Heimskringla - 26.03.1903, Síða 3

EIMSKRINGLA 26. MARZ 1903.
gæti gefið mikla eftiitekju þegar
fram í sækti, og opnaði hæflleika
rithöíundum atvinnu, og bókaút-
gáfan heima á Islandi skapaði at-
vinnu fyrir prentara og bókbind-
ara með fleiru. Auðvitað gæti lands-
sjóður gefið fit það af þessum rit-
smíðum, sem við ætti lyrir íslend-
inga sj&lfa. Þessi aðterð yrði skáld-
unum og þjóðinni miklu haldmeiri
og að öllu leyti fullkomnari en smá-
vegislegur skáldstyrkur. Það væri
ltka óbrigðult ráð til þess að erlend-
ar þjóðir færu fyrir alvöru að veita
íslenzku þjóðinni <>g hæflleikum
hennar eftirtekt, og mundi afla henni
vina og fræðimanna heimsóknir.
Skoðun mín er að þe3si ritstyrks-
hugmynd, skálda og rithöfunda, sé
langtum framar að öllu leyti en
þetta núverandi skáldlauna fyrir-
komulag. Og enda ég svo þe3si orð
með þeirri trú, að þetta fyrirkomulag
sé það affara bezta og nauðsynleg-
asta, sem þjóðin getur ge<-t í þessu
efni.
Svo vona ég að Björn augnalækir
hafl til “þrúðefld” lestrargleraugu
hanrla mínum gamla góða Gröndal,
og Ij&i honum þau “grutis” meðan
hann les línur þessar. fFari svo alt
annað eins og auðið er.
Kk. Ásg. Benedikssok.
Hallærið í Finnlandi.
Af hallærinu í Fnnlandi fara hin.
ar voðalegustu sögur. Það er búið
að standa alllengi yfir, og er því
eðlilegt, að neyðin og b&gindin fari
sívaxandi um háveturinn. Sagt er
að rússnesk.ir embættismenn geri sér
far um, að sem fæstar sögur berist
út úr landinu um ástandið. Fólk í
hallærisstöðunum etur alt sem tönn á
festir. Það etur öll dýr og fugla, er
það nær í. En aðallega dregur það
fram ltflð á barkarbrauði og hey-
grautum; eða soðinni grasakássu.
Það er þegar töluvert margt faliið
úr klára hungri. Líkin finnast úti
og inni, og hinar hryllilegustu sögur
berast um ástandið og ýms óyndis-
úrræði, sem fólkið grípur til í þess-
um hróplegu bágindum. Það er
hvergi meiri þörf á hjálp en þar um
þessar mundir. I Bandaríkjunum
ganga nokkrir mannvinir ötullega
fram í að safna fé, og víðar eru
menn að safna fé saman, en neyðin
er svo stór og yflrgripsmikil, að
ekkert smáræði dugar,— Hkr. flutti
grein fyrir nokkra sfðan umað þörf
væri að hjálpa Svium, og heflr það
borið góða ávexti, eins og auglýst
heflr verið. En ekki hefir almenn-
ingur nándarnærri tekið þátt í þeim
styrk enn þá. Það væri æ3kilegt að
þeir sem hafa meðlíðun með dug-
andi fólki vildu nú sem allra fyrst
skjóta saman fáeinum dölum. Það
þarf ekki að vera stór upphæð frá
hverjum einum, en nokkrir dalir
geta létt neyð nokkura hungraðra
aumingja á Finnlandi, ef þeir koma
í tíma. Hér er að ræða um meira
en algenga fátækt og ertiiðleika.
Hér er að ræða um gott og skikkan-
HANITOBA.
Kyunid yður kosti þess á^ur eu þér ákvedið að taka yður bólfestc
annarstaðar.
íbúatalan í Manitoba er nú............................... 250,000
Tala bsenda i Manitoba er................................ 35,000
Hveitiuppskeran í Manitoba 1889 var bushels.............. 7,201,515
“ “ 1894 “ " ............. 17,1?2.888
“ ‘ 1899 “ “ .............2'. ,922,280
Taia búpenings í Manitoba er nú: Hestar......■_.......... 102,700
Nautgripir................ 230.075
Sauðfé..................... 36,000
Svin....................... 70.000
Afurðir af kúabúum í Maaitoba 1899 voru................... 8470,555
Tilkostnaður við byggingar bænda í Manitoba 1899 var..... $1,402,800
Framförin í Manitoba er auðsæ af fóiksfjölguninni, af aubnttn
afurðum lanisins, af auknum járnbrautum, af fjölgun skólanna, af vg r-
andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af vaxandi velliðan
almennings.
