Heimskringla - 01.12.1898, Blaðsíða 2

• a-J —•'Ja~í*a.L>aUjí.L i. c.«
Heimskringla.
Ferð blaðsins í Canada o« Bandar. $1.50
nm árið (fyrirfram borgað). Sent til
fslands (fyrirfram borgað af kaupend
mn blaðsins hér) $1.00.
Beningar seudist i P. O. Money Order
iieKÍstered Letter eða Express Money
Order. Bankaávísanir á aðra banka en
Wmnipeg að eins teknar með afföllum
».
L. KaldwinM»n,
Útgefandi.
Office: Corner Princess & James.
P.O- BOX 305
Samkomulagið.
Þeir—ef nokkrir—sem hugsa
að alt leiki í ijúfri löð fyrir liberölum
hér í Winnipeg myndu fljótt verða
færir um að sannfæra sig sjálfa um
hið gagnstæða ef þeir tækju á sig
það ómak að lesa 2 aðal liberal mál
gögnin í þessum bæ, Free Press og
Tribune. Þau hafa í nokkra undan
farna mánuði úthúðað hvort öðru út-
af skoðana mismun á flokksmálum
og flokksmönnum. Tribune, sem er
aðal máigagn Greenway stjórnar
innar, heldur því fram að það sé
rétt að láta hag lands og þjóðar sitja
í fyrirrúmi fyrir hag flokks eða
stjórnar, í umræðum opinberra mála
En ekki flytur það þessa kenningu í
nafni fylkisstjórnarinnar lieldur
nafni ritstjóra blaðsins, Mr. Richard
sons sem er einn af þingmönnum í
ríkisþinginu í Ottawa. Hann held
ur því fram að liberalflokkurinn hafl
svívirt sjálfan sig með því að rjúfa
öll sín loforð við þjóðina á hínn ó-
drengilegasta hátt. En sérstaklega
er hann reiður við hann fvrir aðgerð-
ir hans í Yukon. Free Press á hinn
fjóginn. sem er eign C. P. R.-félags-
ins, en undir aðalráðum Mr. Siftons,
hins núverandi innanríkisráðgjafa,
síðan liaiia takk tveim millíónum
dollars meira að félaginu fyrir bygg-
ing þess á Hrafnhreiðursbi^utinni,
heldur en það hafði samið um við
gömlu conservative-stjórnina að
byggja þá braut fyrir, heldur þvf
fram að Mr. Richardson og Tribune
hafi aldrei verið liberal og að þeim
beri ekki að dæma um gerðir hinnar
núverandi Ríkisstjórnar, enda sé alt
sem Mr. Sifton, húsbóndi þess gerir,
gott og blessað. Því er dróttað að
Tribune ritstjóranum að allar aðflnn-
ingar hans við gerðir stjórnarinnar
séu sprottnar af persónulegri reiði
hans yflr því að Mr. Sifton gerði ekki
blað hans, Tribune, að málgagni
sínu, heldur kaus Free Press til að
þjóna sér. Tribune svarar aftur því
að Sifton, sem fyrir 2 árum gat ekki
borgað lítilfjörlega skuld sem hann
var í og hafði í mörg ár verið í við
Winnipegbæ, þótt hann gæti keypt
tíuþúsund dollara hús strax og
hann kom til Ottawa og eití öðrum
tíuþúsundum I húsbúnað og veizlu-
höld þar neðra, hafi nú borgað $40,
000 fyrir svo stóran part í Free
Press eigninni að hann hafl blaðið
algerlega á sínu valdi í öllum málum,
og alt þetta hafl hann getað gert
með $7,000 árlegum launum og eftir
að eins tveggja ára vinnu. Tribune
heldur því fram að það sé svo sem
auð séð hváðan efnin komi. Þar
sem C. P. R. og Sifton séu I félagi
með bladið og brautina og fleira
En þennan félagsskap telur Tribune
hið mesta skaðéæði fyrir liberal
flokkinn, og segir að fólk mætti eins
vel ætla sér að uppbyggja sléttur
norðvesturlandsins með fóíki frá
- stjörnunni Marz eins og að hugsa að
liberal-flokkurinn geti notið tiltrú eða
virðingu almennins, svo lengi sem
hann hafl nokkurt samneyti við C.
