Heimskringla - 21.06.1900, Blaðsíða 1

Heimskringla - 21.06.1900, Blaðsíða 1
1 nn nnn nugur°p “M°s(iu" ♦ ♦ / UUpUUU itos” fangaðar hór á * ♦ hverjum degi. Fáið yður hurðir ♦ ♦ og giugga úr vírneti. Við höfum J það á ýmsu verði og með allshon- * ♦ ar htum, , „ J ♦ Trading Stamps. Cash Coupons. J ♦ ANDERSON & THOflAS, ♦ ♦ Jabnvökusalar 588 Main St. ^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦^ ^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦^ Hammocks. Ekkert þægi- legra í hitunum en að hvila sig í "Hainmock” Reynið það einu sinni. Vér höf- um þá á mismunandi verði. Trading Stamps. Cash Coupons ANDERSON & THOMAS, Jarnvökusalar 538MainSt. )♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ ♦ : ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ XIV. ÁR WINNIPEG, MANITOBA 21. JÚNÍ 1900. Nr. 37. Frjettir. Markverðustu viðburðir hvaðanæfa. Hraðskeyti frá Lorenzo Marquez í portugisku Suður-Afríku, segir að gamli Kruger láti einatt kinda guíu- ketilinn fyrir lest þeirri, sem aðsetur- vagn hanserí. Þetta gerir hann til að geta farið af stað hvenær sem honum virðist þörf til, og forðað sér og stjórn- inni. Hann mun fljótlega ætla að nema nýtt stjórnaraðsetur upp í fjöll- um, þar sem heitir Nel Spruit. Ogher- vígi hið bezta. Bretar eru einlagt að geta sér til og grufla yfir hvað mikla peninga gamli Kruger hafi með sér. Fregnritar eru einatt að senda ýmsar getsagnir um það heim til blaðanna á Englandi. Þar sem fjársjóðir Búa eru, þar er og hjarta Breta? Fregnriti í Machadrop, segir að Bretum líði illa síðan hershöfðingi Dewett brendi brekánin og plöggin. Hermennirnir líði kulda og bleytu, og fari í stórhópatali í spítalana. Hestar þeirra sýkist einnig af kulda og bleytu. Það er sagt að 16 brezkir sjóliðs menn hafilyfirbugað 2000 Boxrs á mánu daginn var í Pekin; 20—30 fé’.lu af uppreistarmönnum. Einn af sendiherrum Japansmanna í Pekín, var myrkur á hroðalegan hátt, á þriðjudaginn var, af kinverskum her- mönnum, er Tiunz Fuh-Liang nefnast, sem er sú herdeild sem drotningin hefir mestar mætur á. Hungursneyðin á Indlandi fer vax- andi dag frá degi. Fregnriti blaðsins “Standard Simla” segir svo: “Það mætti búast við að hungursneyðin færi ekki dagversnandi, eftir þeirri fádæma hjálp, sem alstaðar kemur að, en þó er það svo. Kóleran er nú nefnilega kom- in til sögunnar ofan á alt annað, svo dauðsföll dagsdaglega eru nú örðin ó- teljandi. Og fólkið er orðið svo hrætt við þessa voðaveiki (kóleruna), að hálf afllaust af hor og hungri, flýr það í burt frá líknarstöðvunum í Bombay. Þjón- ustu- og matreiðslufólkið fellur hrönn- um saman niður, jafnt og hinir hungr- uðu aumingjar, sem það er að vinna fyrir. Ein líknarstofnun í Bambay, sem hafði fleiri þúsund af verkalýð og matreiðsumönnum, er nú gersamlega tóm. Ekki ein einasta sál er þar eftir. Hungruðu aumingjarnir og þróttlausu flýja út á merkur og eyðistaði, og vilja miklu heldur deyja þar úr hungri, en enda daga sína í kóleru pestarbælunum, og er þeim það ekki láandi. Námaslys varð í Canmore námun- um