Heimskringla - 23.02.1899, Blaðsíða 2

HEIMSKRlMtíLA 23. FEBKÚAR 189«.
Heimskringla.
ferð blaðsina í Canada og Bandar. ?1.50
érrið ({yrirfrajn borgað). Sent til
nds (fyrirfrara borgað af kaupend-
um blaðsins hér) $1.00.
Peningar seudist í P. O. Money Order
Registered Letter eða Express Money
Qrder. Bankaávisanir á aðra banka en í
Winnipeg að eins teknar með afföUum
R. I.
. Rn.ldwiiiMon,
Útgefandi.
um hitt og þetta,
snertir mál það
ræðu.
sem að engn leyti
sem liggur til um-
Office : 547 Main Street.
P O BOX 305-
Til fólksins.
Vér vitum að það er í rauninni
öþarft að hafa langt mál um það að
lýsa Ijfigbergi og framkomu þess yflr
höfuð, eins og það frá fyrstu hefir
verið og þó einkum eins og það nú
er, undir handleiðslu Sigtryggs Jón
assonar. Flestum lesendum vorum
mun vera þetta kunnugt, annaðhvort
af eigin reynd eða orðrómi.
Lögberg var í fyrstu stofnað með
þeim ákveðna tiigangi, að drepa
Heimskringlu ef þess væri kostur.
Þetta heflr verið sannað með prívat
bréfum, rituðum af Sigtryggi Jónas
syni, og er þar því engum blöðum
um að fletta. En það var einnig til
gangurinn með atofnun blaðsins, að
halda lífinu í nokkrum rógberum og
hræsnurum, er aldrei hafa getað lifað
af ærlegum handafla. Og enn var
það tilgangurmn með stofnun þessa
blaðs, að hafa það sem sígeltandi,
urrandi og bítandi seppa við dyr
lútersku kyrkjunnar hér.
Þetta var nú í rauninni nokkuð
kýmileg þríeiningarstefna, en svona
var það nú og svona er það enn þann
dag í dag.
Hvað því viðvíkur að koma Hkr.
fyrir kattarnef, þá er víst hverju ein-
asta mannsbarni það fullljóst, að
þeir Lögbeigingar hafa ekkert til
þess sparað. Með öllu mögulegu
möti hafa þeir reynt að rægja blaðið
á laun. Sendisveinar hafa verið á
vakki sífeldlega í þessum erindum,
að ófrægja blaðið og starfsmenn þess.
Og það heflr sí og æ verið kaldhömr
—•'Tið’T I jlgl-dgf ffvlV'l'Pðingar-síifTisuðan
til Heimskringlu og þeirra sem henni
stóðu næstir. Þeir hafa verið út-
hrópaðir í ré-ttri röð, hver á eftir öðr-
um, sem “þjóðarsvívirðing,” “krist-
indóms-féndur,” “afglapar” og “ill-
menni.” L/igberg hefir ekki verið
eins iðið eða lagt jafnmikla rœkt við
nokkurn skapaðan hlut, eins og það,
að stela, ljúga og rægja æru og virð-
ing af Heimskringlu-mönnum.
En aldrei hefir þó eins mikið verið
gert að þessu, eins og síðan hinn nú-
verandi ritstjóri Ijögbergs komst að
bjaðinu. Enda er hann óefað hinn
heimskasti, þjösnalegasti og sam-
vizkulausasti allra þeirra sem nokkru
sinni hafa verið við það blað riðnir.
Það er hverjum ærlegum manni ó
geðfeit að eiga slíkan bróðir í blaða-
mennskunni, og þurfa að eiga nokk-
urn orðastað við hann. En þó verð-
ur maður að gera það stöku sinnuin.
Maður verður að stýfa klær þessara
varga við og við.
Með þessum inngangsorðum skul-
um vér þí snúa oss lítillega að
skamniagreininni í síðasta Lögbergi,
með fyi irsögninni: “Tímabærar
hugleiðingar.”
Hún var ekki löng greinin í blaði
▼oru Nr. 18 þ. á.: “Sækir í sama
horfið.” En þó bjuggamst vér við
þvi. að hún mundi vekja eftirtekt
einhverra af lesendum blaðsins.
