Heimskringla - 01.04.1897, Blaðsíða 3

Heimskringla - 01.04.1897, Blaðsíða 3
HEIMSKRINGLA 1 APRÍL 1897. The —» dreat West litfe Insurance Co- Uppborg'aður höfuðstóll $100,000 Yarasjóður 216,531 Aðalskrifstofa í Winnipeg. FORSETI : Alexander Maodonald, Esq. V ARAFORSETAR : -J. Herbert Mason, Esq.; Hon. HughJ. Maodonald Esq.; Oeorge F. Galt, Esq. STJÓRN ARNEFND : J. H. Ashdown, Esq.; Hon. D. H. Mc- Millan; A. D. Bertrand, Esq.; Jas.Red- mond, Esq.; George R. Crowe, Esq.; R. T. Riley, Esq.; E. Crow Baker.Esq., Victoria, B. C. ; 'Villiam Logan, Esq., Carberry; Andrew Kelly, Esq.,Brandon; T. B. Millar, Esq., Portage La Prairie. J. H. Brock, ráðsmaður. Þetta félag var stofnað til þess að halda þeim peningum í landinu sem horgaðir eru upp í lífsábyrgð, og til þess ad gefa þeim sem tryggja líf sitt hér tsekifæri til að græða á því að hér eru hærri vextir goldnir af peningum en á flestum öðrum stöðum. Hver ætli vildi senda peninga sína til Englands.Banda- rikjanna eða Austurfylkjanna til að á- vaxtast, þegar lánfélögin frá þessum stöðum senda peninga hingað ? Finnið umboðsmenn vora að máli eða komið við á skrifstofu vorri. Vér þurfum að fá umboðsmenn aUstaðar. Anyone sendlng a sketch and descrlptlon maj oaickly ascertaln, free, whether an invention Is probably patentable. Communications strictly oonfldential. Oldest aRency foraecuring patents tn America. We have a Washington offlce. Patents taken tbrough Munn & Cd. receive ■peclal notice in the SCIENTIFIC AMERICAN, beantlfully lllustrated, largeat circulation ot any scientiflc lournal, weekly, terms$3.00 a year; flA) six months. Specimen copies and IIand JBÖOK ON Patknts sent free. Address MUNN A CO.v 361 Brottdway, New York. PAIN-KILLER THE GREAT Family Medicine of the Age. Taken Internally, ItCures Dictrrhœa, Cramp, and Pain in the Stomach, Sore Throat, Sudden Colda, Coughs, etc., etc. Used Externally, It Cures Cuts, Bruises, Burns, Scalds, Sprains, Toothache, Pain in the Face, Neuraigia, fíheumatism, Frosted Feet. No artlclo cver att&ined to such unbounded popular- lij —Salem Obterver. Wecnnbenr testimony to the efTWcy of tlie Paln- Killor. We havo sern its maflrtc cffocta ln soothin« tho severest pain, and know it lw be a good article.—O’incin- naii Dispatch. Nothlng has yet snrpaned the Paln-Killer, which is the most valuablo larnily mediciue now in u&o.—Tenncsste Organ. It has real merit; as a moans of roniovinB pain, no medicine has acquired a reputation equ&i to Porry Davia’ Pain-Killer.—Kewport Neus. Peware of imitations Buy only tho genulne "Pxkby Davis." Sold evorywhere; large bottle, 26c. Very largo bottle, 6Uc. Vin og Vindlar. BRANDY, WfflSKEY, PORTWINE, SHERRY og allar aðrar vintegundir, sem seldar eru í Winnipeg. Allskonar öltegundir æfinlega á reiðum liöndum. Hvergi í bænum betri vindlar. Alt með lægsta hugsanlegu verði. H. L. Chabot, Gegnt City Hall 513 Main Str PATENTS PROMPTLY SECURED iend a btamp for our beautlful book "How to 1 btaniP lUl UUl UCUUUIUI vvvs* “Y." ‘j kciu Patent, “ What profitable to lnvcnt, and “ Prlzeson Patents.” Advice free. Feesmoderate. MARION <£ MARION. EXPERTS, Temple liuilding. 