í siðastliðin 20 ár hefir ræktað land aukist úr ekrum........... 50.000
Upp í ekrur......................................................2,500 000
og þó er siðastnefnd tala að eins einn tíundi hluti af ræktanlegu landi
í fylkinu .
Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir innflyténdur, þar er
enn þá mesta gnægð af ágætum ókeypis heimilisréttarlöndum og mörg
uppvaxandi blómleg þorp og bæir, þar sem gott er til atvinnu fyrir
karla og konur.
í Manitoba eru ágætlr frískólarfyrir æskulýðinn.
í Manitoba eru mikil og fisksælveiðivötn sem aldrei bregðast.
í bæjunum IFinnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum mun nú
vera vfir 5,000 íslendingar, og í sjö aðal-nýlendum þeirra í Manitoba
eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þess utan eru i Norðvesturhéruðunuœ
og British Columbia um 2,000 Islendingar.
Yfir ÍO millionír ekrur af landi í 91ani(oba, sem enn þá
hafa ekki verið ræktaðar, eru til sölu, og kosta frá $2.50 til $6.00 hver
ekra, eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlönd í öllum pörtum fylkisins, og járnbrautarlönd meí
fram Manitoba og North Western járnbrautinni eru til sölu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, ti)
IION. R. 1» ROBLIN
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEG, MANITOBA.
Eða til:
Joaeph B. SknpatNon, innflutninga og landnáms umboðsmaður.
D. W Fleury & Co.
UPPBOÐSHALDARAR.
»4» POKT GK AVK.
selur og kaupir nýja og gamla hús-
muni og aðra hiuti, einnig skiftir hús-
munum við þá sem þess þurfa. Verzlar
einniir með lönd, gripi og alskonar vörur.
TELEPHONE 1457. - Oskar eftir
viðskiftum Islendinga,
OLI SIMONSON
MÆLIR MEÐ 8ÍNU NÍJA
Skandinavian Hotel
718 Hain 8tr,
Fæði $1.00 á dag,
, . SÆLGÆTISLEGA EFNIS-
* M GODUR OG ILMSŒTUR
The T. L. “Cigar”
Það er vinsæl tegund, sem hefir áunnið sér hylli
og vináttu vegna verðskuldaða eiginleika, Þúa-
undir reykja nú þessa ágætu vindla.
REYKIÐ ÞÉR ÞÁ?
L WESTERN CIGAR FACTORY
ri Tho». Lioe. eigaudí, "W^TlSTTSTTT^Tr!
Qrand “Jewel“
4 STÆftÐIR AE VIÐARSTÓM ÁN
VATNSKASSA.
3 STÆRÐIR AF KOLASTÓM ÁN
VATNSKASSA.
4 STÆRÐIR AF VIÐARSTÓM
MEÐ VATNSKASSA.
3 STÆRÐIR AF KOLASTÓM
MEÐ VATNSKASSA.
Grand Jewel stor eru vorir
beeztu auglýsendur, þegar þér
kaupið stó,—kaupið þá heztu, þá
sem er fyllilega trygð,—þ&sera hefir
viðurkenningu.—Ódýrleiki ætti ekki
að vera eina augnamiðið. Bezta
stóin er ætíð ódírust- Allar stærðir
til allra nota.—Seldar alstaðar, biðjið
kaupmann yðar um þær.
Yfir 20,000 nú f stöðugu brúki,
gerðar af:
THE BURROW. STEWART & MIINE GOMPANY. ««•.
(Elstu stógerðarmenn í Canada).
legt fólk, sem er að hrynja niður úr
hungri, og deyr af því að því er
ekki hj&lpað af meðbræðrum sinum
og systrum.
Ef einhverjir viljagefa, verður
peningunum veitt móttaka & skrif-
stofu Heimskringlu.
POINT ROBERTS, WASH.
11. Marz 1903.
"Betra er seint en aldrei”.
Herra ritstjóri: —
Gerið svo vel og ijáið eftirfylgj-
andi línum rúm í blaði yðar. Mér
sást töluvert yflr er ég sendi blaði
yðargreinina héðan í Janúar síðastl.
