Heimskringla - 31.08.1899, Blaðsíða 2

HEIMSKRIN(jrLA 31. ÁGÚST 189«.
Beimskringla.
Yerð blaðsins í Canada og Bandar. $1.50
um árid (fyrirfram borgað). Sent tli
Islands (fyrirfram borgað af kaupenle
«m blaðsins hér) $1.00.
Peningar seudist i P. O. Money Order
Registered Letter eða Express Money
Order. Bankaávísanir á aðra banka en í
iVinnipeg að eins teknar með afföllum
B.
Ij. Raldwinson,
Útgefandi.
Office : 547 Main Street.
P O. BOX 305-
Milli skers og báru.
Þó Ottawaþinginu sé nú slitið,
þá hafa ráðgjafamir enn nóg að gera
Atferli þeirra alt og framkoma á síð
asta þingi hefir kveikt hina megn-
ustu óánægju meðal sjálfra liberala
um gjörvalt ríkið, en einkum þó í
Ontario, sem er stærsta og auðugasta
fylkið í Canada. Menn þar hafa
veitt því eftirtekt, að það eru aðal-
lega ráðgjafarnir frá Quebec, New
Brunswick og Manitoba, sem mestu
hafa ráðið í stjórninni. En Ontario-
ráðgjafamir hafa verið í minnihluta
Þeirra hefir lítið gætt í stjóminni.
Þeim hefir verið svo að segja stungið
undir stól á meðan hinir hafa vaðið
á bæxlunum og ausið 6t landsins fé
á báða bóga. Ontario, sem er mann-
flesta fylkið og hefir flesta málsvara
á þingi, á að réttu lagi tilkall til að
njóta mikils hlutar af því fé, sem
stjórnin ver til umbóta. En mönn-
um þar flnst það hafa verið ósann-
gjamlega afskift og eru þessvegna ó-
ánægðir við stjórnina. Og svo era
loforðasvikin, þar sem stjórnin heflr
ekki efnt eitt einasta loforð, sem leið-
togar flokksins gáfu kjósendunum
um síðustu kosningar. En mest af
öllu svíður þeim þó sú vanvirða, sem
liberalflokkurinn í heild sinni hefir
kastað á fylkið með þeim afskaplegu
kosningasvikum sem þar hafa verið
í frammi höfð, af vissum leigutólum
flokksins, við ýmsar undanfarnar
aukakosningar. Mönnum g remst
það einnig, að stjórnin er algerlega
aðgerðalaus að láta kæra hina seku
menn fyrir dómstólunum, þar sem þó
þingnefndirnar f Ottawa hafa ótví-
ræðlega sannað, ekki emasta það, að
stórkostleg svikabrögð voru höfð í
frammi til að vinna þessar kosningar
heldur einnig hverjir áttu þar hlut
að máli.
eins og lofað var. Ennfremur er
mönnum forvitni á að vita hvernig
stendnr á því, að þar sem fyrir 3
árum $20,219,000 innfiutningstollur
var kallaður drepandi byrði fyrir
þjóðina, að $25,157,000 tollur er nú
kallaður sæmilegur.
Alt þetta og margt fleira vilja
kjósendurnir fá skýringar yfir, jafnv.
þó þeir viti, að aðeins ein skýring er
möguleg, en hún er sú, að liberali
flokkurinn gabbaði þjóðina vísvit-
andi við síðustu kosningar, aðeins til
þess að ná völdunum, og að þeir jafn
vísvitandi hafa svikið hvert einasta
loforð sem þeir þá gáfu. Með þessu
háttalagi hafa því leiðtogar liberal-
flokksins fyrirgert tiltrú og vírðing
allra heiðvirðra manná í báðum flokk-
unnm.
Ræða Mr. Roblins.
