Heimskringla - 19.08.1909, Blaðsíða 2
Bls. 2 WINNIPEG, 19. ÁGÚST 1909,
HEIMSKRINGLA
Heimskringla
Pnblished every Thursday by The
Heimskrir.gla News & PablisbÍDg Co. Ltd
Verö blaösins f Canada og Bandar
$2.00 am 6riö (fyrir fram boraraö),
Sent til Islacds 82.C0 (fyrir fram
borffaö af kanpendnm blaösius hér$1.50.)
B. L. BALDWINSON
Editor & Manager
Office:
729 Sherbrooke Street, Winnipeg
r.O BOX 3083. Talsfml 3512.
Næsta blað.
í næstu viku íá kaupendur
Hedmskringlu að minsta kosti 20
bls. skrautblað, með myndum því
sem næst á hverri blaðsíðu. þ>að
blað er útgefið sérstaklega til þess
að auglýsa Manitoba búnaðar-
skólann, og eru lesendur beðnir að
vei'ta þessu blaði nákvæma eftir-
tekt og lesa hverja línu í því.
Slíkar bLaða útgáfur eru kostn-
aðarsamar. pað hefir kostað $130
að íá myndirnar í þetta Búnaðar-
skólablað, og pappírinn í það
kostar enn þá meira, að ótöldum
öllum kostnaði við þá miklu
vinnu, sem slík útgáfa kreíur.
Nokkrir íslenzkir “business”-
menn hafa sýnt blaðinu þá vel-
vild, að setja. í það sérstakar
stórar auglýsingar til þess að
hjálpa til að borga útgáíukostnað-
ínn. . An slíkrar hjálpar væru
svona skrautútgáfur ómögulegar.
Allir kaupendur blaðsins hafa því
hag af þessari góðvild íslenzku
4‘bnsiness” mannanna, og þess
vegna finnur Heimskringla sér
skylt, um leið og hún vottar þeám
verðugt þakklæ-ti ' fvrir góðvild
þeirra, að mælast til þess við alla
kaupendur og lesendur blaðsms,
«ð þeir sýni þessum mönnum
sanngjarna viðurkenningu með
því, að verzla við þá í svo aukn-
um mæli, að þeir finni það áþreif-
anlega, að það borgi sig fyrir þá,
að auglýsa í blaðinu. þeir eru all-
ir áreiðanlegir viðskiftamenn, og
hafa allir svo góðar vörur og með
svo sanngjörnu verði, að -ekki fœst
■þptra ný ódýrara anna,rstaðar.
Enníremur skai þess getið, að
það getur komið fyrir, að útgáfa
þessa blaðs, sem verður dagsett
26. ágúst, verði einn eða máske
tvo daga á eftir auglýstum út-
komudagi. En reynt skal verða,
að koma því út á vanalegum
tíma, ef þcss er nokkur kostur.
Hinsvegar eru kaupendur beðnir
að hafa þolinmæði og láta sér
hvergi bregða, þótt útgáian komi
■einum eða tveimur dögum síðar
þessa næstu viku, en vant er að
vera.
Auka-pakkar af þessu blaði
verða sendir á hvert pósthús í
bygðum landa vorra í Man jtoba
•til lesturs þeim, sem ekki eru
kaupendur, en, kvnnu að vilja
kynna sér lýsingu Manitoba Bún-
aðarskólans og starísemi hans, og
í þeirri von, að þeir við þau
kynni verði fúsir til þess að senda
pilta sína á skólann.
Allar aðal-búnaðar og aðrar, rit-
gerðir hafa verið sérstaklega skrif-
aðar af prófessorum búnaðarskól-
ans og öðrum búfróðum mönnum
fyrir þetta sérstaka Búnaðarskóla-
skrauibblað, og allar eru greinarn-
ar þess virði, iað þær séu nákvæm-
lega fhugaðar.
sem er íslenzkt, íslenzka sögu, fs-
lenzka nútíð og íslenzka framtið..
