Heimskringla - 27.04.1899, Blaðsíða 1

XIII. ÁR
WINNIPEG, MANITOBA, 27. APRIL 1899.
NR. 29
Frjettir.
Markverðustu viðburðir
hvaðanæfa.
Þeir eru farnir að taka sinnaskift-
nm uppreistarmennirnir á Pilipineyj-
unnm. Þann 18, þ. m. héldu þeir jfund
í Manilaborg. Voru þeir alls 22 af
mest leiðandi mönnum eyjanna og voru
ttmræður um það að hægast væri að
koma á friði þar eystra. Á fundi þestt-
um var kosin nefnd manna til þess að
finna sendinefnd Bandaroanna að máli
og leggja fyrir hana uppástungur til
samkomulags, þannig :
1. Að Bandamenn [geri allar mögu-
legar tilslakanir við eyjarskeggja og
veiti þeim sjálfstjórn, að svo miklu
leyti sem því verður við komið,
2. Að nefnd frá Filipineyjamönnum
fari til Aguinaldos, foringja uppreistar-
manna.eftir að eyjarskeggjar og Banda-
menn hafa komið sér saman um þau
atriði, sem valdið hafa ágreiningi, og
að það sé skýrt fyrir uppreistarforingj-
anum, hvaða tilslakanir Bandamenn
eru fúsir til að gera, og stefnu þá sem
þeir búast við að framfylgja framvegis.
8. Að Bandamenn gefi eyjarskeggj-
um fulla tryggingn fyrir því, að þeir
veiti eyjabúum öll þau stjórnarembætti
sem Bandamenn ekki sjálfir halda, og
að annara þjóða mönnum séu ekki veitt
nein embætti þar í eyjunum.
Það er álitíð talsvert hættulegt fyr-
ir fáa menn að fara á fund Aguinaldos
í þeim erindum að fá hann til að ganga
að nokkrum sættaboðum Bandamanna,
því hann hefir alt að þessum tíma
dæmt alla þá til lifláts, sem hafa að
nokkru leyti látið á sér heyra að þeir
væru fúsir til að sættast við Banda-
menn.
Því er fleygt í blöðunum, að ónýt-
ingardómurinn í Paris muni ef til vill
dæma svo f Dreyfusmálinu, að ekki séu
nægilegar sannanir framkomnar fyrir
því, aðDreyfus sé rýkn af sök þeirri,
sem hann var dæmdur í útlegð fyrir,
og að þetta vo.rði gcrt til þess að þól'n-
ast hervaldinu. En um leið er það tal-
ið vist, að í slíku tilfellí muni stjórnin
tafarlaust veita Dreyfus uppgjöf allra
saka og leysa hann úr fangelsi, þar lem
það sé nú á hvers manns vitnnd að
hann sé algerlega sýkn allra saka.
Austræna sýkin, “Berbonic” plág-
an svonefnda, hefir geysað yfir Indland
um nokkurn undanfarin tíma, en er nú
heldur i rénan. Það er talið vist að
talsvert fleira en 250,009 manna hafi
beðið bana af sýki þessari. Síðan hún
byrjaði að geysa í Bombay fylkinu,
hafa dauðsföllin orðið 1000 á dag að
jafnaði, [og i sjálfum bænum Bombay
voru dauðsföllin lengi um 250 á dag, en
eru nú orðin að eins um 100 daglega. I
alt hafa 134,000 manns dáið í Bombay-
héraðinu. Varnarmeðal það sem “Haff-
kine” heitir hefir reynzt vel við veiki
þessa. Það er lagarkent efni og er tek-
ið inn. Veiki þessi geysar nú yfir
Formosa eyjuna í ríki Japaníta og er
sögðall-skæð þar.