185 St. James Street, Montreai. Tlie only flrm of Uraduatc Engmeer# In tho Dominlon transacting patent buslncssexclusivcly. Mcntion this poper. ■í t VttiA** M Ji £Zrrv*il,sL» - SmjrZ ______- -tb er öllum öðrum betra. Búið tilhjá Thc It.vson & (jibNOii ÓO., Winnipeg KJORKAUP. Reimaðir Barnaskór að eins................80,50 Reimaðir kvennskór að eins................$u,75 Kvenna “'Prunella Buskins”................$0,50 Sterkir reimaðir drengjaskór..............$1,00 Reimaðir karlmannaskór....................$1,25 Kvenna “Pebble grain” hneptir skór........$1,25 Barna-slippers.................. 25, 35, 45, 60 c. Stofuskór fyrir kvenfólk 35c, 50c, 75c, 85c, $1,00 Vér þökkum íslendingum fyrir viðskifti þeirra við oss að undanförnu og vonum eftir að þeir haldi áfram að koma til vor framvegis. E. KNIQHT & CO. 351 riain Str. Andspænis Portage Ave Bréflegar pantamr afgreiddar hvert sem er. ELLEFTA BOÐORÐ “Þú skalt'kaupa mjöl þitt, haframjöl og fóður handa skepnum þínum, af WIVI. BLACKADAR, 131 Higgin Street, Winnipeg, svo bú fáir ódýrt brauð þitt og graut og fylli kvið skepna þinna.”. Þegar boðorðin voru skrifuð á steintöfluna forðum, komst þetta boð- orð ekki á töfluna, en að.eyða heilli töflu undir það, þótti of kostbært. Pappírinn sem þetta er prentað á er búinn til af The E. B. EDDY Go. Limited, Hull, Canada. Sem búa til allan pappír fyrir þetta blað. Kapitola. eða Upp koma svik um síðir. EFTIR Hlrs. E. 1>. E. N. Nouthworth. miskunnsemi af hálfu þessa manns. Hann sat nú um stund þögull og hugsandi, en spuröi næst: “Jæja, mín fallega Kap.! Hvað lengi hefir fú átt heima í Fellibyljahöll ?” ‘ Altaf síðan hann frændi minn, majór Warfield sótti mig til New York, þar sem ég hafði verið í skóla” (‘á götum og torgum bæjarins”, bætti hún viö í liuga sínum). “Hum ! Því reiðstu svona geyst, mín fallega Kap.?” spurði hann svo. “Af því, herra minn, að ég var hrædd við villidýr og negrana sem hafa strokið og eru í skógunum, en nú þegar þú ert með mér er ég óhrædd alveg og verð fegin, því nú má aumingja Gyp fara í hægðum sínum, og hann var orðinn þreyttur”. “Já, vesalingurinn. hann er þreyttur, ég sé það”, sagði maðurinn. “Hvað segirðu til þess að við förum af baki og lofum bestunum að hvíla sig ofurlítið. Gerðu það, og skal ég gera þnð lika og á meðau við hvílum ge^um við sezt við veginn og skrafað eitt og annað til skemtunar!” Kapitola leit til hans og sá að hann var virkilega í al- vöru. Hún viðurkeudi að þar var ekki um nokkra vægð að gera. “Ja, hvað segirðu, mín fagra Kap.?” “Ég held þaðsé réttast 1” svaraði hún. “Sama er mér”, og um leið beygði hdn dt að brautarjaðrinum og lézt vera að athuga jarðveginn með fram veginum. “Jæja, kondu þá! Eða þarf ég að hjálpa þér af baki ?” “N-ei-nei!” svaraði bún dræmt. “Ekki þarf þess, en það er ekki hentugur staður hérna, ef við ætlum að setjast. Skógurinu er fullur af nettlum og þyrnum !” "Jæja, kanské yið