Það var snildarleg og áhrifamikil
ræða sem Mr. Roblin hélt í Carman í
síðustu viku frammi fyrir 800 manns
sem þar höfðu safnast saman til að
hlusta á Hugh John Macdonald og
aðra raiðugarpa sem með honum voru
þar á fundinum. Það er hvorttveggja
að Mr. Greenway segir sjálfur að
Roblin sé hinn snjallasti ræðumaður,
enda sýndi hann það á þessum fundi
sem oftar, að hann þekkir manna
bezt allan hag og ástand þessa fylkis,
og kann vel tök á því, að gera áheyr
endum það Ijóst frá ræðupallinum.—
Af því að ræða Mr. Roblins er afar-
löng, þá getum vér ekki gefið nema
stuttan útdrátt úr henni í Hkr.
Það er mönnum enn í fersku
minni, hve undur fljót stjórnin var
að bregða við og ofsækja 19 undir-
kjörstjóra í Manitoba fyrir 3 árum
síðan, fyrir ímynduð kosningasvik,
af því að það vora Conservativar,
sem þá áttu í hlut. En nú er ekkert
slikt gert, heldur þvert á móti reyn-
ir stjórnin á allar lundir að hilma
yfir skálkabrögðin í Ontario, af því
að það eru hennar eigin fylgismenn
og leigutól sem sekir eru, og það ef
til vill að undirlagi sjálfra ráðgjaf-
anna. Menn eru nú loks farnir að
sjá, að ekki er alt eins og þeim virt-
ist vera fyrir síðustu kosningar, hvað
snertir pólitiskt skýrlífi liberalaflokks
ins, eins og menn eru komnir að
raun um það, að sparsemdar og toll-
afnáms loforðin voru ekki annað en
svikamylna. Það var aðallega Sir
Richard Cartwright, sem mest barð-
ist móti eyðslusemi gömlu stjórnar-
innar og tollbyrði þeirri sem hún
legði á almenning, og það var hann,
sem ásamt hinum ráðgjöfunum, lof-
aði að kippa þessu öllu í lag þegar
liberalar kæmust til valda.
Til þess því að reyna nú að af-
stýra víðtækri sundrung í flokknum,
hafa ráðgjafarnir ákveðið að halda
opinbera fundi á ýmsum stöðum í
ríkinu nú á milli þinga, til að reyna
að verja misgerðir sínar og ginna
fólk með nýjum loforðum. Það er
hlutskifti gamla Cartwrights aðreyna
að sefa Ontario. Fyrsti málfundur-
inn á að verða í Toronto innan ÍArra
daga og má vænta þess að hann reyni
þar með einhverjum sjónhverfingum
að réttlæta útgjöld stjórnarinnar,sem
hafa verið mörgum milíónum hærri
á hverjn Ari síðan hún kom til valda,
heldur en hann sagði að væri nauð-
synlegt að fullnægja kröfum ríkisins.
Mönnum er einnig forvitni á að fá
einhverjar skýringar á því, hvers
vegna Laurierstjórnin heflr aukið
þjóðskuldina um $5,786,000 A síðastl.
3 árum, £ stað þess að lækka hana,
Mr. Roblin byrjaði með því að
sýna mönnum fram á, að við undan-
farnar tvennar fylkiskosningar hefðu
kjósendur verið svo blindaðir af skóla
málinu, að þeir hefðu ekkitekiðtillit
til neins annars. Enda hefði Green-
wavstjómin gert sitt ýtrasta til að
dylja allar misgerðir sínar—semværu
bæði margar og stórar—bak við þetta
mál. Og við síðustu kosningar var
þetta alls eina málið sem stjórnin
hafði til meðferðar. Þá var Con-
servativi flokkurinn svo að segja í
molum, en nú er hann vel sameinað-
ur og undir forastu þess manns, sem
nyti hylli og virðingar þjóðarinnar,
og sem áreiðanlega yrði stjórnarfor-
maður hér £ Manitoba að næstu kosn
ingum afstöðnum. Þetta væri £ fyrsta
sinni siðan Greenwaystjórnin komst
til valda, að kjósendum gæfist kostur
á að dæma um almenna framkomu
hennar, án nokkurra sjónhverfinga,
og þeir biðu með óþreyju eftir þvi
að fá að hrinda hinu núverandi stjórn-
arfargani frá völdum. Conservativ
ar eigi nú áreiðanlega vis 27 kjör-
dæmi, af 40 alls, og án þess þó að
telja með Mið-Winnipeg, Mountain
eða Gimli, sem öll væru eins likleg
til að verða Conservativ eins og lib-
eral við næstu kosningar.
