Heimskringla - 25.02.1897, Blaðsíða 4

HEIMSKEINGLA 25. FEB. 1897.
Winnipeg.
Eldsvoði. Á sunnudaginn var brann
$6000 virði af eignum í Miami og $lo000
virðií Elkhorn, Man.
Borgið Heimskringlu.
Á laugardaginn 13. þ. m. gaf séra
Hafsteinn Pétursson saman í hjónaband
Mr. Óla Sigurjón Þormóðsson og Miss
Vigdísi Kristjánsdóttir.
Indlandshjálparsjóðurinn í Mani-
toba er nú orðinu samtals 8000 dollars.
— Eftir 20 daga söfnun er nú blaðið
‘Montreal Star’ búiðað fá saman í þann
sjóð rétt $35,000.
Því er fleygt fyrir annan sprettinn
og nú kemur sú fregn frá Toronto, að
Hon. H. J.Macdonald ætli að hætta við
dominion þingmennsku, en gerast leið-
togi conservativa á Manitoba-fylkis-
þingi.
Fylkis stjórnin hefir verið beðin að
útvega framlenging Northern Pacific-
brautarinnar f sumar komandi, á síðar-
töldum stöðum: Prá Belmont í Argyle
nýlendu um 50 milur beint vestur, og
frá Portage La Prairie til Rapid City,
um 60 milur vegar.
Febrúarm^nuður hefir verið um-
hleypingasamur ekki síður en hinir aðr-
ir vetrarmánuðirnir. Hörkufrost liafa
helzt engin verið í mánuðinum, en al-
drei heldur verulegir þýðudagar. Á
föstudaginn 19. þ. m. gekk í norðanhríð,
er hélzt fram um hádegi á laugardag.
Veður var milt en snjófall töluvert.
Mayor McCreary tekur við sínum
nýju störfum sem yfirmaður innflutn-
ingsagenta hér vestra 1. Marz næstkom
andi. Árslaun hans fyrir þau störf eru
sögð $2,200 Það er búist við að hann
sleppi ekki bæjarráðsformennskunni og
þar sem hann fær að minsta kosti $1200
fyrir þau störf, verða árslaan hans ríf-
leg í þetta skifti.
Ráðsmaður Hkr. hra. E. Ólafsson
fór afstaðí innköllunar ferð til Nýja
íslands á mánudagskvöldið var og verð-
ur burtu 10—12 daga. Jafnframt og
vér vonum að Ný-íslendingar kosti
kapps um að ferð hans verði ekki ónýt-
is ferð, megum vér fyllvissa alla aðra
viðskiftavini vora um það, að þó ráðs
maðurinn sé fjarverandi um stund, höf-
um vér allia beztu hentugleika á að
veita peningum mótöku ! Oss liggur á
peningum og oss er ánægja að taka á
móti þó ekki sé nema litlum hluta af
þeirri upphæð sem þessi eða hinn kann
að skulda'oss, því margt smátt gerir
eitt stórt.
Þessa dagana verður hafin vinna
við að umhyerfa stóru vöruhúsi 3
tasíu háu í leikhús. Það á að hækka
það um 10 fet og umhverfa því svo að
öllu leyti, að það verði óþekkjanlegt.
Þetta hús er að norðanverðu við Mc-
Dermot Ave, rétt fyrir vestan Main Str.
Samtímis á og að auka stórum við
Bijou leikhúsið og breyta því öllu frá
ofanverðu og niður úr gegn. Þegar að
gerðum öllum verður lokið er sagt að
það ieikhús verði þríðjungi stærra en
það er nú. Leikhúsið á McDermot
Ave., sem nú er verið að útbúa, á að
hafa sæti fyrir 1200 manns að minsta
kosti, að sagt er.
Kosningaúrslitiu í St. Boniface á
laugardaginn 20. þ. m. urðu þau, að J.
B. Lauzon var kjörinn fylkisþingmaður
með 180 atkv. umfram Bertrand. Ur-
slitin voru eðlileg, því Lauzon hafði
eindregið fylgi erkibyskupsins og klerk-
anna, en Bertrand ekki. Hann hafði
ekki verið ákveðinn í að segja skóla-
málssamninginn ótækan þangað til á
miðvikudag. Þá hefir hann þótzt sjá
að ekki væri viðlit að yfirbuga klerka-
lýðinn og skrifaði því bréf, þar sem
hann lofaði að hlýða ráðum erkibysk-
upsins. En það loforð hans kom of
seint. Hefði hann fengið 10 atkvæðum
minna, en hann fékk, hefði hann tapað
ábyrgðarfé sínu.