Saga frumbyggjannia í þessu
landi hefir verið saga stríðs og
Vér minnumst þess nú, á þess- !baráttu- MeS stríði og baráttu
um þjóðhátíðardegi, hve þjóðernis ;hafa Þ«r lagt traustan og trygg-
böndin eru sterk, þótt stundum j an grundvoU fVrir framtlSlöa' “
finnist oss lítið veröa úr þeim. j Þannig hefir ÞaS reynst meS aSr-
Ættjörðin gamla, og alt sem við ! ar WÓSlr’ ~ Þanni« hefir ÞaS
hana er tengt, heilla huga vorn í : «ynst með íslendmga. þott nokk-
dag og minnir oss á, að vér erum !ur brot af so«u landnamsins is-
íslendinvar ilenzha htr í landi hafi þegar verdð
j skráð, þá getur dauð frásögnin
Já, vér erum Islendingar tuu; aldrei gefið nægilega í skyn þá
eldraun, sem gengið var í gegnum.
Niður íslenzku fossanna er
enn þagnaður í eyrum vorum.
Dýrð íslenzkrar náttúru, dýrð mið-
nœtursólarinnar, glampar enn í
sálu vorri. Tunga vor leiitast enn
ekki
þeir einir, sem lifðu hörmunga-
veturinn mikla í Nýja íslandi, —
þeir, sem að mistn þar ástvdni
sína, litu þar sjálfir í andlit
við, að mynda hin hljómfögru ís- i dauðans, og revndu þar allar þær
lenzku orðin, þótt að henni farist hörmungar, sem því voru sam-
fara, — þeir geta borið vitni um
stríð og baráttu frumbyggjans. —
þeir einir, sem að reyndu klæð-
leysi og hungur á frumbýlingsár-
unum, hvort heldur það var á
eyðisléttum Manitoba, iDakot/a eða
Mdnnesota, geta um það borið,
hvað það kostaði að leggja grund-
völlinn undir framtíðar velferð
Vestur-íslendinga. það vi'tum vér
öll, sem búum á margan hátt að
dugnaðd, atorku og þolgæði hinnar
fvrstu kvnslóðar hér í landinu, að
það, sem að þá var gengið í gegn
það auðvitað misjafnlega. Hjarta
vort slær tíðara enn í dag, þegar
vér minnumst á og hugsum um
það, sem íslenzkt er, eða viðkem-
ur ættjörðinni gömlu.
En vér erum Ameríkumenn eins
fyrir því. þessu mikla vestræna
landi, sem hefir tekið oss að sér
og |gefið oss fult tækifæri og full-
réttindi með sínum börnum, skuid-
um vér holiustu, — já, vér skuld-
um því að elska það og vera því
trúdr. þegar vér því í diag minn-
umst þess og finnum til þess svo
glögglega með hve sterkum bönd- j um, mundi oss nú finnast ofraun.
um vér erum knýttir við ísienzku | Vér erum þess fulltrúa, að iand-
þjóðina, liggur fyrir oss að svara námssaga Islendinga hér sé fylli-
Lega jöfn landnámssögu annara
þjóða, hvað það snertir að sýna.
b öag iþessari þýðingarmiklu spurn-
ingu : Hvernig getum vér í senn
verið sannir íslendingar og góðir
Amieríkumenn, — góðir borgarar í
þessu Vesturlandi ? Hvernig get-
um vér haldið áfram að meta
vorn þjóðernislega arf alt frá dög-
um víkinganna til þessa dags, og
þó ekki gleymt skyldum vorum og
ábyrgð vorri sem Amerískir borg-
arar, hvort sem vér búum utidir
hrezkri stjórn eða frelsisfana
Bandaríkjannai ?
Eg vil segja yður í dag, landar
mínir, að það er min rótgróin
sannfærinq, að vér getum verið
góðdr Ameríkumenn að eins að
svo miklu leyti) sem vér erum
góðir íslendingar. Sá maður, sem
afnei'tar þjóð sinni, og fyrirverður
sig fyrir þjóðerni sitt, móður sína
og. ástkæra, ilhýra málið, sem hún ^
söng á vögguljóðin yfir honum, —
er ekki að eins til vanvirðu fyrir
þjóðina, sem ól hann, heldur líka |
er hann P^jög léLegur Ameríku-
hiaSúf. |
Ég st&ri mig af því, Vefa Is-
lendingurj og ég íæt það œtið <6g
á öllum tírna vera heytilril kunn-
eitthvað eitt, eins og fyrir hlaup ?
