Heimskringla - 09.03.1899, Blaðsíða 4

HEIESKRINGLA, 9. MARZ
UW9.
Winnipeg,.
Hr. Stt'fán Sigurðsson, kaupraaðui
að Hnausa, var hér á ferð um helgina.
Þeir mAgarnir Fraok Morris p<'»st-
| þjinn og i'araldur Ólson eru urn það
bil að legejaaf stað áleiðis til Yukon
I t'ulllandsins. Þeir fara raeð g-ripa
Ver vil juni benda mönnuin á ang
lýsinguna í þessu blaöi frá “Tiie
Buyers and Merchants Benefit Asso-
ciation.” Þeir sem það geta aittu að
kaupraanni Isaac Lusk að nafni. Fál nota þetta tilboð og ná í S3 00 fyrir
Mrs. G. J. Gíslason á tvö stdr bréf þtir fría ferð og fasði ókeypis. Vér alls ekki neitt
frá “garala iandinu” á skrifst. Hkr.
Hr. Jóhann Bjarnason, höfuðfræð
ingur, er rýkom’nn til bæjarins úr
feið uiu M iiineooui og Dakota.
ósknm þeim giiðrar ferðar og
ar afturkomu.
heillr
Síðasti. sunnudag lést hér í bænum
Dr. King, íorstöðumaður Manitoba
háskúlans. Albragðs gáfu og menta-
maður og virtur af öllum.
B! ðin frá íslandi, Nýja Öldin,
Isafold, Fjailkonan, Þjóðólfur og Is
land eru nýkomin. Vér birtum
helstu fréttir úr þeira í þessu blaði.
Þeir sem unnu saumavélar Royal
Crown Sosp félagsins í vikunni sem
end iði25. f. m., voru: Mrs. John
T. Shaw, 594 lJenry Ave, Winnipeg;
J. P. O Allaire, St. Boniiace; og Mrs.
James Wilson, Calgary. Félagið
heldur áfram að gefa 3 saumavélar
á hverjum mánudegi fyrst ura sinn.
Herra Nikulás Th. Snædal frá Otto
P. O., kom hingað með fjölskildu
sína. alflnttur til bæjarins, á mánu-
daginn var. Er nú heimili hans að
I 47 Aiken Street.
Bæjarstjórnin hefir ákveðið að
bera undir atkvæði bæjarbúa auka-
lög, er leyfl bænum að taka lán til
þess að koma upp rafljósastoTnun, er
lýsi götur bæjarins og hús manna og
til hreyfiafití í verksmiðjum.
Islenzki hornleikaraflokkurinn
Forester kvennstúkan “Kjall
konan“ heldur skemtisamkoinu á
NorthWest ail á þriðjodaginn í I hefir á fundi’7.''þ."m. samþykt að
næstu v.ku, 14. þ. m. P.óg.ammið leita meða] ís]endinga tj]
er á öðrum stað i þe-su | þess að kanpa einkennisbúning fyr-
27. Febrúar gaf feéra Fafsteinn
Pétursson saman í hjónaband Mr. I setn auglvst
William BÍKley og iin^Mi Snreb hleði, bendir til K«ðr« skemtana, OirI Í,'''l"!!.,lI'lbl’íiri'nír /V'
Gotxlt.,»ii, bsði ..1 heimilis hér l|«.„ þv, eilir Foreriem of.Mr. «■ 11 e™. ” m“íír aLT
bænum.
Þeissir herrar voru hér á ferð
um helgina: Björn B. Ólson, kaup
maður, Jón Stefánsson, Oddur Árna-
son, allir tiá Gimli og Böðvar Jóns-
•on frá Westbourne,
C. P. R. félagið hefir ákveðað að
verja á þessu ári S100,000 til umbóta
á eignutn sínum í bænum Rat Port-
age, til bvgginga nýrra vagnstöðva
o. fl. Samningar í þessa átt eru þeg
ar fullgerðir.
onn. N létoe»k»^-Of »lli, sen. Iekki" staðisit ton.n'tat'nia eitfn
Z"komhV" emkja he»s» I efnum. >e,r hns»» »ð L
prenta uinburðarbréf, sem innan
skams verður látið ganga meðal
Stefán Stefánsson Björnssonar frá manna í þessu skyni
Pembina var hér á ferð um síðustu
helgi. Halði hann venð við fiskveið-1 Voðaslys varð á Manitoba og Norð
ar með bróður sínum noiður við vesturbrautinni á mánudaginn var
Narrows á Manitobavatni í vetur. vestur hjá Millwood. Vagnlest var
Hann lætur Iftið yfir veiðinni þai á hraðaferð austur áJeiðis til Winni-
nyrðra, segir hana með minsta móti [ peg.