ég sem sagt gleymdi að geta um
annan merkasta viðburðinn er hér
varð á tanganum f haust, ég meina
að dauðsfallið er ég gat um í grein-
inni hafl verið annar s& merkast er
borið hefir til á síðasta ári, hitt var
gifting eldri dóttir Mr. S. Mýrdals,
og gekk hún að eiga hérlendan
mann, Charles Miller að nafni, og
voru brúðhjónin gefln saman að
heimili föður brúðarinnar, af frið-
dómara okkar hér, Mr. Henry
Teller, að viðstöddum yfir 20 manns
er boðið hafði verið að vera við at-
höfnina, og einnig til að hafa kvöld-
verð með brúðhjónunum, er til
reiddur var af Mrs. A. Mýrdal,
tengdasystir brúðurinnar, og sem allir
viðstaddir luku upp sama munni
um, að þeir ekki mintust að hafa
haft annan betri, en kostnaðinn við
borðhaldið munu staðist hafa faðir
og bræður brúðarinnar; og mun
þetta vera fyrsta brúðkaupsveislan
meðal Islendinga hér; og þvi vert að
geta hennar, þar sem líka almanna
rómur er að hún hafi verið aðstand-
endunum til sóma.
Með kærri þökk til yðar herra
ritstj. fyrir rúm það er þér hafl léð
mér undir þenna viðbætir, er ég
yðar einlægur.
J, J.
Hermanni Hallson
AKURYRKJU VERKFÆRA SALAR i
FDIMtllfF - - \-l>AK
Ávarpa íslendinga á þessalelð:
Nú er byrjuð bændavinna;
Byrjað er að herfa og sá.
Margir koma mig að fiinna
Markvert til að sjá.
Það er ljótt að ljúga og stela
Þó lýgin hepnist oft í bráð.
En engan Landa vil eg véla,
Á vélum hef þó ráð.
Heill og gróða hugur spáir
Hörð mun dvina fátæktin
Ef að góðu sæði sáir
Sáðvél min i akur þinn.
Heimiii séra Bjarna Þórarinssonar
er að 527 Young Street.
Seldar af off irf> Ig jandi verxlnnarinonnam:
Winnipeg, 538 Main St....Anderson & Thomas. Baidur, Man.....Thos. E. Poole.
Gladstone, Man.... Williams Bros. Gimli, Man.... H. P. Tærgesen.
Red Deer, N. W. T.....Smith & Gaetz. Wapella, N. W. Tv... J. W. Sutherland.
Whitewood, N. W. T......J. L. Lamont. Selkirk, Man... .Moody & Sutherland.
Yorkton, N. W. T.....Chas. Beck. Beausejour.... J, E. Dugaard.
Glenborw....Doig & Wilcox. Langenburg.... W. B. Lennard.
Saltcoats.... T. E. Bradford. Stonewall.... West Montgomery.
Toulon,.... F. Anderson & Co.
Skriflð eftir 40 blaðsíðu bók, send yður kostnaðarlaust meðan þær endast. Þær gefa þarflegar búskapar
bendingar. Bækur vorar fást hjá þeim, sem selja stórnar, eða hjá aðal útsölumönnum í Manitoba og Norð-
vesturlandinu, Merrick Amlerson A Co., lVinnipeg
líirlinnl & l'n.
YIN YERZLARAR.
ELSTA BUDIN
ODYRASTA BUDIN
FJOLBREYTTAST-
AR BIRGDIR.
Hátíða “Calender” vor “Une
Veritable Teuvre D’Art”
verður sendur raeð hverri
pöntun til fyrsta jan. næstk.
3Ó5 flain St. Winnipeg.
Ferðaáætlun.
Póstsledans
milli Ný-Islands og- Winnipeg
Sleðinn leggur á stað frá 605 Ross
Ave, kl. 1 hvern sunnud.. kemur til Sel-
kirk kl. 6; fer frá Selkirk kl. 8 ámánnd.-
morgna; kemur til Gimli kl. 8aðkv.;
fer frá Gimli á þriðjud.m., kemur til
Icel, Riverkl. 6.; fer frá Icel, River
kl. 8 á fimtod.m., kemur tilGimli sarcd.
Fer fráGimli kl. 7 30 á föstud.m., kem-
ur tll Selkirk kl. 6 sama kv.; laugard
kl. 8 frá Salkirk til Winnipeg. — Herra
Runólf Benson, sem k«yrir póstsleð-
ann, er að finna að 605 Ross Ave. á
laugard. og sunnud., oggefur hannall-
ar upplýsingar ferðalaginu viðvíkjandi
MILLIDGE BROS.