ÁTTATÍU AF HUNDRAÐI.
.ðist moir eða minna af hinum mjög
ppáþrengjandi sjúkdómi Katarrah
það að Dr. Agnews Catarhal
Powder er undrafult meðal
er vitnað af þúsundum
manna er læknast
hafa að fullu.
. Alex. Edmundson frá Rosemuth,
t,, segir: “Ég hefi haftcatarrh mörg
o : þjáðst fjarskalega. Eg hefi reynt
rg meðþl án þess Þau bættu mér hið
ísta. Ég tók eftir að Dr. Agnews
arrhal Powder var mikið auglýét og
tti mér því að reyna það, þó ég væri
>g trúlitill á bata minn. En hér fór
ur en ég hafði búizt við. því eftir
stu inntökuna fann ég batamerki, og
nú með sanni sagt. að það hefir
nað rnig. Ég hefi meðal þetta ætíð
hendina og reynist það ætíð óbrygð-
meðal við höfuðverk og kvefi. Það
nar þvínær á augabragði. Eg hefi
a ástæðu til að álíta það hið bezta
Vil við catarrh og mæliþví fastlega
) þvi við alla þá sem þj ist af þessum
ytandi sjúkdómi.
Þvíjler fleygt fyrir aðsambands
stjórnin sé í þann veginn að afhenda
fylkisstjórninni í Manitoba til eignar og
afráða alt ónumið stjórnarland í fylk-
inu. Af því á að vera sprottin þörfin
námulögum fyrir fylkið, sem fylki
stjóri minntist á í ávarpi sinu.Það er og
liaft*fyrir sátVað imiarT skamms muni
sambandsstjórnin borga fylkinu gamlar
skuldir, sem lengi hefir verið þrætt um,
að upphæð alls um $600,000. í þeirri
upphæð er meðtalið verð þinghússbygg
ingarinnar $250,000. Hafði sambands
stjórnin í’upphafi lofað að borga fyrir
þá byggingu, en dróg þá upphæð frá
árstillagi sínu, er til kom.
KLÆANDI, BRENNANDI SKINN
VEIKI LÆKNUÐ FYRIR 35 CENTS
Dr. Agnews Ointment læknar á ein
um degi Tetter Salt Rheum, Scald
Head, Eczema, Barber Itch, Ulcters ,,
allskonar skinnveiki. Það er mýkjand
og græðandi og hið óbrygulasta meðal
við öllum útbrotum á börnum.
Kostar 35 cents.
Kvöjdverðarsamkoma fer fram
Unity Hall á fimtudagskvöldið kemur
(4. Marz), til arðs Unitarasöfnuðinum
Það eru myndarkonur, æfðar í að veita
rausnarlega í heimahúsum, sem standa
f^’rir þessari samkomu, og er það nægi
leg trygging fyrir því, að kvöldverður
inn,—veitingarnar út af fyrir sig, verði
fyllilega 25 centa virði, en það er inn-
gangsverðið. Að auki verða almennar
skemtanir, ræður, upplestur, söngur og
hljóðfærasláttur, og er oss sagt að á
prógramminu séu menn sem sjaldan eða
aldrei hafa komið fram til að skemta
hér í Winnipeg. Það má óhætt segja að
verulega góðar veitingar og skémtun sé
í vændum í Unity Hall á fimtudags-
kvöldið kemur.
Paul Johnson heíir
Myndasyning
og Danz
A Albert Hall, i kvöld.
Nýjar ágætar myndir. Mr. Brady
skýrir myndirnar. — Byrjar kl. 8.
Aðgangur 25 cts. fyrir fullorðna.
15 cts. fyrir börn.
Skrá
yflr nöfn þeirra sem gefið hafa peninga
í sjóð til hjálpar því fólki í Árnes- og
Rangárvallasýslum á íslandi, er urðu
fyrir jarðskjálftunum síðastl. Ágúst og
Seotember:
Áður auglýst $1242,95
Safnað af I. V. Leifur Glasston, N.
