Heimskringla - 05.12.1901, Blaðsíða 1

J *A TTT3Tr> J
j Heimskring/u. J

j pnpgin ^ J
J Heimskring/u. j
XVI WINNIPEG, MANITOBA 5. DESEMBER 1901. Nr. 8.
I THE NEW YORK LIFE
£ ÁBYRGÐARFÉLAGIÐ.
Hið mikla fleirþjóða sparisjóðs-lífsábyrgðarfélaK, gefnr út ábyrgð- —8
«►; arskýrteini á ellefu mismunandi tungumálum, Ástæður fyrir
vexti auðlegð or ágæti þessa félagseru meðal annars þessar. —y
mZZ 1. bið óviðjafnanlega tuttugustu aldar vaxtasafnsskýrteini þess eru
þau beztu sem gefin eru út af nokkru lífsábyrgðarfélagi.
2. New York Life ábyrgðarfélagið e/ hið öflugasta lífsábyrgðar- -4E
f- félag f heiminum. —g
£— 3. Það hefir eina bilión og tvöhundruð miliónir dollars virði af ~~g
lífsábyrgðarskírteinum í gildi,
4. Þaðer hið elsta ogstærsta fleirþjóðalífsábyrgðarfélag f heiminum.
5. Vaxtasafnsskýrteini þessa félags eru algerlega órjúfanleg frá =5
útgáfudegi. ~^
Eignir félagsins 1. Janúar 1901 yoru. $262,196 512
Varasjóður 1. “ “ “ 8 31,885.855 ^
$= Aukasjóður 1. “ “ “ $ 4 383,077
gZ Aðriraukasjóðirl. “ “ “ $ 10,320,319
J. <w. Hflrgan, RABSMAÐIIR,
Grain Exchange, Winnipeg.
Cltir. Olnfsson, ^
»- islenzkur agent.
mmimmmmimmmmmmmimim
Frjettir.
Markverðustu viðburðir
hvaðanæfa.
Voðalegt járnbrautarslys varð á
Wabash járnbrautinni í Michiganríkinu
nálægt bænum Seneca, um 75 milur frá
Detroit, að kveldi þess 27. f. m., Ein
vagnlest á vesturleið með 150 innflytj-
endnr um borð rakst með fullu afli á
aðra fólkslest, sem var á austurleið og
með þeim afleiðingum, áð6 emigranta-
vagnar splundruðust í spón og fór-
ust þar yfir 80 manua og margir aðrir
skemdust, sem í þeim voru — 150
manns. Af hiani lestinni brotn-
uðu 3 eða 4 vagnar og 4 menn dóu
á þeirri lest. Þetta er talið eitt með
allra voðalegustu slysum, sem komið
hafa fyrir í sögu Bandaríkjanna. Mann
tjónið varð veðalega stdrkostlegt; að
eins af yesturförum komust undan, því
að þeir sem ekki klemdust í sundur i
vögnunum brunnu í eldinum sera varð,
þegar kviknaði i vögnunum. Fólk það
frá nærliggja ndi bændahúsum, sem
horfði á slys þetta. gat með engu móti
bjargað nokkru mannslífi; komust ekki
nálægt fyrir gufusvælu og eldshita.
Þetta voðaslys var afleiðing af mis-
skilningi vagnstjóranna eða óhlýðni
þeirra við skipanir um gang lestanna.
Thonias Earle í Victoria, alþingis-
maður. hefir orðið gjaldþrota. Skuldir
hans eru sagðar að vera sem næst $25
þúsund. Earle var í Jjárnbrautabygg-
ingabraski og öðrnm stór fyrirtækjum
þar vestra, Skuldir hans voruf mest
við Molsons og British Columbia bank-
aua.
20 manna nefndin, sem sett heflr
verið til þess að breyta trúarjátningu
Presbyteriönsku kyrkjunnar, komu
samaná fundi í Washington á miðviku-
daginn i síðastl. viku. Það er talið
víst, að nokkrar vikur muni ganga i að
semja hina endurbættu trúarjátningu.
