Heimskringla - 20.05.1909, Blaðsíða 2

bls 2 WINNIPEG, 20. MAÍ 1909.
HEIMSKRINGtA
Heimskríngla
Pablished every Thursday by The
Beimskringta News 4 Pablisbing Co. Ltd
Verð blaðsins 1 Canada og Bandar
$2.00 nm áriö (fyrir fram boraraö),
Sent til Islands $2.00 (fyrir fram
borgaö af kanpendum blaösins hér$1.50.)
B. L. BALDWINSON,
Editor & Manager
1
Office:
729 Sherbrooke Street, Winnipeg
P.O, BOX 3083. Talsími 3312,
Manitoba háskólaprófin
J>au eru nýafstaöin, og segja
svipaða sögu af afreki landa vorra
eins og á liðnum tímum.
J>eir Skúli Johnson og Joseph
Thorson eru efstir á lista. J>eir
haia báðir lokið þriðja árs námi
og orðið jafnir. Hvor þeirra hefir
hlotið A1 einkunn í ö 11 u m
námsgreinum, og fengið $125 náms
- verðlaun hvor. þessir nemendur
eru þeir einu, af nær 120 sem stóð-
ust prófin, sem hafa hlotið A1 ein-
kunn í öllum námsgreinum.
Walter I.indal hefir lokið annars-
árs námi með 1B einkunn og $60
námsverðlaunum fyrir ensku, lat-
ínu, heimspeki og sögu, og sæmd-
aTviðurkenningu fyrir reiknings-
snám.
Baldur Johnson hefir og lokið
anmars árs námi með 1B einkunn,
og $20 námsverðlaun fyrir íslenzku.
Jónas II. Jónasson hefir lokið
dyrsta árs námi með 1B einkunn
og $20 námsverðlaunum fyrir ís-
lenzku og sæmdar viðurkenningu
fyrir sögu nám.
Fyrsta árs prófi í almennum
• mentagreinum luku : Björn Hjálm-
arsson með 2. einkunn, Hallgrímur
Johnson með 3. einkunn, Ethel L.
Middal með 2. einkunn og Gordon
A. Paulson með 2. einkunn.
Jiriðja árs prófi í náttúruvísind-
um lauk Baldur Olson með 1B
einkunn.
Jjriðja árs námi í þýzku og
irönsku luku þær Salome Hall-
dórsson og Thorstena S. Jackson,
báðar með 2. einkunn.
John Christopherson lauk fjórða
árs prófi i frönsku og þýzku með
2. einkunn.
Ágúst Blöndal lauk fyrsta árs
læknaskólaprófi með 1B einkunn,
og Steíán Stefánsson annars árs
læknaprófi með 2. einkunn.
Jón Stefánsson lauk þriðja árs
læknaprófi með 1B einkunn.
Magnús Hjaltason og Jóh. P.
Pálsson útskrifuðust úr læknaskól-
anum, eins og getið var um i síð-
asta blaði, með 2. og 1B einkunn.
Um fiskimálin.
Rikisþingmaður Geo. H. Brad-
bury hefir lagt sig allan fram síð-
an bann komst á þingið í Ottawa,
til þess að vekja athygli L-aurier-
stjórnarinnar á því ólagi, sem ver-
ið hefir og er á fiskimálum Mani-
toba fvlkis, og á hann einlæga
ey, með þvi, að þaðan væri skamt stæðiskröfum íslendinga, en orðið
að fara til að fá hrogn (ekki yfir hefði, e£ þeir hefðu verið orðvarari
12 mílur vegar, norður á vatnið).
Séra Jóhann P. Sólmundsson,
skrifari fiskimannafélagsins þar
og einbeittari.
