Heimskringla - 24.12.1907, Blaðsíða 4

Winnipeg, 24. des. 1907.
flEIHSKRlNGLA
Gleðileg jól.
?ér óskum yður öllum
í einu — viðskifta-
vinum og öðrum —
GLEÐILEGRA JuLA
og HAGSÆL8 NÝ
ÁRS.
M7 I>ér vitiÖ aö vér selj-
J | nm ágæta Skanta og
Skauta-skó. Hufrsiö
yöur, hvað ánægt það
unga fólk yröi meö
jóla- eða nýárs-gjöfina,
sem fengi par af nýj-
um skautum frá oss.
WEST END BICYCLE SHOP
477 Portage Ave.
Jón Thorsteinsson, cigandi.
WINNIPEG
GLEÐILEG JÓL!
Af vang’á var þess ekká getið í
síðasta blaði, að þeir hr. Staphan
Johnson, fyrrutn fata og klæða
dúkasald á Ross. Ave. og Dr. Ó.
Björnsson lögðu a< stað héðan þ
17. þ.m. í þriggja mánaða Kyrra-
hafséerð, Dr. Björnsson aðalliega í
kynndsför til ættingja og vána þar
viestra, en Johnson sér til teiilsu-
bótar. Ferðkini var heitáð um
British Columbda fylki, Washing-
ton, Oregon og Caliíornia ríkdu.
Aðal ráÖsmaður Bell Teliefón fié-
lagsins í Canada hiefir verið hér í
borginni um nokkra undanfarna
daga. 1 almiæli er, að hann sé fús
til að semja við Roblm stjórnina
mn sölu á öHu tafþráðakieríi fé-
lagsins í Manitoba, seun hann imet-
ur 4 milíónir dollara.
Sérfcga snuekktegan Cakndar
hefir kjötsali C. G. JOHNSON
gefið út á þessu ár'i. það er ung
stúlka á vedðum með byssu sína
og tvo sporhunda. Mánaða og
dagatal er vindir myndinni, og er
þetta hin þarfasta eign hverjum
húsráðanda. — þetta alt er gefið
þeíni', sem katipa og “betala" . fyr-
ír kjötdð hjá C. G. Johnson, að
538 Ellice Av-e. Telefón 2631.
Galicíu-miennirnir bér í Wdnnipeg,
sem yngstir eru allra vesturfara
hér í landi, vinna erfiðustu vinn-
una, sem mállatisum nýkoimendum
stendur til boða, og fá fyrir hana
tdltölulega litla borgun, — virðast
samt hafa rroeiri peningaráð tun
þessar munddr, hieldur en ýmsir
þeár, sem betri lítskjörum edga að
fagna. þeitta fólk befir nú um und-
anfarna daga verið að senda pen-
ingjagjafir hedwt tíl ættingja og
vina í Galicíu. Nokkuð af þessu er
sent með póstbúss ávísunum, og
•indkið einnig með bankaávísttnum.
Einn dag í sl.viku sendi fólk þatta
yfir 6 þúsund dollara, og annan
dag í sömu viku yfir 4 þúsund
dollara, — að 'eáns í póstávísun-
um. þess utan eru stórar upphæð-
ir sendar daglega gegnutn “Ex-
press’’ íélögin og bankana.
Söngílokkur Tjaldbúðarinnar aug
lýsir í þessu blaði ágæbt 14-
stykkja samsöngs pró-
gram, sem fer fratn í Tjaldbúðmni
þann 30. þ.m. það mælir með -cr
sjálft. þieir, sem á liðnum áruin
♦♦
♦♦
Isl. 5AMS0NGUR
--verður haldinn f-
♦♦
♦ ♦

U
Mánudaginn 30 desember, 1907
PROGRAMME:
1. Stíg heilum fæti á helgan völl,..........Bergreen
Söngflokkurinn.
2. flleypið skrfði á skeið....................Lmdblad
Söngflokkurinn.
3. Ffólfn Sóló.......................................
Miss Olga Simonson.
4. Lofgjörð .........................Sigf.Einarsson
Söngflokku rinn.
5. Piano Duet — Preciosa Overture —.............Weber
Misses L. Halldorson oq S. Baldwinson.
