Heimskringla - 25.06.1908, Page 2

2 bl«
WINNIPEG, 25. JÚNl 1908.
HEIMSK8INGIA
HEIMSKRINGLA
Poblished every Tbuqplay by
Tbf Btimskriif la News i ll#isbiiig Co.
Verh biiiðsicB 1 Canada op Baudar
(2.00 nm érið (fyrir fram borpaft).
Beot tiJ lslaEds $2.10 (fyrir fram
borg&Caf kaopeDdam blaOsÍDs hér$1.50.)
B. L. BALDWINSON,
Editor A JMaD&?er
Offioe:
729 Sberbrooke Street, WiBnipep
F. O/BOX 116. ’Vhone 3S12.
Foresters málið.
T'iltöluleg'a sMiáaT eru Jxcr írétt-
«r, sem tm haia borkst út ti] al-
ítnieiruaiiígs aJ gierðum þedrra þiuga,
seuu nýtegia haia hialdin v.eriS til
4*t5ss að ræða um þá ákvörðun
stjórnenda ‘Tndi&pem<lan,t OÍ'ci.r of
•Forsistars”, að sktngja í «rinu vet-
-ía.ngi þeirrri byrði á datu mieðlimi
íðkugisins, að borgia taíarkiust upp-
•Anóit í féfci'gssjóðiiMl er nemri FIM-
Tj.U. MIEÍÖNUM DOLLARA.
Án þess að tilgireinia Jnér upphæð
4*árra iðgjalda borgania, sem hver
•mieðlitnur félagsiuis bafir árkga
orðið að borgia i fé’laigisisjóðinn,
wkal þess þó getiið, að þau hiafa
naynst niægiileg til þess, ekki að
* »ais aið borga allar dánarkröfur
látri'nuia' meðlima, hieldur og líka ti’.
þiess, að salna sjóði til þess að
/tryggja komaudi dániarkröfur, og
s*an nú er í skýxsJum íékugsins
sýtidur að nema um eða y fir 12
tnrilíóinium dollara.
þess hietnr utn nokkur urrdi.ðm ár
VKirrð látið gatið, að iþegar sjóður-
*nu vaeri orðinn svo mri'kill, miðað
,við meðlimatöhi féJa'gsino, að
Juanm beiði 25 doJlara fyrir hveru
-amöðliin, þá mundi féíagsstjórnin
vsjá st-r Javrt, að Ia'kka iðgjalda-
kröfurnar að nokkrum rrawn. þetta
.var öllum meðlimum félagsin.s,
jajfmt þeim yngri sem, þeim eldri,
bíð mieista gleðieím, <>g þeir hugg-
uðu sig aJm,en't við þá von, að
•þess gæti ekki orðið langt að bíða,
að þessri laekkum ka-mrist í fram-
kvaemd, þar sem sijóður iélaigsins
iiefir farið óðfluga vaxiaindi á ári
bvieirju, (>g þeim muu maira, sem
'áéáaigið hiefir elzit og meðfimir þess
bafia fjöl'gað, þa r til nú, að sjóö-
urriinai' ier orðinu svo mrikill, að
banm nemur naer $40 á hvern með-
lim félagsiins.
þdð kom, þvi efns og raiðarslag
tá rmeólitm féJaigsins, þegar formaö-
«t iþess nú fræddi bilhieyrien'dur
sína á þvi, á afarfjölmienuum fundi
,A -stiærsita fundarsaJ Toronito borg-
ar, f.vrir fáum máftuSum, að hann
Jneíði komist að þeirri nriðurstöðu,
eítrr nákvæma yfirvegun, að í stað
Jxsss, að lækka árteg iðgjöld’ með-
Jimia féliaigsiíns niður úr því, sem
-þau baia verið á liðnum árum, þív
tweri fulla nauðsyn 'til, að hækka
þau að miklum mun. i Fóki'gsimnn
biefðu safniað í sjc>ð 12 miilíónum á
sl. 34 árum, síðan félagið myndað-
risit, — en nú vær.i hatiin bóinn að
nerikna út, að það væri 50 milíón-
-«m dollara minna,'en á'trt hefði að
vterai- þiessar 30 mriJíónrir yrðu að
Jhafast saman í sjóðinn, og sér
feeíðdi taJist svo tiJ, að þessi út-
gjöld ættu aligerlöga og eámigcingu
að laggjacst á þá mienn., sem lengst
hefðu staðvð. í f,'ilag'iuu, mast hcfðu
Jborgiað i sjóð þess á umliðnum
árum og ibeat hieföu unnrið að við-
Jialdv þess og vexiti. Tala þessara
eildri nneðfima v-æri um eða yfir
200 þús. manns. þeir hefðu aldrtu
Jborgað nógu rnikið ti] félagsius,
og ’það beifði stjórnarniL'lindrin vitað
í sl. 10 ár, þó húiú' befði komið '>ér
saaTwn um það þá’, að leiyna þessuni
sannfcrika. Kn nú yrði ekki kngur
bjá því komist, að siegja ásbaiwiið
triins og það værri i raum og veru,
og að opimihera það fyrir bintr.n
-gömlu meðlimum félagsims, að und
-*t*i iþerirra bJóðngu ncglum yrðu að
Jcoma þessar so mriJriónir dollara,
sem félagsstijórinn herimtaði, að
..Jbeetit yrði baíarlanst við sjóðinn.