Mr. Roblin kvaðst sérstaklega
vilja minnast á síðasta gjörræði Green
ways, þ. e. landsamninginn við
Manitoba og Norðvestur járnbrautar-
félagið. Með þeim samningi hefði
stjórnin bakað fylkinu afarmikið pen-
ingatap. Samkvæmt lögum sem
þingið samþykti árið 1885, fékk fé-
lag þetta frá fylkinu $784,120 í pen-
ingum, en félagið gaf stjórninni veð
í 787,426 ekrum af landi sem trygg-
ing fyrir endurborgun á láninu;
þetta lán bar og 5% árlega vöxtu er
áttu að greiðast á hverjum 6 mánuð-
um, en skuldin öll með rentum átti
að borgast á 25 árum. Manitoba
Suðvesturbrautin og Kudsonsflóa-
brautin fengu líka styrk undir þess-
um lögum. Manitoba Suðvestar
brautin heflr borgað rentur af skuld
sinni og hvenær sem það félag selur
lönd sín, þá borgar það fylkinu $1.00
fyrir hverja selda ekru. Á hinn bóg-
inn vanrækti Manitoba Norðvestur
félagið að borga rentur af láni sínu,
þar til lagafrumvarp Greenways var
borið fram á síðustu dögum síðasta
þings. Þá var skuld þess við fylkið
orðin $1,200,000. Samkvæmt þessum
gjörræðjslögum, keypti fylkið af fé-
laginu 542,560 ekrur af landi fyrir
$2.25 hverja ekru, og Jeysti þannig
félagið frá allri skuldaábyrgð við
fylkið, bæði að því er snerti innstæðu
og vexti, ekki einasta upp að þessum
tíma, heldur og um næstu 9 ár, sem
lánsamningurinn átti að vera í gildi.
Ræðumaður vissi ekki fyrir víst hve
mikils virði lönd þessi væru, af því
að meirihluti þeirra væri ekki í Mani-
toba, heldur í Norðvesturhéruðunum
En það væri enginn efl á því, að
Greenwaystjórnin hefði þar kastað
burtu alveg að ástæðulausu tilkalli
fylkisins til 160,000 ekra af landi,
sem á $2.25 hver ekra, gerði $360,
OOo. Ef þessi samningur var eins
góður eins og stjórnin lét í Ijósi að
hann væri, því tóku þeir þá ekki öll
veðsettu löndin og borguðu félaginu
afganginn ? Það er vel kunnugt, að
félagið heflr víða reynt að selja þess'
lönd fyrir $i.00 hverja ekru og á
fallna vexti, sem til samans gerir
$1.72 fyrir ekruna, en hefir ekki tek-
ist að selja þau. En samt borgar
stjórnin félaginu $2.25 fyrir hverja
ekru. Alt þetta er gert með fé al
mennings og að kjósendum forn
spurðum. Það er hægt að fá pen
ingalán handa fylkinu fyrir 2|%, en
fylkið tapar 5% rentu frá félaginu í
9 ár af $1,200,000, sem gerir $30,000
tap á hverju ári, eða $270,000 á 9
árum. Ef menn bæta þessari upp-
hæð við þær $360,000 sem Greenway
borgaði féloginu fyrir lðndin, þá ger-
ir það $630,000, sem má heita gjöf
til félagsins. Fyrir þetta fær fylkið
alls ekki neitt, ekkert loforð um nið-
ursett fargjald eða flutningsgjald með
brautinni. Svo var þessi samningur
illa þokkaÁur meðal fylgismanna
stjómarinnar í þinginu, að ekki einn
einasti þeirra stóð upp með Greenway
til að verja hann. Þeir bara greiddu
þegjandi atkvæði með því af eintómu
