Heimskringla - 17.12.1903, Síða 3

HEIMSKRLNGLA 17. DESEMBER 1903
mörg sömaboð fr& bæjmn hér f Da-
kota um ræti fyrirtkólann o/ g'afli
til hans. Á knsti'egum giundvelli
hölnuðu þeir öllum þessum boðum.
Á kristilegum grundvelli fondú
þeir upp & því að fá sig sameinaða
við Meþodistaskólann 5 Winnipog
til viðhalds fslenzkii tnngu og þjóð-
erni. Á krístilegum giundvelli
hafði próf. Bergmann svo roikla pen
inga með sér, sem hanu gat íengið
frá Dakotamönnum noiðui fyrir )tn
una, til stuðnmgs skólanum Á
kristilcgum grundvelli stóð hannað
kenslu á skólannm f fyrravetur. Og
& krístilegum grundvelli mun það
hafa viljað til, að mikill hluti al
lærisveinum hans lAgu marflatii
nndir prófborði skólans í vor eð var,
og munn það vera einsdæmi nm
hina gáfuðu ognámfásu íslendinga
f mentakepni þeirra við hina inn
lendu Þjóð hér í Ameríku—hvar sem
um hefir verið að ræða.
Allir peningar, sem Dakota Is-
'endingar hafa lagt fram til skóla-
stofnunar, eru nó fluttir til Canada.
og enginn ávöxtur af þeim sjíianleg-
ur fyrirþá, nemadsildin við Meþód
istaskólann, sem fáir girnast að
8ækja—og sem reynslan grét svona
hörmulega vfir á næstliðnu vori.
Dakota-fslendingar geta því aldrei
nógsamlega viit—eða þakkað hinu
égæta íslenzka félagi systkjna sinna
við Grand Forks háskólann, sem er
hér um bil báið að safna $1000 til að
koma þar á stofn íslenzku bókasafni
viðskólann, og vonandi Islenzkum
kennara bráðum þar á eftir. Það
má víst álíta sjálfsagt, að hver ein-
asti íslendingur f Pembina County
taki nú hæfilega vel fjárframlnga-
leitun hins ágæta félags—sem ritaii
þess lýsir nú ylir í 7. tölubl. Ilkr.
af 26. f. m.—að eigi að fara fram í
jólafrfinu, og það þvi framar sem
liklegt er að fjárheimtur fyrir ís-
lenzkan skóla í Winnipeg séu nú á
endi hér sunnan línunnar. Eg óska
hinu göfuga félagi þess vegs og
sóma sem bezt getni orðið fyiir
nokkurn íslenzkan félagsskap hér í
Ameríku, um aldir fram—og að J>að
hafi sjálfstæði, vit og varkárni til að
halda sér fyrir utan alla kyikjulega
flugnahópa, svo að engin einasta al
helgiflugum þetrra nái að verpa
diöínunareggjum á hina fríðu og
fannhvftu tilveru þess.
Sjái ég að þetta er einlæg sfefna
félagsins, skal ég heiðia það hina
fáu daga, sem ég á eftir ólifað.
Cavalier, N. D. 2. Des. 1903
B Brynjólfsson.
Klæðaverksmiðjan.
Iðunn í Ueykjavík.
Þegar komið er innan þjóð-
veginn. sem ligjur hingað til Rvíkr,
getur að lfta nýja og mikla bygg
ingu með afar háum raykháfl niður
undir sjó Reykjavlkur meginn víð
Kauðará. Bygging þes3i er klæða
verksmiðjan Iðunn; hefir hún verið
f smfðurn nú f sumar sfðan snemma
f vor og má nú heíta að rnestu leyti
fallgerð- enda mun þess skamms að
bíða. að þar taki að rjúka daglega
og að tekið verði til starfa,
lðunn er fyrsta verulega verk
smiðjan sem setf heflr verið á stofn
hér í Reykjavík, slðan hún varð höf-
uðstaður Islands, Viljum vér nú
haga orðurn vorum líkt og sagt er
utn tiöllkonurnar f garaladaga, að
vér ,.mœlum um og leggjum á,'1 að
verksmiðjustofnun þessi verði bæði
höfuðstaðnum og landinn öllu nm
latð til gagns og sótna.