Kosning til ríkisþingsins fóru fram
í bænum Brockville i Ontario á fimtu-
daginn var. Liberals unnu með 243
meirihluta atkv. Er það i fyrsta skifti
í 23 ár, að Liberal hefir komist að í því
kjördæmi. Þykir þetta vera allmikill
sigur fyrir stjórnina, en þó eðlilegur,
þar sem bæði ríkis- og Ontariostjórn-
irnar löeðu saman með alt það afl, er
þær höfðu yfir að ráða, og imenn svo
gerðir yfirleitt að þeir kjósa að vera
heldur með meirihlutanum á þingi,
enda er það almenn reynsla í þessu
landi, að minsta kosti, að stjórnin sem
er við völdin vinnur flestar aukakosn-
ingar,
Aberdeen lávarður. fyrverandi Go-
Vernor yfir Canada. hefir farið fram á
það á þinginu á Englandi, að hátt-
standandi þjóðmálamönnum í Canada
sé veitt sæti í lávarðadeildinni á Eng-
Lndí, og að þeir hafi þar þingsetu æfi-
iangt. Én breskir þjóðmálamenn segja
®nn ekki kominn tíma til þess að gera
®hka breytingu.
Washingtonstjórnin hefir ákveðið
að veita öllu sjálfboðaliðinu á Filipin-
ayjunum heimfararleyfi svo fljótt. sem
hægt er að fá skip til að flytja það
heim. F.r talið víst aðl8, Minnesota-
herdeildin muni hverfa heimleiðis svo
fljótt sem tækifæri gefst.
Ekki getur Canada og Bandarikj-
nnum enn þá komið saman um hvar
®éu þau réttu landamerki milli Canada
°K Alaskaskagans. Mælingamenn
Bandamanna segja landamerkin á alt
öðrum stað en Canadamenn, og mis-
munurinn er svo mikill, að ólíklegt
þykir að þetta mál geti orðið útkljáð
fy,- en eftir langan tíma. Enska stjórn-
in heldur auðvitað taum Canada í þessu
máli.
Kosningar eru nýafstaðnar á Spáni
og vann Sagasta sigur. Hann var
við völ din þegar striðið milli Spánar og
Bandaríkjanna stóð yfir, en tapaðf i
kosningunum sem fóru fram að loknu
stríðinu, Nú er flokkur hans allsterk-
ur á þinginu og þykir það sönnun fyrir
því, að þjóðin ber enn þá ruikla tiltrú
til Sagasta. og að honum hafi látið
stjórnarformenskan vel, og að hann
hafi leyst verk sitt heiðarlega af hendi.
Mr. Pollack í Vienna hefir uppgötv-
að aðferð til þess að senda 60.000 orð á
hverjum klukkutíma eftir einföldum
vír. Ætti þetta að flýta fyrir sending-
um hraðskeyta milli landa og innlendra
staða.
Þeir sem hafa haldið því fram að
alt stjórnarfarið í Yukon sé í góðu
lagi, ættu að lesa blaðið: The Klondike
Nugget, dags. 1. Marz síðastl. Það
blað er nýkomið á skrifstofu vora, og
sýnir, að Mr. Fawcett og þjónar hans
lugu $2000 út úr tveimur konum. Mrs.
Miner og Mrs Kelly mældu sér lóðir
No. 13, á Dominion-læknum. En fengu
sig ekki ritaðar fyrir henni, af þeirri
ástæðu, að ríki Alic Macdonað hafði
veðskuld (Mortgage) á lóðinni, og sú
skuld varð að borgast honum, áður en
konan gæti lengið innritunarskýrteini
fyrir lóðinni. Léðin var álitin góð og
borgaði því konan, eða öllu heldur
bóndi hennar, fyrir hana þessa $2000
skuld, sem Mr. Fawcett laug að
hvíldi á landinu. En þannig stóð á, að
maður að nafni H. L. Bert hafði upp-
runalega tekið lóð þeesa, en var búinn
að yfirgefa rétt sinn til hennar og flutt-
ur burt úr héraðinu. Bert skuldaði
ríka McDconald $2000, og voru það sam
antekin ráð þeirra Fawcetts og Mac-
donalds, að Fawcett skyldi ekki veita
innritunarskýrteini fyrir lóðinni nema
að sá sem bæði um hana borgaði Mac-
donald þessa $2000, sem Bert skuldaði
Lúuuiíí. Alt þctta var játað fyrir Ogil-
vie commissioner þann 26. Febrúar síð-
astl. Gullumstjóarmaðnrinn varð að
viðurkenna að hann hefði logið til um
veðskuldaskýrteinið, sem hann hafði
sagt að væri á lóðinni, og að hann hefði
vitað að svo var, að hann hefði logið
$2000 út úr konunum, til þessað þókn-
ast Macdonald vin sínum, svo hann
næði úr vösum þeirra, þvi sem hann
hafði tapað á Birt. Mörg vitni báru
í móti þessa, ogallur framburður þeirra
laut að því, að sakfella gullumsjónar-
manninn. Það kom og fram fyrir rétt-
inum, að einn skrifstjofuþjónn (hann
var Liberal) hefði sviksamlega náð
pörtum í yfir 20 námalóðum þar vestra
Skrifstofuþjónn Hurdman sveik
námalóð undan konu, sem hafði mælt
hana út handa sér, með þvi að segja
að hún væri mæld. En rétt á eftir lét
liann Fred. Mardock fá lóðina, og er
hún metin á $15000 án þessnokkuð hafi
verið unnið á henni.
