Heimskringla - 10.08.1899, Blaðsíða 1

Heimskringla.
XIII. ÁR
WINNIPEG, MANITOBA 10. ÁGrÚST 1899.
NR. 44
Frjettir.
Markverðustu viðburðir
hvaðanæfa.
Því hefir verið hreyft i rseðum og
blöðum á Englandi, að það sé heetta á
neyztluvatnsskorti í London borginni
innan fárra ára, af þvi að árnar Lea og
Thames séu að þorna upp. Helzt er
rœtt um að stjórnin geri gangskör að
þvi að leiða neyztluvatn frá fjöllunum 1
Wales til Lundúna.
Maður að nafni Hauser k.staði sér
niður af Brocklyn-brúnni fyrir fáum
dögum. Hann kom á bakið niður i
vatnið og skaðaðist mikið. Hann var
fluttur á sjúkrahúsið, og er sagður á
batavegi.
Borgargjaldkerinn í Glasgow a Skot-
landi er orðinn skyldugur við bæinn
svo nemur $800,000. Öllu þessu f<5, er
aðrir höfðu trúað honum fyrir, hefir
hann eytt í svalli og — verra.
Nýjt pósthús á að byggja i Chica-
go. Það verður með stserstu og dýr-
ustu byggingum, sem til eru i heimin-
um. Það á að kosta $4 milíónir, og
verða 400 feta langt, 300 feta breitt og
300 feta hátt. Undirstaða hússins á að
ná 100 fet í jörðu niður. Veggirnir
verða úr gráum granitsteini. Husið
verður 16 lofta hátt.
Mjög mikla eftirtekt hefir grein
nokkur vakið á Englandi, sem nýlega
birtist í páfablaðinu II. Observatore
Eomano. Bæðir grein sú um vaxandi
vald kaþólskra manna á Englandi, og
segir, að kaþólskir menn skipi 31 þlng-
sæti i lávarðadeildinni, 9 sæti i leyndar-
ráðinu og 13 ensk og 70 írsk sæti i neðri
málstofunni. Þess er og getið að þegar
búið séað sameina alla kaþólikasvo sem
bezt verði, þá muni áhrif þeirra við
kosningar koma greinilega i ljós.
Allmikill eldur varð í bænum Dyea
á Kyrrahafsströndinni 28. f. m. Þar
brunnu herbúðir bandamanna og mikill
partur bæjarins. Skaðinn er metinn
$130,000.
Bóluveikin er sögð að vera í Wind-
sor, Ont. En heilbrigðisnefndin þar
heldur því leynd'*. svo sem frekast má
verða. En það vita menn, að sóttnæm-
issjúkrahúsið er fult af sjúklingum og
að engum er leyft að sjá þá, nema til-
settum læknum og hjúkrunarkonum.
Ekki er heldur nokkrum leyft að sjá
sjúklingaskrána eða að grenslast nokk-
uð eftir því, hvað þjáir sjúklingana.
Voðalegur stormur æddi yfir Flor-
idaskagann 3. þ. m. Bærinn Carra-
belle er horfinn. Vindurinn sópaði hon-
um burtu. Hafnarbryggjurnar möl-
brotnuðu og eyðilögðust og 14 skip rák-
ust á land. Fjórir aðrir bæir eru eyði-
lagðir. Það þykir markvert að ekki
varð annað manntjón en það, að ein
kona varð undir húsi sem brotnaði og
misti þar lifið, og 15 menn sem voru á
fiski veiðum úti á höfninni hafa enn ekki
fundist. Það er talið líklegt að þeir hafi
druknað.
Minto landstjóri. Sir Laurier og
stjórnarráð hans hefir verið boðið að
koma til Chicago og sitja í samkvæmi
miklu, sem þar á að verða þegar hyrn-
ingarsteínninn verður lagður undir
nýja pósthúsið. En Laurier hefir að
svo sðöddu neitað þessu boði og gefur
sem ástæðu ósamlyndið milli rikjanna,
út af Alaska lanöamerkjamálinu.
