Heimskringla - 18.05.1899, Blaðsíða 4

HEIESKRINGLA, 18. MAI 1899.
BRÉF FRÁ DAWSON.
Niðurlag frá 1. bls.
maður, sem tók vid i Febrúar, átti þá
Mr. Fawcett ad fá stöðu sem landmæl-
ingamaður stjórnarinnar, En nú virð-
ist sem hætt só við þá fyrirætlun, því
nú er hann farinn héðan, líklega aust-
ur til stjórnarinnar. Honum mun hafa
verið hollara að hafa haftsigt héðan,
því óvíða myndi hann hafa átt griða-
land hér, eftir öll þau skammarstryk,
sem hann var búinn að hafast að.
Enn fremur hefir tnikil óánægja
verið hér um póstflutning. Undirstað-
an til þeirrar óánægju var, að hin ó-
þokkaða stjórn gaf einstökum mönn-
um allan póstflutning í hendur fyrir á-
kveðið gjald. En svo varð hann svo
mánuðura skifti á eftir tímanum, sem
ákveðinn er. Var lögregluliðið loksins
dubbað á stað að ..tina saman póstinn,
sem lá upp með fljótinu á ýmsum stöð-
um í tonnavís, og kom það póstinum
hingað í Marz byrjun. En póstþjónar
treyndu sér að afhenda póstinn þangað
til síðasta Marz. Síðan lðgreglan tók
við póstflutningi fram og aftur. hefir
hann gengið greiðlega.
Framtíð þessa lands virðist hafa
við tvent að styðjast: Fyrst gull og
gnægtir málmsins hvervetna hér, og
annað, að hægt er að rækta hér jarðar-
ávevti.
Með heilla óskum til blaðsins.
Chr. Sveinsson.
Náttúru-lögmálið.
Lækur smár um lautir
Líður, blár og tær.
Búa vann sér brautir,
í bugum oftast nær.
Leitar hann um liallann
Hvar er bezt að fá
Leið um háa hjaliann,
Hvar [hann stefnir á.
Afram—áfram iðar—,
Undra þrá hann knýr.
En mjög svo litið miðar,
Mjðg hann þrautin lýr.
Stór er steinn á vegi,
Stöðvast ferðin má.
Bjargið bifast eigi,
Þvi bunan er svo smá.
Stanzar hann um stundu,
Stöðu leitar sér.
Þar á grýttri grundu
Græðast kraftur fer.
Engin hætta’ hann hopi,
Hvergi er meining deild,
Hver einn daggar dropi
Dregst í eina heild.
Renna ár og aldir,
Öllu er takmark sett.
Híma klettar kaldir,
Kvikar báran þétt.
Drynur 'hátt i hjalla,
Heyrist voða gnýr.
Fossar hlíð um falla,
Feiknum skriðan spýr.
Braut ]sér búna riður,
Bjargið lemst í möl.
Svona krappar kviður
Kortaoft neyð og böl.
Lestu i málið, Iagsi minn,
Láttu sálar geislan þinn
Lýsa hála heimsvöllinn,
Svo hvergi brjálist meiningin.
S. Sósúa Björnson,
Winnipeg.
Bréf á skrifstofu Hkr á Mrs. J.
Gíslason, Winnipeg,Man. ( póstmerkt á
Dýrafirði 17. Apríl). Réttur eh andi
vitji þess sem fyrst.
Mislingar og barnaveikin hafa kom-
ið upp í barnaheimilinu og hafa nokkur
börn dáið. Altmögulegt er gert til þess
að forða börnunum frá að sýkjast.
íslenzk vinnukona, enskumælandi,
geturfengið góða visthjá MrsDr. White
181 Mayfair Ave.. Fort Rouge; full-
komin stúlka fær þar ágætt kaup. —
Getið um að þér hafið séð þetta í Hkr.
Þau hjónin Mr. og Mrs, Benedict-
son, frá Selkirk, hafa verið hér i bæn-
um nokkra undanfarna daga, að erind-
reka fyrir blað sitt Ereyju og sjá vini
og kunningja.