VVest Melliirk.
Þeir eru aðlaðandi.
Ég legg áherzlu á að gera brjóst
sykurinn aðlaðandi, bœði f útliti
og að gæðum,
GÓMSŒTIR “CREAMS“
EFNISRÍKT “CHOCLATE.
HOLLIR “TAFFIES“,
HREINX "BRJÓSTSYKUR“.
Selt í stór- eða smákaupum, í
8krautkðssum. Munið að sérhver
moli er gerður af beztu tegundum
og hreinasta efni.
Takiðeinn kassa heim.
Bezta brauð í borginni og ódýrt
W. J. BOYD.
422 og 579 Main St.
Woodbine Restaurant
Stærsta Billiard Hall i Norðvosturlandimi.-
Tíu Pool-borö.—Alskouar vín og vindlar.
Lennon A Hebb,
Eieendur.
412 Mr. Potter frá Texas
hann næði tali af syni sínu n fyrr en of seint.
Satt að segja var engin persóna ófærari til þessa
starfa frá mentaiegu sjónarmiði og fleiruen hann
þótthann væri slunginn og kynni okki að hræð
ast. Hann tautaði við sjilfan sig: "Eg hefi
þefað upp Indíána á krókaleiðum þeirra & regin-
sléttum, og ég ætti að geta fylgt lögreglumanu-
inum eftir og fengið allar þær upplýsingar, sem
ég þarf hér í Paris!” Hann haf i reynt síðasta
klukkutímann að iæra fáein orð í frönsku, og nú
varhann farinn að segja ‘'Parí".
En mannþröngin var svo mikil, að hann var
í hættu að tapa ekki af réttri leið. enda vissi
hann ekkert hvað rétt leið var þar. Þegar hann
kom út úr vagniunai, var honum ómögulegt að
koma auga á Brackett, hversa mikið sem hann
reyndi að finna hann. Loks sá hann litla Suapp
er bregða fyrir. þvi hann dansaði í kringum hús
þónda sinn, pegar hann hleypti honum úr vasa
sínum, En á saœa tíma s& haun mann grípa
hundinn og flegja lionum upp í vagn, sem óðara
kayrði af stað, oggat hann ekki náð honum né
vitað hvert hann færi. Honum kom ilia að
getaekki talað, þvi hann gat ekki i flýti fengið
sér vagn til að fylgja honum eftir. Hann hálf
orgaði upp yfir sig í þessam vandræðum.
Hann rauk á stað og veifaði höndunum og
hljóðaði eins og hann gat. en frönskura keyrslu-
mönnum þykir ætíð betra að keyra tvo en einn,
til þess að f& tvöfalt gjald. Keyrarinn sá að
Potter kom hlaupandiog grenjandi áeftir honum
og stansaði hestana og beið Texasbúans með
brosi.
Mr Potter frá Texas 418
Brackett leit út, að sjá hvað um væri að
vera; hann var ekki lengi að átta sig. Hann
hljóp út úr vagninum og yfir strætið. Potter s i
það um leið og hann ætlaði að rjúka inn i vagn-
inn. Hann hætti við það og hljóp á eftir Brack-
ett, en keyrslumaðurinn sat eftir og margbölv-
aðiað missa veiðina á þenna hátt, en gamli Pott-
er fann ekki mikið til þess. 8napper dansaði at
fögnuði kringum húsbónda sinn, og Texasbúinn
flýtti sér alt sem af tók með sigurglott á andlit-
inu. Keyrslumaðurian keyrði á eftir þeim og
reyndi að gera alt sem i hans valdi stóð, til að
fá Potter til að koma upp ( vagninn, og brúkaði
ýms frönsk orða tiltæki.og barst leikurinn þann
ig áfram um stund eftir strætinu. En þegar
þeir komu til Rue Saint Quentín og rue de la
Fayette, þá gat hann ekki fylgt þeim lengra, og
varð hann þá hilfóður, eias og Frökkum hættir
við, þá þeir reiðast.
Brackett hélt áfram alla leið eftir strætinu,
og fylgdi Potter honum eftir, þó houum gengi
illa að greíua hann frá öðrum þeim er á ferð
voru, því tunglskinið var frekar dauft, þótt roán
inn væri kominn hátt á loft í suðvestri. Eu
Brackett vissi hvert hann fór, því hann hafði
komið til Parisar áður. Hann stefudi beint til
Plase de 1’ Opera, og inn á finni strætin.