á þessum vetri.
Label” á vörur þessa nýja félags og
fólk er beðið að gæta þess að kaupa
að eins slíkar vörur. Það er óefað,
að verkfallsstúlkurnar verða látnar
sitja fyrir vinnu á þessu nýja verk-
stæði, sem auk þess að borga þau
vinnulaun sem verkamannafélagið
fer fram á, helir einnig lofáð að skifta
10% af ágóða þeim sem kann að
verða af þessu fyrirtæki milli vinnu-
fólksins.
'Ot.
Þú manst, hvað ég sagði seinast,
en sannleikur reyndist það þó,
Því nú er hann kominn hingað heim
og hefur ei staðizt sitt próf.
Já, víst er það sorgleg saga,
en samt það ei dylja má.—
Við þekktum hann báðir sem svo
lítinn svein,
Hver söng slíkan spádóm þá ?
Þú manst eftir högunum, hrauninu
og gjánum
þar byldjúpa áin rann;
Þar áttum við heima á kotum í kring
en á kirkjusetrinu hann.
Ég segi’ ekki hót um það Hafnarlíf,
þú hefur það sjálfur reynt;
en það verður aldrei að eilífu sagt
að alt sé þar flekklaust og hreint.
Að lýsa því öllu sem allra minnst
inun eflaust koma sér bezt;
en þeim, sem er “góður og gáfaður"
standa
þar gildrurnar opnar mest.
Og hver vill nú telja og tína saman
hans tíu ára spor?
Svo kom hann nú loksins sem “kan-
didat phil.“
frá Kaupmannahöfn í vor.
Og nú er hann allur annar,
og ekkert líkur og þá
er þekktum við hann sem svolítinn
svein
er sagði’ okkur álfunum frá,
Mér flnnst hann sem lifandi liðinn
og líkbleikur svipar hans er
og allur hans framgangur einungis
vott
um endalaust volæði ber.
Ef einhver af lesendum Hkr. kynni
að vita hvar Ingibjörg Tómasdóttir og
maður hennar Jón Jónatansson frá
Lækjakoti i Viðidal í Húnavatussýslu
eru niðurkomin, geri svo vel að láta
mig vita það sem allia fyrst. — Þau
fóru til Ameríku fyrir 16 e„a 17 árum.
Elisabet Árnadóttir.
Marshall, Lyon Co. Minnesota.
Dánarfregn.
Látinn er hér í bænum, 3. þ. m.,
Geir Gunnarsson, úr innvortis mein-
semdum, 67 áru gamall.
Geir var fæddur að Laufási < Höfða
hverfi 27. Api íl 1842. Hann var bróð-
ir þeirra Tryggva bánkastjóra i Reykja
vík og Eggerts, fyrrum umboðsmann á
Stórahóli í Eyjafirði, — Hann hafði
verið veikur siðan í Júlí siðastl. af
meinsemd þeirri er dró hann til bana,
—Hann flutti hingað vestur 1893 og
hafði jafnan heimili hér í bænum.Hann
lætur eftir sig ekkju og 3 börn fullorð-
in. — Jarðarförin fór frá 1. ísl, Lút.
kyrkjunni á mánudaginn var.
[ Hann lék sér við okkur svo Ijúfur
og kátur
—hann lék sér við hvern einn
...... ......... mann,
_ En er kom að ofangreindum °S hvað hann var góður og lítillátur
Nokkrir íslending- Utað, sprakk gufuketillinn í Joft upp Það löngum var sagt um hann.
Iar segir hann að muni flytja sig það- alt í einu og biðu vagnstjórinn oe-L,
an á komandi sumri í Swan Rivei kindarinn þegar bana af. En eng- manst> hvað hann kunm af söng
Vér viljum minna Ný íslend'nga dalinn. inn farþegjanna meiddist. Hvert ,. , um °& sögum
4 kappræðufundinn á Gimli 16. þ. m.j ---------------- ógna-afl hefir valdið sprengingu vél- °5 9 arP'e^a
Kappiæðendui : E. Ólafsson, B. L. .. arinnar sést af því, að afarþungjárn- °& raumð var «idalaus álfabyggð,
D . . r t> c»xi a “Sjaldan er ein b&ran stök.”—Vér . .. . , . .. , sem opm við huga hans lá.