höldum þá ögn lengra”. “Já, við skulum fára ögn lengra, en ég vil ekki fara nema fót fyrir fót, því hesturinn minu er svo lúinn”. “Þú skalt ráða ferðinni algerlega, elskan mín góða/” svaraði maðurinn- “Mér er fórvitni að vita hvort skálkuriun ímyndar sér heldur, að ég só frámunalega einföld eða ein af þsim sem bu in er að sleppa sér út í soilinn ! Annaðhvort hlýtur hanu að hugsa. Það er það vissa’’. Þannig hugsaði Kapitóla. Héldu þau svo áfram þegjandi á að geia mílu vegnr, en þar nam hinn ókunni maður staðar og sagði Kapitolu að koma af þaki. “Jæja, hjálpaðu mér þá”, svaraði hún, og tók einnig f taumana og stöðvaði bestinn, en svo bætti hún strax við: “Mér geðjast ekki að þessum stað lieldur. Það er rétt á há- hólnum,og sjáðu til! Jarðvegurinn er fullur af grjóti! Nei; nei 1 Hér stansa ég ekki; það skal ég segja þér !” “Ég fer aðóttast að þú sért bara að nan> mig, fuglinn minn fagri !” sagði maðurinn. “En farðu hægi í þvi efni. Ég erekki gefinfyrir þessháttar góðgerðir!” “Og hvernig ferðu að hugsa þér að ég sé að narra þig?’’ spurði Kapitola. “Það sem ég segi er þetta, \ð ég er ófáanleg til að setjast á grjóthúlana þá arna fram með veginum. Ef pú vilt vera svo almetmilegur getur miklu lieldur verið að ég livíli þegar kemur ofan fyrir hæðina þá arna. Ég veit af ágætum stað fram undan skamt héðan, þar semgotter að sitja og skrafa. Þar skal ég sitja oe segia þér allar sögur mín ar, ogalíkt hiðBama verður þú að gera”. “Einmitt það ! En hvhr er þá þessi fallegi blettur?" ‘,Niðri ídalnuin fyrir neðan hæðina”. “Jæja, höldum þá áfram”. “Já, en farðu hægt, maður ! Miun hestur er uppgef- inn !” Þau héldu svo áfram niður brekkuna og fram á miðja flatneskjuna niðurnndan henni. Þegar þar var komið var ekkieftir nema fjórðungur dr milu til árinnar. Og skamt fyr- ir handan ána var Fellibyl jahöll og öryggisskýlið. Þar nam hinn ókunni maður staðar og sagði Kapitolu að nú skyldi hún komaaf baki, eða aldrei’ “Auðvitað!” svaraði Kapitola og stöðvaði hestinn. “Nú sérðu að ég efni loforð mitt!” •‘Maðurinn stökk af baki og kom til meyjarinnar. "Vertu nú varkár”, sagði Kapitola, “og láttu ekki pils- in mín flækjast í ístöðunum”. Um leið og hún sagði þetta, rétti hún sigupp í söðlinum, rótti honum hendina og mynd aði sig til að stökkva af baki. En í þvl sagði hún og hik- aði við: “Hamingjan góða! Hvaða ósköp er jörðin rök hérna í hæðinni!” “Ein mótbáran enn !” sagði maðurinn. “En raótbárur koma ekki að haldi lengur. Eg hefi ásett mér að tala við þig í næði ofurlitla stund og það einmitt í þessari lægð !” “Vertu mi ekki svona birstur !” sagði Kapitola. “Sérðu ekki að grasið er vot t? Ef ég sezt hérna skemmi óg reiðfötin mín og fæ að auki rammasta kvef”. “Hum!” var eina orðið, sem hraut af vörum manns- ins. “Ég skal segja þér mitt álit”, sagði Kapitola. “Ég er hvorki skemtin né vitur, svoað það þess vegna svarar ekki kostnaði að setjast hér til að heyra mig tala. en úr því þú vilt það endilega og úr því þú varst svo vænn að fylgja mér gegn um skóginn og úr því ég svo þar