Heimskringla - 10.02.1910, Blaðsíða 4

CtSXlfBttttílfOfiA
Bl«. 4. WIKíriPEG, 10. EEBtt. lðió.
THE DOMINION BANK
HORNI NOTRE DAME AVENUE OO SHERBROOKE STREET
Höfuðslóll uppboi gaður : $4,000,000 00
Varasjóður - - - $5,400,000 00
SPARISJÓÐS DEILDIN:
Vér veitum sparisjöðs innleggjendum sérstakt athygli, og borg-
um hæztu vexti á sparinjóðs innleggjum af $1.00 og yfir. —
Barna innleg« velkomin. — Seljuu penihgaávfsanir á ÍSLAND.
H. \. ItKKjilIT RXð.SMAÐUR.
Meö því að hiðja *flnloga um
“T.L. CKiAR,” Í>á ertu vlsa að
fá ágætan vindil.
T.L.
(L'NIQN MADE)
Weníeru Ciicur
Thoiuas Lee, eitandi
Factory
Winnnipea
Beðwoofl Lager
Extra Porter
Styrkið
tangarnar með f>vf að
drekka eitt stanp af
öðrum hvornm þess-
um ágæta heimilis
bjór, á undan hverri
máltfð. — Reynið !!
EDWÁRD L. DREWRY WiunipeK, Cauada.
Department of Agriculture and Immigration.
MANIT0BA
þetta fylki hefir 41,169,089 ekrur kuids, 6,019,200 ekrur eru
vötn, sem vedta landinu raka til akuryrkjnþarfa. p>ss vegna
höfum vér jafnan nœgan raka tál uppskeru trygginga r.
Ennþá ern 25 málíóndr ekrnr óteknar. sem fá má mieS heim-
ilisréitti e&a kaupum.
lbúata;a árið 1901 var 255,211, wu er nún orSin 400,000
manns, hefir nálega tvöfaldast á 7 árum.
Ibúatala Wmnipeg borgar áriS 1901 var 42,240, ein nú um
115 þúsundir, hefir rneir en tvöfaldast á 7 árum.
Flutningstæki eru nú sem nsest fullkomin, 3516 tnálur járn-
brauta eru í fvlkinu, sem aflar liggja út frá Winmi'peg. þrjár
þverlandsbrauta lestir fara daglega frá Wámipe'g, og innan
fárra mánaSa verSa þær 5 talsins, þegar Grand Trunk P&cific
og Canadian Nortbcrn bætast viS.
Fratnför fylkisins er sjáanleg hvar sem litiS er. þéx ættuS
aS taka þar bólfestu. Ekkert annaS land getur sýnit saima vöxt
á sama timabili.
TIIi FF.ItllAH 4!¥VA :
FariS ekki framhjá Winn.peg, áu þess aS grenslast um stjórn
ar og jámbrautarlönd til sölu, og útvega ySur fullkomnar upp-
lýsingar um heimilisréttarlcad og fjáxgróÖa möguleika.
R F» ROBLIIV
StjörnHrformaður og Akaryrkjumála Rftðgjafi.
Skriflö eftir upplýsingnm til
(.<«• p Il-rlic Jhk HsrtiMy
<n LO ■ \ N ■ V R WI \' N IPF.O. 77 YORK ST., TORONTO,

Hugleiðingar
eftir safoaðarfundinn að
Mozart P. O., Sask.
MikiS Kefir veriS ritaS og rætt
um þaS mikla medSsl, er hinn ís-
lenzki þjóSlíkami (vor Vestur-ls-
lendinga aS minsta kosti) varS
fyrir á hinu lúterska kirkjuþdngi í
Winnápeg síSastliSdS sumar. Já,
margt hefir veriS talaS um þaS
mál aftur á bak og áfram, en all-
ur hefir hitinn snúist utan um
þaS, hver meiSslinu hafi valdiS,
og þá sársaukanum, sem þaS
leiddi af sér. L’m hitt hefir veriS
minna hugsaS, aS finna meSal viS
því og lækna þaS, áSur en ólyfj-
an kæmist aS því og þaS yrSi ó-
læknandi. Og úr því menn haía nú
ekki getaS orSiS á edtt sáttdr um,
hver medSslinu hefir valdiS, gætu
menn þá ekki orSiS ásáttdr um
meðaliS og græSa tnedndS aS fullu
og losna viS sársaukann ? MeiniS
þarf aS vera læknaS aS fullu áSur
en næsta kirkjuþing kemur saman,
svo biskup Islands finni hér heil-
brigSa líkamsparta en ekki kranka.