flokksfylgi, jafnvel þótt þeir fyndu
það og skildu, að þeir voru með því
að ræna fylkið um mörg hundruð
þúsund dollllrs. Mr. Roblin skoraði
á stjómina eða fylgismenn hennar
að mæta sér á opinberum málfundi
hvar í fylkinu sem þeir vildu og
verja gjörðir sínar í þessu máli frammi
fyrir kjósendum. Það vissu allir, að
stjórnin barði þennan svívirðilega
ránsamning í gegnum þingið á 2 síð-
ustu dögum þess, með þvi að hafa 3
þingfundi á dag. Það var um að
gera fyrir Greenway að hafa sem
minstar umræður og koma samningn
um í gegnum þingið sem allra fyrst
með eintómu hugsunarlausu flokks-
fylgi, áður en almenningur fengi ráð-
rúm til að átta sig á hvað verið væri
að gera. Það er fyrir þessa og aðra
slíka glœpsamlega ráðsmennsku
stjórnarinnar, að fyr eða síðar rekur
að því, að það verður að leggja hér
á beina skatta, til að forða fylkinu
frá algerðu gjaldþroti. Síðan stjórn
in fékk þessi lönd, hefir hún stofnað
landsöluskrifstofu í Winnipeg og
fengið mann frá Carman til að sjá
um hana. Alt er gert með því augna-
miði að gefa fylgismönnum stjórnar
innar atvinnu, án tillits til sparnaðar
eða hvort nokkur þörf er á slíku.
Næst tók ræðumaður fyrir fjár-
hagsástand fylkisins, sem hann kvað
vera ekki einasta alvarlegt, heldur
miklu íremur voðalegt. Núverandi
ráðgjafar ferðuðust aftur og f'ram um
fylkið, níðandigömlu Noniuaystjórn-
ina, en hefjandi Greenwaystjórnina
til skýja. Sjálfur kvaðst ræðumaður-
inn ekki hafa verið vinveittur Nor-
quaystjórninni að öllu leyti, og til
þess að vera algerlega sanngjarn, þá
skyldi hann játa, að Greenway hefði
gert umbætur að sumu Ieyti fyrst
eftir að hann komst til valda. En
svo væri nú Norquay dauður og sú
stjórn dottin úr sögunni fyrir mörg-
um árum og hefði ekkert að gera við
núverandi stjórn. Það væri aðeins
hún sem taka yrði til greina. Hann
hélt því fram, að þegar Greenway
tók við völdum, þá hefði fylkið verið
í $317,000 skuld og ekki einu centi
meira, og alls engin skuldabréf hefðu
þá hvílt á fylkinu, önnur en þau sem
gerð voru undir járnbrautarlögunum
1885, og fyrir því hafði fylkið næga
trygging í löndum járnbrautafélag-
anna. Á hinn bóginn hefir Green-
way steypt fylkinu í $2,500,000;skuld
og eytt hverjum einasta dollar af því
fp og við það má bæta þeirri ábyrgð
sem fylkið heflr bakað sér með samn-
ingnum við M. N. W. járnbrautarfé-
lagið, sem gerir skuld fylkisins um 4
milíónir dollars. Auðvitað á þáfylk-
ið nokkuð af löndum í Norðvestur-
héruðunum, en verðmæti þeirra er Ö-
víst. Norquay hefir verið brugðið
um að hafa eytt á tveim síðnstu stjórn-
arárum sínum $522,000 til þess að
standast almennan stjórnarkostnað,
(cost of Civil Government). En svo
hefir Greenwaystjórnin eytt á síðustu
2 áram $627,000 til sömu útgjalda
eða rúmlega $100,000 meira en Nor-
<juay gerði.
