Heimskringla - 25.10.1900, Blaðsíða 2

HEIMSRKINULA 25. OKTÓBRR 1900.
Beimskringla,
PUBLISHED BY
The HeiraskrÍDgla News & pQblishing Co.
Verö biaðsins í Canada og Bandar. 91.50
um árið (fyrirfrain borgað). Sent til
íslands (fyrirfram borgað af kaupenle
im blaðsins hér) $1.00.
Peningar sendist i P. O. Money Order
fiegistered Letter eða Express Money
Order. Bankaávisanir á aðra banka en í
Winnipeg að eins teknar með afföllum.
B.
I/. Baldwinnen,
Editor & Manager.
Office . 547 Main Street.
P.o. BOX 306.
Kosning í
Mið-Winnipeg.
á að fara fram 1. Nóvember næst-
komandi, til þess að fylla sæti það,
sem Col. McMillan, hinn nýsetti fylk
isstjóri, skipaði. Mr. Thomas W,
Taylor hefir verið útnefndur til þess
að keppa um þetta sæti fyrir Con-
servatívastjórnina og er talinn viss
að vinna sætið með miklum meiri
hluta. Mr. Taylor er óefað einna
bezt hæfur maður tii þess að sækja
um þetta sæti, af ýmsum ástæðum.
Hann heflr verið 20 ár búsettur í
þessum bæ og er með lang mest og
bezt þektu borgurum bæjarins. Hann
er hæfileika maður góður og mjög
vitur og vinsæll af mönnum beggja
flokkanna. Mr. Taylor á heimili i
þessu kjördæmi- hann heflr þrisvar
verið kosinn bæjarfulltrúi fyrir Mið-
Winnipeg og í þeirri stöðu gengdi
hann skyldum sínum svo vel, að
hann var kosinn borgarstjóri í einu
hljóði, og næsta ár á eftir var hann
endurkosinn borgarstjóri með mikl-
um meiri hluta. Hann heflr þannig
gengt opinberum störfum í þessum
bæ í samfleytt 5 ár og 2 af þeim ár
um skipaði hann þann æðsta valda-
sess (borgarstjóra-embættið), sem bæj
arbúar geta veitt nokkrum meðborg-
ara. Vór vitum ekki til að í öll þau
ár, sem Mr. Taylor vann í þjónnstu
bæjarins, hafl nokkum tíma í ræðu
eða riti komið fram hin minstu mót,
mæli gegn honum eða starfl hans
Hann er alment álitinn og verður
kendur ágætur borgari: starfsamur
góður, hygginn og hagsýnn og ráð
vandur, og, eins og Mr. Andrews,
einlægur vinur verkalýðsins og unn
andi öllum þeirra velferðarmálum
Þess vegna er það mjög heppilegt og
vel viðeigandi og kjósa Mr. Taylor
sem fylkisþingsmann fyrir Mið
Winnipeg. Hann hefir líka orðið
þess var, síðan hann var útnefndur
til að sækja um þetta sæti, að hann
á marga trygga vini í Liberalflokkn-
um, því ýmsir leiðandi menn úr þeim
flokki hafa þegar boðið Mr. Taylor
að greiða honum atkvæði sitt við
kosninguna og beita öllum áhrifum
sfnum til þess að tryggja ko-sningu
hans. Verkalýðurinn í Mið-Winni-
peg verður eindregið með honum
“LÖg
berg”
Vafalaust hefir alt skynberand-
fólk veitt því eftirtekt, að blaðið
Lögb. heflr blásið úr ýmsum pólitiskj
um áttum nú í seinni tíma. Auð-
vitað er pólitík aðallega það :em
blaðið byggir tilveru sína á; þótt
það hafl fjallað allmikið um kristin-
dómsmálefni. Þá heflr það blásið
um það af milliáttum. Venjulega
til útfyllingar á mannlasti og ósann-
indum. Frá því blaðið varð til hef-
ir það samanstaðið af þremur frum-
efnum, að stefnu og anda. Þessi
þrjú frumefni sem blaðið lifir og
nærist á eru: óseðjandi sölus'ýhi,
mannlast og ráðrílci. Þessi ein-
kenni blaðsins koma einatt gleggra
og gleggra fram, eftir því sem blað-
ið eldist, og selur sig fleirum og
fleirum, og fleiri og fleiri þurfa að
sækja það sökum. Þessi einkenni
fylgja því auðvitað. á nábeðinn. Frá
því fyrsta'hefir einatt ;óorð ;legið á
blaðinu og'öllum réttsýnum lesend-
um þótt það hrokafult, íráðcfkt' ög
dæmalaust 'v skröksami ; og ; ósvífið,
jafnt þá um pólitík hefir verið að
ræða, sem einstök mál eða menn. í
seinni tímaheflr blaðið í öllum grein-
um verið á niðurstígandi ferðum, og
nú er svo komið að margir sem vóru
eitt sinn stuðningsmenn þess, líða
þvf ekki lengnr inn á heimili sín.