Ilinar einu verksmiðjnr, 6em hér
hafa áður verið, voru„inmctlingarn-
ar‘- gömlu, sem skúli Magnúason
fóg 'ti átti hlut að og settar voru á
laggir f slðari hluta 18. aldar. En
sem knnnugt er fiestum náðu þær
aldrei neinum þroska og vesluðust
úpp. Má Iðunn þvf með gildum rök
um teljast nýgiæðingur höðuðstaðar
lnsogekkiá neinum fornum rúst-
reist. Ættu íslendlngar að telja
aér skylt, að hlynna uð þeim ný-
fí'æðingi, sem innlendur er og af is-
lezkum toga spunnin, fremur en að
seilast með uil sína. og kiæðageið
austur um „hyldýphshaf“ til annara
landa og erlendra þjóða, sem þá nm
>oið taka gróða úr íslondinga vasa.
Er ærið óliku tnáli að gegna um
8bka vemlega innlenda nytsemdai-
stof.nun, sem íslendingar standa að
öllu meginn og ísland tekur gagn
at, eða stofnanir, sem eilendir menr
Standa að, og tildrað er upp undir
einhve ju gustuka yfliskyni í ákvefn
um veiðihng og hagsmunaskfni fyrii
nðraenIrlendinga; til stórkunai fyii>
allan þorra manna og vansæn.dar
fyrir land og lýð.
Öllum slíkum innlendum þjðð-
þ-ifastofnunum og fyrirtækjuni eig«
Isler.dingar að hlynna að sem einn
ranðar f oiði og ve'ki. Slíkter bæði
þjóðarsæmd og þjóðargagn.
Vér höfuiu nýlega geit 03s ferð
inneltir til Iðunnar til þess að hús
vitja og litast um. Hittum vér yfi<
smiðinn, Einar snikkar Pálsson, að
mál! og tók hann oss ljúfmarinlega
og knrteislega og sýndi oss „Öll itki
veraldirinnar og þeiria dýrð“ að svi.
miklu leyti sem hann fitti ráð á.
Verksmiðju húsið'sjftlf't snýr til
austu'8 og vestuis og er 79 filnir á
lengd og 18 álnir á breidd;
undir loft er 6 álnir. Grunnurinn
undir húsinu er allur steyptur og
lótstykkin skrúfuðofan í hann Viðir
allir erumjög va*daðir, og smíði og
allur fiftgangur I besta lagi. Gólfe<
alt úr steinsteypu. Loftereftir end
löngu húsinu og er það mestalt ætl
aðtil geymslu. Fjórar eru dyr, aína'
gegn liverri höfuðitt, en aðaldy'
horfa mót norðri, Iiman af þeim, í
iniðju húsi gegn suðii, er skiilstofa
veiksmiðjunnar og aðalafgieiðsla
Á norður hlið hússins jru 23gluggai
en á suðurhlið 27.
Suður úr austurenda aðalhússins
gengur afhús eiit. gert úr steynsteypu
er það 13J al. á lengd og 9 álnir ft
breidd. Þar er gutuketillinn, sem
miðlar ölluni vélunum iífi og hieif-
ingu. Er hann jötunn mikill & vora
vísu, sem helii'30 husta afi. Getur
hann unnið í einni lotu „ár t>g síð
c-g alla tíð“, el hann einungis fær
fylli slna á réttnm mftlum. En hon
um er líkt farið og Bi'agða-Mágusi.
að hann hefir hit mikla, er seint
fyliist. Fyrir landsuðurhorni veik
smiðjunnar er skíðgaiður allhár; eru
þar geyradar fjallhiar kolahiúgu*-.
