Heimskringla - 23.02.1899, Blaðsíða 1

Heimskrmida
XHI. \R
WINNIPEG, MANITOBA 23, FEPRtJAR 1899.
Frjettir.
Markverðnstn viðburðir
hvaðanæfa.
Onia iost jói niii heíit verið beðin af
mart'Mieinii i Meiidiuefiid fiá. mörKum
borgniii í Ontai io að brey a svo núgild-
andi lfiiruni. að hér eftir megi leggja
skatta i eiu'tni st.itetisbrauta og ann-
arafila°ii svo seni stolpavíra. brauta-
teina, talpiæði, latljós ou velar þser,
sem t'Ota''ai ern tilfratnleiðslu þess, og
á eignir gas. inálpiáða, vatnsfélaga og
og a .....i.. sliiv. a félaga. sem æskt er
eftir að virt sé til peninga, og þar af
leiðandí til sUatta á savna hátt Og pn
vat-eiiiiir eiiistaklinga Einnig bað
nefndi" uiu að bæjarstjórnum væri
leyfl að lens. ja . skatta á st i ætisbrauta-
vagi.a ems og a lausafé. Þessu svar-
aði fo' ætisráðherra Hardy á þá leið,
aðþað\æii talsvetður skoðanamunur
hjá fólki uni |>etta iiiál og að það væri
jafnau tvær bliðar á iDiiii bverju. En
áhii e bóuiiin kvað hann líklegt. að það
muin veiöa !\gt fyrir næsta þing ein-
hveijar b eytmgai tillögur á núgild-
andi skattalöi'uin fylkisins.
D. e\fus málið hefir fongið nýjan
blse vit jatinngu þá sem Gen. Mercier,
hermálsstjóii Fiakka, geiðifyrir ónýt-
tDgai dóiiiinuiii þann 14. þ, m. Sagði
hann þar skýlaust að hann hefði lagt
fyrír her étt þann, er fyrst hafði málið
til nieðfer ar. lej’nileg skjöl, án þess að
Dreyfus eða uniboðsinaður hans vissi
nokkuð nm það, og var þetta gert á
áinum af leynifundutn dómrjefndarinn-
ár. Gen. Me'cier kvaðst ekki hafa vit-
að að slík aðfei ð væri ólögleg og að
glíkt hefði ofi áður koinið fyrir i hans
embættis verkutn. Hann segir enn
freniur að Dupuy, Faure og Barthen
hefðu allir vltað af þessu og þeim verið
kuntnint utn til hvers átti að hrúka
skjölin En þeiro hefði öllum koniið
áarnan um að halda þessu leyndu fyrir
Casemfer Perir, þáverandi forseta
Prakklands.
Franceus Filex Foure forseti Frakk-
lands lézt í Pans að kveldí hins 16. þ.
tn. úr slagi. eftir 3 stunda þjáningar.
Pregnin nm dauða forsetans var þegar
SOnd . út uin alt Frakk land og brá hún
sviplegri soi gavblæju yfir þjóðina.
Hinn látni forseti var fæddur í Par-
is 30. Júní 1841. Var hann sjálfment-
aður inadur og vann sem sútari í Lo-
raine.héraðinu. Varð svo eigandi að
skip; í Havre: í þeiin hæ varð liann
forseti í verzlunarsamkundu. I strið-
>nu íuilli F.rakka og Þjóðverja var
liann sjálfboðaliðsforingi. Árið 1881
sótti hann um þingmensku í Havre og
vann með miklum atkvæðamun. Þeg
ar Gambetta myndaði ráðaneyti sitt
haustið 1881, þá var Faure gerður að-
stoðarritari í utanríkisverzlnnardeild-
inni og hélt þeirri stöðu í Gambetto,
Juies Ferry stjórninni þar til 1885.
Eftir þaí) Var hann stöðugt þingmaður
og hólt stöðu í landstjórnínni, og 1889
varð hann sjómálaráðgjafi i Dupuy-
ráðaneytiuu. 1895 var hann kosinn
forseti Frakklands og hélt því emhætti
til dauðadags.