Dak. $7.50 sem fylgir:
I. V. Leifur Glasston N. Dak. 1.00
Mrs Leifur “ 50
Octavia Sigrún Leifur “ 25
Augusta Victoria Leifur “ 25
Albert G. Leifur “ 25
Foster Johnson “ 1.00
MrsJohnson “ 50
Eggert .7. Erlendson “ 1.U0
Johann Björnson “ 25
Magnús Johuson “ 50
Mrs. R. Johnson “ 50
John Johnson “ 50
Björn Einarson Roseau Minn 50
Sigurður Guttormson “ 25
John Guttormsson “ 25
Samt.als $.1250,45
Winnipeg, 24. Febr. 1897.
H. S. Bardal.
Til kaupenda
Heimskringlu.
Þar eð 10. árgangur blaðsins er nú
allur kominn út, er vonandi að kaupend-
ur, sem enn eiga ógoldið fyrir hann.sýni
nú lit á að borga sem fyrst. Útistand-
andi skuldir blaðsins eru hátt á þriðja
þúsund dollars og má slikt kalla vanskil
í meira lagi, og vanskil sem koma sér
mjög illa fyrir fátæk blöð.
Það eru nú tilmæli vor, að þeir sem
eiga ógoldið fyrir síðasta árgang eða
fleiri árganga, sýni góðan hug sinn til
blaðsins, ekki einungis með því að taka
það, heldur með þvi að borga það lika.
Til þess að geðjast kaupendum blaðs-
ins eftir föngum, höfum vér afráðið að
gera þeim eftirfylgjandi kosti: Hver
kaupandi sem sendir oss $2,00, hvort
heldur fyrir næstliðinn eða eldri árganga
getur fengið hvort sem þeir vilja söguna
Kotungurinn” eða “Mikael Strogoff,”
meðan þær endast (af Strogoff eru til að
eins um 40 eintök), báðar i kápu.
Nýir kaupendur sem borga fyrirfram,
fá Heimskringlu og Oldina ásamt þeim
f jórum árgöngum sem þegar eru komnir
út af Öldinni og hvort sem menn kjósa
sér söguna Strogoff eða Kotunginn—alt
fyrir $1.50, — Öldin sérstök (4 árgangar)
fæst fyrir $1,25.
Engin blöð send til íslands nema
oorgað sé fyrir fram.
Heimskringla P.P.Co.
Kveldverdar=
Samkoma.
-og-
Agœtar SManir.
Nýir menn á prógramrai.
Unity Hall
Firatudagskvöldið 4. Marz,
Aðgangur 25 cents.
Orma-garður.
Hin hræðilega saga sem hér fylgir
er höfð eftir undirforingja í sjóliði
Bandarikja, sem nú um tima hefir verið
á einu herskipinu, sem er í Norðurálfu
Hann hafði sagt vini sínum í New York
söguna í bréfi sem hann ritaði honum
og þessi vinur hans opinberaði hana síð
an :
“Undir einu hegningarhúsi Spán
verja í Afríku er kjallari mikill, eða hólf
holað í bergið sem húsið stendur á. Nið
ur í þessa myrkvastofu eru þeir sendir
sem eru óhlýðnir yfirvöldunum, eða sem
unnið hafa einhverja sérstaka glæpi
Að vera rekinn niður í þessar holur niðri
í berginu, er hin hræðilegasta hegning
sem hugsast getur, þ'ví bæði er þar raka
samt, koldimt að heita má og fult af
ormum allskonar og skriðkvikindum.
“Það er betri snöggur dauði en löng
kvöl” segir máltækið og það á hér virki-
lega við. Aftaka er þakkarverð hjá því
að*lenda í þessa lifandi gröf. Þegar
fangarnir eru komnir þarna niður, er
uppgangan byrgð svo vel að útkomuvon
er engin. Ein einasta rauf er á gólfinu
með járngrindum fyrir og niður um það
op er snarað brauði og vatni einusinni á
dag, sem fangarnir svo sjálfir sækja er
þá hungrar. Þar niðri veit enginn um
tímaskifting, um dag eða nótt. Þar er
altaf sama svartnættið og missa fang
arnir venjulaga vitið fyrri en dauðinn
kemur til að leysa þá fráhörmungunum
Þegar mikill er aðburður sakamanna
eru stundum 5 og 6 menn látnir í senn í
hvert hólfið undir fangelsinu, en sem
annars er ætlað einum manni.