P. R.-íé)agið. En auðvitað er þessi
aðferð stjórnarinnar í fullu samræmi
við aðrar gerðir hennar. Liberalar
hafa nú í 18 ár barizt á rnóti þessu
félagi á sama hátt og þeir börðust á
móti conserveative-flokknum, en þeir
voru ekki fyr komnir til valda held
ur en þeir breyttu stefnunni í tilliti
til félagsins alt eins og í tilliti til
conservative-flokksins. Þeir gerðu
félagið að sínum bezta vini og hafa
gert alt sem í þeirra valdi hefur
staðið til þess að auka sem mest afl
þess í landinu. Eins hafa þeir við-
haldið tollvemdarstefnunni uálega
óbreyttri nema ef telja skyldi það að
þeir hafa aukið tollana á flestum
nauðsynjavörum sem vinnulýðuriun
þarf að kaupa. Alt þetta telur
Tribune vera rangt af flokknum og
segir skilyrðislaust að hann hafl tap
að tiltrú manna í norðvesturlandinu
fyrir þetta athæfi sitt og fleira. Að
blaðið hafi nokkuð fyrir sér í þessu,
má meðal annars sjá af fundargern-
ingi í liberal-félagi bæjarins frá 15
þ. m. Þar kom fram uppástunga
um það að fundurinn lýsi traust.
sínu á Laurier-stjórninni og Mri
Sifton, en ekki var nafn Siftons fyr
nefnt í sambandi við uppástunguna
en að því var mótmælt með breyt-
ingaruppástungu þess efnis að Siftons
nafn s<‘ fráskilið uppástungunni.
Það var Mr. Bethune, kaupmaður,
sem hélt fram sakargiftum á móti
Sifton, kvað það óhrekjandi sann-
leka að í stað þess að vera í ráða-
neyti Mr. Laurier’s sem fulltrúi
norðvesturlandsins þá væri hann þar
sem fulltrúi fyrir C. P. R.-félagið
Þessu til sönnunar benti hann á að
Mr. Sifton hefði nýlega getið þess f
ræðu að vöruflutningamálið væri hið
jýðingarmesta mál á dagskrá Canada
nú sem stendur. En að hann hefði
jó ekkert gert til að greiða úr mál-
inu, heldur að eins flœkt það og gert
örðugra viðfangs með samsæri sínu
við C. P. R. -félagið, vitnaði í samn
inginn um Hrafnshreiðursbrautina
Mr. Bethune benti enfremur á Daup-
hin-brautarmálið, sagði að Dominion
stjórnin hefði lagt 2 millíónir dollars
til þess að hún yrði byggð, en samt
hefði Sifton rekið lagafrumvarp í
gegn um Manitobaþingið sem veitti
æssu félagi $8,000 á hverja mílu af
brautinni, sem hefði verið meira en
hefði kostað að byggja hana og með
gessu hefði félagið getað stungið
Dominion tillaginu í vasa sinn
Þeir , hefðu þannið fengið t v æ r
m i 11 i o n i r DoIIars fyrir ekkert
Stórþjófar hins opinbera!! — Um
Yukon-brautarmálið kvaðst hsnn lít-
ið vita annað en það að þar ættu
sömu mennirnir hlut að mái sem
mynðuðu Dauphin-brautar félagið
Þetta kvað liann vera lykillinn að
því leandarmáli hvers vegna C. P
R.-félagið hefði algerlega gefið blað
sitt Free Pre^ í umráð Mr. Siftons
Ef þetta og margt fleira, sem Mr.