Aðstandendur Mrs. Middteton, sem
varð fyrir hestum og vagni á Aðalstræt
inu fyrir skömmu, og hreppti bana af,
hafa nú sætzt við Mr. Kennedy, er þeir
heimtuðu skaðabætur af. Eigi vita
menn hvað há manngjöld hann hefir
hefir greitt þeim.
B. L. Baldwinson kom heim úr Ar-
gyleferð sinni á laugardaginn var.
Hann segir Sáning ganga seint vegna
þess hve vata liggur víða á ökrum. —
Yfir höfuð er tíð þar styrð og köld, sem
annarstaðar í fylkinu, og líklegt að
bændur sái nokkuð minna hveiti, en
ella hefði orðið.
Þeir séra Jón Bjarnason, með konu
sinni og 2 börnum, og séra Fr. J. Berg-
mann. frá Garðar, N,-D., lögðu af stað
í gærdag áleiðia til Islands. Séra Run-
ólfur Marteinsson þjónar söfnuði séra
Jóns í fjarveru hans. en séra Jónas A.
Sigurðsson þjónar Garðarsöfnuði fyrir
hönd séra Bergmanns.
Til þeirra sem hafa kvartað um
vanskil á Heimskringlu með póstum,
viljum vér segja, að blaðið er sent hér á
pósthúsið á hverju miðvikudagskveldi
milli kl. 6 og 7, og ætti það að komast
til kaupenda á ákveðnum tima. Vér
höfum þráfaldlega kvartað við póst-
stjórnina yfir vanskilum á blaðinu og
hetir hún jafnan lofað að sjá um að
það komi ekki fyrir aftur.
Þeir herrar B. F. Walters og Sveinn
Thorwaldson frá Pembina, N. D., komu
hingað norður á sunnudaginn til þess
að yera við jarðarlör Eiríks heitins
Gíslasonar. Þeir fóru suður aftur á
mánudaginn. Hr. Magnús Brynjólfs-
son frá Cavalier hafði einnig gert ráð
fyrir að koma, en gat ekki að heiman
farið. því kona hans hefir legið veik all-
lengi og enn þá mjög lasin, en þó í aft-
urbata.
Sannorður maður, sem nýlega kom
frá Fort Pelly, þar sem margt er af
Doukhobors, staðhæfir það án allrar
undantekningar, að karlmennirnir séu
þær lötustu skepnur, sem hann hafi
nokkurntíma þ«kt. Þegar þeir plægi,
kalli þeir á kvennfólk og unglinga og
setji hér um bil tylft af þeim fyrir plóg-
inn og láta þau draga hann, og að
þessir níðlötu Doukobors horfa á erfiði
þessara vesalinga með mestu ánægju
—Svona halda vesalings Liberalar að
siðmenningin eigi að vera í heiminum,
því þeir segja að þessar mentunarlausu
landeyður séu ákjósanlegustu innflytj-
endurnir fyrir þetta vesæla land.
I. O. F.—Fundur verður haldinn i
stúkunni “ísafold” þriðjudaginn 30. þ.
m. á North West Hall, samkvæmtsam-
þykt siðasta aukafundar stúkunnar.
S. Sigurjónsson, C, R,
Eg vil biðja "Heirnskringlu” að
færa innilegasta þakklæti mitt öllum
vinum mínum og mannsins mínssáluga,
sem studdu mig með ráði og dáð á með-
an hann lá banaleguna, og einnig öllum
þeim, sem studdu að því að útför hans
yrði sem virðuglegust.
Mrs, Anna M. Gíslason,
Winnipeg, lö. Maí 1899.
í þessu blaði flytjum vér litla aug-
lýsing frá tannlækni Dr. J. J. White,
Verkstofa hans er á horninu á Main og
Market St., ur.pi yfir Inmans apoteki.
Br. White segist taka persónulega á •
byrgð á öllu því er hann gerir og kveðst
skuli gera viðskiftavini ánægða. Oss
væfl þægð r því að vinir blaðs vors, er
kunna áð leita til Dr. VVhite’s í tann-
lækningaerindum, vildu nefna auglýs-
ingu hans í Hkr, Það sýnir honum, að
blað vort er lesið og að það getur borg-
að sig að auglýsa í því.
Þær sem unnu saumavélar The
Royal Crown Soap félagins fyrir vik-
una sem endaði 13. þ. m., voru: Mrs.
