ALFIIED ANDRRSÖX, thc Weatern Importer, 1310 Wash. Ave. So. Minneapolis. N orthern Paciíie RAILWAY TIME CARD.—Taking effect Monday August21. 1896 MAIN LINE. North B’und STATION8. boutli Bound Freight JNo. 1 155. Daily St. Paul Ex. No.l03Daily. - Þ-> 00 5 CL 0 ^ Y—1 d 6 r* ■** 03 ■&« •sS «- T—l Þ* 8.30a 2 55p .. Winnipeg.. l.OOa! 6 45p 8.15a é.44p “Portnge J unc 1.11 a ’i.iAlp 7.50a 2.28p * St.Norbert.. 1.2hp 7.7%) 7.í30a 2.14p *. Cartier.... l.B7p i uiííip 6.59a 1.55p *. St. Agathe.. 1.5Öp «00p 6.45a 1.46p “Union Point. 2.0ÖP 8 lTp 6.’23a 1.35p *Silver Plains ’2.14p 8 34j> 5.53a 1.20p .. .Morris.... 2.30P 9 OOp 5.‘28a 1.06p .. .St. Jean... 2 44P 9.9Up 4.52a 12.46p . .Letellier ... 3.04:1 y.55p 3 30a 12.’20p .. Emerson .. 3.25p n.oWp 2.30a I2.10p . .Pembina. .. 3.40p 11.46p 8.3 öp 8.45a‘Grand Forks.. 7.05p 7.56a ll.lOa 5 05a .Wpg. Junc.. lO.löp (i.OOp 7,30a Duluth 8 OOa 8-30a Minneapolis 6 40a 8.00iv ... St. Paul... T.10 10.30a ... Chicago . 9.35a MORRI8-BRANDON BRANCH \\ . Bound. úrsteini, sem nú var hrörleg orðin. Næst húsinu nokkur kræklótt uldintré. Húsliliðin sneri fram að vegui mn og voru ilyr á iniðjum vegg, en gluggi hvorumegin dyra Fram undan dyrunum var fornlegt lilið á steingirðingunn og lá tröð þaðan heini að dyrunum. í þessu gamla húsi bjuggu vinir llerberts, ekkjan Marah Rocke og Traverse sonur hennar. Hver hún var eða hvaðan hún kom var nokk uð sem enginn vis.si. Flún hafði komið til Staunton fyrir fimtán árutn, klædd í sorgarbúning, og leiddi þá með sér son sinn tveggja ára gainlann. Hún lxafði þá leigt þetta gamla steinhús fyrir utan þorpið, þvegið það, keypt í það dáliðið af húsbúnaði og búshlutum, sezt þar aðog haft ofan af fyrir sér og syni sínum með saumum. Nokkru síðar, þegar doktor Grayson dó og ekkja hans stóð eft.ir allslaxxs með ungan son sinn, var um að gera að liún fengi leigt býli með senx vægustum kjörum. Jafnframt vildi hún að býlið væri hreinlegt og loftið sem heilnæmast í nágrenninu. Kom hún þá auga á þetta litla steinhús, og af því hún haföi kynzt ekkjunni leitaði hún fyrir sér þar. Og Mrs. Rocke fagnaði yfir að geta þannig leigt lxelminginn af sinu litlft býii og létt þar með ofurlítið sín eigin útgjöld. Því fremur fagnaði húu yfir því, af því hún vissi að ekkja lækn- isins var svo ástúðleg kona. Það réðist því að Mrs, Gray- son ttutti í steiuhúsið litla. Þannig byrjaði vinskapur þcss- ara fátæku kvenna og sona þeirra, er smámsaman breýttist í sanna ást, — þá sórstöku ást sem er svo sjaldgæf í þessum lieimi. Til að spara sjm mest sameinuðu þær etni sín. Eldur í einni mafcrexðslustó na.gði háðum, eitt kerti lýsti báðum og eitt mathorð nægði þeim og drengjunum. Með þessu al- gerðg sambýli urðu þær og samrýndari en ella, jafnframt og þær nutu að meiri þægindd. þó g]öld öll yrðu minni, en ef hvor heföi uunið sér. Eitt rúm nægði báðum drengjunum og eitt rúm var nægilega stórt fyrir báðar konurnar. Og þrátt fyrir fátækt, þrátt fyrir soi’g. — önnur syrgði liinn dána, en hin hirðuleysi lifendanna, var Jxetta litla hýli samt heinxkynni glaöværðar og órjúfandi vinátta. !