Enginn mun hafa búist við því,
að þeir fengju í förinni neinar veru
nyrðra, talaði síðastur manna á legar breytingar á innlimunarfrv.
fundinum. Hann hilt fram því, að , alræmda, sem enginn fæst nú til
Bandaríkja auðmagn væri bein or- j að verja nema feður þess og blind-
sök þess, að hvítfisksveiði væri ir flokksmenn þeirra. Við því var
gengin til þurðar í Winnipeg-vatni. ekki að búast. Reynslan er búdn 'að koma allstaðar hreint til dyr-
Hann vildi láta leyfa fiskimönnum | að sýna, að Danir hafa þurft |anna? Jzess verðiir að krefjast af
að hafa lengri net, en lögin leyfðu :lengri tíma en 4—5 daga, að verða hverjum stjórnmálamanni, og eigi
þó síst af þeim, sem efst eru sett-
ir, og eiga að vera fyrirmynd ann-
ara.
greiðslan við útnefninguna sýnir,
að hann heíir sjálfur greitt sér at-
kvæði, eins í þeirri kosningu eins
og í forsetakosningunni í samein-
uðu þingi, er geröi þáð að verk-
um að hann varð forseti.*).
Alt þetta er mjög óvdðfeldið að
sjáj af manui, sem er að taka við
æðsta embætti landsins. Jiví ekki
Eftir að hafa yfirvegað allan
þann fréttaburð, er forsetarnir * )—
þeim nú^ og einnig kanadiskum j við kröfum Islendinga, — en hún
fiskifélögum, sem kynnu að veiða j hefir líka sýnt, að þó þeir hafi
norðarlega á vatninu, þar sem enn ! þverneitað upphaflega, þá h a f a
þá er talsverður fiskur. En hann þeir þó í hver ju ein-
andmælti því, að Bandaríkjafélög- |asta tilfelli látið und-
um væri Jeyft að tæma vatnið, j a n að 1 o k u m. það er því einkum^þó* ráðherrann - hafa þul
undir því yfirskyni, að það væru : síður enn svo, aÖ nokkurri loku se • hlíiiSíinTPTiti VlpriNnr
kanadisk fílög. - AlHr vildu og j fyrir það skotið, að Islendingar 1^*™« varð
menn þessir láta breyta löguntim, ; fái ekki sinni skoðun framgengt í aöi þ4 um alt þetta ? Gátu forset-
svo að netin mættu vera lítið eitt sjálfstæðismálinu, og iþað mjög j arnir ekki komis {ram meS kröfur
möskvastærri en þau nú eru. bráðlega. Að eins þurfa þeir að
Sama daginn, . sem Gimli búar I vera nóKu eiub«irtir kröfuharð-
ræddu mál þessi við rannsóknar- |ir>°g gæta vel að þvi, að skemma
nefndina, flutti herra Bradbury ekkl ítnr sey með fleipn og fagur-
mikla ræðu í Ottawa þinginu, og ! Sf1 ,a’ ‘■'n a.J*a ni , ^ 1
sýndi fram á, hvernig Bándaríkja- | all-ítu ja urne n um
félögum hefir verið leyft að tæma tveimur íorsetum.
Winnipeg vatn að fiski, með því | Á blöðunum er svo að sjá, sem
að veiða svo mikið, að þau hafa j þeir hafi orðið dáleiddir af dönsk-
árlega sent milíónír punda fiskjar j um blaðasnápum. þeir hafa, blátt
til Bandaríkjanna til sölu þar. — j áfram sagt. stungið þeim í vasa
Hann kvað íslendinga og aðra í- j sinn, og er slíkt ekki vansalaust
búa Manitoba fylkis hafa um mörg fyrir helztu stjórnmálamenn beillar
liðin ár kvartað undan þessu, en j þjóðar.
árangurslaust. Hann kvað þetta j gumt af ,því, Sem þeir hafa frætt
ameríkanska einveldi vera orðið j þá & mundi ekki nokkrum st jórn-
svo öflugt hér nyrðra, að það gæti m41amanni neinnar þjóðar hafa til
brotið login eins og þvi þóknaðist hu komiSi aS 14ta út úr sér>
sínar og flokks síns, að eins fyrir
konung og ráðuneytið danska ?