Framvegis er vonandi, að þær
ingar að Leggja í þessa miklu sam-
steypu, sem okkar tillag? þegar
ég sé íslendinga afneita þióð sinni r „ . . r .
. *... , 1 v „ nefndir, sem kunna að starfa fyrir
og þioðerm, tu þess að latast . ,..........., , J x
^ \ ,, , þessum degi, siai ser fœrt, að
vera betn Amenkumenn, dettur , • , ,, . ...
, , , . leggja fram faeina dollara, sem
mer í hug konan, sem lagði lif /b, r , v ,
..v , , . - w . verðlaun fyrir þessa nauðsynlegu
sitt 1 solurnar f-vnr oekta gam- -, ... : ,.v. v , ,
. . , . „ h, ^ iþrott, ems og sundið er. Með þvi
steina, sem hun helt að væru ekta v , , , " , .,v ,
. . . . _ , , .. v að taka burtu þann lið af pro-
og sannir gimstemar. þvi það, að . , . , , „ . x
h x , , grami dagsms, þa finst mer að
verða Amerikumaður a þennan , ,. v v
, ,.. „ „ , i , nemdm se með þvi að gera tu-
hatt, er að verða oekta, osannur . v , . v ,
. ,, „ v. v raun til, að drepa niður bann
Amerikumaður. það, sem orðið .... , v ,
„ litla ahuga, sem er a meðal ung-
hefir til a þusund arum, verður .. . , , .. , .
11 • . - • j • lmga í þessum bœ fynr þessan
ekki onyitt a einum diegi. v V ,, . , T ,
” uauösynlegu íþrott. þvi engum
Vér komum saman í dag sem maður, sem vifl vera sanngjarn,
ísLendingar og syngjum : ‘‘ELd- getur borið á móti því, rð sund
gamla ísafold, ástkæra fóstur- sé nauðsynlegt. það ’jiefir bjargað
moid, Fjallkonan fríð”. En vér sVo margra manna lífi, og niyndi
komum líka saman með öllum
öðrum góðum borgurum þessa
lands á þjóðhátíðardegi
og syngjum með þeim :
Canadia
God
save the King”. Eða ef vér búum
í Bandaríkjunum, komum vér öll
saman Fjórða Júlí, á fæðingar há-
tíðisdegi þjóðarinnar, og syngjum
með einni gleðirödd : ‘‘My Coun-
try, it is of Thee”, eða frelsissöng
þjóðarinnar : “The Star Spangled
Banner”. — þannig erum vér sem
góðir íslendingar, góðir Canada-
menn og góðdr Bandaríkjamenn, —
góðir Ameríkumenn.
Minni
Vestur-íslendinga.
Ræ5a flutt á Þjóðhátíð fslenfliuga í Winni*
peg 2. ágnst, 1909.
Eftir John J. Samson, iögfræOing.
langan tíma í góðu gengi, — lýð-
veldi, sem lifir enn í dag í sögum
og ljóðum, sem aldrei firnast.
Ég hefi ekki gieymt dýrðlegu
sögunum um ísienzku kappana, né
því, hvernig tárin streymdu niður
kinnar mínar, er ég heyrði í æsku
föður minn lesa um víg Grottis,
eit't vetrarkveld í litla bænum und-
ir fjallinu, og svo nærni sjónum,
að brimöldurnar gátu spilað undir
með sínúm djúpu sorgartónum.
Ég hefi orðið gagntekinn af á-
íslenzku skáldanna, og
ákafa föðurlandsvinanna
þessi þjóðhúitíðardagur vor V.-
Islendinga er söguríkur merkis-
dagur. Hann á að benda oss aftur
i Mðna tímann og kenna oss að
meta þjóð vora og þjóðerni vort,
eins og það birtist í Ljósi sögunn-
ar og reynslu hins líðna tíma.