Á VESTAN OG NORÐAN.
í Canada pólitík niá staðgreina
bl iðið af vestur og norður átt.Blaðið
telur sig liberalt blað. Slíkt er falsk-
ur hljómur í brostinni bjöllu, og
.ramfölsk gylling á ytri sniðum þá
málefnið er til mergjar brotið. Lög-
berg veit auðsæilega ekkert um
kjarna og gimsteina hins sanna
“liberalismus”. í liberal pólitfk
flytur það aldrei annað en marg upp
tuggið slúður og gjálfur, eftir þekk-
ingarsnauðum eða kærulausum þjóð-
málaskúmum.
Það væri að sumu leyti rangt að
flnna blaðinu það til foráttu, þó það
fylgi frjálslynda flokknum í pólitík,
því eigendur þess buðu það upp, og
slóu hæstbjöðanda, en hæsibjóðandi
var Manitobastjórn. Blaðið hafði
leiðir sínar sem víðast og knýr á all-
ar pólitiskar dyr, er því er unt. Á
hinn bóginn er það ekki furða, þó ó-
kunnugir stjórnmálapostular, eða
flokkar gabbist á því villiljósi, að
blaðið hafl ofurlítil áhrif á Islend-
inga í Canada.
Þá stefnu blaðsins er gætt, eru
það ekki undur, þó það bjóði sig
upp utanríkis, og rugli síðan og
lemji fram staðlausar vitleysur, og
ósannindi, svo framarlega að endur
gjaldið fáist.
Á AUSTAN.
Á deginum var blaðið að
‘sprauta* pólitisku rugli .og æsingum
á Austur-Islendinga. Þá er það
rurinið í austrið líka. Vegna ýmsra
ástæða virðist athæfl þetta óskiljan-
legt, þvi gætum að: — blaðið hetir.
tuttugum sinnum fyrir eitt skifti, út-
húðað og fordæmt hina dönsku
stjórn, bæði fyrir verk hennar og
gerðir, þegar blaðið heflr verið að
óvirða og svívirða “Annan Ágúst.”
Þótt það sé gefln reynsla, að það eru
vikulegir viðburðir hjá blaðinu, að
ausa yflr menn og málefni makalaus-
um óhroða, og tómum gersökum, þá
hefði mátt ætla að því nægði sú at-
vinna innan ríkis takmarka, en legði
ekki leiðir sínar í aðrar heimsálfur.
Þessi sama (ó)sómaaðferð! varð að
koma fram við hina dönsku stjórn
og aðra, eins lengi og blaðið hélt sig
hafa ágóða af að bera hana bríxlum
og óhróðri. En þegar blaðið fer að
kreppa og steita hnefana og skæla
sig í framan, ógnandi Austur-íslend-
ingum, ef þeir leiki ekki að vilja
þess í sínum sérskildu stjórnmálum,
og reynir með hótunum og ósvífni,
að hafa áhrif þar á yflrstandandi al-
þingiskosningar, og það eindregið í
hag þeim manni, sem er nokkurs-
konar flugumaður hinnar dönsku
stjórnar í stjórnurbaráttumálinu, þá
er skörin komin upp í hábekkinn.
Þessi danski snarsnúningur blaðsins
að vilja lqjka nú alt að vilja og ósk-
um dönsku stjórnarinnar er viðbjóðs-
lega skyldur aðförum meinaskepnu
eða aflausasölu katólskra klerka.