þaðan gátu svo blöðin fengið þær.
Ef sú aðferð hefði verið höfð, þá
hefði að líkindum minna verið
blaðrað um það, sem Dönum kom
ekkert við að vita, — og beinlínis
var hættulegt að láta þá vifca um,
allra helzt eins og það var fram-
sett, og sem í ofanálag er langt
frá því að vera sannleikanum sam-
kvæmt í mörgum atriðum.
Gremju og óþökk eiga þeir skil-
ið og hljóta að fá fyrir orðmælg-
ina hjá öllum réttsýnum mönnum,
hvort heldur þeir eru þeirra fylgis-
menn eða ekki. Ilún getur skaðað
________r _______ __ , það mál, sem er þeirra sjálfra á-
og fengið stjórnina til að breyta i enda mun þag ekki venja hinna hugamál og allræ þeirra fylgjenda
þeim eins og bezt gegndi fyrir jmerkari og meiri stjórnmálamann
hagsmuni þess. . On nú þegar buið | þjóöann.a> aS i4ta fregnrita blaða
væri að tæma Winmpeg og Mani- i fá sínar instu hllRSanir, þegar um
toba votnin, þá væri emveldið sett I mikllsverö stjórnarstörf er að
á í Saskatchewan, til að tæma
vötnin þar
Herra Bradbury kvartaði einnig
ræða.
Svo eru sumar af þeim hugsun-
— sjálfstæðismálið.
það er því eigi að undra, þó
mönnum renni í skap yfir þessari
aðferð, og eigi hvað síst Skúla
Thoroddsen, — manninum, sem
e i n n núlifandi íslenzkra stjórn-
um eigi all-lítið einkennilegar, og jmálamanna hefir sýnt, að hann
þorir að standa frammi fyrir Dön-
undan gagnsleysi fiskiklakanna hér koma vís(. ekki n41ægt sannie.ikan
vestra, fyrir vanþekkingu þeirra, j um> svo sem t d , aS uekki séu tii
sem látnir væru stjorna þeim. - ! tíu iýSveidismenn á Islandi”, eða
Hann kvað F. W. Coleclough sál. að 9g a{ hverjum 10{) landsbúum
hafa verið hæfan mann meðan ; séu á móti skiinaSi> eins og Kr.
hann hefði stjórnað klakinu í Sel- jj fræddi konunR 4> OR simritaö
ir . En einmitt af þvi, að hann var SVQ ^ um anan heim. þá er
hefði reyut að gegna skyldu sinni h,arla óviö[eidiS aS sj4> aS menn>
samvizkusamlega, þá hefðu yfir- sem efu fyrir hond þjóSar sinnar
menn hans fiskimáladedd stjórn-j staddjr f rir framan aSra þjóS> aS
annnar, gert fionum lifið svo leitt krc£jast frelsis hennar OR sjálfstæð-
að hann hefði neyðst tfi að yfir- is ■ af þeirri sömu> _ v,era aS
gefa embættið. I>á hefði í hans barma sér yfir f4tækt> OR Hkja
stað venð settur maður, sem unn- þdm saman 4 þann h4tt> aS kaija
ið hefð! 1 jarnvorubuð og a ls enga Danmörku ,.höfuSból en ísiand
þekkmgii hefði haft a fiskiklak,, og þurrabúöarheim.ili”. Slík samlíking F
enn minm þekkingu a fiski, svo að 1 1
efasamt væri, h.vort bann hefði
þekt hvítfisk frá Tullippia. Fiski-
máladeildin hefði ekkert tillit tek-
ið til þess, í vali fiskiklaksstjór-
anna, hvort þeir væru þekkingar-
lega vaxnir starfi sínu eða ekki.
