Heimskringla - 01.11.1900, Blaðsíða 1

Heimskringla - 01.11.1900, Blaðsíða 1
»♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦?§ ♦ Hitunarofnar. f : ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ « ♦ -í. heldir hitunarofnar frá $3.25 til $18.00. Véi höfum ágæta eldastó fyrir $15.00. Bezta verð á öllu WATT & GORDON, Corneh L joan Avb. & Main St. ♦ ;;««««♦♦♦«♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ ♦ Heimskringla ©♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦@ ♦ / ornn/r/3>.Heil8ilaniPar. tKM-ðog 1 ♦ . *5JeStrar8tofu-lampar. ♦ ♦ Sjáið vorar ° argbrey tilegu ♦ ♦ vörur og vöru\\:ð. Hvergi ♦ « betra né ódýrara ^.borginni. \ ♦ WATT & i>^RDON, X ♦ Corner Looan Ave. & M/^x St. ♦ ♦ ♦ ©♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ ♦ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦ ✓♦♦♦♦♦♦«^ö; XV. ÁR WINNIPEG, MANITOBA 1. NÓVEMBER 1900. Nr. 4. Frjettir. Markverðustu viðburðir hvaðanæfa. Rússastjórn neítar þvi opinberlega, að hún sé að leita eftir peningaláni ut. anríkis. Hún segist hafa alla peninga, sem hún þurfi, og hvert herkostnaður- inn í Kina verði minni eða meiri hér eftir, þá hafi hún nægar tekjur og pen- innaráð til að mæta honum. Slúður Það sem sum blöð hafa nú að undan- förnu verið að reyna að breiða út um lánþurft rússneflku stjórnarinnar sáu nppspunnin ósannindi, sem peninga- mangarar hafi fengið blöðin til að breiða út, til þess að peningamarkaðir yrðu fjörmeiti en þeir eru nú, í Norðurálfu. ÞáerSir Wilfrid Laurier lét leysa UPP þingið og ganga tii kosninga, þá Var mismunurinn í þinginu 49. Laur- ieratjórnin hafði að meðtöldum Inde- pendent og öðrum utanveltuflokkum 131 þingmenn á sínu bandi, en Sir Charles Tupper liafði eingöngu 82 konservativa tölu. En nú er ætlanni þann veg hjá Laurier, að hann fái eftir kosningarnar 115, að meðtöldum utanveltu flokkum. Conservativar gera þá ætlan aðþeir fari að minnst með 114, og þar að auki séu milliveltu þingmenn. Ef að sambands- kosningar nú fara dálitið í hop af fylk- iskosningum í fyrra hér í fylkinu, þá má ætla að konservativeflokkurinn fari að vðldum með 50 til 70 i meirihluta. Þegar tekið er til greina framkoma Laurierstjórnarinnar og ýmisgustur sá sem kom fram hjá kjóseudum í Mani- tobafylki í fyrra, og ennfremur þá litið er til uýafstaðinna kosninga á Bret- iandseyjunum, þá er það ekki ofhá á- ®tlan, að konservativar fari að völdum ineð 7o i meirihluta. En svo er fyrir feteytta að að biða fram yfir 7. u»sta mánaðar. Þá sker fólkið í Canada úr hvaða þekkingu það hefir á svihum og efndum, hvorn flokkinn það metur meira, þann er svíkur öll sin loforð eða þann sem efnir flest mögulegt er hann lofar. Þann 22. f. m. kl 6.45 f. h. dó John Sherman, einn af nafnkendustu mönn- «m i Bandaiíkjunum. Hann gaf sig við stjórnmálum samfleytt i full 40 ár. John Sherman fæddist i Laucester i Ohio 10. Maí 1828. Hann er af hinni gömlu Sherman ætt, er kom með fyrstu iandnemum til Bandarikjanna. Faðir hans var Lögfræðingur. Þá hann dó fóru börn hans til ættingja og vina, og ólust upp með þeim. John Sherman lagði fyrir sig laganám.Kom