Heimskringla - 26.10.1905, Page 2

HEIMSKRINGLA 26. OKTOBER 1905.

Heimskringia
PDBLISHED BY
The Heimskringla News & Pnblish-
ing ‘
Verö blaðsÍDS 1 Canada og Bandar.
$2.00 um áriö (fyrir fram borgaö).
Sent til Islands (fyrir fram borgaö
af kaupendum blaösins hér) $1.50.
Peningar seudist 1 P. O. Money Or-
der, Registered Letter eöa Express
Money Order. Bankaávísanir á aöfa
banka en 1 Winnipeg &ö eins teknar
meö afföllum.
B. L. BALDWINSON,
Editor & Manager
Office:
727 Sherbrooke Slreet, Winnipeg
P.O.BOX110. 'Pbone 3512,
‘‘Þyrnar’,
nokkur kvæði eftir Þ o r 61 e i n
Erlfngsson. Onnur útgáfa,
aukin, er nýprentuð f Reykjavfk.
Höfundurinn hefir sýnt Heims-
kringlu f>ann sóma, að senda blað-
inu eintak af ljóðum þessum, og
kunnum vér honum þökk fyrir það.
Þegar “Þyrnar” komu fyrst út,
fyrir 7 eða 8 árum síðan, þ4 miklu
minni bók en nú eru þeir, þá var
blað vort ekki sæmt þeirri útgáfu;
en það tap er bætt að fullu með
þessari nýju bók, sem er að stærð
um 240 bls., f stóru 8 blaða broti,
og hefir að geyma yfir 180 kvæði,
sum löng, og lausar vfsur. Ytri
frágangur bðkarinnar er góður, og
Af fyrri ljóðum Þorsteins voru
: kvæðin “A spítalanum”, “ Bókin
mfn”, “Arfurinn” ofl., alment talin
með hans beztu ljóðum. En engu
j síðri eru þó sum hin nýju, svo sem
“Ljónið gamla”, á bls. 78—81, gull-
fallegt kvæði og fult af lffsreynslu
sannindum. Til dæmis þetta:
“Við förum ekki í langa leit
að lindum meina þinna,
en margur einhver efni veit
til ellimarka sinna.
Ber lúinn ekki lfkan keim
og löstum fylgir stundum ?
Er slenið ólfkt eymdum þeim,
sem ofát bakar hundum?”
“Þvf þola dýrin þrælaslög
að þau eru bæði trygg og rög”.
Alt kvæðið er þessu líkt: öflug
hugsun og sannleikur f hverri setn-
ingu.
Kvæðið “Eden” er lengst af nýju
kvæðunum. Það er sambland af
gamni og alvöru — er f rauninni
kýmni kvæði. Til dæmis má benda
á þessa vfsu þvf til sönnunar:
mynd höfundarins framan við titil-
“Eg kynti mér Eden nú ekki sem
vest,
og allur er garðurinn n.ætur,
en bezt hefi ég mennina f minnum
fest
og mannanna frumvaxta dætur.
Við englanna hjörtu ég hvíldist þó
bezt,
sá hvorugkyns lfkami er sætur,
ef eins væri mannkyuið alt eða flest
þá ætti það rólegri nætur”.
Alt þetta kvæðí er meintíndið,
ekki að öllu kveðið uppá vísu hinna
j rétttrúuðu. Þorsteinn hefir lengi
j liaft alment orð á sér fyrir að vera
vantrúarmaður,og sannast að segja
alla umhverfis kamrana. Þetta sé
svo borið af flugum, hundum, kött-
um og á fótum manna inn f húsin,
þorni 6vo þar og verði að ryki, sem
fólk svo andi að sér; en að i þessu
ryki séu frumagnir taugaveikinnar.