JaJnframt lét hamn þess getið, að
þ&ssu takmarki mæbtl ná með
þnemnu móti, og með þvri Hemis-
kringla 'hefir áður skýrt frá þeim
öUum, virðrist ekki níiuðsvnlegt,
uð endurtaka það hér í þessari
igrerin'.
það þarf ekki að taka það fram,
■að mönnum þóttri þessri opoiniberun
Atetegsstjórans eins kynteg erims og
hún kom öHum á óvæmt, og félags-
mienin um þv'ert og endrilangt ríkið
iáta hina megnustu óáneegju í ljósi
úit af þessari óvæntu og’ að þeim
vrirtrsit afcir ranigsli;"itiiu ákvörðun
iélaigsstjóraus.
Memn spurðu sjálfci sig og hver
nmttan að því, hvers vegna srtjórn-
án hcfði táldregiið þá á öílum liðn-
irni árait, með þvi að tielja bei'ln
itni um, að riðgjaJdiakröfurniar væra
-mæ.gritega háar, og að iþeir borguðu
«iBBgritega upphæð í ti-laigssjóðinrn til
jjþrss, að JttaJda liisábyT.gðum síowm
í gildi, og með því tryggja fulla
borgniai þi-irra dánarkraifa, sem
gerðar ýrðu á íéJagið, — ef hún
hef'ða einaitít vi-tað, að þair væru nð
boriga tengt um mrinnia, en nauð-
synJiegit væri tiJ þess að hatete á-
byT'gðum. þedrra í giJdi? Og hvers
vegna. var ekki iðgjaldiajborgun
þeirra fiærð u.pp úr því, sem áðtir
haföri vexið,, þagar féfcngrið hækkaði
iðgjaldiakröfur á nýjum meðlámurn
fyrir 10 árum ? Ástæðain, sem íé-
fcigsstjórnnn þá gaf fyr'ir því, að
að Játia gömJn meðliimiinia sitja við
söimi skilmála, sem vierið höfðu,
þeigar þeir genigu i fiéJia.gið, var í
fyrstia lagi sú, að þeir voru tieknir
inm í féfcugið mað því skilyrði, að
boriga þessi ákv&ðnu iög.jöld, og
ekki meira. þ.eim var sagt áreið-
anlegia, að þau væru nógu há til
þeiss að tryggja þaim þær útborg-
amir úr félagssjóði til erfingja
þeirra að þeim látmum, sem þa
var umsamrið, og að það vær'i si5-
ferðislega ré'tt af félaginu, að
staindia við þann sammiimg, sem
gerður bafði verið við gömJu m-eð-
liimiHia. í öðru lagi af því, að þeir
hefðu þegar með borgunum sínum
myndiað svo mikinu sjóð, að hann
mieð vöxtum og áframihaildandi ið-
gjaldia borgtinum þeirm sam-
kvænvt samniuigi nægði til þess,
•að mæta öllum dáraarkröfum
gömJu með'Irmaunia, jafmótt og
'þær mundu falla í gjalddiaga. Og 1
þxiðja tegi af þvi, að sanngjarnt
vœri, að taka trilliit' til þess, að
þair höfðu mj'ndnð féilagrið og hald-
ið því við, sem vinnaindii' og sjálf-
staeðri stofnun, sem. n'V'jir mieðlimir
æitrtu nú kost á að bagmiýta sér
nveð 'br?tri kjörum, ein þerir gælu
fenigriið í öðrutn ábyrgðarfiélögum.
Hins vegar var sýnt fram á þa5,
að þó dámarkröfu byrðin á félag-
ínu hefði vierið lótt á fyrstu árum
þess, nueðan landrið var strjáJbygt
og metWT eðlileiga hraustari og laiig
lifari þá', hsJdur «n væmta rnæt'.i
að síöar yröi, þegiax temdrið fyltist
af fólki og sjúkdómar og slys færu
að sama skapi fjölgandi, þá væri
nauðsyntegt, að hækkia iðgjökten a
mýjum meðlrimum, því að ’það væri
| þ&giar komið að þurim tima, að
væmifca, mættri fleirri, dauðsfalla ár-
lt-ga í tiltölu vi'ð meðlimiafjölda,
beldur en verið hieifðu.