hann fyrst opinberlega fram árið 1848. Var hann Þá í sendinefnd til Philadelphia til að útnefna Zachary Taylor fyrir forseta- kosningu í Bandarikjunum. Þann 3. Þes 1855 var hann kosinn þingmaður i Congressinn. Þar var hann um hríð og fékk ágætisorð. Siðan fékk hann for- setastöðuna. í öldungaráðið var hann skipaður 4. Marz 1891. í öldungadeild- mni náð: hann strax sama áliti og hann hafði i neðrideildÍDni. Þar starfaði hann stöðugt til 1873 sem formaður fjárlaganefndarinnar. Hann var við- riðinn mörg hin stærri lagafrumvörp, °K þótti koma ætið viturlega fram. 1880 var hann i vali í forsetakosning- nnni, Hann var aftur nefndur til foi- setakosningar 1884, og oftar eftir það Hann fór aftur inn í öldungadeild- lna 1881 og hélt þeim starfa og heiðri til 1897 samfleytt, þá sagði hann af sér til að verða meðlimur i ráðaneyti Mckin ley. Þar var hann skrifari. En þegar ófriðnum milli Sþánar og Bandarikj- anna var lýst yfir þá sagði hann af sér, °g lifði síðau án afskifta af stjórnmál um, eftir að hafa fengist við þau nær stöðugt í 45 ár æfi sinnar. Eftir það fékst hann töluvert við ritstörf. Sú fregn kemur nú frá Suður- Afríku að hersböfðingi Botha hati sett lest af sporini fyrir Bretum. og tekið til fanga njósnarlið, sem £ vóru tómir Há- lendingar. Botha gerði þetta verk milli Heidelberg og Greylingstan í Transvaal. i þessari atrennu særðust tveir kafteinar og 8 hermenn. Alt útlit er fyrir að ekki eitt ein- asta liberal þingmansefni nái kosning i Nova Scotia. Þar er Sir Wilfrid Laur- 'er harðlega ákærðui fyrir að hafa svik- öll sín loforð, sem hann koms inn á 1896. í Quebec snúast liberalar dags- daglega á móti þeim Laurier og Tarte, svo útlitið sortnar meir og meir fyrir Laurierstjórninni. Mælt er að Austurriki og Ítalía séu um það bil að ganga í samningssam- band það sem skýrt var nýlega frá að Bretland og Þjóðverjaland væru búin að búa til sín á millum viðvíkjsndi Kinaófriðnum. Það er þvíjvonandi að það fari að síga á seinni hlutann með ó- friðinn á Kínlandi. Rússar hljóta að ganga að einhverjum friðarkostum, ef Bretland, Þjóðyerjaland, Austurriki og ítalia eru gengin í friðarsambandein- ingu, Nýdáinn er Charles Dudley Warner í Hartford, Conn. Hann var einn af nafnkendustu rithöfundum i Banda- ríkjunum, og ágætlega mentaður maður. Helztu leiðandi menn í konservar tivflokknum í Ontario hafa stofnrð öfl- ugt félag til að líta eftir og passa að liberalflokkurinn nái ekki að fremja fölsun né mútugjaflr í kosningum fyrri eða síðar, Sir Charles Tupper er einn af stofnendum þessa félags. í verka- hring þessa félags er fastákveðið, að varna ólögum við kosningar á hvora hliðina sem er, og uppræta sem allra fyrst kosninga svika ósómann, sem lib- eralflokkurinn er búlnn að þrykkja á Canada. Það er komið um allan heim, skammarlegar og ósvifnar kosningar- aðferðir, se a liberalar breittu i West Huron, Brockville, West Elgin og North Waterloo.og svo ótal víða annar- staðar í kosningum sinum. Félag þetta hefir alstaðar útsetta leynilög- reglu menn til að vakta orð og gerðir útsendara og "þreskivélar” liberala. Þetta var