Dr. Douglas, bæjarlækninum, ber
saman við stéttarbróður sinn f þessu
efni. Hann sýnir, að í þeim hlut-
um bæjarins, sem salernin séu inni
f húsum manna og hafi samband
við bæði vatns og saurrennur bæj-
arins, verði sýkinnar tæplega vart;
en á öðrum stöðum, þar sem þetta
samband sé enn ekki fengið og
kassakamrar þess vegna aðallega
notaðir, þar sé sýkin almennust og
mögnuðust. Hann heldur og þvf
fram, að þetta ástand sé Mr. Roblin
og fylkisstjórninni að kenna, því
að hún hafi í fyrra neitað bænum
um heimild til þess með lögum að
þvinga alla bæjarbúa til að setja
hús sfn f samband við saurrennur
og vatnsrennur bæjarins fyr en f
janúar 1907.
Mr. Roblin hefir svarað þessari
kæru með því að birta grein 660 b.
í lögum bæjarins. Mr. J. T. (xor-
don, þingmaður fyrir Suður-Winni-
peg, bar I fyrra fram á þinginu,
fyrir hönd bæjarstjórnarinnar, svo-
látandi greinar frumvarp til við-
auka við lagabálk bæjarins:
“ Bæjarstjórnin má skipa fyrir
um, að á öllum strætum bæjarins,
sem hafa saur og vatnsrennur, skuli
hús öll verða sett í samband við
þær fyrir 1. janúar 1907, svo að
kamrar og skólphylki geti orðið
tæmd f saurrennurnar”.
f
Avarpið.
j bera ljóð hans vott um, að sú skoð-
' un sé á rökum bygð; en vel kveður
blaðið svo vel gerð, sem bezt má
verða. Hún sýnir maun skarp-
leitan, hugsandi, gáfulegan, með
hátt enni og beint og hátt nef,
brúnþungan en þú sviphreinan, .
, , . _ . , , ár undanfarin sœmt hann lands-
alskeggiaðan. Athugun myndar- . , . .
, * sjóðsstyrk, og erþað þjóðleg viður-
ínnar vekur strax þá von, að í i .
kennmg tyrir skáldgáfu [hans og
Hr. Stefán Björnsson, hinn nýi
ritstj. Lögbergs, sýnir það í ávarpi
sínu til lesendanna, að hann hefir
heilbrigða skoðun á verkahring
sfnum sem blaðstjóri. Hann segir:
“En eitt hefi ég ásettmér,......
að hefja ekki að fyrra bragði nein-
ar blaðadeilur né byrja á áreitni
við nokkurn mann.......... Sömu-
leiðis mun ég bægja öllum aðsend-
nm greinum slfks efnis burt úr
blaðinu, að svo miklu leyti, sem ég
fæ frekast við komið. Aftur á
máti skal ég vera mönnum mjög
þakklátur fyrir nytsamar og fróð-
legar greinar og fréttapistla og
kysi ég helzt að fá þá snjallyrta og
gagnyrta, en eigi mjög langa”.
Þessi maður, þó eigi hafi hann
lengi dvalið f landi hér, hefir auð-
sælega fundið til þess eins og marg-
ir aðrir, hve ritgerðir manna eru
yfir höfuð ónytsamar og ófróðlegar.
Deilugirnin liggur f þjóðerninu og
hún kemur einnig af þröngsýni og
þvf, að menn binda ekki huga sinn
nógu fast við nytsöm störf. Þessi
kjarni úr ávarpi ritstjórans, er eins
og hann á að vera og eftir honum
ættu aliir sem f blöðin rita, hvort
sem það er f Heimskringlu eða
Lögberg, sér þegnlega að breyta
Skr á
yfir íslenzka nemendur við
háskóla í Ameríku.
lege silfurmedalfa fylkisstjórans
fyrir næst bezt til jafnaðar f öllum
skyldunámsgreinum fyrsta og ann-
ars ársins.
Hjörtur Leó, lB., $20 verð-
laun f fslenzku, “Hon. Mention” í
tölvfsi.
Estella Thomson, III.