Þessi danski kúvendingur blaðsins
í
þessari kosningu, því að allir bera
beztu tiltrú til hans fyrir einarða
ogdrengilega framkomu hans í öll-
um opinberum málum. Það er al-
menn skoðun kjósendanna, að það sé
sanngjarnt að veita fylkisstjórninni
fylgi við f hönd farandi kosningar,
til þess að hún geti haldið áfram að
vínna að því takmarki, sem stefnu
skrá Conservatívaflokksins sýnir að
vera markmið hans. Kjósendur f
Manitoba veltu Mr. Greenway úr
völdum við siðustu kosningar, af þvf
að þeir vora hættir að bera tiltrú til
hans og Liberalflokksins. Þess
vegna væri það að greiða atkvæði á
móti Mr. Taylor við þessar kesning-
ar það sama, sem að samþykkja all
ar gerðir hans I sambandi við járn-
brautarsvikin, Norðvesturbrautar-
landasamninginn og ýmislegt fleira,
sem heflr orsakað falli flokksins. Svo
er og það kunnugt orðið að Liðeral
flokkurinn stendur nú uppi ber-
skjaldaður, leiðtogalaus og vanvirt-
ur. Hann heflr tapað tiltrú og vii ð-
ingu fylkisbúa og á enga viðreisnar-
von að svo stöddu. Þess vegna mæl
unuvér með því að kjósendur gieiði
nú eindregið atkvæði með Mr. Tay
Ior við þessa kosningu þann I. n. m.
leiðing bygð á orsök, þá dylst eng-
um það, að blaðið heflr verið einn
góðan veðurdag sett á uppboðsþing í
í höfuðborg Dana nú í seinni tíma.
Hcfir þá einbyer “vanaður” stjórn-
stjórn gerði stórt glappaskot og brast I argosi glæpst á því, ög orðið hæst
gæfu er hún keypti blaðið, eins og bjóðandi, svo þetta óheillablað heflr
svo oft endrarnær. Samt fór Green- komist að einhverju leyti f umráða
waystjórnin mjög vel með blaðið og kví hinnar dönsku stjórnar, og dans-
ól það um mátt sinn fram, til hinnar ar því að vilja hennar og bending
Avarp til bænda.
Til Ritstjóba Tribune
Frá Thos. D. Robins0n.
Kæri herra: — í vor er leið
sagði ég við blaðafregnrita, að bænd
urnir í Manitoba væru leiguliðar, í
staðinn fyrir að vera sjálfseignar-
bændur. Nú ætla ég að sanna að
svo sé, og sýna fram á hvemig nú-
ríkjandi sambandsstjórn fer með
bændurnar í Manitoba og Norðvest-
urlandinu.
Bújarðirnar, skógarnir, flski
veiðarnar og námurnar eru hyrning-
arsteinninn undir auðmagni ríkis-
ins og vellíðun fólksins. Þessar að-
al auðsuppsprettur mundi hver
stjórn með skynsemi og fyrirhyggju
vernda og varðveita og vaka yflr að
ekki væru stíflaðar á einn eða ann-
an hátt. Stjórnin ætti að sjá um að
öll óunnin efni væru tollfrí og flutn-
ingsgjald á þeim væri eins lágt og
a ví sé ekki þessa hvort-
tveggja gætt, þá eru staðhættirnir
svo lagaðir hér í Canada, að þessar
ofannefndu afurðir geta ekki orðið
ríkinu að góðum og varanlegum not-
um.
BÆNDUR ERU HAFÐIR AÐ
HERFÁNGI.
Ég ætla að biðja bóndann að
fylgjast með mér um stund og veita
því eftirtekt sem ég segi, og bera
það saman við sína búskaparreynslu.
Ég vona að hann síðan sjái og flnni
að okkur ber nokkuð saman í skoð-
unum og reynslu, einkum þá til bú-
skaparins kemur. Ég hefl bú á
heilli “Section” f Macdonald sveitar-
umdæminu, og til þess að geta setið
hana þarf ég að kaupa þessi jarð-
yrkjuverkf.og greið 20til30o.í toll af
þeim, eða 20 til 30c. f verksmiðju-
eigenda hér í Canada,heldur en ef ég
fengi þau frá Bandaríkjunum. Þarna
hefl ég um t.vo kosti að velja, að
borga 20 til 30c. annaðhvort sem
toll eða sem rán&fé- Verkfærin eru
því siðferðislega skyldu að inna af ] er eftirtökuverður, bæði fyrir Vestur
hendi við liberala, fyrst í Manitoba og Austur-fslendinga. Sé þarna af-
og þar næst í öllu Canada, en þ& '
skuldarskyldu heflr það illa af hendi
hendi leyst. Að sumu leyti getur
blaðið afsakað sig með fáfræði sinni,
en þó ekki að öllu leyti. Manitoba-
hinnstu stundar.—Þar afleiðandi var
næsta eðlilegt, að Greewaystjórnin
Hti eftir fylgi blaðsins, og héldi þvf
til að amla í áttina sjálfri sér til
hagsmuna, eins og henni var frekast
unt að gera. En blaðið kvaldist sí
og æ af sölusýkinni, og á hinn bóg.