Einhver kann nú að spyrja hvern-
ig standi á því, að Greenway hafi
sett fylkið í þessa skuldasúpu, þrátt
fyrir allar sparsemdaryfirlýsingar
hans. Hvar era þessar 2\ milíón
sem hann hefir veðsett fylkið fyrir ?
80 þúsundir fóra í Chicago-fargan
stjórnarinnar um árið ; 45 þúsundum
var stolið handa þeim Ryan og Haney
rétt fyrir kosningarnar 1892 ; 150
þúsundir fóru til C.P.R. fyrir Souris
brautina. Það var bein gjöf, því að
Dominionstjórnin var áður búin að
veita styrk til þessarar Sourisbrautar
og félagið var skuldbundið til að
byggja hana, þó fvlkið hefði ekki
veitt einn dollar til þess. 85 þúsnnd
fóru i Pipestonebrautina og 650,000
í Northern Pacific brautina. Ár eft-
ir ár heflr stjómin eytt inntektir fylkisins voru. meira fé en
1891 var sjóðþurðurinn $ 31,520.04
1892 ‘ “ 201,833.85
1893 “ “ 147,366,68
1894 “ 43,792.02
1895 “ 31,770.02
1896 “ “ 104,505,42
1897 “ 123,902.55
1898 “ “ 239,252,82
Sjóðþurður alls á 8 árum $823,948.20
Og ef hér er bætt við þeim upp
hæðum sem stjórnin hefir kastað
járnbrautafélög og einstaka menn,
(Contractors), sem er um $1,750,000,
þá kemur út sjóðþurðin ernemur 23,
milión dollars. Þessi stjórn heflr lif.
að á lántökum og mun halda áfram
að lifa á lántökum svo lengi sem hún
hangir við völdin og getur fengið
lán. Næst sýndi Mr. Roblin þær
upphæðir, sem stjórnin hefir borg
að í vexti af fylkisskuldinni
hverju ári síðan hún kom til valda.
Þær eru :
1889 .. .$ 79,526.19
1890 ... 78,811.57
1891 .. 79,502.55
1892 ... 90,020.16
1893 ... 86,393 43
1894 .. 120,858.25
1895 .. .'129,155.91
1896 ... 137,084.21
1897 ... 141,704.27
1898
Alls á 10 árum $1,078,088.76
A síðastliðnu ári gekk nálega
einn fjórði hluti af öllum inntektum
fylkisins til þess að borga rentur af
fylkisskuldinni, í stað þess að vera
notað til framfara og umbóta í fylk-
inu.
Ræðumaður kvaðst sannfærður
um, að kjósendur mundu ekki fá slík-
um afglöpum og óráðsmönnum
völdin í hendur aftur við næstu
kosningar.
Minni Canada.
Ræða flutt á Islendingadaginn í
Alberta 2. Ágúst 1899.
Herra forseti. Heiðruðu landar og
löndur. — Fyrir tilmælí hinnar heiðr-
uðu forstöðunefndar þes?a hátíðarhalds
kem é<r fram á ræðupallinn með það
hlutverk, að tala fyrir Canada, en
naumast gat það hlutverk hlotnast ó
heppilegri manni, og vissulega eru það
margir meðal vor, sem betur eru vaxn-
ir því að fara sönnum velvildarorðum
um land þetta; sem þekkiabetur sögu
þess, en ég, sem eru kunnugri hagfræði
þess og framförum Það getur varla
hjá því fariðað það sem ég segi um Ca-
nada verði lítið og létt vexti, kanské ó-
satt.