Bethune sagði, hefði verið sagt af
andstæðing stjórnarinnar, þá hefði
hann verið hrópaður niður. En hér
var um góðan liberal rð ræða, mann
sem var meðlimur Iiberal-félagsins
og hann talaði ekki að eins fyrir sig
sjálfan, íheldur fyrir heilan hóp
manna eins og glögglcga kom í Ijós
þegar uppástungan var borin upp,
að vísu gekk hún í gegn, en það var
aðallega með atkvæðum þeirra
manna,—um eða yflr 30 sem allir
hafa atvinnu hjá stjórnunuin sum-
ir hjá Dominion stjórninni en flestir
hjá fylkisstjórninni.—Með þeim sem
greiddu atkvæði með uppástung-
unni voru allir þeir Islendingar sem
hafa atvinnu hjá stjórnunum, að
undanteknum póst þjóni Oliver.
Og segir Tribune að þeim hafl verið
hóað saman og reknir f liberal-kví-
arnar til þess að frelsa Sifton frá því
fundurinn samþykti vantraust
sitt á honum.—Svona er nú sam-
lyndið innbyrðis.—Það er komið svo
Iangt að heilir hópar manna sem
kalla sig ltberal er farið að hrylla
við rotnun ráðgjafanna og hina sví-
virðilegu meðferð þeirra á landsins
mestu velferðarmálum og hvernig
æir selja sjálfa sig og skoðanir sínar
í hendur auðfélaga. Hvernig þeir
kasta út fé landsins í millíóna tali
og rjúfa sín helgustu loforð við
þjóðina:
Á meginlandi Evrópu er enginn sá
Þjódflokkur til að ekki geri hann kröfur
til að hafa fyrstur fundið Arneríku, en
þó hafa flestir eignað Columbusi heiður-
inn alt til þessa. Menn höfðu margt að
segja út í þetta og ýmsar sannanir, en
þær voru þó vafasamar. Enginn efað
ist um harðfengi Norðmannanna' Eng
inn efaðist um hreysti þeirra að þola
hina hörðustu norðanstorma. Alt til
þessa höfðu menn ekki fundið nógu
áreiðanlegar sannanir, en nú ero þær
fundnar
Það var Jón nokkur Shipley sem
fann þær eftir langa leit í skjalasafninu
í Vaticaninu í Róm. Þar fann hann
skjöl þau sem hrinda öllum kröfum
Spánverja til fundar Ameríku. Voru
það skjöl mörg frá páfastóli til erki-
biskupsins í Þrándheimi, sem á þeim
tímum var yfirbiskup kirkjunnar
Ameríku. Ná skjöl þessi upp til 12.
aldar, í þeim er talað um hrtattmynd-
un jarðar og skoðanir vísindamannanna
um legu Vesturheims, um stjórnfræði
og dulspeki austurlanjla, um sögur frá
hinni fjarlægu Síberíu (Köldu Svíþjóð),
umaneginland mikið handan við eyja-
keðjuna miklu og svo nm fundi þá sem
voru aðalefni bréfanna.
Þessi skjöl úr Vaticansafninu segir
Shipley að sanni það, að formenn róm-
versk-kaþólsku kyrkjunnar hafi vitað
af álfu þessari hinni vestlægu löngu áð-
ur en Spánverjar komu að ströndum
hór og sanna þau svo að ómögulegt er í
móti að mæla, að engilsaxneski þjóð-
flokkurinn hefir fyrstur fundið Ame-
ríku.
Shipley segir meira að segja að 50
árum áður en Columbus fann Amerfku
hafi hinir rómversku biskupar haft
landabréf er sýndu legu Ný-Englands
ríkjanna, sem nú eru á austurströnd
Norður-Ameríku.
Afleiðingarnar af þessu eru augljós-
ar. Þegar þeir höfðu þessar upplýsing-
anir þessar séu tafarlaust gerðar heyr
um kunnar. svo að heimurinn sjáihvort
vér eigum ætt vora að rekja.”