Ei da hetir sú rann á orðið, því að út
af henni flytur stðasta I/’igberg 3.
dáika lanaa skammadellu um blað
vo' t og osa persónulega. Það lítur
út tyii' að ritstjóranum hafimislíkað
það -em vér í allrí einlægni sögðum
uni atkvæðastuld Greenrvayinga við
arid.ingenguar kosningar. Og svo
má ng vera að honum hafi runnið til
rifja það sem sagt var um hinar al-
ræmdu stjórnarmútur til IVigbergs,
sem iiú er ftrlega dregið út úr vösum
kj '-e.'ida ftn vilja þeirra, svo nemur
uin 85.00 á dag ftrið um kring, að
sunnndögum meðtfíldura. Hann
enjar nú undan sannieikssvipu vorri
en lrer e'- ki við tið andæfa einu ein-
asfa af þefm atriðum, sem þar stóðu.
Hann beitir iiarasínutn vanavopnum,
karltötrið, a<í bera menu persónuleg-
um brigsium og illk vitnis tifgfttum
Hann Ieggur það oss til lasts, að
Heimskringla varð gjaldþrota í Maí
1897. Anðvitað er hvert orð um
það í Lögbergi tilhæfulaus lygi. Vér
hefðum langhelzt kosið að hún hefði
getfið haldið ftfram að koma út við-
stöðulaust. En vér gátum ekki ráð
ið við þá örðug leika sem blaðið þá
hafði við að strtða. Vér áttum enga
skuid f falli blaðsins þft, og vér fttt-
um engann hlut í því að það var end-
urreist. En vér eigum allan hlut í
því, að blaðið er nú v ð lýði, og að
það er líklegt til að halda MÍ'ram að
fræða lesendur sína um ýmsa hina
pólitisku klæki liberala.
Að Heimskringla hafl jafnan verið
og sé þjóðflokki vorum til skammar
ja, það er nú svo sera ekkert ný stað
hæfing í Lögbergi. Þessi iórtuituerga
heflr jafnan verið þar síðan kálfur
þessi valt f fjósbásinn. Þess5 barna
lega Þistmælgi gerir oss auðvitað
ekkert til. Það er fólkið yfir höfuð
sem dæmir blað vort, og þann dóm
óttumst vér ekki. Jórturdýr I^ög
bergs geta ekki skaðað oss.
Ritstjóri Ijögbergs segir að það sé
stefna Lleimskringlu “að svívirða
hina kristnu kyrkju og kristna menn
í heild sinni, með öllu mögulegu
móti og við öll möguleg tækifæri
siír í lagi kyrkjufélag Vestur íslend
inga og leiðtoga þess.” Það er tæp
lega hugsanlegt, að sá sem þetta reit
hafi verið algáður er hann gerði það
Vér vitum ekki til þess, að síðan vér
tókum við Heimskringiu hafi þar
staðið nokkurt orð til hallmæla krist-
inni kyrkju eða leiðtogum hennar
Nema ef ritstj. Löubergs telur sjálf-
an sig kyrk,julegan leiðtoga. En þó
höfum vér ekki sagt um hann eitt
eina8ta orð sem hann hefir ekki í
fyllsta máta verðskuldað.
En það er þó ekki svo að skilja, að
vér hikum við að kveða upp áfellis
dóm yfir forvígismönnum kyrkjunn
ar, að því er snertir opinbera fram
komu þeirra, er oss finst ástæða til
æss. En vér höfum enn ekki gert
iað, og því er þessi staðhæfing vís-
vitandi lygi.
Hvað snertir málið og prófarka
Iesturinn á Ileimskringlu, þá biðjum
vér lesendur vora afsökunar á því,
að oss hefir þar verið ábótavant. Vér
munum reyna að vanda það betur
framvegis. En sízr, ferst ritstjóra
Lögbergs að japla kjafti um sálkt.