Alt þet.tra voru góðar og sann-
gjarmar ástæður, og engum datt i
hug, að hafa á mó'tri þerim'. þær
■báru með sér sitt erigri'ð sanniteriks-
gildi. Kn <ef ailt þetita var satt íyr-
ir tiu árumi, og fæstrir eða engir
miuniu tfa, að svo sé, hvers vegna
er það þá ekki eims saitt í dag ?'
Kðai hver hefir sú breytring orðið
á, á sl. 10 ára, tímabrili, 1 se*n hah
svo gersamlega breyfct' öllum at-
] vikum, að nú sé það alt ósatt,
j sem áður var taJinn grildur sann-
leriki af þeim, setn bezt þektu hag
Forester félagsins og alrist höfðu
! upp með því frá fyrstu byrjun
þess ?
þessi nýja uppgötvun felagsstjór-
ans gatf þegar í stað er hann Opin-
■berojði hama illan grun um erinlægni
hans í þessu máJi., og óánægjan
• varð svo megn, að þimg var fyrir
nokkrum v.ikum haJd.ið hér vestur
í fylkinu til þess að ræða iim mál
þeit'.ta. og neyna að komast að ti’t-
hverri nriðurstöðu um, hvað heppt-
tegt yrði að giera framvegis. Stjórn
arniefndim í Toromto sendi umboðs-
J iruann á þ«ð þrimg. Hamn fegraði,
| erins og við vær að búast, svo sem
hann meist mábti aögerðir stjoru-
j endanna, en hliðraði sér að hinu
1 leiyf'inu við því, að veita íuncter-
1 mömnmm' nokkrar verulegar upp-
lvsingar, sem ráttfæ'bt gætu stefr.u
þá', sem te-kin hafðri« verið eystra,
— að slengja allri byrðimmi upp á
elztu meðHmma. Á þessum fundi
voru menn kjörmir triJ þess, að far.i
trií Toromto og ræða þar við stjórn
endurna, og *það sama, mun gert
hatfa verið í öðrum héruðum.
þiessir menm eru nú í Toronto.
Km árumgtirrinn af starfi. þeirra er
enn þá eiki sjáantegmr. Að visu
hefix 20 inanma mefnd haft til með-
ferðar iðgjalda hækkunur trillög-
una, en sú mefmd hefir mælt á móti
henni i öllum atriðum pims og hún
kom írá stjórmemdum fiélagsins. Kn
virðiist h.el/.t halterst að þeirri
Isttími, að gamlir rmeðtemir súu
látmir borga framvegiis siimn iö-
gjalda upphæð trins og ný'.ii'r nrcð-
l'imir, þeir, sem gengið hafia í fc-
tegið á sl. 10 árum undrir hækk
uðu iðgjalda kröfunium', og miðað
við alflur þeirra þegar þerir gengu
í fítegrið. Sú stefima virðist í tngu
ósanngjörn, og ftestrir af meðliu'-
um fétegsins mundu sætta sig við
hana', — þó hún hins vegar sé
beint siðferðdstegt brot 4 samniug-
um iþerim, er gerðrir voru, þegar
gömlu miennrirnrir gengu í lélagið.
Kn gallinin e.r, að í Forestcrs fe-
la’ginu geta mieimn ekki firekar en í
nokkrmm öðrum br æ ð ra íiél ögu m,
fengið bintliamdi samnrimg um á-
kveðna og’ óra-skianJega iðgjaJda-
borgun, eins og fæst í himum lög-
íornutegu lífsábyrgðarfiéJögumi. Og
afleiði'mgrin er sú, a<ð eúnatt má
hækka iðgjaldiakröíur á meiðlrimun-
ii'in, og þeir ge'ta aJdneri vitað nitð
meinnii vissu, hve háar árlegar ið-
gjalda borganir kunna að viex'ða at
þtim heimtaðar.
ten þcsssi 50 mrilíón dollara’ krafa
á hemdur gömlu meðJ.munu'm erin-
göngu virðist vera svo ósanu-
gjörm, gífurlega ósamnigjörn, og frá-
sneicld öllu ri'ttla'tis prinsipri, að
hún mun fire'ista margan tniann til
tVinmiipeg búum', — þá vjrðist ckki
ósanngjarnit, að þ?im sé vedtit sú
vriiðurkenn.ing, að sömgsamkomur
þerirra séu vel sóttar þau 2 kveld,
sem 'þtúr skem'ta bix. Löndum
vorum býðst ekki ömnur betn.
skemtun á meinum tírnia ársms.