E)f vér viljum sjálfir ekki lækna
meiniS, hver mun þá geta þaS?
Og hvaS er þá kristilegur vilji
okkar.
Hverjir eru mi líklegastir til, aS
finna rneSal viS meiSslinu ? Lík-
lega þeir, sem voru viSstadddr,
þegar þaS átti sér staS. þeár vita
bezt, hvar t götuttni hellan iá,
sem orsakaðd þaS.
Ég, sem einn limur á þjóSlík-
ama Vestur-íslendinga, vil leggja
þaS tál þessara máta : aS allir ís-
lenzkir lúterskir söfnuSir í Amer-
ríku, innan kirkjufelags og utan,
kjósi og skori á tólf menn aS
koma saman á heppiiegum staS
og gera út um öll þessi mál, svo
allir mættu vel viS una. Sex menn
æ<ttu ,aS vera af hvorri hliS, meári
og minnihluta síSasta kirkjuþings,
og finst mér menndrnir mættu vera
þessir : Meirihlutamenn — séra
Rjörn B. Jénsson, séra Stingrím-
ur Thorlaksson, scra FriSrik Hall-
grímsson, séra Hans Thorgrimsen,
séra Runólfur Fjeldsted og séra
Runólfur Marteinsson. En af
minnahluta : Séra Fr. J. Rergman,
Hjálmar Bergman, Gunnlaugur
Pótursson, Gamalíel þorleifsson,
SigurSur SigurSsson og Friðrik
Bjarnason. þessutn mönnum
treysti ég öllum til þess aS ráða
málunum svo vel til lykta, aS öll-
um megi vel ltka. Ef þeir svo
kæmu saman fyrsta maí, þegar
blessuS sólin hefir leyst klakabönd
vetrarins, og kyst í ást síns eSlis-
litlu blómin til starfa á grund
og hól, þegar öH náttúran er aS
endurfæ&ist og klæðast nýju, lifr
andi blómskrúSi. ó, hvenær finst
okkur guð vera nær okkur en þá ?
Myndi þessum góSu mönnum þá
ekki finnast þaS líka ? Myndi þaS
ekki verða hvöt fyrir þá til þess
aS leysa klakabönd huga vorra og
kappkosta aS framleiSa rósir
mannúSar og kærleika, af mann-
ást síns guSlega eðlis, svo okkur
mætti finnast í návist þedrra rósa,
að guS hafi aldrei veriS nœr okk-
ur. Jú, sannarlega, og svo sannar-
lega sem þeir myndu biSja : FaSir
vor alfir upphátt í anda Krists,
svo sannarlega myndi guS senda
þeim oddamanninn, konttng mann-
kynsins, í mannúð og kærleika,
guSsást og réttlæji. Og þannig
ættu allir kviSir vorir aS vera
skipaSir jöfnum tölum, en Krist-

ur emi oddamaSurinn. þá værí og
líka ljúfara aS hlíta kviSdómum
vorum en ott er. Ég veit þá líka,
aS þ«gar sex og sex vdldu falla á
hvora hlið, af þess.um tólf mönn-
um, þá mtmdd hann alt aí skýra
svo úr málum, að ölMim mtetti
v.el líka, og aS síSusu XeiSa þá alla
upp á eina fagra hæð, þar sem
svo allir hinir gætu sameinast
þeim í endurfæðing og klæðst and-
legu, lifandi blómskrúSd eins og
nártúran, móSir vor, aS sínu leyti
— þá væri vor, sannarlegt vor.