Alberta, 14. þ. m. 8 verkamenn hreftu bana strax, og fáeinir moiddust. Slys þetta er álitið að hafa verið að kenna einum námamanninum, sem fór óvarlega með ijós, svo kviknaði í gasi er safnast hafði saman i sérstökum stað. Flestir þessir menn létu eftir sig ekkjur og mörg börn. Ófriðarskýin þykna smátt eg smátt yfir Kína. Allraþjóða hermenn eru að safnast til Pekín, langflestir þó af Rúss- um. Allar þjóðir þykjast þurfa að lita eftir verzlun og viðskiftum sínum og þegnum. Viðgerðin á járnbrautinni gengur fljótt og vel. Rússar senda ara- grúa af hermönnum frá Port Arthur og stórskotalið frá Kempf áleiðis til Kína. Allar sendiherrahallir i Pekín eru í hættu nú sem stendur eftir útlitinu þúsund kínverskir hermenn eru á vakt utan við borgarhliðin að stemma stigu fyrir því að útlendar þjóðir sendi her- lið inn i borgina, og fallbyssum er mið- á brezku, amerisku og Japönska sendi- herrahallirnar. Rússneskir og amer- iskir prestar hafa sent sendiboða til Tien Tsin, og biðja hvern þessara þjóð- flokka að senda 2,000 hermenn. Tvær ameriskar hersnekkjur, Yorkton og Castine, fóru í gær til Tong-Ku, svo engin erlend herskip eru þar nú sem stendur. Tvö þúsund af rússnesku riddar- liði, fótgönguliði og stórskotaliði hafa stígið á land i Taku.—Sagt er að amer- ískur trúboðaprestur hafi beðið Banda menn að senda 2000 hermenn tafarlaust. Hraðskeyti frá Kína segir, að Pekin sé nú í höndum óaldarlýðsins, sem hafi ráðist á ýmsa útlenda sendiherra, og meitt þá. Er nefndur skrifari sendi- herrans úr Belgíu, og tveir enskir em- bættismenn, sem misþyrmt hafi verið. Ekkjudrotningin segist vera saklaus af því að eiga nokkurn þátt í þessum óeyrðum. Hraðskeyti frá Tien Tsin 14. þ. m. segir að útlendur herflokkur hafi lent í skærur við Mohammedista herdeild, undir forustu herforingja Tung-Fuh- Liang, nálægt Pekín. Búist við megn- um óeirðum á hverri stundu. Alt Kína- veldi sýnist vera í ‘ ‘helvískum eldi”. Fyrirætlanir og ráðabrugg ekkju- drotningarinnar sýnist enn þá vera efa- samar. Sagt að oddborgarlýðurinn í Shaughai hafi afhent rikisstjórninni fjðlda marga fanga, sem eigi að svelta til dauða, með tíð og tima, svo minna beri á því. Mörg þúsund horfa dag lega á þessar aðfarir, og mega vænta þess sama. Síðastliðinn fimtudag sagði Hon. J. Martin af sér stjórnarformansstörfum í British Columbia. í afsagnarbréfinu er hann sendi fylkisstjóranum bendir hann á James Dunsmuir, sem er þing raaður fyrir suður Nanaimo, sem oftir- Mr. Dunsmuir hefir samþykt að mynda stjórn, Hann er milióna eigaudi. Fylkisbúar una allvel þessari breytingu, að sögn. Ekkja Gladstone sál dó 14. þ. m. í yikunni sem leið varð hroðalegt slys i Hale námunni í Minn., sem er 3 Mílur norðan við Biwabik. Fimm menn dóu undireins. Það hafði kvikn- að í Dynamitti, sem geymt var þar niðri. Þegar merkið um hættuna var gefið, hlupu þessir menn, sem fórust, beint inn þangað sem hættan var mest, í staðin fyrir að forða sér þangað sem þeim var óhætt, og aðrir fóru. Síðari fréttir láta mjög báglega yfir kringumstæðum þeim sem brezkir