Kirkjuþing
spor í ré'tta átt. Kn nokkrrir voru
þeir, siem fundu það að, að ekki
væri sem hreinast gengið að verki
hjá suffluiB formætendium nýju
hreyfimgarinnar.
Á surjniudagskvtJdið þ. 14. hélt
WimnripÆg söfnuður kirkju'þing.sgtst-
um og öðru boðnu fóJki siamsæii
er stóð fnam á nófct. Skeintu
mienn sér þar við ræður, sön.g og
veriitinigar.
að ætla st.jórn'endum tetegcsims mi5-
ur góðan trilgang ■með þ: irri kröfu,
i þeirri rnynd, ssm féte'gsstjórnin
hefir gert hana. því að í fijótu
'bnaigði virðiist svo, semi að þeir
rruenn, sem Jvngst hada vsi.-ið í fé-
teginu og miest Jiafa til þe®s borg-
að og bezt haía stariað að vexti
jx'sw og vdðgangii fram á. þennan
dag, ættu 'tkki enditeiga að skoð-
j ast sjáJfkjörnir triJ þess, einrir sins
liðs, að snara út. úr sínum vösum
þessum' 50 mcliónum, svoma í erinu
! viet'fangi, og stm næst f.yrirvara-
laust.
Annars er svo undiurhæ’tt við
jþví, að ýmsrir ætlri' félagsst'jórnriaini,
að hún hafi hafit það efst í hug
skotri s’biu, að þcir miann., sém í
féteigið gsnigu fyrir 20—30 eða 34
árum, þá á fiilltíða. aldri,, ag seui
á öllu þessu itrimabrili hafa borið
byrðri fifcigsrins, — séu nú hmgmr
! á efri aldur, svo að bráðJega. megi
búasit vi'ð, að þeir fialli úr sögunii'i
j og að þá kndri á íélagssjóðnum aö
borga dánarkröfur 'þerirra., ieí ekki
sé mieð einJiverjum ráðum mögu-
tegit, að svæla þá úit úr fiéJaiginu
áöur en cJauða þeirra ber að hönd-
um, — og að í þessu skyni sé sú
stefna tekrin, að gem á þá svo lia-
ar og ósvífnar foorgunarkröfur, að
þeiir neyðrisit til að yfirgeifa fétegi'5,
og á þamn háitt fríi sjóð'inn \ jö
væntanlegumi dánarkröfum frá erl-
ingjum þ.irra. Kn líklega væri
þassi hugsun ekki aJls'kosbar rétt,
j þó svona gæti það orðið í frain-
kvæmd'in,ná, tf ekki er hyggilega
ráðið fram úr þessu máfi af mönn-
um þeim, sem nú huíai 'það með
höndum triJ úrteusnor í Toronto
borg.
Sönghátíð.
Sönghátíð sú, sem haldiu verö-
ur i Fyrstu lútersku kirkjunni
fimtudags og 'föstudagskvieJdin i
j þíissari viku, géfur von um., að
verða svo fullkomrin, að jxer ætti
! að vierða húslyllir áiheiyreucte, bæö'i
kveldin. Söngsamkoma sú, sem
hiuir saimeiginlegu scitmiðrir lút-
erska kirkjufélagsin's héJdu í fyrra
í Grace kirkjunni hér í borginni,
undir stjórn scra Hans B. Thor-
grimsens, fór svo vel fram og
! reyndrist áheyrendunum svo unað.s-
j rík skemtum, að óhæbt mun að
fullyrða, að aJlir, sem hana sófctu,
voru vel ámægöir nveð hana, undir
kriugiimstæðunum. það var í
i fvrsfca skiffci, s.rni slrik sörngskem'tuu
hefir veriö höfð meðal fóJks vors
j hér, þar siem kirkjusönigs flokkar
hirnnai ýmsu safnaða lúterska
kírkijuJétegsins komu saman hér í
basnnm t'iJ þess að sainueina krafta
sína. á þerirri sönghátíft.
Únítara.
Eins og vér gátum um í siftasta
btefti, var hið fjórða kiirkjuþrimigi is-
tenzkra tjnritiara sett í Únátari-
kixkjmnnd bér í foænium íöstudaginn
12. júmí sl.
Skaipti B. BrynjóJfsson, varafor-
soti kirkjufélagsim's, setti þin.giS qg
j gatf skýrsJu um stratf fétegsins á
| þaim þnemur árum, sam liftim' eru
síftam síftasta þing var haJdrift á
; ('nimJ.i. H.imi minitást á, að úmátar-
isk'i íétegsskapuri.nn hcffti á þessuin
! þriemur árum grætt aJlmikið, bæði
bfcinjínris og óbainJinis. Únritariskir
j söfnuftir og féJög hefftu vieriö mynd
uð, og auk þass heiföd hugur fólks
1 sýmriJeg'a hneigst miair og miair. í
frjálsJymda átt. Enníreimur mimtist
hamn á hrinia frjáisl'egu kirkjukgu
hrieyfingu á J slandr., seira stöðugt
j færi vaixand.i hjá bezt misntuftu og
mikilhæíust'U mönnum islcmzku
þjóðarinnar.
