Heimskringla - 13.09.1900, Blaðsíða 1

>♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦!§
Amerík- ♦
enskir loft- *
♦
Hitunarofnar.
♦
♦
♦
♦
J lieldir hitunarofnar frá $3.25 til $18.00. ^
J Vér höfum ágæta eldastó %
♦ fyrir $15.00. Bezta verð á öllu ♦
♦
♦
WATT& QORDON,
X Cobner Logan Ave. & Main St.
^,♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦1
♦
♦
♦
Heimsknngia
^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦^
♦ ♦
Hengilainpar, borð og ♦
t lestrarstofu-lampar. ♦
♦ Sjáið vorar margbrey tilegu ♦
♦ vörur og vöruverð. Hvergi ♦
X betra né ódýrara í borginni. ♦
♦
♦ Lampar.
f Sidi?^ irni’or
WATT & GORDON,
♦
♦ CoRNER LOGAN AVE. & MaIN St. X
♦ ♦
©♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦,(jgl
XIV. ÁR
WINNIPEG, MANITOBA 13. SEFTEMBER 1900.
Nr. 49.
Hon. Hugh J.
Macdonald.
Á föstudagskvöldið var lagði Hon.
Hugh J. Macdonald, forsætisráðherra
Manitobafylkis, á stað austur til Otta-
wa. Sir Charles Tupper og hann ætla
að byrja undirbúningsfundi fyrir næstu
ríkískosningar, sem allar likur mæla
með að verði á pessu hausti. Þeir
byrja undirbúningsfundi sína í Mont
real á mánudaginn kemur, og fara síð-
an til baka til Ontariofylkis og ferðast
þar um og halda fundi 1 flestum eða
öllum kjördæmum.
Conservatíva-klúbburinn kom sam-
an í fundarsal sínum og færði Hon.
Hugh J, Macdonald ávarp og innilegt
þakklæri fyrir hans dæmalausu atorku
sigurvinningar og happasæla forstöðu,
sem hann hefir veitt Conservativa-
fiokknum fyrri og síðar.
EÍDnig óskuðu meðlimir klúbbsins
honum allra heilla og hamingju í þess-
ari fyrirhuguðu ferð hans um austur-
Canada, sem hann fer í þarfir Conserva-
tívaflokksins íCanada. Líka lét klubb-
urinn þá tvíllausu sannfæringu í ljós,
að Hon. Hugh J. Macdonald og flokkur
hans bæri stórfeldan sigur út býtum við
næstu ríkiskosningar. Þess var líka
minst, að þessi ötulleiki hans og póli-
tiska sigursæld mundi aldrei firnast í
sögu Canada. Að hann hefði að velli
lagt og sundrað hinni alræmdu Green-
waystjórn ,í Manitoba, svo meistara-
lega, að slíks eru engin dæmi. Og nú
þegar sambandsríkinu lægi sem mest á
stórmenni og stjórnmálahetju, þá óðar
en mælt væri, gengi hann hlæjandi á
hólm, á móti einum þeirra óheilasta
manni, sem nokkurn tíma hefir fjallað
um almenningsmál. En hann er Hon.
C. .Sifton.
Hon. Hugh J. Macdonald kvaddi
klúbbinn með fáeinnm vinarorðum og
góðu trausti á broshýrri og sigursælli
framtíð Conservatíva í Canada.
Hann fékk áskorun að austan frá
vinum og vandamönuum, að leggja
liðsinni sitt í sölurnar í ríkisins þarfir,
og hrinda af stóli þeirri stjórn sem virt
hefir að vettugi síneigin orð og tiltrú
kjósenda í Canada, með því að efna ekk-
ert af þeim loforðum, sem hún ginti út
atkvæði með 1896.
Áður en kl. var 8 um kvöldið var
fundarsalur Conservatívaklúbbsins orð-
inn troðfullur og gangurinn og stiginn
og út á stræti. Þegar klúbburinn hafði
kvatt forsætisráðherrann og út var
gengið, var strætið þakið af fólki, hest-
um og vögnum, þótt framorðið væri
orðið. Siöan steig hann í vagninn.