mjög þarflegt verk, og rikinu til stórsóma.og það er enginn efi.að það hefir mjög mikla þýðingu og góðar af- leiðingar þá fraro { sækir, að minsta kosti. Yíirlit yíir kosninga- baráttu Bandaríkjanna Nú er farið að liðaað þessum kosn- ingum, er að miklu leyti skapa framtið pessa lýðveldis, sem er hið voldugasta lýðveldi í heiminum. Báðar hliðar hafa lagt tram öll sakargögn fyrir hinn æðsta kviðdóm i landinu; það eru atkv. alþýðu, er úrskurða þetta mikla spurs- mál, hvort að Bandaríkfn halda fast við ?ann grundvöll erfeður þessarnr þjóð- ar bygðu, eins og tokið erfram í stjórn- arskránni, 'eða leggja út á hinn evróp- anskastjórnmálasjó, þarsem oss virðast vera boðar og blindsker. Aldrei fyrr i sögu þjóðarinnar höfum vér stjórnað nýlendnm utan við anda stjórnarskrá- innar. Stjórnarskráin tekur það skýrt fram, að tolla-fyrirkomulagið skuli vera hið sama i öllam rikjum og ný- lendum ijóðarinnar og alstaðar þar sem Bandaríkin hafa dómsmálavald. Porto Rico er nýlenda og ætti eftir anda og bókstaf stjórnarskrárinnar að vera háð sömu lögum og Norðnr Da- kota var áður ;en það var tekið inn í ríkjasatnbandið, og þeir sem með dáð og dug hjálpuðu til að byggja þá ný- lendu þar tii hún var gerð að riki, vita, að engin sórstök toll-lög voru búin til fyrir þá á meðan ríki þeirra var ný- lenda, eins og Porto Rico er þann dag í dag. Þeir vita að þeir voru frjálsir að skifta við oss, Minnesotamenn eða hvert annað af ríkjum bandalagsins er verða vildi. Nýlendan Porto Rico verður að greiða 15 af hundraði að markaðsverði þeirrar vöru, er skifta þarf fyrir aðra eða selja. Allir menn, sem ekk: eru blindir af heimskulegu tíokkshatri, allir menn, sem ekki eru liræddirvið atvinnu missi eða tap feitra embætta eða annara pólitiskra Su»pa, geta séð að hið póli- tiska skip hefir tekið nýja stefnu, að það siglir ókunnugan sjó, er hvorki skipstjóri eða hásetar hafa sjóbréf yfir, og því iniður er oftast svarað með ill- yrðum; vér erum kallaðir landráða- menn og öllum þeim illum nöfnum, er heimska og ofstæki geta fram leitt. Vinir vorir, en þó andstæðingar, segja : Tolluriun, sem tekinn er af Porto Rico er brúkaður fyrir sjálfa þá; þeir fá hann til baka. honum er öllum eytt i Þeirra eigin þartír. Vér svörum: Engu að síður eru það tollaálögur fyrir utan vilja og samþykki gjaldenda, og í sam- bandi við þetta, viljum vér benda á samþykt, er gerð var á þíngi þessa lands 1771, þegar hér var nýlenda Eng- lands: Móðurþjóðin—England—lagði tolla á fólk vort án þess vilja eða vit- undar. Bandamenn á morgni sinnar tilveru vildu ekki þola svoleiðir góð- gerðir. 21. Október 1774 var þingsályktun samþykt, er segir: “Meðal annars rang- lætis, er vér verðum að þola er, að toll- ar eru lagðir á oss, án vors vilja eða vitundar, og til að þagga niður kvart- anir vorar. er oss sagt að fénu sé eytt í þarfir lands vors, en þeir menn er með- höndla féð eru brezkir, en er illa við Ameríku. Þar af leiðir að þeir brúka peninga í sínar eigin þarfir og til að tryggja hið brezka veldi, en um leið beygja oss enn meir undir ánauðarok böðla vorra”. Hið sama á sér stað í Porto