inn hafði ekki þau “eliment”, (það
er þekkiugu) til að verca stjórninni
að liði í pólitík. Enda standa nú
iau tákn deginum Ijósari á spjöld
um atburðanna, að hin dæmalausa
útreið sem Greenwaystjórnin fékk í
síðustu fylkiskosningum, hefir full
komlega hlutfallslega átt upptök sín
að rekja til “Lögbergs”. BJaðið hef-
ir frá upphafi stórskemt fyrir öllum
æim málum sem það hefir mælt
með, eða fjallað um. Þetta er eðlilegt
Eftir því er það eldist, og hugsandi
og sj'dfstætt fólk þekkir það betur,
þá verður það flokki sínum skað
ræðissamara og óheilladrýgra. Auð
vitað ber þess ekki að vænta, að
Canadastjórn, sem nú hefir Jagt blað-
ið ábrjóst sér síðan Greenwaystjórnin
þraut, fari að lóga blaðinu. Og því
síður þar sem sambandskosningar
að
um, f sama apagerfinu og það
vant að setja á sig, þá það fer
róta í pólitík. Að þessu athæfi stend
ur blaðið svo berskjaldað, að það
fær sér enga ósanninda né látalætis
skjaldborg hlaðið til að skýla með
sektarnekt sinni. Með hvaða móti
“Lögberg” heflr komizt í mötuneyti
í Danmörku, þarf ekki nú að ræða
það hefir sýnt það sjálft að það er nú
undirlægja Dana í pólitík. Það hef-
ir að vísu sáralitla almenna þýðingu
þó það hafi leigt sig eða selt, sem
máltól Djna. En það, ásamt út
flutninga afskiftnm á íslandi og
kyikjuragi,sýnir jafntog þéít fjand-
sarulegt hatur blaðsíns ígarð Austur-
Islendina.
Á kosningar á íslandi hefl þessi
danski kúvendingur blaðsins als
ekki stóra þýðingu. Á íslandi er
blaðið þann veg kynt að flestir flrr-
ast að lesa það vegna viðbjóðslegs
undirferlis í útflutningamálinu og
kyrkjumálastappi, Eftil vill mun
það leiða suma frá að fylgja sömu
hlið í pólstík, og það, þó áður sé
eru á næstu grösum, og íslendingar Símihliða. Það er óefað margur sá
gai pui! til á Islandi enn nú, sem fær
stilt sig um að handleika ekki blaðið
í Canada eiga annað blað, Hkr.,
sem er öflugt íhaldsmannablað, og
vel metið bæði vestan hafs og aust-
an. Laurierstjórninni er náttúrlega
ekki Ijóst að öllu leyti að blaðið stór-
skaðar og skemmir fyrir flokki
hennar.
Allir menn sem ekki eru gagn-
kunnugir hringlanda “Lögbergs” í
stjórnfræði mundu þvertaka fyrir
að það væri að sletta sér fram í ann-
ara ríkja pólitík, en Canada. En
þeir fara villivegar. Það er ofur-
náttúi legt þá vel er aðgætt, að blað-
ið þvælist f annara ríkja pólitík,
bæði vegna algerðs þekkingaileysis
A pólitík yflr höfuð- og líka siveikt af
isölusyki. Auðvitað leggur blaðið
oftar, þ'i það er orðið skottþurka?
hfnnar dönsku stjórnar. Og það er
als ekki furða þó einhver klerkurinn
er dillað heflr sér í skauti vestur-
heimsku “spraðbasssanna”, krypi á
báðum knjánum eftir þingkosning-
arnar, ineð ósigursmark á enni og
brjósti.