Svona gengurþað til í Yukon.
Frá löndum
MINNEOTA, MINN., 14. APRÍL ’99.
(Frá fréttaritara Hdr.
Tíðarfar þurt og fremur kalt. Vor-
annir byrjaðar hjá bændum; hveitisán-
ing langt á veg komin.
Jón Stefánsson, frá Egilsstöðum í
Vopnafirði, sem um nokkur ár hefir
verið hér við verzlun, cr nú á förum
héðan vestur á strandir. Einnig Jón
Reykdal. Fleiri hafa við orð að fara,
—Slys vildi til hér fyrra laugardag.
Guðmundur Ögmundsson (úr Fljótsdal)
datt, útúr vagni og viðbeinsbrotnaði, —
—í síðustu grein minni var töluvilla:
$100. á að vera $1000.
TINDA8TÓLL, ALTa., 14, APR. 1899.
(Frá fréttaritara Hkr,).
Héðan er að frétta harða tíð. AU-
an síðastl. mánuð mikil frost og storm-
ar öðru hvoru 'og talsvert snjófall.
Síðan á páskum mildara, þíðviðri og
vestanátj, svo snjór er að mestu horf-
inn.
Heilsufar ekki gott nú um tíma,
llitaveiki samfara hósta og hálsbólgu
hefir gengið hér, einkum í yngra fólki
og börnum. 10. þ. m. dóu hér ung-
lin gspiltur og ungabarn .fárra vikna
gamalt.
Húsbruni: Þann 24. f. m . brann
hér íbúðarhús B. Björnssonar. Þann
dag var ofsaveður. Þegar eldurinn byrj-
aði var Björn að vatna gripum nokkuð
langt frá húsinu, en kona hans hafði
gengíð til fjóss. Kom þá elzta barnið
til hennar og kvaðgt hafa séð eldneista
falla niður úr þakinu nærri tofnpíp-
unum. Konan .forðaði börnunum úr
húsinu og gerði manni sinum aðvart.
Mr. Björn er kunnur að dugnaði og
gerði hina ýtrustu tilraun að bjarga úr
húsinu ásamt tengdaföður sínum, er
býr skamt þaðan, og kom við annan
mann til hjálpar, en öll björgunartil-
raun varð því nær til einskis. Eldur-
inn læsti sig um húsin á einu vetfangi
og brendi alt á fáum mínútum. Skað-
inn er mikill, þegar þess er gætt, að
byggingatittibur er hér nú ekki fáan-
legt orðið, nema í fleiri mílna fjarlægð,
en húsin voru vel bygð og ný úr vönd-
uðum við. Fatnaður brann allur nema
það sem fjölskyldan var í, og nálega
allir innanhúsmunir. Mr. Björn flutti
til tengdaföður síns, og er nú byrjaður
að byggja aftur á landi sínu.
Sumargjöfin.
Það var mannkvæmt á Albert Hall
á föstudagskvöldið var. Það hafði verið
auglýst, að þar ætti að afhenda tafl-
kappa, Magnúsi Smith, ofurlitla heið-
ursgjöf i minningu um sigur þann sem
hann vann á taflmannafundinum í
Montreal.