Bréf frá Bandarikjamanni á Filips-
eyjunum segir. að uppreistarmenn séu
nú betur búnir að vistum, vopnum og
klæðum, en nokkru sinni áður, siðan
uppreistin byrjaði. Að visu hafi orðið
allmikið mannfHÍl hjá þeim, en þó hafi
þeir enn fleiri sjálfboða, en hægt sé að
veita móttöku. Eru þeir óðum að læra
hernaðaraðferð Bandamanna og stjórn-
semi þeirra undir vopnum. Álitið er
að 100,000 hermanua þurfi til að bæla
niður uppreistina á eyjunum. Banda-
menn haljia hér ekki heilsu lengur en
8 mánuði eftir að þeir koma hingað;
verða þá ófærir til vinnu, og hljóta þvi
að snúa heim aftur og nýir hermenn að
koma í þeirra stað. Þessar 8 miliónir
manna, sem byggja Filippseyjarnar,
standa áreiðanlega á eins háu aiðmenn-
ingarstigi eins og þær 12 miliónir, sem
^yggja Mexico, og eru fullkomlega ein-
huga i þvi að halda uppi hernaði móti
Bandamöunum. þar til amerikanska
Þjóðin sér þann sinn kost beztan að
hsetta herförum á hendur eyjabúum,
og láti þá óáreitta. því með hernaði
skuli Bandamenn aldtei vinna eyjarn-
ar.
Það er áætlað að 3 milíónir manna
muni verða aðkomandi í New York til
þess að reyna að koma auga á admirál
Dewey, þegar hann kemur þangað. En
óvist þykir að mögulegt verði að hýsa
allan þann fjftlda. Á hinn bóginn er
búist við að hver maður muni eyða um
$15 þessa 2 sólarhringa, sem haun dvel-
ur þar i borginni. En að eins 1 af 500
fær þá ánægju að sjá Dewey.
Siðustu fréttir frá Klondyke segja
að gull upptekjan þar muni verða um
$40 miiiónir á þessu ári. Gulltollur
stjórnarinnar er þegar orðinn $1,700,000
Voðafréttir frá Stamford, Conn..
segja að rafmagnsbrautarvagn, hlaðinn
með fólki, hafi runnið út af sporinu og
dottið ofan af 51* feta hárri brú, sem
hann var á Á fluginu ofan af brúnni
veltist vagninn um og kom niður með
því heljarafli að hann molbrotnaði. 30
manna létu þar lifið samstundis og
margir meiddust mikið; 8 þeirra eru
hættuloga skaðaðir.
í bænum Harbori Bandarikjunum
varð stórkostlegt slys þaun 7. þ. m.
Fólkslest kom þá til bæjarins, til þess
að sjá herskipaflota, sem þangað var
kominn. Þegar Main Central vagnlest-
in kom með 1800 manna, þá var þar
við bryggjuna gufubátur, sem átti að
flytja suma farþegjana. Fólkið æddi
fram á bryggjuna og út á bátinn. þó
því væri sagt að hann gæti ekki bonð
fleira en 400 manns. og það beðið að
fara varlega. Eu fólkið sinti því ekki
og þrengdi sér fram á bryggjuna, þar
til hún féll níður. Drukknuðu þar 20
menn og 14 náðust að eins með lifs-
marki.
Þrælasala viðgengst enn þá i Tyrk-
landi. í síðustu viku fundust 10 þræl-
ar, »em verið var að fiytja til Constan-
tinopel í einu af gufuskipum stjórnar-
innar. Þeir voru Arabar og Abyssiniu
menn. Það er grunur manna að þetta
fólk hafi átt að flytja til tyrkneska sjó-
málaráðgjafans, og að hann hafi keypt
þessa menn.