6. Vetrar-nótt.............................Vetterling
Sö ngflokku r inn.
7. Vorkvöld......................................Abt.
Söngflokkurinn.
8. Fíólfn Sóló.......................................
Miss Clara Oddson
9. Heyri ég belja fossins fall..............Lindblad.
Söngflokkurinn
10. Piano Solo—Invitation to the Dance—....... Weber.
Miss Herdís Einarson.
11. Sjá þann hinn mikla flokk...................Orieg.
Söni/flokkurinn.
12. Eilífðarblómið............................ Kuhlau
Sönrflokku rinn.
12. Fíólfn Sóló.......................................
Mias Olga Simonton.
14. Hnfgur heldimm nótt á moldu................Kunzen.
Söngflokkunnn,
Irmgangur 35C Byrjar kl. 8 e.h.
liafa sótt samsöngs samkomtir
þessa flokks, munu vita, að betri
skemtanir bjóðast tkki mieðal
landa vorra hér í bænum. Kirkjan
ætti að verða íull við þetrta tækí-
færi.
Ifitrra Svednn Simonarson, ILen-
sel, N. D., biður þess getiö, að i
ensku vísunni “Sweet Cousdn” í
bæklingntim “Huga-Rósdr”, sem
hann befir nýfcga látið prenta, sé
sú meinfcga villa, að orðið “affiec-
tion” hafi þar prcntast d stað orðs
ins “afflictdon”, sem átti að vera i
vísunni og var t handritinu. þotta
biður hann fcsendur Ijóðanna að
athuga.
Fjögur þúsund pakk-ar af jóla-
gjöftmt' bárust með póstii t‘il Wiimi-
peg frá Englandi á föstudaginn
ar, til ýmsra hér í bænum. Póst-
flutningar ertt svo mfklir tun þess-
ar mundir, að aldrei fyr hefir jafn-
ntikið að þoim kveðið hér í borg.
Gjöfutn á jólatréð i Únítara-
kirkjunni veröur veitt mótitaka í
kirkjunni allan aðfangadaginn. —
Viðvíbjandi Jólabökam, sjá ang!. hr,
E. L-ixdal’s á 3. bls.—efst á 6 dálk.
H eiðruðu landar!
Fyrir tilmæli ýtnsra kunningja
miinna hefi ég ráðist í, að láta
prenta mdkinn part af Ijóðmælum
mínum. Bókin kemur út mnan
fárra daga. Hún er innsatmruð í
skrautká.pu, 128 hls. i 8 bíaða
brotii. Winnipeg búar geta fetigið
nokkur eintök hjá mír til að fcsa
nm jólin.
Verð og útsölumenn ofannefndr-
ar bókar verður auglýst í báðum
viestur-dslcnzku vikwblöðunum í
næstu viku.
MAGNÚS MARKÚSSON.
Fundarboð
Hlutbafa ársfundur í prenttélagi
Hietimjskringþt verður haldinn á
skrifstofu blaðsins fimtudagskveld-
ið þann 9. janúar 1908, kl. 8.
Skýrslur' síðasta á.rs lagðar
fram og stjórnarniefnd kosiin fyrir
næsta ár.
Winipeg, 12. des. 1907.
B. L. Baldwinson,
ráðsmaður.
Liesið augl}''-singu berra SKÚLA
HANSSONS, beggja nvegin við
nafn þessa blaðs. þar finnast tvo
góð tækifæri til að græða.
Yeitið athygli
20 ára afmælishátíð
stúkunnar HEKLU, nr. 33, I.O.
G.T., i Good Templara húsinu,
horni McGee oa Sargent stræta, á
föstudagskveldið kemur þann 27
þ.tni. þessar skemitanir verða þar ,á
boðstólum :
9-
10.
H.
12.
13.
14-
15.
16.
17-
18.
19. -
20.
21.
22.
Piano sóló—Miss Solveig John
son.
Minni Heklu—B. M. Long.
“Norður við hedmsskaut”
söngflokkurinn.
Ræða—Séra Jón Bjarnason.
Fíólín sóló—Mdss Clara Odd
son.