Rico, Féð er handleikið af pólitiskum smala- drengjum M. A. Hanna og varið eins og Washingtonstjórninni bezt líkar. Og svo komum vér að aðal-málinu: Þegar þjóðin lagði út i strið við Spán- verja, og i nafni mannúðarinnar sögð- um vér, að það væri ekki áformið að leggj» út i strið með þvi áformi að leggja undir sig fjarlæg lönd!! Alþýða er að náttúrufari hjartagóð, Menn yf- irgáfu góða atvinnu, vini og vanda menn, til að leggja út í stríð i mannúð arinnar nafni. Allar mismunandi skoð anir voru lagðar til hliðar, öll flokks- merki hurfu, þjóðin var í vigahug og málefnið var samboðið hinu mesta lýð- veldi heimsins; en hvilik vonbrigði. Mc- Kinleystjóruin borgar Spánverjum $20 miliónir. af þ*í þeir biðu ósigur i hverri atlögu, eða með öðrum orðum, vér keyptum styrjöld af Spánverjum, er Jeir gátu ek ki bælt niður, og sem lítur út fyrir að muni taka oss nokkur miss- iri að leiða til lykta. Vér höfum hin sömu svör við and- stæðingavora i þessu máli, einsog i Porto Rico-málinu, Vér segjum, að alt þetta Mark Hanna brask austur i Asiu, sé beint út brot á móti stjórnar- skránni, Stjórnarskráin segir: “Þing >jöðarinnar er það einasta vald í land- inu er hefir vald til að halda út í hern- að. Vér gleymum þvi ekki, að það var McKinleystjórnin, er sendi hraðskeyti yfir til Filipseyjanna fleiri vikum áður en Parfsar-samningurinn var samþykt ur, að vald Bandaríkjanna skyldi viður kent verða skilmálalaust yfir allar eyj- arnar. Allir er sannindum unna vita, að vér höfðum ekki meiri rétt til eyj anna en Canada, fyrr en samniagurinn var samþyktur af öldungaráðinu og féð afhent Spáni. Enn fremur vitum vér, að það var McKinley, er narraði vin siun og flokksbróður. senator Wel- lington til að greiða atkvæði fyrir þess- um oftnefnda Parisar-samningi undir því yfirskyni að stjórnin ætlaði að gera eyjunum sömu skil og Cuba, gefa hvorttveggja frelsi og sjálfstjórn. Það var því atkvæði Willingtons, er stóð festi samninginn, en ekki áhrif Bryans eins og sumar farandikonur M. Hanna hafa verið látnar segja. Knn fremur er vert að geta þess að forseti Bandarikjanna biður þingið að auka fastaherinn úr 25,000 upp i 100 þúsund manns (í Desember). Allir vita að ófriðurinn í Filipseyjunum braust ekki út, fyr enn 4, Febrúar tveimur mánuðum siðar. Því skyldi stjórnin biðja að auka fasta herinn um 75,000 Hún ætlaði sér ekki ófríð þvert ofan í vilja þjóðarinnar. Það geta vist allir menn séð, er satt vilja segja og skinja, að þegar stjórnin bað ura þennan her- afla, Ætlaði hún sér að taka eyjarnar með herskilpi, þvert ofan i fyrri loforð, en til að geta brúkað konunglegt nndir- ferli, eru vinir stjórnarinnar, aðvarað- ir að þeir skuli reyna að gera eyjar- skeggjnm gramt i geði og koma þeim til að gera áhlaup á Bandaríkjamenn, eins og líka tókst 4. Febrúar. Ég hefi áður tilfært orð vinar míns, er var í herþjónustu á eyjuDum og vissi og skyldi að það voru Bandamenn er létu ekkert tækifæri hjá líða að syívirða eyj- arskeggja og gera þeim ilt í geði, enda þarf ekki annan vitnisburð en Otis hershöfðingja. þegar bráðabirgðarstjórn eyjanna lét í ljósi sorg