Allmikið ex nú rætt um það i Evr-
ópu blöðum, að konungsstjórnin á
Spáni sé á fallanda fæti, og að Weyler
hershöfðingi. sem um tima hafði æðstu
völdlá Cúba, muni verða til þess að
fella stjórnina, “og muni ætla að stofna
þar lýðveldi iog verða sjálfur forseti
þess. Ræða Weylers í þinginu um dag-
inn, þegar hann sagði að uppreist væri
stundum nauðsynleg, til þess að
hreinsa loftið, virðist benda glöggt á
fyrirætlun hans i þessa átt og vakið
mikla eftirtekt um allan heim. Ekk-
ert annað hamlaði stjórninni frá að
setja hann í varðhald fyrir þessa land-
ráða þingræðu, en óttin fyrir því, að
allur herinn mundi tafarlaust gera upp-
reist í landinu, ef Weyler væri tekinn
fastur. Það þykir og merkilegt, að
hertoginn af Tetuan, einn af mestu
stjómmálamönnum á Spáni, hefir sagt
rað opinberlega. að Spánn verði að
breyta stjórnarfari sínu í frjálslegra
horf en verið hefir, ef þjóðin eigi ekki
að missa þá litlu virðingn, sem hún
enn þá hefir hjá hinum þjóðunum.
Það hefir verið á orði um nokkra
undanfarna daga, að Ja^an og Kina
væru að gera samning sin á millum til
sóknar og varnar gagnvart öðrum
jjóðum. Rússar hafa nú skorist í
jetta mál, og hóta Kína öllu illu, ef
sá samningur sé gerður. Þykir það
trúlegt, að Kinar láti Rússa enn þá
einu sinni kúga sig til hlýðni { þessu
máli. Það er og talað um möguleika
á þyí að England og Japan myndi
sóknar og varnar samband sín á milli,
og hyggja menn að Rússar muni þá
ekki þora að hafa i hótunum við Kin-
verja, ef Englendingar eiga í hlut.
Allmiklar æsingar eru á Englandi
um þessar mundir út af ráðagerð
stjórnarinnar þar, að leggja frumvarp
til laga fyrir næsta þing, um aðveita
almennan ellistyrk, á sama hátt og gert
eríÁstralíu. Margir eru á móti þessu,
telja það muui hafa skaðleg áhrif á
framkvæmdaafl manna.
Lieut. Copp, formaður á herskip-
inu Napidan, skaut i fyrradag á varn-
arlaust þorp á Filipseyjunum. Fólkið
varð sem steini lostið, og flýði upp til
fjalla, en nokkrir mistu lifið. Yfir-
menn Bandarikjanna viðurkenna ó-
happið og þykir illa hafa tiltekist, sér-
staklega vegna þess, að fólkið hafði
safnast i bæ iþennan með fullri vissu
um að vera þar óhultir undir vernd
Bandamanna.
Aguinaldo heimtar $7, milíónir af
Spánarstjórn til þess að hann láti lausa
alia þa spánsKu fanga, sem hann hefir
á sinu valdi.
Astor brendur.
Þau eru reið yfir þvi Bandaríkja-
blöðin, að William Waldorf Astor,
millionaeigandinn frá New York, hef-
ir flutt sig með skyldulið sitt alt til
Englands og gerzt brezkur þegn.
Þykir blöðunum, sem von er, að Ast-
or hafl sýnt föðurlandi sinu hina
mestu óvirðing, með því að yfirgefa
Bandaríkin og afsala sér þegnrétt-
indum þar. Þau benda á það að all-
ar þær millíónir sem nú eru eign
þessa manns, og sem gera honum
mögulegt að lifa kongalífi yfir á Eng-
landi, hrfl hann grœtt í Bandarikj-
unum. Forfeður hans komu þangað
blásnauðir í byrjun þessarar aldar,
en græddu svo öll sin auðæfl á verð-
hækkun lands er þeir keyptu I New
York og grendinni. Hinn núverandi
eigandi alls þessa mikla auðs, hefir
ekki unnið sjálfur fyrir einu einasta
centi af honum. Alt er það erfðafé
frá forfeðrunum, og alt er það sam-
safn af vinnuarði annara. Band i-
mönnum finst að Astor hefði mátt
una vel hag sínum I Ameríku, og að
engin knýjandi ástæða hafl neitt hann
til að yflrgefa land sitt, þar sem ár-
Iegar inntektir hans af eignum sem
hann á I New York og víðar í Banda-
ríkjunum nema millíónum dollars.
