Heimskringla - 31.10.1907, Blaðsíða 3

HEIBSICRINGLA
Winnipeg, 31. okt. 1907.
r
Spurningar o<; Svör.
Stefnuskrá Socialista
Háttvirti ritstj. Heimskringlu!
]>að vœr'i íiróðleg’t og gagnlegt,
að þitt heiðraða hlað Heims-
Heimskringla fly.tti lesendum sín-
um svar upp á spurningar, er eít-
iríylgjandi grein inniheldur.
Mig minnir, að Heimskringla
hafi flut't lesendum sínmn ritgerðir
um óheilnæmj og skaðsemi, er
íyndist hjá ýmstim kjötsölum í
vörn þeirri, bæði í Bandaríkjun-
um og Canada, og það sé haít
stierkt eít'irl'it mieð því, að slíkt sé
fyrirbygt.
l5g Ijefi nýlega séð hér i Selkirks
kjötmarkaði haus af rtautgrip
með kynjast'óruin æxlum, sullum
og meinsemdum, svó hausbeánin
voru orðin skeind. fir það ósak-
næmt, að selja kjötið af þessh'átt-
ar gripum til almennings, sem hieil
naeina og góða vöril ? Er ekki vel
líklegt, að víðar í gripsskxokkn-
um kunni að viera meinsemdir, er
séu banvænar til átu, þó þær sjá-
ist ekki, eða þær bráðdrepi þann
er nieytir þess ? Kr ckki verzlun á
slíkri vöru hegniingarverð, og eru
þeir ekki allir jafn.sekir — slátrar-
ar og keyrsluinienn, sem kjötsalinn
sjálfur ?
íýg hefi talað um það við ýmsa,
•að það ætti ekki að þegja og
hdma yfir slíkt fyrirkomulag, þeg-
ar maður gæti sýnt og sannað ó-
ljoilnæmi í vörunni. Sumir hafa
sagt, aö þaö Vœri boinn slot'ti-
rekuskapur, uð skifta sér aí siíku,
þó maður sæi meiulæta-haus á
markaði. Aí.tur hafa ýmsir sagt'
sem svo : það væri bein skylda
hvers manns, að opimbera slíka ó-
hæfu.
Hvað er sannleikur og rétt í
þessu ? Hvort er það lögreglan
©ða læknasté'ttin, er ætti að að-
vara um það, sem áli'tið er skað-
samiegit og banvænt fyrir Leilsu
og jafnvel líf mannfélagsin'S á nú-
verandi eða ókominni tiö ?
W. Selkirk,25- okt. '07.
CV Toríason
’ *---------
SVAR. — það mætiti reyiia, að
kæra ]>etta fyrir lögreglustjórn-
tnni og bæjarst'jðrninii'i samtímis á
hindii. Sömuleiðis ætti að tilkynna
það heilbrigðismeínd fylkisins. En
aðalfega er það bæjarstjórnarinriar
í Selkirk, að hafa eftirlit með kjöt
sölum þar í bænum. Sé þar nú
engiaiU' miaður, sem hiefir það
skyldustarf, að Hta eiftiir, aö ó-
skemd matvæli scu seld bæjarbú-
mn, þá ætti aö fara þess á leit,
að bærinn setti slíkan mann. Ann-
ars hefir Hieimskringla enga trú á
því, að hæjarstjórnin í Selkirk
mundi gefa neinn gaum að um-
kvörtununi. þeim, sem hr. Torfa-
son talar um, og væri því rétt að
teita til heilbrigðisn'efndar fylkisins
og fá hanu til að senda njó.siiara
til Selkirk til þess að komast fyr-
ir uln, hvort staðhæfmg hr. Torfa-
sonax hefir við góð rök að styðj-
ast. Ritstj.
BÖNDI NOKKUR, IIan« B. að
nafni, var einti sinni að hæla sér af
því við annan bónda, sein N. hét,
að haun væri i aett við konunginn.
“því trúi ég ekki”, sagði N.
“Hversvegna ekki ? jú, ég heiti
Hans B., eni koitimgurimi hejtir
Hans Hátign”.
“ö, það «ru ekki þeir Hansar,
sem þú ert í ætit við, það eru
Hamsarnir, sem talað er um i tí-
unda boðorðinu : Hans uxi og
Hans asni”.
Bnezkir Sósialistar hafa nýlega
gefið út bækling, þar sem þeir
skýra stefnu sína og fyrirætlanir.