Spilaði þá hornleikaraflokk ur, er fylgdi
honum á brautarstöðina, og síðau
fylgdu honum 40 vagnar troðfullir af
fólki. Svo var blysför og ofurfjölmenn
skrúðganga, og eiulagt var fólk að bæt-
astviðofanað brautarstSðvunum, en
þar beið fjöldi fólks. Það er almanna
rómur kunnugra manna, að aldrei hafi
svo fjölmenn virðingarför verið farin í
Winnipeg og þessi. Og ekki einu sinni
í sumar þá lávarði Minto var fagnað.
Það kom greinilega í ljós, að Hon.
Hugh John Macdonald er sú skærasta
pólitiska átrúnaðarstjarna, som Canada
á. og allir stjórnfróðir menn lita hann
sem þann eina sjálfsagða stjórnarfor
mann sambandSríkisins, eftir lítinn
tima.
fundið 2 menn dauða á brautinni, þá
hún kom til baka, skamt frá Minne-
dosa, og hafi þeir verið ókendir. Nú
hefir farið fram líkskoðun og eru þeir
báðir kendir. Þeir voru bræður og
hétu Thomas og Samuel Adamson. Sá
fyrnefndi var bóndi nálægt Neepawa.
Sá síðarnefndi átti heima í Muskoka,
Ont., og var í kynnisför hjá bróður sín
um. Höfðu þeir farið til Minnedosa að
finna systur sina og mág, á verka-
mannadaginn, sem búa skamt austan
við þann stað, og voru því á leiðinni
þangað. Þeir hafa setið eða sofnað á
brautinni og lestin því rekist á þá, en
niðamyrkur var, svo ómögulegt var að
vélastjóri eða lestastjóri gætu séð þá í
tfma.
C. P. R. félagið fékk í flutnings-
gjald yfir vikuna, sem endaði 31, Ágúst
$846,600. Á sömu viku í fyrra fékk fé-
lagið $793,000.
Samkvæmt blaðafréttum era De-
mókratar í .Bandarikjunum heldur að
vinna fylgi, en Repúblíkar að tapa
fylgi. kjósenda.
Alla vikuna, sem leið, töluðu blöð-
in ekki um annað, viðvíkjandi Kína-
stríðinu, en það, aðRússar hefðu dreg-
ið sig út úr ófriðnum í Pekin. Á þessu
þóttust i Bretar sjá, að Rússar og
Bándamenn hefðu tekið höndum saman
og ætluðu að ráða lögum og lofum yfir
Kínverjum og öðrum þjóðum. Ef
Rússar og Bandamonn hefðu gert svona
ákvörðun sín á millum, þá var það gef-
inn hlutur, að Frakkar fylgdu Rússum,
en Japar Bandamönnum, að málumí
þessari stefnu í Kinlands-ófriðnum.
Hafa ensku blöðin fjasað margt og mik-
ið um þetta atliæfi, og en þó látist bera
sig hermannlega í hinu orðinu, og sagt
að Stór-Bretaland, Þjóðverjaland, íta-
lía og Austurríki tæku þá höndum
saman ,á móti þessu þorparabragði—
Rússa og Bandamanna, að vilja ekki
strádrepa Kínverja með sér. En Rúss-
ar, Frakkar, BandameDn og Japar,
hafa tekið þessu með þögn og afskifta-
le>si. Það kemur fram íensku blöðun-
um, að þau álíta Bandamenn sjálfsagða
til að styðja alt sem Bretar vilja og
falla upp á, hversu fjarstætt sem það
er.
Engar sannanir eru fyrir því, og
jafnvellitlar líkur, að ; Bandamenn og
Rússar sé í nokkru ráðabruggi í ein-
ingu á móti Bretum. En það er sem
sök bíti sekan, þar sem ensku blöðin
eru að fjasa og færa allrahanda ósenni-
legar getgátur um sameiningu Rússa
og Bandamanna. Bretum er ekki lá-
andi þótt þeim sárnaði það við Banda-
ríkin ef þau skærust í leikinn i. móti
þeim. En að blöð þeirra skuli óðara
sjá ljón og forynjur á friðnr- og stjórn-
málaleið Bandamanna, þótt þeir standi
ekki á varöbergi dag og nótt að rann
saka hugskot og hjörtu Rússa gagn-
vart Bretum, er meira en meðal flónska
Sú fregn berst nú út um heiminn,
að Bandaríkjastjórn leggi til að öll ríki,
sem eiga fé og fólk í Kínlandi, hafi þar
franivegis setulið, sem sé sameinað sem
einn her, ef Kínverjar sýna sig í að
veita útlendingum þar þungar búsyfj-
ar eða meiðingar.