“Það bar til ekki alls fyrir löngu,”
segir bréfritarinn, “að 6 menn voru
reknir í eitt þetta hólf. Á öðrum degi
þegar vörðurinn hleypti matnum niður
um opið, heyrði hann aumkunarverðar
grátþrungnar bænir um hjálp. En svo
gaf hann því ekki neinn gaum. — hafði
fyrir löngu síðan glatað allri tilfinningu
Þessi skerandi neyðaróp heyrði liann
svo á hverjum degi upp frá þessu, er
hann kom með matinn, og að síðustu
lýstu ópin því, að þeir sem veinuðu svo
aumkunarlega, væru orðnir vitstola.
En hann gaf sig ekki að því að heldur
Svo tók hann eftir því að lyktuin, að
tekið var fyrir ópin og að maturinn sem
hann lét síga niður var ósnertur.
Fangaverðirnir álitu þá að allir menn
irnir (6) væru dauðir og létu opna gröf-
ina til að rannsaka það. En er þar kom
sást enginn þeirra. Þetta vakti undrun
mikla, en svo voru samt bráðlega 5
menn aðrir sendir í þetta auða hólf. Og
aftur byrjuðu sömu hræðilegu neyðar-
ópin og átakanlegar bænir um hjálp.
En svo fór þá sem fyrri, að enginn gaf
þessu gaum. Innan stundar tók fyrir
ópin eins og áður og eins og áður var
maturinn ósnertur og ekki örmull eftir
af þessum 5 mönnum. Voru nú þann-
ig farnir 11 menn,—horfnir algerlega
með húð og hári. Þá loksins fór fanga-
vörðunum ekki að lítast á blikuna. Þeir
sendu nú niður 3 sakamenn og meðþeim
3 embættismenn, trúverðuga, harðfenga
og vel vopnaða menn.
Svo liðu tveir dagar að ekkert bar
til tíðinda, en á þriðja deginum vissu
þeir ekki fyrri til en einn sakamaðurinn
rak upp átakanlegt neyðaróp. Embætt
ismennimir bjuggust til varnar, kveiktu
á skriðbyttu, sem þeir höfðu með sér og
— er ljósið kom sáu þeir það, er verkaði
svo á einn þeirra, að hann féll á gólfið
meðvitundarlaus af hræðslu. Óvenju
stór höggormur hafði komið fram um
rauf í berginu í einu horninu, og vafið
sig utan um einn manninn og var að
kreista hann, en hann æfti hástöfum
vitstola af örvinglun og hræðslu, er
hann braust um til að losa sig úr fang-
brögðum ormsins. Einn embættismað"
urinn brá þegar marghleypu í sigti og
er ekki að orðlengja það, að hinn voða-
legi höggormur lá dauður innan fárra
mínútna, en lífi mannsins varð bjargað.
Þarna hafði illkvikindi þetta lifað á
mannakjöti viku eftir viku. Mennirnir
voru verjulausir og ósjálfbjarga, en víst
herfang fyrir orminn, er sótt hafði einn
og einn í senn, þegar hann hungraði.
Stuttu síðar fannst annar slíkur högg-
ormur í sama greninu og sá fyrri skreið
úr. Höfðu þeir til samans étið 11 menn
svo víst var, á stuttum tíma.
Grimmir eins og Spánvgrjar eru við
sakamenn sína, hrylti þá samt við þess-
um hræðilegu afdrifum, og þó stjórnin
hefði í frammi alla króka til að hylma
yfir þetta, þá tókst það þó ekki. Fanga-
verðirnir gátu ekki annað en sagt sög-
una, — einum þetta atriðið og öðrum
hitt. Þannig eru farnir hver veit hvað
margir af Cubamönnum, því skipsfarm-
ur eftir skipsfarm af þeim vesjingum,
eru fluttir í þessar hræðilegu dýflissur, í
þennan ormagarð Spányerja á Afríku-
ströiidum.