En hvað þessa atburði alla snestir
þá eru hinar norrænu frásögur um
Ameríku æfagamlar.
Heiðurinn að finna fyrstur Ameríku
á Eiríkur hinn rauði, fór hann land-
flótta frá írlandi og tók sér bólfeftu á
íslandi.
En þar þótti honum þröngt um sig
°B byf?úi sér skip, flutti á það vistir og
sigldi út á haf,— hann vissi ekki hvert
og kærði sig ekki heldur hvar að landi
bæri. En hamingjan leiddi hann að
eyjn einni í útsænum mikla, sem hann
kallaði Grænland, til þess að aðrir
skyldu fremur dragast þangað og setj-
ast þar að.
A næstu ferð hans til Grænlands
var með honum sonur hans og var hann
meiri ofurhugi en aðrir og hélt lengra
vestur og fann þar land þakið vínberj-
um og kallaði Vínland. En alt til þessa
dags er Rhode Island og MaSsachusetl s
að suðaustanverðu purpurarautt af vín-
berjum á haustin.
En hinn harðfengi sonur Eiríks lét
sér ekki þetta nægja, heldur sigldi hann
suður á við þangað til hann kom að ár-
ós miklum og hélt upp eftir ánni yflr
strengi mikla og margar aðrar torfærur
og lenti loks á skógivöxnum bökkum.
Þeir sem á sumarkvöldum hafa ró-
ið upp hinn krókótta Charles River er
líkir i mörgum kröfum sínum. Auð-
vitað er hægt að bera þeim hið sama á
brýn, að stefnuskrá þeirra sé rituð með
þvi eina augnamiði að ná i atkvæði, en
ekki fyrir flokkinn að breyta eftir þeg-
ar völdum hefir verið náð, um það vil
ég ekkert segja í Canada. En eitt er
víst, að hér hefir reynslan sýnt og sann
«ð, að þar sem Populistar eða umbóta-
flokkurinn hefir komist til valda, hafa
stórkostlegar umbætur verið gerðar,
fjöldanum til blessunar.
G. A. Dalmann.
[í tilefni af minnisleysi Mr. G. A,
Dalmans um fyrirsögnina á grein hans
í Heimskringlul dags, 10. Nóv., skal
þess getið, að sú fyrirsögn var svo:
Réttlætiskröfur Lögbergs nokkuð
mislitar. Fylgi þess verður að greiðast
í gulli af stórþjófum hins opinbera.”
—Þetta getur hver sem vill sannfært
sig um, með því að skoða handritiðá
skrifstofu Heimskringlu.—Útg.]
j Fullkomnast *
i
i
Fataverzlun
bænum, bæði smásala og heildsala I
Alt nýjar vörur, ekki melétnar eða
natslitnar af að flæajast á búðar-1
hillunum. Komiðnllir og sann-
færist, og njótið hinna beztu kjör-
kaupa sem nokkru sinni hafa boð-
íst í þessum bæ. Við höfum ailtj
sem að fatnaði lítur, stórt og smátt'
Munið eftir nýju búðinni,
EASTERN
CLOTHINQ HOUSE
WlIOLESALE <fe RETAnV
—570 Main Str.—
J. Cíenser, eigandi.
m
Svar til Hunfords. t
\
»
»
\
;
:
Háttvirti ritstjóri’:-
Ég bið yður að birta fyrir mig eft-
irfylgjandi línur, í tilefni af fréttabréfi
sem hr. Jónas J. Hunford, Tindastól P.
O., sendi blaði yðar og sem birtist 3.
Nov, þ. á.