Haustnóttin var fögur og veðrið indælt, og
dýrðleg sjón hvíldi ,/fi borginní. Búðir og
verkstæði gióðu i ljósadýrðinni, og eftir því sem
nær dró miðborgiuni fjölgaði fólkinu á strætunl
uiu, og varðPotter æ erfiðara og erfiðara að sjá
á eftir Brackett. Hluturinn yar sá. að hefði
416 Mr. Potterfrá Texas
upp ný áhöld (heynálar), til að taka niður hey
með. Honum faust þau áhöld þurfa umbóta, og
ný uppgötvun i þvi efni væri afar nauðsynleg.
Það virtist sem Snapper taka því með róað
tapa af húsbónda siaum. Þegar hann var bú-
inn að þefaog. leita um stund, þá hætti hann
leitinni, og fór sinna ferða. Hann tók eftir
hverjum hundi, sem hann mætti og þefaði og
nasaði af honuiu, og gaf engan gaura þeim sem
semhafði bann í bandi, sem fór að sáriðrast eftir
að hertaka hundinu, sem var orsök í því að hann
tapaði af manninum, sem hann elti. Hann var
að errast við fólk sen gekk fram hjá honum og
virtist sem hann væri alstaðar að tef ja timann
og seinka för þess. sem teymdi hann. Herra
Potter fór að líta háttí kringum sig, og rann-
saka hvort hann sæi ekkert amerikanskt andlit
á ferðínni, þvi honum fanst sjálfsagt að Ame-
rikumenn væru á hverju strái, og áengum stað
fjarverandi. En eftir æðilanga ranusókn, fann
hann engan. Hann fór að verða svangur og leit
eftir greiðasöluhúsi. Loks sá hann Café de la
Paise rétt við hliðina á sér. Hann réðist inn á
þetta tígulega greiðahús.
Hann brosti framan i matsalann, rétt eins
og hann sá hann gera. Matsalinn spurði: "Sér-
stakt herbergi?" Potter hneigði sig, og mælti:
“Qui!”—flýttu þér með það—mælti hann áensku
Hinn fór með honum upp á loft i sérstakt her-
bergi.
“Þeir eru allir mjög kurteisir", hugsaði
Potter með sér. "Þeir hafa heyrt míu getið.
Þeir þekkja dóttur miua áreiðanleg. Qún hefir
Mr. Potter frá Texas 409
Evrópu. Ameríku eða Afríku, eða þ& enn þá
lengra burtu.
Leiðarvisirinn minti hann á að kunningi hans
Cottontree og hann vissi að enginn yrði fljótari
að hafa upp á syni sínum. en sá maður, og með
þessu áliti endaði hann við að leggja niður á-
formsín. Þá datt honnm i hug að rannsaka
hvort Brackett væri á lestinni og fylgja honum
eftir i laumi og sjá hvar hann findi son sinn.
Hann var sannfærður um, að hraðskevtið, sem
lafði Sarsh Annerley fékk, laiit að einhverju
leyti að máli sinu og R&lph Errols, þó hann gæti
ómögulega skilið hvernig á því gæti staðið, að
sonur sinn væri þar viðriðinn. Siðast ‘,hætti
hann alveg að hugsa um það og tautaði við sjálf-
an sig: ‘Skömm og óþverri! Þetta fer fram úr
fimtángátu smíðinu—sannarlega”.Hann áttihér
víð uppgötvun, sembrjálaður maðurhafðinýlega
fundið upp og seæ Potter var mjög hrifinn af.
Lestin átti að koma til Parisar eftir fjögra
og h&lfstíma ferð,
Potter leit á úrið sitt og s& að það var rúm-
lega 5 e. m. Síðan fór hann að athuga leiðarvis-
irinn og reikna út tímann, sem hann kæmi í
þenna mikla stað, Paris, og fanst honum að það
hljóta að verða klukkan 9 30e. m., en svo þurfti
lestin að stanza óákveðinn tíma í Abbeville, Ami
ens og Creil. áður en hún kæmi inn i höfuðstað-
inn. Ea samt var hann ekkert viss um tíraann,
Hann hugsaði sér að komast að þvi i Abbe-
ville, hvort Brackett væri með lestinni, eða ekki,
en við það var hann næstum búinn að tapa &f
lestinni. Hann gerði aðra tilraun á næsta stað.