Heimskringla - 11.07.1907, Blaðsíða 3

BEIKSKRINGLA
Wánai'ipeg, II. júlí 1907.
sinni væri aö leita iarsældar þeirr-
s-'i) sem hún ætti rmeð réttu, en
s©m ranglega Leiði verið tekin frá
beaini í löngu liöinni tið. Kvenrétt-
indavinir fœru fram á að •eins það,
sem kvenþjóðin ætti með öllum
rétti ; konan eða stúlkan heíði full-
kominn rétt tjil þess, að heimta
pólitiskt, persónulegt og fjárhags-
legt jafnrétti við karlmenn. Síðan
lýsti hún afstöðu konunnar í mann
félaginu, rakti sögu konunnar í
gegn um aldirnar frá fyrstu tíð er
sögur fara. af og frarn á vora
daga, með ýmsum fróðlagum skýr-
ingum. Hún fór nokkrum orðum
um stríð og baráttu konunnar,
undirokun og niðurlægiingu. Hún
drap á upphaf, vöxt og viðgang
kvenineilsis hreyfingarinmar, og tal-
aði um þann blessunarríka árang-
ur, sem strax væri augsýnilegur,
svo sem opnun háskóla alment fvr-
ir konur, sigur kvenþjóðarinnar á
iFinnlandi, með mörgu fleiru, sem
hún taldi beina aíieiðing ai starfi
kvenréttinda vina.
Allir gerðu góðan róm að máli
hennar, og óix hún mibið í áliti
þeirra er á hlýddu. Hún var sann-
gjörn og óhlutdræg og hallaði
hvergi réttu máli, og var frí við
allan æsing.
þegar fyrirlestrinum var lokið,
lýsti forseti samk. (J. J. AnderSon
Ská’lholt) því yfir, að frjálsar um-
ræður yrðu á eftir, ef einhver vildi
taka til máls og “kritisera” fyrir-
lesturinn, Tók þá einn maður til
máls, lagði fram nokkrar spurn-
ingar og gerði athugasemdir. Mrs.
Bemedictsson svaraði þeim öllum
rækilega. Geta slíkar umræður oft
og tíðum verið skemtilegar og
uppbyggilegar, ef kurteiskga er
rætt frá báðum hliðum. En það
aettu menn að hafa hugfast, að
það er stór ósómi', að vikja af
brautum kurteisinnar á opinberum
samkomum, þó að skoðanamunur
sé og fólk greini á um ýms smá-
aitriði.
Mrs. Benediictsson starfar í sama
verkaLring og í sama anda og
fjöldinn allnr af beimsins frægustu
mönnum og konum í liðinni og á
yfirstandandi tíð, er starfa og
haia starfað í þá átt, að lyfta
mannkyninu á hærra menningar-
stig, úr djúpi glötunardnnar upp á
brautir sannleikans og réttlætisins
og fram til æðstu fullkomnunar.
Og Mrs. Benedictsson á þann heið-
rar, að vera fyrsta ískn/.ka konan
til þess að starfa á þessu verk-
sviðu opinberlega meðal þjóðflokks
vors her i álfu, og þess verður
minst með fögnuði er fram líða
stundir. því sú kemur tíð, þó
seinna verði, að hún fær verð-
skuldaða viðurkenningu fyrir unn-
ið starf. þegar þeir viexða allir
Mðnir undir lok, er nú berjast l.arð
ast á móti frelsiskenningum benn-
ar, og nöfn þedrra verða horfin í
bið hyldjúpa gleymskunnar haí;, —
þá mun nafn hiennar lifa í fjelgri
minning í hug og hjarta komandi
kynslóða um ókomnar aldanna
raðir. þá verður nafn hentiar rit-
að iramarlega í nafnaskrá írum-
herja frjáisra hugsana meðal Is-
lemdinga vestan hafs.
íslem-zkar konur og stúlkur og
menn, sem unnið frelsi og jafn-
réitti, heifjist handa og veitið Mrs.
iöenedictsson fulltingi í Qrði og
verki. Styrkið hana til fram-
kvæmda í frelsisbaráttunni, kaupið
“Freiyju” og greiðdð götu hennar
inn á sem flest heimili með áhrif-
nm ykkar. Stuðlið til þess, að nún
nád sem mestri útbreiðslu, svo að
þau frækorn dygða og göíuglyndis,
sem hún flytur, nái að festa rætur
í hjörtum sem flestra.