Mimni stúknanna Skuld og Is
land—Kristján Stefánsson.
Radd-sóló—Gísli Jónsson.
Minni fslands—Bjarni Magnús
son.
“Ó, fögur er vor fósturjörð”
—Söngflokkurinn.
“þú bláfjalla geimur”—Allir.
Ræða—Skapti B. Brynjólfsson.
Sóló—Óskar Sæmundsson.
Upplestur—Magnús Magnússon
Duet—A. Sæmttndsson og S
Sæmundsson.
Ávarp—Frá stúkunni Skuld.
Ávarp—Frá stúkunni fsland.
“Heklu dætur”—Söngflokkur-
inn.
UppLestur—Miss Ingiríður John
son.
“Fáséð fyrirtak”—Ónefndur.
“Nedst ”—E. J. Árnason.
Corniet sóló—Carl Anderson.
“Eldgamla fsafold”—Allir.
Á •eítir þessu góðgætd verður
sesi't að kaffidrykkju í kjallaranum,
svo enginn fari svangur heim til
sín. þar verður einnig dynjandi
“Phonograph” Music, svo engum
þurfi að leiðast.
Aðgangur að þessari hátiðlegu
skemtisamkomti er einttngis 25C
íyrir fullorðna og 15C íyrir börn
það eru fáheyrð kost-akjör.
Komið og njó'tið einusinnL veru-
fcga 'góðrar skemtunar — hinnar
síðustu á árinu. — Svona tæki-
færi bjóðast ekki daglega.
Athöfnin byrjar á mínútunni kl.
hálf áitta (7.30).
Jóhannes Sveinsson, 6J7
Sargent Ave., hefir nú 1 búð
sinni fjarskan allan af falleg-
um og viðeigandi Jólavam-
ipgi. Verðið er mjög svo
sanngjarnt. Hann hefir hin-
ar laglegustu Jölagjafir fyrir
börn og fullorðna. Lítið inn
til Sveinsson’s. G1 e y m i ð
ekki telefón númerinu — 6920.
The West End
Refreshment Parlor
J. Sveinssox Eioandi.
637 SARGENT AVENUE.
E
nginn Tóla
Réttur _
er í eins miklu afhaldd meðal ís-
lendinga oins og hangið sauðakjöt.
-Allir kappkosta, að hafa það sem
bezt, að liægt er að fá það. þess
vegna höfum við nú eins og að
undanförnu byrgt okkur upp með
mikið og gott hangikjöt fyrir þessi
komandi jól.
Ennfremur höíum við margar
tegundir af Aliifuglum, sem við
seljum með lægra vtrði, en áður
hefir þekst.
Allar aðrar vörur í kjötverzlun
okkar seljum við með sanngjöruu
verði.
Vér þökkum yður, kæru við-
skiftavinir, fyrir góð viðskiftd að
undanförnu og óskum eftdr við-
skiftum yðar framvegis.
Vdrðingarfylst,
Eggertson & Hinríckson,
Cor. Victor og Wellington Sts.
Telefón 3827.
t
♦♦♦♦♦♦♦•♦♦♦♦«♦♦♦♦♦♦♦
| FÓJLK. :
♦ Komið og tttliö við oss ef •
♦ þér hatið í hyagju að ♦
J kaupa hús. Vér höfum J
♦ þau hús sem þér óskið •
♦ eftir. tneð allra beztu skil ♦
J málum. Finniðoss við- J
♦ víkjandi peningaláni,
♦ eldsábyrgð og fleiru.
; TH. ODÐSOl & CO.
+ 55 Tribune Blk.
♦ Telofóu 231 2.
♦ Eftirmenn Oddson, Hansson
♦ and Vopni. j
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Peter Johnson,
PIANO KENNARI
Viö Winnipeg College of Music
Sandison Block
MainStreet W'innipeg
(^T'j-irVAy/MrcA'
FÉKK FYRSTU VERÐLAUN Á
ST. LOUIS SÝNINGUNNI
Cor. Fort Screet & Portage Avenue.
Kennir Bóbhald, Vélritun, Símritun,
Býr undir SrjórDþjónust.u o. tl Kveld
ok dav kensla Sérstök tdsögn veitt
einsjiaklegft. Starfshðgunar skrá f'í.