W. VV. Matthews. 257 Carlton St., Win-
nipeg; Julia Watson, Beausejour, Man.,
Lizzie Mco Dnald, Battleford, N. W. T.
The Royal Crown Soap Co. hættir
að gefa saumavélar að verðlaunum 29-
þ. m. Verða því allir sem hafa umbúð
ir eða “Coupons” að senda það til fé-
lagsins fyrir þann 29. þ. m.
Ég Thorsteinn Thorkelson, Grocer,
sendi fátækum löndum kvaðju guðs og
mina og býð að selja þeim ágætt og
ilmandi hangikjöt með lágu verði núna
fyrir hvítasunnudaginn. Ég hef rúm
400 pund sem eiga að seljast næsta
laugardag. Þann dag sel ég einnig ýms-
ar aðrar vörur með sérstöku kjörverði
fyrir peninga út í hönd. Þeir fá mest
og bezt kjötið sem koma fyrst með hinn
almáttuga dollar til:
THORST. THORKELSON, Grocer,
539 Ross Ave.
LOYAL GEYSIR LODGE 7119
I. O. O. F. M. N. heldur fund þriðju-
dagskveldið 23. Maí næstkomandi á
Unity Hall. Allir meðlimir beðnir að
sækja fundinn.
A. Eggertsson.
5000
menn ættu að kaupa hjá oss næsta
föstudag’og laugardag 50c., 75c., $1,
$1.50, $2, $2.50 eða $3.00 hat hver.
500
menn ættu að kaupa hjá oss næsta
föstudag og laugardag göðan og ð-
dýran alfatnað hver þeirra, fyrir
$4.50,—alveg nýjar vörur.
199
menn ættu að kaupa hjá oss á föstu-
daginn og laugardaginn alfatnaði úr
vaðmáli eða “tweed” Ágæt kjör-
kaup.
D. IV. Fleury,
564 Main Sti eet.
Andspænis Brunswick Hotel.
Séra M. J. Skaptnson fór suður til
Dakota aftur í gærdag og verður að
heiman að minnsta kosti fulla viku.
WELLANl) VALE BICYCLES
Eru beztu hjol sem buin eru til i Canada.
Þeia heriar, Sumarliði Kristjáns-
son og Halldór Eigilsson, frá Mous
River N.-D., komu til bæjarins 17, þ.
m. úr skoðunarferð sinni í Swan River-
dalnum. í næsta blaði getum vér nán-
ar um ferð þeirra.
Mr. Holbrook frá Cavalier var hér
í bænum í vikunni og kom við á skrif-
stofu Hkr. með allstóra auglýsing um
kaup á ull. Landar í Norður-Dakota
ættu að athuga þá auglýsing. Hol-
brook lofar hæsta verði og borgar í
vörum.
Það er ekkí nema sanngjarnt og
rétt að geta þess, hve myndarlegan þátt
Foresters tóku í útför Eiríks heitins
Gíslasonar. Stúkan ‘ ísafold” hefir nú
um 130 félagsmenn, alla íslenzka, og
voru þeir nálega allir sem i bænum
voru við útförina, og var þó ekki hægt
að gera mönnum aðvart um það opin-
berlega fyrirfram. Einnig á hornleik-
endaflokkurinn beztu þakkir skilið fyrir
sína hluttöku. Þeir komu þar og
þeyttu sorgarlag við skrúðgönguna. án
þess að þeim bæri nokkur skylda til
þess. Vinir hins látna þakka þeim
innilega fyrir það'og munu láta þá njóta
þess er svo ber undir.
Verkfalli því, sem timburmenn
gerðu hér i bæuura fyrir nokkrumtíma,
er ekki enn þá aflétt. Timburmanna-
félagið hefir ákveðið að halda fastlega
yið þá kröfu.að allir þeir menn, sem
hafa verið tekjþr í staðþeirra sera gerðu
skrúfuna sétí mtnir hætta að vinna og
ef að kröfu þessari er ekki íullnægt
mjög bráðlega þá eiga þeir visa hjálp
allra verkamannafelaga hér í bænum,
svo að verkfallið verður alment, ef
verkgefendur láta ekki undan. Alt
bendir til þess að timbermenn muni
bera sigur úr býtum innan skamms
tíma.