Ba dwin-on, J. P. Sólniundsson ogl. .. „ , . , Istykki hentust langar Jeiðir inn l 6
„ . / 6 hóíurn þá raunasögu að segja Lög- ,, . ..
Pétur Bjarnason. Agóðannm verður L . Rau dum iIeimskringiu I “kg' XelastJrtnnn’ eða Pa*-tar af Hann heyrt hefur aldrei allar þær
varið til styiktar skólabókasaf ,inu á heJlr fsö] ð sem f j . . ® honum hentust 600 fet frá brautinni, | sögur
1 y g og helmingurinn af vesti hans fanst
Gimli.
“Winnipeg Trunk and Box Comp-
any” heitir nýtt félag sem biður um
löggilding hér í bænum. Það ætlar
að búa til allskonar koffort, kistur,
kassa og töskur. Hðfuðstóll þess er
$75,000. Stjóinendur félagsins eiga
allir heima hér í bænum.
hefir fjölgað sem fylgir :
I Janúar 30 nýir kaupendur.
í Febrúar 23 nýir kaupendur.
1. til 7. Ma'Z 16 nýir kaupendur.
Alls 69 kaupendur á 66 dögum.
Oss væri þægð í því, ef Sigtryggur |
vildi htrða ögn betur á atvinnurógs-
greinum sínum, því það hjálpar oss
hangandi upp í
brautinni. í vösum hans var slysa-
ábyrgðarskýrteini fyrir 82000 og
8569 í peningum.
en einskonar dularmál
tré 75 yards frá talaðí eldsteypta hraunið til hans, og
það heillaði alla hans sál.
Og alt þetta. draumaland endursöng
og I hverri hraunborg var dans,
þá klukkurnar hringdu um kyrláta
helgi
frá kirkjunni’ hans föður hans.
Þeir Iloover & Co., kaupmenn hér
í bænura, hafa tekið á leigu efsta loft-
ið á stóiu Maws byggingunni á horn
inu á William og King Str., og ætla
þeir að stofnsetja þar hið nýja fata
og dínu-verkstæði, sem getið er um ]
A öðrum stað héi' í blaðinu.
Stúlkur þær sem gerðu verkfallið
----------------, .. ,__..j...K„. „„a,hjá þeim Emerson & Hague, voru
betur en nokkuð annað til þess að Sladdar með því á laugardaginn var
fjölga kaupendum að Heimskringlu. að ®kift var á milli þeirra talsverðu Hans trú á hið góða, hans
iíertu þig nú Tryggur. af gjafafé því, sem skotið heflr verið
saman í hjálparsjóð handa þeim.—
Þessi sjóður er nú orðinn um $3851
Ungur og efnilegur landi vor, og hafa inúrarar (Bricklayers) gefið
Magnús Stefánsson frá íslendinga-1 $100 af þeirri upphæð og bæjarfull-
I fljóti, var hér á ferð fvrir nokkru . trúi Cowan $50. Um leið og stúlk-
dögum. Hann hefir dvalið við unum var borgað, var þeim sagt, að
Dauphinvatn í vetur með Jóhanni nýtt félag væri myndað til að keppa
Einn af meðlimum Mutual Reservel bróðir sínum ogtveimuröðrum félög- við þá Emerson & Hague og að það
félagsins hefir lánað oss eiðfesta um og stundað þar fi-»kveiði. Lætur hefði gert skriflega samninga um að
skýr^lu félagsins, dagsetta 31. Des. liann vel af verunni þar vestra. Þeii borga að minsta kosti eins hátt kaup, , °g hyldjúpn gjárnar varð ég.
1898, sem honuin var nýlega send félagar öfluðu um 60 tons af flski eða eins og var f gildi hjá Emerson & * sköIanum gekk honum alt að ósk-
frá aðaluki if.-tofu þess í New Yoi k. |-æin næ«t $5000 virði ytir veturinn. | KagueiUt fram að verkfaílinu. Ýms-I um
gleði og
von
á góðlega enninu skein,
og alstaðar heyrði hann um gig talað,
sem afbragðs gáfaðan svein.
Svo skildi með okkur — f skóla fór
hann
—hann skyldi hinn lærða veg;
þú fórst til sjóar,—en heima við
hraunin
og hyldjúpu gjárnar varð ég.