Það má oft finna í hans eigin ritsiníð-
um skoplega vitbMisar setningar og
neyðarlegustu prentvillur. En hon-
um ferst í þessu sem öðru, að hann
sér flísina í augum annara, en ekki
bjálkann í sínum eigin glyrnum.
Það blandast víst engum skynlær
andi manni hugur um það, að þessi
skammagrein í Lögbergi er atvinnu-
rógur og rituð beinlínis í þeim til-
gangi. Þessvegna er þar reynt að
spila á trúarstrengi ofsafullra kyrkju-
manna. Það hafa ætíð verið og eru
þau kol, sem skálkar þessir blása að,
er þeir reyna að ófrægja mótstöðu-
menn sína. Það er gamla sagan
endurtekin hjá þeim, að skríða ábak
við altarisbríkurnar og reyna að
hylja þar klæki sína
Vér látum svo þetta nægja að sinni.
En vera má að vér finnum síðar á-
stæðu til að leiða rök að því, hvers
vegna að vér álítum að það sé Lög-
berg miklu frerour en Heimskringla,
sem er íslenzku þjóðerni og sönnum
kristindómi meðal Islendinga fyrir
vestan haf til hneysu og hnekkis.
Meinsæri Liberala.
J. M. Skelton, formaður fyrir
Iibera póiitiska félagið í Battleford,
hefir verið dæmdur í tveggja mánada
fangelsi fyrir að sverja rangan eið í
sambandi við kærur félagsins gegn
póstmeistaranum þar í bænum. Þeg-
ar liberalar koinust til valda 1896,
þá vildu þeir verða af með þennan
póstmeistara, því að hann var Con-
servativ, og koma liberal manni að í
þá stöðu. En til þess að hafa ein-
hverjar ástæður fyrir beiðni sinni um
að íá hann rekinn úr embætti, þá
tóku þeir sig til liberalar þar vestra,
og lugu upp sakargiftuin á póststjór-
ann, fengu svo formann félagsiris til
að staðfesta þessar lognu sakargiftir
með fölskum eiði og það gerði hann
svo. En afleiðingarnar urðu þær, að
Maguire dómari neyddisttil að dauna
meinsærismanninn í fangelsi. Hið
sama hefði óneitanlega átt að gera
við þá menn, suma hverja, sem
bjuggu út kjörlistana fyrir Greenway
stjórnina fyrir síðnstu fylKiskosring
ar og stáiu af þeim hundruðum nafna
sem þar áttu að vera og settu inn
önnur sem þar áttu ekki að vera
Þessir menn urðu að afleggja eiða
frammi fyrir dómara um það, að eft
ir þeirra beztu vitund og þekkingu
þá væru ekki á listunum nöfn ann
ara en þeirra sem þar ættu að vera
og einnig urðu þeir að sverja það, að
eftir þeirra beztu vitund ojf þekkingu
þá væru á listunnm nöfn allra þ^irra
manna sein rétt hetðu á að vera þar
Það má því geta nærri nm það,' að
þeir menn sem sjftlfir bjujrgu út list-
ana og vínvitandi stálu af þeim nöfn
um meikra ogalþektra manna, hafa
hlotið að sverja ranga eiða þegar
þeir voru að rétt'æta þessi verk sín
En þetta er frjalslyndi Greenway
inga : fyrst að stela og svo að hilma
yfir þjófnaðinn með fölskum eiðnm
Þessir menn ættu að réttu lagi að
sitja í fangelsi, eins og formaður
frjálslynda * flokksins í Battleford
situr nú.
Mutual Ileyerve.
Ef það er nokkur sérstök skilda
sem frekar ciðruin hvílir á herðum
blaðanna, þá er það sú, að leiðbeina
lesendunum áreiðanlega um þau mál
öll, sem hafa mesta þýðingu fyrir
land og þjóð, bæði þau m'lin sem
miða til hagsmuna fyrir félagsheild-
ina, og eins og ekkert síður hin, sem
hafa skaðlegar atfeiðingar fyrir heila
stórfiokka þjóðarinnar. Þessvegna
finnuin vér nú skyldu vora—óijúfþó
sú skilda sé—að benda lesendum
vorum mjög alvariega á síðustu árs
skýrslu Mutual Reserve Fund lffsá-
byrgðarfélagsins, sem vér birtum á
fremstu síðu þessa blaðs, og tekin er
upp úr blaðinu Commercial hér
bænum. Skýrsla þessi sýnir betur
eri nokkur orðalýsing, hve herfilega
>að félag nú stendur sig efnalega.
hvernig verkahringur þess og ir'
TeKtir ðt'órmlnka ár írá árl og nve
voðalega tap félagsins fer vaxandi
með hverju árinu sem hjá líður.