. . ilí Wý*. ‘ j_éjijjr/t r1.
Strætavagnafélagið ætlar að Ieggja
vagnbraut eftir Sherbrookstræti. Verk-
ið á að byrja 15. þ. m. Brautin verð-
ur lögð á austari hlið strætisins. Syðri
endinn verður tengdnr við brautina á
Portage Ave., en sú nyrðri við braut-
ina á Nena Str. Verður þá bein braut
alla leið frá Marylandbrúnni og norður
á Logan Ave., sem lögð er jafnhliða við
brautina á Aðalstrætinu. Þóssi nýja
braut á millum Portage Ave. og Notre
Dame Ave. verður kölluð “Y”.
Tvöföld braut verður lögð frá Aðal-
strætinu upp Pertage Ave. upp að
mynninu á Notre Dame Ave., og vagn-
arnir sem renna eftir Portage Ave. og
Notre Damo Ave. hafa sína brautina
hvor á þessu svæði Um leið og um-
bæturnar á Portage Ave. verða gerðar
í sumar, verður mælt út svæði fyrir
tvöfalda vagnbrauteftir miðju stræt-
inu, sem bygð verður sfðar, þegar
mannflutningurinn verðar svo ínikill,
að hennar þarf við. Það á sem sé að
asfaltsteypa Portage Ave., og trjá-
rækta á báðar hliðar, frá Aðalstrætinu
og upp að Hargrave St., og verður sá
hluti þess með fallegustu strætum i
bænum framvegis.
DR. J. J. WHITE,
Tannlæknir, f
dregur og gerir við tennur eftir nýjuatu
aðferð ár als sársauka, og ábyrgist alt
verk þóknanlega af hendi leyst.
Hornið á Main og MarketSt. Winnipeg.
KEÐJULAUSIR, PERFCT,
GARDEN CITY, DOMINION.
og yfir.
Áður en þér kaupið reiðhjól á sumrinu ’99, þá gerið svo vel að líta
á hjólin okkar. Þau hafa allra nýustu “Twin Roller” keðju, “Internal
Expanders”, færanleg handföng, “Crank hangers’ -ístöð í einu stykki og
sjálf-áhornings ása. Eftir að hafa skoðað hjólin okkar nákvæmlega,
munuð þið sannfærast um að við erum á undan öðrum hvað snertir til-
búning reiðhjóla í öllu Canadaríki.
Umboðsmenn í Winnipeg
TURNBULL & MACMANUS,
Umboðsmaður í Vestur-Canada aiO HcDermott Ave.
Walter Jackson,
P. 0. Box 715 Winnipeg.
THE WELLAND VALE MANUF. CO.
St. Catherinejii, Ont.
Ef þér viljið fá yður ágætan alfatnað. þá komið til vor. Vér búum tilallan
fatnaðinn sjáltír og getum því ábyrgst að hann fari vel ov sé úr góðu efni.
Takið eftir þessura verðlista :
Vaðmáls alfatnaður frá 83.50. Navy Blue alfatnaður frá $6.50.
Svört ullarföt frá 6.50.
Vér höfum miklar byrgðir að velja úr með hvaða sniði sem þér óskið.
J GENSER, eig'andi.
NOKKIID NYTT!
"Ball Bearings” í saumavélum. Sú
þróttlausasta kona getur unnið með
þcssari vél án þess að skaða heilsuna
eða þreytast. Fyrir heilbrigða konu er
það að eins skemtun að vinna með þess-
um vélum. Þær ganga hljóðlaust, hafa
sjálfþrædda skyttu og spóla sig sjálfar.
Þeim fylgja öll nauðsynleg áhöld. Þetta
er fullkomnasta vél, á lógu verði og með
5 ára ábyrgð. Engin önnur jafngóð
fæst með líku verði. Kaupið aðeins
Eldredííe B. Útsöiumenn eru i
hverjum bæ.
—Búnar til hjá —
NATIONAL SEWING
MACHINE CO.
N ew “ Y ork£og][Chicago.
_______ -________ _____ „ þ- Önnur stærsta saumavélaverksmiðja
ÞESSI MYND SÝNIR PAR f AF í heimi. Smíðar 760 vélar á dag. Eftir-
ELDREDGE B VELINNI. komendur Eldredge verksmiðjufél.