her- menn verða að þola í Pretoria. Þeir kvarta stöðugt um létta og slæma fæðu Nokkrir af þeim hafa dáið á strætunum í Pretoria úr skorti og þreytu. Víða fram með veginum til Pretoria eru hrannir af hesta og múlasnaskrokkum, sem hafa dottið dauðir niður, eða gefist upp vegna þreytu. Aftur er búið aðhöggva fréttaþræð- ina út frá Pekin (15. þ. m.). Kínverj- ar segjast gefa Frökkum friðland að svo komnu, segir sendiherra Frakka í Tien Tsiu. —Tveii ítalir, svissneskur vélastjóri og systir hans hafa verið drepin. Guldu þess að þau voru út- lendingar. Búar reyndu að eyðileggja braut- arviðgerðina við Rhonoster-ána u-n dag inn, en Methuen hershsfðingi gat haml að því, en í þeim slag særðust og fóllu fáir menn. Hraðboði frá Klerksdrop segir, Cronje hershöfðingi yngri hafi gefist upp. þegar hann frótti að Preto- ria væri í höndum Breta. Hans dæmi eiga fleiri herdeildir í kringum hann að hafa fylgt. Jarðgöngin, sem brautin liggur í gegn um LaingNeck, voru beggja meg- in sprengd inn um daginn; hrundu þau saman beggja megin á 70—80 faðma svæði. Tekur Breta það all- iangan tíma að hreinsa til i þeim aftur, samt eru þeir byrjaðir á því verki. Louis Botha, hershöfðiugi Búanna, varðist fyrir öllum her Roberts í 2 daga Munu 13 Bretar hafa verið um hvern Búa. Botha misti ekkert af herbúnaði sínum. ekki svo mikið sem byssu-ræfil. Sýnir þetta að Botha er herkænn og hættulegur óvinur, ef hann berðist við jafn marga Kiuverjar hafa sagtheiminum strið á hendur, um leið og þeir hófu skot- hríð á sjóflota erlendra við Taku. Hraðskeyti sem kr.m frá Che-Foo ti) London á þriðjudagsmorguninn segir svo: Kínar skjóta á útlendar herpeildir, en þær tóku vigin við Taku eftir all- harða hríð. Þýzka hersnekkjan Illis, misti 3 menn til dauðs, og 7 særðust i atlögunni að viginu, Frá mannfalli útlendinga er gefin þannig skýrsla: Fallnir, 1 Breti, 3 Þjóðverjar, 1 Frakki, 16 Rússar. Særðir, 4 Bretar, 7 Þjóð- verjar, 43 Rússar og 1 Frakki. Um 400 Kjnverjar féllu í þessari atlögu. Þær fregnir komu i gærmorgun að Rússar hafi ráðisl á Pkín á tvo vegu, ineð stórskotaliði Um orustu lok er ó- frétt. Kínar hafa brent 4 eða 5 sendi- herra halln- Norðurálfuríkja. Mjög ó- vist að sendiherra Þýzkalands hafi ver- ið drepinn, eins og sagt hefir verið.— Allar fréttir þar að austan óáreiðanlegar Á stjórnarfundi í B. C. rétt núna, var gerð skrifleg ákvörðun að bjðja stj. i Ottawa að fara þess á leit við fylkis- stóra Mclnnis, að hann segi af sér. Undir þetta skrifuðuðu 25 Dunsmuir og alt ráðaneyti han. Stjórnin sendi Mc- Innis hraðskeyti strax þessu viðvikjaudi en hann neitar að segja af sór stöðunni. i\27 ^ PENINGAR LANADIR. Hægar mánaðar afborganir. Vér erum umboðsmenn fyrir hið bezta og ríkasta lánfólag sem bækistöðu hefir í Winnípeg. VILTU EIGNAST— Laglegt og vel vandað einloftað hús (Cottage) á Alexander Avenue ? Það er úr timbri, á steingrunni og kostar $1200. TAKID VATRYGGING— { “The phoenix of london”. Það er hið elzta og bezta vátryggingafólag í heimi. Nares, Robinson & Black, Rnnk of llamilton fhnmbcrn. The Home Life Association of Canada. Aðalskrifstofa í Toronto. 