Nýlega fóru fram kosningar í Lon-
donderry á írlandi og skyldi þar kos-
inn þingmaður á brezka þingið. Var
svo mikill ákafi á báðar hliðar, að fár-
veikir menn voru bornir npp að kosn-
'ngaborðinu til að greiða atkvæði. Þyk
>r þetta vera meiia en góðu hófi gegnir.
Nýkomnar skýrslur Dominion-
stjórnarinnar sýna að hún hefir inn
heimt rúmar 2 millíónir dollars meiri
innflutningstoll fyrir þann tím*
»em liðin er af þessu fjárhagsári, held-
»r en hún gerði i fyrra, og er þetta ein-
kennileg aðferð við að létta sköttum
Hf þjóðinni eðs að lækka toilana.eins og
^iberalarlofuðu. En á hinn bóginn er
bað í fullu samræmi við efndir á öðrum
loforðum Liberala. Þau eru vanalega
efnd með svikum.
^’ingsetningardegi Ottawaþingsíns
hefir verið frestað til 8. Apríl næstkom-
andi Rn uveð því er ekki eagt að það
ekki komið saman fjrrir hann
tuna,
hritish Columhia-þingið samdt fyr-
*r n°hkrum tíma lög í þá átt. að hindra
ianflutníng Japaníta í það fylki Ott»-
w•si'jórnin hafir nú farið þews « leit fyr
ir tilm*li hriwku stjómarínnar, að
ntish Columbia-þingið geri nokk tv
breytingar 4 iögum þessuiu í tilsi.ikuii-
aráttina, FlU þeim tilnuelum hetir ver-
>ð neitAð,
Þw frétti’. iwnasr frá M auvji
kom npp og var því kona hans þar ein með 5 ungbörn þeina hjóna. Hún svaf | ar til eldurinn var kominn svo þessa leið : 1896. 1897. 1898.
nærri aðhún hafði að eins tíma til að Allxr eignir félagsins voru $ 5,759.490 # 5,129 961 $ 3,391,042
grípa yngsta harnið í fangsér og stökk Allar skuldír félagsins voru 1,348,028 1,644 988 2,007,866
svo út um glugga á svefnlierbergi síriu, Sjóður (Snrplus) félairsins var 4.416.457 3 481 973 1.383 176
seni var upp A lofti, og kom ofan í snjó- Ábyrgðarskýrteini gefin út 73,026 330 56 234.785 32 027,390
inn. Þar sá hún húsið brenua og 4 Ábyrgðarskýrteini úr gildi numin.... 56,659 640 79 693.745 64.425,170
börnin, — 12. 7, 5 og 2 ára gömul. Ábyrgðarskýrteini i gildi 31. Des..... 825 026 061 301,567.101 269,169 321
Gufuskipið Lake Superior hefir ver- ið í sóttvörn í Halífax síðastl. 3 vikur Óbortaðar dánarkröíur Iðgjöld horguð fyrir hvert #1,000 i 927.326 1,644.988 1,782,381
með 2000 Doukhobors um horð. En nú gildandi ábyrgðum félagslima 17.16 19.15 22.19
innfæddir menn margir séu nú að biðja
um leyti til þess að mega koma inn i
Miiuila nieð fjöiskyldur sínar og njóta
verudar Bandamanna, Er þetta talið
sem vottur þess að eyjarskeggjar séu
farnir að fá trú á afi Bandamanna til
að ráða lögum og lofum þará eyjunam.
Hi æðilegt slys vildi til í Dubois i
Pennsylvania 17, þ. m. Kom þar eld-
ur upp í íbúðarhúsi skógarhöggsmanns
nokkurs sem hét Carlson. Var hann
að heiman um nóttina, þá er eldurinn
hefir skipið lagt út þaðau með fóik
þetta Aleiðis tilSt. John; verðut það
þar sett á land og síðan flutt þaðan
með járnbraut beint vestur til Mani-
toba. Lítilla veikinda hefir vart orðið
á skipinu og eru farþegjarnir Alitnir
heilsuhraustir og hæflr til langferða.
