Heimskringla - 13.08.1903, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA 13. ÁGÚST 1903.
bleki, þegar hann veitti einhverj-
um áheyrn. Hann var vandvirkur
þegar hann skrifaði. Hann skrif-
aði oft um handritin og bætti í
hvert skifti.. Hann skrifaði létt
og [slétt m&l, og eyddi þar engu
orði til ón/tis. Hann var auðugur
af hugmyndaafli, og hafði nsema
eftirtekt, og kunni að sjá mál út
fyrirfram.
Hann var hár maður eh grann-
ur og magnr, svo nærri sýndist
ekki annað en bjórinn utanfum
beinin. Hann var mógljáandi í
andliti; skegglaus. En augun
voru tindrandi og skœr. Hann
var góðmannlegur og hæglátur í
framgöngu. Hann talaði við alla
jafnt háa, sem lága, sem sóttu
fund hans, sem jafningja. Einu
sinni kom kona til hans þegar
hann var önnum kafinn að tala við
ýmsa embættismenn og sendiboða
kyrkjunnar. Konan heimtaði að
fá að tala við hann í guðsnafni.
Hún var afarfátækleg og umkomu-
lítil að sjá. Hann skipaði að færa
hana til sín. Hún bað hann að
leggja hendur yfir son sinn, sem
væri kornungur. Augu hans fylt-
ust tárum. Hann lagði hendur
yfir barnið, og talaði nokkur hug-
hreystandi orð til konunnar, og var
klökkur eftir á. Hann laut að
einum kardinálanum, og mælti á
þá leið, að ef allir í lieiminum hefðu
slfka trú og þessi fátæka og um-
komulausa kona, þá væri tóm sæla,
en ekki eymd og vansæla á þessari
jörð. Hann fékk ósköpin öll af
hótunarbréfum, og hæðnis og gabb-
skeytum, eins og fylgir páfastöð-
unni. Hann leit sjálfur á alt
þessháttar, en venjulega las hann
ekki nema tvær þrjár línur. Hann
lét brenna alt af því tagi, og mint-
ist aldrei framar einu orði á það.
Hann var vinfastur, og mundi
alla æfi eftir f>eim, sem hann liafði
kynst á yngri árum sinum, Þegar
hann var umboðsmaður páf-
ans f Brussell 1843, var ung stúlka
þar f klaustri, og fékk hún heið-
ursborða við próf, fyrir lærdóm og
kunnáttu. Árið 1887 sendu allir
sem gengið höfðu á skóla f klaustr-
inu Sacred Cordia, í Belgiu, ávarp
til páfans, sem þakklæti, fyrir um-
bætur og fjárstyrk til þessa kláust-
urs, þegar hann var í Belgiu, og
sem höfðu haft heillaríkar afleið-
ingar. Hann leit á nöfnin undir
ávarpinu. Þekti hann á auga-
bragði nafn þessarar nunnu, sem
fökk heiðursborðann fyrir 44 ánim
sfðan, og mundi vel hvaðan hún
var. Hann aflaði sér upplýsingar
um hvemig henni hafði liðið þessi
44 ár og sendi boð gegnum em-
bættismenn sina, og minti hana á
hvernig hún hafði litið út, þegar
hún tók viðurkenningar verðlaun
sin, og lagði fyrir að hún yrði haf-
in upp f æðri stöðu en hún hafði,
og gaf henni heilræði og upphvatn-
ingu, að beita hæfileikum sfnum
sjálfri henni til heilla og orðstýrs,
og kyrkjulegum skyldum til sóma.
Að síðustu má það með sanni
segja, að Leo páfi XIII. hefir verið
einn af hinum nýtustu páfum.
Bæði katólska kyrkjan og stjórn-
fræðin á honum mikið gott upp að
unna. Enginn páfi hefir skilið
betur sfna samtfð en hann. Skyn-
semi og lærdómur réðu meira fyrir
starfi hans, en páfatign, og heim-
urinn hefir mist þar mikinn mann,
þar sem hann var.— Tæplega er
hægt að vænta sér að eftirmaður
hans verði jafn gagnlegur maður,
sem Leo var.
K. Ásg. Benediktsson.
/
Islendingadagurinn
Eins og kunnugt er hafa ís-
lendingar haldið hátíðleg^in 2.
Ágúst f síðastl. 13 ár, til minning-
ar um frelsi það og réttarbætur
þær, er f>eir fengu 1874 fyrir
langa og örugga baráttu Jóns sál.