Að síðustu vil ég geta þass, að
Mrs. Benedictsson og “Freyja”
eiga fjölda marga góða vini hér
vestra, er stöðugt fara fjölgandi
ár frá ári. G. J. Oleson.
gftirmæli.
Hinn 22. júní vildi það sorg-
lega slys til á Fairford-ánni,
sem rennur úr Manitoihavatni,
að LtTÐVÍK G. ERBENDS-
SON féll útbyrðéis af litlum
seglbát og . druknaði. Tveir
menn aðrir voru í bátnum, og
voru þeir að flytja vörur fyrir
Heiga Einarsson kaupmann.
Stormur var talsverður og
báturinn þungt hlaðinn,, svo
þagar snögigur bylur kom í
seglið og sló Lúvík út úr bátn-
um, gátu þeir, er efrt-ir voru,
enga hjálp vedtt honum. I.ík
hans var slaott upp daginn eft-
ir og jarðsungið af séra R. J.
Bruce.
Lúðvík Ijeit. lætur eftir sig
konu og barn, einnig sorg-
mædcja móður, Mrs. Sigur-
leifu Erlends.son í Wdnnipeg. —
Systkini hans, er eftir lifa eru:
Mrs. Jónina Anderson, Winni-
peg ; Mrs. Karólína Proud,
sömuleiðis í Winnipeg ; Pétur,
'bóndi í Argyle, og Fritz, bóndi
við Tbe Narrows.
Lúovik heít. var fæddur II.
nóv. 1881, og var því að edns
tæplega tuttugu og sex ára
giamall, er hann var hrifinn
burtu. Hann var hvers manns
hugljúfi, er honnm kyntist, fyr-
ir stillingu sína og drenglyndi.
þessi snöggi missir er enn
sárari fyrir aðstandendur hins
látna af því tvedr bræður Lúð-
víks heit. liafa áður dáið af
slysum.
Einn nt ^imtm hinn látna.
DÁNARFREQN.
Látinn er að Narrows pósthúsi
í Manitoba þ. 3. júní 1907 bænd t-
öldungurdnn og póstmeistarinn
þar Einar Kristjánsson, 69 ára
gatnall. Banamein hans var blóð-
eitrun. Hann var fæddur að Vall-
nakoti í Andakýlishreippi í Borgav-
fjarðarsýslu á Islandi þ. 8. nóv.
1838, og ólst þar upp með foreldr-
um sínum og dvaldi bjá þeim alt
þar til hann árið 1871 (9. okt.)
kvongað'ist ungfrú Guðrúnu Helga
dóttur frá Neðra-Nesi í Staíhol cs-
tungum í Mýrasýslu, og bju/gu
þau jaifnan síðan á þeirri jörð þar
til árið 1887, að þau fluttu lil
Ameríku börn sín og settust
að í Álptavatnsnýlendu og dvöldit
þar árlangt, en færðu sig þá norð-
ur að Narrows og numu þar land
og 'bjuggu þar jafnan síðau.
Einar sál. mun hafa verið fyrsti
íslenzki landnemi þar nyrðra. þir
var gott til fiskiveiða og gripa-
ræktar, og stundaði hann það
hvorttveggja af mestu alúð, cg
gerðist brátt gildur búliöldur,
enda voru þá börn hans svo upp-
komin, að þau lögðu méð vitiuu
sinni drjúgan skerf til búsins.
Brátt myndaðist íslenzk bygð i
grend við bústað Einars sáL, og
þegar pósthús var sett þar, var
honurn fiengið það tdl stjórnar, og
hélt hann þeitn starfa til dánar-
dægurs.
E'inar sál. eftirskiiur aldur-
hndgna ekkju og 3 mannvænleg
börn fullorðin : Helga (kaupiniir.n
og fiskiútgerðarmann, elztan baru-
anna) og Kristján og Katrínu, öll
ógift.
Einar sál. var tnaður í ltærr.i
laigi að veixti og grannvaxitiu,
þjóðhaga smiður, stiltur í lund'og
prýðisvel skynsatnur, en gaf sig
tninna opinberlega að al'metinum
máltim, en æskilegt heíði verið af
tnanni, sem var gæddttr eins góð-
ttm hæfileikttm. Hann fékk snögg-
lega mieinsemd í fótinn, sem strax
snerist upp í blóðeitrun og lagði
ltann að veJli eftir tveggja sólar-
ltringa þjáningu þ. 3. júní.