Vér gátum þessfyrir nokkt um vik
um að verið væri að gera tilraunir til
að þurka hveiti það í korngeymsluhlðð-
unum í Fort William, sem skemzthafði
af votviðrunum í haust. Hafa tilraun-
ir þessar heppnast nokkurnveginn. Eitt
vagnhlass af þannig þurkuðu hveiti
hefir verið sent til hveitimölunarfélags
austur í Ontario, og hefir það gefið þær
skýi slur, að ein tunna af mjöli fáist úr
4 búsh. og 21 pd. af No. 2 þurkuðu
korni og sé 4 pd. meira heldur en þtirfi
þegar No, 1 hard sé notað. Mjölið
segir þaðekkieins litfallegt nékröftugt
til manneldis, eins og úr því hveiti sem
ekki liafi orðið fyrir skemdura. Þetta
er talin góð skýrsla og talið víst að við
vætitanlegar umbætur við þurkunai -
aðferðina megi takast að gera hveitið
nálega eins góða markaðsvöru og þá
sem ekki hefir orðið fyrir skemdum.
Alroennar fylkiskosnintar fóru
fram í New Brunswick síðastl. laugar-
dag og vann Emmersonstjórnin þar
stóran sigur; andstæðingar stjórnar-
inuar fengu að eins kosna 4 eða 6 af
sínum mönnum, en stjórnin kom að
um eða yfir 40 sínum mönnum. Leið
togi andstæðinganna náði ekki kosn-
ingu. Þetta er hinn mesti sigiir fyrir
stjórnina, og enda miklu meiri en | eir
höfðu búist við.
Frakkar létu ekki lengi dragast að
kjósa sér forseta. Mr. Lonbet var kos-
inti forseti 18, þ, m. með 483 atkvæðum
gegn 270.
Niagaraáin milii Louiston og
Youngstown er nú íslögð, og er þ«ð í
fyrsta sinn í 22 ár. að xs hefir lagt yfir
hana.
Síðasta Norðvesturhéraðakosningin
í Banff fór fram fyrir hálfu Ari og fór
svo að Mr. Sifton, Liberal, var sagður
kosinn með 23 atkvæða fleirtölu. Dr.
Brett, þingtnannsefni Conservatíva
var ekki ánægður með úrslitin og
hleypti málinu til dómstólanna. Dómar
inn hefir nú úrskurðað að hann sé kos-
inn með 4 atkvæðum umfram Sifton —
Kjörstjóri Liberala í Banff hefir því
reynt að stela 27 atkvæðum frá Dr.
Brett. til þess að koma Mr. Sifton f
þingsætið þvert ámóti vilja kjósjnd-
anna.
Kaupið, lesið og eigið Valið
Það er til sölu víðast livar á meða
Vestmanna. Hver sem sendir mér 50
cents fær söguna tafarlaust senda með
pósti.
Kr. Ásgeir Benediktsson.
350 S[K)iice Str.
Það sem útsölumenn og kavipendur
‘Valsins’segja: Mörgum þykir sagan
góð. Auðvitað finna suinir að henni
sitt hvað, en fátt af því er á áwtæðuin
bygt,
Sigurb. Gnðmundsson, útsölumaður.
"Beztu þökk fyrir skáldsöguna
‘Valið', nýraeðtekna. Eg lagði hana
ekki ftá mér fyrr en ég var búinn með
hana. og þarf að lesa hana aftur og aft-
ur. Rnginn islenzkur skáldsagnahöf.
hefirihatíð ungu stúlkui uar eins hátt
og hðf. Vaisins’, hver wem iðgjöidín
verða. V ér karlmennirnír megum vel
una við vorn skerf og viljum þökk
g,a-da. Itáðnu og rosknvi kontirnar
mega og svo vei við ana. að önnur eins
persóna og frú Sigrúti er, sé iátin mæta
þeim J’uríði, íngunni og I-wSrdisi. --
F.f til viil meira síðai’.
Kaa!s»jidi.
Ettirfyigjandi grein er tekin úr blaðinn "Comnf.rcial” her 1 Winní
peg, dngsett 11. þ. m.
Mutual Reserve Fund Life
lífsábyrgðar-félagið.