TELEFÓN 4 5
SÉKSTAKT TILBOÐ
Lista “Cabinet” myndir geröar á ljósum
eða dókkum grunn, fyrír $3.00 hvert dús.
Einnig stœk um vór myndir og ger-
um upp eftir gðmlum myndum-
Burgess & James
Myndastofa er að
c> «02 UaiuHt Winnipet;
Boyd’s Brauð
Ætti að vera á hverju einu
matarhorði. Heilsustyrkj-
andi og saðsemdar gæði þess,
gera það einn aðal matinn er
á borðinu á að vera við hverja
máltíð Reynið það í dag.
BakeryCor Spence&PortageAve
Phone 1030.
ARNI ANDERSQN
íslenzkur lögmaðr
í félagi með '
Hudson, Howell, Ormond & Marlatt
Barristers, Solicitors, etc.
Winnipeg, Man.
13-18 Merchants Bank Bldg. Phone 3621,3622
€. IKGAI hSO\
Gerir við úr, klukkur og alt gullstáss.
Ur klukkur hringir og allskonar gulí-
vara tilsölu. Alt verk fljótt og vel gert.
147 LS IKIll. HT
Fáeiuar dyr norður frá William Ave.
The Duff & Flett Co.
PLUMBERS, GAS AN0 STEAM
FITTERS
Alt verk vel vandað, og verðið réfct
773 Portage Ave. og 662 Notre Dame Ave.
Phone 4644 Winnipeg Phone3815
BILDFELL & PAULSON
Union Bank ðt.h Floor, No. 5!ÍO
solja hús og lóðir og annast þar aö lút-
andi störf; útvegar peningalán o. fl.
Tel.: 2685
BÖNNAll, HARTLEY I MANAHAN
Lögfræðmgar og Land-
skjaJa Semjarar
Suite 7, Nanlon Block, Winnipeg
♦
♦
♦•♦♦*•♦♦♦♦♦•♦*♦♦♦♦♦♦♦♦(
Hreint Hals og
hand Lin.
Sparið alt ómwk við línþvott
Vagnar vorir (teta komið við hjá
ydur OR tekið óhreina lín-tauið
oiz þyí verður skdað aftur til
yðar hreinu ou falleKU —svo, að
þér hatið ekkert um að kvarta.
Sftiintíjnrnt verð o»f verk fljótfc
af hendi leyst. Reynið oss.
♦ The IVorth-W st Laundry Co.
LIMITE D.
^ Cor Main & York st Phone 5178 ;
$$♦♦♦♦♦♦♦♦•♦♦♦♦♦♦♦♦♦•♦♦♦£
Vörumerki.
• BEZTA SVENSKA NEFTOBAK (»
Selt í heild- oft smásðlu í Svensku Nef-
tóbaksbúðinni, hornl Logan ob Kinti St.
og hjá H.S.Bárdal, 172 Nena St. Sent til
kawpei.da fyrir $1.25 pui.dið. Reyniðþað
CANAOA MlkUFF €0.. Winnip<-
AÐAIJIEIÐUR 103
Ölluiu þótti skierniLi'litígt, aÖ sttja í þeasu herbergi
og létu sig sjaldan vanta td morgunv.erðar. Aöal-
heiöur sat ávalt í hústnóðursætinu, og kafteinn Ran-
dolph rcyndi alt af að ná í sæti við hlið hentiar. Inn
i þetta herbergi var alt af farið m-eð pósáinn, og
lásu menn þar bréf srn, og höfðu svo nóg að tala
um á eftir. Eiunig komu gcstirnir sér þar saman
um, með ltvaða skemitun þeir skyldu eyða þessum og
þesstim tleginttm. Alísa Kan sagði að morgun-
verðartím'inn væri skomú'fcgasti timi dagsins, og
hinir gestirnir voru henm sammála.