Þar er hr. Hunford að bera til baka
sumt af því sem ég skrifaði í fréttagrein
frá Calgary 8. Ágúst, sem birtist í Lög-
bergi. Síðan grein hr. Hunfords kom
ar um landið, þá var það engin ýkja
, n ,. ,,, , _ | ut hefi ég fengið bréf frá roörgum helztu
fellur milli hmna bláu hæða, hafa mátt bændum í Albertanýlendunni, sem ]áta
sjá Norembega-turninn rísa yfir trjá- í Ijósi álit sitt á þeim atriðum sem Mr.
toppana á norðurbakkanum. Þar var | Hunford hefir svo stórkostlega hneyksl-
S. Gudmundson,
Notary Public.
ITIoiintaiii, JI. I>ak.
Útvegar peningalán gegn veði
f fasteignum, með lægri rentu
en alment gerist. Svo að þeir
sem þurfa að fá peningalán eða
að endurnýja lán á löndum sín-
um í haust, geta sparað sér pen-
inga með því að finna hann eða
skrifa honum áður en þeir taka
lán hjá öðrum.
það sem Leifur lenti. Og þangað verð-
ur leiðÍD þeirra eem leita vilja að förum
þeirra er fyrstir fundu land þetta.
Svar frá Dalmann.
ast á í grein minni.og tek ég hér að eins |
fram kafla úr nokkrum af bréfum þeim,
því ef ég skrifaði alt er þeir rita mínu j
máli til stuðnings, þá muudi það taka
upp of mikið rum í blaðinu, Það fyrsta
er Mr, Hunford finnur athugavert er
verðið á osti. Hann segir það hafi ver-
ið “Maí, Júní, Júlí og Ágúst 8—9 cts.
pundið,” en ég hafði sagt það 9—11 cts,
Gott og vel, ég tók ekki fram verðið |
" t urolba 111"
þraut að sigla yfir höfin þangað sem Lriidi um hin ýmsu mA1 er mestum hitft
I skrifar : “Hr. Hunford segir að bænd-
ur hafi ekki fengið 9—llc. fyrir ost pd.
Miklir versiunarmenn erum vér, Hrólf-
ur minn ! Þar sem kanpmenn í Innis-
fail seldu ostinn óskorinn 12Jc, pundið
en ef þurfti að vikta hann sundur. þá
15c., en þó heldur Mr. Hunford óhugs-
andi að við gætum selt hann sjálfir ljc,
mlnna til nágranna okkar, en þeir gætu
fengið hann í búðunum.” Mr, Christian
Fundin Ameríka.
A þessum tímum þegar hvað eina í
Ameríku er Ameríkumönnum svo und-
ur kært, hefir borgari einn í Bandaríkj-
uuum orðið þessvísari, að Spánverjar
þurfa ekki að hreykja sér hátt yfir því
að hafa fundið heimsálfu þessa og að
þeir eiga enga kröfu tíl þess að hafa
stofnað hér fyrsta ríki og menning.
Þegar menn voru sem óðast að
guma af Columbusarsýningunni, þá
grunaði Þá sízt, að sá tími mundi koma
er hinn enskumælandi heimur héldi
fund Ameríku hátíðlegann í minningu
Engilsaxa.hreysti þeirra og þrautseigju
Árið 1893 grunaði menn sízt að
næsta heimssýningin mundi bátfðlega
halda hundrað ára minning þess, er
hinn vígrakki norðmaður í fyrsta sinn
kysti hina ungu brúði sína, Ameríku.
En þó mun svo verða.