'Höfaðstóll—ein millíón dollars.' Fall trygging í höndum sambandsstjórnarinnar. Lífsábyrgðarskýrteiuj Home Life félagsins gilda hvar í heimi sem er. Eng- in höft eru lögð á skírteinishafa hvað snertir ferðalög. bústað eða atvinnu. Þau eru ömótmælanleg eftir eitt ár frá dagsetningu. Skírteinin hafa ABYRGST VERÐGILDI í uppborgaðri lífsábyrgð, pen- ingura og lánsgildi, eftir þrjú ár. ' Leitið upplýsinga um félagið og ábyrgðarfyrirkomulag þess hjá W. H. WHITE, ARNI EGGERTS50N, ‘‘Ruslakista Herrauðs“ Þ.TÓÐMINNINGARDAGUR. Eg sagðist ætla að minnast næst á trúmál og kyrkjumál, en vegna þess að nú er að þeim tíma liðið, að farið verði að hugsa tíl hátíðar þeirrar, sem Þjóðmínningardagur nýfnist, langar mig til að fara um hana fáum orðum og bíðja afsökunar á því, að hitt atrið- ið bíður þai til næst. — Hátíðahald retta er afar þýðingarmikið, er rétt er athugað og ætti fremur en flest annað að miða til þess að hrinda þjóð vorri á- leiðis í menningar- og framfara- átt, bæði i andlegum og líkamlegum efnum. Tilgangurinn er sá, að verja einum degi ársins til þess að minnast alls þess sem þjóðin islenzka átilí.eigu sinni, ekki einungis þess, sem göfugt er og gott, heldur einnig hinu sem ilt er og ljótt, ekki einungis þess sem hefir hafið hana upp og hrundið heuni áfram, held- ur einnig hins, sem dregið hefir hana niður og haldið henni til baka. Hins góða á að minnast henni til gleði og á- nægju, til þess að vekja hjá henni kjark og áræði, til þess að láta hana vita hvað hún á til, hversu rík húu er, hvað hún getur. Hins illa á að minn- ast til þess að láta hana fyrirveröa sig og iðrast, láta hana hafa það sér til við- vörunar á næsta tímabili. Þjóðminn- ingardagur í réttum skilningi á að vera nokkurs konar reikningsskapar dagur; hann á að vera nokkurs konar andleg sýning. Þar á að sýna leiki og íþróttir, áræði og aflraunir. Þar eiga skáldin að hrífa hugi manna með ljóð um sínum og ræðumennirnir með töl- um sínum. Þar á ekki að slá tóma gullhamra, það verður að vera járn i þeim stundum. Þjóðin á á þessum degi að standa á andlegri sjónarhæð, þar sem hún horfir yfir frægðaryerk og góðverk og gleðst af þeim, en sér lika allar sinar yfirsjónir, hryggist af því og ásetur sér að bæta ráð sitt — og ioks fi hún að líta framundan og sjá i anda hvað hún getur orðið. Þetta er tilgangur Þjóðminningardagsins, Og hann er fagur og lofsverður. Þessi dagur á að minnast þess að vér íslend- ingar erum allir bræður sem þjóð; þá á að gleyma öllum pólitiskum ofsóknum og fjandskap, öllu trúarbragðalegu sundurlyndi, öllum lig og kala; þá eiga allir að halda sameiginlega hátíð og taka saman höndum í saklausri ein- lægni og bróðerni. En það er eins og þetta vilji gleymast stundum. Þjóð- minningardegurinn hefir orðið eitt að- al deílu- og sundurlyndisefni Vestur-ís- lendinga og er það hryggilegt. Það hefir verið reynt að miðla málum, en ekki tekist og nú sem stendur er hátiða hald þetta fremur til vanvirðu en sóma, 'fremur til niðurdreps en