Á síðasta ári gfifum vér samanburð á ásigkomulagi Mutaal Reserve
Fund félagsins við árslok 1896 og I897. En nú getum vér skýrt frá
starfi þessa félags á árinu I898, samkvæmt Arsskýrslu þess, jr var lesin
upp 4 ársfundi félagsins sein haldinn var í New York. Skýrslan er á
Eftir að vér höfðum skrifað um félag þetta árið sem leið, var gerð
opinber yfirskoðun á reikningum þess af ytirun.sjónarmanni lífsábyrgðar-
deildar atjórnarinnar í New York ríki, og sýndi skýrsla hans, að eignir
félagsins höfðu verið oftaldar en skuldir þess vantaldar í hinni slðustu
skýrslu embættismanna félagsins, svo scm nægrti til að rýra eignir þess úr
$3,484,973 niður 1 $1,531,981, eða minna en helining þeirrar upphseðar
sem félagið þóttist eiga í sjóði. Enda ber nýútkomin skýrsla fólagsins
það með sér, að 31. Desember síðastl, voru eignir þess, umfram skuldir,
að eins $1,383,176.38.
Hin ákafiega rýrnun á upphæð lífsábyrgðarskýrteina þeirra sem gef-
in voru út á árinu og eins þeirra sem í gildi voi u við rslok, er samkvæm
reynslu allra slíkra stofnana (Assessmenl Companies), undir eins og raun
er á því orðin, að álögur fyrri ára hatt verið of lágar, og tekið er til
að hækka þær.
Að tap félagsins á einu ári—á eignuin þe-s umfram skuldir—skuli
nema tvcini m11i«»n 11111 dollars eða 60 per cent, sýnir að dauðs-
ftill þeirra sem hafa trygt líf sitt í félaginu, íiukast með meiri hraða held
ur en mögulegt er að auka borgunarilögur á félagslimunum, með nokk-
urri von um að geta innheimt þær. Og svo margir voru þeir sem yfir-
gáfu félagið á síðastliðnu ári, að gildandi lífsábyrgðarupphæð félagsins
minkaði við það um 64 miijonir dolIai'M. En að eins $32 milj.
virði af nýjum lífsábyrgðarskýrteinum var gefið út á árinu, og er það
24 milj. dollars minna en á árinu I897 (og meira en 40 milj. dollars
minna en á árinu 1896.)
Stríðið við flughraða-fjölgandi dauðsföll, og (íðfiuga-minkandi gild-
andi lífsábyrgðir, og vaxandi burtför hraöstra fólagsmanna og ómöguleg-
leikann á því að minka útgjöldin,—alt þetta liafa reynst vonsvik ein fyr-
ir mörgmm þessu iíkum félögum, á umliðnum tímum. Og sagan endur
tekur sig venjulega, þar sem kringumstæðurnar eru þessu líkar.
Meðaltal hins árlega iðgjalds, sem hver frlagsmaður hefir orðið að
borga af hverri þúsund dollara lifsábyrgð, hefir hækkftð um 5 llollnrs
á síðastliðnum tveim árum. Og þessi hækkun, sem nemur alt að þriðj-
ungi, sýnir ekki alla þá hækkun sem gerð hefir verið á sumum félags-
mönnum, því það hafa ekki ennþá verið liækkuð iðgjöldin á sumum fiokk-
um í þessu félagi. En svo hafa aðrir orðið fyrir því óláni, að verða nú
að borga meira en þrisvar sinnum hærti iðgjöld heldur en upp var sett &
fyrstu árunum, eða að öðrum kosti að láta lífsábyrgðarnar falla ógildar.