Þær eru vetrarfoiði gufuketilsins og
mæla það fróðir inenn, að forða þeim
hinum mikla muni Kiuður jötunn
eyða áður enn síðasta vetrarsól sé af
lofti. Kom oss I hag, er vér sáum
kolaforða þenna, að mikils mundi
Jón Buli (Englendingar) viðþuifa
handa öllum mathikum slnurn. þó
ekkj væri nema um eitt vetrarskeið.
Eftirendílöngu vcrksmiðjuhúsinu
gengur járnfts mikili og digur- en
það er ekki heiglum hent, að stai fa
með berurn höndum með járnkarli
þeim. Er það hl utverk þeirra félaga
Ketils og Rauðs, að snúa járnfts
þeim hvfldar laust, dag og nótt, ei
þörf gerist. Er því síst að furða
þótt þeir vilji hafa „matsinn cgeng-
ar refjar“ eins og Grettirá Reyk-
hóluin foiðura.
i
tJtfiájirnás þeisum ganga lfð-
urtauraar breiðir og haldgóðir; leika
þeir llkt og rokksnúrur á hreyfihjól
um allra vélanna ogknýja þœr ftfrm
til starfa, flytur járnásinn þannig
hreifliflið frá guluvélinni og til allra
vé!a. sem notaðar eru í veiksmiðj
unni.
Aðalvinnustofurnar eru niðri I
anstur og vestur-helmingnum aðal
liússins. Standa vélarnar þar fægða>
og skygðar til beggja handa, eins oj
fríðir fákar með tauminn í makkan
um; eru þær tilbúnar til að taka ti
starfa, tæta og kei-nbi, spinna o<
tvinna rekja cg b >ma, spVa og vefa,
þæfaog lóskera, pressa og lita.
Helstu vélarnar eru þessar:
Ullartætari
Tnskutœtari.
Tvær kembívélar.
Tvinningarvél.
Spunavél,
Þrlr Velstólar.
Spóluvél.
Rakningsvél.
Lóskurðarvél.
Pressuvél.
Þófarvél.
Lókembi vél.
Litunarketill.
Allar eru vélarnar flunkunýjar og
og með allranýustu gerð. M4 gftnga
að þvl visu, að öíl vinna verður þar
engu lakai i af heudi Ieyst eu titt ei
I erler.dum veiksmiðjum.
Áætl»ð er, nð 16 manns þni fl víð
verksmiðjnna tildagiegrar iðjn, þeg
ar hún er tekinn til starfa. Vinni
hún dng og nótt. þá þarf að sjálf-
sögðu helmingi fleira viunufólk.
PIONEER KAFFI.
VL
^ l)"T■ UP^SV VMÍ
BlUf RIBBON MffiCO
WINN|P€G
l^í
\y\
gLf!
ö!|i
lií;
wiíi
öfnsi
i1
W'
pí
Þe»»ar þér brennið 3
sjált’ir kaffi þá ofbrennist 3
sumt o<2, brenslan verðnr ^
misjöfn.
nO\EF>R li AFFI,
brent
annað
af brensluvjélar
því rétt.
Biéji'. Mats»lann um Fioneer KaSi ^
TIL REITT AF: 3
Blue Iiibbon Mfg. Co. Winnipeg.