þeir heimta, að þau nýmæli séu
taíarlaust tiekin upp á dagskrá
þjóðariuniar og fcidd í lög. Meðal
þieirra nýmæla eru þessi :
1. Afnám konuniga og kcásara.
2. Neitun á viðurkenningu á þjóð-
skuldum.
3. Afnám allra óbeánna skatta.
4. Álagning skatta á allar inn-
tiektir og erfðafé, sem er yfir
1500 dollara.
5. Ökeypis umsjón allra, sem á
skóia ganga innan 16 ára ald-
urs.
6. þjóðeign allra matvæla og
kola.
7. þjóðcign allra samsteypu fé-
laga (trusts). —
8. StofnuD ríkis veðlánsstofnaua
(“pawn shops").
9. Stofnun rikiis greiðasöluhúsa.
10. þjóðeign vfnverzlunar og aim-
ara áfengra drykkja.
11. Ókeypis ríkis-ábyxgð gegn sjúk-
dóm’um og meiðslum.
12. Afti'ám hervalds (fastahers).
13. Afn'ám herréittar.
þessi bækl'ingur er að því leyti
markverður, að hann flytur vfir-
skynslausar bugsjónir Sósíalisita
og siegir hispurslaust, hvcrjar séu
skoðanir þeirra og hverju þeir
vilji kom-a í fTamkvæmd. Meðal
antiars játa þeir :
1. Að stiefnan sé að koma á öfl-
ugti kappi nieðal allra fiokka -
landinu, þar tiil verkairnenn séu
búnir að ná algerðum yifirráð-
um á öllum framleiöslu upp-
sprettum landsins og st'jóm-
málum þess.
2. þeir mótmada einokunar liug-
myndinui og segja, að þegar
iðnaðar og framleiðfilu stofn-
anir séu búnar að ttálgast það
stig að fara að hafa innbyrðis
samtök, þá sé mál að ríkið
slái ei.gn sinni á allar eigur
þeirra.
3. þieir viðurkenna sig audvíga
allri föðurlands eða ættjarðar-
ást, tolja alt sHkt belberan
hugarburð. þiess vegna vilja
þeir verða <uf íniað alt hervald,
sem ]>eir telja að eins verkfæri
í höndum vissra manna til að
kúga alþýðuna.
4. Sósíalistar vona að fó því til
leiðar koniiö, að skólaganga
allra barna til 16 ára aldurs
vierði lögskipuð og að ríkið
sjái uin þau að öllu leyti fram
að þeim aldri, — taki við þeim
við fæðinguna og sjád þeim fyr
ir fæði, klæðnaði og mentnn
þar tiil þau eru fullra 16 ára
aö aldri, — svo að foreldramiir
hafi um ekkert anuað að
hngsa, en að sjá um, að engin
þtirð sé á börnum til uppeldis.
Hið svonefuda Febian félag hefir
söt»u stiefmi og Sósiulistar í þessu
efni, og gerir út fjölda ræðumanua
sem nú ferðast um alt Bretland
að prédáka þessar kenningar með
lieiru.
Samskot til Heilsulifelisins
Brandon, 7. okt. 1907.
Hr. H. S. Bardal, Winnipeg. —
Hér með sendi ég yður “P. O.
Money Order” lyrir S32.25. það
sam er framyiir á gjafalistanum
fcr í kostttað. þetta fé fcr til
Berklaveikrahælisins í Reykjavík,
og bi'ð ég yður að kcmiu þcí á
framfœri við fyrsta tækifæri. þess-
mn poninguni hefir saf'ivað konan
tnín í hlU'ttokningarskyni viö báig-
stadda á Íslandi.
Vinsamlegast,
A. Fjg'ilsson.
Ilér með votta ég að hafa veitt
móttöku $32.25 frá hr. H. S. Bar-
dal, Winnipeg, safnað af Mrs. S.
A. Egilsson, Brandon, Man. Gjafa-
listinn sýnir upphæðina $32.75, en
iraimjanri'tað brétf sýuir, að 50C
baiia geingið í kostnað. — Mrs. Eg-
ilsson á sannarlega þakkir skvldar
fyrir dugnaðinn, sérstaklega ]>egar
þiess er gætt, að í Brandon eru ís-
leu'd'ingar fremur fámennir.
Winnipeg, 29. okt. 1907.
Aðalsteinn Kristjánsson.