Blaðið “Spectator” í New York, sem ætíð hefir verið vinveitt þessu
félagi, endar umræður sínar urn síðustu skýrslu þess, með eftirfylgjandi
orðum:
“Mutual Reserve Fund félagið er nú að þreyta við að iosa sig frá
gömlum skuldum og skuldbindingum, sem eru afieiðingar af hinni upp
runalegu óhyggilegu grundvallarstefnu sem það var bygt á og stjórnað
eftir, og sem gekk í erfðir til hinna núverardi stjóruenda þess. Bn fyrir
hagsmuni þeirra meira en 100,000 félagslima sem byggja traust sitt á fé.
laginu, að veita þá vernd sem lífsábyrgðir þeirra óneitanlega eiga að
veita erfingjuin þeirra, þá er það vonandi að stjórnendum félagsins megi
hepnast tilraun sín. En það raundi veita þe’m meiri huggun, sem vona
eftir þessum afleiðingnm, ef að tap félagsins gæti farið minkandi ár frá
ári, i stað þess að fara vaxandi.”
Sú játning í ársskýrslu félagsins, að sjóðurinn sem það þóttist eiga í
fyrra, hafi minkað um tvoer iiiiljonii- dollars, hlýtur að koma
eins og reiðarslag á félagsmennina, sem hafa haldið áfram að borga hin
auknn iðgjöld, og þeir sem nú halda 5 og 10 ára ábyrgðarskýrteinunum
á hverjum iðgjöldín hafa ennþá ekki verið liækkuð, muni fara að hugsa
um það, hvenær iðgjöld þeirra verði einnig liækkuð, og hvort hið voða-
lega tap félagsins geti ekki orðið stöðvað.
Þegar vörur eru seldar með hálfvirði, þá hljóta einhverjir að verða
íyrir skaða. Og í lífsábyrgðarfélögum eru það þeir, sem ekki deyja
nógu snemina.
Yukonbréf.
Grand Forks. Yukon.
15. Desemlier 1898.
Góði kuniiingi M.'vgnús Pétursson.
Þú bidur mig að skrifa þérumá-
sigkomulaKið og þó einkum stjórnar-
fyrirkomulagið hér. Rg ætla að verða
við þessari bón þinni að svo miklu leyti
wem iuér er þetta kunnngt. F.g ætla
einnig að mínnast á Isiendinga sem liér
eru, svo að vandamenu þeirra geti séð
aö þeir eru lifandi þegar Jætta er skrif-
að. 1
Allir Islendingar hér eru við góða
heilsu, nema einn maður, sem kallar sig
Kiist. og or fré Dtah. Mér er sagt að
hann sé veikar af skyibjúg og liggi í
Dawsou.
Jón Jón.sson frá Winnipeg er ný-
búinn að innvinna sér #300, og svo á
hann hálfa námalóð á To-Much-Gold
Creek
Jón Bíldfell er búinn að vinna fyr-
ir hálfri námalóð neðarlega á Sulphur-
Creek.
Þorkell Jónsson smiður vinnur við
sitt handverk i Dawson.
.Jóhannes Helgasen var un tima í
suinar í Dawson. en svofór haun eitt-
hvað þaðan og hefi óg ekki séð hann
siðan.
Jón Hördai A aámalóð á Baider
Creek, Hann vinnur ná á Sulphnr
Creek og fær heltninginn af því sem
hann fiunur. Með honum eru Ölafur
Jónsson fráUtah og Jón V'aidimarsson.
Þeir segjast hafa fundið raewt 5 cents í
pönnunni (ein panna er hér unt bil 2
skótíur af möl), en -igand: námnnnar
segir að |»að sé ,»sa -- ,>g :..ð |w*ir hafi
fundið um 30 cts. í pönnunni. Ég læt
mig engu skifta hvor sannara segir.
Björn frá Utah á hálfa námalóð á
læk sem rennur í Hunker Creek,
Hjörtur Jónson, sem hingað kom i
vor og var hér frameftir sumri, seldi
mötu sina og vatt svo upp segl niður
Yukonfljót.
Eiríkur Runólfsson kom hingað í
liaust. Eu hefi ekki séð hann og veit
ekki hvað haun aðhefst.
Jónas Bergmann hefir vcrið í Daw-
son nú um tíma.
Við Eiriknr Sumarl’ðason ernm
hér í Gi and Forks.