Blaðið Commercial hafði í fyrra
all-þungorðar greinar í tveimur blöð-
um um ástand þessa félags og sýndi
iar framá, að það væri óðfluga að
jroskast niðurávið og varaði félags-
menn við þvi tapi sem þeir mættu
fyr eða síðar búast við að verða fyrir
með lífsábyrgðir sínar í því. Skuld-
inni um hið hraklega ástand félagsins
er auðvitað skelt á þann mann sem
stofnaði það í fyrstu og stýrði því,
iar til hann dó fyrir eitthvað þrem
árum síðan. Það er svo undur þægi-
legt að skella allri skuldinni á hinn
dána mann, því að það er svo sem
ekki hætt við að hann geti komið
vörn fyrir sig. þó að allir eftirlifandi
stjórnendur leggist samhuga á náinn.
En þó verður því ekki neiLað, að á
meðan Mr. Ilarper lifði, þá naut fé-
lagið bæði trausts og virðingar al-
menniugs. En undir núverandi
stjórn þess, nýtur það hvorugs í sama
mæli og þá.
Þess var farið á leit við oss í fyrra
að vér útlegðum þá greinarnar úr
Commercial og fengjum þeim komið
í Ueimskringlu, En bæði var það
að vér höfðum þá enga meðgjörð
með stjórn blaðsins, og svo voru þá
ekki að voru áliti framkomnar næg-
ar sannanir fyrir því, að félagið ekki
gæti staðist og borgað allar réttmæt-
ar kröfur, þrfttt fyrir tap það sem fé-
lagið var þá búið að verða fyrir.
Og svo vissum vér þá heldur ekki
iað sem nú er orðið ómótmælanlega
uppvíst, það sem sé, að eiðfestar
skýrslur embættismanna félagsins
hafa verið ónákvæmar og afvega-
leíðandi fyrir félagsmenn. Af {æss-
um ástæðum leidduin vér þá hjá oss
að segja nokkuð um félagið eða ástand
æss og stjórnarfar. En nú er svo
komið, að þagmselskan og meinleys-
ið, að því er snertir félag þetta, er
ekki rétt eða heppileg, heldur væri
)að blfttt áfram glæpur gagnvart
)eim mönnum öllum, sem nú halda
lífsábyrgðum í því félagi og sefja
traust sitt til þess, að það borgi þess-
ar upphæðir að fullu til erfingjanna
er þeirra missir við. Og þá ekki
síður gagnvart hinum, sem hér eftir
kynnu að láta leiðast til að ganga í
félag þetta, vitandi ekki af því, að
ait núverandi útlit bendir sterklega
til þess, að félagið sé ekki einasta á
fallanda fæti, heldur miklu fremur f
mjög viðsjárverðu ástandi, sam-
kvæmt þess eigin skýrslu.
Að þetta sem hér er sagt séu eng-
ar ýkjur, geta menn sjálfir eéð með
því að athuga vel skýrsluna og Com-
mercial-greinina. Skýrslan sýnir, að
eignir félagsins fara stöðngt og stór-
kostlega minkandi, að þar sem eign
ir félagsins voru fyrir tveimur árum
fimm millfónir og sjöhundruð og
fimtiu þúsundir dollars, þá eru þær
nú að eins þrjár millíónir og þrjú-
hundruð níutíu ogeitt þúsund dollars
En á sama tíma hafa skuldir þess
aukist um rúmlega sex hundruð og
fimtíu þúsundir dollars.