Kl. 8 var salurinn, sem rúmar um
400 manns, orðinn allþétt skipaður, og
voru Islendingar þar í miklum meiri-
hluta, sem vonlegt var. Sæti voru fá í
salnum, þvi að 22 taflborð höfðu verið
sett þar upp. Það var partur af pró-
grami samkomunnar, að útlendingar
skyldu tefla á móti innlendum. Þess
vegna urðu flestir sem inni voru að
standa meðan á samkomunni stóð.
Kl. 84 kom hr. Smith inn í salinn og
var honum vel fagnað. Hr. Gunnar
Sveinsson setti þá samkomuna með lip-
urri ræðu, þar sem hann skýrði tilgang
hennar og lagði fram á borðið gjöfina
sem átti að afhenda Mr. Smith. Stóð
þá Mr. Pjtterson upp, samkvæmt til-
mælum forsetans, og hélt mjög hlýlega
ræðu um Mr. Smith og tatímennsku-
hæfileika hans, og afhenti honum svo
gjöfina. Það var gullúr «g gullfesti,
um $100 virði, og var það hin fegursta”
gjöf. A úrið var þetta grafið :
To Magnúít Smith
Champion Cheas player of Canada
From his friends in Winnipeg.
April '99.
Mr. Smith þakkaði þessa gjöf og þann
heiður sem sér væri sýndur, með lip
urri ræðu. Og eins þakkaði hann öllum
þeim, sem höfðu stutt að því að hann
gat komist til Montreal, til þess að
vinna taflkappaheiðurinn, ekki einasta
fyrir sig persónulega heldur miklu frem-
ur fyrir Winnipegbttrg. — Þar næst
héldu þeir B. L. Baldwinson, T. W. Tay-
lor, fyrverandi borgarstjóri, og Mr.
Telky, stuttar tölur og siðan var farið
að tefla, og unnu Islendingar það með
12 skákum á móti 10. — Samkoman
stóð yfir til kl. 1 um nóttina.
Samkoma enn.
Sjaldan hafa verið haldnar fleiri
samkomur á mefal íslendinga í þessum
bæ, enn á þessum síðastl. vetri, og all-
flestar hafa þær veriðhaldnar í þeim til
gangi að hjálpa áfram góðum og göf-
ugum málefnum landa vorra.
Enn er þá búið að halda allar þær
samkomur, sem fyrirhugaðar hafa ver-
ið, hefir þá ekkert gott og göfugt mál-
efni gleymzt? Jú, við höfum gleymt
heilsulausa húsföðurnum og móðurinni
með hálfnakin og grátandi börnin sín.
Af hverju eru þau að gráta? Þau eiu
að biðja hana móður sína um brauð, og
þau benda á vel búnu og glöðu börnin,
sem eru að skemta sér úti fyrir glugg-
auum á hrörlega húsinu þeirra. Hið
viðkvæma móðurhjarta verður sorgbit-
ið af sárri tilfiuningu fyrir kjörum
barnanna sinna og sér engan veg til að
bæta úr því. Hún grætur sáran og
hún þerrar tárin, sem falla niður fölu
kinnarnar hennar, með hárlokkunum.
Þetta kærleikans málefni, að taka þátt
i böli þeirra sem líða neyð, var næstum
gleymt. En nú hafa nokkrar kouur í
Fort Rouge myndað félagsskap, sem
gengur undir nafninu: “Gleym mér
ekki”. Félag það byrjar starfa sinn
með því að stofna til samkomu til hjálp-
ar fjölskyldu, sem líður stóra neyð. Það
er óskandi að samkoma þessi verði vel
sótt, svo hún verði íslendingum til
sóma. 25 cents frá hverjum einstökum
getur orðið til þess að bæta úr neyð
einnar eða fleiri fjölskylda fyrir dálítinn
tíma, ef samtökin verða nóg. Og þeim
25 centum er þá sannarlega vel varið.
f.
Úr bréíi
fráMinneota, Minn.,til ritstjórans.
Ég gat um það í einu af bréfum
mmum, að Bandaríkjaþjóðin vildi gjarn
an fá að vita hvað Washingtonstjórnin
ætlar að gera við Filipinsyjarnar. Sami
andinn hefir verið í bréfum þeim, sem
komið hafa frá hermönnum þjóðarinnar
sem nú eru að berjast á eyjunum. Hr.