Það eru fremur daufar fréttir héð-
an um þessar mundir. Kiupgjaldið or
80 cts. til #i um klukkutimann. Þús-
undir manna eru hér vinnulausir og
fjöldi af þeim eru nú að búa sig í burtu
héðan. MarL-ir hafa unnið hér ánáma-
lóðnm með þeim skilmáium, að þeir
fengju helming af gulli því er þeir
findu. Hafa sumir haft gott upp úr
því, en fjölda roargir eru nú að yfir-
gefa þessa vinnu o flytja sig til Daw-
son, því þeir hafa ekkert gull fundið.
Nokkrir sem hingað komu síðastl
vor. hafa gert ársskylduverk sín A
námalóðum og er það: 3 mánaðadvöl á
landinu og$100 virði af vinnu. Eig
eudur þessara námalóða, sem flestar
eru A lakiui stöðum, hafa venjulega
ekki borgað neitt í peningum fyrir
vinnu, Jieldnr borgað fyrir vinnuna
ineð eigniubiéfi í helming lóðarinnar,
Hver ávöxtur verður af þessari viunu,
e ekki gott að segja. . Ef heppnin er
með þé gsta menn haft gott upp úr því
en það getur líka farið svo, að roenn
verði að vinna þar aðra og þriðju 3
ináuuði áður en þeir aru sannfærðir
nm að þar sé ekkert gull. Þetta er
vitaskuld alt lukkuspil, því euginn sér
í ið ir jarðar nema.hann grafl til þess.
Það er í rauninni örðugt að segja
nokkuð um fraintiðarhorfurnar hér.
Gullið er hér áreiðanlega mikið og dug
andi menn sem eru hér kunnugir ná að
likii’dnm f nokkuð af því, Það er bú-
ist við að auðmannafélag eitt setji nið
ur bækistöðu sína hér, og er þá síður
hætt við. að duglegir og framgjarnir
raeiin gangi auðutn höndum. Nú sem
stendur hika margir við að láta viuna
á námalóðum sinum. Þeir halda að
gullið sé þar ekki eða að þeir finni það
ekki þótt það sé þar, Sitja þeir svo
uin tæki/æri að selja lóðirnar. Þessar
eignir eru seldar vid uppboð i Dawnon
vikulega og ganga þannig mann frá
manni.
Nýir lækir hafa fundist. sem sagð-
ir eru góðir. Þar á meðal Thistle Greek,
og nokkrir smálækir þar í kring,á aun
að hundrað mílur héðan upp meðYu-
konfljótinu.
Það er orðið auðveldara nú að fá
bréf sin á pósthúsinu í Dawson. heldur
en það var i sumar og fyrripartinn i
haust. Þaðbreyttist margt til batDað-
ar þegar W. Ogilvie kom hingað, Áður
urðu menn að bíða 3—4 daga eftir bréf-
um sínum, og sumi* fengu þau alls
ekki, þvi þeir gátu ekki beðið, máttu
ekki vera svo lengi burtu frá námalóð-
um sinum, til þess að eiga ekki á hættu
að ta|>a þeim. Þeir urðu því annað-
hvort að múta þeim sem afhentu bréfin
eða fara án þeirra. Menn stóð.i svo
hundruðum skifti fyrir framau pósthus
djTnar frá því einhverntíma á nótt-
unni og þar til á kvöldin að lokað var.
Aðaldyrnar voru stundum ekki opnað
ar nema á klukkutíma fresti. en hliðar-
dyrnar voru ólæstar. og þar gekk fólks
straumurinn stöðugt út og inn. eink-
um af stjórnarliði og vændiskonum.
Þeir sem urðu að bída voru náttúrlega
sár-reiðir yfir þessum aðförum, enda
skorti þá ekki skamniir og háðsyrði til
hitiria útvöldu, sem hliðardyrnar stóðu
opnar fyrir. Vændiskonurnar voru sér
ekkiónýtar nokkra daga eftirað [»óstnr
kom í hvort skifti; þær voru alt af A
ferðinni að sækja biéf fyrir íneun, og
hentu þær þeim stundum ú' á stræti
Fengu þær fyrir þes.-i vik #1 til $5 eftir
því -em sanmingar voru, 8-vo var fcst
uppauglýsing á pósthúsdyrnarum það,
að öll þau bréf sem ekki yrðu sótt inn-
an 10 daga, yrðu se\.d A dauÖTabréfa-
skrifstofuna í Ouavv*
NR 20
Þangað til 15. Febrúar næstkomandi
bjóðum vér alveg sérstök kjörkaup á
hvitum og og gráum ullarteppum.