Á fyrsta- þingfundri voru skripiaðar
n'efndir í sunnu claga sk óI attuál, út-
1 bneiðslumáj og útgátfumál.
Sunnudagaskóteuieifndin lagði það
! tiJ, að seim aJlna fyrst værri samm
foók, er hiafa mætti sem kiemsJubók
| i triiiar og sriftfræftis aitriftum Úni-
J uirn,. Jínnifremur tegfti hún til, aft
konsla í ístenzku og istenzkum’ bók-
I rmenfouni, færi iram í samibamdd. við
kirkjulegu hr'eyfinguuin, þar sem
! hægt væri að komia því við. þetla
. nietfmdiaráli't var samþykt.
Ú'tibneiðslumiátenie.fndin Jaigfti á-
herzlu á það, að sem aJlra flest
úní'tarisk íéJög og söftvuftir stofn-
uftu M e n n i n g a r fié I ö g i lík-
ingu við það, sam starfað hiefir í
Wiumi'peg á sl. tvöfmur votrum, og
haldrið hefir hálfsmánaðarteigai fróð-
lega fyrirlostra, um ýms tmátefni,
og frjálsar umræður á eítir. Til-
lagia þessá var samþykt í einu
hl jófti.
Kfitrir ti'Ilöigum útgáiutfniálainefnd-
arimnar var samiþykt, að gefa út
vrið fyrsta tœkifæri bækur, er nota
mætrtri við uppfræðslu nngJinga m.
fl. (samamhe'r tillögu sii'iiinudag.i-
.skótemefndarinuar). þrimgriið geröi
ráðsrtöfum triJ að hafa u>þ])i pieminga
tiJ að kosta útgáfu á foókum þess-
um.
Kosin Var 6 maninia mef.nd tril að
su'tnu frumsömdum og þýddum
sáJmmm í sálmaibók, er kirkjufélag-
jð aetlar að geía úit ibráðfciga. í
þá mefnd voru kosnir :
Jóhannes Sigu rðss on,
Á. J. Johmson,
Albent K. Kristjáusson,
R ögnvaJdu r Pótu rsson,
J., P. Sólmundisson',
Gisli Jónssom.
þaö tveinrt, sem þá var helzt I
f.undrið að, að und.irbúnimgs æfing- j
arnar hetfðu ekki verið nægilegar j
til þfss að veirta flokkum þessum í
tljörfun.g tril þess að komia fram
opimberlegia í áhieyrn atflra þerirra
isfcnzkra og bérlerwlra rtvamna, sem
kynmu að koma til að hlusta á
þá. Flokkarnir höfðu aldirei fyr
koimiið Skiman' á samieriigimJifcgaT æf-
ingar, og undirbúndmgs'tinvi þ.’irra
hér var svo iiaumur, að þ.r höföu
að dns tvær eða þrjár æfingar áö-
ur en sömgsamkomnm var hialdrin í
kirkjunmi. En svo tókst þó skemt-
unrin veJ, að hierJiend - bJöð l'tkn
inesta lofsorði á hanai.
Nú hate flokkarnir síftan ætft sig,
nueð því stöðivga augnramifti, að
koma samam hi.r á ný á þessu
vori, og sú satmkotma á að fara
fram' í lúitersku kirkjiin.mi í Jfessari
viku, eins og að fraiman er saigrt.
þkið ainnað, scm einsrtöku menn
fmndu að söngnum í fyrra, var það
að öil lögin, siem sung'in virni,voi u
ekki islenzk. Oss er sagt, að nokk
nr bót hafi verið ráðrin á þisissu og
að 'áheyrendurnrir mogri trcysta
þvi, að ísJcnzkur þjóðernrisihlær sé
á söngskránnd. þaft er <>g íullyrt,
að mú séu hinir ýmsu söngflokkar
MiJlriiþinganiLÍud var sert't til að 1-
huigia breytjinigax á griimdvallarlög-
um féJagsins.
I' stjórna/raefnd fiélaigsjns voru
þessir kosnrir :
Forseti : S. B. Brynjólfssoni,
Varatforseti : J. B. Skaptasom.
Skrifari : Th. Thorvaldsson,
Varaskriíari : Gísli Jónssom.
Úthneii'ftslu'.stjóri : Pétur Bjarua-
som.
F'éhirftir : H. Pétursson..