ofan 1 kaupið lofaði að koma af haki, skal ég enda það loforð mitt og setjast hór niður, þó grasið sé blautt ’. “Þetta likar mér að heyra”, svaraði maðurinn”. “En híddu nú við svolitið. Hefurðu ekkert sem þú getur breitt ágrasið til að verja fötin fyrir bleytu, — trjábol, eða stóran stein?” "Nei, góða min. éghefi ekkert, það ég sé”. “Geturðu ekkiléð mér hattinn þinn til að sitja á, heldur en ekkert ?” “Ha, ha! Eina gagnið að því yrði það, að þú flettir hann út eins og pönnuköku !” “Ja, það vissi ég nú líka!” svaraði Kapitola. “En heyrðu. Goturðu ekki tekið undirdekkið þitt og breitt, það á grasið. Það væri ljómandi sæti og þá gæti ég setið hjá þér og skrafað um heima og geima ! Bara ég má ekki vera of lengi, þvi annars fæ ég ákúrur þegar heim kemur !” “Ég skal ábyrgjast þig bæði fyrir ákúrum og kvefi”, svaraði maðurinu og fór þegar að spretta hnakknum af hesti sínum, til að ná undirdekkinu. “Þú verður svo lengi að þessu; er ekki bezt að hætta við það?” spurði Kapitola. “Ja, ég get ekki búið til sæti handa þér úr undirdekkinu nema ég taki það af hestinum fyrst”, svaraði maðurinn og hélt áfram að spretta hnakkgjörðinni. Svo tók hann klæðið, sem hæði var vandsð og fallegt, bar þaöút fyrir brautina og fór að breiða þ«ð á irrasið. Og þetta einraitt var tækifærið semKapitola beið eftir. Gyp hennar var oiðinn aflúinn ou hestur mannsins var rétt framundan lienni á miðri hraut- inni. Á meðaii maðurinn var að bogra við klæðið, hrá hún svipunui háti á I ft sló I ausa hestinn og rak upp óp un leið. Hest iriim fældist og [>aiit af stað sem vindur færi, 01 samtimis sló hún bétt í Gyp, sem þá einnij tók tii fótanna. Maðurinn leit upp. er hann heyrði iu ópið og svipuhöggin, ei það var um seinan. Hestarnir báðir voru á fleygiferð, hann stóð eftir tómhentur. Þessi lítla stúlka hafði gint hann hraparlega. Um leið og Kapitola hvarf fyrir sveig á brautinni, sneri hún sér i söðlinum og kallaði til mannsins : “Það er ekki auðgert að koma að hreysiketti sofandi, herra minn !” 17. KAP. • Bylur i Eellibyljahöll. Tunglið skein í heiði otr varpaði glitrandi silfurstöfum á ána og dalinn og húsaklasa majórsins, er Kapitola þeysti fram úr skóginum og út i ána. Straumurinn freyddi á síð- um reiðhestsins, en slysalaust gekk honum að komast yfir ána og upp á bakkann. Þegar Kapitola kom heim undir garðinn, skein tunglið á hina dökku ásýnd hennar Pitapat, sem sat þar og beið. “Hvað stendur til Patti að þú ert úti svona seint?” spurði Kapitola, er hún nam staðar við hliðið. “Ég hefi verið að bíða eftir þér, ungfrú Caterpillar !” svaraði Patti. “Hann húsbóndi gamli er í hræðilegu skapi, skal ég segja þér! Liggur við að hann sprengi þekjuna af húsinu með blótsyrðum og ofsa! Ég hefi svo beðið hérna, til þess að ráðleggjaþér að fara aftur fyrir húsið og koma inn um afturdyrnar og smjúga upp á loft. Eg skal senda Wool hingað til að hirða hestinn og svo skal ég segja húsbóndan- um að þú sért uppi í herbergi þínu og sofnuð fyrir löngu siðan”. “Þakka þér fyrir Patti. En alveg er óg hissa hvað