nt af mönnumsemekki leggja ^
lað starf fyiirsig, og hafa góð =5
og gera það í3

Áfrekum tólf mftnuðum hafa þá
verið settar á stofn hér á suðurland
þ jár vetksmiðjur, sem sé á Reykja
fos-** í Ö fusi, f Halnaiflrði og verk
hæð | smiðjan Iðunn I Rvlk. Þar að auk
er ein enn í smfðum, neli. Mjölnir
hér við Rvík Stofnanir þessaroru
vitanlega ekki allar stórvaxnar, slzt
þegar lítið er á samskonar stofnanir
með öðium þjóðum. auðugum og
framkvæmdaisömum, en óneitanlega
bera þær þó vott um, að nýit lif og
nýr framkvæindarandi sé að skapast
með mönnum hér á landi. . Vér voi -
nð hér rætist hið fornkveðna, að
„mjór er míkils vfsir“, og að bæði
þes«ar stofnanir og aðrar sem upp
kunna að rísa annarstuáará landinu,
taki með tlmanum framlörum og
þ oska, að þær verði sem h’ingurinn
Dranpnir og að af þeim drjúpi marg
ar aðrar, ekki einungis þeim jafn-
höfgar, heldur miklu höfgari. Ei^a
allír þeir menn þökk skylda, sem
ha(a dftð og dng til að hefjast handa,
vekja til Iffa nýjar atvinnugreínar i
landinu og koma þvi lagi ft, að ekki
þurfi að sækja hvein hégómann út
úr landsteinunum.
,,Að verða sjdlfbjarga og sem
minstupp á aðra korninnÞetta
er oft b'ýnt lyiir einstaklingunum,
og þó aldrei um skör fram. En þjóð
In öli þarf engu síðnr að rækja
þetta boð. (Eltir Fjallkonunm )
Bækur
Bókúsafn Alþýðn.
„Eiríkur Hansson“,
III þáttnr eftir J.
Magnus Bjarnason
Eg hefi ekki við hendina fyrri
þæt.i bókar þesssa ar, og skal því
sérstaklega minriast á þennan, sem
endar söguna. Þáttum þeim, sem
áður eru prentaðir, hefir helzt ver ð
fundið til foráttu, að »agan hefði
litla þungamDju eða hugsunarþráð,
sem héldi saman efnisp’irtunum:
léki þvf persónur og atburðir laus
um hala l'kt og tölur á bandi. En
þó að mikið sé hæft í þes3u, finst
mér bók þes-i vera töluvert lista-
verk alt að einu. Æfisögur ung-
linaa verður að segja „eins og sag-
an gengur”, það er: náttúrlega
(hvað sem listin og heimspekin
segir), þvf að rneðan maðurinn er
að vaxa, hljóta hinir yiriatbnrðir,
rnenn og atvik, meira að ráða en
liugsunar oghu rmyndal f þess, sem
sagan segir frá —einugis að innri
maður hins unga sjáist oð sfnu leyti
Um hrakningsuppfóstur E ríks
Hans onar var þetta sögulag enn
þá óhiákvæmilegra.
Mitt álit er það, að það sem kann
að skort < á skipulag og hugsunar-
k jarna f söguverki þessu, bætist að
fullu lesendunum með öðrum lista-
kostum: fjörugu og fjölbreyttu
fmyndunarafli, ótal skemtilegum
eða skrfngilegum persónulýsingum
og - málinu.
Hðf. alsakar (í eftirmála) fslenzku
sína. En hún er afbragðsgóð, svo
góð, að unnn er að lesa, enda leynir
sér óvfða, að sá segir frá, sem er
verulegt skáld! Eg undanskil höf.
eftirmyndani'' á enskum orðtækj-
um og skrípayrðum (svo sem
„hvnða” —wlrat, „mjög svo” —ve y,
„öldungis” — exactly, o. s ,fl., sem
skáldið hefir framsett með vilja).
Sama frásögulag hafa nálega allir
sk 'ldsagnahöfundar ha<t, t. d.
Marryat, Thaekeray og sjálfur
D ckens—þar sem hann (oins og f
„Oliver Twist”) ekki þurfti að ejta
tiltekið markmið til umbóta rnann-
félagiuu.
Listin og skáldsknpurinn er ofar
öllum föstum reglum — þvi mega
menn aldrei gleyma. Listin er sín
eigin regla og dæmir sig sjftlf--ein-
ungis verður hún að vera háð einu,
Hverju? Hinu sanna, fagra og
góða (teknu f eitt).