Úr fyrsta ári:
Frida S. Harold, II. Veitt
$30 verðlaun af Wesley College
fyrir ágætispróf f skyldunámsgrein-
um fyrsta ársins.
María Kelly, II.
Haraldur Sigmar, II., $20
verðlaun í fslenzku.
J. P. Pálsson (við læknaskól-
ann)ÍB.
Úr undirbúningsdeild háskólans.
Sídara árið :
Stefán A. Bjarnason, 1B,
Salóme Halldórsson, II.
Björn Hjálmarsson, ÍII.
Joseph Thorson (við Col-
egiate), 1A., bezt próf þeirra er út-
skrifuðust úr Undirbún. Deildinni
víðsvegar um fylkið. $20 Isbister
verðlaun.
Skúli Johnson, 1A.,einnig
hæzta próf. $20 Isbister verðl.
Björn Benson (Selkirk,
High Scliool), III., upptökupróf í
læknaskólann.
Úr fyrra ári :
Þorstina Jaekson, III.
Baldur Olson, III.
Herra ritstjóri!
Nafnaskrá sú,
sem hér fylgir,
Mr.Roblinvar ekki ánægður með ! hefði átt að koma £yfir nokkru síð'
, . . . , , . # an i íslenzku blöðunum. En oss
pessa i'rein, ems og nun kom trá . a. . a £
° ° viroist sem engir hiroi um að safna
þingmanninum, og gerði svolátandi Upplýsingumviðvlkjandi skólanámi
! hann og sannlega, — það viður- , ,. U, , , .
breytmgartillogu: íslendinga hér vestra, enda kann-
, kenna allir, sem vit hafa á ljóða-
| gerð. Enda hefir Alþing nú í mörg
kvæðum hans hljóti að vera bæði
veigur og vit með skörulegri fram-
setning stórfeldra hugsana og al-
gerlega sjálfstæðum skoðunum á
hverju þvf efni, sem hann kunni
um að kveða, og svo les maður
kvæðin öll til enda, með ánægju og
án þess að þreytast, og finnur að
þau eru f algerðu samræmi við það,
sem myndin gaf von um að þau
mundu vera,
I bók þessari eru flest eða öll
þau kvæði, sem voru f fyrri útgáf-
unni, og mörg önnur, sum þeirra
löng og engu lakari að efni, kveð-
anda eða skörpum hugsunum en
þau, sem þegar eru kunn orðin hér
vestra.
Að ýmsu leyti eru ljóð þessi all-
ólfk flestu þvf, er áður hefir kveðið
verið á fslenzku. Aðal-einkenni
ljóðagerð, sem fæstum rétttrúnaðar
“ Bæjarstjórnin má skipa fyrir
um, að hver sú bygging, sem nú er
eða héreftir verður bygð innan 1.
slökkvitakmarka bæjarins, eða ini*-
an þess svæðis, sem slfk takmörk
kunna að verða færð út, og sem
til þessa.
skáldum íslands .liefir tekist að ná | standa á lóðum, sem vita að stræt-
1 um, sem hafa f sér saurrennur og
! vatnsleiðslupfpur, — skuli tengdar
Það sem oss finst aðallega sér-1 við nefndar saur og vatnsrennur,
kenna kvæði Þorsteins, eru frum- og að nauðsynlegar pfpur og annar
legar, sjálfstæðar og stórfeldar
hugsanir færðar í ljósan og mál-
skrúðugan búning, lausan við alla
þvingun og hálfvelgju; sannleikur-
inn virkilegur sagður f kröftugum
og orðvöldum setningum, án tildurs
eða tilgerðar. Ljóð hans eru aðal-
lega kveðin fyrir þi, sem hafa náð
lffsreynslu og andlegum þroska, og
þeir einir munu skilja þau rétt. í
þeim Jfinst ekkert Jósæmilegt eða
neitt það. sem hneyxlað geti hugs-
un eða fegurðarsmekk nokkurs
rétthugsandi lesanda.