Ég á að tala um Canada í dag, þetta
volduga, víðtæka ríki, sem er yfir 3
milíónir ferh.mílna aðstærð, sem nær
frá hafi til hafs og liggur frá 49. stigi
norðurbr. alt norður að íshafi. Það er
eðlilegt. að torvelt rauni af tölum ein-
um að gera sér grein fyrir hinni stór-
kostlegu víðáttu þessa mikla ríkis; t. d.
má geta þess, aðhið þýzka keisaraveldi
er nærfelt 15 sinnum minna en Canada,
en Ontariofylki er nær því eins stórt og
Frakkland. Mikill hluti þessa feykna-
stóra ríkis er fyrirtaks frjósamur, og
það sem meira er, að mestur hluti hins
óræktanlega lands er hið bezta náma-
land. • Hér í Canada er hið mesta og
betta hveitiland í heimi, skógar, sem
hafa gnægð af timbri og fískiveiðarnar
eru hinar ákjósanlegustu í heimi. Ég
er viss uin, að það mun ekki of sagt
að Canada standi fremst að frjósemí og
gæðum þeirra landa, sem liggja á sama
breiddarstigi. Liti inaður yfir hag
þess, eins og hann er, eða kemur fyrir
á þessura tíma, þá sézt að framfarirnar
hafa stigið stórstignm undanfarna ára-
tugi, svo næstum nndi um sætir. Það
var einusinni að Evrópuþjóðirnar þótt-
ust þurfa að líta niður fyrir sig til Ca-
nada. Þær skoðuðu þá Canada eins og
annað óbygt laod, eigi nema fyrir Indí
ánaog annan ruslaralýð Frakkar meira
að segja hugguöu sig ineð því, þegar
Canada gekk úr greipum þeirra, að
þeir hefðu revndar ekki mist mikið
Þeir kölluðu það þá Blackland. En nú
hefir umheimurinn fengið aðra skoðun
um Canada. Ekki hefir þó þetta land
breytt legu sinni. Það stendur hér,
sem fyr, umvafið þremur hinum mestu
höfum heimsins. Það frambýður enn
hverjum sem vill, sinn hlut af hinni
feykilegu víðáttu hins auðugasta og
frjóvasta lands í heimi; i skauti þess
býður meiri auðlegð eftir nýbyggjun
um, heldur en víðast ennarstaðar; her
er þjóð sem er hugumglöð yfir þessu
fósturlandi sínu, með öruggri von og
vissu fyrir göfugri framtið þess. Það
sem einna mest og sérstaklega sýnist
hafa verið aðal-driffjöðrin í vexti og við-
gangi þessa lands, eru járnbrautírnar og
samgöngufærin. Fyrir þau hefir Ca
nada getað sýnt umheimínum ágæti
sítt og auðlegð sína, og vakið menn til
að sjá það og trúa því, að það væri
virkilega í raun og veru betra, að lifa
hér, en víðast í hinum gamla heimi.
Ef tekinn er réttur samanbnrður á
loftslagi og auðæfum í náttúrurikinu
Canada. og því sem er í öðrum heims-
álfum, þá þarf Canada sannarlega ekki
að setjast skör lægra, því viðurkent er
að Norður-Ameríka framleiði hraust-
bygðara fólk, en alment gerist. Renni
maður huga að atvinnuvegum þessa
ríkis, þá eru þeir óhætt að segja bæði
góðir og fjölbreyttir. Öllum oss er
kunnugt, að hvergi í heimi er framleitt
hetra hveiti en einmitt hér. Hér bíða
enn þá miliónir ekra óhreifðar af mann
höndum, sem mætti vrkja og láta gefa
ríkulega uppskeru til framfæris þús
undum manna. En það er ekki ein
göngu hveitiræktin, sem afkomuvegur
þjóðarinnar byggist á; yfir alt má jöfn-
um höudum hafa kvikfjárrækt með góð
um afurðum, og sum héruð þessa ríkis
eru mjög vel fallin til þess. Auk þess
ara 2 atvinnugreina hefir Canada
gnægð af ágætum skóglöndum með
bezta timbri, Kolasvæði Canada er á
ætlað að sé 100,000 ferh.mílur, og er þó
ekki alt meðtalið. Námalandiðer bæði
víðtækt og auðugt, og má þó ætla að
mikið sé enn ófundið af námalandi. Þá
eru fiskiveiðar Canada taldar hinar
beztu i heimi, og má t. d. geta þess, að
áiið 1885 gáfu fiskiveiðar Canadaaf sér
eingöngu $18 milíónir. Samhliða gæð-
um og ágæti landsins, hefir mentun og
framfarir tekið stórmiklum viðgangi.