Ræða
flutt á kvennfélagssatnkomu Mikleyjar
á nýjársnótt 1897, af Gunnari Gíslasyni:
Það er mjög eðlilegt og svarar vel
tilganginum, þar sem samkomur eru
haldnar, að tala þ.l um eitthvaö sem
getur glatt og frætt tilheyrendur og
aðra viðkomendur, sem að nota frítím-
ann. Það eru gömul spakmæli, sem
eignuð eru Kilon spekingi, að þrent sé
torveldast: að þegja yfir því sem leynt
á að vera; gleyma mótgerðum; og
brúka vel sína frítima. Það er ekki
svívirðilegra að ráðast á vopnlausan
mann, heldur en að tala illa um þann,
sem ekki getur afsakað sig. Forsjálnin
er æskunnar prýði. En glaðværð ell-
innar balsam! Eldurinn hreinsar
(reynir) gullið, gullið konuna og konan
manninn. Hinn mikli mannvinur og
spekingur Aþenuborgarmanna Sokrates
heimtaði þrent af lærisveinum sínum :
vísdóm, forsjálni og þögn. Einusinni
álösuðu vinir hans honum fyrir, að
hann heilsaði þeim sem ekki tók undir við
hann. Þá sagði Sókrates: “Því álas-
ið þér mér fyrir það, að hann er ekki
eins mannúðlegur og ég?” Önnur eins
heilræði og þetta ætti hver manneskja
að læra og leitast við að breýta eftir.
Hvað er líf og andi í mannfélaginu, ef
það er eins og það á að vera, ef það er
ekki kurteisi í framkomu sinni. Glað-
værð og góðsemi í orði og verki við ná-
ungann og skemtandi samltomur, sem
haldnar eru á hentugum tíma, þær
geta bezt mint mannsandann á hið um-
liðna, á það sem yfir stendur og um-
fram alt á að taka vara á og búa sig
undir að geta notið sem bezt, sér til
sóma og öðrum til gagns og gleði, hina
ókomnu tíð, og enginn tími á lífsleið-
inni er betur valinn til að gera það, en
þegar vír stöndum á þessum tímans
vegamótum, stöndum á þeim vegamót-
um, sem enda hið gamla ár og byrja
hið nýja ár. Fæðingardagur og dauða-
dagur eru merkilegustu dagar hvers ein
staklings, en gamlársdagur og nýárs-
dagur eru vekjarar þeir, sem ætíð geta
mint alla á, að nota vel hérverutímann
og gæta að skyldum þeim sem hvíla á
mannfélaginu í heild sinni, milliþessara
merkisdaga, sem ég mintist á, og nú á
þessari hátíðlegu stund stöndum vér á
þessum vegamó-um. Nú erum vér að
kveðja gamla árið með gleði blöndnum
söknuði, með yfirvegun og ýmislegum
athugasemdum um það. sem oss heflr
mætt á þessu nú útrunna ári, og svo
þakklæti við gjafarann allra góðra
hluta fyrir allar velgerðir hans viö oss,
já, alt, bæði blítt og strítt, sem oss hefir
mætt þetta liðna ár, og svo iungöngum
vér hið nýja ár með þeirri gleðiríku vou
og vissu, að það muni færa oss nýja
björg og blessun, færa oss alt sem hinn
algóði faðir álítur oss þénanlegast til
lífs og sálar heilla. Og hverjum er að
þakka öll sú ánægja og gleði, sem vér
njótum við þessi áraskifti ? Það er
fyrst þeim að þakka, sem öll góð og
fullkomin gjöf kemur frá, og þar næst
hinu heiðraða kvennfélagi Mikle.yjar,
sem stofnaðhefir þessa samkomu í þeim
tilgangi, fyrst, að kveðja hið gainla ár;
annað, að heilsa nýja nýja árinu; þriðja
að gleðja og hressa alla sem hingað
koma á þessa samkomu, og í fjórða
máta, að fá tækifæri til að geta sem
bezt auðsýnt bræðrum og systrum sín-
um á lifsleiðinni mannúð, gestrisni og
veglyndi, sem eru þær dygðir, sem að
þessum konum eru svo eiginlegar aö
allra dómi, sem þekkja þær rétt. Þær
eru byrjaðar að gera tilraunir að meuta
þá sem vilja taka þvi. Þær hafa geng-
ið á undan með ymsar fyrirmyndanir
til framfara í hússtjórninni. Þær hafa
stofnað lestrarfélag hér á eynni; og hver
af yður, kærn vinir og tilheyrendur,
getur sagt nú, hvað mikið og margt
gott þær láta af sér leiða í framtiðinni?