Mesti fjöldi af skipum hefir verið
sendur frá austurhöfnunum upp til
Fort William og Port Arthur til þess
aðflytja hveiti úr kornhlöðunum þar
austur til Montreal og annara austur-
hafna. Eins mikið eins og 7 skipshafu-
ir hafa daglega farið frá stórvatnahöfn-
unura austnr á leið, hlaðinn bezta Ma-
nitoba-hveiti. Það er vonað að geta
með þessu móti tæmt kornhlöðurnar í
Port Arthur og Fort William innan
fárra daga.
Einn af þeim mönnum, sem rænti
vagnlest i Montana i Júlí síðastl., hef-
ir náðst og meðgengið að hann hefir
$12,500 aí þýfinu grafið í jörðu ogsagði
til þess.
Banki einn i Liverpool á Englandi
hefir tapað $850,000, sem bókhaldarinn
eyddi í veðmálum og ýmiskonar brall.
Mr. Dickinson, sendiherra Banda-
ríkjanna í Tyrkland; hefir gert stiga-
mönnum þeim í Búlgariu þá tvo kosti
að annaðhvort verði þeir að gera sig
ánægða með þessi $60,000, sem sendir
hafa vérið til hans til þess að borga
fyrir lausn Miss Stone, eða hann hætti
öllum samnings tilraunum við þá og
þeir hafi ekkert. Mr. Dickinson hefir
fengið árei anlegar fréttir af felustað
stigaraanna, og það er búist við að hér-
lið verði sent til að handsama þá.
Col. Lynch, sá sem kosinn var
þingmaður til London þings-ns fyrir
Galway-kjördæmíð á írlandi, hefir á-
kveðið að taka ekki sæti sitt í London
þinginu. Honum þykir vissara að láta
ekki Bretastjórn hafa hendur í hári sinu
eftir að hafa barist móti þeim í Afríku.
Eldur í Montreal í síðastl. viku
gerði $100,000 skaða.
Fylkisstjórnin hefir hækkað verð á
óllum löndum sínum i Manitoba og
Norðvesturlandlnu um 50 cents hverja
ekru. öll landfélög í fylkinu hafa
hækkað verð á löndum sínum fyrir
nokkrum tima, af því að eftirspurn eft-
ir þeim hefir verið svo afar mikij i sum-
ar og haust og verð á löndum hærra en
á nokkru undanförnu tímabili í sögu
Norðverturlandsins,
Morris borgarstióri i Ottawa varð
nýlega að segja af sér borgarstjóraem-
bættinu af því að það komst upp, að
hann hafði keypt vín íbænnm á þejm
tíma sem sala þess var óleyfileg, Eu
það er í lögum borgarinnar að hver sá
borgarráðsmaður sem verður uppvís að
slíkum vinkaupum, tapar sæti sínu og
rétti til að sitja í bovgarstjórn um 2 ára
tima.
ChoÉ Tez-chi, secdiherra Kína i
New York, hefir opinberlega skýrt frá
því að Kínastjórn ætli á næsta ári að
setja þar á stofn 20,000 vísindaskóla
víðsvegar i þvi landi og að þeim verði
öllum stjórnað af evrópiskum prófess-
orura frá útlendum háskólum. Kína-
þjoðin hefir nú loksins komist að þeirri
niðurstöðu að framtíðar vernd sín sem
þjóðar sé komin undir því að hún taki
upp algerlega evrópiska mentun og
menningu. Æfðir kannarar verða
fengnir frá öllumheiztu skólum í heim-
inum og allir Kinverjar, |sem mentast
h>ifa utanlands, verða settir í kennara
embætti, Enn fremur á að senda mik-
inn fjölda af efnilegum Kina piltum til
Évrópu til að mentast þar til undir-
búnings undir kenslustöðu í heimalaud-
inu.
Sex hundruð ríðandi hermenn eiga
bráðlega að sendast héðan til Suður-
Afríku, samkvæmt beiðni Bretastjórn-
ar.