Það er siður vor hér, þegar kosning nema fyrir vissan tíma úr árinu, og
ar eru um garð gengnar, að hætta rif-1 siirifar mér þessu viðvíkjandi meðal
______t_______„ ,m, annars Mr. Sigfús Goodman einn af
þeir vissu að landið mnndi vera og til-jhafa valdið, en Lögberg auðsjáanlega beztu bændam nýlendunnar : "Hvað
einka svo sjálfum sér heiðurinn af fund- fylgir ekki þeirri reglu. Blaðið hótar GÍ' viðviiiur ^1* er Það satt að hann
I , hefir verið seldur fyrir 8—llc, pundið ”
inum. mér þrælatokum einhverntíma í fram- , , ... '
.... . . , , , . , , ' póstmeistarinn Mr. Jóhann Björnson
En eftir að kyrkjan í Róm hafði tlðlnni' ef ef? ekk1 Ren vr«n fyrir fyrir-1 • •* — - -
fyrst fengið fregnir um fundinn, þá sðf!>nlnni' ^att að segja hefi ég ekki
réði hún f fleiri hundruð ár yfir Iandinu f a umtíliaóri grein.og man ekki ...
sem fundið var i Ameriku. Það er því V^ T kE,D ta,að l0SaSt I ?r~m™ ’ Þar S6m kanfimenn f fnnis
^ við allan vafmng i því máli, vil ég
ekk, að undra þó að Columbus gengi benda ritstj. Lögbergs á að skoöahand
vel fðr sín er hann lagði upp í ferðina að ritið hjá ritstj. Hkr. Þeir ritstjórarnir
finna lönd þessi sem hann áður vissi ættu að geta samið um vopnahlé sín á
hvar voru. milli á meðan skoðunin fer frara. Löe-., . , ,,,.
Svo segist Shipley e.nmg hafa orðið eerg seg.r eg rangfær, fjárdratt þejrra Christianson skrifar : "Yfir Febrúar
þess vísari, að annar fræðimaður i Norð- er blaðið hallar að brjóstura sínum með 0g Msrz fengum við lOc. fyrir pd., Apr.
urálfu hafi fundið önnur skjöl er sanni mestu b.íðu. En í hverju sú rangfærsla 9c., Mai 8£c. Nú í November er hann
hið sama og styðji sannanir og álykt- erinnifalin. getur blaðið ekki um með 9Jc. og eflaust fer ostur mjög bráðlega í
anir 8(nar elnu orði' Hvað viðríkur 'Tammany’, 10c. pd., út úr búð er hann 12$ og 15c.
iiefi ég það að segja, að ég hefi aldrei p<fl
Segír ha, H að Amerikumennn megi fylt þeirra flokk, og leiði því hjá mér Næsta atriðið sem hneykslar Mr.
nú vera glaðir og stoltir af þvi, að þeir að taka svari þeitra. Það skal eftir- Húnford er að ég sagðiað margir bænd-
eigi uppruna menningar sinnar aðrekja látið þeim sam finna köllun hjá sér, ef ur hér hafi 500 pd. af mjólkádagyfir
til siðbetri og mannúðarrikari manna nokkrir erJ að taka svari stórþjófa sumarmánuðina Hann segir að það
en Spánverjar eru og héðan í frá munu Éf? yfirgaf Repúblíka fyrir 12 árum síð- ™esta '^®111 n°Lkur 'lati ilaft sé 280 pd. á
Ameríbumenn U. „„
tilraunir til að Iáta þá fá það sem þeir þau raeðo1’ er flokksfonngjarnir brúka lýsingum sera ég hafði við hendina í
eiga. frændsemi og upptök menningar 1,1 að 'toma fram vilja sínura, voru það sinnið og má vera að mér hafi
og ætternis og landafunda, sem þeir alt °g óhoU; Þar stjórllarfyrir* skjátlast um nokkur pund. En Mr. Ch
,. . komulag er eins og hér; lýðveldi í það Chnstianson skrifar mér, að hann hafi
eiga að rekja til hinna frægu norrænu . , , . ,, .., . . „ . , , ’ , . , ,
minstaað nafninu. selt til jafnaðar v.rka daga í Ágústmán
'ðr"ttrr !,rriá'Aroge,'Þ*rs,1,1
‘ ‘ ,Þ‘ " Btjúraim t sjá]f„Q han„ ” k b'utu3 «' “>• <W
þft o„ losar við K “«>''“»■* °‘"""1'«"'“'
. . Þá hefði hann enga astæðu haft að álita skrifar liann : “3. Ágúst þegar ég
annars væru Spanverjum skyldugir um. | að gullmenn hefðu sigrað. Auðvitað gizkaði á við þig hvað mikið væ.i I
var fríslátta silfurs ekki hið brennandi mjólkurdúnkum mínum, mun ég hafa
spursmál í þeim ríkjum er ég til þekki, saSt 470 pd. Nú iefi ég litið yfir mjólk
nema hafi það verið meðal alþingis- urreKistur mitt, og þar sé ég að þann
mannaefnanna. Nebraska endurkaus 1111101 508 p<1’’ en aðgætandi er,
þá þingmenn er kosningu náðu fyrir I aÖ Þ011* var 2 daKa mjólk.”