Við fráfall hans Lverfttr af leik-
sviði þessa lí'fs einn af merkustu
íslenzkum frumherjutn í Canada.
C. O. F.
Court Cíarry No. 2
Stúkan Court Garry No. 2, Can-
adian Order of Foresters, heldur
fuiidi sína í Uniity Hall, horni Lont-
bard og Main st., 2. og 4. hveru
föistudag í miámiði hverjum.
Allir meðlimir eru ámiintir uiu,
að sækja þar fundi.
W. H.OZARD. REO.-SEC.
Free Press Oflíice.
Jíoliles Hotel
McDermot Ave. East
G<Wur bjór — stór plðs, — beztu víu, o«
aöeius beztu teguud af vindlum. Reiöi-
leg viöskifti. Allir velkomuir hingaö.
VERD: $1.50 Á IIAG
IR,_ NOBLE eig.
Nœst viö Pósthúsiö
/
Islenzkur Plumber
G. L. STEPHENSON,
Rétt norftau yiB Fyrstu lút. kirkju.
118 Kona 8t.
Tel. 5730
NÝTT LUMBER YARD
BACKOO, N. D.
Vér liöfum byrjað viðarsölu að Backoo, N.D.,, og ætlum
um framvegis að hafa á reiðum höndtnn alt, sem til bygg-
inga heyrir, og vanalega er selt í timbur-verzlunum.
Sérstaklega óskum vér eftir viðskiftum íslendinga. Og
það skal borga sig vel fvrir þá, sem þurfa að kaupa timbur,
ai hvaða sort sem er, að finna okkur að máli áður en þcir
kaupa annarstaðar.
Öllum skriflegum eftir-spurnum þessu viðvíkjandi verður
tafarlaust svarað.
NATIONAL ELEVATOR CO.
8. <in«liiinn<lHon, Manager.
Þaðborgar si g
fvrir yður að liafa ritvél við
við starf yðar. Það borgar
sig einnig að fá
OLIVER-------
----TYPEWRITER
Það eru þær beztu vélar.
Bidjið um btrkling — sendur frítt.
L. H, Gordon, Agent
i’. 0. Box. löl — — Winnipeg
Peir sem vilja fé þaö eina og besta
Svenska Snuss
sem búiö er til í Canada-veldi, œttu aÖ
heimta þessa tegund, sem er búin til af
Canada
Snuff
Co’y
249 Fouutain
St., Wiunipeg.
Vórumerki,
Biöjiö kaupmaun yöar um þaö og hafi
hann þaö ekki, þá sendiö $1.25 beint til
verkemiöjunnar og fáiö þaöan fullvegiö
pnud. Vér borgum buröargjald til allra
innanríkis staöa. Fæst hjá H.S.Bardal,
172 Nena St. W’innipeg.
Nefuiö Heimskr.lu er þér ritiö.
Mlöiiiinioii Haiik
NöTRE DAME Ave. BRAN'CH Cor. Ncu Sl
Vér seljum peningaávísanir borg-
anlegar á íslandi og öðrum lönd.
Allskonar bankastörf af hendi leyst
SPARISJÓDS-DEILDIN
tenr $1.00 innlag og yfir og gefnr hæztn
gildandi vexti. sem leggjast viö ínn-
stæöuféö tvisvar á ári, 1 lo
júni og desembet.
A. S. HARDAIi
Selur likkistnr og annast um útfarir.
AJlur útbúnaöur sá bezti. Enfremur
selur"hann allskonar minnisvaröa og
legsteina.
^12lNenaSt. Phone 306
Woodbine Hotel
Stærsta Billiard Hall 1 Norövestnrlandinn
Tln Pool-borö.—Alskonar vlnog vindlar.
JLennon A Hebb,
Eigendnr.
MARKET HOTEL
146 PRINCESS ST. ™rkl(>uum
P. O’COKNELL. eigandl, WIKNIPEG
Beztu tegundir af vínföngum og viadl
iim. aöhlvnnino' vóð. húsid endurbætt
MARYLAND STABLES
Hestar til leigu. Gripir teknir til fóöurs.