Frjettir.
Markverðustu viðburðir
hvaðanæfa.
Nýdáinn er Sígbjörn Obstfelder,
norskur ritnöfundur og hæfileikamaður
mikill. Hann var 34 ára gamall.
Stjórnarskýrslur frá Bombay sýna
að 7,969 menn hafi dáið úr kóleru þar
vikuna sem endaði 25. Ágúst siðastl
í síðasta [blaði var getið um að
ukemtifaralestin, sem fór á Verka-
mannadaginn til . lioal Lake, hafi
SíCan Cronje herforingi gafst upp
við Paardeberg hefir Christian De Wet
hershöfðingi verið sá versti þrándur í
götu, eem Roberts lávarður hefir átt í
höggi við. Hann hefir margsinuis
sýnt óviðjafnanlega herkænsku, og stór
virki, svo sem að eyðleggja fréttasam
bandRoberts lávarðar við umheiminn
Hann hefir tlíka tekið ótrúlega marga
brezka hermenn til fanga. Hann hefir
farið þar fullum fetum leiðar sinnar á
nótt sem degi með herlið sitt og flutn-
ing, þar sem engum nema honum hefði
tekist að kornast áfram, í gegnum her-
giiöingar Breta. Mælt er að aliir liðs-
menn og herforingjar Breta, sem hafa
komist í tak við hann dáist að honum,
sem eindæma ráðsnjöllum og hugdjörf-
um herforingja, sem ekkert kann að
hræðast.
Þegar Robert lávarður hafði haldið
innreið sína í Pretoria í vor, þá gum-
uðu ensku blöðin mikið um það, að
gamla frú Kruger hefði verið skilin eft-
ir af Búum i borginni ásamt fleiri hefð-
arkonum. Auðvitað hafði gamli Kru-
ger og Búai gert það af því þeir vissu
að þeim liði miklu betur hjá Bretum en
hjá Búum. Enda mundi sú raunin á
verða, að konurnar i Pretoria mundu
ttjótt finna það að þær væri í styrkari
og inentaðri manna höndum hjá Bret-
um,en Biium. Bretar hafi ætíð og
ævinlega sýnt kvenfólki kurteisi, dreng
skap og örugga vernd. Svo þögnuðu
blöðin samt um siðir um 'þessa sældar-
daga og sóma meðferð. sem konurnar i
Pretoriu ættu hjá Roberts lávarði. En
nú kemur einn sá allra merkasti rit-
höfundur, sem Bretar eiga, og semfylg-
ist betur með stríðiuu í Suður-Afríku,
en flestir aðrir, með dálitla skýringu
um þetta atriði, Hann segir, að eftir
tvo mánuði hafi lávarður Roberts verið
kominn í hinar verstu herkjur og vand-
ræði að halda konurnar. Fyrst og
fremst hafi hann ekki haft nægilegar
vistir tíl að halda þær þann veg sem
miklum hershöfðingja bæri að halda
varnarlaust kvenfólk. Og annað það,
að hann hafi orðið vegna skorts að
halda hermennina svo aumingjalega,
að riddaraleg skylda hafi knúð hann til
að láta ekki konurnar vera sjónarvotta
að skorti og böli þeirra. Svo eftir tæpa
tveggja mánaða undirhald hafi hann
orðið að senda 600 konur , og þar á
meðal frú Kruger í broddi fylkingar,
með járnbrautarlest til aðalstöðva Búa,
og biðja þá að veita konum sínum sjálf-
ir ásjá ’og umönnun. Hann gat ekki
látið konurnar horfa á þreytta og vol-
aða hermenn, sem gengju nær því, ef
ekki alveg berfættir um strætin í Pre-
toria, og að flestu leyti hið versta til
reika. Síðan verður hann sjálfur* að
leggja af st aðúr höfuðborg Transvaals
23. Júlí með mjög dasað herlið. Ætl-
aðihannþáað korr.ast í Middleburg.