Manntalsskýrsiur Ottawaftjórnar-
innar sýna ibúatal þessara bæja:
Brandon...................... 5,380
Portage la Prairié........... 3,9ol
Selklrk ..................... 2,118
St. Boniface............... 2 019
Winnipeg.................... 43,340
Galgary...................... 4,865
Edmonton..................... 2,626
Letbridge.................... 2,326
Priuce Albert................ 2,275
Regina....................... 2,645
Nanaimo ..................... 6,130
Nel4on..................... 4.164
Vancouver................... 26,133
Victoria................... 20,816
Dawson City................... 850
Alls eiu í Yukonhéraðiúu manns
21.000. Fn útflutt gull úr því hóraði var
síðastliðið sumar 22 millíónir dollars.
Maður aðnafni J. W. Curtis. hafði
verið gíftur í 39 ár og búið með konu
sinni i Port Perry í Ontario. Hann er
nú 60 ára garaall. En fyrir uokkrum
mánuðum hugkvæmdist honum að fá
sér ymgri konu. Hann fór því til
Bandarikjanna og fékk þar skilnað frá
konu sinni, giftist síðan yngri konu og
byrjaði búskap í Toronto. Nú er hann
og kona hans þar í fangelsi. kærð fyrir
fjölkvæni. Þaðeralveg áreíðanlegt að
maðurinn verður fundinn sekur og fær
langa fan^elsisvist, því að Canada lög-
in viðurkenna ekki þá hjónaskilnaði
sem fengnir eru í Bandarikjunnm,
Giftingavandræði í Serviu. Fyrir
nokkrum árum voru stofnsettir bankar
víðsvegar í rikinu með þvi augnamiði
að hlynna að ^þeim sem gengu þar í
hjónabönd. Piltar og stúlkur lögðu
vissa fjárupphæð inn á þessa banka til
að ávaxtast þar og skyldu þau fá á-
kveðna peningaupphæð við giftingu.
Afleiðingin af þessu er sögð að vera sú,
að fólk giftist strax og það á vissa upp-
hæð á bönkunum. En hjónaböndin
hafa reynst svo óhappasæl, að til mestu
vandræða horfirfyrir alt þjóðfélagið og
stjórnin er að hugsa um að afnema þess-
ar stofnanir algeriega úr landinu.
Brezkir herforingjar í Suður-Afríku
eru í vandræðum með að uppgötva or-
sökina til nýrrar sýki, semþarhefur
gert vart við sig í s. 1. 2 ár. Sýki þessi
er nefnd Afríkanskur svefnhöfgi eða
svefnsýki. Þessi sýkí hefir þekst i
Vestur-Afríku í s. 1. 100 ár, en hefir
ekki komið fyrír í Suður Afríku fyr en
róttnýlega. Vísindamenn telja að sýk-
in orsakist af svonsfndum blóðormum,
en þó er þetta ekki fyllilega sannað.
Hitt er víst, að þessi svefnsýki er farin
að sækja ámarga brezka hermenn í Suð-
ur-Afríku. Þeir falla i nokkurs konar
svefndá og lggja í því alt frá einum
mánuði upp til 3. ára eða jafnvel lengur
en svo segja læknar að þeir er þessa
sýki taki, læknist sjaldan af henni.
Hún drepur flesta þeirra að lokum.
Kona ein i Chicago, Mrs, Josephine
R. Ormsby, hefir höfðað mál mót bónda
sínum og heimtar skilnað frá honum.
Kona þessi hefir í hjónabandinu eignast
19 börn: 3 eiobura, 3 tvíbura, 2 þrí-
bura og nú síðast fjórbura. Maður
hennar skildi við hana fimm mánuðum
áður en hún átti fjórburana og hefir
ekki frózt til hans síðan. Konan kær.
ir hann nm tirykkjnskap, illa meðferð á
sór og vanrækslu hjúskapavskyldunn-
ar. Konan býzt vil að fá skilnaðinn
m itmælalaust.
’Mrs. Ormsby segir að síðan hún
hafi hafið skilnaðarmálið, móti bónda
sinum, hafi hún fengið mörg hundruð
bréf frá mönnum, sem allir hafa beðið
hennar og sumir jafnvel boðið að leggja
fram alt það fé, sem nauðsynlegt kynni
að verða til þess, að útvega löglegan
skilnað hennar frá bónda sínum. En
Mrs. Ormsby hefir hafnað öllum þessum
gæðaboðnm. Hún kveðst vel fær að
sjá um sig og þau 11 börn sin sem eftir
lifa. Hún vinnur nú að því, að sýna
fjórbura sína í vissu sýningaihúsi þar
í boiginni. oger sagt að inntektir henn-
ar séu ujn $250 á viku eða sem næst
eitt þúsund dollars á mánuði. Mrs.