Hann á að benda oss á nútímann
og kenna oss að meta og ávaxta
þann þjóðernislega arf, er fallið
hefir í hlut vorn, og láta hann
birtast hjá oss í sem dýrðlegastri
mynd. Hann á að benda oss langt hugsast getur.
inn í framtíðina, hinn ókunna
tíma, og kenna oss að eignast og
eiga framtíðar hugsjónir, þar sem
íslenzkt þjóðerni fær að skipa sinn hinm róðurlauSu
retta sess, og að koma fram í!
hreinni og íegurri mynd en nokkru
sinni áður.
það er eins og hin aldna móðir
vor, snjókrýnda Fjallkonan, sem
býr alein út við heimskautsbaug,
taM í dag, langt yfir Land og haf,
til vor barna sinna, með við-
kvaemni móðurinnar, um alt það, j
stríðum
hrifinn af
íslenzku.
Hreiknir af öllu þessu, hreyknir
af þjóðerni voru, af sögu vorri, og
haldandi allri trygð við arfl'edfðina
frá feðrum vorum, getum vér
vedtt þjóðunum, sem vér búum
hjá og ættjörðunni nýju öriátlega
af því bezta, er þjóðerni vort
til. Ef vér Vestur-lsLenddngar gef-
um sem vort tillag til hinnar
miklu þjóðar framtíðarinnar, sem
nú er að myndast í Vesturlandinu,
hvatir, sem eiga rót sina að rekja
til stórræða betjanna, þrek, sem
hefir eflst fyrir baráttu þróttmjk-
illar þjóðar, trú, sem að ánauð og
harátta umliðnu aldanna ekki hef-
ir getað sigrað, og þjóðarlegt eðl-
isfar, sem þrungið er af skáldskap-
aranda,— þá munum vér gefa
Ameriku og börnum vorum í hinni
miklu þjóð framtíðardnnar í þessu
landi þá dýrðlegustu gjöf, sem
að þolgott og dugandi efini hefir 1
verið í fólkinu.
Grundvöllurinn undir framtíðar-
velferð vor Vestur-Islendinga var
vel lagður. þó örbirgðin og fá-
tæktin væri mikil, þá fyrdrbygði
það ekki, að vandlega væri hugs-
að og vel um það, að andlegur
ekkd síður enn veraldLegur hagur
fólksins gæti blómgast.
það bezta, sem hægt er að
óslk iVestur-íslendingum -er, að
hver einstök kynslóð þeirra megi
standa eins vel í stöðu sinni eins
og frumbyggjarnir fyrstu gerðu.
]>í verður í sannleika bygt vel of-
an á grundvöllinn, sem þedr lögðu.
En nú eru dagar frumbygtgjar-
ans, dagar bjálkakofanna liðnir.
Dagar klæðleysis og hungurs eru
hvað , Vestur-íslendinga snertir
Liiðrnr hjá. 1 stað bjálkakofanna 1
eru komin skrauthýsi, — í stað |
hungurs, allsn'ægtir, í stað kiæð- j
leysis et hú uhi þaS að ræða, að |
llVef mieðalbóndi og daglaunamað-
ur getur nú klætt sig engu síður
enn embættismennirnir gerðu áður
fyrr. í stað þess að fá á íyrstu |
árunum vinnu við að eiris lítil-1
mótlegustu störfin, hefir Vestur-
verða til nv þjoð, — þjoð, likam- TT, . , ,, ...
u i -í v v Hcr virðist ahtigmn ekki vera
Lega og andLega þolgoð, með auð- . v , .