Bókin er með beztu ljóðabókum,
kvæðanna eru: sterk ættjarðar og sem Sefnar hafa v,‘rið ht á fslenzku
þjóðarást, sterk ótrú á gömlum, ut- ’ má,i’ °8 vér tel»um hvern Þann
anaðlærðum hjátrúarkreddum, inni- an<he8a auðugri sem á hana, les
legua hlýleiki til og meðaumkun
með öllum og öllu, sem bágt á, eða
og meltir.
Bókin fæst hjá hr. H. S. Bar-
við örðug kjör hefir að búa, og rök-, (tai> bóksala hér í bæ, og kostar f
stuðningur s k o ð a n a skáldsins. kápu aðeins $1.00, en $1.40 f skraut-
Stundum er þettagert með beinum bandi,og er hvorttveggja svo ódýrt,
staðhæfingum, stundum með til- sem frekast er hægt að fá það á ís-
vitnunum og stundum með nöpru ian<il- Enginn getur gefið ánægju-
háði, sem skýrskota til tilfinninga legfi vinagjöf en bók þessa, og þess1
útbúnaður, að meðtöldu salerni og
skólphylki, sé sett f þær, svo að
kjallaraskurðir og salerni geti orðið
fnllkomlega þýegnir út í nefnda
saurrennuskurði.”
Þessi grein er að þvf leyti víð-
tækari en hin, að hún takmarkar
ekki vald bæjarstjórnarinnar til
framkvæmda í þessu máli við 1.
janúar 1907, heldur leyfir henni að
gera samtengingar ákvarðanir sfn-
ar eins fljóttog hún vill beita þessu
lagavaldi, og á öllum strætum inn-
an takmarka bæjarins, sem hafa
saur og vatnsrennur.
• Það liggur þvf í augum uppi, að
Mr. Roblin gaf bænum alt það vald,
sem hann bað um, og mikið meira,
þar sem hann batt ekki f ramkvæmd-
arvald bæjarins við nokkurt vist
ske varla við þvf að búast fyrst
engin samtök eru meðal nemend-
anna sjálfra, að einhver einn gefi
skýrslur hver frá sfnum skóla til
blaðanna, svo þau geti flutt nokk-
urnveginn nákvæmar fréttir og
greinilegar af starfi þeirra. Það
eru þó fréttir, sem eru engu þýð-
ingarminni en margt sem týnt er
til og gefið er út..
Það væri enginn hlutur auðveld-
ari en á hverju vori að safna þannig
! löguðum upplýsingum frá hinum
ýmsu skólum þar sem Islendingar
eru. Það mætti þó ekki gerast fyr
en í júnfmánaðarlok, svo úrslit próf-
anna gæti þá tekist með, því marg-
ir af háskólum Bandaríkjanna setja
ekki próf sfn fyr en f lok maí eða
snemma f júnf.
Skrá sú, sem hér fyigir, er eng-
an veginn fullkomin að því er
snertir Islendinga í Bandarfkjun-
um, en yfir Manitoba hygg ég að
allra sé getið, er skóla hafa stundað
og náð prófi á síðastliðnum vetri.
Engir eru hér taldir, er ekki hafa
staðist próf upp úr þeim bekk, er
þeir situ f, hvorki hérmegin eða
sunnan landamæranna.
VIÐ MANITOBA HÁSKÚLANN.
Marino Hannesson, L.L.
B., tók bezta próf af bekknum, silf-
tímabil, heldur mátti bæjarstjórnin nr meciahu háskólans. Títskrifað
iof moTí ^SÍnmma Onm T.on/liB
taka tafarlaust til óspiltra mála og
láta gera þetta samband húsa við
rennurnar eins fljótt og hún vildi.
má óliætt vænta, að hún fái mikla
útbreiðslu meðal íslendinga vestan
liafs.
Röng sakarg.ift.
lesendanna og draga ósjálfrátt fram
í huga þeirra sannleikans öfluga
virkilegleika.