Ormsbý af tekur algerlegs að giftast i
annað sinn.
KAFLI ÚR BRÉFI ÚR SUÐUR-
MÚLASÝSLU, 1, Okt. 1901,
Hóðan er ekkert að frétta nema út
lit hið aumasta, sem hugsast getur með
atvinnu manna bæði til lands og sjávar
Og þá bætir ekki innlenda stjóruin og
tollahækkunin á öllu mögulegu, sem
gerð er á þessu góða Alþingi. Það hef
ir nú kastað tólfunum á síðustu þingum
að undrun sætir. Landar vorir vilja
verða stór og mikil þjóð og sníða sér
stakk eftir Ameríkumönnum, Englend-
ingum, Þjóðverjum, Frökkum eða
Rússum,’en gæta ekkl að því að þeir.
eru fámennir og fákunnandi og eru því
ekki a n g i af þjóð, aukheldnr meira,
Þó held ég að hin alræmda innlenda
pólitík hér heima komist næst hinni
rússnesku. því var visteinusinni hreyft
hér í héraði, að framfleyta þeirri uppá-
stungu á alþingi, að tella hvern haus,
sem fari til Ameríku, en einhverjir
skárri menn forkóflum þessarar uppá-
stungu gátu komið fyrir þá vitinu, að
það mundi verða heldur óvinsælt og
held ég því að þetta afstyrmis afkvæmi
hafi sálast í fæðingunni og verið grafið
í óvígðum reít á kostnað föður sfns'1.
SKÁLHOLT, MAN. 18. NÓV. 1901.
Herra B. L. Baldwinson.
Ég hefi fyrir löngu hugsað mér að
senda þér nokkrar linur, þar sem ég
fekk ekki tækifæri til að heilsa upp á
þig á Winnipeg-sýningunni siðastliðið
sumar. Mér til ánægju fékk ég samt
að sjá þig á ræðupallinum og hlusta á
hina snjöllu og fróðlegu ræðu, sem
skýrði svo Ijóslega framfarir Canada og
afurðir landsins þessi síðustu árin. —
Og ekki get ég skrifað undir með hin
um heiðraða landa vorum Sig Júl, Jó-
hannessyni, að þú hafir þar fl’.tt “guð-
lausar skammir" um sland, og þykist
ég þó fullkominn íslands vinur.
Eg hefi lesið meðánægju þina sann-
gjörnu áskorun til Vestur-íslendinga í
Heimskringlu sem kom út 10. Okt.
uæstl., um tillag til almenna spftalans
í Winnípeg. Vonandi er að sem flestir
styrki það að koma þvi nauðsynjamáli
í framkvæmd sem allra fyrst.
Héðan að vestan er að frétta góða
tið um næstl. 2 vikur. Þresking en ná-
lega lokið hér i grendinni og bæudur
eru önnum kafnir að draga hveiti til
markaðar. Hveitiverð er hér lágt: frá
47—53o. bush.
MINNEOTA, MINN. 27. NÓV. 1901.
Frá frétlaritara Hkr,
Tiðarfar; Frá þvi er ég skrifað
siðast hafa mörg veður í lofti verið.
Um miðjan Sept, kom hér áköf regn-
hrota, er olli víða ærnum skemdum á
óþresktum afurðum akra.—Lítill gleði
bragur helir hér verið yfir hveitiverzl-
un á þessu hausti; hveiti mjög rýrt að
gæðum, mest alt No. 3; verð 50 —55c,
bush., eu á ýmsum öðrum tegundum
hefir gangverð verið hátt, svo sem á
hörfræi, byggi, mais og heyi. — Þeir
Andersons félagar em nú fluttir með
verzlun sína í .múrbygginguna, er þeir
létu byggja i sumar og sem ég hefi áð
ur um getið, og reka þar verzlun í stór-
um stíl; þeir t, d. hafa nú 14 búðar-
menn og virðast allir hafa ærin starfa.