Það er enginn nema tíminn fær um að
leysa úr því. En eins og eldurinn
hreinsar gullið, gullið styrkir konuna
til nytsamlegra fyrirtækj, og góð kona
betrar, styrkir og gleður manninn, eins
vona ég að þetta lofsverða fyrirtæki
kvennfélagsins verði með framtíð til
sannarlegra framfara fyrir unga og
gamla, sem hafa vit, vilja og þrek til
að færa sér og sínum í nyt framkvæmd
ir og framkomu þessara heiðurskvenna.
Þær eru þeir réttu manrivinir mannfé-
lagsins, sem leitast við í orði og verki
að ganga á undan öðrum með góðu og
uppbyggilegu eftirdæmi. Góð orð og
áminningar til meðbræðra sinna eru
mikils virði. En samt hefir reynslan
sýnt það áöllum öldum að það er ekki
einhlýtt meðal, til að laga og bæta
mannkynið, ef hinn sem kennir sýnir
það ekki með verklegri breytni og fram
komu sinni. Það er beriding en ekki
alvara, og líkist sá lærifaðir heiðar-
vörðu með áttavita, sem sýriir ferða-
manninum stefnuna, en stendur sjálf
kyrr. En sá sem breytir’eftir því, er
eins og góður húsbóndi, sem segir við
verkamenn sina : Koniið með mér, ég
skal ganga á undan í öllum verkum, ?er
þið eigið aðgera; fylgið ótrauðir. Svona
er kvennfélagið okkar. Svona liefir
það breytt strax í byrjuninni og gefið
með því óræka vou og vissu, að það
muni eflast og aukast í því scm gott er
og nytsamlegt fyrir framtíðarvelferð
sinna félagsbræðra og systra.
Að svo mæltu þakkar kvennfélagiö
öllúm þeim sem heiðraðjJa samkom-
una með nærveru sinni, og óskar af
hjarta öllum til heilla og hamingju
bæði fyrir sál og líkama á þe.ssu nýbyrj
aða Ari, jái drottins nafni!
Gleðilegt nýár!
Tvo mánuði.
ÞAÐVAR TÍMINN, SEM LÆKN-
ARNIR SÖGÐU MR. DAVIÐ MOOR
AÐ HANN ÆTTI EFTIR OLIFAÐ.
Merkileg reynsla manns sem var veik-
ur og bjargþrota árum saman.
Hann reyndi sex lækna, en alt
var til einskis.—Hann á heilsu
sína að þakka eftirsögðu vinar-
ráði.
Tekið eftir Ottawa Journal.
Mr. Davið Moor er alþektur og vel
virtur bóndi og á heima í Carltonhérað-
inu, 6 mílur frá bænum Richmond. Mr.
Moorlá veikur í mörg ár, og læknarnir
komu sér ekki saman um hvað að hon-
um gengi og allar lækningatilraunir
þeirra hvers um sig urðu árangurslaus-
ar. Mr. Moor segir sjálfur svo frá sjúk
dómi sinum, og hvernig hann um síðir
fékk bót raeina sinna: ‘Ég kendi fyrst
meins mins, er ég var 69 ára gamall, og
var ég til þess líma mjög hraustur og
heilsugóðnr. Ég fékk fyrst mjög slæm-
an hósta og von bráðar þvarr máttur
minn og varð ég altekinn af veikinni.