Maftráftendur : K. S. Jónassou,
Paul KeykdaJ og Fr. Swan-
som.
í' ú tbrcri'ftslun'efud ásamt út-
hneiftslustjóra voru kosnrir y' Jó-
hanmes Sigurðsson og Kggert Árna
son.
Ákveðið var að hatfa næsta
kirkjuiþing í júni 1909 í Álftavatns-
bygð, samkvæmt boðri frá Mary
Hiill söfnuði.
FösttidaigskvuJdið 12. júnf flutti
séra Rögnv. Péturssoni fyrirfcstur
um> "Contformrity” og á laugar-
clagskveildjið hr. •Guftmund.ur Árna-
som auniain um “Pragmatrism”. —
FrjáJsar umræður voru á eft’.r
'báðum fyrirkstriwiutn.
svo mriklu æfftari og b&tur undir
undir bnin'ir í ár, en' þeár voru i
fvrra, að söngurinn veröri miklu
fullkomnnri, en þá átrtHi ser stað.
Og 'þess vegnia getfur nú þcssi
söngsamkoma von tun, að verða
talsvert fullkomnari en í fyrrai.
Míirgrir tslendnngar í þsssum
samioinuftu söngflokkum', kairter og
konur, eru gwddrir ágætum söng-
hæfiJerikum, og þar seim flokkarnir
teggji svo mrikið á srig, aið koma
hringað tril Winni,peg, sunmnm frá
Bwndaríkju'm og fxá öftrum. utan-
bæjar söfnuftumi, til þess að æfa
hér shjsbii lóst sín'a og skitmta oss
Á sunnudagskveldið þaun 14. þ.
, iui. prédikaði herra Albert K.
Kristjáns.son, og talaði' um tru-
fneJsri, teagðri út af orðum Lúters,
“Hér stend ég, guð hjátfpi mör, eg
get ekki aninað”.
Á etftir messunnri var trumála-
fundur haltlrinn um “hver ærtti aö
vm atfstaða Únítara gagnvart
ný.jum hreyfiugum í isfcnzku lút-
iprsku krirkjun>ni”.
Séxa J. P- Sólmundsson inn-
leriddi umræftirrnar. Allmriklar um-
ræður voru um þatta má>l. Flestit
yjddu taka þfcrim .vieJ, áilitU' J/xr
Goodtemplara þingið.
Mrs. Guðrúm Búiason, erindreki
fyrir Goodtemplara í Mianiitoba á
atfheimssitúku þing Goodtempfara,
sam haJdið var i Washiington, Ij,
C., í Bandaríkjunum, frá 2. IriJ 9.
þ.mi., kom hiaim aítur til Wrifflnripeg
j þ. 19. 'þ.m., etf'tn-r tæpra 4 vikua
hurtuveru, frá 24. mai sl.
Á þingi þessu hinu mikla voru
aJls J 24 lerin’drefcar, frá öllum Jönd-
j um hins Tnicnita&a h«. ims. ]>ar voru
einnig hátt á a-nuað hundrað gainl-
ir erindr.e'kar og gastir, siem' komið
jböiftu fná ftestum löndum hie-'ims-
ins atf áhuiga fyrir ibindindiismálefu-
inu, og ‘tnl þess að sækja þiug
I þfctta triJ að’ -hieyra og sjá það seiu
fnaim færi 'þar.
Kftiir að þing'ið Juatffti verið sett
1 hiuu miikla samikpmiuJiiúsii, sem er
■eriign, '•'Kr.ights of Phytias” fiélags-
i
■íinis, var öllum erindnakum, albeiims-
stúkunu,ar haJdin vieigfcg v.ed/la, aft
kv.eJdi 2. jiini, ag srtóftu fyrir h'C-ðini
'borgarar Washington horgar. þ.ir
voru fcrándnekumium flutt 4 f.ignaö-
aráivörp : i) frá Prestaiíéilaginu i
Distr'k t otf Cokvmbiia, 2) frá hinu
kristil'?ga ibimdi'ndisíéJa'gi kvenna,
3) írá Semarti Ba'ndaríkjaininai og 4)
I frá Washir.gton ríki, og var það
flufct aí sjálfum ríkisstjóramium. —
Var það erindrckum öllum hin
rniesta ánægja, að fá svo hlýjar
vdðtökur úr öllum átrtuim, að und-
amskildum ölbruggara og vinsölu-
j féJögumum, sem alls .tingin atfskifti
j höfðu a'f þessu þingi efta exwxdrek-
j twn 'þfcriim, sem á því ina-ttu.