Þsssi bygging þeirra er að sönnu sómi
fyrir Minneota-bæ og heiður fyrir þá
félaga og íslendinga i heild sinni. Þeir
byrjuðu allir fátækir, en fyrír tram-
sýni og hyggindi hefir þeim tékist að
gera þetta.
Giftingar: í haust hafa hér gifst
Gfsli Stefánsson Hannessonar, úr
Glaumbæjarsókn i Skagafirði, og Emi-
lia Randina (norsk). Ólafur Jónasson,
Ólafssonar, úr Eyjafirði, og Þórunn
Sigurðardóttir úr Vopnafirði. —Ferða-
menn: í haust komu h ngað prestarn-
ir að norðan: séra Jón Bjarnason, séra
N. S Þorláksson og sérel Fr. J. Berg-
mann, til að halda trúmálafundi hjá
söfnuðum hér, Umræðuefni: Helgun
mannsins. — Vestur á strendur fóru
héðan alfarin 19. þ. m. þau hjónin
Gunnar J. Holm og Jónína Eðvarðs
dóttir. Sama dag fóru héðan til sama-
staðar til forfrömunar þessir; Sigurður
Gunnlaugsson, Ásgrímur G. Vestdal
Hóseas Þorláksson og Jóhann Á. Jó-
sepsson; þeir búast við að verða hurtu
raánaðartíma.
G. A. Dalmann er nýbúínn að selja
verzlunarhús sín, en rekur aú verzlun í
hinni fornu búð Verzlunarfélags Islend
inga.
Mannalát:
Hinn 26. Sept. þ. á. 'andaðist að
Skálholt P. O. Man., Ármann Þórðar-
son, 6 ára gamaU, eftir 3 daga sjúk-
dómslegu, sera orsakaðist af því rauna-
lega slysi, sem víldi til þar sem haun
varaðleika sér með öðrum drengjum
að því að klifra uppi tré,sem hafði þær
afleiðingar, að grein af trénu brotnaði
niður með einn drenginn, sem lenti með
fæturna á hálsinn á Ármanni þar sem
hann sat undir trénu.
20. Okt. síðastl. lézt að heimili
dóttur sinnar, aðSkálholti.ekkjan Hall-
dóra Bjarnadóttir, 65 ára aðaldri, eftir
5 vikna legu í lungnatæriugu. Hall-
dóra sál. var fædd og uppalin i Sléttu
hlíð í Skagafjarðarsýslu. Misti mann
sind með drukknun heima á Islandi.
Flutti hingað vestur sumarið 1888 til
dóttur sinnar, sem er gift Jóni J. And
erson póstafgreiðslumanní að Skálholti,
og dvaidi hjá þeim hjónum til dauða-
ðags.—Helztu æfiatriða þessarar konu
verður máske getið síðar.
T ungum álanám.
(Eftir Bjarka.)
Otto Jespersen, kennari í ensku við
háskólann í Kaupmannahöfn, hefur
nýlega samið bók um tungumála-
nám, og er hér tekinn fitdráttur úr
einum kafla hennar eftir ,Politiken‘.
Höf. segir, að tími sá, sem hin-
um lifandi málum er ætlaður í skól-
unum, sé of stuttur Kennararnir í
nýju málunum verða aðgera samtök
með sér til þess að fá því breytt,
Göralu málin verða sem fyrst að
þoka burt úr skólunum, en ýmislegt,
sem nfi er látið sitja á hakanum, að
koma í staðinn og þar á meðal hin
nýrri mál.
En—tímanum, sem ætlaður er
nýju málunum í skólunum, mætti
líka verja betnr. Tímaskiftingin er
mjög óviturleg. Þar er öllu hrært
saman. En menn geta ekki lært alt
I einu. Mörgum námsgreinum eru
aðeins ætlaðir fáir tímar á viku.