Sjóður (Surplus) félagsins sem
fyrir tveimur árum var nær hálf
fimta milíón dollars, er nú orðinn að
eins 1 milíón eg 383 þúsund dollars,
þrátt fyrir það, að á þessu tímabili
hefir félagið aukið iðgjöldin á hvert
þúsund dollars í lífsábyrgðum svo
nemur §5.00 að meðaltali. Það eru
þvi miklar líkur til þess, að félagið
hefði nú þegar verið orðið gjaldþrota
ef iðgjöldin hefðu ekki verið hækkuð
eins og að íraman er sagt.
Að almenningur sé óðum að tapa
tiltrú til félags þessa, þarf engra
annara sannana við en þeirra, sem
ársskýrsla félagsins ber með sér.
Hún sýnir, að árið I896 seldi það 73
milíóna dollars virði í lífsábvrgðum,
en árið I898 að eins 32 milfóna doll-
ars virði,—minna en helmingi minua
en tveim árum áður.
Það er fyrir þá sem nú halda
ábyrgðum f Mutual Reserve félaginu
að skoða vandlega ástand þess alt,
samkvæmt gefnum upplýsingum, og
svo huga sinn um það, hvort nokkur
líkindi séu til þess, að þeir eða erf-
ingjar þeirra fái nokkurntíma nokk-
urn pening frá félagi þessu, fyrir all-
ar þær upphæðir sem þeir nú þegar
hafa lagt í sjóð þess.
Ólc
0£-
Enn eitt atriði f sambandi við fé-
lag þetta, mjög einkennilegt og
ískyggilegt, e- það, að óborgaðar
dánarkröfur í því era stðrkostlega
miklu meiri nú en þ*r voru fyrir
tveimur árum. Árið I896 nam sú
upphæð 927 þúsundum dollars, en
nú við lok síðasta árs, var þessi upp-
hæð orðin 1 millón og 782 þúsundir
dollars, eða nálega helmingi hærri
en tveimur árum áður, og 400 þús-
und dollars hærri en sjóður félagsins
var við enda ársins.
'Svo er og þess að gæta, að sjóður
(Surplus) félagsins er ef til vill ekki
alveg eins mikill, né skuldirnar eins
litlar eins og skýrslan virðist bera
með sér. Því eins og Commercial-
greinin ber með sér, þá var það sann
að í fyrra, eftir að yfirumsjónarmað-
ur lífsábyrgðardeildarinnar f stjórn-
inni f New Yorkríki hafði yfirfarið
bækur frlagsins, að það var bæði
skuldugra 0g átti minna í sjiftði held-
ur en skýrsla þess fyrir það ár bar
með sér. Og það er rétt mðgulegt,
að þeir herrar sem eötndu þessa síð-
ustu ársskýrslu, hafl nú aftur farið
vilt vegar á sama hátt og þá. Um
)etta er ekki hægt að segja neitt
með vissu fyr en reikningar félags-
ins hafa verið yfirskoðaðir af þar til
settum embættismönnum. Það get-
ur vel farið svo að það komi þá fram
einbver yfirsjón í þessari síðustu
skýrslu, engu síður en í skýrslunni
fyrir árið I897.
Það er ýmislegt fleira í sambandi
við þetta félag, sem væri f rauninni
full ástæða til að minnast á. En vér
álítum að hér sé þegar nóg sagt til
æss að sýna mðniuim, að “það er
ekki alt guil sem glóir.” Það er
mikill fjöldi af Islendingum sein
hafa trygc líf sitt í þessu félagi.
Mjög margir þeirra voru lokkaðir
inn f það n'.eð þeirn skilningi, að
æir mundu ekki þurfa að borga nein
iðgjöld eftir vis3an tiltekinn áratíma,
)ví að þá mundi þeirra partnr af'
iðlagasjóði félagsins verða orðinn
nógu stór til þess að borga hin árleyn
iðgjöld framvegis. A't þetta herir
eynst tál. Varssjóðminn sen. ' i
rð nægja til þess að halda uppi -
byrgðnm manna eftir að þeir hu i .ti
að borga iðgjöld sín tri l'élagsins. *-r
nú ekki nefndur ft nafn fremur en
hann hefði aldrei til verið. Enda
uinn það rétt ályktitn, að hann é
nú allur upp*;tirin, með hinurn öð< nu
eignum fi''!agsins, sem hafa horfið :ft
siðastliðnuin tveimur ftrmn og nldrei
konm af'tur.,
Að vísu hafa nokkrir landar vorir
haft nokkurn hagnað af félagi jiessu.