Það hefði verið öðru máli að gegna
ef maðurinn hefði getað ávaxtað eign-
ir sínar betur á Englandi en i Banda-
ríkjunum. En að draga allan auð-
inn út úr Bandaríkjunum og lifa
sjálfur og eyða honum í Evrópu, það
þykir mönnum algerlega óþarft. Að
vísu hafði Astor verið utan svo árum
skifti. En það var ekki fyr en sú
frétt barst vestur um haf, að hann
hefði þann 20. Júlí síðastl. afsalað
sér öllum þegnrétti Bandarikjanna
og gerzt borgari hins brezka veldis,
að blöðin fóru að álasa honum þung-
lega. Eu þá sögðu þau lika sina
meiningu með skirum orðum. Og
svo varð æsingin mikil, að likneski
var gert af honum og það brent op-
inberlega á götunum i New York.
Minni, sungin á íslendingadeginum
í Winnipeg 2 Ágúst 1899.
r
Minni Islands.
Gamla ísland! ættland mitt,
Ægi girt og fjöllum,
Rétt að pefna nafnið þitt
Nóg er kvæði öllum.
Hljómar instu óma þá
Allra ræktar-tauga,
Stolt og vonir vígslast á—
Vöknar nærri’ um auga !
Árdagssólu opnast nýtt
Útsýni þá hækkar—
Við að fara frjálst og vftt
Föðurland manns stækkar.
Hyllir úti upp úr sæ
Ættjörð glegst við sonum ;
Bernskuminning blíðkast æ,
Birtir yfir vonum
Rök þau munu felast fám
Fyr en tímar liða,
Að frá íslands köldu knjám
Kramar-börn ei skríða!
Hér skal kvarni’ af krafti þeim
Kyns þíns, móðir góða :
Reyna öfi við heilan heim
Hreysti, drengskaps, ljóða.
Legg þú Auðna ár og frið
islnnds ver og grundum.
Það veit enginn eins og við
Að oss langar stundum :
Lokka hörpu Óreif af
Inn á frónska móa
Syngja austur yfir haf
Akra vora’ og skóga.
Æakusyskin ústarþökk,
— Af þó legðust fundir—
Fyrir orð og atlot rökk,
Ótal glaðar stundir!
Feðrum sem að íramhug oss
Festu’ í skapi ungu!
Mœörmn sem við kvæði’ og koss
Kendu’ oss þess* tungu.
Stephan G. Stephansson.
Minni Canada.
------\
Canada, fránskreytta frelsisins gyðja
Farmannsins óðal og griðanna land,
Framtíðar ættarland útlendra niðja
Ólíkra, fjarskyldra þjóðernisband.
Býðurðu, framtið með björtustu von-
um.
Býðurðu velsæld og menning og dáð.
Móðir þú verður að mærustu sonum,
Minninga, sólrika, framtíðarlúð.
Canada, landið með hæðir og hlíðar,
Hávaxna tinda’ og in voldugu fjöll,
I>andið með bæi og borgir sro fríðar,
Blikandi stórvötn og rósprýddan völl.
Landið með gullrika, glitrandi steina,
Glóandi akra og þrumandi foss,
Landið með árskógsins hreimblæinn
hreina,
heilbrigðar vonir og ástvinar koss.
Canada ættarstöð norrænna niðja,
Norðursins sögu hér byggirðu stól.
Canada vonanna guðborin gyðja
Getin af Óðni við almóður Sól.
Canada, þú ert oss kær eins og móðir,
Canada ástkæra hugsjóna dís
Canada, opnar þú kærleikans slóðir,
Canada sól er i vestrinu rís.
S. B. Benedictsson.
MINNI----
r
V°stur- lslendinga.
Hvað þráðum vér er létum vér frá
landi
—Þá lág oss sýndust hæztu íslands
fjöll—
Og brimið söng um aflið ósigrandi
Með öflgum röm,—en særinn rauk
sem mjöll ?