Þetta er tímaeyðsla; nemendurnir
gleyma miklu frá einum tfmanum
til annars, Og þetta er synd gagn
vart öllum þeim fjölda, sem ekki
kemst alla leið, en hættir í miðju
kafi. í landafræðinni eru nemend-
urnir t. d. komnir að Rhin, í sögu að
Karli mikla, í náttúrusögu að ugl-
unum, í frönsku aftur í sagnorð, í
ensku aftur f á miðja 13. bls. f leið-
arvísi Listows, í trfiarbrögðum að
annari grein trfiarjátningarinnar o.
S' frv.,—alt í tómum bitum, brot af
alskonar fróðleik, en ekkert lært til
gagns.
Það ætti að kenna fáar náms-
greinir eða jafnvel aðeins eina náms-
grein í senn, en kenna hana vel,
Ijfika við hana áður en byrjað er á
hinni næstu. Og að þvf er snertir
málin sérstaklega, þá getur það eng-
um efa verið undirorpið, að réttara
sé að taka þau eitt eftir annað en
ekki öll samtímis og hvert við hlið-
ina á Iðru. Þegar byrjað er að
kenna eitthvert mál, ætti að ætla þvi
marga tfma og helst ættu að líða tvö
ár, áður en byrjað væri á öðru nýju.
Þá situr kunnáttan í fyrra málinu
svo föst, að aðeins þarf lítinn tfma
til að halda henni við og auka hana
smátt og smátt, og þá spilla málin
ekki hvert fyrir öðru eins og þegar
þau eru kend mörg samtfmís, án
þess að nemandinn hafi náð réttum
tökum á nokkru þeirra.
Um það, hvenær rétt só að
kenna börnum útlend tungumál, seg-
| ist höfundurinn ekkert geta sagt.
Hann kveðst meira óttast að byrja of
snemma en of seint; þekkingin á
móðurmálinu ætti að fá tíma til að
þroskast áður en byrjað r á fitlend-
um málum.
Daglegar vitnisburðargjafir vill
hann helst ekki hafa. En sé þeim
haldið, þá vill hann að hver nem-
andi í bekknum fái daglega vitnis-
burði. öll nákvæmni f þeim efnum
er óþörf.
En hinn versti sjfikdómur f
kenslumálunum segir hann að fyrir-
komulagið á prófunum sé. Það er
einsog öll kenslan fari fram vegna
prófanna. Foreldrar, nemendur og
jafnvel kennararnir sjálflr hafa altaf
hugann á prófunum. Það er spurt,
hvað heimtað sé til prófs, hvaða
vitnisburðar hann geti vænst við
prófið o: s. frv. Það eru settar
strangar reg’.ur um eftirlit við prófin
og hinar smásmuglegustu fyrirskip
anir um, hve mikið skuli lesið f
hverri námsgrein fyrir sig. í einu
málinueru heimtaðar 125 bls., í öðru
150 og í einu málinu er ákveðið að
1300 staflr séu á hverri blaðsfðu, en f
öðru 1100 stftfir. í einu málinu er
heimtað að 1/6 af þessum stafafjölda
sé rimað mál; í oðru nægir óbundið
mál. I einu er nemandinn reyndur
í lesnu máli, í öðru í ólesnu, í sumum
bæði f lesnu og ólesnu. En aðeins í
latfnu er gefinn sérstakur vitnis-
burður fyrir hvað um sig. Um fit
reikning vitnisburðanna eru settar
flóknar reglur.
Hið versta við prófin eru þó
ekki þessi smásmuglegu ákvæði,
heldur hitt, sem liggur til grund-
vallar tyrir þeim. Prófin neyða
menn til að troða sig út með ónýtum
lærdómi. |Stfidentinn lfkist að því
leyti stoppaðri gæs, að hann meltir
ekkert af því, sem í hann befur ver-
ið látið. Þessi aðferð eyðileggur
lystina eftir meiru, svekkir hugsun-
ina. Próllesturinn eyðileggur heil-
brigði margra ungra manna bæði
lfkamlega og andliga. Embættis-
prófin ^hafa einkum margskonar
syndir á bakinu.