Öll bera ljóðin þess vott, að höf.
hafi mikla lffsreynsluog að á henni
byggi hann þann sannleika, sem
hann vill opinbera þjóð sinni.! Allmiklar þrætur hafa átt sér
Hugsanirnar eru heilar, víða stór- stað meðal mannahér 1 bænum um
feldar og allstaðar fullræddar og það, hverjum eða hverju sé að kenna
hvergi lokiðvið hálfútskýrða hugs- taugaveikis faraldurinn, er í fyrra
un eða skýringu. Að þvf leyti, ekki °<? né hefir orsakað dauða fjölda
sfður en kveðanda og máli, er frá- fólks hér f bænum.
gangur allur einkar ánægjulegur, Dr. Simpson, formaður heil-
Náttúruljóðin eru þýð og Ijós; brigðisnefndar fylkisins, segir af-
þar eru tóm ir rósir og skrautblóm, dríttarlaust, að kassakamrar bæjar-
en þyrnarnir gera vart við sig, J>ar ins séu orsök s/kinnar: að saurinn
eem um mannlffið er kveðið. sfgi niður f jörðina og sósi hana
En það munum vér, að við um-
ræður um þetta mál á J>ingfundun-
um var það tekið fram, að bærinn
! ætti ekki að þvinga þá menn til að
gera slfkt samband, sem sökum
efnaskorts ómögulega gætu staðist
kostnaðinn nú strax, og var þá að-
allega átt við fátæklinga, sem búa
í smáhreysum á ódýrum lóðum í
útjöðrum bæjarins. Og bæjarfull-
trúarnir lofuðu að beita valdi sfnu
viðalla borgara bæjarins með sann-
gjörnu tilliti til efnalegra kring-
umstæða þoirra.
Mr. Roblin er (>vf sýkn af ákæru
bæjarlæknisins.
ist með “Summa Cum Laudi
R u n ó 1 f u r F j e 1 d s t e d, ,B.
B. (Classics), bronze medalfu. Út-
skrif. “Magna Cum Laude”.
María Anderson, B. A.
(General). Útskrif. “Cum Laude”.
Egill Skjöld, B.Pharm. Út-
skrif. lyfjafræðingur.
Úr /rriðja ári:
Emilía Anderson (Gener-
al), 1B.
Þorbergur Þorvaldsson,
(Science), 1B og $100 verðlaun fyr-
ir bezt próf til jafnaðar í öllum
skyldunámsgreinum bekksins. Til-
nefndur aðstoðarmaður kennarans
I Natural Science á komandi vetri.
Úr ijdru ári:
í BANDARÍKJUNUM.
FRÁ MWIIIGAN HÁSKÖLANUM
J u 1 i a J o h n s o n, B.A., út-
skrifaðist fyrir skömmu sfðan með
“Cum Laurle”.
FRA CHIGAGO DENTAL COLLEGE
Ólafur ,J. Ólafsson (rit-
stjóra Jóns Ólafssonar). Útskrif-
aðist í vor með bezta vitnisburði.
Hann stundar nú tannlækningar f
Chicago.
JENNER MEDIOAL COLLEGE.
Sig. J úl. Jóhannesson.
VIÐ MINNESOTA IIÁSKÚLANN.
J o h n H o 1 m, B.A. (1904).
Arni Gfslason, B. A. og
L.L.B. (1904).
Leifur S. Magnússon, B.
A., “Magna Cum Laude”.
Sturla J. Einarsson, B.A.
“Magna Cum Laude”. Nú aðstoð-
arkennari í stjörnufræði við Cali-
fornia háskólann.
Nanna J. Einarsson, út-
skrifaðist frá kennaraskólanum f
Duluth með bezta vitnisburði.
(Þessi þrjú sfðasttöldu útskrifuð-
ust f vorj.
Vlfí N. DAK. HASKÚLANN.