I/isti yfir n<)£n gefetida til Heilsu-
hælisins í Reykjavík, — safnað af
Mrs. S. A. Kgilsson í Brandon,
Man. —: Mrs. G. C. Newburn,
Ttidian Head, $5 ; Mrs. Th. Thor-
steinsson, Bereslord, og Th. Thor-
siteinsson, Beresford, $2 hvort ;
Asgeir Tlfbrsteinsson, Mrs. O. Bui-
ley, Thorleiíur Thorvaldson, Mri.
Hclga Saxton, S. Bjarnason, Mrs.
F. Ásmtindsson, Mrs. Siguvhjörg
Egilsson, ’Guðjón Guðbrandsson,
Mrs. S. A. BgiUsson, Miss Christ-
'ine Thorsteins (Beresíord), John
Johnson og Mrs. Kristin Goucher,
$T hvert ; Miss Margnéit Thorvald-
son, Mrs. G. Johnson, Helgi Stef-
ánsson, O. B. Olson, Miss Vilhorg
Arnasoii, I). Anderson, Ragnar
Smith, H. Halldórsson, Nikulás
Halldórssott, Mrs. Elizatetli Smith
Mrs. Halldóra Smitli, Mrs. Guð-
ríður Sigurðsson, Mrs. Pálína
Sveinsson, Ilalldór Gíslason, Miss
Margrét Egilsson og Mrs. Rósa
ölson, 50C hvert ; Mrs. Hólmfriðnr
Goodiuann, 750; Jóhann Anderson,
Öskar Gmnii'laugsson, Stofián Gunn
laugsson, Björn Jónsson, Miss
Clara Andierson, Mrs. Gróa And
erson, Mrs. Guðbjörg Zoega, Th.
Zoega, Egá'll Zoega, Miss Björg
Zoega, óli ölson og Miss Rhutia
Arttason, 250 hveet. Samtals
$32.75-
I>et?Hr mycdir yöar eru stiwkkaöar eða setfcftr
i ramniH hjá
Wiiinipeg ricturo Frame Factory
há verönr þaö vel gert. Myndin er stækknö og sett í
umgjörö fyrir aöeius $5.00. Náiö I þetfca : — 1(K> málm-
œyndir f ramma A ‘iOc hver. Kaopiö «ina í dag.
I'lione 8789. 595 Sjotre Dame Ave

Kjörkaup
TILBÚIÐ og GALVAN-
ISERAÐ f W’PFG: Sér-
staklega sterkar fótur 1] þuuil.
í þvermál............^Oc
Sterkar kolafötur ... .5í5c
Núrner 9 þvotta-“boilers”
fyrir ........Sl.50
Þæ.gilegir þvottaþunkunar-
standar, úður$2.25, nú $1-5Í5
Rúðugler í stormgluggana
yðar hefi ég; allar stærðir.
W. JOhnson,
.Tarnvöiujsali
681 SARGENT AVENDE.
I’ÉKK FYRSTU VERÐUAUN Á
ST. LOUIS SÝNINGUNNI
Cor. Fort Street & Portage Ayenue.
Kennir Bókhald, Vélritun, Símritun,
Býr undir StjórnÞiónustu o. ti. Kveld
og dac kensla Sérstök tilsogn veitt
einstaklega. Starfshöt;un&r skrá fri.
TELEFÓN 45
The Bon Ton
KAKERS & CONFECTIONERS
Cor. Hherbrooke & Sargeut Avenne.
Verzlar meö allskonar brauÖ og pæ, ald-
ini, viudla ogtóbak. Mjólk og rjómn.
Lunch Couutor. Allskonar ‘Candies.’
Reykpipur af ölium sortum. Tel. 6IÍ98.
A. 8. BAKIIAþ
Selur llkkistar og annast tim útfan'r.
Allur útbúnaÖur sá bezti. Enfroinur
selur hann aliskouar miumsvaröa og
legsteina.
121 Neua Sfc. Phone 80*1
Hlomiiiioii Hank
NOTRE DAME Ave. RRANCH Cor. Neo» St.
Vér seljum peningaávfsanir borR-
anlegar á íslaudi og öðruru )önd.
Allskonar bankastörf af hendi leyst
SPARISJÓDS-DEILDIN
tekur $1.00 iuulag og yfir og gefur h»ztu
gildHDdi vexti. sem leggjast vio mu-
stmOuféð 4 siuuum A4n.H0.