I ngt sálarlíf. Og ég vildd ekki, að m,kdl \nr hverJum
við Vestur-Islendingar lentum inn ,(aS mmSta k°st\ ekkl hia íslend-
í þessa samsteypi. án þess að
taka ei'tthvað með oss, án þess að j Ég miin-tist á það vdð einn af
leggja til vorn skerf. En ef vér neifndarmönnum, hvers vegna þeir
tökum með oss, þegar þjóð vor hefðu siept úr sundi. Hann, kvað
blandar blóði sínu við blóð ann- þvi hafa verið halddð fram af sum-
ara þjóða, þá dýrð iiðnia tímans,
sem krefst frama í framitíðinni,
vora dýrðlegu þjóðarmiinningu, og
þann einkennilega andlega blæ,
sem ummyndar það alt, — þá
Leggjum vér vort fult tillag til
framtíðar Ameríku þjóðarinnar.
þá heldur Fjallkonan gamla á-
fram að lifa í börnum sínum hér í
Vesturheimi. þá hefir blessast og
blómgast starf Vestur-ísLendinga.
Og þá mun saga þeirra geymast
óglevmd gegn um aldir hins kom-
an di ti'ma.
um úr mefndinni, að bœði ég og
ýmsdr aðrir, sem hafa tekið þátt í
því, væru hættir, og væri því ekki
ástœða til þess að hafa iþað. En
sá framfaraandi í blessuðum mönn
rnium ! Ef þeir ættu að fylgja
sömu reglu með aðrar íþróttir,
sem hafa verið um hönd hafðar á
ís’endingadegdnum, þá verðtir hann
ekki lengi að LíSa undir lok.
.1 J. Sveinsson.
ugt fyfif ölluin Imirii, hvenær sem
bækifæfí gefst. Eg stæri mig af
þjóð hiinrii og þjóðerni mínu, og
hjafta mitt finnur til m.&tnaðar,
þegar ég minnist þess, að blóð
vikdnganna streymir í æðum mín-
um, — þessara frægu sjókappa
forniajdarinnar, sem buðu hafinu
byrginn í opnum skipum og sigr-
uðu konunga og keisara.
Eg hefi ekki gleymt því, að þeg-
ar öll Norðurálfan var í myrKri,
og öll önnur lönd voru í belgreip-
um harðstjóranna, var til á ís-
landi lýðveldi, sem hélst við um þeim> sem þekkja hanu. t daR fyrir íslendinga,
SU N D
aðrar íþróttir í
bandi við Islending'a-
sam-
íslendingurinn með ráðvendnd sinni
og áræði og dugnaði sinum, kom-
ist svo áfram, að hann er orðinn
efna'ega sjálfstæður, og í mörgum
tilfellum, eftir íslenzkum mæLi-
kvarða, stórefnaður. I stað þess
að hann í fyrstu rak sig all-
staðar á hleypidóma þeirra, sem
daginn.
Eins og öllum er kunnugt, þá
er hin árlega þjóðhátíð íslendinga
í Winnipeg nýafstaðin. það er oina
skjf'ti ársins, sem íslendinigar hér í
Winndpeg koma saman opinberlega
til að sýna íþróttir sinar og Mstdr.
það er víst óhætt að fullyrða
skoðuðu þjóð vora sem hálfgerða það, að ísLendingadaigurinn er efn-
skrælingja þjóð, hefir hann nú á- hver hinn. skemtilegasti og um
unnið sér virðingu og áldt hjá leið uppbyggiLegasti skemtidagur
sérstaklega fyrir
Leiðrétting.
Herra Jónas Pálsson hefir beðið
Hkr. að flytja þessa leiðréttingn
við grein hans um sálmasöng, sem
Liitist í síðasta blaði, svo lesend-
tir geti áttað sig á lestrarmerkj-
um eins og þau verða við söng
eítiríylgjandi sálms :
Ó hve sæLir eruð þér sem genguð,
inn til hvildar guði hjá ogfenguð.
í friði fundið.