Öftind á hcima meira og minna í hverju mann-
legu lijarta. og það sýnist vera fyrirgefanlegt, að ei
maður, sent vurður að viuna baki brotnu til þess að
geta íramfleytt lífi sínu, fctii yfir þennan glaða, á-
hvgigjulausa og iðjufausa hóp, — þó að þá vaknaði í
hjarta hans öiund og óánægja yfir þessum máls-
hætti : “í sveita þíns andfit'is skaltu þíns brauðs
ncyta”. ,
þó mátti finna í þessum glaða hóp hjarta miklu
göfugia og betra, en flesitra annara, hærri og lægri.
;þart var I.ady Aðalheiðar. Hún var jaín yndisleg
eins og morgttnittn sjálSur, og kafteinn Randolph
kailaði hana morgunst|jörnuna. Miss Alísa Kan var
einnig mjög yndisleg. Irady Die sagði, að á morgn-
ana væri fólk ávalt svo sérviturt. þennan inorgun,
scm hér ræðir tim., var liin virðufcga Lady Cart-n,
móðir lávarðarins, nýkomiin. Aðallieiður vildi láta
hana sitja í hinti gatnla sæti sínu við enda borðsins,
cn hún vildi þ'að ekki. v
1 Ég skipa það saiti ekki eins vel og þú, kæra
Aðalheiður”, sagði hún iinifiifcga. “En því kemttr
Allan ekki?”
það kom oft fyrir, að Lord Caren kom' með þaim
seinustu itin i borðsalmn. Svo þcgar hann kom,
tók móðir hans nákvaemtega eftir, hvernig hann
104 SOGUSAFN HFJMSKRINGLU
heilsaði þeim, et fyrir voru. Iíana sjálfa kysti hann
innitega og spurði um líðan hennar. Hann kysti
glaðlega á hönd Lady Die, sagði nokkur spattgsyrði
við Ál’sti. En fyrir konu sinni hneigði hanu sig
stirt og kti'dalega. Iíún kát niður fyrrr sig og hann
settist t sæti sitt, án þess að tala orð við hana.
“Er pósLurinn kominn?” spurði hann.
“Nei”, sagði kafteinn Randolph.
“Ekki ve'it ég hvernig færi fyrir okkur hér úti á
landi, ef enginti póstnr kætni”.
“Mér fyrir mitit leyti”, sagði Alísa, “þykir sá
tími dagsins skemitilegastur, scm pósturinn kemtir”.
“Já”, sagði kaftieinn Randolph, “hinum ungu og
fögru þvkir það. Eg vildi að ég væri bréf, þá
þætti yður ég kannske .ske'mtdtegur”.
“það ga-ti verið, að þér hefðuð slæmar írettir að
fæia”, sagði hún og blóðroðnaði, “og þá rifi ég yður
í sundur og fltygði yður í burtu”.
“Ó, hvílík forlög! þér yrðuð ekki svo harðar,
Lady Aðalheiður, þér mynduð liesa mig og geyma
sv o”.
Lady Aðalheiður var sú edna, sem aldrei lét
neina gfeði í l.iósi, þegar pósturinn var borinn inn.
Koftéinn Randolph hafði tekið eftdr því og sagði :
“Eg heli tekið eftir því, I/ady Aðalheiður, að þéí
veitið póstmmri alls enga eftirbekt”.
HÚJt lei't rólega framan í hann. “Aldrei á æfi
minni hefi ég fengið bréf, sem nokkuð hefir verið
varið í”.
Allir urðu forviða, er þeir lieyrðu þetta. IJún
hafði sagt það svo rólega og blátt áfram.
“Ekki einusinni ástabréf?” hrópaði kafteinn Ran-
doiph.
Hún roðnaði Henni liafði ekki komið til hugar,
að þetta hefði nednar afleiðiugar í för með sér, en
Lady I>ie koiu henni íljótlega til hjálpar.
ADALIIEIÐUR 105
“þer gkytnið, kafteinn Randolph, að Lady Aðal-
heiðttr þurfti ekki á þvílíkum bréfum að halda. Hún
var stöðugt með unnusta sínutn”.
I.ord Caren sagði ekkert, og nú varð leiðinteg
þöglt. Svo sagði Lady Dia :
“Bingin skjnsöm mianneskja gietur kallað ásta-
bréf skeintileg. þó ég sé ekki eldri en ég er, þá hefi
ég þó fengíð fjarska mörg ástabréf. Meðal annars
er sjaldan nokkurt orð satt í þeim”.