og sé þess gætt, hve Canada er ung i
tölu landanna, þá er ekki nema eðlilegt
að hún þurfi enn þá að láta vinna mörg
nytsöm og þörf umbótaverk sonum sín-
um og dætrum til hags og heilla. Auð-
vitað er þörfin meiri á nauðsynlegum
umbótum í Vestur- en Austur-Canada,
bæði er að þau héruð eru langtura
yngri og fámennari, og svo hafa Vestur
Canadamenn verið sannnefnd olnboga-
börn hinnar kanadisku stjórnar til yfir-
standandi tíma.
Það er eftirtektavert, að eins er um
innflutningana til þessa lands, sem ann
arstaðar í heiminum, að þeir hafa mest-
megnis streymt frá austri til vesturs;
svo hefir það verið alt frá fyrstu sögu-
öldinni. Vér vitum vel. að forfeður
vorir höfðu frá elztu tímum þeirra
sagna fylgt þeirri reglu. Það er satt.
Þeir komu alla leið austan úr Asíu og
staðnæmdust á Norðurlöndum. Þar
dvöldu þeir að visu lengi, unz þeir hörf
uðu undan ofríki Haraldar konungs
hárfagra vestur til Fjallkonunnar hvít-
földuðu. sem rétti freleis og farsældar-
arma sína móti hinum göfugu, kyn-
stóru niðjum sækonganna, og það var
ástin á frelsi og frægð, sem beindi þeim
vegiun, sem vísaði þeim leið um hinn
ókunna útsæ langt vestur. Og sannar
lega var það sama ástin á frelsi og
frægð, sama þráin eftir farsæld og
menning, sem nærri þúsund árum síð
ar stýrði áformi og stefnu hinna fyrstu
Islendinga, er fluttu hingað til hinnar
frjósömu Canada, með þeím hugum-
stóra ásetningi, að verða hér landnáms-
menn, aðdæmi feðra sinna, sér og niðj-
um sínum til frama og farsældar um ó-
komnar aldir. Og vissulega sé ég
enga ástæðu til að segja að von þeirra
sera brutu ísinn, hafi látið sér til
skammar verða. Það þarf ekki að
segja það sem kunnugt er, að mikið
meiri hluti Vestur-íslendinga lifir inn-
an takinarka Canadaveldis, að hingað
til Canada hefir flutt fólfe af vorum
þjóðflokki ár eftir ár, oft í hundraðatali.
félítið og fáktinnandi, í þvísem við þarf
þessu landi. Það er auðvitað of mik-
ið sigt, ef einhver segði, að öllu þessu
fólki liði bókstaflega vel, en vel erhægt
að rökstyðja, að öllum fjölda þess líður
vel. og er nú við góð efni, en hefir tekið
stórum menningar framförum, og að
þeir eru tiltölulega fáir, sem til lengdar
eru hér í erviðum kringumstæðum.
Framtíð Canada verður bæði mikil
og fögnr; Já, hún getur orðið miklu
fegri og stórkostlegri, en nokkurn nú-
tíðarmann getureinu sinni dreymt um.
Framtíðin getur reynzt á iniklu hærra
stigi, en þjóðirnar geti nú á nokkurn
hátt órað fyrir. Svoleiðis hefir það oft
verið í liðnu tíðinni. Vonir skáldanna
—þessara andans spámanna—, er hafa
spreitt sig ft að draga fram í ljóðum ó-
komna tímann, vonir þeirra—segi ég—
hafa oft rætzt á hærra stigi, en þær
voru settar. Alt er á sifeldri framför.