Ef þú þarfnast einhverrar keyrslu. þá mun-
iöaövérgefnm sérstakan gaum aö “BAG-
GAGE og EXPRESS” keyrslu. Telefón 5207.
<». HrKeag, eigniuli
107 Maryland St., audsprenis WellingtOD.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦M♦♦♦♦
í FRANK DELUOA i
4» sem hefir búö aö 589 Notre Dame hefir +
+ nú opnaö nýja búö aö 714 Maryland ♦
4 St. Hann verzlar meö allskonar aldini +
+ og sætindi, tóbak og vindla. Heittteog +
♦ kafti fæst á öllum tlmum. ♦
♦ ♦
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦+♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Lífsábyrgðar-skyrteini
er sú eina, eign roannsins sem að sjálfu sér verður að peningum þegar
dauðann ber að höndum. Það er hjálp þegar nauðsyn er.
GREAT-VÍEST Lifsábyrgðarfyrirkomulagið er það bezta sem enn
þekkist. Iðgjö'.d lá — skilmálar sanngjarnir — og félagið svo vel þekt
fytir gróðah'-rganir til áhyrgðarhafa sinna. Með að hafa lífsáhygð í
GREAT WEST LIFE f«r hver og einn tvöfalda vernd fyrir skyldulið
sitt, — og svo á sama tíma ann&st um hans eigin framtið.
Biðjið um bæklinginn. "Gróði Vor”, stutt sannfær. grein um Hfsáb,
SÉRM’AKIR AGENTAR : - B. Lyngholt. W. Selkirk; F. Frede-
rickson. Winnipeg; F. A. Gemmel, W. Selkirk; C. Sigmar, Glenboro;
H, S. Halldorson, Bertdale, Sask.
THE CREAT-WEST LIFE ASSURANCE COMPAHY
Aðal skrifstofa í Winntpeg, Man.
Reflvoofl Lager
^Extra Porter
Heitir sá œzti bjór sem
búin er tíl í Can&da.
Hann er alveg eins góð-
ur og hann sýnist.
Ef þér viljið fá það sem
bezt er og hollast þá
er það þessi bjór. Ætti
að yera á hver9 manns
heimili.
EDWARD L. DREWRY,
Heitir sá vindill sem allir -eykjf.. ”Hversvogna7”,
af þvf hann er þaÖ besta sem menn geta reykt.
íslendingar! mnniö eftir aö biöja um rf\ l^.
' (PNION MADE)
Western €Igar Faetory
Thomas Lee, eigandi Winnnipeg
Dcpnrtment of Agriculture and Immigration.
MANITOBA
Lattd möguleikanna fyrir bændur og handverksmenn, verka
menn. Auðnuból landleitenda. þar sem kornrækt, griparækt,
smjör og ostagerð gera menn fljótlega auðuga.
-A-IRIIIZD 1906
1. 6,141,537 ekrur gáfu 61,"250,413 bushels hveitis. Að jafnaði
yiir 19 bushel af ekrunni.
2. Bændur lögðu yfir $515,085 í nýjar byggingar f Manitoba.
3. í Winnipeg-borg var $13,000,000 varið til n/rra bygginga.
4. Búnaðarskóli var bygður i Manitoba.
5. Land hækkaði í verði alstaðar 1 fylkinu. Það er nú frá $6 til
$50 hver ekra.
6. í Manitoba eru 45,000 framfara bændur.
7. í Mamtoba eru enþá 20 millfón ekrur af bypgilegu óteknu
ábúðarlandi, sem er í vali fyrir innflytjendnr.
TIL 'VLÆIIISJ'TLAISJ'IIL- ,
komandi til Vestur-landsins: — Þið ættuð að sLmsa t Mrinniþeg
og fá fullar npplýsingar um heimilisiéttarlönd. og einnig um
önnur l<ind sem til sölu eru hjá fylkisstjórniutii, járubrautafól“g-
um og landfélögum.
Stjómarformaður og Akaryrkjumála Ráðgjafl.
Skrifiö eftir upplýsingum til
Joseph BnrUe _ •»«* Hartrey
fil7 MAIN SC., WINMPEG.