Arni Kristinnsson, B.A.,
meðbezta yitnisburði. Hann mun
vera eini íslendingurinn, sem út-
skrifaðist þaðan í vor. Það eru
fjölda margir íslenzkir nemendur í
lægri bekkjum skólans, sem ekki
verða nafngreindir hér, því ég hefi
engar skfrslur getað fengið þaðan.
VIÐ GUÐFRÆÐISSKÓLANN í
MEADVTLLE, PA
Úr tyrsta dri:
Guðmundur Árnason, 1A.,
með bezta vitnisburði.
VIÐ LÚTERSKA PRESTASKÓL-
ANN í CHICA30.
Jóhann Bjarnason.
S. S. Christopherson.
VIÐ HARVARD HÁSKÓLANN,
Vilhjámur Stefánsson.
Til eru fleiri æðri skólar Iiér meg-
in hafsins, er Islendingar stunda
nám við, en bæði er það, að ég
hefi engar uppl/singar getað feng-
ið um það, og svo í öðru lagi er
skýrsla þessi engan veginn full-
komin. Ég liafði aðeins hugsað
mér, að hún gæti orðið byrjun til
þess, að hér eftir yrðu nákvæmari
skólafréttir fluttar í íslenzku blöð-
unum en verið hefir, R. P.
MARCONI LOFTSKEYTI.
Hk«
s,
Guttormur Guttorms-
son, 1B., $60 verðlaun fyrir bezt
próf f ensku, latfnu og heimspeki.
Veitt gullmedalfa fylkisstjórans, af
Wesley College prófnefndinni, fyr-
ir bezt próf til jafnaðar í öllum
j skyldunámsgreinum fyrsta og ann-
J ars ársins.
.flKKRINLLIi ok 'IVÆR Árni Stefánsson, 1B., $60
verðlaun fyrir ensku, latfnu og
heimspeki. Veitt af Wesley Col-
skemtilegar sðgur fá oýir kaup
endur fyrir að eins lií.OO.
Herra ritstj. Hkr.
Þar eð svo mikið hefir verið rit-
að f blaði yðar um fslenzka rit-
símamálið, mætti ég dirfast að gera
nokkrar athugasemdir við þá hlið
málsins er snertir Marconi loft-
skeyta sendingu.
Flestir, er ritað hafa um málið
(t. d. S.M. S. Askdal, Hkr. 5. okt-),
álfta að íslenzka stjórnin hefði átt
að fella ritsfma samninginn og
koma á fót loftskeytastöð, með þvf
sú aðferð hafi reynst svo vel og sé
f samanburði við ritsímann svo
kostnaðarlftil. En þetta sýnir, að
þeir eru ekki vel kunnugir þvf máli
er þeir rita um. Og vil óg því
leyfa mér að gefa stutta lýsingu af
aðferð þessari og annmörkum þoim,
er henni fylgja. Og vil ég vísa
þeim, er fullkomnari upplýsingar
vilja fá, til Bandarfkja vfsinda-
blaðsins “Scientifio American”.
Það var þýzkur vísindamaður,
próf. Hartz að nafni, sem fyrir
nokkrum árum gerði þá uppgötvuu
að þegar rafmagnsneisti er látinn
hlaupa milli tveggja málmbrodda,
þá hleypur hann ekki yfir að eins
einusinni og hverfur svo, eins og
liann sýnist að gera, heldur kastast
hann fram og til baka milli brodd-
anna (að vfsindamenn segja) meir
en millfón sinnum, áður liann hverf-
ur, þó hann sé á ferðinni aðeins
svo nemur einum hundraðasta úr
sekundu. Próf. Hartz sá, að þetta
hlaut að orsaka rafmagnsöldur f
ljósvakanum, sem raun varð að, og
eru það sfðan kallaðar Hartz öldur.
Þetta eru öldur þær, sem notaðar
eru, til að senda loftskeyti, sem
' bæði voru þekt og send áður enn
jMarconi fullkomnaði þá aðferð.