Ég var svo fluttur til North Gower og
lét læknir þar skoða inig og sagði hann
sjúkdóminn mjög hættulegan og gaf
mér enga von um að égætti eftir ólifað
meira en 2 mánuði, Hann kvað sjúk-
dóm minn sambland af lungnaveiki og
hálsveiki, og gaf mér meðöl til inntöku
og rótarblöð til að reykja, til að lina
með þjáningarnar. Ég fór heim við
svo búið og datt mér ekki í hug að
reyna hvorugt, því ég var sannfærður
um að hann þekti ekki sjúkdóminn, en
hefði fengið mér lyf þessi að eins til
málamyndar. Tveim dögum síðar fór
ég til Ottawa og leítaði ráða hjá orðlögð
um lækni þar. Eftir að hafa skoðað
mig nákvæmlega ',gaf hann þann úr-
skurð, að það væri hjartveiki sem að
mér gengí og kvað það eins liklegt að
ég dæi þegar minst Varði. Ég afréð
svo að stjaldra við í borginni um tíma
og reyna hvort þessi læknir gæti nokk-
bætt heilsu mina. Hann skrifaði svo á
blað nafn mitt og heimili og sagði mór
að bera það í vasanum ef ég kynni að
verða bráðkvaddur úti á víðavangi. Ég
dvaldi lengi í bænum undir umsjón
hans og lækningatilraunum, en þar eð
mér batnaði ekki bjóst ég til að fara
heim og leita laeknishjálpar nær heimili
mínu. Ég var svo einusinni skoðaður af
lækni og gaf hann hiklaust þann úr-
skurð, að það væri alls ekki hjartveiki
sem að mér gengi, og sagði að margur
maður með veikara hjarta gengi á eftir
plógnum frá morgni til kvölds, Reyndi
ég svo meðöl frá þessum lækni um all-
langan tima, án þess mér batnaði nokk
uð. Eftir nokkurn tíma versnaði mér
mög og tók þá veikin þeirri breytingu,
að ég fékk slæmt kast af La grippa og
orsakaði það mikil sárindi í hálsinum
og herðum og var óg svo lasburða, að
ég gat ekki reist höfuðiðfrá koddanum.
Sex lækna reyndi ég svo hvern á eftir
öðrum, en í stað þess að batna fór veik-
in sifelt versnandi, Síðasti læknirinn
sem ég leitaði til ráðlagði mér að bíða
við þar til hlýnaði veður, og kvaðst þá
skyldi brenna mig, til þess að lina kvöl-
ina í hálsinum og herðunum. Ég var
kominn af stað tiL Richmond, til þoss
að láta brenna mig, og mætti á leiðinni
Mr. George Aryne frá North Gower.
Hann sagði mér svo frá hinum undur-
samlegu kraftaverkum, sem Dr. Willi-
ams Pink Pills hefðu gert. Eg kom til
Richmond, en í stað þess að leita læknis
fór ég inn í lyf jabúð og keypti mér Pink
Pills og lagði þegar af stað heim aftur
og byrjaði að brúka pillnrnar. Áður en
ég hafði lokið úr 2 öskjum var ég sann-
færður um að þær voru að bæta mór.
Ég hélt svo áfram að brúka þessar pill-
ur. og sjúkdómurinn, sem “læknarnir
höíðu ekki þekt og því ekki getað gert
neitt við, fór alt af þverrandí, og jafn-
framt hvarf kvölin úr hálsinum og herð
unum. Eftir tveggjs mánaða tima var
ég orðinn alheill heilsu. Nú er ég 77
áraog þakka guði fyrir að ég get farU
ferða minna og er heill heilsu. Ég held
enn áfram að brúka pillurnar við og við
og er sannfærður um að fyrir fólk á
mínum aldri eru þær hin bezta heilsu-
styrking. Eftir margskonar árangurs-
lausar læknirigatiliaunir'er ég sannfærð
ur um, að það er ekki annað en Pinlc
Pills sem hafa komið mér í hið ákjósan-
lega heilbrygðisástarid, sem ég Snú gleð
mig við’.
Dr. Williams Pink Pillsbæta blóöið
styrkja taugarnar, reka burtu alla sýki
úr líkamanum. Og í óteljandi tilfellnm
hafs þær læknað, Jiegar allar aðrar
lækningatilraunir hafa að engu orðið.
Þetta sannar að þær eru ein af hinum
undraverðustu uppfiridinguui læknis-
fræðinnar á þessari öld. Hinar einu
ektaPink Pills eru seldar að eins í öskj-
um og prentað 4 vörumerki vort : ‘Dr.
Williams Pink Pills for Pale People’. -
Variðyður á eftirstælíngum tig kaupið
að eins þær pillur, sem vörumerki vort
er prentað á öskjurnar.