30. sept. 31. desetnbr
og 31. m a rch.
MARYLAND STABLES
Hestar til leign. Círipir teknir til fóöurs.
Ef þú þarfnast einhveirar keyrslu. þa inun-
iöaövérgefum sérstakan gaum aö “BA(T-
UAGE og EXPRESS*" keyrslu. Telefóu 5207.
U. HfKeas, eigaudi
707 Maryland St., audspænis Wellington.
MARKET H0TEL
14ti PRINCESS ST.
P. O’CONNELL. tílgandl, WINMIPEQ
Beztu tegundir af vinföuKum og vind
um, aðhlyntnng góð húsið endurhætt
Wiuuipeg Selkirk S Lake \Y‘peg Ry.
LESTAGANQLR:—
Fer fráielkirk — kl. 7:45 og 112 45 f. h.,
og 4:15 e. h. Kemur til W’peg — kl. 8:50
f. h. og 12:50 og 5:20 e. h. Fer f rá W’peg
— k). 9:15 f. h. og 1:80 og 5:45 e. h. K«m*
ur ti) Selkirk - kl. 10:20 f. hM 2:35 og
&50 eftir hádegi.
Vftrurteknar meö vftgnuuum aöeins
á mánudftgum og fftstudögum.

FRÆÐIST 1J M V E R Ð
IVIITT Á ALLSKONAR
Innanhúss
Smíði
LINNIG
“ SHOW CASES ” OG
“ FIXTURES r‘
smfðuð eftir fyrirsögu yðar og sérstökum þörfum. Gleymið
ekki, að það borgar sig að panta strax 6ti-hnrðirog úti-glugga
T.L.
Heitir sá vindill sem allir "eykje. “Hversvegnat”,
aí því hann er þaO besta sem menn geta reykt.
íslendingarI muniö eftir aft biöja um
(IMON MADE)
Western Cigar IVtory
Thomae Lee, eigandi Winnnipes
Woodbine Hotel
Stærsta Billiard HaU 1 Norövefiturlandlnn
Tln Pool-borö,—Alskonar vln og vindlar.
Lennnn A Hebb,
Elgendur.
Giftingaleyfisbrjef
selur Kr. Ásg. Benediktsson,
477 Beverley St. Winnipef?.
Depariment of Agriculture and Immigraiion.
MANIT0BA
Land möguleikanna fyrir liændur og handverkstnenn, verka
menn. Auðnubðl landleitenda, þar sem kornrækt, griparækt,
smjör og ostagerð gera menn fljótlega auðuga.
-A.DRIXD 1906
1. il,141,537 ekrur gáfu til,250,41ii bushels hveitis. Að jafnaði
ytír 19 bushel af ekrunni.
2. Bændur lögðu yfir $l,ölö,085 í nýjar byggingar 1 Manitoba.
ii. í Winnipeg-borg var $13,000,000 varið til nyrra bygginga.
4. Bönaðarskóli var bygður i Manitoba.
5. Land hækkaði í verði alstaðar í fylkinu. Það er nú frá $6 til
$50 hver ekra.
fi. í Manitoba eru 45.000 framfara bændur.
7. í Manitoba eru enþá 20 millfón ekrur af byegilegu óteknn
ábúðarlaudi, sem er f vali fyrir innflytjendnr.
TIL 3ST TA.HNT L. Æi^AINr U'NTIUIVL^c
komandi til Vestur-Iandsins: — Þið ættuð að stansa 1 Winniþeg
og fá fullar upplýsingar um heimilisréttarlönd, og einnitr mn
önnur lönd sem til sölu eru hjá fylkisstjórninni, járnbrautafélög.
um og landfélögum.
Stjórnarformaður og Akuryrkjuniala Ráðgjatí,
Skrifiö eftir upplýsingum til
Joxepli Bni'ltr .!»••». Hartney
617 MAIN Sf., WINNIPEG. 71 YORK ST . TORÖNTO.
AÐALHKIÐUR
“Með þolinmæði, trú og
vinna þig, Lord Caren”.
Gat hún þaö ?