Björn Gíslason segir meðal annars í
bréfi, dags. í Febrúar: “Hvaðskyldi
stjórnin ætla að gera við eyjar þessar ?
Eyjarskeggjar hafa myndað lýðveldis-
stjórn, kosið forseta og ráðaneyti.
Þessi nýja stjórn sendi fulltrúa til
Washington, til þess að gora samninga
fyrir hönd hinnar nýju stjórnar. Hon-
um er engin áheyrn veitt og enda sýnd
fyrirlitning af ýmsum háttstandandi
stjórnmálamönnum. Og svo kemnr
Parisarsamningurinn, þar sem Banda-
ríkjastjói nin lofar að greiða Spánverj-
um $20 milíónir fyrir eyjarnar. Nú
mun sagt cerða að það geti ekki álitist
að þessi upphæð sé nokkur borgun fyrir
eyjarnar. En aðgætandi er, að yfirráð
Spánverja voru að eins að nafninu til
og eitt er vist, að síðan við komum
hingað, þá hefir Dewey og yfirmenn
landhersins viðurkent vald uppreistar-
manna, en ekki Spánverja;t. d.: það er
stór brú hér nærri borginni, sem samn-
ingur var gerður ura, að við hefðum
vörð við annan enda brúarinnar nótt
og 4ag, en uppreistarmenn við hinn, og
gekk svo um nokkurn tíma, þar til
einn góðan veðurdag, að einn af okkar
u’ndirforingjum, sem viidi syna vald
sitt, skipaði okkar varðmönnum að
flytja sig út á miðja brúna, sem þeir
auðvitað gerðu. Næsta morgun sendi
foringi uppreistarmanna orðsending til
yfirherforingjans og sagði, að ef varð-
mennirnir ekki flyttu sig aftur að brú-
arsporðinum, eins og um hefði verið
samið, þá yrðu þeir skotnir innan
tveggja stunda. Varðmönnum vorum
var þegar sagt að flytja sig á sinn
gamla stað og þar er verði haldið enn.
Margir segja að eyjarskeggjar misskilji
Washingtonstjórnina. En hvernig geta
þeir skiliðhana á roeðan hún hefir ekk-
ert sagt. enga áheyrn veitt sendiherra
þessara bjálfa, er ekki eðlilegt að þeir
þeir skilji alt eins og þeir gera eins og
sendimaðurinn skildi Parisarsamning-
inn? Hann telegraferar stjórn sinni:
"Vér erum sviknir, vér erum keyptir”.
Ég segi þér alveg satt að ég þekki ekk-
ert orð, er lýsir þeirri fyrirlitning er ég
hefi á þessum jarðeplalita skríl, þegar
talað er um þeirra lyndiseinkunnir, og
siðfágun. En á hina hliðina er mér ó-
mögulegt annað, en dást að þeirra
brennandt frebisþrá og föðurlandselsku
Þeir búast við að geta haldið stjórn
sinni og verja föðurland sitt fyrir yfir-
ráðum og yfirgangi Bandamanna, sem
auðvitað er heimska. því ef Bandamenn
ætla sér að leggja undir sig eyjarnar
og mynda nýja stjórn, þá auðvitoð
gera þeir það, eu það er mitt hugboð
að oss reynist það dýrt gaman, sérstak
lega vegna hins óþolandi hita; og svo er
landslagið og vegleysurnar voðalegur
farartálmi. Hitinn er nú orðin illþol-
andi; á hverjum degi er fjöldi af vorum
mönnum, sem liður yfir, og eru fluttir
á spítalana nær dauða en lifi”.
Eítt er enn sem Bandamenn hafa
vnisreiknað, og það er: að eyjarskeggj-
ar kunna vel að fara með byssur. Þeir
kunna að skjóta. Ég hefi séð nóg til
þeirra, til þess að geta borið um það.