Okomna tíðin meðniðjuni sinum, hlýt-
ur að standa á hærra stigi en nútíðin.
Jafnrétti og frelsi, mannúð og kærleiki
menning og mentun, á að fara og fer
sannarlega vaxandi meðal'þjóðanna. I
skauti sínu verndar frarntíðin margan
dýrgrip, niargt fagurt og gott. Vissu-
lega, framtíðin hefir margt fagurt, há-
lejtt og gott, til að leggja fram fyrir
Hclborn Iiitiuiarvel
Er sú bezta vidarbrennsluvól sem til er
Glare Brothers
co.
Eldstór, hitunarvélar og hitaleiðarar
180 llarket St. Winnipeg
Ódörasti staðurinn í bænum.
Gash Coupons.
$3.00 í peningum gefnir fyrir alls ekki
neitt. Th. Thorkelsson, 539 Ross Ave,
G. Johnson, corner Ross & Isabel Str.,
og Th. Goodman, 539 Ellis Ave, hafa
þessar Coupons og gefa viðskiftamönn-
um sínum þær fyrir hvert 10 centa virði
sem keypt er í búðum þeirra og borgað
út í hönd. Coupon bækur fást í þessum
búðum, eða hjá
The Buyers and Merchants
Benefit Association,
Room N Ryan Blk. 490 Main St.reet
H. I/V. A. Chambre,
landsölu- og eldsábyrgðar-
umboðsmaður
373 Main St., Winnipeg.
Mjög ódýrar bæjarlóðir á Sherbrook St.
50+132 fet. Verð að eins $200.
Peningar lánaðir móti veði í bæjarlóð-
um og bújörðum. Lán sem veitt eru á
hus í smiðum eru borguð út smátt, eft-
ir þvi sem meira er unnið að smíðinu.
Eldsábyrgð. Hús til leigu
Army aiul Navy
Heildsala og smásala á
tóbaki og vindlum.
Vér höfum þær heztu tóhaks og vindla-
byrgðir sem til eru í þessum bæ, og selj-
um þær ódýrara en aðrir. Enda gerum
vér meiri verzlun en nokkur annar.
Vér óskum éftii viðskiftum yðar.
W. Brown & Co.
541 Main Str.
á horninu á James St
Canadian Pacific
RAILWAY
EF ÞÚ
heflr í hyggju að eyða
vetrinum í hlýrra lofts-
lagi, þá skrifaðu oss og
spyrðu um farnjald
California,
Hawaii-eyjanna,
Japan,
Bermuda og
Vest-Indía eyjanna,
eða heim til gamla landsins
Xiðursett far.
Snúið ykkur til næsta C. P. R. um -
boðsmanns. eða skrifið til
Robert Kerr,
Traffic Manager,
WlNNIPRO, MaN.
Northern Paciflc R’y
Samadags tímatafla frá Winniþeg.
MAIN LINE:
Morris, Emerson, St.Paul, Chicago,
Toronto. Montreal, Spokane, Tacoma,
Victoria, San Francisco..
Fer daglega......... 1,00 p.m.
Kemur „ ........... 1,50 p. m.
PORTAGE BRANCH.
Portage la Prairie and inte-
rmediats points ......
Fer dagi. nema á sunnud. 4,54 p m
Kemurdl. ......... 10,45 a.m.'
MORRIS BRANDOF BRANCh7~~
Morris, Roland, Miame, Baldr,
Belmont. Wawanesa, Brandon
einnig Souris River Branch,
Belmont til Elgin.......
Lv. Mon.. \Ved., Fri...10,55a.m.
Ar. Tiæs.Tiir., Sat.... 3,55 p.m.
RHA.S.m -r, , H- SWiNFORD,
G. P. & T , A.jSt.Paul. General Agent.
Portage Ave,, Winnipeg,