Og þar nær Eiríkur Hansson eða
höf hans sér niðri. Eins og kveðl-
ingar þeir, sem suni höf hefir ort
og látið prenta, sýna höfund, sem er
v ðkvæmur í lund og meðaumkvun-
arsamur við menn og skepnur, eins
1/sa allar frásagnir og ætiintýri
Eir ks Hiinssonar hinu þýðasta og
skemtilegasta innræti, enda kemur
Það vel heim við elsku þá og góð-
vild sem hann ávinnur sér, einmitt
hjá fólki eins og Löllu hans og
Sándford, valmenninu, sem hlotið
hefur fegurstu og fullkomnustu
mannlýsingu f allri sögunni.
Frú Patrik aftur á móti, sem kom
svo kostuglega fiam f I. þætti
spillir miklu af kostum sfnum með
sinni ófyrirsynju komu inn í ferða-
vagnin.
Merkilegt er það. að hversu óvfl-
s'imur sem höf. er að leiða fram á
sjónarsviðið allskonar einræn ngja
og skrfpildi, er S"gan aldrei kiúr
eða væmin, Heldur aftur og aftur
hrífandi og fyndin, eða kynleg og
hlægileg, t. d. sögur Hendriks hol-
lenzka, lýsingin á Jean hinum
franska, eltingaleikur þeirra Hend-
riks við stúlkuna, frás!>gur manns-
ins með páfagauksnefið um Islend-
inga, og ymislegt íieira.
Viðkvæmustu kaflarnir í þætt-
inum og listafengustu eru frásögn-
in um lát fóstra Eb íks, Sandfords,
og svo um sjúkdómslegusjálfs lians.
Sagan endar og mjög fallega.
Það er ekki að efa, að þáttur
þessi, og svo öll sagan, á skilið
m kla útbreiðslu; hún er í mörgu
lagi valin skemtisaga — fyrir ung-
linga. Og þótt hún sýnist óvíða
rista djúpt f lýsingum, né heldur
hafi háa tóna, er hún víðast hvar
svo auðug ogsöguleg, að hún mun
óðara ná hug og hjarta ungra les-
enda, og veita þeim fyrir þá sök
meiri fróðleik um Iffið f hinum
„stóra heimi” en heimalningar og
ungviði nema af djúpsettari bókum.
Vér óskum því höfundinum af
heilum hug til heilla, að hafa lokið
sögu sinsi af Eiríki Hanssyni.
Matth. Jogh
(Tekið eftir Norðurlandi.)
HINN AQCETI
‘T. Lo’ Cígar
er laugt á undan, menn ættu ekki að reykja
aðra vindla en þá beztu. Búnir til hjá :
WESTERN CIGAR FACTORY
Tl»o». Lee. elgaudi, 'WIISnsriPEG-:
Opið Bréf.
KÆRU SKIFTAVINIR;
Nokkur næst liðin ár hef ég
haft þá reglu að gefa mínum bestu
verslnnar mönnum vindla kassa
annaðhvoat með 12 — 25 eða 50
vindlum f, rétt fyrir jólin. Eg hef
orðið var við að þetta hefir orðið að
óánægju efni allvíða, þó menn hati
ekki komið með klögun beint til
mfn, þá hef ég orðið var við að sum-
um hefir fundist þeir fá oflítinn
kassa f samanburði víð annan sem
hefir fengið stærri kassa en enga
meiri verslun gert. Aðrir sem
enga vindla hafa fengið hafa þólt
þeir verða ílla útundan. Nú þettað
ér náttúrlega alt mér að kenna, svo
ég finn það skyldn infna að lagfæra
þettað svo engin frekari éánægja
geti út af þvf átt sér stað.