Sigurðssonar. Um þenna dag
voru allir Vestur-íslendingar sam-
huga upphaflega. Nokkru sfðar
risu upp menn og vildu breyta
til, en þeir urðu í minni hluta.
Undu þeir þvf illa og gerðu þetta
að flokksmáli; hafa sumir þeirra
róið öllum árum á móti hátíðinni
og urinið henni ógagn og þeim er
fyrir henni stóðu, dregið úr gildi
hennar og áhrifum og orðið þann-
ig til þess að hnekkja áliti voru 1
augum annara þjóða. Annar
Ágúst er néttnefndur andlegur af-
mælisdagur íslenzku þjóðarinnar;
þá á Þjóðliátíðinni 1874 var eins og
nýtt fjör og nýtt líf færðist f þjóð-
ina og hún vaknaði til meðvitund-
ar um sjálfa sig í fmsum efnum
og til áhrifa þeirrar hátíðar eigum
vér margar helztu framfarir að
rekja. Þetta vita þeir allir glögt,
er nokkuð hafa fylgst með fram-
farasögu Islendinga og þetta er
flestum ljóst heima á Fróni; fyrir i
þá sök er það að í höfuðstað ís-
lands og víðar er lialdin hátíð j
þenna dag á ári hverju. Það sýn-
ist þvf svo að öllum þeim er á ann-1
að borð unna Islandi og fslenzku
þjóðerni œtti að vera ljúf að styðja
samskonar hátíðahald hér og taka |
þátt í því. Það dylst engum manni
lengur, að 2. Ágúst hafi fengið á
sig svo mikla helgi meðal vor, að
hann verður að sjálfsögðu Islend-1
ingadagur framvegis, eins og að
undanförnu. Hátíð þessi er ný-
lega afstaðin f ár. En merkur
landi vor, lierra Hjörtur Leo, liefir
ritað um hann f Lögbergi, er þar
margt rétt athugað, eins og vænta
mátti úr þeirri átt. Þó á Það við
hann, að „skýst þótt skýr sé“.
Hann kveður daginri vera að
hnigna og telur þar til þrent; fyrst
að hljóðfœrasláttur hafi verið ófull
komnari en áður, drykkjuskapur
fremur venju og fátæklegt sé að
sami maður yrki 3 kvæði og flytji
ræðu.
Að því er fyrsta atriðið snert-
ir skal þess getið, að hljóðfæraslatt j
ur nú var annarskonar en vana- j
lega, en að hann hafi verið lélegri
getur verið efamál. fegurð eða gild j
liljóðfærasláttar er eftir minum j
skilningi, ekki eingöngu undir þvf
komið, að hljóðbylgjurnar verði
sem sterkastar eða drunumar sem
hæstar; þær s&lir munu vera til og
jafnvel allmargar, er notið hafa
fult eins djúprar sælu við Zækjar- j
niðinn litla rétt hjá bænum ogj
lind sem aldrei grófa strengi snerti |
eins og við „háværar drunur f
freyðandi foss, svo fjöllin og hamr- j
amir skjálfa“.
Um annað atriðið skal það
sagt, að vissir menn hafa frá þvf
fyrsta skoðað Islendingadaginn
frelsisdag drykkjuslarkara Eg
hafði orð á þvf fyrsta sumarið sem
ég dvaldi hér, að slfkt væri óviður-
kvæmilegt og syndi ég það jafn-
framt í verki, að hugur fylgdi máli,
en mér var svarað því einu, að
þetta hefði verið síðan frá því
fyrsta, og eftir sögn kunnugra og
áreiðanlegra manna, var það ekki
betra á meðan þeir réðu mestu um
hátfðina, sem nú eru henni and-
stæðastir og fárast mest um óregl-
una, en þeim er máske snúin hug-
ur og er það lofsvert, því batnandi
er manni best að lifa.

Síðasta athugasemdin er blátt j
áfram hlægileg. Mér er kunnugt}
um það, að bæði Leo og fleiri
skáld voru beðin að yrkja, en neit- j
uðu, og eftir þvf sem fleiri skorast j
undan að vinna að einu verki, eft-
ir þvf verður það að koma þyngra
niður á þá sem eftir era. Þess
inœtti minnast, að þegar Lögberg- j
ingar stóðu fyrir 2. Ágús 1892 og j
P. S. Bardal var forseti, að þá |
flutti Einar Hjörleitsson ræðu og ;
tvöminni f ljóðum, alveg eins og I
ég núna, þá voru að eins 3 menn
menn, er tóku þátt í ræðum og
kvæðum; nú vom þeir fjórir. j
Þetta sýnir þó frekar framför en
afturför, ef það er framfaramerki, j
að sem mest sé skift verkum.