Vér stundum þungt, þæröldur einnig
stundu
Því ótta vorn og þrá þær sjálfar
fundu.
Hvað þráðum vér ? Vér girntumst
frið og frelsi
Sem irjálsir raenn að ryðja’ oss sjálf-
um braut,
Að losa oss sem fyrst við flest þau
helsi
Sem feður vora þjáðu’—uns orkan
þraut.
Þeir báðu’ um vor á köldum þrauta-
þorra ;
Vér þráðum ráðning bernskudrauma
vorra.
Hvað störfum vér ? Sjá börn á græn-
um bala
Og berum saman vort og þeirra starf.
Þau “vinna hart” og hreystilega tala
Um hvað það er sem bráðum gjðra
þarf.
Og þótt vér brosum bernsku’ er lít-
um slika
Vér brennum sorp—en margan dem-
ant líka.
Sjá ! Framtíðin er vits og vinnu
smíði.
Ó vinnum því á meðan dagur er !
Því kapphlaup vort við aðra land3-
ins lýði
Er leikur einn ef bræður reynumst
vér.
En heilladis vor harmar það og græt-
ur
Ef höft vér leggjum hver á annars
fætur.
Þvi hlaupum fljótt, já, hlaupum vel
og lengi
Uns hæzt á tindi fjallsins stöndumvér;
Það gildir enn um vaska’ og væna
drengi
Að verkið hálfnað sé þá byrjað er.
Það gildir enn. En heyr mér íslenzkt
eyra:
Er okkar verk þá hálfnað eða meira ?
Hjörtur Leo.
Bréf uað heiman.”
SáNDI, 3 JÚLÍ 1899.
Þingmálafundur Suður ÞinReyinKa
var haldinn i gær á Einarsstöðum i
Reykjadal, og stóð frá miðjum degi til
uiiðrar nætur.
Þar barst mér i hendur Heims-
kringla með kvæðum eftir Stefán G.
S efánsson, “Gripið úr lausu lofti.”
Við hittumst þar uppi á stofulofti :
Þorgils gjallaudi, Pétur Gauti, Benedikt
á Auðuum, Jóhaunes Þorkelsson og ég.
Eg gat um að hér væru kvæði eftir
Stefán og vildu þeir þá gjarnan hej'ra
hvað hann segði núna.
Svo las Jóhannes kvæðin.
En þau augu, sem skotrað var til
hægri og vinstri, þegar beztu bitarnir
komu á varirnar, t.d. “hárgreidusmér-
ið” o. s. frv., eða snjórinn, sem er eins
“helkuldahreinn eins og heilagsmanns
samvizkuró ” Þá voru það nýjar frétt-
ir, að til væri vegur, sem liggur gegn-
um magann, að hjartanu, og myndi
Klaufi hinn yxndælski geta verið “lóss”
á þeirri leið. En þegar Loftur prófast-
ur i Vaðli og Magnús kaUpmaður i Hall-
andavogum komu til sögunnar—þá var
þögnin rofin.
Vér höfum gætur á því, sem kveðið
er vestur við Klettafjöllin. Vér finnum
og sjáum, að par er “hönd sem kann að
spenna strenginn.” Vér fellum ekki
verð á neinum fyrir það, þótt hann vilji
heldur éta þurt úti á eyðimörkinni, en
sleikja gráða og hárgreiðusmér inni i
mannþrönginni, þar sem “svigrúm lífs-
ins er svo þröngt á allar lundir, að þriðj
ungur af mönnum er bara troðinn undir.
Vér biðjum að heilsa bugmynda-
erninum vestur við Klettafjöllin, með
þakklæti fyrir mikinn hluta þess, sem
hann hefir sýnt. Hann getur treyst því,
að ungarnir hans lifa í íslenzku dölun-
um—inn við fjallið og út við fjörðinn,
í sundinu milli lands og eyja, á kvöldin
þegar “skýjareifin gúlpa í byrlausri
mollunni,” þegar áin er eins og “bráðið
gull í deiglu,” og á morgnana, þegar
“sólin mild og morgunrjóð, mænir úr
Ránarhliði.”