Þá hann kom þar í nánd, var vatna-
vöxtur hinn mesti, og ár og fljót ófær,
ei ferð hans lá yfir. Lika var hver kofi
troðfullur af Búum þar í bænum. og
innkoman því alveg óvinnandi að svo
stöddu. Þá var rigningatíð hin mesta;
bættust þá hrakningar og veikindil her-
mannanna ofan á skort og volæðiskjör
þau, sem þeir bjuggu við í Pretoria.
Varð þá Roberts að hverfa aftur.
það sér hver heilskygn maður, að
eitthvað er bogið ;yið hernað lávarðar
Roberts, þar sem hann i alt sumar hefir
ekki háðnema smáorustur að heita má,
en hefir þó ógrynni liðs. Hann heldur
að eins landræmu, sem er nóg fyrir lið
hans. Alt annað land i Transvaal er
enn sem komið er undir yfirráðum Búa.
í seinni tið hafa Búar búist vel um
íLydenburg. Þar vænta þeir fundar
þeirra Krugers gamla og De Wet her-
foringja.
Bretar eyða nú 2 miliónum dala
á hverri viku í herkostnað í Suður-
Afríku. Mætti óefað verja því feykna
fé til margfalt nauðsynlegri fyrirtækja,
enjað sóa lifi þegna sinna og ausa út
blóði þeirra manna,er leggja út lifið fyr
ir frjálsræði sitt og sinna. Hvað mundi
Kristur segja, ef hann kæmi til Suður
Afríku? Ætli það yrði ekki svipað, er
hann segði við Breta, og það sem hann
sagði í musterinu forðum daga.
Þann 4. Júlí siðastl. var afhjúpuð
myndastytta í Paris, af Lafayette. Hún
var gjöf frá skólabörnum í Bandarikj
unum. liafayette var franskur hers-
höfðingi mikill, og barðist ötullega með
Bandamönnum i frelsstríði þeirra. —
7. sama mánaðar var afhjúpuð mynda-
stytta af Gladstone i Aþenuborg, að
viðstöddum Grikkja konungi og fjölda
atinara stórmenua þar i landi.
Frakkar hafa veitt 14,500.000 franka
til herkostnaðar í Kína. Þingið veitti
þetta lítilræði(!) án nokkurrar umræðu
Sagt er að eplauppskeran í Ontario
sé einhver sú bezta sem nokkurn tíma
hefir verið þar í fylkinu.
Ernmett Burdock og faðir hans eru
á leið fráHonolulu til Englands að taka
þar við tveggja milióna dollara arfi, er
þeim hefir fallið til þar. Það eru mest
landeigir nálægt London.
Lord Roberts hefir sent beiðni til
Canadastjórnarinnar um að mega hafa
Canadaherraenn um 3 mánaða tima enn
þar syðra. Honum þykir þeir dugleg
astir og þolbeztir allra sinna hermanna
þvoðust burtu á ýmsum stöðum. Of-
viðri þessu fylgdi hellirigning. Skað-
inn ómetinn enn þá, en er stórkostleg-
Fádæma hvassviðti fór yfir part af
Mexicoströndinni og í Texas 9. þ. m
Það gjöreyddi borgir og bæi. Ákaflegt
regnfall fylgd; þessu voðaveðri. Yfir
3000 menn er sagt að hafi drukknað, en
500 hafi hrakist og orðið undir hús-
hrunum. Óveður þetta fór 80 mílur á
klukkustundunni, og er það voða vind-
hraði. Stórhýsi tókust á loft, og fuku
út á sjó. Um 10,000 manna er talið hús-
laust og slsnautt eftir þetta heljarveð-
ur. Nær ómögulegt er að bjarga sumu
af því, vegna þess að öll samgöngufæri
skemdust og eyðilögðust. Vatnið þvoði
grunninn undan járnbrautum á stórum
svæðum, svo þær eru ófærar í bráðina;
bryggjur og biýr fuku og skektust svo,
að lestir geta ekki gengið á þeim fyrr
en búið er að gera yið þær. Ógrynni
af búpeningi fórst alveg og lönd stór-
skemdust.
Nú um helgina komst það upp, að
tukthúslimir í Rat Portage voru nær
því búnir að grafa sundur fangahúss-
vegginn. Ungur maður að nafni Wal-
ker, hafði gengist fyrir yerkinu. Þeir
höfðu ekki önnur verkfæri til að vinna
verkið með, en glerbrot, og gjarðarbrot.