sina á þessum ónappa atburði 4. Febrúar. Hverju svaraði hann? Hann sagði “ekki var það okkur að kenna (sem satt var), heldur striðið er byrjað og verður hald- ið áfram til hins sárasta enda (bitter end). En það er eitt, sem alþýða veit ekki sem er að öflugt félag er myndað, sem heitir The Philipine Lumber and Dive- lopmentCo.; fyrir þessu félagi eru 2 þingmenn, báðir konungsinnar og alda- vinir Mr. McKinley. Annar þingmað- urinn er forseti félagsins og hinn er lögmaður þess. Þeir hafa gefið út dá- lítinn pésa. er gefur til kynna hvaða ó- grynni fjár sé í hinum dýra við sem vex á eyjunum; þeir segja að hægt sé að kaupa vinnu eyjarskeggja fyrir 50 til 75c. á dag, í Mexican silfri; enn fremur segja þeir, að félagið sé á góðum vegi með að fá Washingtonstjórnina til að veita sér einkaréttindi fyrit stóru land- flæmi, er þessi dýri viður vex á (Timber land grands). Það eina er gæti koll- varpað þessu gróðafyrirtæki, segir pés- inn, er, að Bryan komist til valda. Það er, þvi miður, þetta og fleiri einokunarfélög, er standa á bak við for- tjaldið og stýra leynilega athöfnuin stjórnarinnar. Þaö er fyrir alþýðu að segja með atkvæðum sinum, við næstu kosningar, hvort hún vill að stjórnin sé i höndum samvizkulausra auðkýfinga, eða i höndum fólksins, samkvæmt anda og bókstaf grundvallarlaganna. Það er eitt, er hefir auðkent þessa kosningabaráttu frá öllum öðrum er ég man eftir, og það er ósamkvæmni and- stæðinga vorra, sem auðvitað kemur til af þvi, aðþeir vilja leyna aðal ágrein- ingnum. Þeir þora ekki enn sem kom- ið er, að vera hreinskilnir og segja, að stjórnarskráin fié orðin úrelt og að okk- ar lýðveldis stjórnar fyrirkomulag sé of gamaldags, fullnægi ekki kröfum tim- ans. Eitt sem veldur þessum yfir- drepskap «nd=Tæðinga vorra er. að þeir þykjast ekki hafa nægan herafla til að halda alþýðu i skefjum, ef hún skyldi láta ófriðlega og verða of hátðluð, því ráðleggja sum málgöng stjórnarinnar að aðalskilyrðið fyrir voldugri stjórn sé öflugt hervald, enda segja þau að hægt sé að auka hann á næstu 4 árum, svo stjórninni sé borgið, án þess alþýða veici þvi mikla eftirtekt (sjá U. S. Army and Navy). Um þetta vilja þeir ekki ræða, sem er þó þungamiðjan i þessu kosninga striði. en þeir segja, að Mr. Bryan sé keyptur af silfur-barún- um til að barjast fyrir frísláttu silfurs; en svo segja aðrir af andstæðingum vorum: “Silfur-barúnarnir vilja ekk- ert hafa með Bryan, og því til sönnun- ar segja þeir, að þrir stærstu silfur- námaeigendur hafi lagt $25,000 hver i kosningasjóð McKinley; enn fremur, að senator Stewart, er mörg undanfarin ár hefir verið einn hinn atkvæðam sti silfurmaður, vinni nú af lífi og sál fvrir endurkosning McKinleys- Þessar og þvi- líkar mótsagnir verðum vér varir við dagsdaglega, sem að mínu áliti eru svo heimskulegar, að ekki er ómaksins vert að eltast við þær, Emerson 8agði einu sinni: “Djöfullinn er æflnlega asni”. Hvað hinn mikli heimspekingur hefir meint með þessari framsögu, er óvíst, en oft hafa mér komið til hugar þess orð þegar ég hefi séð og heyrt hringl- anda konungsinna. Mér kemur ekki til