Og það hefur ei verið áfengið tómt,
sem að hefur komizt hér,
um ýmislegt annað—og verra —
hans útlit nú vitni ber.
Nú leikur hann ekki við aðra menn
nei, öllnm hann heldur sig frá,
og nú á bann enga kunningja kæra
í kotunum rétt þar hjá.
Og hraunið er engin álfabyggð
og aldrei hann heyrir þar dans:
og klukkurnar honum til kvalar
hringja
frá kirkjunni’ hans föður hans,
Hann leggur ekki með gleði í gröf.
síns gráhærða föður bein;
og aldrei er lengur um hann talað
sem afbragðs gáfaðan svein.
Já_lifandi flnnst mér hann liðinn
og líkbleikur svipur hans er,
hans framkoma vitni um ekkert
annað
en endalaust vonleysi ber.
Þú manst eftir högunum, hrauninu’ |
og gjánum
þar hyldjúpa áin rann,
og kanske við fréttum einn fagran
dag
að finnist þar örendur hann.
Gudm. Maonusson.
(Eftir Þjódólfi).
Dáin.
Ingibjörg Benjamínsdóttir, ættuð
ur Vatnsdal í Húnavatnssýslu, en síð-
ast til heimilis í Unadal í Skagafjaiðar-
sýslu, dó hinn 6. þ, m. að heimili dóttur
sinnar Guðrúnar Ingólfsdóttir, Cor,
Agnes & Sergeant Sts. hérí bænum. úr
slagi. — Ingibjörg sál. tíutti hingað frá
Islandi síðastl. sumar. — Önnur dóttir
hinnar látnu er kona Eiríks Jóhanns-
sonar, sem býr nálægt Húsavik í Nýju
íslandi,
Kvaðst lianii hafa boiið skýrsluna í
Commeicial og Heimskringlu samau
við þessa skýrsla og beri þeim ðllum
saman í hveiju einasta atriði. Heims
kringlu skýrslurnar séu létiar og
ummæli vor um fclagið sanngjörn.
Þessi inaður er búinr. að borga á
þriðja hundrað dollars í þetta ó
happafélag, en hann kveður þaó
muni veiða ‘ fa-rra um ffna drætti
fyrir það úr sínum vösuin framvegis. | guð en í Görðum.”
Vitaskuld er kostnaðurinn við veiði ai deildir verkamannafélagsins hafa
þessa allmikill, eins og hvar annars- gert samtök um, að brúka engan
staðar við þá atvinnugrein. En þó fatnað eða annað sem kann að verða
iiiuii óhætt að full vrða, að vertíðin búið til á verkstæði þeirra Emerson
tiefir vei ið þeim félögum mjög arð- & Hague, en leggja alt kapp á að
söm. Vér getum þessa. til leiðbein- lilynna sem mest að hinni nýju stofn-
ingar vinum vorum L I-landi, sem j un og útbreiða vörur þeirra meðal
sítelt eru að guma af því, hve auður- almeunings. - Verkamannafélögin | þar dagaði’ af hamingju, hiiðri og
mn sé þar mikilt í sjónnm, að eins hafa sérstakt verzlunareinkenni (Un- frægð
tii að benda þeim á, að það er “víðar j ion Label), sem þau setja á allar sín-1 og það heillaði hann ’ burtu af
og áliti fékk hann þar náð,
þeir kðlluðu hann “góðan og gáfað-
an“ þar
og gáfu’ honum seinast “láð“.
Svo fanst honum, eins og ótal fleir-
um,
að utan við hafsins rönd
I ar vörur. Það verður sett “Union
strönd.
Euibættismenn Tjaldbúðarsafnad-
aðarfyrir þetta ár eru:
Fulltrúar: Ólafur Ólafsson forseli,
Sigfús Pálsson skrifari, Páll Guðruund
son, Ketill Valgarðsson og Ólafur
Vopni.
Meðráðamenn fulltrúa: Magnús
Markússonog Jónas Jónasson.
Djáknar: Stefán Þórðarsoa, Mrs,
R. Eiríksson, Jóhann Pálsson, Einar
Þórarinsson og Mrs. B. Teitsson.
Söngnefnd' Páll Pétursson, Karl
Jónsson, Sigfús Pálsson, Jóhannes
Gottskalksson og Miss Anna Pálsdótt-
ir.