Hann fann upp betri veg til að
t.aka á móti þessum öldum úr fjar-
lægð og gera þær eftirtektaverðari.
Þessi fullkomnun er innifalin í
smárri glerpfpu, sem er lauslega
fylt með silfur og nickel svarfi.
Pípa þessi er kölluð “coherer” eða
samlöðun, af ástæðu er sfðar verður
skýrt frá. Sendistöðin þarf þvf að
eins sterka rafmagnsvél, sem getur
framleitt hér um bil 12 þumlunga
langan neista, og er lfk aðferð höfð
til að mynda stafrófið og f Morse
sfmritanum. En með þvf að alt
rafmagn hverfur f jörðina. ef það
snertir hana, þá er þessi vél höfð f
liáum turni á hæð eða fjalli.
Rafmagnsöldurnar streyma frá
vélinni f allar áttir, alveg eins og
j þegar steini er kastað f stöðuvatn
J og hringmyndaðar öldur myndast,
’ sem breiðast út þar til J>ær hverfa
, af aflleysi. Af þessu sést, að eigi
er mögulegt að scnda öldurnar í
I aðeins eina átt, heldur geta hundr-
að móttökirvélar tekið við þeim, úr
öllum áttum jafnt, þar sem þær ná
til. En vegna þess að öldur þess-
ar eru svo smáar, þá er ekki mögu-
legt að láta [>ær hafa áhrif á fín-
ustu telegrafvólar, beinlfnis; en
móttökustöðin hefir vanalega tele-
grafvél útbúna með rafmagni til
þess að endurtaka skeytin, en gler-
pfpan er tengd við hana, á þann
hátt, að rafmagnið á stöðinni verð-
nr að komast f gegnum svarfið til
þess að geta starfað f vélinni, en af
þvf svarfið er eigi nógu þétt í píp-
unni kemst rafmagnið ekki í gegn-
um það nema þegar rafmagnsalda
kemur úr fjarlægð; þvf hún hefir
þau áhrif á svarfið, að þétta það
svo rafmagnið, sem fyrir er á stöð-
inni, kemst gegn um svarfið, og
vélin starfar af sfnu eigin rafmagni,
en gersamlega f samræmi eftir öld-
unum.
Þó þetta sé nú mjög ónákvæm
lýsing fyrir þá, sem eru með öllu
ókunnir rafmagnsfræði, getur hún
þó máske hjálpað þeim til ao skilja
annmarka þá, er þessari aðferð eru
samfara.
Þrátt fyrir alt það, er ritað hefir
verið um loftskeyti af Marconi fé-
laginu eða velunnurum þess. þá er
sannleikurmn sá, að ennþá hefir
eigi tekist, að * senda loftskeyti
lengra en um 3 hundruð enskar
rnflur, án þess að endurtaka það.
Eigi veit ég til þess, að nema eitt(?)
skeyti hafi verið sent ytír Atlants-
hafið, á kryningarhátfðiuni. Enn
hafi það verið sent, J>á hetir það
verið endurtekið mörgum sinnum
af Cunard llnu skipunum, sem öll
hafa þau áhöld um borð, og svo um
sfðir komist yfir hafið.
Orsökin að þessum örðugleikum
liggur auðvitað f hnattmyndun
jarðarinnar. Setjum nú 6vo til
dæmis, að vér viljum senda skeyti
frá stöð f Halifax til annarar á
Englandi, scgjum 3000 mflur, eða
um J af umtnáli jarðarinnar, og er
þá hafið á miðri leið fleiri hundruð
mflum hærra en lárétt lfna, 4 utilli
stöðvanna, svo þó stöðvarnar væru
uppá hæztu fjöllum beggja megin,
þá bungaði hafið samt langt upp
fyrir lárétta lfnu. Ef vér nú send-
um skeytið frá Halifax, J)á fara öld-
urnar út frá stöðinni f allar áttir,