þér er létt um að skrökva! En í þetta skifti skal ég sjá um að engillinn, sem hefit bókhaldið á hendi, þurfi ekki að setja niður lýgi í skuldadálkinn þinn mín vegna! Það sem ég ætla að gera, Patti, er það, að ríða beina leið heim að hesta- stjakanum, stökkva af baki og ganga fram fyrir majór War field”. “Æ, nei, góða ungfrú ‘Caterpiller’, gerðu það ekki. Hann drepur þig, þori ég að segja !” "Hver er hræddur?” svaraði Kspitola, og reið svo áfram heim tröðina milli grenitrjánna, nam staðar við stjakann og stökk af baki. Hún hélt upp kjólslóðanum með annari hendi og gekk livatloga eftir pallinum lieim að aðal dyrunum. Og þar sá hún það, sem var fullnægjandi til að reyna þor henn- ar og hug. Hefir þú nokkurntíma, lesari góður, -sóð tryld- an leó æða um i grindum sínum og öskra svo að drynur i öllum skálanum ? Ef þú hefir séð þvílíkt, getur þú gert þér hugmynd um hvernig Fellibylur gamli leit út, þar sem hann æddi aftur og fram um pallinn úti fyrir dyrunum. Kapitola var ný sloppin út úr hræðilegum háska, svo það sat ekki á henni að fara nú að hræðast eintóman vind og glymjanda. Hún gerði það heldur ekki, en gekk hiklaust, eins og ekkert væri um að vera, upp á pallinn og sagði-: “Gott kvöld, frændi!” Karl nam staðar snögglega og horfði á hana og var ó- frýnilegur. Hún bliknaði hvorki né roðnaði, en sagði glettn islega: “Ég þykist vita, að fynum, þegar þú stóðst í stríði á vígvellinum, þá hafi tillit eins og þetta skotið fjandmönnun- um skelk í bringu, en hvernig sem því er varið hræðist ég þó ekki minstu ögn !” “Ungfrú!” öskraði karl. “Að þú skulir vera svo ó- svifin að koma fram fyrir mig, og vera svo ofdirfskufull, svo blygðunarlaus, að tala til mín !” ‘Ja, nú gengur fram af mér!” sagði Kapitola og lést vera alreg hissa. “Það hefi ég þó aldrei heyrt fyrri, að það sé blygðunarleysi, ef lítil stúlka heilsar frænda sínum!” Karl æddi um stund um pallinn, sneri sór svo að stroku- lambinu, lamdi Stafnum í gólfið og sagði: “Segðu mér strax, unga kona! ogljúgðu engu um það, hvar þú hefir verið ?” Vitaskuld, herra minn, skal ég gera það. Ég hefi ver- ið á ferðinni til og frá um skóginn, gangandi og ríðandi!” “Eldur og brennisteinn !” sagði karl. “Þetta er ekkert svar. Ilvar hefarðu verið?” “ Ja, úr því þér er svo ant um að vita það, þá get ég sagt að ég hefi verið fyrir handan ána og upp um skóginn þeim megin og svo á heimleið þaðan aftur”. “Og hafði ég ekki fyrirboðið þér það, stelpa? Hvernig þorir þú að óhlýðnast mér ? Þú sem lifir á gjafmildi minni þ ú veslings flökkukindin, sem ég bjargaði úr sorpinu í New York ! og sem ég hefi kappkostað að umskapa í liefðar raey. En það sannast hér málshátturinn : “Það er ekki unt að gera silkipoka úr svínseyra !” Hvernig þorirðu að óhlýðn- ast mér, góðgerðamanni þímum, gamalleins og ég er og eins háttstandandi og ég er ! Ég, ég--------!” Karl kom ekki meiru upp fyrir ofsanum, en tók til að æða um pallinn. Kapitola treysti sér ekki til að hlýða á þessi og þvílík linjóðsyrði. Hún bara leit upp á karlinn og lýsti tillit