77 YORK ST , TORO’NTO.
im
244 SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
SVIPURINN HENNAR 2451 246 SÖGUSAFN HElMSKRINGLU
SVIPURINN HENNAR '
247
•flÉ-ií hcfi v-eriö þar áður og er kunnug þar. Eg veit
njk'ki, hvers viegma þér ætliS mér ranga breytni, en
þér gerið það”.
“Jrér hafiö máske lesiS í einhverju blaSinu uin
ríkan manjt í Susseix, og hafið íarið aS bdöja har.n
uni slyrk?”
Verenika roðnaðd.
"Nei, tg hcíi aldnei betlaS ennþá”.
“þér viljiö ekki segja mér orsökina til burtu-
,veru ySar í nótt, iröken?”
“Nei”.
“þaS cr auSvitaS leyndarmál, sem 'þér dirfb-t
tkki aó afJ.júpc — og stendur í sambanidi viö hinu
fytri lii'naft yftar?” spuröá frú Sharp.
Verenikíi hneigði siig sum táknandi játun.
J>essi vift'uikcnninig virtdst vekja alt hiö illa eftl:
írúariiinat.
“Jrér hafift auSvditað Lcimild tdl aft gieyma leynd-
armál yftar, cn ég vil ekki haifa ySur leitgur í mínu
húsi”, sagði írú Sharp, og benti meö hendinni til
dyrannu, tn Vtrenika fór ekbi.
“Ég g,et etk’ íaTÍÖ,; kæra frú, lofiS þér mér að
vera í nótt, ég á ewga peninga, enga vind, sem ég
get ílúift til, lofið þér mér að vera þangaö til ég fæ
ivinnu”.
“Ég held þér fááð enga vinnu. Hver skyldi
,vilja kenslukonu, sem hefir leyndarmál að geyma og
er úti á nótlnnni. Ég vil ekki haía yður eiina stund,
íiuk beldur 'eina nótt”.
M,É‘g iveit tkki hvert ég á að fara”.
“Farið þér þang-að, sem þér vortiö í nótt”.
“þ iS g1?: ég ekkd, ég Ijefi etiga peniniga”.
“Peninga' þér hafið bæðd úr, ke&ju og men".
Veren'.ku hafðd ekkii dottdS í hug, aS unt væri aÖ
íá peninga íyiir þess-a mund, sem Gilbert hafði gefið
ltenni.
“Máske þér viljið taka þessa muni sem borgun?”
“Nei, ég iæt kaflá á lögreigluna, ef þér fariS lekki
s *ir ax’*.
þessi moðgun, töluð með hárri og hótandd röddu,
hafði tilætiuft áhrif. Rjóð í kinuum af reiði, fór j
\ erenika, án þess að segja eitt orð.
Vonlaus og einmana kom ltún út á götuna, en
reyndi þó af frcmsta megni að vera hughraust. All-
staðar þar, stm hún sá hierbergi til ledgu, spurði hún
sig fyrir, en áranyurslaust.
þt.nnig leió stund ef.tdr stund. Hún gekk aítur
og íratn um göturnar eins og í draumi, og vaknaði
við það, að einhver kirkjuklukka sló tíu.
“Svona fiantorðið”, muldraði hún, “og ég Ivefi
vetið á gaugi síðan í morgun. “Hvar ætli ég fái
húsaskjól í nctt?”
Hún var svo þreytt, svöng og þyrst, að hún gat
naumast hrevft fæturna.
“Ég er magniþiro'ta”, sagði hún viö sjálfa sig.
"Ég verð að hvíla mig á einhverri tröppunni”.
Húii setlist niður á næstu tröppu og lagði blæj-
una á bak aftur. Mörgum varð litið á fag ra eðal-
lynda andlitið l.vnnar, en enginn talað# til henttar.
Loks kom rauðskeggjaöur maður íram hjá, kdt á
Vtrtiviku og biosti ánægjulega.
“Nei, livaft er þetta, eruö það þér ?” sagði hann
og tók í handlegg hennar. ‘■‘Gott kvöld, ungfrú! ”
Vereivika rak upp hljóð. Hún sá að þetta var
Flack, og sagCi : “Ijeyíirftu þér að leggja hendur 4
tnig?”