Hann hefir nú “leift eftir sig bæði
stig og spor."
Já, ég ætlaði að minnast á fundinn.
Hann var ekki vel sóttur—eitthvað 50
til 60 manns.
•
Reyndar fjölgar fundahöldum jafnt
og þétt hér í bygðiunum. En þó eru
þeir heldur fáir sem halda ræður á
mannamótum. Sumir allra skynsöm-
ustu menn hlusta stöðugt og þegja, eða
oftar en hitt. Svo er um Benedikt á
Auðnum, Þorgils gjallanda, Jóhannes
Þorkelsson og Indriða bróðir hans, Sig-
urjón Friðjónsson og fleiri. Á þessum
fundi töluðu þe8sir helzt (taldir eftir
aldri): Árni prófastur. Sigurður í Felli,
Páll Jóakimsson, Pétur Gauti, Stein-
grímur sýilumaður og Guðmundur á
Sandi. Páll var sá eini sem fylgdi fram
V altýskunni. Hann er greindur maður
og kann alþingistíðindin tilgóðramuna
Hann rær oftast einn á bát.
Heyrst hafði, að Einar vinnumaður
í Öxl væri lagður af stað í ieiðangur til
þess að taka strandhögg handa Valtýsk-
unni. En ekki sást hann á fundi þess-
um. Mun hann hafa setið heima i guð-
rækilegum hugleiðingum, eða þá aðöðr-
um kosti skotið í mark þar sem engan
var að hitta.
Fundurinn hafði mörg mál með
höndum. þ»r á meðal fátækramál, sam-
göngumál, búnaðarmál os bann gegn
vínsölu í landinu, bankamál o.fl. og svo
stjórnarskrármálið.
Um það urðu langar umræður, en
ekkert var á þeim að græða—alt gömul
upptugga, sem von var. Fiestir voru á
eitt sáttir um það, að Valtýskan væri
þverö/ug við þær kröfur um innlenda
stiórn og landsréttindi. sem íslendingar
hafa stöðugt þráð. Steingrímur sýslu-
maður tók skýrt fram, að hún væri nú
gengin lengra en í fyrsiu, í þvi að flytja
hægrimannapólitík Dana i kenningum
sínum, og að hún færi nú lengra í því
en í fyrstu, enda myndi Valtýr ekki
hafa séð i öndverðu, hvar hún hlyti að
hafna sig. Hinsvegar féllu engin hvass-
yrði í garð Valtýs
Skoðanir fundarmanna og þingm.
(Péturs Gauta) virtust falla saraan yfir-
leitt, og er það jafnan gott fyrir þing-
menn þegar svo ber undir.
Skorað var á þingið að gera alt sem
það gæti til þess að koma fréttaþræðin-
um til landsins. G. F. vildi þó að máli
þessu væri frestað og taldi líklegt, að
vísindin myndu bráðum leysa þá gátu
til fulls, að senda þráðlausskeyti. Hann
minti á framfarirnar sem orðið hefðu i
rafmagnsfræðinni á síðustu árum, og
þótti ekki meiri furða þó þessi nýung
næði ótrúlegum vexti og viðgangi. —
Fundurinn hafði ekki trú á því, að þráð
laus fréttaskeyti yrðu send fyr en ef til
vill eftir 100 ár, og vildu með engu móti
biða i slikri óvissu.
Fundarmenn voru veðurbitnir en
vel til reika og koin enginn hallærishug-
ur frara þegar um fjárausturinn úr
landssjóði var að ræða. Énda hættir
mörgum til að skoða hann sem erlenda
gullnámu.
En margir rista breiðan þveng af
annars skinni.
G. Friðjónsson.
j
KAPPHLAUP.
L Stúlkur innan 6 ára... .50 yds-
1. Árora Anderson.
2. Rósa Stefánsdóttir.
2. Drengir innan 6 ára.... 50 yds
1, Jón Júlíusson.
2. Matthias Anderson.
3. Stúlkur 6—8 ára.........50 yds-
1. Dora Eldon.
2, Herdís Einarsson.