henn' ar bæði undrun og hrygð. Svo sneri hún sér frá honum og gekk inn í húsið án þess að tala eitt einasta orð, en karl var einn eftirmeð ofsa sinn úti í fordyrinu. Þegat- Kapitola kom til morgunverðar morguninn næsta á eftir hafði hún fastsett sér það, að vænteins og henni þótti um Fellibyl, skyldi honum ekki líðast aðtala til sín þannig íannaðsinn. Hún skyldi gera honum það fyllilega skiljan legt. Þegar hún svo kom inn í borðstofuna voru þau sezt að borði majórinn og ráðskona hans, Karl var þá búinn að ná sér aftur eftir ósköpin um kvöldið. Lá nú vel á honum, og er Kapitola gekk inn leit hann við fleuni og sagði glaðlega "Góðan daginn, Kap.”! Hún leit ekki við honum ðg sýndi í engu að hún hefði heyrt til hans. “Hum! Oóðan daginn, Kap.! Heyrirðu ekki til mín?” Steinhljóð enn ! Kapitola heyrði hvorki eða sá, en rétti hendina eftir kaftibolla frá ráðskonunni. “Hum !” endurtók karl, og “Oóðan daginn, Kap! Eins og áður var þetta til einskis. Kapit 11 heyrði ekki en kepti við að smyrja handa sér bókhveitisköku. Hum !” sagði karl. “Það er eins og þú sagðir einu- sinni, að þögull fjandi er skárri en sá sem hávaðasamur er”. Ef nokkur kostur hefði verið mundi karl hafa þotið upp öskuvondur, þegar kveðja hans var forsmáð þannig. En sannleikurinn var, að reiði hans kvöldið áður hafði tæmt hann af reiðiefni, svoað nú átti hann ekki mikið efni í sæmi- lega reiði-hrotu. Hann borðaði því morgunmat sinn þegj- andi og gekk svo undireins út úrhúsinu. Kaþitola hugsaði sór að ‘tempraréttláta hegningu með Great Nort-West • Saddlery House. Gnægð af allskonar reiðfari, linökk um, kofortum, töskum og öllu því sem lýtur að akfærum. Vér höfum einnig é boðstólum hinn nafnkunna “€hief & Gael” hjólhest (Bicycle). Ef þér viljið fá frekari upplýsingar, þá sendið eftir fallegum og vönduðum verðlista. Vér sendum hann ókeypis. E. F. HUTCHINGS. 519 tl in Str, M innipey; BRISTOL j BRISTOL’S BRISTOL’S Sarsaparifla and SUCAR COATED PILLS The Greatest of all Liver, Stomach and Blood Medicines. A SPECIFIC FOR Rheumatism, Gout and Chronic Complaints. They Cleanse and Blood. Purify the All Druggists General and Dealers. N orthern Pacific RAILWAY TIME CARD.—Taking efiect Monday August24. 1896 MAIN LINE. North B’und | * STATIONÖ. soutfl Bounó Freight JNo.) 155. Daily KÍ? W‘3 58 Bh -H cC ^ St. Paul Ex.,'1 No.lC4 Dally. Freigbt No. 134 Daily. , 8.30a| 2 55p .. Winnipeg.. l.OOal 6.45p 8.15a 2.44p *Portage J unc 1.11» 7.00p 7.50a 2.28p * St.Norbert.. 1.2.’>p 7.2«p 7.80a 2'.14p *..Cartier.... 1.37p 7.30p 6.59a 1.55p *. St. Agathe.. 1.55p 8.05*) 6.45a 1.46p *UnionvPoint. 2.03p 8.17p 6.23a 1.35p *Silver Plains ‘2.14p 8.34p 5.53a 1.20p ...Morris.... 2.30p o.ocj 5.28a 1.06p .. .St. Jean... 2.44p 9.32p 4.52a 12.46p . .Letellier... 3.04p 9.í55p 3 30a 12.20p .. Emerson .. 3.25p ll.Oflp 2.30a I2.l0p . .Pembina... 3.40p 11.4öp 8.3ip 8.45a Grand Forks.. 7.05p 7.55« U.40a 5 05a .Wpg. Junc.. 10.45p 5.00p 7,30a Duluth 8.00a g.30a Minneapolis 6 40a 8.OO11 .. .St. Paul... 7.10 I0.30a ... Chicago .. 