Svar upp á þessa spurningu
hér fcr 4 eftir.
von skal ég með timanum
23
SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
ADAI.HEIÐUR
29
er frásógn sú, svm
V. KAPlTULI.
það leit hclzt liit íyrir, að málþráðarskey.ti hieíði
wrið sent iim þaið, að ungu hjónin væru á teið'iuni
til Brookland. Á hvierri járnbrau'tarstöð, þar se*n
nokkur viðsbaða var, þyrptist fólkið saman til að
sjá þau I.ord Caren og komi hanis. það sagði sín á
mill'i, að þau væru enti sér í vagnkk-fa'. Lávarðurinn
hafði sagt, að hann vildi 'nelzt vera út af tyrir sig,
og enginn L’iidraðÍRt yfir því, heldur þótti inönmira
kyiiilqg't, hve tnikið af blöðum og bókum hann haiði
nreð sér. Menn álitu, að hann gæti ekki varið tím-
aiium bcttir en tala við konu sína/ En Lord Caren
hafði nú aðra skoðun. Hann helði viljað giefa mikið
G1 að ]wirfa ekki að íara þessa terð, en hann hafði nú
cjnu siuni lofað því, og þaS loforð varð Lann aðieíira.
þaö voru margnr, sem öfunduðu þessa fogiru,
skrautiklæddu konu, jx-gar hún sté upp í vagninn,
mieð marga þjóna í kring um sig, sem hlýddu hverri
fccndiingu fri lier.ni, og eiiga einn aí' ríkustu og íalleg-
ustu lávörðuiu Englattds fyrir eiiginmann. Enginn
hifði getað trúað því, að hjart;i þéssarar konu liði
sárar kvalir.
þjónustnstúlka Lady Canen, Jane Hinton, og
þjónn lavarðarins, Robert Darbam, voru í sama
vagni aftar í lestinni. þau töluðu ekki orða samau.
Jane sat í djúpum hugsunum. Hún var reynd og
igreind. llún hafði veriö í þjónustu hjá Isabel Rock-
inghain áður eu hún gifti sig, og lutn vissi, að vana-
lega eru brúður glaðar og hamingjusatnar. Af
hvcrju haifði húsmóðir hennar vakað nóbt cftir nótt J
og grátið eitts og hjarta liennar ætlaði að springa,
og á morgnatva varla getað klætt sdg ? Hún sá líka, 1
að húsmóður hettnar var engin ást sýnd, engin smá,
fijot'lega skrifuð bréf voru send henni, sem Lady Isa-
bel hafði svo oft fcngið Tnicðan hún var trúlofu'ð.
Kveldið fyrir brúðkarvpið haíði hún setið á hierbergi
sínu og verið að læga til 'brúðarkjóldnn, og þá Laifði
hún svo gre.miega hieyrt grát. Ojg brúðkaupsmorg-
uniun hafði brúðurin verið svo veikluleg, að það var
kafiað á Lady Caren, og Jane hafði hevrt Miss Carl-
ton siegja. “Mmir kraítar cru að þrotum komnir.
Hvað á ég að gera?”
það var |css vegtva engin undur, þó stúlkan sæi,
að ckki var alt með lieldu. Hún sá, að húsmóðir
hennar lagði mtii en lítið i sölurnar, og hún sá líka,
að I.ovd Cartli léit sér alls ckki attt um konu sina.
Ilenni fanst þvi ráðleigast, bæði vegna sjálftar sín og
húsbæud.i sinna. að skifta sér sem niinst af Mr. Dar-
ham þjóni lrvarðarins.
Mr. Davliam hafði líka mar.gt að hugsa um.
Hann h'afði heyrl sögunia um Juarmtu greifíuinnu. En
þó hann væri vel gneindur, gait hann ekki skilið, af
hverju Lord Caren skyldi fara að giRast Miss Carl-
ton, úr því hann ekki elskaðd hatta. þvi þ,aft f.ir.st
hoimm hægt afi sjá, að hontim þætti alls ekkcrt vænt
um liatia. þau höéðu ferðast margar milur, án þcss
að tal.i saman. Loks sagjði Jaae : “Ég vona, að okk-
ur líði vcl á Btookland”. Og Darham óskaði þcss
sama, “þó cr ég í eia um það,” mælti hann.. “Kf
éy væri lávatður, skyldi ég aldned gifta mig”. Og
Jane fanst þaft alveg rétt. Svo var samtalið þar
með búið.
t vagninum þar sem nýgiftn lijómn voru, var
heldiir ekki mein gleði eða skemitun á ferðnm. ]xtgar
kstin stóð viP, horfði fólk með undrun og aðdáun á
hið fagra, föla andlit, scm leit út um gluggann á
vagninum. þau höíðu enn ekki balað eitt orð sam-
an. þegar lestin var að fara af stað, hafði hann
spurt hana nm, hvaða bók hún væri að lesa. Hún
leit fratnan í hann og aiugnn flutu i tárum, en hann
anniifttivort sá 'það ckki e'ða vildi ekki sjá það. Hann
Ieit strax uiuian
“Ég les ‘Cornhiir, sögn eftir Mtrs. Gaskill".