Fjórða þessa mánaðar kemur nú
boðskapur stjórnarinnar fyrir almenn-
ingssjónir. Það er töluvert mál í 11
eða 12 greinum. Alt sem eiginlega verð-
ur dregið út úr boðskap þessum er það,
að yfirráð Bandaríkjanna verði að við-
urkennast hvervetna; að eyjarskeggjum
sé gefið ótakmarkað trúarbragða- og
pólitiskt frelsi. Nói er spursmálið hvað
er meint með pólitísku frelsi ? Mega
þeir kjósa sína eigin stjórn og fulltrúa á
líkan hátt og tíðkast í hinum brezku
lýðlendum? Eða hafa þeir fult frelsi
til að kjósa þá náunga, er McKinley
eða Cleveland útnefna? Þetta orð:
pólitiskt .frelsi, er nokkuð óákveðið;
það er líkt og skáldið sagði: “tóm orð”
sem minna, í sannleika sagt, á alt og
ekkert. Auðvitað eru menn hér kall-
aðir frjálsir að kjósa hvern sem vera
skal, en alt það er meiningarlaust
glamur; leikfang orða, til þess að glepa
grunnhyggna menn. Mér vitanlega
hefir ekki nokkur forseti komist til
valda um siðastl. 30 ár, 8->,m ekki hefir
fyrst verið útnefndur af nokkrum
skuldabréfaverzlurum í New York. Og
meira en það. Ekkert forsetaefni hefir
verið útnefnt vestan við Mississippi-
fljótið, nema Bryan. Og hvað skeði,
þegar fólkið brúkaði rétt sinn og út-
nefndi mann, sem var óveðsettur okur-
körlum og einokendum? Ekkert orð-
var nógu vont, engin’ setning var nógu
svívirðileg í ensku máli, til að lýsa Mr.
Bryan og fylgjendum hans. Öll þau
meðöl, er eigingirni og strákskapur eiga
i forðabúri sínu, voru brúkuð. Verk-
stæði vóru keypt til að hætta og svifta
fólk atvinnu;‘litlir og stórir bankar
neituðu peningalánum og hótuðu að
taka veðsettar eigur manna, jafnvel þó
skuldir þessar kæmu ekki i gjalddaga
innan tveggja eða þriggja ára. nema ef
þeii greiddu atkvæði fyrir veðsetta
manninn frá Canton (McKinley). Hér
er ekki verið að taka til ihugunar hvað
var heppilegast fyrir þjóðina. Látum
reynsluna sanna það, heldur er bent á
þessa sorglegu viðburði með því eina
augnamíði, að bend a mönnum á, að
það sem þjóðmálaskúmarnir í Washing
ton kalla pólitiskt frelsi, er nokkuð óá-
kveðið, sem getur meint eit-t í dag og
annað á morgun.
Það verður ekki annað sóð, en að
eyjarskeggjar láti boðskap þennan um
eyru þjóta eins og hverja aðra mark-
leysu. Ymsir merkir menn í Manila
hafa verið spurðir um, hvaða áhrif
þessi boðskapur mundi hafa á alþýðu.
Svör þeirra hafa öll verið í sömu átt-
ina, að boðskapurinn komi of seint og
muni verða gagnslaus til að koma á
friðarsamningi. Einn bankastjóri, sem
verið hefir í Manila i 20 ár, svaraði á
þessa leið: “Ef boðskapur þessi hefði
komið dagana eftir orustuna á Manila-
firðinnm, þá mundi alt hafa vel farið
og jafnvel þó ekki hefði verið fjrr en í
Ágúst eða eftir að Manila var tekin, þá
hygg ég að alt hefði gengið friðsamlega.
En eftir þeirri þekking, sem ég hefi á
fólki þessu, þá held ég að það sé að eins
tvent, er getur endað þennan misklíð.
Fyrsti og einasti vegurinn er að drepa
meirihluta þeirra; hinn er að Bandarik-
in geri engar kröfur til valda á eyjun-
um.
Það er alt útlit fyrir að óéirðum
þessum geti orðið haldið áfram um óá-
kvoðinn tima. Uppreistarmenn halda
§pring
Stock
Vér höfum nú fengið mestu fyrni af vor-
vörum, svo sem gólfteppum, olíudúkum
gluggatjöldum o. s. frv.