J>ess vegna hefðu öll útgjöldin við
þau orðið verri enn þýðingarlaus,
— ekkert nema einbert tap fyrir
landið. Hann hélt því fram, að
það ætti að vera fiskiklak i Mikl-
ev, eins og íbúarnir þar bæðu um;
en í stað þess hefði stjórnin sett
er hneyxli, undir kringumstæðun-
um, auk þess sem hún hefir við
ekkert að styð.jast, og er síður en
svo vaxin til þess, að herða á eft-
ir Dönum á nokkurn hátt.
um uppréttur og horfa framan í
þá augliti til auglitis, og hefði því
vegna þess undir öllum kringum-
stæðum átt fyrstur allra að yerða
ráðherra.
Skúli Thioroddsen hefir þegar
skrifað tvær greinar í blað sitt og
vítt aðferð forsetanna (einkum B.
J.) með gætnum orðum, en þó
með fullri. einurð. í fyrri greininni
heldur hann þvi fram, sem og er
rétt, að nú hefði verið þörf á, að
talað væri djarfmannlega við kon-
unginn og stjórnmálamenn Dana”.
Ennfremur, að það sé “einmitt
hræðslan við það, að skilnaðar-
mönnum hér á landi fjölgi drjúg-
um”, er á undan öllu öðru “geti
orðið til þess, að glöggva skiltiing
Dana á sjálfstæðiskröfum vorum,
og gera þá ljúfari til að unna oss
þá er það ekki til að berða á
Dönum, þegar það er borið í þá, jafnréttis þess, sem vér krefjumst
að þingflokkur meiri hlutans hlægi i °ff eigum fylsta tilkall til .
að þeim tveimur eða þremur skiln- Síðari greinin fer hér á eftir orð-
aðarmönnum, er á þinei sitja, og j rett. j[ún er þörf hugvekja til for-
þegar skilnaðar hugsunin er nefnd j setanna, sýnilega sögð af einurð
“loftkastalar” og “hugarburður”. og einlægni, ásamt áhuga íyrir af-
t Mundi það hafa verið hvggilegt | ördum sjálfstæðismálsins, en
klak norður við Berens á, þar sem j f ir Norðmenn 1905, að þylja;ekki af hatri og illgirni, cins og
td ta * «—«“ ■ flest það, er blöðin Lögrétta og
Reykjavík hafa að flytja þessu við-
víkjandi af sínu eigin.
þjóðvilja-greinin er á þessa leið :
Bandaríkja félagið hefði viljað
hafa það.
Jiar næst sýndi ræöumaður fram
á, að yfir 90 prósent af öllum, fiski
sem fæst úr vötnum í Saskatche-
wan fylki, fer til Bandaríkjanna,
en sá markaður hefði þau áhrif,
að gera vöruna dýrari hér heima
fyrir. þá sýndi hann og fram á,
svona lagað í evru Svía, þegar
hæst stóð á deilunni milli þeirra ?
þeim hefir líklega ekki þótt það, í
það minsta gerðu þeir það ekki.
það er einmitt skilnaðar hug-
mvndinni, sem hefði þurft að
halda að Dönum, og Á að halda
að þeim, ef . þeir ekki vilja verða
við réttmætum kröfum íslendinga,
hvernig styrjuveiðin væri gengin ; f staS þess aS barma sér írammi
til þuröar i Vestur-Canada, og fyrjr þeim um f4tækt og vesæl-
þökk skilið allra fiskimanna fyrir | vildi láta með lögum banna út- | dúm> 0g gera þessa hugmynd, og
þá frammistöðu, og það án tiílits flutninff bennar og hrognanna, og [ þ4 menn>'’ er h,enni fylgja, hlægi-
til þess, hvort hann fær eða færjaÖ Lac du Bonnett sé sett til síðu < iega
-ækkj þær bætur ráðnar á ástand- ^eingöngu fyrir kanadiska markað-
inu, sem hann óskar eftir.