tveimur árum; einnig ríkisstjóra og
Tíminn, sem er aldanna spegill, hef- ríkisráðaneyti. svo það verður ekki
ir birt aðnýju leyndarmál þau sem svo betnr séð, en að Nebraska hafi sömu
lengi hafa hulin verið. Og lok þessarar gjaldmíðilstrú og ríkið hafði 1896.
atburðaríku aldar munu sannarlega En bvað má þá segja um Minn6-
vera upphaf nýrra tima, þvi að nú vit-1 sota? Mr. Lind fyigdi Repúblíkum frá | ssra menn eru jafn efnaðir, því hér eru
engir ríkir og engir fátækir, Mr. Hun-
ford svarar : “Að hér séu fátækir menn
Nu er tírainn fyris ykkur að dusta
rykið og rusiið úr skápunum ykkar, og
fylla þá svo aftur með nýtt leirtau fjta
l liina Hall. Þar fáið þið bezta»,
ódýrastan og margbreyttastan varning
í bænum.
CHINA HALL,
572 Nain Nt.
Þetta tnunu þeir meta að verðugu
þegar þeír halda hina næstu þjóðminn-
ingarhátíð árið 1900, einmitt 900 ára af-
mæli landtöku Leifs Eiríkssonar árið |
1000.
“Old Grlory, American Navy
and her brave Defenders.
er nafnið á Ijómandi myndabók, sem
inniheldur mörghundruð ágætar ljós-
myndir, bæði af öllum herskipum
Bandaríkjanna, með nákvæmri lýsingn
af þeim, stærð, ganghraða, vögnum og
mönnam o. s. frv., fjölda af kortum og
266 Ijósmyndir af mönnum, sem fórust
með herskipinu Maine, og ðllura helstu
hershöfðingjunum i sjó- og landhern-
um. — Ljómandi Ijósmyndir af hetjun-
um Dewey, Hobson og Schley; allarfyr-
ir ‘25cents. 1 ljómandi silki vasaklútur
25 cts. virði, fyrir 10 cts. 1 Album með
myndum af Dewey, Hobson, Schley og
8 silkiklútar fyrir 1 dollar.
Sendið peningaávisun, silfur eða
frímerki til
1 J. LAKANDER.
Maple Park Kane Co. 111«. U: S. A.
Svo er þriðja atriðið og eiginlega
það eina sem mér finst nauðsynlegast
að svara, þar eð það skemmir nýlend-
una í augum þeírra tem ekki þekkja
hana eða Mr. Hunford. Ég sagði að ég
hefði í enga íslenzka bygð komið þar
um vér loks uppruna vorn og vitum að œskuárum og þangaðtil á útnefningar
tilveru vora í liðinni.núverandi og kom-
andi tíð þurfum vér okki að þakka
neinni óræstis óveru þjóð eins og spán
verjar eru
Og aldrei gat tíminn verið hentugri
fyrir uppgötvun þessa en einmitt nú
Nú eru Bandaríkin sem vöknuð af
draumi og einhuga sem einn maður.