uppbyggingar, hversu gott isem það kann að vera að ýmsu leyti. Vissir flokkar halda hátíð- ina jafnvel fremur af kappi og til þess að skaprauna andstæðingum sínum, en af þeim hvötum, sem eðlilegast er, og svo sitja hinir heima með fýlu og takajengan þátt i. Þetta er vanvirða, sem þarf að laga, og ráðið er einungis eitt. Heima á; Islandi er haldin svo nefndur Þjóðminningardagur, en það nafn á ekki við; þar hefir aldrei verið haldin Þjóðminningardagur í raun réttri, heldur ‘héraðshátíðir, sumar i Júní, aðrar fí Júlí og enn aðrar i Ag. Heima þarf að ákveða vissan dag, sem sé ætlaður þessari hátið yfir land alt, og þann dag eiga Vestur-Isleudingar að taka upp, hver sem hann verður. Þá fyrst kemst lag á þetta mál, og póli- MANAGER. GENERAL AGENT. Mclntyre BIock; Winulpeg. I”. O Hox(?í4.». ÞAÐ ER SANNREYNT að fólk ber traust til vor öðrum fremur. ÁSTÆÐAN ER SÚ, að vér skiftum vel og áreiðanlega við alla. Vorir $1,50 geítaskinnsskór fyrir kvenfólk eru hinir beztu á markaðinum með eða án tábands. Búnir til af hinum nafnfræga "LINTON” Vér höfum eftir dálitið af ágætum barnaskóm fyrir 50c. og upp. Eí ÞÁ KARLMANNASKÓRNIR ! Vér höfum þá ágæta, bæði gula og brúna að lit, fyrir $2.25. Þeir endast heilt ár. Vér gefum Trading Stamps, E KIVIGHT <&: CO 351 mafn Street. tiskur floltks-fjandskapur fellur niður; fyr en þ-að er orðið, eiga Vestur-íslend- ingar engan Þjóðminningardag að halda. Þetta ráð, og þetta ráð e i 11, hygg ég að geti dugað Vestur-íslend- ingar ættu að yekja atliygli landa sinna austan hafs á þessu, ef þeim hugkvæmist það ekki sjálfum. Menn kunna að líta svo á, að þetta sé lítil vægt efni, en ég er annarar skoðunar. Vér stígum ekki of hröðum skrefum á- fram í iraenningaráttina. þótt ekki sé reynt aö hnekkja helztu framfaraskil- yrðum með ósveiganlegri stífni og barnalegum þrætum, eins og átt hefir sér stað með Þjóðminningardaginn. Mín tillaga er þvi þessi : Hugsið ekki til að halda nokkurn Þjóðminningardag fyr en ákveðinn hefir verið dagur í því skyni á íslandi, en stuðlið það því að það verði sem fyrst. Islendingar í Winnipeg ættu að halda fund í sumar til þess að ræða þetta máí og samþykkja tillögur í líka átt og ég hefi bent á. Ég efast ekki um rað að flestir gerðu sig ánægða með þá niðurstöðu, ef friðsamlega væri aðfarið og málið rætt með stillingu; en þetta ætti heizt að gera sem allra fyrst. Ég leyfi mór að síðustu að beina þeirri sparningu til skynsamra og góðra raanna, v vort þeir vilja ekki taka þetta mál til athugunar og reyna að kippa því í rétt horf. Næsta málmöld. eða öllu leyti. Og enn er ein og stærsa ástæðan, en hún er kú, að al- úminum verður með tímanum mikl- um mun’ódýrari eri eyrinn. Auð- vitað skeður þetta ekki í flughastí, heldur smátt og smátt. Þegar eitt- hvað er langtum sterkara og öflugra en annað,þá tekur það langan tímafyr ir það sem er veikara að útrýma því stærra. Hin risavaxna eyreftirtekja sem nú er, stjórnar aluminum sem er dvergvaxið í samanburði við eyr- inn. Og meðan jafnmikið nrillibil er á milli þessara málma, ber svo undurlítið