McCLARY’S FAMOUS PRAIRIE

.. ,i • ii,
Þetta ör sú bezta eldastó í landinu, hún bakar Pyramid af brauðum raeð
jafnlitlum eldlvið og aðrar stór haka að eins fáein brauð. Hefir sérstök þæg-
indisvo sem hitamæli í bökunarhólfinu er sýnir hitann áreiðanlega. bökunar-
ofn úrstáli með fóðruðn eldgrjóti, bakar með þriðjungi minni eldivið en nokk-
ur Ónnur stó. Hreint loft gengur um ofninn og gerir brauðin holl og ljúfeng.
Kaupið McClary’s eldstó ef þér viljið beztu stá. Ef| kaupmaður yðar hefir
hana elcki þá ritið oss.
The MeClary Mfg. Co.
WINNIPEO, MAN.
—118—
það, að þaðjsó ekkert sem mundi gleðja þig
meira, en að fá að yfirgefa Rússland óhindraður?
‘Ég er alveg viss um það’.
“Ekki einu sinni....’.
‘Nei, ekki einu sinni það, sem þér eigið við
eða ætluðuð að segja. Ég hefi haft nægan tima
til umhugsunar síðan ég var fluttur hingaðog
hefi komist að þeirri niðurstöðu, að ég lét vefja
mig í neti. eins og flón. Eg neita því ekki að ég
elska hana enn þá og elska hana að likindum til
dauðadags. En ég hefi einnig sannfærst um
það. að hún hefir aldrei og mun aldrei elska mig.
Þetta, með öðru, veldur þyf, að ég verð þeirri
stundu fegnastur, er ég kveð Rússland fyrir fult
og alt’.
‘Var það prinsessan, Jean ?’ spurði ég.
'Þú hefir verið mér svo vænn, herra Dubra-
vnik, að ég ætti ekki að neita þér um nokkurn
hlut. Samt vona ég þú hlifir mér við því, að
þurfa að svara spurningu þessari, viðvíkjandi
konu þeirri, er ég varð svo heimskur að verða
svona gersamlega hugfanginn af’.
‘Ég met þig meiri mann fyrir þessi orð þín,
Jean, en segðu mér eitt. Það er auðvelt fyrir
þig að svara því. Er ást þín til hennar enn þá
svo hrein og fölskvalaus, að þú viljir henni alt
hið bezta, og sért laus við allan kala til hennar,
fyrir breytni Jhennar gagnyart þér’.
‘Ég skyldi leggja (frelsi mitt í sölurnar, ef ég
vissi að hún fyrir það gæti orðið hamingjusöm.
Já. jafnrel til þess, að hún sliti félagsskap við
þessa Níhilista. sem fyr eða síðar verða orsök i
—123—
sé ég er’, mælti hann háðslega, og eins hátt og
rólega. og hann hefði mætt mér á dansleik. ‘Þú
hefir þegar drepið hesta mína og keyrslumann-
inn, því skyldir þú ekki gera slíkt hið sama við
sjálfan mig ?’
Eg hikaði við.
Mér var ákaflega ógeðfelt að skjóta á mann-
inn; enda þótt ég sæi, að hann bar það vopn,
sem mér var alt eins hættulegt, og honum var
mitt, ef ég að eins gæfi honum færi á að ná til
min, með því. Ég hafði ekkert vopn til að
mæta bonum með, ef við að öðru leyti hefðum
staðið jafnt að yigi. Og í kerrunni, sem lá
þarna á hliðinni, lá (óefað, meðvitundarlaus,
mærin sem ég elskaði.
‘Fleygðu frá þér sverðinn, ella skýt ég þig
tafarlaust!’ hrópaði ég í annaö sinn.
‘Skjóttu’, mælti hann drýgindalega.
Hér var um ekkert annað að gera, svo ég
þrýsti á gikkinn.
Enginn hvellur ! Durnief datt ekki, eins og
hestarnir hans og keyrslumaðurinn höfðu gert.
Hann stóð alveg ómeiddur, skotið hafði verið ó-
nýtt, og nú var skammbyssan tóm.