Þeim er heilsað sem merkisbera frelsis-
ins af hinurn undirokuðu og kúguðu og
heimta þau frumburðarrétt sinn.
ekkí með ósönnum líkum eða ágizkun-
um, heldur með órækum sönnunum á
svörtu og hvítu.
Það er því engin furða að Iieyra
það að embættismenn stjórnarinnar í
Washirigtori hafa fylgt með áhuga rann
sóknum Shipleys og stutthann sem þeir
gátu.
Hann segir á þessa leið : “Þjóðin
er vöknuð og hefir krafist þess að sann-
fundinura mikla, er haldinn var í St, [ —— ■——-•— .........
Louis 1896, þá fanst honum flokkurinn ætla ÓK auðvelt að rökstyðja, menn sem
kasta sinni pólitisku trú [og beygja kné bUtt áfram HÖa sk°rt & da8lef?U brauði
_ . _ „ u þess fylstu merking, menn sem með
sin fyrir annarlegum guðum. Hann „ . ; , . •. •
Hao-öi h,{„n-A •_ a , i alln mögulegri viðleitni geta naumast
sagði því skilið við flokkinn og hefir aflað sér 0R sí»„m; viðurværis. en líða
s.ðan barist óháður fyrir sannfæringu tilgnnanlega vöntun á daglegum klæðn-
sinui, og náði nú kosningu í ríki, sem aði og nauðsynlegustu áhöldum bæði
oft hefir gefið Repúblíkum 50,000 meiri utan húss og innan.” Einn merkur
nluta. bóndi í nýlendrinní skrifar mér : ”Um
Viðættum annars ekki að senna hnn«ur8delég Þ.að
um pólitík, égogritstj. Lögb Allir " Tfí aní* f 0tg“ 61n*
•» i . , . _ K ar op hafi við litid ad stydjast, nema ef
v.ta að hann er en.dregmn flokksmaður það skyldi tilheyra houum sjálfum.
frjalslynda flokksins, se.n mótfallinn er Hann er maður fátækur, en má sjálfum
einokun og óþörfum tollálögum. Hann sérog sínum dæmafáa amlóðaskap um
vetur því ó.nögulega fylgt Repúblíkum | kenna að mestu leyti, því hann byrjaði
KOMIÐ inn hjá Harry Sloan,
rÍl'.'S RESTAURáNT
Dunbar hefir umsjón yfir vínföng-
unum, og þið fáið meira fyrir pen-
inga ykkar hjá honum en nokkrum öðr-
um í bænum.
Sloans Restanrant
—523 Main St.—
Jakob Guðmundsson
—bókbindari—
177 Miing Str.—Herbergi Nr. 1.
Uppi yfir verzlunarbúð þeirra
Paulson & Bárdal.
Kol
hérsyðra. því flokkur sá fylgir hinni
gífu.legustu hátollastbfnu sem þekt er,
og auk þess hefir hann verið skjól og
skjöldur allra éinokrara, alvegeins og
mig minnir að Lögberg hafi ásakað
andstæðinga sína um fyrir norðan
lendamærin. Það geta því ekki verið
deildar meiningar um það. að Liberalar
í Ca .ada ogReform-Dornocrats hér eru
ekki með minna en margir aðrir í þess
ari byggð. sem eru nújhér um bil allír
orðnir vel efnaðir menn og'þurfa þess
vegna ekki að kvarta um vöntun.” —
Mr. Ch. Christinson skrifar: ‘‘Sultar
volu vælið sem hann (Hunford)Jframset-
ur í Hkr. það er mér óskiljanlegt. því
ég þokki hér engann sem líðurfsult með-
al Islendinga. Húnford sjálfur auðvit-
að á fremur bágt, einhver sá allra fá-
og Brenni.
Lebigh—Anthracite kol
IN.SO toiinld
Smiðjukol
$9 00 “
American lin kol
$7.50
Souris kol
$4.50

ti
D. E. ADAMS,
407 MAIN STR.