Kn til þess hafa þeir orðið að deyja.
Þeirra gróði iiefir orðið tap hinna l.f'
andi, srm ábyrgðir hafá í jtessu óláns
('élagi.
Joseph Martin hefir lagt fram
frumvarp tfl laga í þinginu f British
Columbia, sem liann kallar endurbót
á kosningarlögum fylkisins. 8ú end-
urbót er innifalin í því, að svifta þar
atkvæðisrétti alla dómara, sýslumenn
(Sheriffs) og umboðsmenn þeirra,
alla hermenn á sjó og landi og sigl-
ingamenn, alla skólakennara og yfir
höfuð alla þá menn sem vinna í þjón-
ustu fyikis- eða Dominionstjórnarinn-
ár á einhvern h&tt, og þá sem vinna
þar í fylkinu fyrir brezku stjórnina.
Allir þessir menn til samans mynda
stóran flokk af hinum mentmðustuog
hæfusfu mönnum sem til eru í fylk-
inu og það mundi verða örðugt að
gera nokkra skilmerkilega eða sann-
gjarna grein fyrir þvf, hversvegna
það »'■ rétt að svifta þessa menn hin-
um borgaralegu' réttindum þeirra,
þar sem innflytjendur, sem að eins
hafa verið örstuttan tíma í landinu
eg skilja eðlilega ekkert í stjórnniftl-
um og í mörgum tilfellum skilja
tæplega orð í enskri tungu, enda sum
ir hvorki lesandi né skrifandi, skuli
vera sjálfsagðir að greiða atkvæði
við allar kosningar. Að iíkindum
yrðu fálr tll að halda því fram í al-
vöra, að þessi flokkur manna hafi
vitsmgnalega eða þekkingarlega yfir-
burði yfir þá menn, sem með Iögum
þessum eru sviftir atkvæðisrétti.
Það virðis nokkuð einkenniltg
skoðun sem ræður því, að menn sem
hér eru fæddir og uppaldir og hafa
fengið góða skólamentun og sem
eru margir hverjir stóreignamenn,
skuli vera álitnir óhæfir til að láta í
ljósi álit sitt nm það, hverjirséu hæf-
astir til að hafa á hendi stjórn ríkis
Eh ált mögulegt er gert tfl að
koma útlendingum á kjörlistana sem
allra fyrst að lög leyfa, og stórfé er
eytt til þess við hverjar kosningar,
að hjálpa þessum raönnum til að kom-
ast á kjörstaðina og leiðbeina þeim í
því hvernig þeir skuli greiða atkvæðí
Að þ*‘tta sé gert v>ð hverjar kosning- j
ar jftt.i allir að eigi sér stað, en sú
játniiiM; er um leið viðxrkenning um
það, að þessir menn scm ekki færir ■
um að gegna sínum borgaralegu j
kosningaskyldum leiðbeiningaiaUMt, 1
og rv það eitt. út af fyrir sig nóg til1
þess að sýna og sanna, hve gersam-,
lega óhæfir þeir eru til þess að þeim j
séu veitt þessi réttindi eins fljótt eftir
hingaðkonm þeirra til landsins, eins
Og of't er gert.
Það er því í rauninni ekki til 1 ema
•ín hugsanleg ftstæða fyiir þessum
breytingum frá Martin á kosninga
lögunum. En ftatæðan er sú, að hann
óttast mótspyrnu þeirra manna, sem
best ern færir um að dæma um hin
pólitisku mál þessa lands. En á hinn
bóginn setur hann alt sitt traust til
þeirra manna, sem mixsta þekking
hafa á landsmftlnm og eru lakast
mentaðir, og som mestar líkur eru til
að atkvæðasmalar stjórnarinnar goti
haft áhrif á.