6 pd. grá ullarteppi fyrir
$1.50
parið á rneðan þau endast.
574 Jlsiin Str.
En áður en þetta níðingsverk fengi
fraragang, kom Mr. Ogilvie hingað. og
hvarf þá auglýsingin og hefir ekki ver-
ið fest upp síðan. Hinu fyrra skamm-
arlega fyrirkomulagi hrfir veiið breytt;
dyrnar hafa staðið opnar jafnt fyrir
alla og alt hefir farið vel fram, enginn
troðningur, og bréfin hafa þegar geng-
ið út, er mönnum var gefið tækifæri til
að ná þeim.
Mikil var óánægjan í sumar með
stjórnai skrifstofuna (The Recoiding
Office). Fóru þar opinbeilfga fram
hinar svívirðilegustu mútugjafir. Til
þess að ná i vænlegar námalóðir, urðn
menn að gefa embættismönnunum
helming þeirra. Á þgim dögum urðu
vændiskonur ríkar. Það er sagt að
Majór Walsh væri þeirra önnurhönd.
En á hina höndina var Thos. Fawcett,
sá mesti(hákarl og þrjótur sphi heimur-
inn á. Það sem hann sagði vera lög í
landi þessu, Menn voru hræddir um.
að ef þeir segðu nokkuö á móti honum,
þá mundi hann með ofbeldi svifta þá
eignarrétti þeirra, og það var sama sem
a ð dæma þá til þess að fara burtu úr
þessu héraði.
Það er samt ekki hægt að segja að
Liberals væri gert hærra undir höffi
ef þeír voru ekki i þjónustu stjórnar-
innar. Eg þekki hér nt kkra hátístánd-*
andi menn af þeim flokki, sem nú eiga
um sártTaðbinda—aðhafaekki jafn-
1 étti við versta þjófa og bófa lýð. Klag
anir hafa verið sendar héðan austur til
Ottawa. Menn sem hafa átt viiii og
skyldtnenni i þinginu austuifiá. hafa
farið héðan tii þess að reyna að fá leið-
rátting mála sinna. Eg hefi ekki frétt
hve rt ig' þeim hefir reitt af, en nokkuð
er það, að stjórnin sendi hingað mann
einn, Colonel Domwille, til þess að
rannsaka fyrirkomulagið hér. Hann
kom hingað í opnaskjöldu, þegar sví-
virðiiigin stóð sem allra hæst, — þegar
jafnvelhundruðmanna stóðu fyrir ut-
an skrifstofudyrnar dag eftir dag og
fengu ekki að koma inn né nokkra af-
greiðslu erinda sinna. Col. Doniwille
leízt ekki á bliknna. Fór hann upo um
læki og talaði við menn og hélt með
þeira fundi. Stjórnarliðið i Dawson
reyndi að vinga sig við hann. en hann
þurkaði þá af s«r sem illkvikindi. Það
er sagt að éftir að hann kom austur
aftur hafi Sifton átt hágra meðað sann-
færa hina ráðgjafana nm að hér væri
alt í góðu lagi.
Tiðin hefir verið góð hér. Það sem
af er þessum tmánuði hafa þó frostin
verið hörð — 45—50 stig fyrir neðan
zero.
Yeikindi eru hér raikíl. Aðalwjúk-
dómarnir eru taugaveiki og skyrbjúg-
ur.
A'erzlun yer danf Og alt er dýrt. en
aóg er til af öllu.
Þrjú vikubtöð eru nú getiu út i
Dawson oac kosta 25 c«s. hvðrturo vvk-
una.
Eg bið að heilsa ötlum kunningj-
unuiu.
Og lifðu svolertgi og vel.
S ilvi ÖÖlvawon
í; tajj3.-kri.ft hr. Ben Samson, járn-
siuiðe l West Selkirk, er nú
Locfc Box 72.