Blaðið kemur þann eina veg
fram við íslendinga, að væru þeii
skapmenn, inunduþeim þrútna bijóst-
in svo, að kirtlar þeirra röknuðu úr
fellingum. En stillingin er kostur
fyrir huglítið fólk.
Fraiuh
þessi, sem ég þarf að kaupa: 4 risti-
plóga fyrir 81ÓO, 3 gangplóga 8225,
2 tvöföld herfi a 860, 6 sáðvélar á
8440, “kultivators” $100, 1 stál-
rólu á 865, 2 tvöföld “disc” á 890,
keyrsluvagn á 8130, aktýi á tíu
hesta á 8200, sláttuvél og hrífu fyrir
8100, hveitibindara á 8450, 4 flutn-
ingsvagna á 8320, 4 tvöfalda sleða á
120, eina stökku á 885, einn fjórða
part í þreskivél og vindmylnu fyrir
83.430. Á þessu er tollur er nemur
®577. Þarað auki þarf ég að kaupa
margt annflð til búskaparins.
Ég hefl 500 ekrur uhdir hveiti;
að jafnaði fæ ég af þeim 10,000
bush. af hveiti; þar af þarf ég til
útsæðis og annars lOOObnsh. Eg
læt því um 9000 á markað. Ég
þarf að borga 4 centum meira fyrir
hvert bush. í flutningsgjald austur
til Lake Superior, en hveitibændur í
austurfylkjunum þurfa að borga á
sömu vegalengd. Fjögur per cent
af 9000 bush. gera 8360. Það er of-
anágjöf við tollinn, áður talda; þar
við bætist tollur á trjávið, sem ég
þarf árlega að kaupa. Þetta alt til
samans gerir full 8500 á ári. Af-
gjaldið á ekru er því fullur dollar;
dó er ég, af sjálfum mér og öðrum,
tabnn sjálfseignarbóndi á þeisari
jörð rninni.
SIFTONS-GLAMRIÐ.
Þetta ofantalda er alls ekki alt.
Hveitihlöðufélögin og járnbrautarfé
lög sjá um að alt hveiti bænda verð
ur að flytjast gegnnm kornhlöðu-
kerfið í Canada. Þar af leiðandi
ráða þau félög öllum gjðldum og á-
lögum fyrir geymslu og fermingu á
og af flutningsáhöldum. Undan
æssu heflr veriðsárt kvai tað í þing-
inu. Heflr Mr. Douglas átt þar
mestan þátt í, og Mr. Richardson,
fiefir komið með lagafrum arp, sem
leysti bændur undan ókjðrura þess
um, ef gegn næði að ganga. En
frumvarpið var afhent nefnd og þar
fékk það sinn skapadóm fyrir morð-
kuta Siftons innani'íkisráðgjafa. En
síðan varð hann skelkaður, og hélt
að búalið mundi ganga á railli bols
og höfnðs á sér í næstu ríkiskosning-
um við atkvæðagreiðsMma! bess
vegna skipaði hann nefnd til að
komast eftir, hvert aliir bændur
væru glórulausir heimskingjai. Hélt
hann að dáðlaus nefnd
til að slá ryki í augun
þeirgreiddu kærulaust atkvæði sín
Við nefndar-rannsóknina komst
sjónarmenn voru útnefndir, til að-
vernda vesæla og lítilsiglda bænd-
ur. Fráþessum umsjónarmönnum
verða bæði félögin að fá leyfl, og
leggja veð fram í friðarskyni og
sátta, og vera líka undirorpin að
umsjónarmenn hafl fullnaðar úr-
skurð í öllum deilumálum er fyrir
kunna að koma milli hans og hveiti
félaganna. Þetta getur verið mjög
hættuleg aðferð, að gefa einum vald
al!ra málsaðila, þá tíu bændur sækja
um (færri fá eigi frjálsræði),þá mega
þessir umsjónarmenn leyfa þeim að
byggja eitt geymsluhús, flatþakað,
þar sem þeir vilja. En ekki mega
bændur þessir kaupa hveiti, sem
ganga í gegnum þau (sameinuð
þekking og vit tíu bænda nægja alls
ekki þar!) Umsjónarmenn þessir
eru að ðllu leyti dómarar og kviðir
mílli bænða og kornhlöðufélaga. Það
væri alls ekki þægilegt fyrir blá-
fátækan bónda, sem legði hveiti sitt
inn hjá kornhlöðufólagi, en lenti síð-
an í þrasi út af því, þá mætti hann
og félagið ekki gera út um málið,
þótt umsjónarmenn séu í mörg þús-
und inílna fjarlægð oggeti ekki und
ir neiiium mögulegleikum jafnað
málum fyrri en eftir marga mánuði.