Hann skildi fljótt hvernig í öllu lá, og sá
því, að hann hafði mig nú á sínu valdi, og með
nístandi brosi æddi hann að mér, til að gera
enda á þessari viðureign.
Ég þeytti skamiubyssunni, af öllu afli, í
fangið á honum, og kom hún rétt fyrir brjóst
honum, svo hann riðaði við höggið.
Og áður hann næði sór aftur, hljóp ég að
honum og þreif um úlfliðinn á þeiin handleggn-
—122—
auðséð að þeir bjuggust við alt öðruvísi áhlaupi
frá minni hálfu, en raun gafjvitni.
Særða hrossið barðist úm og Sparkaði í allar
áttir, svo mér daft í hug að Olga, sem ég þóttist
vita að væri £ óviti af hræðslu, eða af byltunni,
gæti staðið hætta ;af. Svo án þess að hug-
léiða þá hættu, sem yfir mér sjálfum vofði,
skaut ég þriðju kúlunni á vesalings skepnuna.
Þá fyrst varð mér litiðá þá menn, sem- ég
átti að mæta. Og hve feginn varð ég ekki, þeg-
ar ég þekti þarua Alexis Durnief, að hamingjan
skyldi einmitt leiða mig þenna veg, heim til
hallarinnar.
Fregnin um handtöku hans hafði þvi ann- -
aðhvort verið uppspuni eða honum hafði á ein-
hvern hátt tekist að sleppa, og jafnvel þá, þegar
ég rar að ráðast á þá, var ég að brjóta heilann
um á hvern hátt þeim mundi hafa tekist að
lokka Olgu með sér út úr húsinu, sem hún hafði
leitað athvarfs í.
Ég hafði tvö skot eftir í skammbyssunni,
eða að minsta kosti hélt ég það. og skaut ég
öðru þeirra á keyrslumanninn, og varð það til
þess að frelsa. hann frá því að þurfa að standa í
styrjöidum, bæði þá og síðar meir.
Varla tiii fet frá höfuðfantinum stóð ég nú
og miðaði skammbyssurini á hann og skipaði
honum að leggja niður vopnið.
Hann bara hló að mér. því hann var engin
bleyða, og hann vissi ftð dauðinn var eftirsókn-
arverður, hjá því, sem fyrir sér mundi liggja,
efhann yrði tekinn lifandi.
‘Nú, svo þetta ér vinur minn, Dubravnik,
—119—
því, að hún verður flutt í útlegð til Síberíu.
Viltu nú svara mér upp á eina spurningu ?’
‘Með ánægju’.
‘Hefir hún verið tekin fÓst ?’
‘Nei, og verður ekki. Þó þú vildir ekki
.segja mér nafn hennar, þá veit ég bæði hver
hún er, þessi ástmey þin, og það, aðhún hefir nú
slitið öllum félagsskap við Nihilista’.
‘Þú ert valmenni, Dubravnik, og það segi ég
þér satt, að hvar sem Jean Moret fer og flækist,
þá skaltu þar æfinlega eiga trúan vin’.
Eftir þetta famtal okkar, fékk ég honum
vegftbréf sitt og nægilegan farareyri, fylgdi hon-
um út úr fangelsina og skildi við hann á göt-
unni, Síðan hefi ég aldrei séð Jean Moret.
Þaðan hélt ég til Canfields vinar míns, þar
sem svo var undirbúið, að ég skyldi veita öllum
fregnskeytum móttöku frá mönnum mínum. Og
þar læstnm við okkur inni fram undir morgun.
Fregnskeytin gengu stöðugt, til og frá, og
ég var þess vísorðin, löngu fyrir dag, að alt sem
ég haföi lagt drög fyrir, gekk eins og ég hafði
ætlast til. Eg vissi það, að um sólaruppkomu
mundi ekki verða svo mikið sétt hálf týlft af
Níhílistum lausum f Pétursborg, og samtök
þeirra niðurbæld og eyðilögð um altríkið.
Það sem ég persónulega gaf alt athygli mitt,
við þessari nætnrvinnu, var það, að sjá um að
fanga þá, sem ég vissi að þektu bezt Olgu og
Ivan, og þá sem taundu vita um dauðadóm
þann, sem upp var kveðinn yfir henni af regl-
unni.
Margir af þeiin sem fangaðir vóru þessa