hugar að svara þeim illyrðum er kastað hefir verið að mér í þessari kosninga hreðu. Einstak lingurinn er svo undurlítill í saman- burði við velferð heillar þjóðar, eða í þaö minsta þegar stjórnarfyrirkomulag stórþjóðar, er staðið hefir 125 ár og sem allui hinn mentaði heimur hefir dáðst að, eríveði, að það hverfur eins og vatnsbóla þá einstaklingur sé illyrtur Illyrði um eiustaka menn sanna tvennt 1. að sá sem brúkar þau, hefir litlar byrgðir af sannindum. 2., að sálar- ástand þess illmálga er ekki í því á- standi er æskilegast væri; hann er reið- ur, en reiðin er i flestum tilfellum á vöxtur heimsku og illgirni. Mark Hanna segir: Það eru engin einokunarfélög í landinu. Látum al- þýðu svara þeirri staðhæfingu. Látum hinar 80,000 ferðamanna, er .mist hafa atvinnu sína á siðastl. 4 árum fyrir sam tök einokara, athuga þessa framsögu af manni, er segist standa á sama grund- vallarskilyrðum og A. Lincoln stóð fyr- ir 40 árum, og um leið geta þeir í anda svifið yfir til Súlueyjar, þeir sjá fána vorn blakta yfir þrælasölu atvinnunni, þeir sjá hann blakta yfir kvennabúri soldánsins, þeir sjá meðborgara vorn, Mr. Carpenter, vera að leitast við að komast undan því að kaupa 4 unglinga af konu, sem segist vera krístinn. Hún segir að mannaveiðarar hafi fnndið þessa unglinga uppi á fjóllum á Benza ma, og því geti hún selt þá svo ódýrt— $50,00. Mr. McKinley hefir skrifað undir samning, er verndar soldáninn, trúarbrögð hans og háttu, en hann bætti því við, að hver þræll skyldi hafa rótt til að kaupa sér frelsi með því að að borga eigandanum markaðsverð sitt. En, vinir minir, hvað tekur það lengi fyrir mann, sera vinnur í þrældómi fyr- ir svipuhöggum, að draga saman næga peninga til þess að kaupa frelsi sitt á að markaðsverði, hvort sem það er mikið eða lítið ? Með virðingu. 6. A. Dalmann. - Tolllækkun og vöruverð. Blaðið “Farmers Sun” segir: “Það þarf 50% meira hveiti til þess að kaupa eldstó í ár en þurfti til þess árið 1896. Það þarf 20 bushel meira af maís til þess að kaupa vagn heldur en árið 1896. Það þarf helfiingi meira korn til þess að kaupa koparketil nú held- ur en 1896. Það þarf tveim hlutum meira korn til að kaupa hönk af kaðli heldur en þurfti 1896. Það þarf 50% meira af korn- tegundum nú til þess að kaupa reku hrífu eða spaða, en þurfti 1896 Vagnhjól kostuðu þá $7.00, nú kosta þau $12.00. Öll akuryrkjuverkfæri hafa stigið að sama skapi. Galvaneséraður gaddavír kost- ar nú frá $1.00 til $1.50 meira 100 pundin en árið 1896. Það þarf 40 per cent meira af korntegundum til að kaupa pund af sykri'heldur en þurfti árið 1896. Það þarf 40 per cent meira af korntegundum til að kaupa rúðugler eða annan glervarning, en þurfti til þess árið 1896. Verð á kolum, steinolíu, timbri og járnvöru hefir stigið um helfing Alt þetta er að þakka tolllækkun Laurierstjórnarinnar. ” “Ef konservative-flokkurinn kemst til valda þá,verða þær ráðstaf- anir gerðar, sem binda enda á öll verzlunar samtök (Trade Combinas) i Canada fyrir allan ókominn tíma”. 