Hvort lélegri hafi verið ræður i
og minni nú en að undanförnu,
verða þeir að dæma um, er lesa
Heiinskringlu og geta borið sam-
að. Að eins skal ég benda á það, j
að lengi mun mega leita til þess, i
finna að fagurlegar hafi verið mælt
fyrir minni Vestur-Islendfnga, en |
Arnór Árnason gerði f sumar.
Hvemig líst Goodtemplurum, sem j
em f nefudinni, á fyllirfið í garð- j
inum f gœr?” spyrherra Leo. Því
er þannig svarað, að þeim lfst eins
á það nú og fyllirfið á fyrri árum,
þegar helztu fyrirliðar hátfðarinn-
ar vóm ekki rólfœrir sökum áfeng- j
is ofnautnar. Það var þá til svf- j
virðu fyrir þjóðina og það er það
j enn. Það er opinbert leyndarmál,
að sumir andstæðingar 2. Ágúst
j gera alt inögulegt til þess að eyði-
i leggja hátfðina oghnekkja henni,
J og það er fyrir þá sök, að hún fer
| ekki eins vel fram og vera mætti,
Ég vil með þessum fáu lfnum
skora alvarlega á alla sanna Islend-
| inga, að taka sig nú til og leggja
niður alt flokksofstæki f þessu
máli og gera íslendingadaginn að
eining framvegis og svo hátíðlegan
sem föng eru á.
Að endingu skal ég leyfa mér
að gefa þessar fáu bendingar.
Ræðupallur og staðurinn þar sem
hátíðin fer fram á að vera fagur-
lega skreytt með blómum, flöggum
og öðru handbæru skrúði. Kvæðin
eiga að vera sungin og auk þess
þeir þjóðsöngvar og œttjarðarljóð,
sem vér eigum kærust. Alt þetta
á að vera vel æft og rækilega und-
irbúið. I nefndinni eiga að starfa
bæði karlar og konur; þæi em
smekkvísari við skreytingog fleira.
Nefndin á að borga einhverjum
kaup, er standi fyrir veitingum á
hátíðinni, manni, sem hún getur
fullkomlega treyst til þess að selja
Þar ekki áfengi, en sjálf á liún að
hafa gróða af veitingunum. Það
verður talsverð tekjugrein fyrir
sjóðinn. íþróttir, t. d. glfmur,
eiga annaðhvort ekki að vera sýnd-
ar, eða þá æfðar áður undir til-
sögn einlivers er kann. Eg hefi
aldrei séð „glfmt“ síðan ég kom
vestur, en ég hefi oft séð flogist á.
Með einlægri velvild til alls
þess sem gott er og íslenzkt og von
um það, að framvegis verði örugg-
lega að þvf unnið, að láta Islend-
ingadaginn 2. Ágúst verða þjóð
vorri til sóma, er ég reiðubúinn að
gera alt það litla, sem f mfnu valdi
stendur, f því skyni.
SlG. JUL. JÓHANNESSON.
Kyrkjuþing Unitara.
Annað þing “Hins Unitar-
iska Kyrkjufélags Vestur-Islend-
inga”, var sett i kyrkju Winnipeg
safnaðar tímtudaginn 30. Júlí síð-
astl. kl. 3 e. h., af forseta félagsins
séra Magnúsi J. Skaptasyni.
Á þinginu sátu þessir erind-
rekar og embættismenn:
Séra Maguús J. Skaptason.
“ Jóhann P. Sólmundsson.
“ Stefán Sigfússon.
“ Rögnvaldur Pétursson.
Hra. Skapti B. Brynjólfsson.
“ Einar Ólafsson.
“ Friðrik Swanson.
“ Wm. Andeson.
“ K. M. Halldórsson.
“ Þorbergur Þorvaldsson,
“ Guttormur Guttormsson.
“ Jóseph Guttormsson,
“ J. B. Jolinson.
“ Jóhannes Sigurðsson.
“ B. B. Olson.
Mrs. Sigurrós S. Vfdal.
“ M. J. Benedictsson.
“ Signý Olson.