Fjötra leysta er Líf á jörð er bund-
ið.
eru það beztu meðmáfeldn, sem yngra fólkið, enda finnur maður
nokkur maður getur haft, að geta mikinn áhuga hjá ttngu mönnun-
sagt : “Eg er íslendingur". um fyrir þessum degi. það er oft,
Vestur-ískndingar eru farnir að fem maSur r hevrir’ aS (*SS1 °K
taka þýðingarmikinn þátt í öllu hinn 8(1 aS æfa S1f fyrir IsLendinga-
starfi og öllum máli.m þesia daKlnn a hverJu kveldi' Þa er verT
lands. Verk þeirra vekja eftirtekt lS aS 'bua;.slK unfhr’ fariS, ut aS
á öllum svæðum þjóðlífsins. - í hlaapa’ S1,ma’ s-vnda> eSa Þa hjól-
embættum, iðnaði, verzlun, ment- rei ’ °' s' rv'
un og visindum eru Vestur-ísfend-! Alt þetta ætti að vera iðkað
ingar sér og þjóð sinni til heáðurs framvegis og margt fleira, og von-
og sóma. Vestur-IsLendingurinn er andi er, að ísLend'ingadagurinn
allstaðar mikið og stcrkt afl til haldi áfram að vera til og haldi á-
frægðar og frama.
þanndg er
undir laginu.
sálmurinn sunginn
Fréttabréf.
(Frá fréttaritara Hkr.).
Ameríka er land frumbygg.janna.
Alt frá því að Púrítanarnir ensku
stigu fæti á Plymouth klett á
og hrjóstrugu
strönd Massachusetts ríkds, og
sungu lofsöngva sína þar í frum-
skógunum, — alt frá þedrri tíð
befir Ameríka verið landið fyrir-
heitna, — alt frá þeirri tíð hefir
fólk frá öllum þjóðum heimsins
leitað hingað, til að fá bér fledri
tækifæri, meira frelsi, — til að
geta lifað hér betra lífi.
Herra forseti. þannig hafa Vest-
ur-íslendingar verið og komið
fram. Frægð liðna tímans útheimt-
ir meiri frama, ef vér viljum ekki
vera ættkrar. Að baki oss eigum
vér menningu, auðuga og mikla,
sem aldrei mun firnast, og þjóðar-
Legt eðlisfar, sem er ríkt af hug-
sjónum, sem aldrei munu deyja.
fram að halda við fornum íþrótt-
um. Verðlaun, sem gefin hafia ver-
ið þetta ár, hafa ekki verið eins
mikil eða fjölbreytt eins og síðast-
liðið ár. Ástœðan, sem þessa árs
neínd færir fyrir því er sú, að
fyrst og fremst fáí þeir ekki ínn
eins mikla penínga og riefnddn í
fyrra hiafi fengið, og svo hafi aldrei
komið inn eins miklir peningar og
, í fyrra, og þó hafi sú nefnd eytt
Eg spyr í dag : Ilvað viljið þér $kQ mieira enn hun tók inn
gera við yðar þjóðernislega arf?
Viljið þér kasta honum frá yðnr
MARKERVILLE, ALTA.
1. ágúst 1909.
Síðan um byrjun þessa mánað-
ar má kalla að hafi verið þurt
veður. þó hafa komið litlir regn-
skúrár, sem hafa tafið fyrir hey-
vinnu, en lítið bleytt. Flestir byrj-
uðu beyskap kring um 20. júlí sls
Grasspretta er ekki í meðallagi
á þurl.ndi, en lágar engjar eru
blautar enn.
Akrar hafa víða batnað nú und-
anfarnar tvær vikur, svo vænta
má, að þeir verði í meðallagi eða
betur.
Islenddnigadagurinn var haldinn
2. ágúst hér á\ Markerville. Veður
var 'hið bezta allan daginn, og
bjarga fleirum, ef/fleiri kyntii ]iað.
Heima á Islandi er f.irið að
tíðka sund meira enn verið hefir.
1 ýmsum pörtum landsins hefir
verið kent sund nú síðari r.rin, og
hefir það haft töluverðan kostnað
í för með sér, þar sem iröið hefir
að byggja lann>ar og borga ku u-
ara o.s.frv. Til þess að hafa sam-
an £é til að standa þann kostuað,
hafa verið tekin samskot hjá
bændum, og svo hefir í sumurn til-
íellum verið lagt fram fé úr sýslu-
sjóði. Slíkt hefði ekki verið gert,
ef áldt manna hefði ekki verið það,
Kæru Vestur-íslendingar ! — að þörf væri fyrir unga menn að
þetta er því boðskapurinn minn til læra sund. Og oft vissi ég til þess,
vkkar í dag. Eg hefi þá trú, að að menn komu eins langt að eins
úr þessu samblandi þjóðanna hér 0g 8—LO mílur til að njóta til-
þessu mikla Vesturlandi, muni sagnar í sundi.