1. Ef ég verð kosinn sem erind- reki Brandon kjördæmis, þá lofa ég að beita öllum þeim á hrifum, sem ^g hef, til þess að fá allan toll algerlega tekinn af akuryrkjuverkfærum. Þett er ákveðið loforð og ég ætla mér að efna það. 2. Þegar samtök eru gerð til þess að setja upp verð á nauðsynjum fram yflr það sem er rétlátt og nauðsynlegt, þá er ég viðbúinn, þóég sé strangur tollverndar- maður, að taka allan toll af þeim vörum sem þannig eru ónáttúrlega hækkaðir fyrir samtök framleiðenda, og með því neyða þá til að mæta op- inni samkepni als heimsins. Hon. Hugh J. Macdonald, i Brandon. “Hérna liggur bevisið”. Tollar innheimtir af konserva- tivestjórn 1895, $25,446,178. Toilar innheimtir af liberal stjórn 1900, $37,919,772. Auknir skattar undir* liberal- stjórn $12,473,694. Árleg skattbyrði á hvert nef $2.50 “ “ “ “ hverja fjölsk. $12.50. Ef Laurierstjórnin kemst til valda við þessar kosningar, þá þýðir það aukin útgjöld á næsta kjörtíma- bili fyrir hverja fjölskyldu í Canada $62.50. Þetta er sú eðlilega og sanna afleiðing af tollbreytingu liberala. Hvernig líst kjósendum <já það. Kneeshaw samþykkir skoðun Chas, F. Temple- tons á lövmanni og dómara William J. Kneeshaw. Til allra sem hlut eigaað máli. Það er alment viðurkent að dóms- málastjórnin ætti að vera að öllu leyti óháð og fráskilin flokks pólitík. Þess- ari skoðun hefir oft verið haldið fram með áherzlu af kjósendum rikisins. Ár- ið 1892 mæltu Demókratar og óháði flokkurinn með repúblíkðnskum um- sækjanda í dómarastöðu í hæsta rétti, en nú í 4r hafa Demóktatar og óháðí flokkurinn staðfest umsókn Morgans dómara, sem hæstaréttar dómara, I fyrsta lögsagnarumdæmi hafa Repúblíkar nýlega staðfest útnefningu Demókrata og óháða flokksins á Fisk dómar fyrir héraðsdómara stöðu. Mr. Kneeshaw, Repúblika umsækj- andinn um héraðsdómars rtöðuna f 7 dómsþinghá,;er verður þess að kjósend- umír i þvi héraði veiti honum fylgi 4n tillits til flokksfylgis. Hann er maður vel vaxinn þvi embætti, og álit mitt er að hann mundi gegna embættisstððu sinni með réttsýni og samvizkusemi án nokkurs tillits til flokksfylgis. Sem lögmaður, ár hefir all-mikið við dómstólana í þvi héraði að sælda, er það mín innileg ósk, að Mr. Knee- shaw nái kosningu. Grand Forks, N. D., dags. 6. Okt. 1900. UHARLES E. TEMPLETON. flrs. Bjorg Anderson hefir byrjað verzlun á Kllice Ave. 559. Hún selur þar ýmsar þarfar vðrur fyrir lágt verð. Opið til kl. 10. Komið og kaupið! Hænan okkar er lukkuleg yfir sigri þeim sem hefir veitt oss aðgang til að geta keypt stærsta hlutaun af vðrn- byrgðum Uonald, FrasRer A Co. Þar keyptum vér mesta upplag af Karlmannafatnad sem var selt af hinum mikla uppboðs- haldara, Suckling & Co. í Toronto. Vörurnar eru i búð vorri, og vér erum reiðubúnir að selja þær FLJOTT FYRIR LAGT VERD til allra sem þarfnast þeirra. 564 Nain Street. Gegnt Brunswick Hotel. Army and Aavy Heildsala og smásala á tóbaki og vindlum. Vér höfum þær beztu tóbaks og vindla- byrgðir sem til eru i þessum bæ, og selj- um þær ódýrara en aðrir. Enda gerum. vér meiri verzlun en nokkur annar. Vér óskum eftii viðskiftum yðar. I Browk & Co. 541 Main Str.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.