Yfirskoðunarmenn: Kristján As-
geir Benediktsson og Páll Pétursson.
Kvennastúkan “Fjallknnnn’ ’
I. O. F., heldur skemmtisamkomu á
Northwest Hall, næstkomandi þriðju-
| dag, 14. þ. m., kl. 8 e. h.
Program:
1. Instrumental Music,
Dalmann og Johnson.
2. Solo : Hjörtur Páisson.
3. Recitation : Miss Jennie Johnson
4. Song : Misses Borgfjörð og Hin-
riksson.
5. Ræða : Stefán Thorson.
6. Solo : Mrs. W. H. Paulson,
7. Instfumental Music,
Dalraann og Johnson
8. Solo : Miss Hördal.
9. Recitation : H. P. Johnson.
110. Quanette : Misses Hördal og Her-
mann og Alb. Jónsson, D.Jónasson.
11. Comic Solo : Th. Johnson.
12. Kvæði : Fjallkonan.
Inngangur 15c.
H. I/V. A. Chambre,
landsölu- og eldsábyrgðar-
umboðsmaður
373 Main St., Winnipeg.
Mjög ódýrar bæjarlóðir á Sherbrook St.
50+132 fet. Verð að eins $200.
Peningar lánaðir móti veði i bæjarlóð-
um og bújörðum. Lán sern veiti eru á
hús í smiðum eru borguð út smátt, eft-
ir því sem meira er unnið að smíðinu.
Eldsábyrg'ð. Hús til leigu
- 38 —
en að öðru ieyti gat enginn séð það á henni að
neitt sérstakt hefði komið fyrir.
Við skildnm við dyrnar á aðal gestastofunni,
til þess að vakja ekki uintal um það, að svo leic
út að við hefðum verið saman tvö ein svo leugi í
SKemtigarðinum.
Meðan óg stóð þar við dyrnar. kotn prinsinn
til mín og hafði með sér mann einu er bann
vildi gera mér kunnugann.
‘Mr. Dubravnik’, mælti hann, ég hefi leitað
að þér eíns og saumnál, og hélt ég að þú værir
fariun beim. Þetta er vinnr minn, Alexis Dur-
nief. Þið hafið báðir heyrt mig minnast áhvern
ykkar fyrir sig, og ættuð þið að verða góðir
vinir’.
‘Herforingi Alexis Dnrnief ?’ spurði ég um
leið og við tókumst í hendur.
‘Já. svo er það’, svaraði hann. 'Eg er ný-
korainn heirn fiá herstöðvum einum i Siheiiu, og
þykir mór ekkert að þvi. Ég hefi ekki fengið
tækifæri til að heilsa prinsessunni enn þá. Þér
voruð svo leniii með hana i skemtigarðinum’.
Augnatillit hans, um leiðog hann mælti
þetta spaugsyrði bresandi, var buldalegt og óvið
feldið. En af því prinsessan kom þar að rétt i
þvi augrlabliki, þá gaf óg þvf engan frekari
gaum.
Þau tóku þegar hvort annað tali og leiddust
i burtu og skildu prinsinn og mig eina eftir.
‘Mér er helzt i hug að kveðja og halda heim,’
mælti év.
-r .. . - "mts. Og hvers vegna?’
að
— 43 —
annaa. En það er gert svo laust og laglega,
e. gmii sem ekki þekkir. mundi gruna að þar
byggi nokkuð undir. Og ég lézt heldur ekki
hafa orðið þess var.
Klukkau var hálf þrjú um nóttina er ég
lagði á stað he.ni. Loftið var hreint ogakalt og
hressandi og veður allgott. Euuiii lifandi sál
sást r.okkursstaðar á ferð, og það'ar dimt og
d augalegt nen.a létt þar sem götulj'isin seudu
daotíega tlætu faein fet í kringum sig.
Vevalentd sú sein ég þurfti að faia var nokk
uðytír unlu. og var ég kominn meira en hálfa
leið og var rétt að snúa fyrir götuhorn. þegar
ég alt í eiuu sá clatnpa og heyrði hvell rétt við
hhðliia á mér. Mér fanst i t-öiuu audrauni aðég
fá högg mikið á höfuðið og féll niður n.eðvitund-
ailaus
Þegar ég raknaði við aftur, lá ég á legu-
bekkuumi heibeigi mínu. og stóðu þar í kring-
uin mig: bjóim iniuii. læknir einu og trúnaðar-
maður minn Tom Cayle.