Bóndinn heflr ekki ráð á orð-
um og gerðum þingmannsins gagn-
vart okurfélögum og kaupmanna-
samkundum, þá um svona mál væri
að ræða, og við getum ekki búist
við að stjórnin útnefndi betri menn
sér, til þessa starfa.
Alt þetta stímabrak og fjár-
eyðsla er að eins gerð af stjórninni
til að blinda búalýð ríkisins, en ala
hungraða stjórnargæðinga á almenn-
menningsfé. Mr. Sifton vissi mæta
vel, að bændur vildu fá og þurftu að
fá frjálsræði til að meðhöndla hveiti
sitt, án yflrráða kornhlöðufélaga og
járnbrautafélaga. Getur eigingirn-
in og loftkastalabyggingar gengið
öllu lengra en þetta?
SKATTA AFNÁM.
Það er ekki nóg með alt þetta
fargan. Fyrir hér um bil 20 árum
fékk C.P.R. land, er nam fleiri milí-
ónum ekra, og fylgdu þeir skilmál-
ar, að land þetta skyldi verða skatt-
frítt í 20 ár. Mr. Richard tók þetta
málefni til meðferðar í ríkisþinginu,
og heimtaði að stjórnin lýsti þessi
lönd .skattskyld, þegar 20 ár ern
liðin frá dagsetningu þessara samn-
inga. Allir jskynsamir menn í Ca-
nada munu játa, að hér getur eng-
inn efl eða misskilningur á verið.
J En forsætisr&ðherra rlkisins, Sir
Laurier, rís öndverður móti þessari
kröfu Mr. Richardsons og hélt þá
eina af sínum flágellulegu ræðum.
Talaði um réttarrán, um jafnrétti al-
mennings, og að þingið hefðí ekki
frjálsræði til að útþýða lagasmíðar
sínar. Og síðan endurtók öll Lau-
riers halarófan það sama og hann, í
samanhangandi kórsöng í þessum
orðum: “Þú heflr alveg rétt, Sir
Laurier; við vitum ekki hve nær
þetta 20 ára tímabil er endað og hve
nær skattskyldan & að byrja, eða
hvort skattfríjan endar nokkurn
tíma”.Halarófan hefði átt aðbæta við:
C. P. R. er undur gott við okkur.
565 og 567 Iflain Str.
Bæstu dyr fyrir sunnan Brunswick.
10o Karlmanna Tweed-fatnaður áður
$7,00, hjá oss $3,75.
120 Karlmanna Tweed-fatnaður, áður
$10,00, hjá oss $6,50.
78 Karlm. enskir vaðmáls fatnaðir,
áður frá $$12, hjá oss 6,50.
150 Karlm. ullarfatnaðir, áður seldir
$15 00 til $918.00, nú$8,50$10,50
100 Karlmanna buxur, seljum vér á
á 75c.
Karlm. leðurtreyjur, áður seldar
$12,00, hjá oss $5,50.
Karlmans leðurvetlingar, frá
25c. parið;
Karlmanna nllarvetlingar,
10, 15 og 20c.
50 tylftir loðfóðraðir nærfatnaðir
85c. hver
150 tylítir alullar nserfatnaðir, seldir
$1,00 hver
Allar vorar $1,00 og $,50 milli-
skyrtur seljast nú á 25c. hver.
Hálsbindi, áður 50c. til $1.00, ínú
á25c., 20c. kragar á lOc.
Skautau með hálfvirði.
Meðan á sölunni stendnr, gefum
vér hverjum kaupanda að $5,00
virði af vörum, eins dollars seðil
fyrir ;$300 hest og kerru. Það
verður dregið um þetta 24. Des-
ember. Handhafi þess miða, er
vinnur hest, vagn og aktýi, ef
hann getur i 5 skotum felt vissa
kalkúnafugla á 50 yards færi.
Konur geta látið karlmenn skjóta
fyrir sig.
Red Trading
Stamps.
565 og 567 Main St.