“Guy! ” hrópaði Lord Caren. “þetta er vægast
ialaö ósatt.- Eg er viss um, að þú hefir aldred skrife
að ósatt orð á æfi þinni”.
“Ég he(i ít'Mgið ástabréf írá fleirum en Sir Guy
V'eriton”, sagði Lady Die og laiit brosatidi til manns
SÍTlS
Ivfidy Aðalheiður lilustaði með athygli á samitál-
ið. Hversu hamingjusöm voru ekki þessi hjón, sem
spauguðu þanntg og gerðu að gamni sínu hvert við
anuað! Hvíjikur mtintir var ekki á hiuu innilega
sambandi miili þessara hjóna, og hinu kalda sam-
lífi milli hennar og manns hennar. Hún stundi þung-
ar., svo kai'tvinn Randolph, sem alt af veitti hetini
uána efbirt.ekt, tók eftir því.
“Mér geðjaðist alt af svo vel að Caren”, hugsaði
kafteinn Randolph með sér, “en nú þykir mér mieð
hverjuii’ deginum æ indnna og minna tl hans koma.
Hvers vegta sýnir hann konu sinni jafnmdkinn kulda
og hann gtrir ? Aldred veibjr hann henni hdna minstu
eftirtekt. það icr sem honum standi alveg á sama
um hana, og þó er hún sú fullkomnasta kona, sem
ég hefi nokkurntdma þekt. Af hverju skyldi sambúð
þc-irra vera jafn þur og köld edns og hún er ? ”
Hoiiurn þótti þeitta rnjö'g leiðinlegt, því þó hann
yrði á.stíangiun í hvietju fögru andliti, cins og áður
er sagt, þá fanst honuin rnttira til Lady Aðalheiðar
koma, en allra þeirra sem hann hafði áður þekt.
106 SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
Hann dáðist svo að, hve saklaus og góð hún var,
og með hve tnikilli þolinmæði hún bar kulda og til-
fir.ningarleysi inanns síns. Hann skoðaði hana sem
hetju, og fcit tipp til hennar írneð lotningarverðri til-
beiðslu, stnr ekkert áttí skylt við ást þá, sem hann
vanalega 'bar til annara kvenma.
þegar hatin var að hugsa um alt þetta, var póst-
ur’inu boritu-. inn. I/Ord Caren tók hann í sundur og
rétti sérhverjum sín bréf. Kafteinninn fékk mörg,
og Lord Garen gat ekki annað en brosað, þcgar hann
sá, hve mórg af þedm voru rituð með kvenmanns-
hendi.
Al:sa fékk oinnig tvö bréf, og hún roðnaði og
vouaði, að kartejinninn sæi, að þatt voru rituð með
karlmannshcndi. Svo kom eiitt hréf til Lady Caren.
“þ.ið er fró Indlandi, mamma”, sagöi Lord Car-
en um leið og hann rétti lienui það. “Skrifar þtt
nokkrum þar?”
Ef eir.hver hefði virt Lady Caren fyrir sér, þegar
Hun las þetta bréf, hefði hann séð, að hún náfölnaði.
Hún reyndi að dylja það með því að drekka úr kaffi-
boíla, cn liendur liennyr skulfu, svo hún var nærri
búin að missa bollann. þegar hún var búin að lesa
bréfið, stakk luiir því i vasa sinn. Kún tók engan
þábt i sani'taltnu, og Lord Carett tók efbir því, og
sagði : “Gengur nokkuð að þér, mamma ? þú
lítur svo illa út. Eigum v'ið ekki að koma út, loft-
ið er svo þungt hér inni ?” En það vildi hún tneð
engti móti, fyr en búið væri að borða.
“Hefir nokkuð komið fyrdr, mamma?” spurði
haun :vo.
“Nei, Allan, það var satt, sem þú sagðir, það
var svo lieitt í húsdnu, og ég cr ekki vel hraust '
dag. Eit nú skulumi við koma út, veðrið er svo
gett”.
þau gcngu til og frá og töluðu um liitt og þetta.