’Hvað er að. Tom ?’ spurði ég í veikum róm.
‘Ó, herra tiúi og Maiíá ! Þú værir kominn
hærra npp «n þig langar til að fara rétt sem
stendur, ef forlögin hefðu ekki skikkað svo til,
aðég þurfti sjálfur að veia kúskur fyrir vagnin-
mn minuir í kvöld. Lækuirinn segir að kúlan
hafi ekki skaðað þig mikið. En þú væi ir nú orð
inn freðinn og harður eins og eikardrumbur, ef
óg hefði ekki álpa-t þar að’.
‘Segju mér gjörla frá þessu’, sagði ég byrst-
ur,
Skollinn sjálfur má eiga mig með húð og
- 42 —
‘Mér finst ég vera eíns og ungur drenfiur, er
i fyrsta sinni er klæddúr i buxur. Þér getið
okki íinyndað yður hve himinn lifandi feginn ég
er að vera aftur hingað kominn eftir Síberíu-ver-
una. Ég vonast eftir að mér veitist sú ánægja
að sjá yður aftur, Mr. Dubravnik, því ég
heyri sagt að þér séuð iðulega gestur í keis-
arahöllinni’.
'Verðið þér þar?’ spurði ég
‘Já, mér hefir verið vísað til stöðu i hallar-
verðinum. Hafið þér skemt yður vel i kvöld?’
‘Agætlega’,
‘Þór hafið náttúrlega séð prinsessuna oft
áður’.
Durnief hafði sérstakt lag 4 þvi að lygna
augunum er hann talaði, svo að eins hálfgrylti í
þ»u. Hann ætlaðist eflauet til að það skyldi
tekið sem kæruleysi, en það hafði alveg gagn-
stæð áhrif á mig, þvi ég sá þegar að það var að
eins gríma til að’reyna að dylja með æstar til-
finningar.
‘Nei’, svaraði ég. ‘Þetta er í fyrsta sinni að
ég hefi kyn*t henni’.
‘Þér hafið ástæðu til að vera stoltur af þeirn
virðingu sem hún hefir sýnt yður’.
‘Já, ég er það’.
Ilann leit til mín með hálfgerðu háðbrosi, en
ég lóst ehki sjá það Og gaf þvi engan gaum. Við
kvöddumst svo með handabandi og þrýsti hann
um leið þumalfingrinum í lófa mér á einkenni-
iegan hátt. Moret hafði áður kent mér þetta
handtak og var það eitt af einkennismerkjum
Nihiiista. -em þeir notuðu til að þekkja hver
-39-
‘Og það er engin sérstök ástaða, að eins það
að ég vil fara heim’.
‘Bíddu þó en stundarkorn. Það eru sumir
af mei kustu gestunum ókomuir euii. Eða kan-
skó að þessi hálfa klukkustund í skemtigarðin-
uln hafi gert þér órótt innanbrjósts’.
Nei, því fer fjarri’.
‘Eg get fullvissað þig um að slíkt er virðing
sem prinsessan veitir aðeins beztu vinum sín-
um’.
‘Er það svo. En við hittuwst þar af hrein-
ustu tilviljun, og voiura aðeins saman fáar min-
útur, svo að éa finn ekki ástæðu til að vera sér-
lega stoltur af þeirri virðing, Ef við hefðum
orðið samferða þangað og verið þarsaman allan
tíman. þá.......”,
‘Þér gáfuð mér ekkert tækifæii til þess’,
sagði prinsessan með sinni þýðu tödd rétt fyrir
aftan mig, og er ég sneri mér við. hélt hún á-
fram: ‘En loftið hér inni er óþolai di, svo ef þér
viljið ijá mérhöndyðar, Mr. Dubiavnig, þá
skulum við ganga á undan. og getur virið að
aðrir komi þá á eftir. Ég er viss um að karl-
mennina er farið að munaí tækifæri til þess að
reykja vindil’.
Drubravnik var rótt í þann veginn að fara
heim’. sagði prinsessan, ‘svo þér komið rétt eins
og kallaður. Þér getið eflaust fengiðhann til að
tefja lengur’.
‘ Vortið Þér að hugsa um að fyrirfAra yðtir,
Mr. Dubravi ik’, mælti hún brosandi.
‘Því sem næst’. svaraði ég með uppgerðai
alvörugefni, ’þsr ypin ég var að hvgsa um að
fyrirgefa yðui '.