“BJARKI,”
ritstjóri Þorsteinn Erlingsson,
langbesta blaðið sem gefið er út á ís-
landi. Kemur út í hverri viku. Kostar
að eins $1.00 um árið. Utsölumenn fá
góð sölulaun. Skrifið lil
M. PÉTURSSONAR,
P.O. Box 305, Winnipeg.
Fullkomnir demantar.
Hið eina óbrygðula í heiml
Býr þú til gólfdúka úr afklippum
og öðru þesskonar? Ef þú gerir það,
þá þarftu að lita heima hjá þór.
Það þarf ekki að taka það fram að
útlit þess sem þú gerir fer mikið eftir
hvaða lit það hefir. Þegar þú brúkar
fallega og sterka liti, þá verður verkið
ætíð fallegt og ásjálegt,
Mundu eftir því að þeir sem búa til
hin beztu gólfteppi og dúka í Canada
brúka hinn nafnkunna Diamond Dyé.
Diamond Dye eru hinir einu litir í
heimi sem reynast vel og gera það seirr
litað er utlits fallegt. Biddu þann sent
þu verzlar við ura Diamond Dyes og
taktu enga aðra liti.
The —gggg^.
Life Insuraiico Co.
Uppboig-aður höí'uðstóil $100,000
Vaiasjóður 216,531
Aðalskrifstofa í Winnipeg.
FORSETI:
Alexander Macdonald, Esq.
V ARAFORSETAR :
J. Herbert Mason, Esq.; Hon. Hugh J.
Macdonald Esq.; George F. Galt, Esq.
ST.TÓRNARNEFND :
J. H. Ashdown, Esq.; Hon. D. H. Mc-
Millan; A. D. Bertrand, Esq.; Jas.Red-
mond, Es([.; George R. Crowe, Esq.;
R. T. Riley, Esq.; E. Crow Baker.Esq.,
Victoria, B.C. ; VVilliam Logan, Esq.,
Carberry; Andrew Kelly, Esq.,Brandon;
T. B. Millar, Esq., Portage La Prairie.
J. H. Brock, ráðsmaður.
Þetta félag var stofnað til þess að
halda þeim peningum í landinu sem
borgaðir eru upp í lífsábyrgð, og til þess
að gefa þeim sem tryggja líf sitt hér
tækifæri til að græða á því að hér eru
hærri vextir goldnir af peningum en A
flestum öðrum stöðum. Hver ætli vildi
senda peninga sína til Englands,Banda-
ríkjanna eða Austurfylkjanna til að á-
vaxtast, þegar lánfélögin frá þessum
stöðum senda peninga hingað ? Finnið
umboðsmenn vora að máli eða komið
við á skrifstofu vorri. Vér þurfum að
fá umboðsmenn allstaðar.
Great Xort-West
Saddlery House.
Gnægð af allskonar reiðfari, hnökk.
um, kofortum, töskum og öllu því sera
lýtur að akfærum. Vér höfum einnig
á boðstólum hinn nafnkunna
“Chief «!lt «ael”
hjólhest (Bicycle).
Ef þér viljið fá frekari upplýsingar,
þá sendið eftir fallegum og vönduðum
verðlista. Vér sendum hann ókeypis.
E. F. HUTCHINGS.
519 .79aiu Str, Winni|»e}j
Isleiöinpm i Argyle
0
Kunngerist hér með, að ég undirritaður
hefi nú i annað sinn byrjað á skósmíði í
Glenboro. Auk þess að gera að skóm
og stígvólum, tek ég nú að mór að gera
við “Fur”-kápur, vetlinga o. s. frv.
Notið nú tækifærið, landar ! Ykkur
er kunnugt að ég er æfinlega viðbúinn.
að leysa verkið fljótt og vel af hendi.
Verkstofan á Aðalstrætinu í Glenboro.
Masfnús Kaprasíusson.
Vin og Vindlar.
BIIANDY,
WHISKEY,
PORTWINE,
SHERRY
og allar aðrar víntegundir, sem seldar
eru í Winnipeg. Allskonar öltegundir
æfinlega á reiðum liöndum.
Hvergi í bænum betri vindlar.
Alt með lægsta hugsanlegu verði.
H. L. Chahot,
Oegnt Ci*y lli-.il 513 Main Str