á ^ýnningi framtíðar- málmsins- En hann leggur engu síður verksvið eyrisins undir sig, og æss gætir enn meir og meir, eftir jví sem tíminn líður. gera eindæma byltingu í húsasmíði, skipasmíði, og leiða mannkynið á hærra menningarstig en það er nú. Hans stæcstu áhrif koma fram í dag- lega líflnu og margbreytni þess. Telegrafsáhöld munu faka stórum framförum. Rafmagns-“moters” og lampar vinna fljótara en áður. En fljótast af öilu mun þó “flugvélin” verða- Með því að samgöngufærin verði hérum bil eins auðveld og hug- ur mans, eru fengin meðölin til að sameina hið fjarskildasta, mannkyn- ið og höfuðöflin: (Þýtt af Kr. Ásg. Benediktsson). / Islands-fréttir. Eftir Nicola Tesla. (Þýtt úr “Centuiy Magazine”.) Næsta málmöldin verður aluminu- öldin.* Þar eru að eins 17 ár síðan þessi undraverði málmur var upp- götvaður af manni er Woehler hét. Aluminu iðnaðurinn er að eins tæp- lega 14 ára gamall, er þó alþektur og vekur eftirtekt um allan heim. Enginn málraur hefir rutt sér eins eins fljótt til rúms á meðal mann- kynsins sem þessi, Það er ekki langt síðan alúmin var selt geypi- verði, svo sem $30 til $40 pundið. Nú raá viðast fá spundið fyrir jafn- mörg cent og þessa dalatölu. Og meira að segja, það verður ekki ýkja langt þar til verðið verður nokkuð lægra en nú. Áhöld þau sem þurfa til að ná þessum málmi og aðferð til að vinna hann faia dag- batnandi, svo hægt verður að selja hann ódýrari. Hin áreiðanlega óhjákvæmi- lega afleiðing af aukinni alumin notk- un, verður ús að allur eyr iðnaður fellur úr gildi og hverfur úr sögunni. Þessir málmar geta ekki þrifist til samans, og hinn síðarnefndi víkur úr vegi fyrir hinum. Nú er komið svo, sem fáa hefir grunað áður, að það er ódýrara að leiða rafmagns- straum gegnum alúmínuþráð en eyrþráð, og betra að búa hann til. Og fjöldi af áhöldum og fleiru sem daglega er notað við smíðar, verður síðar úr alúmin, þó nú séu úr eyri, svo hann hlýtur að hverfa að mestu *) Aluminum er litarlaus raálmur, svipaður á lit eins og tin. Hann er allra málma léttastur, og auðunninn, en þó endingarbetri en flestir aðrir málmar. Hann þolir ákaflega mikinn hita. Hann finst í smá kornum innan um leir. Séu 92J—95p. c.brædd sam- an við eyr, þá fæst málmblendingur, sem líkist gulli á lit, er harður sem járn, og er sá blendingur mikið brúkuður í ýmsaú iðnað, svo sem gleraugnaspangir og margt og margt fleira.. En alumínum gerir meira en eyðileggja eyrinn. Áður en mörg ár líða verður það komið í samkepni við málm þann er járn heitir, og í alt er brúkad. En að það eyði- leggí járnið er framtíðin ein færum að skera úr. Ef hægt verður að nota Dað í vélar í stað járns, þegar iðnað- urinn er kominn lengra enn uú, þá mun járnið hverfa úr sögunni. Hvenær þessi bylting verður er ómögulegt að segja að svo stöddu. En aluminura verður málmkonung- ur ókominna alda, um lengra eða skemra tímabil. Það breytir ekki einasta iðnaði, heldur útliti og kjör- um mannkynsins frá því sem nú er, eins og hver málm- og steinöld hefir gert. Sú breyting verður einnig í stærri stíl en