4. Drengir 6—8 ára.........30 yds
1. Rooney Backmann.
2. Johann Paulson.
5. Stúlkur 8—12 ára........50 ydsí
1. Ásta Freemar.
2. Sigríður Þorsteinsdóttiv.
3. Runie Runólfsdóttir.
6. Drengir 8—12 ára........75 yds-
1. Kr. Backmann.
2. Stefán Finnsson.
3. Baldur Ólson.
7. Stúlkur 12—16 ára.... 100 yds
1. Jónina Vigfúsdóuir.
2. Þorbjörg Þorvarðai dóttir.
3. .Helga Bergþórsdóttir.
8. Drengir 12—16 ára.... 100 yds-
1. Ingo Dalm&nn.
2. Lorenz Finney.
3. Joh. Johannesson.
9. Ógiftar stúlkr yfir 16 ára lOOyds-
1. Guðbjörg Jóhaniisdóttir.
2. H. Freeman.
3. Valgerður Kristjánsdóttii.
10. Ógiftir menn yfir 16 ára 150yds-
4. K. G. Kristjánsson.
. M. Ormson.
3. S. Christie.
11. Giftar konur.............lOOyds-
1. Mrs. M. Pétursson.
2. Mrs. Markússon.
3. Mrs. Breckmann.
12. Kvæntir menn.............150yds-
1. S. K. Hermann.
2. J. Thorgeirsson.
3. Paul Olson.
13. Konur 50 ára og yfir... .75yds>
1. Agnes Steinsdóttir.
2. Carolina Dalmann.
3. Ólöf Björnson.
14. Karlmenn 50ára og yfir lOOyds-
1. Magnús Halldórsson.
2. Helgi IUugason.
3. B. H. Jónsson.
15. Kvart mílu hlaup.
1. K. G. Kristjánsson -
2. M. Ormson.
3. S. Christie.
16. Hálf mílu hlaup.
1. M. Goodman.
2. Jack Olson.
3. T. Johnson.
Aflraun á kaðli, milli giftra
manna og ógiftra.
Ógiftir menn unnu.
HJ()LREIÐAR.
1. Fyrir að eins þá, sem ekki hafa
fengið verðlaun áður 1 mila
1. H. Siverts.
2. M. Johnson.
3. H. Thompson.
2. Fyrir alla...............1 míla
1. K. Backman.
2. I. Brynjólfsson.
3. H. Siverts.
3. “Handicap”...............2 mílur
1. H. Siverts.
2. F. Byron.
3. K. Backmann.
4. Fyrir alla...............[q*
1. M. Johnsou.
2. S. Brynjólfsson.
3. F. Byron.
5. Kappreið milli sunnanbæjar-
manna og norðanbæjarmanna
5 á hvora hlið.........3 mílur
Norðanbæjarmenn unnu.
6. Hjólreið fyrir kvennfólk § míla
1. Miss H. Freeman.
2. Miss R. Eggertsson.
_ 3 Miss V. Arnadóttir.
7. íslendingadagsnefndin 1 mila>
1. Paul Olson,
2. Ólafur Ólafsson.
3. Sigfús Anderson.
Langstökk (hlaupa til).
1. S. Christie. .
2. S. Johnson.
Hoj 'P—stig— stökk.
1. S. Johnson.
2. S. Christie.
Verðlaun fyrir dans unnu:
1. Mrs. P. Bowery.
2. Miss R. Eggerts.
Ef einhver kynni að vita livar Syst-
ír min, Guðrún Helga Þórðardóttir er
niðurkominn, vildi ég biðja hann (eða
þa) að gera svo vel og láta mig vita um
það sem fyrst, Hún er ættuð af Skóg-
arströnd í Snæfellsnessýslu; var hér í
Winnipeg fyrir nokkrum árum síðan,
en mun svo hafa tiutt eihvað vestur á
Kyrrahafsströnd. Allar upplýsingar
viðvikjandi þessari konu verða þakk-
samlega þegnar.
Winnipeg, 18. Júli 1899.
Guðmundur H. Þórðarson..
757 Ross Ave.