Múrsteinn var f veggnum, sem þeir
voru að grafa í gegn um. Svo voru
þeir langt komnir með verkið.að fanga-
stjórinn heldur að þeir hefðu fullgert
það, og sloppið út næstu nótt á eftir að
tilraunin komst upp.
Að kveldi 7. þ. m. var mikill bruni
í þorpinu Oak Lake, Man. Manitoba
Hotei, sem nýlega var bygt, og á að
hafa verið bæjarprýði, brann til kaldra
kola. .Einnig aknryrkjuverkfæiabúð
Aktýgabúð, gull- og gimsteinabúð,
pósthúsið o. fl. Margt af þessum bygg-
ingum var vátrygt aðmeira og minna
leyti,
Strathcona-hjálparherdeildin átti í
skærnm vlð Búa 5. þ. m, nálægt Reiu-
fontein, og féll ; þar 6 menn af deild-
inni. Hraðskejrti það sem segir frá
þessu getur ekki um að neinn hafi fall-
ið af Búum.
Tómur þvættingur ernú dagsdaglega
blöðunum um stríðið i Kina. Brezku
Á fundi, sem brezkt vísindafélag
hélt í bænum Bradfoidá Englandi 3 þ
m.. skýrði fyrrum forseti verkfræðinga
skólans þar frá, að hann hefði meðheilu
og höldnu sent vandaða ræðu án þráð
ar, 8 mílur vegar á sjó. Hann fullyrð
ir að þessi firðsending frétta sé alstaðar
auðveld á millum skipa, eða milli skipa
og lands.
Voðalegur stormur æddi yfir eyna
Jamaica 7. þ. m. Ár og fljót flæddu
upp um land og eyðilögðu mikið af
bananatrjám; járnbrautir tíæddu
The Home Life Association
of Canada.
Aðalskrifstofa í Toronto.
'Höfuðstóll—ein millíón dollars.'
1 all trygging í höndum sambandsstjórnarinnar.
. Lífsábyrgðarskýrtejui Home Life félagsins gilda hvar í heimi sem er. Eng
ín höft eru lögð á skirteinishafa hvað snertir ferðalög. bústað eða atvinuu Þan
eru ömótmælanleg eftir eitt ár frá dagsetningu.
. Skírteinin hafa. ÁBYRGST VERÐGILDI í uppborgaðri lífsábyrgð, pen*
mgum og lánsgildi, eftir þrjú ár.
Leitið upplýsinga um félagið og ábyrgðarfyrirkomulag þess hjá
W. H. WIiITE, ARNI EQQERTSSON,
MANAGER.
Mclntyre Blwck,
Winnipei;.
6ENERAL AGENT.
I*. O Hox;«45.
PENINGAR LANADIR. _ H»„r „bore.nlr.
Ver erum umboðsmenn fyrir hið bezta og ríkasta lánfélag
sem bækistödu hefir í Winnípee.
VILTU EIQNAST Laglegt og vel vandað einloftað hús
(Gottage) á Alexander Avenue ? Það er úr timbri á
steingrunni og kostar $1200.
« TAKID va-i pvgging- , P„0„„ op l„„
Paö er niö elzta og bezta vátryggingafelag í heimi.
Nares, Robinson & Black,
Itank of Haniiitwn Chanibei,s.
Fregnriti blaðs eins segir svona frá
TienTsin: “Égveitekki hvernig á að
lýsa Tientsin, svo þú fáir hugmynd um
eyðilegginghennar. í ófriðnum sprungu
milli 25,00 og 40,000 sprengikúlur innan
borgarveggja. Þær drápu 35,000 Kín-
verja, menn, konur og börn. Þar að
auki brytjuðu rússisxir Kosakkar fjölda
fólks niður með sverðum. Framganga
þeirra var skammarleg að mörgu leyti,
og sömuleiðisbrezk-indversku-herinann-
anna;—sem sagt, þeir voru alveg viltir
og óviðráðanlegir fj-rir herforingjana.
Bærinn má heita gersamlega í bruna-
rústum, og táin sundur af skotum og
sprengikúlum. Enn þá úir og grúir af
dauðramannabúkum ógröfnum, krak-
I staðinn fyrir að menn hafa verið
látnir skera og eyðileggja illgresi; sem
sprettur með fram járnbrautarteinum,
er nú farið að gera það með hita. Sér-
stök vél, sem rent er eftir teinunum og
spúir hún rafmagnsglæðum fram með
þeim, sem ej'ðileggur illgresið og frjóf-
efni þess á þenna hátt. Er þetta hinn
mesti verkasparnaður og græða félögin
stórfé á þessu.