Næsta dag voru allir erindrekar
I tieiknir í skeintiferð upp tril Mount
j Viarnon, til þess, að skoða Jiar bú-
stað W.ishimgtonis, freJsishetjunnar
miklu og fyrsta tforseta.’ Bandaríkj-
' anniíii. Juar gart að lírta alrt meö
sömu vegsuininrterkjum og þagar
! þam hjón kvöddu þfcmna heuiin, lag-
I liegt timihurhús mteð mijó'Um c>g
þröngum srtigiim og driimmtimi her-
bargjiuin, einkanfcga' sviefnher.bergj-
! um. Húsgögn öll í því ásfcamdi, er
þati voru, er þa.u voru notuð jiar
í húsinii, gamilir, þumgte'mafcgir
járnpofctar á lrfóftum, srtólar með
mitíðarsniiiöii, bcikasaím gortrt í bók-
hlöftu hússims, seim bar þ.iss vott,
að W,yshiiigton helir vierið bóka-
og lœrd'óm'sinaður. Píanó var þar
eiimniig og lá h'arpa ofam á þvi.
Washington spilaöi á hörpuma, ea
kona hams á píamóift. Keyrsluvagti
þeirra hjóna var þar i gripa'hú.si
xir miúrsteimi, sem var bygt 1733.
Vajgmimn var tvíhjólaður, hár og
þxinglamafegur. Griatfhvelíingin, «ern
þau hjón hvrila í, er rótt hjá hús-
iinu, en Jokuð, svo engrir gerta farið
þar inn. Skógartrén í lamdeign
þsssari eru hin tegurstn. þar má
sjá tré frá öllum lömduim- hieimsims,
sr'tn þjóðhöfftingjar haía senit þang-
að að gjöf, og eru þau merkt, svo
að sjá miá, hvaðao þau eru og
hver getf índimm var.
þamn 8. júni héit aJlur þLnghciin-
ur til “H.víta hússins”, og þar
mættri sjáJfur forsL'tinn eriiKlrekun ■
um og gestuin öllum1, 300 taJsins',
og heilsaðri hverjum þeirra með
haindabamdi, og var hanrn hrinn þýð-
asti í öllti viftmóti. Kvað hann sér
rnikla ámæigju, að mæta Svo góð-
umi gestum, og óskaðri þaiin til
bfessunar í bindimdis starfsemi
þedrra. Lét haiwi síðan sýna ölluin
hápmvm um aJla hölliiia og ntn-
hvierfis hania. Kfrtir það var allur
hópurinm settur í sjálfhreyfivaga i
og kieyrður um alla borgina og
umhverfis hana, og sýuddr alfir
merkustii staðir. úm kvcldfð var
svo hópurinm tekimin á skemtiskipi
naður Pobomac ámai tiJ For.t Wash-
ington, um 20 mdlur.
Svo segir Mrs. Bxiason, aft Wash-
imgtom horg sé yndistega fögúr, Oi'
að ekkert sé þar til sjwaft, aft
pe.ru hana scm prýðitegasta að
öllu teyti- Hreinteg er hún svo senr
mcst má verða, <>g engin smá'hýs:
eru þar sjáauleg. Alt eru stórar
byggrimgar og prýftis ial'tegar.
MiJli þess, sem erindrekarnir
skemtu sór sainkvæmt skemti-
skrámmd, sem ákvörðuð hatffti vcrift
atf borgarbúum áður' em þingri'ft var
sett', — voru daglega haldmir staris
fumdrir. Aft síftustu voru 7 emfoaHt-
ástnianirv kosmrir triJ 3 áara og voru
2 þLii.rra frá Aineríku, Senator
CotireJJ i W'ashiimgitan og Mrs. Guft-
rúm Búasoni, seim var kosim vara-
tempfar aJhierirrusstúkumnar, og mun
foúm vera fyrsti íslemdrinigur, sem
1 þamn Jieiður hefir hlotrið, að edga
sæiti í þvri stjórnaTráð'i.
Fimm ræð'ur varð húm að baJda
á þinginu, og ávanm siér mi&ð þedin
það álit, sem embættiskosming
hennar ber vitmi um.
Meö því, að kosning eonibættis-
manna i stjórn alhefonsstúkumnar
er til 3. ára, þá á Mrs. Búason
íyrir höndum, að ferðast eina cöa
tvTr ferftir til Kvrópu áftur tn
emfoærtTistímubdf hemnar rennur út,
þiví aö stjórnarn'efndin kemur sam-
am, ártega., sritt árið í hverju tendi.
«
Stjórn þýzkalamds hefir boðið
veraJdar.stúkunmii, að ha^da næsta
þrimg sitt í Hamibiiirg, og það boð
hefir verið þegi'ft. Á því þrinigi, seut
þar verftur halddð, eriga þeir em-
foætt'is'mifcn-n að skila atf sér, sem
nú voru kosmir, og verfta sumir
þciirra þá rnáske cindurkosmir.