“Ég bi<5 fyiiigeíiiingar”, svaraðt hann auðmjúk-
ur. Mcr kom þetta svo óvart. Hvar hafiS þér
v jrift allan þenna tíma ? Herra Monk er smnulaus
af því aft íinna yöur ekki. IjeyfiS mér aS fylgja yð-
ur til frú Kraul, viS eigum lveima hér í nándituii”.
"Nei, ég vil ^kki fara til hennar”.
“Én livert ætlið þér þá?”
“það v.c-it cg ekki, en ekki til Monks eSa ykkar”.
“Herra Monk «r í Sussex. Viljið þér ekki vera
lijá okkur í.ft eins í nótt?”
“Jæja, að eins í nótt vil ég þiggja það”.
XXXXVI.
Bdsset starfandL
þegai iávarSur Clynord kom heim til sín, fór
hann nuft gesti síma, Tempest og Bisset, inn í bók-
hlööuna. Eltir beiðni Bissets, endurtók la-varðurinn
alla söguna nm andasýn'in’a, og hlustaði spæjartnn
með gaumgæfui á hana. Athuganir o-g spurniugar,
sein hattn kom með öðru hvoru, báru vott um skarp-
an skilning, svo lávarðurinn íékk annað álit á hon-
um en í fyrstu. _ 1
“Ég verð að álítasit sem gestur yðar, lávarður
rninn, alveg eins og herra Tempest”, sagði Bisset.
Hve niargir af befmilisfólki yöar vita um sitöðu
tnína ?”
“Syivia Monk, Gilbert Monk, herra Tempest og
ég”, vár svaiiö. “Ég kvaðst eig.a von á giestá, án
þess aS tilgreina nafn hans”.
“Mór hef 5i verið kærast, aö systkinin heföu ekki
vitaS utn stöðu mína”, sagði spæjarinn. “Flestax
heKSarmeyjar hafa einhverja þernu, sem veit allmikiö
um leyndarmál þeirra, en slikar þernur eru sjaldnast
.areiðanlegar. Ef ’ Sylvia Monk befir þernu, og segir
henni hver ég er, má búast við hún segi vind sínum
eða vinkonu frá því, og seinast vita allir í höllinni,
hver ég er ’.
“Kkki þurfið þtr að óttast það. þerna Sylviu
Monk er eius illa liftin og nokkur getur verið”.
“Hvier ástæða.er til þess, ef ég má spyrja ?”
“þtrnun htnnar er gömul mdversk ker.ing, sem
var fosrr r hennar og hefir fylgt henui síðan hún var
barn. þ'aft cr engin hætta á því, að hiin ljósti upp
leyndarmalum Sylviu, hún umgengst aldrei aðra en
hjiiia”.
“Ég hefftc gaman a.f að sjá kerlinguna, svona af
tilviljun, msrta henni í ganginum eða öndinni. Bins
og eg sagíi, hcfi ég verið fyrstu tíu ár ævi 'm.innar á
Indlandi, og sdftan í fimm ár, sem fullorðinn maður.
Ég þekki Indvcija og hefi kynt mér aðalseigin þeirra.
En — svo ég komi aftur aö efninu — þér geriö mjá-
ske svo vel, aS sýna mér þá staði, þar sem svipurinn
helir sést, svona við tækifæri”.
Lávarðurinn játaði því og spurði Tempest hvort
hann vildi líka vera mieS.
“ Ef þér leyfift þaS”, svaraðd hann. “Ég er hrif-
inn af' {nessu lcyndarmáli, og þá ekki síður á lausn
þess. þér Ivalift nú kynt mér það, og því vil ég taka
þátt í ráöningu þess. það hefir mieiri áhrif á mig
en þér lialdiS”.
Bisset leit snöggvast á herra Tempest, og þóttist
sjá á svip har.s meir en vienjulogan áhuga fyrir binni
ókunnu, framliðnu laiði Clynord, og þar sem það
beyröi uhdir stööu bans, að grenslast eítir leyndar-
armálutn, á'eit hann þetta atvik eftirtektavert.
"Já, k< mið þér mieð okkur, herra Tempest”,
sagði lávarðurinn og greip hendi vinar sins. “Ég ex
yftur þakklátur fvrir hluttekningu yðar í þessu mál-
efjii. Hérnc. hefi ég séð hana”.
Haun hafði fylgt gestum stnum yfir í saliun og
hljóðfærahcrJxTgið, og sýndi þeim nú, hvax hann