“Hvað er það?” spurðd hann.
”fTm konur os stúlkur”, sagði hún, en sá sarnt
eftir að l.afa sagt þaið.
“Konur og stúlkur! Er það skemt.ilegt ?’’ Og
hann rétti hcnni bókina eft.ir að hafa skoríð út ur
fvrir hana. Nú varð löng þögn. Svo mælti lá-
varðurinti alt i einu : “Viltu haia gluggann- aftur?”
En hún ne.iiaði því. “Mér þvkir graslyktin af jörð-
tinni svo góð”, mælti hún. i Hún horfði út um glugg-
ann á skógama og engin, sem sýndust fljúga framhjá.
Vesalings Aðalheiður! Að aldri til var hún næst-
uni barn. Vtl ga>t verið, að hún hefði einhverntíma
hugsað nnt l.rúðkaupsferðina með’ ma-nni, sem elskaðd
hatta og' tilbæði. Hún hefir að líkindum hwgsa'ð um,
hve glö'ð og ánægð hún tnvndi þá verða. En, nú.
Nú vor hún í raun og veiru að fcrðast þessa ferft. En
hvcrsu ólíkt var það eikki því, sem hana hafði í sin-
um ibarnsk'gu draumum, dreymt um ? þegar hún
leit á hið alvarkiga, harða en fa,gra andlit manns
síns, stundi hún við.
Hatin leit snöggt á hana. "þú ert víst þreytt”.
inælti hann, “það er svo hcitt í dag”. Oa hin ólán-
saina kona gladdist af þessum fáu orðum.
“Er cnnþá langt til Brookland ? Hvað oft, sem
30
SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
ég ier þessa leið, man ég ekkj nöfnin á járrpbrauta-
stöðvuni.m".
I.áV’arðiirinn leit á unið sitt. “Við eigum eftir
klukkutiina ferð og vetgurhm frá L-ynne Riegis til
Brooklands, sem við kieyru-m, er ekki langur”.
Nu varð aftui' þögn. Hún las efta lét sem hún
væri aft k-sa, svo lagði hún bókina frá sér og horfði
út uui glug-gann. Henni þótti gatnan að horfa á
alt, sem syndist henidast framhjá, — gamlar kirkjur,
falleg simáþorp, ár, skóga og græu engd. Hvað
hciinurinn sýndist fagur! Fuglarnir á trjánum,
blómin í sólskinlinu, alt sýndist vcra svo rólegt og, á-
nægjuleg't. þa6 var sem hjarta hcnnar þyrsti eftir
gleft: og ánægjv og gerði uppreist nióti sorg henuar.
Aftur stundi hún þungan, en lávarðurinn vdrtist nú
ekkerv taka e-Rir því.
Rétt á ef(ir sbansaði lestin hjá I.ynnc Regis. ]>ar
vissi hvert niannsbarn, aö Caren lávarður var íncð
konu sina á lcift til Brooklands. Skrautlegur vagn
■beið cRir þcim, og þjónninn sagði húsbónda sinunv,
a.ð mikill undirb'únáiigur væri gexður til að taka á
móti honum. “Fánar eru hofnir á stöng allstaðar
og stráð bii'mura um ait", mœlti hanu ennfnemur.
“það var óni.igulegt, að fá það oían af því”. Há-
varðurimn lafði nefnilega óskað eftir, aft engin vift-
híifn a-tti sér staö, þegar hann kæmi til Brookland.
liaun ledt mjög crgilc-ga út. “Kn ég var t-úinn a«
-----" lcngra komst hann ekki, því honum varð libið
á kotiu siiva, og hann las í angum hen'tiar óánægju og
sorg. “Nú, jæja, við vcrðum þá i staðinn að þókn-
ast þcim", sagði hann svo. “Keyrðu hægt”.
Hanu haffti samt ekki búist vift öllum þcim fólks-
fjölda, er kotn á tmóti honum og bauft þau velkomin
meö song og hljóðíænaslætti. Og þótt hann af
fremsta megni reymdi að herða hjarta sitt fyrir öllu,