Á heriJmijle'iÖ frá Waishington
dvaldi Mrs. Búasom aimm dag í Chi-
cago. Hún ætteðr að dveJja þar
lemgmr, em ártti ekki kost á að fá
gistiimgu á góðu hóteJi temiguT, þvi
öll herbergi liöföu fyrirfram. verift
lofuð erindrckum' á- flokksþimg Rep-
úblikama, sem þá ártfci að haldast
þar í borgimmi.
í St. Patil dvaldd búm nokkuin
tima hjá herra Chr. Richter og
kom-u hains, sem mrtitu hemmd á
! vagnstöðvunum þar. Mjög vei ket-
ur hún af verunnri bjá iþerim hjón-
um, sem ekkiert lértu ó'gerrt til þess
að gera dvöl heatnar þar í borg,
sfcúr aJlna ámægju 1 egasta.
-------------
fréttabréf.
MJNNKOTA, MINN
'
Vierftleifca vifturkenmimgu fvrir
fra'múrskanamdi sniilli í ibygginga-
fræ&i helir ístendingurinin S. Wal-
tier Jióiuaisom (Sigtirgfcdr Valdjmar
Loftasson J'ónassonar) JilofciS.Verð-
kika mrimjagripur sá, er hamm vap
sæmdur meft, <er Frimúrara úr
keðju-nri'Sti, af gulli gert, sieifct með
sei.x difcimamits srterimum, (S. W. J. er
Frímúinar'i). Bygging sú, er hanu
hlaurt 'þassa frægö fyrif, 43 þus.
dolkira þinghús í foæmnm Woon-
I sockiab, S. I)., siem formaður, verk.
; stjóri, 'þfcirrar byggingar var hann
i fr-á því gnmmur var Mgður tril hins
.sdSa«ita haindfcaks. Gifcíieind'itr mrinja-
1 gripsins eru Woonsocki&t -búiar, ' a-
I samrt st jórn'arrá'ö'i Samborm (Co.)
hcraðs. — Htrra S. W. J.. er metf
atfburftum listfemgur byggrimgamaö-
ur, 'þó eri noma að ledms 29 ára aft
aldri. Lofitur íaðir hams var úr
Kyjafirfti', en móðdr hams er Aðal-
björg Jóakimsdótitiir, úr I/axárdal
í ]>imgoy ja r sýslu.
í vor útskrifuðust atf lýöiháskóla
Miimmeota ba'jar 7 ís'tenzkir ung-
limgttT : Victur og Klfdra börn Jó-
scís Jósefssonar úr Vopnafir&i og
Helgu Jónisdórttur, úr Paipey, —
þcVrunm, Jónsdótrtdr Strand, frá
ltekka á Noröursrtrömd, og mar-
grét.i r Guöinund,sdóttuT Kyjólfs-
sonar, — Jóniniit Pétursdóttir Jök-
ul og Sigurvedgar Jónsdóttur, frá
HróaJdsstöftum í V'opniafirði, —1
Halldóra V. AskdaJ, húm er dófctir
K. S. Askdials, Sigurbjarnairsonar,
Kristjáii'ssonar, G uðmumdssonar og
Júdítar skiálcls firá I .jósravartmi í
þiimigfciy.jarsýslu, «1 imóftir hefflnar
er Salvör Níelsdóttir, úr I.cdrvogs-
tungm i MosfeJIs.sveiiit (HaJJdora
hteiufc hæsta mark skólams nú í ár)
__ Hólmtfríftur Sturlaugsdórttir,
C.u&bnamdssonar ríka úr Ramðseyj- *
um( ?) og Asteugar Guðmumds-
dóbtur, — Dlötf Kimarsdóttir Ó'lals-
sonar og Tngibjar.gar Piéitursdótrtur
úr Vojimafirfti.
iTdftartfar hiefir verið fireimiu'r kalt
síftain um md’ftjam maí, og vot-
viðrasamt, svo skemddr hatfa orftift
á ökrum ai völdum vartmis. Nú
sem standur er norfta!náitt í lofti.
S. M. S. Asfcdal.
Skýið.
Svarta ský, þú skyggrir á
skrautift h'ér og rtiignarmerkin.
Viltu eá lotfa sój aft sjá
sona þtfnina kærtedksverkin'?
Ský, á þinmi skörpu brúm
skuiggadrætrtir mymda tetur,
en aft þýða 'þessa rúm,
það nuenn sedniLa læra betur.
Dapurrt er þit't dutermál,
dimma ský, ég finm þii grætur,
edns og hrygðaT btfturt bál
bremmd Jyíaiar hjartaraertur.
S. S. ftiFELD