Cor. Rupert St.
STAÐA BÆNDANNA.
Kjör bændanna í vestur Canada
eru, að þeir eru rændir nú undir
lagaverndun 50 pc. af árlegum á-
góða og eignagildi er rýrt, alt undir
helming, og þar að auki þarf hann
að borga skatta til jirnbrautafélaga
á tvennan eða þrenriafl hátt. Hon
um er ekki leyfilegt að ráða afurð
um þeim sem hann framleiðir, held
ur þarf að setja honum umsjónai*
mann. Þó vesalings bóndinn ætt
heima í sjálfri Eden, þá myndi hon-
um þykja þungt að búa undir slíku
ófrelsin ofbeldi, sem hér er um að
ræða.
Ef forsætisráðherrann hefði ver-
ið einlægur starfsmaður kjðsend
anna sera settu hann í valdastólinn,
þá mundi hann hafa sagt, vér
stjórnin, vér skiljum þenna samn-
ing svo, að sjálfsagt sé, að land
þetta verði skatt:/ylt, þá 20 ár ern
1 iðin frá dagsetningum samninganna,
Þá byi jnm vér að innheimta skatta
af landinu, og haldi félagið að vér
höfum ekki rétt til þess, þá getur
það látið dðmstóla ríkisins sker úr
hvor málsaðili sé rangur. C. P. R.
ætti ekki að vera að kynoka sér við
að nota dórnstólana, því þeir eru öll-
um opnir.
Þessi tillaga Mr.
var feld með 90 atkv. í
og fátæki lítilmagninn
réttrændur og vonlítill.
rán er að eins á litlum
Richardsons
meíri hluta,
skilinn eftir
Þetta skatt-
hluta af rík-
inu. Ef C. P, K. ertil hagnaðar fyr-
ir rikið í heilð sinni, þá ætti ríkið að
njóta þess hlutfallslega, en ef litið
er á þessa skattundanþ gu og okur*
flutningsgjald á hveiti, sem frarn
leitt er vestan við stórvötnin, þá
íundi duga, verð ég að segja, skömm skulu
bænda, svo j austmfyUdn hafa, fyrir að leyfa að
jokra, og manga á yngsta og m.Ht
ininsta systkinum — Manitoba— í
stjóinin að þeini niðurstöðu, ;:ö um lCanada.
Það er ekki furða þó þjóðmála-
skúmar kalli okkur bændurna hina
heiðarlegu stétt, og landsins máttar-
viðu, því nú heflr löggjafarvaldið
samið þau lög, að bændur verða að
haldauppi höndura á meðan þeir
eru rétti sínum rændir, og ekkert er
eftir skilið nema nakin beinagrindin
af þeim. Hin núverandi stjórn hef-
ir enga tegund af afsökan fyrir
að kafhlaða þá f útgjalda viðjum hin
síðustu fjögur góðæri. Og að sama
skapi fara stórvaxandi útgjöld
þeirra af innfluttum vörum, er stöð-
ugt eru brúkaðar meira, en sem fjár-
liirzian rakar saman fé frá bændum
Stjórnin hafði guðdómlegt tæki-
færi þarna sem víðar að efna eitt af
Ioforðam sínum, þó eígi væri meira.
—Hún gat auðveldlega numið toIJ-
inn af akuryrkjuverkfærum, og ó-
unnu efni, og gefið bændum sann-
gjarnt viðskiftafrelsi.
STAÐHŒFING GREENWAY-
STJÓRNARINNAR í DAUÐA-
TEIGJUNUM.
Þegar Laurier komst til valda
fyrir 4 árum, stóð brantarbyggiugin
f sambindi við Liki Saporior f liæst-
um blóam. Stjórnin í Ontariofylki
bauð fleiri milíónir dala ti! brautar-
byggingar, er setti hið nýja Ontario-
hérað í samgönguein ingu við Sup-
erior vatnið að vestan, og Manitoba-
f.ýlki betlaði um leyfi til að flevgja
nokkruin milíónum í stj.'irnarbraut
(braut er væri fylkiseign) frá Win-
nipeg austur til Lake Snperior. Ef
þetta hefði verið meiningin, þá var
hægt með lit.lu moira en I>yggiru.’a-
leyli, samliaiidsítjórnarinnar, að fá
ágætis j rr.brant frá Winnipeg ng