Til dæmis, bað hann stjórnina
um, að skipa einhvern Islending
helzt úr Gimli sveit, og sem fiski-
menn þar útnefndu. En þeirri
kröfu var ekki sinnt að neinu. í
stað þess voru þeir D. F. Reid,
fiskikaupmaður í Selkirk, og T. L.
iMetcalf, lögmaður í Winnipeg,
skipaðir til að rannsaka fiskimála-
mn, — en það er talið mesta
styrju-veiðivatn í Vestur-Canada.
Öll
Vestur-íslendiggar hafa orðið
Ifyrir vonbrigðum af hinum nýja
ENN UM “ FORSETA-
UTANFÖRINA.”
F ö r i n b e t u r ó f a r i n.
í síðasta nr. þjóðviljans gátum
vér þess, að utanför forsetanna
hefði verið algerlega árangurslaus,
að því er til sambandsmálsins
kemur.
Vér gátum þess þá og jafnframt,
J>ví eins og alkunnugt er, bygðust menn.
'ráðherra, og hljóta að vera mjög . „______
var ræ a herra Bra bury j áánœgðir með hann í sambandi I sem skylda vor, sem blaðamanns
þrungin ahuga fyrir velferð -þeirra, viö ummæli hans um skilnaðar- | bauö oss, að nýi ráðherrann hefði
sem stunda fiskiveiðar hcr i fylk- hu<rsjónina> er hann frammi fyrir |veriS f meira ]agi ÓOrðvar í við-
■’vo se^Ja írettlr fra fitt' Dönum hefir gert lítið úr og óvirt. tali sínu við ýmsa danska blaða-
awa, að hann hafi ofluglega talao t....- _______n_________ __ ,____I
máli Islendinga í kjördæmi sínu í
sambandi við fiskiveiðamálið.
Herra Brodeur, ráðgjafi fiski-
ástandið hér í fylkinu, og senda mála, svaraði stuttlega, og kvað | við frumvarpi tnillilandanefndar- og ranghermi," í sumum viðtals-
stjórninni skýrslu um það. þessir j skýrslur þær, sem deild sinni hefði innar, er þeir strax sáu að var ! gre.inunum, og þrátt fyrir mót-
rammj^r innlimunarkví, og 2., og | m,æij ráðherra, að þvi er til sumra
þar n æ s t, a ð hvet ja íslend- | atriðanna kemur —, að blað vort
inga til að halda s k i 1 n a ð a r - hefir eigi fariS vilt vegar.
hugsjóninni hátt. Nálega
afskifti þeirra af sjálístæðismáli
íslands síðastliðið sumar á þessu
tvennu : — 1. a ð vara íslendinga
Úrklippur úr eigi all-fáum dönsk-
um blöðum, sem oss hafa borist,
sýna — þrátt fyrir sýnilegar ýkjur
herrar hafa haft nokkra fundi,
einkum í Selkirk, og tekið þar
borist, sýna, að engin þurð hefði
orðið á veiði í vötnum í Mani-
vitnaleiðslu í málinu ; og mi síð- toba, og ræður þá að líkindum,
ast hafa þeir haft fund í Gimli bæ,
og leita álits Islendinga þar.
Á þeim fundi komu fram E. Ein-
arsson, G. E- Sólmundsson, W. B.
Arason, Jóhannes Sigurðsson,
Stephan Sigurðsson, Jóhann Stef-
ánsson o.fl. — Öllum þessum mönn
um bar saman um það, að fiski-
klakið í Selkirk bæ, eins og því
hefir til þessa tíma verið stjórnað
sé algerlega gagnslaust og að eins
til að baka ríkinu útgjöld. Öllum
kom þeim saman um, að væri
fiskiklakið sett á
að ekki sé mikilla umbóta
vænta úr þeirri átt.
að
Hafnarf ör ísl. þingf or-
setanna.
allar þeirra samþyktir hnigu að
þessu. Stefnu þeirra er því af hin-
Á hinn bóginn létum vér í síð-
asta nr. blaðs vors þá von í ljósi,
það væri rangt að dyljast þess,
eða þræta fyrir það, a-ð hún hefði
tekist miður en skyldi, — svo ekki
, seu brukuð þyneri orð, sem hun
hæfilegan stað ,, * , 6
.„ .... . , . „!þo verðskuldar.