>axinig leið timinn til þess ekkja læknisiijs lagðist og dó, og frá þeitn degi gekk Mrs. Ilocke Herbert í móður stað, þang- að til liann þoldi ekki ekki lengur aðlita haua vinna fyrir sér. on hljóþ í burtu 02 komst í vinnu á skipi. En á hverju ári skx ifaöi Horbert fóstru sinni og bróður sínum góða, eins og hann kallaði Tniverso. En ekki liafði liann fongið tæki- færi eða tima til að lieinisækja þau nema þrisx’ar sinnum í öll þessi ár siöan lxann ilúði burtu. Veslings konan og Tra- verse vora nú stöku sintium farin aö hugsa að Herbert væri nú búinn að gleynm þeim. Það var orðið svo langt síðan | þau höfðu fengiö bréf frá honum. Þaö er kvöldstund og liðið mjög á haust, þegar ég nú bið lesarann að skyguast inn í þetta litla steinhús, hýli Mrs ltoche. East Bounp i ^ i * O Þ( ^ c; H 8.30a í-00| Winnipeft'.. l.OOftl 8.30p 1.05p .. .Morris,... 2.35p| 7.35p 12.43p * Lowe Éarm 2.53p 6.8 fp 12.18p *... Myrtle... 3.25p 6.04p 12.08p ... Roland. . 8.4 5p 5.27}) ll.öla * Itosebank.. 8.53(i 4.53p 11.37a ... Miami.... 4.06p 1 4.0'2p U.17a * Dearw ood.. 4.28(> 1 3.28p 11.04a * Aitamont.. 4.40(i 1 2.45p 10.47a . .Somerset... 4.58(> 1 2.08? 10.32a ♦Swan Lake.. 5.12p 1.35p 10.18a * Ind. Springs 5.2(>p 1.08p l0.02a *Mariapolis .. 5.87p 12.8?p 9.52a * Greenway .. 5.52p ! 1.56a 9.38a ... Baldur.... 6.20(1 11.02a 9.17a . .Belmont.... 6.42p 10.20a 8.59a *.. Hiltcn.... 7.00p 9.45a 8.43a *.. Ashdown.. 7.Up 9.2>a 8.36a Wawanesa.. •7.23 p 8.54a 8.28a * Eiliotts 7.32(1 8.29a 8 14a Ronnthwnlte ■7.45p 7.45a 7.57a *Martinville.. 8.02p 7.00a 7.40a .. Brandon... 8.10p| Number 127 stop a( Baldur for ö.4&p 7.t\ia 7 5Ca 8.45a 9.1da 9.47a LTa ll.lfa 1 .Otip í.aep 2.u?p 2.4fp «8.i?2p 4 ISp ö.02p 5.82p 6.t®p 6.19p ö.5Rp T.48p 8.80p meals POR TAGELA PRAIRE BRANCH. W. Bound Mlxed No. 303 Ecery Day ExcepJ; Sundaý. STATIONS. East Bonnd Mij.ed No. 301 Every Day Except Sunriay. 4.45 p.m. .. Winnipc-g.. 12.85p.ni. 4.58 p.m. *Port Junctioi. 12.17 a.m. 5.14 p.m. *St. Charles.. 1). öOa.m. 5.19 p.m. * Headingly.. 11.12a.nu 5.42 p.m. * White l’lains 11.17a.m. 6.06p.m. *Gr Pit Spur 10.51 a.in. 6.13p.m. *LaSalle Tank 10.43 a.rx^ 6.25 p.m. *. Eustace... l0.29a.ns. 6.47 p.m *.. Oakvilla.. jOOHri.m. 7.00 p.m. *.. .Curtis. . . 9 5(>a.ro. V.yOp.m. Port.Ia Prairie 9.80 a.nj. ____________* Flag S'MttpnS. Statiuns mark-a—*—bave »0 sgent. Fre glit rnust b“ prepaidr Numbers x0:> and 104 havc throii’st'.i Pullma i Vestibuleð Drsirin>• <1 fnenVVerjp íng C»rs between Winnipeg. S(. T’jmví .ií?ð Minneapolis. Also Pnlace Pi -r g (Væe, Olose conectlon nt Chicago w!*b, ivv titrc li’es. ConnectioD at Winnip. with trnins t-o and from ths Piu'1.”; c a‘« For ratea anri fnll lnSwn nt.ion roo. cernina: cnnrect.ion wit.h ot’xer !,i> applv to a»v M>eu.t of t.h > nompanv, or CID'S S FEE H. SWINFOtbD G.P &. T, A.ST. Paul G©n,A t Wpg

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.