hinar, sem á undan eru farnar. Það lætur ekki fjarri, að ímynda sér þá breytingu, sem kalla má menningarbreytingu, hundrað- sinnum stórfeldari en þá, sem járnið flutti mannkyninu. Þótt þetta þyki stórlega til orða tekið, og sé að sumu leyti spádómur, þá fer það ekki fram úr líkum, sem hægt er að byggja á mannkynssögunni. Fyrst af því, sem að þarf að gæta, er það, að heimurinn hefir til umráða í seinni tíð þrjátíu sinnum meira af aluminum en járni. Það út af fyrir sig hefir mikla þýðingu. Enn frem- ur er þessi nýi málmur miklu auð unnari, og er það mikill kostur. Einnig geymist hann langtum betur í raka og bleytu en járn, og er það mikils virði. Hlutfallslega er hægt að leiða meiri rafmagnstraum eftir því, heldur en eftir nokkrum öðrum málmi, og er það nægilegt út af fyrir sig, að hasla því málmréttindin, í framförum heimsins. Léttleiki hans gerir hann langtum þægilegri 1 með- förum og flutningi, bæði ósmiðaðan og smíðaðan. Að öllum þessum kontum samanlögðum, hlýtur hann að hafa óútreiknanlega þýðingu, og (Eftir Þjóðólfi). Reykjavík, 18. Maí 1900. Kol fundin i Stafholti. Englend- ingurián, Mr. Black, sem áöur hefir Iverið minst á hér í blaðinu, hefir nú fundið allþykt kolalag (eða námu) í svo nefndum Stafholtskastala, hamrastalli við Norðurá, rétt í t.únfætinum á Staf- holti. Eru það svo nefnd gljákoi(anth racit), sem eru mjög lík steinkolum, og hitamikil. Vissu stöku menn reyndar áður, að þarna var einhver kolategund, er bienna mátti og höfðu reynt það, en héldu að það væri surtarbrandur. Var svo Mr. Black bent á að skoða stað þennan. Lízt honum vel á kol þessi og gefur í skyn, að þar muni jafnvel fleira finnast, er sé enn dýrmætara, en þessi kolategund. Hraðaði hann ferð sinni hingað aftur til bæjarins og sigl- ir n.eð Ceres til útlanda í dag til að fá mann til að rannsaka þetta enn nán- ar, og segja álit sitt um, hvort svara. muni kostnaði að vinna námu þessa. Hagar þar svo til, að komast má að kunnugra manna sögn, á sexmannafari alla leið frá sjó upp eftir Hvítá og Norðurá upp að Stafholtskastala, og er hyldýpi þar i ánni undan kastalanum. Mr. Black kom aðallega hingað til að leita að járni og kopar í Rauðanesi og víðar í Borgarfirði, en faun litið af þeim málmtegundum þar. Mannalát. Hinn 24. f. m. andað- ist Eyjólfur Jóhannsson kaupmaður í Flatey á Breiðafirði, sonarsonur Eyjólfs Einarssonar dannebrogsmanns í Svefn- eyjum, 48 ára gamall. Hinn 2. f. m. andaðist Guðinundur Bárðarson bóndi á Eyri i Seyðisfirði vestra, áttræður að aldri. Eftir Fjallkonunni. Reykjavík, 2. Maí 1900. Rangárvallasýslu, 1. Apríl. \ etur þessi hefir verið með þeim allrabeztu sem komið hefir á þessari öld. Siðan með Febr. valia sést snjór á jörðu, oftar stillur og logn. Kæla með norðan stormi í kringum 14. Febr. og aftur í kringum 18. Marz.—Fénað- aðarhöld ágæt, og víðast verða hey- firningar að góðum mun. — Heilsufar raanna hefir verið almennt gott, svo vor ötuli læknir hefir átt fremur venju hægt i vetur. (Niðurl, á 4. bls.).

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.