“ Ó. Goodman
Rev. Fred. V. Hawley, ritarf
vesturdeildar Unitara kyrkjufé-
lagsins í Bandarfkjunum, sat einn-
ig á þessu þingi.
Fjórir fundir voru haldnir,
30. og 31. Júlf, 1. og 3. Ágúst.
Þinginu var slitið 3, Ágúst um liá-
degi.
Nokkurar breytingar vora
gjörðar á grundvallarlögum fél-
agsins.
Aðalmálin, sem rædd vom á
þessu þingi vora: Brey ting á grund-
vallarlögum félagsins, útbreiðslu-
mál og útgáfa á kyrkjalegu ritl,
sem innihéldi fyrirlestra er fluttir
væru á kyrkjuþingum félagsins| á-
samt öðru unitariskum málefnum
til stuðnings.
Nefnd sú er sett var á fyrsta
þingi félagsins, gaf þá skýrslu að
hún hefði enn ekki séð sér fært
að ráðast í að gefa út þannig lagað
rit, en kvaðst samt nú hafa dálít-
inn sjóð, er til þess væri ætlaður.
Ný nefnd var kosinn til að
hafa þetta mál með höndum: Hra.
Skapti B. Brynjólfsson; séc Jó-
hann P. Sólmundsson; hra. Jóh.
Sigurðsson; hra. Alert Kristjáns-
son og séra Rögv. Pétursson.
Um útgáfu á sálmabók var
einnig talsvert rætt.
í sambándi við útbreiðslumál
var ákveðið að láta prenta um-
sóknarmiða og meðlimaskírteini,
sem notast skyldi við inngöngu
safnaða og einstakra meðlima í
félagið. Umsóknir allar skyldi
gjörðar til stjórnarnefndarinnar.
Þrír fyrirlestrar vom fluttir á
þessu kyrkjuþingi. Þann fyrsta:
flutti séra Srefán Sigfússon, fimtu-
dagskvöldið 30. Júlí: “Ágrip af ,
sögu Unitarahreyfingarinnar”; að
endingu flutti hajin frumort kvæði.!
Á eftir mintist séra J. P. Sól-
mundsson á merkilega uppgötvmi
á ritum frá miðöldunum, sem vörp-
uðu nýju ljósi á sögu þessarar
hreyfingar.
Annan fyrirlesturinn, “Norður
og niður”, flutti séra M. J. Skapta-
son á föstudagskvöldið 31.J Júlí og
var hann allvel sóttur.
Talsverðar umræður urðu á
eftir, og tóku þessir þátt í þeim:
Sigurður J. Jóhannesson, Hjörtur
Leo, S. B. Benedictsson, Einar j
Ólafsson og J. P. Sólmundsson.
Þriðja fyrirlesturinn, “Þórs-1
nesingar og Kjalleklingar”, [flutti,
séra J. P. Sólmundsson sunnudag-
inn 2. Ágúst, kl. 3 e. h., og var
liann að mestu leyti krítik umjfyr- j
irlestur þann, er forseti hins Evan-!
geliska Lúterska kyrkjufél. Isl. í
Vesturheimi flutti á kyrkjuþingi á
Gardar N.-D. í fyrra ognefndi:
“Að Helgafelli”.
Aðsókn var mikil, enjþar eð
fyrirlesturinn var langur, og áliðið
dags, urðu engar umræður. Eng-
inn ‘Þórsnesingur” bað um orðið.!
Tvær messur voru fluttar í j
sambandi við við þetta kyrkju-
þing. Aðra flutti séra Fred. V. |
Hawley, sunnudagsmorguninn 2. j
Ágúst, og var ræða sú er hann j
flutti við það tækifæri, snildarleg
að orðfæri og efnisrík, ræðumaður,
rakti sögu trúbragðanna frá frum- j
mynd þeirra (Animism) til ein-
gyðistrúar.og sýndi einnig barbar- j
iska uppruna friðþægingar kreddu
kyrkjunnar í blóðfórnum villi-!
manna, og ósamræmi þeirrar kenn-
ingar við allan göfugan siðalær-!
dóm og réttlæti, og live mikla ó-
gæfu hún hefði leitt yfir heiminn í
í ofsóknum þeim, sem út af henni
risu á miðöldunum.