Sparið
Línið Yðar.
Ef þér ðskið ekki að fá
þvottinn yðar rifinn og slit-
inn, þá sendið hann til þess-
arar fullkommi stofnui.ar.
Nýtfzku aðferðir. nýr véla-
útbúnaður, en gamait og æft
verkafólk.
LITUN, HKEINSUN
OG PRESSUN
SÉRLEGA VANDAÐ
Modern Laundry &
Dye Works Co.,Ltd.
3l)7—815 HargiHYe St.
WINNIPEQ, [MANITOBA
Phones : 2800 og 2801
TIL SOLU
Eg hefi til sölu í Cypress bygð’-
innd eina section (640 ekrur) iaf
góðu akuryrkjulandi, 6 mílur frá
góðum markaði. 450 ekrur eru
j ræktaðar, hitt er skógur og bit-
hagd. Hús úr timbri er á landinu
og fjós fyrir 40 gripi, auk anriara
bvgginga. Löndin eru umgirt með
2 strengjum af vír, og 90 ekrur
inngdrtar fyrir gripi. Gnægð af á-
gætu vatni er á landinu.
Líka skal ég selja með löndun-
um, ef óskað er eftir, 12 hross, 30'
nautgripi, á annað þúsund dala-
virði af aknryrkju verkfærum og'
öðrum áhöldum, bæði innan húss'
og utan. Auk þess gufuþreskivéfi
með öllu tilbeyrandi. 'Uppskeru á
300 ekrum skal ég einnig selja með1
eða taka hana sjálfur af, eftir
samkomulagi. Alt þetta framan-
greinda skal ég selja með mjög'
sanngjörnu verði. Nánari upplýs-
ingar um verð og borgunarskdl-
mála, fást hjá nndirrituðum, bréf-
lega eða munnlega.
G. J. 0lesorrr
Box 204. GLENBORO, MAN-
R. DENOYAN
Undir-umboOsm. Ríkislanda.
■irEITIR borgarabréf, sel-
ur Hudson’s-flða lönd
og önnur Abúðar lönd, og
jArnbrautalönd og bæjar-
lóðir. Einnig elds- og hagl-
ábyrgð. Lánar peninga
gegn trygg'ngu f umbætt-
um búlöndum.
Wynyard, - Sask
Th. JOHNSON
JEWELER
286 Main St. Talsfmi: 6606
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
J0HN ERZINGER
TÓBAKS-KAUPMAÐUR.
Erzinger’s skoriö reyktóhak $1.00 pundið
Hér fást allar neftóbaks-tegundir. Oska
eftir bréfleKum pöntunum.
MclNTYRE BLK., Main St., Winnipeg
Heifdsala og smásala.
♦ -
♦
♦
♦
♦
♦-
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Stefán Johnson
Horni Sargent Ave. or; Dowuinf? St»-
HEFIR ÁVALT TIL SÖLU
Nýjar Áíir
j Beztn 1 bœnum. /igætar til bö .unar, 15c gallonn
þetta er sú ástæða, sem þessa
eins og útslitnum gamaldags fatn- ars nefnd fœrir fyrir því, að verð- mesti mannfjöldi saman kominn.
aðd, eða meta bann sem dýrgrip, :lannin h,afl orðið minni í þetta
er hefir óviðjafnanlegt gildi?i j sinn, og sýnist þetta vera góð og
„ . All , ,v gild ástæða. En þó er það ednn
. „ , iiður, sem hefir venð a proirrami
yar þjoðm her í Amenku hug- d ^ sem ]>essa árs Jfnd\,efir
fangm og gagntekm af -þy&ngar-, teWs bnrtU) en sem að mínu 41iti
fullum efmsmiklum sjonleik. , (Vií i i ’ * + i v . T y
TT ,v. , ,, , ,4 . helíi ekki att að vera gert. það
Hann taknaði Amenku æ Hkingar- ef sun,d) þvf ag mínu 4{jti er sfund
fullan hatt sem gloðhetta toglu, ’ ein af þeim skemtile ustu 0 n.