Á Þjóðverjalaudi er farið að búa til
nagla úr teygleðri. Þeir þola miklu
betur raka og bleytu" en járnnaglar.
Þeir eru gullroðnir á litinn. Svo eru
þeir harðir, að hægt er að reka þá i
gegn um þumlungs þykkt, ef viðurinn
blöðin með allra handa getgátum og
grunsemdum gegn Rússum og Banda-
mönnum annað veifið. Þeim er illa við
að þessar þjóðir skuli voga annað en
segja sér alt sem þeim dettur í hug, og
líklega eiga að spyrja Breta: Megum
við? Eigið þið ekki þetta alt—fólk og
fé, land og líf ?
Nýlega hefir blaðið Journal de St.
Petersburg, sagt það afdráttarlaust, að
það Væri full alvara stjórnarinnar í
Rússlandi, að hætta ófriði og mann-
drápum i Pekin, og færa her sinn að
sumu leyti úr Pekin. Rýmki útlend-
ingar til í Tien Tsin, þá skoði Kínar
það sem fylsta sáttarmerki og friðar
byrjun. Og þrátt fyrir það, þó illverkn-
aður og óeirðir Kína við útlínda, séu
miklar, og þar á ofan mikið hertjón
sarabandsstjórna, bæði að mönnum og
fé, þá ætli stjórnin á Rússlandi að
halda fastlega við þá stefnu, að ófriðn-
um linni, og sættir komist á vTið alla er
hlut hafa átt að málum. Og ydr höfuð
sé það alstefna og mark og mið stjórn-
arinnar, að styðja að friði á milli allra
stjórna og ríkja, bæði nú ag síðar. Við-
hald friðsins sé dýrari sigurvinningur,
en lönd með blóði tekin.
Enn sem komið er, er alt i þögn og
þóti í Kina, á milli sambandsþjóðanna.
Rússar hafa sagt að þeir vilji hætta ó
friðnum, en hersinn taki þeirekki burtu
fráPekin, fyr en önnur ríki hati sam-
þjrkt að hætta, og færi her sinn líka
burtu. Oll stórveldin þegja og hafast
ekki að, en sum þeírra munu hafa ætl-
að sér að ná í feitari flýs í Kínlandi, en
nú eru horfur á aö verði. Alt þj-kir
samt benda á að Baudamenn gangi
næst Rússum með friðaróskir og raála
miðlun. Sir Chih Chen Lo Feng Luh,
sem er sterkur félagsmaður Li Hung
Chang. og nú í ráðaneytinu, sagði ný
lega að hann væri að gera alt mögulegt
til að koma á friði, en það stæði á Eng-
lendingum. Þeir vildu ekki friðinn. En
ef þeir samþyktu hann, eins og Rússa
stjórn hefir stungið upp á, þá fylgdu
allir aðrir i far Rússa og Breta. Ef
Bietar fengjust til að flytja lier sinn,
að hlutfalli við aðrar stjórnir, burtu frá
Pekin, þá væru undantekningarlaust
allir stjórnendur í Kínlandi raeð friðar-
samningi sem væri á sanngjörnum
grundvelli bygöur. En ekkert svar
fengist hjá Bretum.
andi í slyjum og vatui. Þegar mnðurfer mjúkur eða linur, án þess að borað
fer á bátum, þá verður maður að ýta
líkunum frá sér með árunum”.
Conservatívar höfðu mikinn fund í
Lisgar-kjördæminu í bænum Morden
á þriðjudagskvöldið var og saraþyktu
þar að leita ráða hjá Sir Charles Tupp-
er um það, hvort heppilegt mundi verða
að^setja mann út móti Mr. Richardson.
Síjur ogsindur.
(Tínt saman af Kr. Á. B.).
Skip mel kælinga útbúnaði eru nú
óðu u að fjölga í förum landa á raillum.
Þau eru ríijög hentug og nauðsynleg.