Að ræðunni lokinni fór fram
innsetning prestaskólastúdentanna
Rögnvaldar Péturssonar og J. P.;
Sólmundssonar, í embætti sam-
kvæmt venjum Unitara kyrkjunn-
ar; og tóku þátt f þeirri athöfn
auk séra Fred. V, Howley: Forseti
kyrkjufélagsing; Th. S. Borgfjörð;
Einar Ólafsson og Stefán Gutt-;
ormsson; sem allir fluttu stuttar
tölur.
Hina messuna flutti séra
Rögnvaldur Pétursson að kvöldi
sama dags kl. 7.30. Ræðan sem
þá var flutt var tækifærisræða í
sambandi við þjóðminningarliátfð
Islendinga,
Laugardagskvöldið 1. Ágúst,
hélt Unitarasöfnuðurinn í Winni-
peg, þingmönnum og öðram gest-
um kyrkjufélagsins, samsæti f
kyrkjunni og var það fjörugt og
skemtilegt. Að aflokinni m&ltfð-
inni byrjuðu ræðuhöld bæði á
ensku og íslenzku. Ræður vom
fluttar af öllum ísl. prestunum og
séra Fred. V. Hawley, Wm. Ander-
son, Guðm. Árnasyni, M. J. Bene-
dictson, Einari Ólafssyni, S. B.
Benedictsson, B. B. Olson, Sig.
Júl. Jóhannessyni, Stefáni Gutt-
ormssyni, Th. S. Borgfjörð, og
K. M. Halldórssyni; og stóðu
menn ekki upp frá borðum fyr en
áliðið var nætur.
Á mánudaginn var settur síð-
asti fundur þingsins, og fór þá
fram kosning embættismanna, og
hlutu þessir kosningu: Forset-i
séra M. J. Skaptason, varaforseti
Skapti B. Brynjólfsson, útbreiðslu-
stjóri Einar Ölafsson, ritari Thor-
valdur Thorvaldsson, féhirði Frede-
ric Swanson, allir endurkosnir,
aðstoðarritari Guðm. Árnason.
Meðráðendur: Sigurður Sig-
urbjörnsson, endurk., Sveinbjörn
Giiðmundsson og Pétur Bjamason.
Ákveðið var að halda næsta
kyrkjuþing f næstkomandi Marz
mánuði á Gimli.
HINN AGŒTI
‘T. L.’ Cigar
er laugt á undan, menn ættu ekki að reykja
aðra vindla en þá beztu. Búnir til hjá :
í WESTERN CIGAR FACTORY
S Thos. Lee, eigandi, 'W'IIiSriINriIF’IEGk
■IMSIS'
flANITOBA.
Kynnid yður kosti þess áður en þér ákveðið að taka yður bólfestn
annarstaðar.
íbúatalan í Manitoba er nú.............................. 275,000
Talabænda i Manitoba er................................. 41,000
Hveitiuppskeran í Manitoba 1889 var bushels............. 7,201,519
“ “ “ 1894 “ " 17,172,888
“ '* “ 1899 “ “ ..............2',922,280
“ “ “ 1902 “ “ 53,077,267
Als var kornuppikeran 1902 " “ ............. 100,052,343
Tala búpenings í Manitoba er nú: Hestar................. 146,691
Nautgripir............. 282,348
Sauðfé................. 85,000
Svín................... 9' .598
Afurðir af kúabúum i Macitoba 1902 voru................. 8747 608
Tilkostnaður við byggingar bænda i Manitoba 1899 var.... $1,402,300
Framförin í Manitoba er auðsæ af fólksfjölguninni, af aukntm
afurðum lanlsins.af auknum járnbrautum, af fjölgun skólanna, af vn-
andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af vaxaadi velliðan
almennings.
í siðastliðin 20 ár hefir ræktað land aukist úr ekrum............. 50,000
Upp i ekrur..................... ..................................2,500,000
og þó er siðastnefnd tala að eins einn tíundi hluti af ræktanlegu landi
i fyikinu .
Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir innflvténdur, þar er
enn þá mesta gnægð af ágætum ókeypis heimilisréttarlðndum og mörg
uppvaxandi blómleg þorp og bæir, þar sem gott er til atvinnu fyrir
karla og konur.
í Manitoba eru ágætir /rískólarfyrir æskulýðinn.
í Manitoba eru mikil og fisksælveiðivötn, sem aldrei bregðast.
1 bæjunum TPinnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum mun nú
vera rfir 5,000 íslendingar, og i sjö aðal-nýlendum þeirra í Manitoba.
eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þess utan eru í Norðvesturhéruðunum
og British Columbia um 2,000 íslendingar.