við Winmpeg vatn, þa gæti það
orðið að notum til þess að auka
fisk í vatninu. Engin þessara vitna
hafði nokkurn tíma orðið var
nokkurra hagsmuna af Selkirk
klakinu, eða vitað til þess, að það
hefði baft nokkur áhrif til þess að
auka hvítfisk í Winnipeg vatni. Og
öllum kom þeim saman um, að
Lausmælgi tveggja þeirra (Bj. J.
ráðherra og Kr. Jónss. dómstjóra)
við Dani, hlýtur fyrst og fremst
að valda sárri gremju meðal fjölda
af þeirra fylgismönnum ; — og í
annan stað er alls ekki ólíklegt,
að hún geti orðið valdandi þess,
að Danir þverskallist enn meir og
bezt mundi slíkt klak sett á Mikl-(lengur við hinum réttmætu sjálf-
um nýja ráðherra gert lágt undir aS ráðherra vor heföi verið orð
höfði, en líklega er svo e k k i af varari 1 vlðtah slnu við stJórn
sjálfstæðisflokknum sem heild, eft-
I ir hraðskeyti því að dæma, er
hann sendi í síðustu viku, og sem
við hljótum að taka eins og það
er talað, — sem þakklætis og vin-
arkveðju.
Enn má geta þess, að í meira
lagi er óviðfeldið að sjá B.J. neita
ýmsum greinum í blaði sinu, og
reyna að kenna þær öðrum ;. — og
þá ekki siður, að hann skuH stöð-
ugt, bæði á íslafldi O'g í Khöfn,
vera að bera það út, að hann ,hafi
neyðst til að taka ráðherra em-
bæfctið, þó öllum sé vitanlegt, að
Skúli Thoroddsen baðst alls ekki *) Hannes þorsteinsson er und-
undan kosningu, og að í sjálfstæð- anskilinn, eftir honum hefir ekki
isflokknum var smalað fyrir hann frézt neinn fagurgali eða frétta-
(B.J.), og ennfremur, að atkvæða- burður. Á J-J-
málamenn Dana ; en því miður
hefir þar og skort eigi all-lítið á
svo einarða, ákveðna, hreinskilna,
og þó um leið hyggilega framkomu
sem þörf var á.
Að því er til viðtals forsetanna
við Neergaard, danska forsætisráð-
herrann kemur, hefir Ritzau-hrað-
skeytaskrifstofa sent dönskum
blöðum orðrétta skýrslu, sem þeir
*) B.J. fékk 12 atkv., Skúli Th.
11, og séra Sigurður Gunnarsson
1. (þjóðviljinn 31. marz 1969).
hafa samið í sameiningu, og undir-
skrifað. * )
Af skýrslu þessari sést, að
þó að forsetarnir hafi í samtali
þesstt skýrt frá því, að meiri hluti
alþingis óskaði konungssambands
eingöngu, ltafa þeir þó í niðurlagi
téðrar skýrslu kveðið svo að orði:
“ þar á móti voru í ljósi látn-
“ ar, bæði af hálfu alþingisfor-
“ setanna og forsæfcisráðherrans
“ góðar vonir um, að síðar meir
“ mætti takast, að finna ledð til
“ þess, að nálægja skoðanirnar
“ hver ja annari, með tilhliðrun-
‘‘ arsemi á háða bóga, svo að
“ af samningunum yrði verklegttr
“ árangur, er miðaði til þess,
“ að festa og efla gott samkomu-,
“ lag milli landanna”.
Hér er því slegið fram — sbr.
orðið “síðar” —, að ekki liggi
neifct á, og fer því fjarri, að slíkt
geti talist heppilegur erindisrekst-
ur, eða ýti undir Dani, að hraða
sér að sinna kröfum íslendinga.