9.85a MORRIS-BRANDON BRANCH East Bounp O Cu II ái W . Bound. STATION8. miskunnsemi’, og undireins að morgunverði loknum fór hún þess vegna npp á loft og inn í herbergi karls og leit eftir hvað hún gæti gert honum til vinnuléttis eða þæginda. Sá hún þá tækifæri til að fóðra Stvöldskó karls og gera þá enn hlýrri og setja nýtt fóður í ermarnar á morgunkápu hans. Þau sáust ekki fyrri en við miðdagsverðarborðið. Sagði þájkarl glaðlega: “Hvernig líður þér, Kap?” Hún leit ekki við honum, en helti vatni í staup og drakk. “Nú, jæja! Þögull fjandi, og svo framvegis!” sagði karl og tók svo til óspiltra málanna við miðdagsmatinn. Að máltíðinni lokinni gekk karl strax burtu. Fór hann þá inn i ritstofu sína, en Kapitola tók aftur lil víð kvöldskóna og “etti í þá hlýtt og mjúkt fóður. Um kvöldið hittust þau aft- ur yfir borðum. "Jæja, Kap.! Er þöguli fjandinn ekki útrekinn enn?” spurði hann. Kapitola tók við tebolla frá ráðskonunni ,og réttikarli án þess að mæla orð. "Hum! Ekki farin enn! Veslings stúlkan ! Ósköp hlýt ur þetta að þreyta þig!” 8.30a 2.00i[ Wlnnipeg .. l.OOa 8.30p 1.05p .Morris.... 2.35p 7.35p 12.43p * Lowe Farm 2.53p 6.31p 12.18p *. .. Myrtle... 3.25p 6.04p 12.08p .Roland. . 3.45p 5.27p ll.Sla * Bo8ebanh.. 3.53p 4.53p 11.87a . Miami.... 4.0tip 4.02p U.17a * Deerwood.. 4.28p 3.28p 11.04a * Altamont .. 4.40p 2.4 5p 10.47a Somerset... 4.58p 2.08p 10.32a *Swan Lake.. 5.l2p 1.35p 10.18a * Ind. Springs 5.26p 1.08p l0.02a *Mariapolis .. 5.37p 12.32p 9.5*2a * Greenway.. 5.52p 11.56& 9.38» . Baldur.... 6 20p 11.02» 9.17a Belmont.... 6.42p I0.20a 8.59a * . Hllton.... 7.00p ð.45a 8.43a * . Ashdown.. 7.11p 9.22a 8.36a Wawanesa.. 7.23p 8.54a 8.‘28a * EUiotts 7.32p 8.29a 8 14a Ronnthwaite . 7 45p 7.45a 7.57a ♦Martinville.. 8.02p 7.00a 7.40a Brandon... 8.20p 6.45p 7.(J0a 7 50a 8.45a 9.10a 9.47«. 10.17« 11.16« 11.47a l2.28p l.OOp l.Söp 2.07p 2.4Bp 8.2«p 4 18p 6.C*p 6.19p tí.58p 1,43p 8.90p meals POR TAGELA PRAIRE BRANCH. W. Bound • East Bound Mixed Mlxed No. 303 STATIONS. No. 801 Every Day Everv Day Except Except Sunday. Sunday. 4.45 p.m. 4.58 p.m .. Winnipeg.. *PortJunctTon 12.35p.m. 12.17a.ro, 5.14 p.m. *St. Charles.. 11.50a.ro. 5.19 p.m. * Headingly.. 11.42 a.m. 5.42 p.m. * White Plains 11.17a.m. S.Oftp.m. *Gr Pit Spur 10.51 a.m. 6.13p.m. *LaSalle Tank 10.43a.ro, 6.25 p.m. *.. Éustace... 10.29 a.m. 6.47 p.m *.. Oakville.. l0.06p.ro. 7.0Up.m. *.. .Curtis. .. 9.50 a.m. 7.30 p.m. Port.laPralrie 9.30 a-m. * Flasr StatloDB. Stations marked—*—-have no agent. Fre ght must be prepaid" Numhers 103 and 104 havethrongh Pullman Vestibuled DrawingRoom Sleep ing Cars befween Wlnnipeg, 8t. Paul and Mlnneapolis. Also Palace Dining Cars, Close conection at Chlcago wlth eastera iines. Connection at Wlnnipeg Junctlor with trains to and from the Pacific coats Forrates and full lnformation con. cerning connectlon wlth other Uneg, etc.. apply to any agent of th > company.or CHAS 8.FEE H. 8W1NFORD G.P «&. T, A.3T. Paul 1 en,A. t Wp,;

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.