Yfir ÍO millionir ekrur af landi í IHanitoba, sem enn Þ&
hafa ekki verið ræktaðar, eru til sðlu, og kosta frá $2.50 til $6.00 hver
ekra, eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlönd i öllum pörtum fylkisins, og járnbrautarlönd með
fram Manitoba og North IFestern járnbrautinni eru til sölu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, til'
HON. R. P ROBLIHÍ
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEG, MANITOBA.
Eða til:
Joaeph K. Skapatxon, innflutninga og landnáms umboðsmaður.
Áður en þingi var slitið flutti
séra Fred. W Hawley stutta tölu
og færði þinginu hlýja kveðju frá
unitörum í Bandaríkjunum og
heillaóskir um farsæla framtíð, og
vonaðist eftir að áður en langt liði
hefði hann þá ánægju að sjá ís-
lenzka fulltrúa á kyrkjuþingum
unitara í Bandaríkjiinum mæta
fyrir hönd þessarar deildar hér.
Forseti kyrkjufélagsins og út-
breiðslustjóri þökkuðu ræðumanni
fyrir þann bróðurhug og þá vel-
vild, sem hann og meðbræður hans
í Bandarfkjunum hefðu sýnt oss
íslendingum f baráttu vorri fyrir
frjálsum trúarskoðunum hér vest-
anhafs.—Að því búnu var þingi
slitið.—
Ilerra Sigurður Magnússon sendi
mér dálitla sneið í síðasta Lögbergi,
í niðurlagi greinar þeirrar, er hann
ritar á móti ritstjóra Heimskringlu,
út af láti Þórdisar sál. Guðlaugsdótt-
ur sýslumanng, er lézt & almenna
spítalanum hér. Eg tek sneiðina til
min af því, að Sigurður sagði sjálf-
ur við mig, að ég ætti hana.
Eg læt Sigurð hér með vita, að
ég á engan staf í þessari Heims-
kringlu grein. Ég gekk til Þórdis-
ar sál. sjálfur oft og konan mín einu
sinni á meðan hún 1&. Svo jarðsöng
ég hana eftir beiðni þeirra, sem að
jarðarförinni stóða. Um það getur
herra Arinbjörn Bardal borið vitni.
Þetta eru öll þau afskifti, sem ég
hefi af þessu haft. Framburður Þór-
dísar sál. sjálfrar á banasænginni og
sögusögn sumra samferðamanna
hennar, mun hafa mvndað þessa
! grein í Heimskringlu.
Fyrir mér getnr Guðl. sýslumaður
því verið eins mikill sóma- og merk-
ismaður og vera vill.
Bjarni Þórarinsson.
Woodbine Restaurant
Stærsta Billiard Hall í Norövesturlandinií,
Tiu Pool-borð.—Alskonar vín og vindlar.
Leunon A Hebb,
Eieendur.
D. W Fleury & Co.
UPPBOÐSHALDARAR.
»«<4 SMITH STKKET,
two doors north of Portage Ave.
selur og kaupir nýja og gamla hús-
muni og aðra hluti, einnig skiftir hús-
munum vid þá sem þess þuiTi. Verzlar
einnig meðlönd.gripi og alskonar vörur.
TELEPHONE 1457. — Oskar eftir
viðskiftum Islendinga,
OLI SIMONSON
MÆLIR MES 8ÍNU NÝJA
Skandinavfan Hotel
718 Hain Str.
Fæði $1.00 & dag.
(Janadian Paeific J^ailway
Jola skemtiferdirnar i
Desember.
Fram og aftur
lœgsta fargjald
til allra staða í
ONTARIO,
QUEBEC
og
SJÓFYLKJANNA.
Gildir þrjá m&nuði.
Við8töðuleyfi veitt þegar komið er
austur fyrir FORT WILLIAM.
TOURIST
og fyrsta pláss
SVEFNVAGNAR
á hverjum degi.
Jola og nyars-farbrefin
fram og til baka kosta TVO ÞRIÐJU
vanaverðs—Farbréfin til sölu Des.
21. til 25. og 30. ál., og Jan. 1.
Gilda til 5. jan., að þeim degi með
töldum.
Eftir frekari upplýingum snúið yður
til næsta umboðsmanns C. P, R. fél
eða skrifið
C. E. McPHERSON,
Oen. Pass. Aeent,
WINNIPEG.