Ennfremur hefir nýi ráðherrann
með ofangreindum ummœlum —
shr. orðin “með tilhliðrunarsemi á
báða bóga” — þegar gefið Dönum
undir fótinn, að Islendingar myndu
þoka frá kröfum sínum, eða látið
í ljósi von sína um það, að svo
veröi, eins og krafa íslendinga um
konungssamband eitt væri ein-
gönvtt haldið fram af leikaraskap,
eða rétt til málamynda.
Allir sjá, hve afar-óhyggileg slík
ummadi vortt, því að geta má
nærri, að Danir — eins og þeirra
skoðtin á málinu er háttað — fari
eigi að verða við kröfum Islend-
inga að svo stöddu, þegar slíku er
Varpað fram, og undirritað af nýja
ráðherranum, trúnaðarmanni meiri
hlutans á alþingi.
Ritstjóri J>jóöólfs, sem var svo
heppinn, aö setja eigi nafn sitt
undir ofangreinda skýrslu, er eitt-
hvað að reyna að bera í bætifláka
fyrir samferðamenn sína í síðasta
nr. blaðs síns, lætur sem ndðurlags
orðin séu aö eins “sjálfsögð kur-
teisi”, en getur þess þó jafnframt,
að tim niðurlagsorðin í skýrslunni
hafi Neergaard einmitt verið ann-
ast.
En getur nokkrum blandast hug
ttr um, hvers vegna svo var ? —
Hann sá, sem var, að hér var um
aðal-atriðið að ræða.
Ölltim er ljóst, hvaða skilning
danskir blaðlesendur hljóta að
leggja í niðurlagsorðin í skýrslunni
— rúsínuna í endantim.
íslendingar þoka til, og alt get-
ttr beðið !
Annan skilning fá þeir eigi í þau
lagt, telja þau mælt aí ednlægni,
sem von er.
Umnuæli þessi eru því síst til
þess fallin, að ýta imdir það, að
almennlngsálitið í Danmörku snú-
ist oss í vil, heldttr eru þau þvert
á móti betra svefnþorn, en nokk-
uð annað.
Danska hlaðið “Politiken” birtir
og ofangreinda skýrslu eða yfirlýs-
ingu undir fyrirsögninni “málið
legst á hylluna”, og í sambandi
við hana verða að skiljast þau um
mæli í dönski|ttm hlöðum, að stjórn
skipulagið haldist óbreytt eftir-
leiðis.
En til þess að gefa slíka yfirlýs-
ingu um væntanlega tilhliðrunar-
semi af hálfu íslendinga, að því er
til sambandsmálsins kemur, sem
og um það, að vér þolum biðina,
hefir hvorki núverandi ráðherra,
né nokkur annar, haft minstu
heimild af hálfu sjálfstæðisfiokks-
ins á alþingi.
Slík aðferð, sem beitt hefir ver-
ið í þessu efni, er því alls eigii fegr-
andi á neinn hátt, enda óhætt að
fullyrða, að mikill meiri hluti þjóð
arinnar hefir vænst alt annarar
framkomtt af hálftt nýja ráðherr-
ans, en rattn hefir á orðið.
Ég geri nú ráð fyrir, að ýmsir
miður góðgjarnir náungar hlakki
yfir því, að nú séu fylgdsmenn
þessara manna farnir að finna að
gerðum þeirra og orðum. En held-
ur er slíkt óviturlegt, og ekki sam-
boðið n'einum nema staurblindum
flokksáfglöpum.
því það er bein skylda allra
heiðvirðra og ærlegra manna, að
finna að og víta það, sem miður
fer, jafnt hjá sínum eigdn flokks-
mönnum og öðrum, bæði til þess,
að vara þá vi.ð falli framvegis, og
eins til hins, að aðrir, er síðar
koma íram, vari sig á þeim skerj-
um, er áður hefir verið strandað
á.