Svo í staðinn fyrir að gefa
vindla kassa þeim sem ég álýt að
eigi það skilið, eins og éghef gert
að undanförnu, Þá ugl/si ég nú
f Lögberg að nverjum þein sem
verslar uppá $5 f peningutn frá
þessum tíma til jóla gef ég ókeypis
vindla kassa með 12vindlum í, með
$7 50 verslun vindlakassa með 25
vindlum f, oghverjum sem versla
uppá $10 frá þessum tfma fram að
jólum gef ég einn viudlakassa með
50 vindlum f.
Góðir verslunarmenn náttúr.
loga versla uppá $10 og margir
uppá $10 hvertþeir fengj u vindlana
eða ekki og verður ]>vf þetta engin
breyting fyrir þá; en aftur eru það
þeir sem ég hefi gleymt áður, sem
nú gcat náð rétti sínum og fengið
það sem þeim ber.
Nú, það erenginn vafi á því,
að allir eiga hægt með að verzla
annaðhvort upp á $5, $7,50 eða
$10, þegar alt er tekið sem þeir
kaupa. sykur, kaffi eða hvað annað
sem keypt er, og vona ég að allir
verði ánægðirmeð þessa breytingu
Sú bezta jó'agjöf, sem ég get
óskað eftir er sú. að þeir sem bún-
ir eru að borga mér lofi mér því,
að hakla áfram að verzla við mig
nœsta ár. Og þið sem ekki eruð
búnir að þvf, geri nú svo vel og
reynið til að borga skuld yðar að
fullu fyr r jól, eða að minsta kosti
semji um hana á einhvern hátt,
svo hægt sé að byrja upp á nýan
leik með nýju ári,
Lesið auglýsingu mfna, sem nú
er í L'">gbergi,
Mountain, N. D. 6. Des. 1903,
Elis Thorwalasou
WINNIPEG.
Þúsund dollars virði
| af vörum af öllutn tegundmn sel ég
1 undiaskrilaður með lægsta verði.
j Kinnig sel ég alskyus sætafl''a'ið,
j rúgbrauð og ,Loat’ brauð, 20 brauð
fy> ir dollar; einnig hagldabrauð og
tvíbökur, sem slt verður búið til ftl
I þeim alkunna og góða bakara G. P.
Þórðarson í YVinnipeg.
Enn fiemur jret ég þess, að ég ?el
| Ilkr- íyrir að eins $2 ftrg. ásamt með
I beztu sögum í kaupbætir.—Allir sem
skulda fyrir blaðið geri svo vel að
| borga það til min hið a'.lra fyrsta
! Egtek góðar vörurjafnt os peninga
ÁRMANN JÓNASSON.
Relkirk, Man.
Salvation A'my er f nndirbún-
ing með að ve'ta 1500 manns fiýjan
málsveið á jóladaginn. I fvira
feddu þeir 1000 manns ókeypis á
jó'önum og serdtt maigar kö fur
hlaðnar mat og öðru sælgæti til fá
tæks fólks hér í bænum.
RitGests Pálsonar; — Munið eft
ir að þau fást keypt hjá A'nóri
Á'nasyni 644 Elgin Ave>. Winn'pcg.
Engar jólagialir eru hentugii, hugð.
1 æinari, ódýiari eða mundi betur
þegnar en bók þessi.
Þorgrfmur Péturson frft Akra
N. D. vaa hér á skemtilerð nm síð-
ustu helgi sð finna kunningja sfna
ng vini. Hann hefir haft góða at-
vinnu syðra f haust, en hyggst að
litast um f Selkirk og ef lil vill að fá
sér þar fasteign og setjast þar að,
I. Búason Giocer, 539 Ross Ave.
hefir fylt búð sína með ýmsum fáséð-
um jólaskrautmunum sen hann selur
með sérstaklega Iftgu ve'ði fr'i þessura
tíma til nýárs. Iiúm blaðsins leyflr
ekki 'ýsiugu á hinum ýmsu skraut-
munum, en allir þeir sem mm Ross
Ave. ganga akaeða ýtast, ættu að
koma í búð Búasonar og sjft og skoða
vörurnar og sannfærast um gæði
þeirra ogódýi leika. Engin er skyld-
ur að kaupa framar en þeim þókn-
ast eða þarfir krefja. En f búðlna
ættu allir að kouia, 539 Ross Ave.