par sem blandað <er saman hinum ♦ . * x-i
1 i.'* , • TT ,.,xle^ustu íþrottum, sem til <eru, os:
ymsu p oðum heamsins. Hver þjoð , S ,
i 1J , . . 1J hv.er m-aður ætti að kunna. E>ef se
leffpur til í þessa miklu steypu, , , . v . . , 4 , ,.K
•fæi ^ f i , , , J ekki, að hm heiðrað-a Islendm^a-
eittnvaö ai þvi serkenmlega, sem , , , . fiV. n. , v r*
. , , « , f-.vpr . \ ’ * cfa^sneínd h-efði ekki s^etað <rieno
hun a til i þjoðhfi sinn og þjoð- svq ^ 2Q tjl ^ do]*ra . v*rS_
crni. þessari mi u i’g u bycs lann fyrir sund þar .^tn hún hefir
þetta svo saman. Við suðunal ^ ,
i ' c 1. r * ■ iffehö $165.00 í verðlaunum bara
kemur a víirborðið mikað aí ymas- t • u r • c
. J , J . i fynr hlaup. Hmniír hafa v-er.ið fuefn-
konar sora. En niður við botmnn . _ c . ,
, , e , ir um $50.00 fyrir hrolreiðar, otr
er areuðanleffa, an þess að mikið t . „ J,. J. . a
i. •' u ' £ ± , ifynr allar aðrar íþrottir henr ver-
ben a þvi, að myndast ny sam-'.í. ^ 1
*; . . J - . íð g'efio um eða rett rnnan við
steypa, sem er ag'ætan en efnrn,1 AA ^ ,
J , x ’i $100.00. Mvndi ekki vera heppi-
sem latin voru í suðuna, — að!x. .x
. ,. ~ . ^iwra, að skiíba verðlaun-umim mð-
þvi leyti að hun hefir að eans aðift,. , . v ., .
r , . , , . ur betur, banmc:, að pnefa ekki
gieyma það bezta ur þeim ollum. I . ■ c , •
* J jmenra enn helmmg af ollum þeam
Hvað eigum vér Vestur-íslend-^ v-erðlaunum, sem gelin eru fyrir
Við Prentum
Forseti dagsins var G. Thorstein
son, kennari við Hecla skóla. —
Fyrir minr.i Canada talaði séra P.
Iljálmsson, fyrir minni íslands J.
Ilunford og fyrir minrn Vestur-ís-
lendinga Ch. Johnson. — Horn-
ledkaraflokkur frá Bowden spilaði
allan daginn.
Skemtanir voru : Kapphlaup,
ýmiskonar stökk, fótboltaLeikur,
O’g knattleikur. Verðlaun voru
viedtt þeim, sem fram úr sköruðu,
cn hve mikil, eða hverjir hlutu
þau, er mér ekki kunnugt.
Yfir höfuð mun hátíðahaldið
hafa farið sæmilega fram, að
minsta kosti eins langt og ís-
lenzka fólkið giat að gert. Hitt er
ekkert efamál, að sumir annara
þjóða menn komu þar fram mið-
ur en æskilegt hefði verið.
Allt frá hinnm minsta að-
göngumiða uppað stærstu
bók. Ef þú hefireitthvað
sem þú ætlar að láta stíl-
setja og prenta, þá komdu
með það til okkar svo að
við getum sýnt þér hvað
lftið það kostar. Við ger-
um verkið eins og þú vilt
og pegar þú vilt,
THE ANDERS0N C0.,
PROMPT PRINTERS
COR. SHERBROOKE & SARGENT
Dr. M. Hjaltason,
Oak Point, Man.