Að verja í líf og blóð orð eða
gerðir Hokks síns, eða flokksmanna
sinna, hvað sem aðhafst er, er sá
auvirðilegasti skriðdýrs háttur,
sem til er, og ætti að vera dauða-
* ) Einn forsetanna, Hannes, rit-
stjóri J>orsteinsson, skrifaði þó
eigi undir, var fjarverandd, er það
var gert. og vissi eigi, fyr en eftir
á, um niðurlagsorðin í hennd.
dæmdur í hverju einasta siðuðu
þjóðfélagi.
Að sjálfsögðu er það innileg ósk
allra góðra íslendinga austan hafs
og vestan, að hinn nýi ráðherra
bætd sem fyrst og sem bezt fyrir
þessa orðmælgi sína með stjórnar-
ráðstöfunum, er miða landi og
þjóð til gengis og blessunar.
Með því einu móti getur hann
bœtt fyrir yfirsjónina.
Engtt öðru.
A>. J. johnson.
Fréttabréf.
MINNEOTA, MINN.
9. maí 1909.
Dauðsffill. — J>ann 4. þ.m. dó
hér Sveinn J. II o I m, bóndi £
N orðurbygð, maður mjög vel lát-
inn og einn af beztu bændum hér
um slóðir, 43. ára að aldri. Hann
var sonur Jóhannesar Sveinssonar
frá Kóreksstöðum í Hjaltastaða-
þinghá.
þann 5. þ.m. dó Gunnlaug-
u r Pé t u r á s o n, bóndi frá Há-
konarstöðum á Jökuldal, — fyrsti
íslenzki landnemi hér í Minnesota •„
Islendingum að góðu kunnur.
Ennfremur dó í Minneota 5. þ.
m. séra Kleven, prestur Norð-
manna, valinktinnur maður hjá
öllum er þektu. Hann varð bráð-
kvaddur.
Tíðarfar hefir verið ákaflega
stirt hér í vor, frost og hret iðu-
lega. J>ar fyrir hafa vorannir taf-
ist mjög fyrir bændum. Svo má
kalla, að varla sé sauðgróður
kominn enn.
S. M. S. Askdal.
Sparið
Línið Yðar.
Ef þér óskið ekki að fá
þvottinn yðar rifinn og slit-
inn, þá sendið liann til þess-
arar fullkomnu stofnur.ar.
Nýtfzku aðferðir, nýr véla-
útbúnaður, en gamalt og æft
verkafólk.
LITUN, HREINSUN
OG PRESSUN
SÉRLEGA YANDAÐ
Modern Laundry &
Dye Works Co.,Ltd.
307—315 Hargrnve St.
WINNIPEQ, IMANITOBA
Phones: 2300 og 2301
S. R.HUNTER&CO
Skraddarar,
189 Lombard Street
Búa til ný-móðins karl-
mannafatnaði eftir máli.—
Efniog vinnubriigð afbeztu
tegund, og alt ábyrgst að
vera jafngildi þess bezta
sem fáanlegt er í borginni.
Verðið er við allra liæfi, —
S. R. Hunter & Co.
189 Lombard St.
Telephone 1395.
^Doiiiiiiion Bank
NöTRE DAME Ave. BKANCH Cor. Nena St.
VÉR GEFUM SÉRSTAK
AN GAUM AÐ SPARI.
SJÓÐS-DEILDINNI. —
vextirtborqaðir af innlöqum.
HÖFUÐSTOLL . . . $3,983.392.38
SPAKISJOÐUR . . $5,300,000.00
___ A- E. PIERCY, MANAQER.
R. A.
thomson
AND C0.
Cor. Sargent & Maryland St.
Selja allskonar MATVÖRU
af beztu tegund með lægsta
verði. Sérstakt vöruúrvai nú
þessa viku. Vér óskum að
Islendingar viidu koma og
skoða vörurnar. Hvergi betri
né ódýrari. —
Munið staðinn:—
HORNI SARGENT AVJ
0G MARYLAND ST.
PH0NE 3112.