Svona heflr Greenway-klíkan haft
það hér í Manitoba og svona ætlar
Martin klfkan að hafa það f British
Columbia. Þessi aðferð, að svifta
mentaða 0g fjölhæfa kjóseudur at-
kvæðisrétti er algerlega liberal upp-
finding. Það eru örþrilsráð þeirra
mann, gem vita að þeirra pólitisku
kiækir oru orðnir svo illa riemdir, að
þeir óttast að hi 1 pólitiíka skeið
þeirra mnndi áenda runnið, ef þeim
mönnum öllum væri leyf't að greiða
Htkvæði, sem bezt vit hafa á lands-
máhnn og eru of sjálfstæðir til þess,
að leiðast af fölskum loforðum og
fagurgala.
Royaiurownsoip
$65.00 New William Drop
Head saumavjjelar.
Gefnar fyrir sápubréf. 3 vél&r
gefnar á nverri viku f'yrii ROYAL
CROWN sápubréf og “Conpoi..- ”
Biðjið matvðrusaía ymt< um
ROYAL CROWN “Coupoi' með
hverjum 5 stykkjum at KoYAL
CROWN sápu með b'éfuin ».
Fyrsta vélin var gelin
daginn 16. Janúa
Enguni sem vinr ur s: [
arverkstæðinu vérðm leyft »
um þessar vélar.
íi inu-
•erð-
■ppa
Nú er tímiun fyris ykkur ac) dusta
rykið oí; rusiið úr skápunum ykkar, og
fylla þí svo aítur með uýtt leiitau fra
Ciliinu llal!. Þar faið þi<)b»ztan,
ódýrastan oí margbreyttastau varning
í bænura.
CHINfi HALL.
572 lluin fct-
tmlnl
3TYLISH, RELIABLB i
ARTISTIC-%-
• Recommended by LeadiO{
; Dressmakers. ^
| They Always Please.^.
A BA2AR* ,
&TTERNS'
•9
NONE BETTER ATANY PRICE 3=
twv hesc natterns are sold in nearly J
• every city and town in the L'nited States. «
If your dealer doca not keep them send !
direct to us. One cent stamps received. í
Addrcss your nuarest point
THE McCALL COMPANY,
: I38to 146 W. 14th Streei. New York |
BRANCH OFFTCES :
189 Fifth Ave., Chicago, and
| 1051 Market St., San Francisco. !
MfCALLS
MAGAZINE
R
OOIU
•Stærsta Billiard Hali i
Norð vestrlandinu.
F'jöeur 'Pool”-boið oir tvö “Billiard”-
borð. Allskonar vin ofí vindlar.
liennoii A Hel>h,
TSigendur.
; Brightest Magazine Puhlishcd j
1 Contains Beautiful Colorcd Plates. '
lllustratcs Latest Patterns, Fash- !
ions, Fancy Work.
! Af'cntx wantt-d íor this magazine inevery J
; focalky. Keautiful premiums for a little •
; work. Write for terms and other partic- !
! olars. Subscription only .jOc, per year, ‘
; imJudmg a FIÍEE Pattern.
THE McCALL CO.,
j 138 to 146 W. I4th St., New York :
vmfmmwrmmwffti
Lyons
590 Main St.
Feltskór
fyrir börn - -
“ konur
“ ungmeyjar
“ karlmenn
25c.
25e
25c.
35c.
Lægstu prísar í bænnm.
sjáið sjálfir.
Komið og
Þegar þú þarfnast, fyrir lileratign
----þá farðu til-
JLJ%I1VKA ixr.
Hann er sá eini útskrifaði augnfræðing-
ur af háskólanum í Chicago, seni er hér
f vesturlandinn. Hann velur gleraugu
við bæb bvers e.ins.
VV. IL Iiiiiian A Co
WINNIPEG, MAN.
OLI SIMONSON
HÆLIB MEÐ 8ÍNO NÝJA
Skamliiiaviaii Hotel.
Fæði $1.00 á dag.
718 Main «ér.