En stfidentaprófin og alþýðu-
skólaprófin hafa líka unnið ómet-
andi tjón. Sem vottur um dugnafl
og hæfileika unglingsins eru prófin
einkis virði; sem vottur um nytsama
kunnáttu hans eru þau lftils virði;
sem vottur utn það, hve yel hann
hafl lært það sem heimtað er til
prófs, eru þau ekki nærri eins mik
ils virði og alment er á ætlast. En
hugsunin um prófln hindrar skyn-
samlega kenslu. ,,Er það heimtað
til prófs“? er stöðugt viðkvæðið;
nemandinn les ekki vegna námsinit,
heldur vegna prófsins. Og fyrir
yrófln á vorin er nemendunum talið
nauðsynlegt að fá langan tíma til
undirbfinings. í margar vikur eru
þeir gerðir að andlegum jórturdýr-
um. Þeir íá enga nýja andlega
fæðu, en verða að tiggja upp aftur
alt sem kent hefur verið á árinu. Og
það verður ekki ljfiffengara i annað
sinn, heldur þvert á móti.
Til íslenzkra kjósenda
í 4. kjördeild.
Kæru landar.
Eins og yður er öllum kunnugt
hefl ég látið tilleiðast að vera í vali
við í höndfarandi bæjarráðskosning-
ar, sem bséjarfulltrfii yðar. Geri ég
þetta aðallega vegua þess, að bæði
ég og aðrir &f þjóðflokki vorum hér
höfum mjög mikið fundið til þess að
það liti fit eins og vér íslendingar
hér í Winnipeg tökum ekki nægi-
lega mikinn þátt í bæjarmálum í til-
tölu við fólksfjölda vorn, þareð eng-
inn af þjóðflokkf vorum hefir nfi’ i
mörg árátt sæti í bæjarráðinn. Kjöf-
deild sú er ég býð mig fram í er
mannflesta kjördeild bæjarins og má
heita að /hfin sé einn þriðji partur
Winnipegbæjar. Nfi eru ekki nema
örfáir dagar þar til kosning fer fram
— fitnefntng 3. og kosning 10. Des.,
og er þvf nauðsynlegt fyrir mig að
starfa af öllum mætti í þeim hluta
kjördæmisins, seméger minna þektur
í ef ég á ekki að verða undir í baráttr—
unni. Afþvfégálít að fsleadingar
séu þvf nær einhnga um, að æskilegt'
væri fyrir þá að eiga að minsta kosti’
einn mann af sínum þjóðflokki í bæj-
arráðinu, þá hefl ég hugsað mér að
ganga fit frá því sem vissu að allir
íslendingar f 4. kjördeild greiðí at-
kvæði með mér og þá um leið með
því að íslendingar séu með í þessu
eins og öðru, sem lftur að borgara-
legum skyldum þeirra og réttindum
Vegna þess að tíminn er Jnaum-
ur, en kjósendurnir margir, get ég
ómögulega fundið nema fáa íslend-
inga að máli fyrir kosningarnar, og
bið ég menn að raisvirða það ekki.
Ekki þarf ég að minna hvern
ogeinn—konur sem karla—sem at-
kvæði eiga á nauðsyninni á því að
koma á kjörstaðinn og greiða atkv-
sitt. Eitt einastaatkvæði ræður ein-
att úrslitum, og vona ég að enginr.'
af hinum islensku kjósendum vorum>
láti sig vanta 10. Desember næstkom-
andi þcgar atkvæðagreiðslan fer
fram. Síðar verður hverjum kjós-
anda send tilkynning nm hvar hann>
eða hfin á að greiða atkvæði.
I von um ötult og eindregi®
fylgi yðar, er ég yð,.r einlægur.
Winnipeg, 25, Nóvember 1901,
Thomas H. Johnson.
—Tli Johnson kennir fíólínsnli
og dans.
614 Alexander Ave.
Winnlpeg.
G. Jobnson. suðv.horni Ross Ave.
og Isabel Sfc,, hefir nýlega hlotnasfc eitt
þúsnnd (1000) kven-Blouses; vanalegt
söluverð 50c., —$3,50, sem hann selur
nú fyrir hálfvirði og minna, svo semr
50, 65, 75c. Blouses fyrir 5í5c. $1,50 og
$1,75, Blouses fyrir S5c. og $150 upp C
$3,50, fyrir 1,25. — Mest af þessum
Blouses er með nýjasta sniði og búnaf
fcil úr Sateen, Silk and Safcin.