Bandamenn, Bretar, Rússar og Japau-
menn eru allir farnir aðbrúka skip með
þessum kæluútbúnaði í sjótíotum sín-
Sú aðferð að auka kælu á stórhýs
um með lagarkendu lofti, er nú verið
að byrja á í New York. Á að reyna
þessa kæluaðferð fyrst á leikhúsiuu þar.
Fólag. sem heitir Ostergrew og Burger
Co., hefir tekið að sér að leggja til 50
gallónur af lagarkendu lofti um nótt-
ina, um hitatimann, meðau kælingar
þarf við.
Nýlogaer byrjað á nýrri iðnaðar
grein í St. Louis. Verkið er: að hreinsa
og fægja upp tinbauka af öllum tegund-
um sem fjvir falla. Síðan eru allar
kveikingar bræddar upp og hver partur
út af fyrir sig sléttaður ef beiglaður er
Síðan eru búiu til úr þeim aftur ílát
undir mál og þess háttar. Verk þetta
veitir nú mörgu fólki atvinna strax
byrjun.
Mr. Matiguon, sem er frakkneskuv
að ætt, hefir fuudið ráð til að lyfta upp
skipum, sein sokkin liggja á vatnsbotni
eða mararbotni, og notar hann til þess
‘‘acetylene’’,; Hann setur saman marga
poka og vefur þá áður reipum og festir
Þá traust við botn skipsins. Siðan
hleypir hann gasi í pokana svo þeir
þeDjast út. Þessi lyfting á sokknum
skipum er sögð sú handhægasta, sem
nú er þekt,
se fyrir þeim. Naglar þessir vekja
hinamestu eftirtekt, og verða óefað
notaðir mikið innan örstutts tín a.
Keisarafrúin á Rússlandi hefir
stofnað Lhanyrðaskóla. í honum han-
yrða margar háttstaudandi konur og
stulkur. Aðallega er það útsaumur,
sem keisarafrúin kennir og lætur
kenna þar. Mest af öllu er þar búið til
af altarisskruða og messuklæðum.
Keisarinn þarf að leggja kaþólsku
kyrkjunni á Rússlandi til undur og ó-
sköp af þess háttar. Skóli þessi nýtur
þess vegna mjög góðs markaðar fyrir
hanyrðir i þessari grein, enda eru han-
yrðir úr þessum skóla að komast í hið
mesta álit.
\ ilhelmina drottning á Hollandi
hefir einnig stofnað skóla. sem kennir
útsaum og glitvefnað, þó í s nærri stil
sé, en á Rússlandi. í þeim skóla er
mikið búið til af krýningarstássi, lind-
um og búningum með ísaumum og
fleira, — og er það sagt líkara álfkonu-
verki. en mennskra kvenna.
Fyrir litlu síðan hefir N. P. félagið
vikið frá vinnu 16 hömlurum (Brakes
men) og 2 lestastjórum. Flestir þessir
menn áttu heima hér í bænum. en
unnu hjá fétaginu á brautum þess bæði
í N. Dak. og hér. Félagið ber mönn-
um þessum á brýn, að þeir hafi þegið
farareyri hjá loddurum (hoboes), sem
stelast með iestum án farseðla, Njósn-
ari hafði tíakkað á brautunum um áð-
urnefnt svæði, og á hann að hafa haft
myndavél á sér, sem var kotnið svo
fyrir, að hún sýndist vera hnappur á
fati hans. Enmeðhenni kveðst hann
hafa tekið myndir af þeim hömlurum
og lestastjórnm sem hafi þegið pen-
imta af flækingjum að sér óhorfandi..
Hefir eflaust komið fram stundum sem
einn af þessutn loddurum, Engar sann
anir eru enn þá fengnar um að nokkur
minsta hæfa sé 1 þessari sakargift, sem
flugumaður þessi fræðir félagið um.
Hinn nafnkendasti veið mnður úr
Suður-Afríku, sem nú hefir dvalið um
stund á Englandi, hefir skrifað kunn-
ingja sínum i Ont., oger ákveðinn að
koma hingað til Canada nú næstu daga
Þessi nafnkunni veiðimaður heitir J.
C. Selous. Vinur hans i Ont. hefir
gert ráðstafanir fyrir að þessi Suður-
Afriku veiðikóngur fái mánaðaileyfi
til að skjóta músdýrog elgi í Temis-
cawingur-héraðinu.