Eg undirskrifaður bið þig
Ueimskiingla min að bera kaupend-
um þlnum héráBiúP. Ö. sem bún
ir eru að boiga mér, kæit þakkiætl
fyrir góð skil á andvirði blaðsins og
hlýjann hug til þess.
Vinsamlegast.
Andiés Jóhannesson.
Brú P. Ö. Man. 5 Desember 1903.
I. O. K.
Það verður kosningarundur f
stúkunni ísafold Nr. 1048 I O. F.
ft þiiðjudagskvöldið 22 þ. m. (Des) f
Noitti West Ilail kl. 8. Revnt veið
ur að fá bestu menn stúkunnar til
að starfa að embættunum næsta Ár.
Allir meðlimir þurfa að mæta á fund
inuin og neyta atkvæðis éttar sfns.
J. Einarsson, R. S
PAI I M m FMFNQ ! Keyrsluvagn eða sleði fer frá
rMLL IVI* L/Ltl,V,tlNÖ Winnipeg Beach á hvprju mft. u-
Islenzkur architect. ídags- og flmtudagskveldi kl. 7.15,
4»0 tlalnSt. \Vi....I{>eg ,ðl V1,pnlestin ,!<en,u:
1 m | Sleðinn genjrur alla l*ið
til fdendin$r*fljót8, Til baka fer
.S0,00.0 ekrur í Suíaustur
Sttskatchewan. Verft $3U
-*-$4 ekran. Tíu ár.u af-
borgun. SJótturou skóp-
nr. Gripir gatoga líti eftir
jól. Hvoiti 40 bushels af
ekru, við járnbraut; ódýr-
ar skoðunarferöir.-Skrif-
iR eftir UTiiKirfwtti or unplýsin^um. Scandina-
vian—Amorican Land Co. 172 Washin«ton St.
Chicago.
sleðinn frá íslendingafljóti á m ð-
vlkudags cg laugaidagsmorgna kl.
Tiuána af- ^ Sleðinn fer þes? utan dagsdag
lega frá Winuipeg Beach til Gimli.
Mr. Sigvaldason keyrir sleðann.
Eigandi
vaghington st. George Dickenson.
Jólatrés samkoma verður hald-
in af Unitarusöfnuðinum nú um jól-
in Augeamið samkomunnar er að
verða til skemtana bæði fyrir börn
og fullo ðna, Allir eru boðnir og
velkomnir á samkomu þessa. tíott
p-ogram eftir þvl sem föng eru á.
Öll bö;n sem koina fá einhveijT
g aðnineu hvert sem þau eru saln-
aðar aða utansafnaðar, gerir engan
niismun. Allir foieldrar er bfirn
eiga, eru beðin að taka auglýsingu
þessa sem heimboð ftá sölnuðinum
til barnanna að koma og skemta sér
umjólin. Öllum aðstandendum yrði
stór ánægja f þvl að sem flest bö n
kæmu.
Almennur safnaðaríundur veið-
ur haldinn á eftir messu sunnudag-
inn 20 þ m. I Unitarakyrkjunni.
Safnaðarmenn eru ámintir um að
fjðlmenna á fund þennan, því árfð-
andi málefni Iiggja fyrir til umræðu,
og eitt með öðtu er byggingamái
silnaðaiins. Ef nokkur félagsgkap-
ur á að geta þriflst, Þft er honnm það
lí(8-pursmál að n.eðlimir hans sýnl
þann fihuga að sækja fundi og hver
og einn leggi fram sín ráð og «lna
dáð honura til eflingar.
Munið eltirað sækja fund þennan,
hann byrjar kl. 8,30 e. h. sunnudag-
inn 20. þ. m.
Þorst. Borgfjörð (forsetí safnaðarins)
Per R. P.