Axminster, Ki<l<lerniin*ter
og Velvet gólfteppi beint fr London.
llnionK og Wool’s beint frá
verksmiðjunni
Gólfteppi sniðin og lögð niður ó-
keypis. Komið og skoðið þessar vörur.
Gitisons Carpet Store,
574 Iflain Str.
TelefÓD 1176.
sig í hæðunum og gera áhlaup þegar
minst varir. Auðvitað taka Banda-
menn alla bæi, er nokkuð kveður að,
en það meinar alls ekki að friður sé að
komast á fyrir því á eyjunum.
I gær var háð smáorusta. 13. her-
deild Minnesota var i þeim bardaga.
3 rnenn féllu af henni og 15 særðust.
*
Nú berast oss þær fréttir, að vinur
vor Björn Gíslason hafi verið einn af
þeim 15 er særðust, eins og að framan
er ritað. Vér vonum og óskum að sár
hans séu ekki skaðleg, og að hann komi
bráðum heim. Hann er alt of góður
drengur til að vera fórnarlamb fyrir
eigingirni og yfirgang fjárglæframanna
þjóðar vorrar. Málefni það er B. Gísla
son og aðrir góðir drengir voru viljugir
að leggja líf og heilsu í sölurnar fyrir,
nefnil.: að losa Cúba undan yfirráðum
Spánverja, er fyrir löngu til lykta leitt.
Blóðsugur þjóðarinnar fyllast aldrei.
Þær hafa fest sig á þjóðlíkamanum
eins og krabbamein, sem grefur um sig
í holdi einstaklingsins. Það er sykur-
hör- og tóbaksræktin. er einokarar
vorir verða að ná. Hvað eru nokkur
þúsund manna líf í þeirra angum ? Alls
ekkert. Þjóðin borgar allan kostnað-
inn, en fáir einstaklingar taka allan á-
góðann. Þjóðin sáir, en einokendur
hremma uþpskeruna. Og fáráðurinn
fráCanton sér og sk'lur ‘tímans teikn',
eins og hver annar einstaklingur, en
fær ekki að gert. Ó, frelsi, hvert hefir
þú flúið? Hvar ertufalið?
G. A. Dalmann.
Þar eð ég hef tekið eftir því að
minnisvarðar þeir, er Islendingar kaupa
hjá enskutalandi mönnum, eru í flest-
um tilfellum mjög klaufalega úrgaJði
gerðir hvað snertir stafsetningu á
nöfnum, versum o. a. frv., þá býðst
ég undirskrifaður til að útvega lönd-
um minum minnisvarða, og fullvissa
þá um, að ég get selt þá með jafn-
góðum kjörum, að minnsta kosti,
eins og nokkur apnar maður í
Manitoba.
A. S. Bardal.
497 William Ave. Winnipeg.
imnmimmmwmmnmmrmmmmmmnmmmmmK
Ruby
Foam!
Reynið það við hús- og fataþvott. Það er óviðjafnanlegt I
þvott á alt viðarverk í húsum og á húsmunum. Þér þurfið minna
af því en af nokkru öðru efni sem notað er í þvottavatn. Tvær
teskeiðar er nægilegt í eina fötu af vatn i við allan vanalegan
þvott. Allir íslenzkir matvörusalar hér í bænum hafa Ruhy
Foam í búðum sínum. Kaupið það hjá þeim, og ef það reynist
ekki eins og vér segjum hér, þá getið þér skilað aftur umbúðun-
um til þeirra, og borga þeir yður þá aftur andvirðið til baka.—
I hverjum pakka af Ruby Foam er “COUPON.” Háldið þeim
saman, og þegar þér hatíð svo margar af þeim er sýni, að þér
hafið keypt 20 pund af þessu efni, þá fáið þér hjá oss ókeypis
einhverja eina af myndum vorum, er þér kjósið yður, og eru þær
dollars virði hver. Einnig gefum vér þriggja dollara mynd fvr-
ir 20 “coupons” og 50 cents í peningum, eða fyrir 50 “Coupons.”
| Tlie Ciiiiiidiiin Clieoiiciil Works. 1
I 3H9 Jíotre Diiine Avemic. ^
ÍíiUiUiUUiiUiUiUUUUiUiUiiUUiUiUiUiUUiUUUUiUUUUU?