Allir góSir menn ættu aS lána
fylgi sitt til að hrinda þessu göf-
uga máli í framkvæmd. Og tnikin
beiSur á sú hliSin skilinn, sem fyr
byrjar á verkinu.
Kannske af því ég er gamall
Gardar-búi, befi ég haít huga minn
þar aS öSrum þræSd meSan ég
hefi skrifaS þessar linur, en aS
hinum þræSinum hjá sjálfum mér
og söfnuSinum hérna aS Mozart.
John S. Lacxdal.
Dánarfregn.
þann 8. ágúst 1909 andaSist aS
heimili Markúsar Jónssonar í Ar-
gyle-bygS sómamaSurinn SigurSur
SigurSsson, 76 ára aS aldri.
Hann var fæddur á HrappstöS-
um í Laxárdal í Dalasýslu 22. maí
1883. Sama voriS fluttist hann
meS foreldrum sinum SigurSd
Bjarnasyni og Kristínu Jónsdóttir,
að Ljárskógaseli í sömu sveit, sem
sökum fjarlægSar írá Ljárskógum
var lagst í eySd, en sem hann meS
sínum víSfræga dugnaði bygSi
upp og ræktaSi tún og engjar og
bjó þar góðu búi, þar til hann dó
14. ágúst 1853. Tók þá SigurSur,
sem alist haÆSi þar upp hjá for-
eldrum sínum, vdð búsforráSum og
stýrSd búinu meS móSur sinni þar
til vorið 1856, að móSir hans giit-
ist í annaS sinn, ekkjumanninum
þórSi þorvarSarsyni, og sama dag
giftdst SigurSur Margréti Egils-
dóttur, frá HornstöSum í sama
hreppi. Var hann þar hjá móSur
sinni og stjúpa, þar til voriS 1858,
að hann flutti aS Gröf í sömu
sveit, og byrjaSi þar búskap og
bjó þar í 2 ár. þá misti hann
konuna frá þremur ungum börn-
um. Brá hann þá búi, og tóku
þau þá móðir hans og stjúpi til
fósturs yngsta barniS Kristínu,
þá þriggja rrlánaSa gamla, en Ingi-
björgu, þá 2. ára, kom hann til
fósturs hjá vandalausum, en Jó-
hannes, elzta barnið, fór hann meS
í vinnumensku til tengdaforeldra
sinna Egils og Margrétar. SíSan
eftir þriggja ára veru hans þar,
fluttist hann að HróSnýjarstöSum
í sömu sveit meS Jóhannes son
sinn, og geröist fyrirvinna þar hjá
ekkjunni Ingibjörgu Einarsdóttir
og meS henni stýrSi hann búinu,
þar til voriS 1867, að hann fór
til ekkjunnar Margrétar Einars-
dóttur, sem þar bjó á sama bœ,
hverri hann giftist næsta haust á
eftir, og bjó meS henni þar til
vorið 1883, aS hann flutti vestur
um haf til Winnipeg. MeS honum
komu þangað 3 börn hans, stjúp-
dóttir hans, MJargrét Jónsdóttir,
og fóstursymr þeirra tveir, Árni
Jónsson í Winnipeg og 'Bergjón
Jónsson, nú vestur á Kyyrrahafs-
strönd, sem bann haföi teiiS korn-
unga af fátækum foreldrum þar í
sveitinni. 1 Winnipeg bjó hann þar
til veturinn 1885, aS hann misti
sednni konu sína. þá flutti hann til
Argyle bygSar til Kristjáns Jóns-
sonar Dalmanns og Kristínar
dóttur sinnar, sem nú eru bœSi
dáin. VoriS 1692 fór hann til Jó-
hannesax sonar síns, sem þá byrj-
aSi búskap þar í bygðinnd, skamt
frá Baldur. Hjá honum var hann
þar til Jóhannes dó, 16. okt. 1904.
þá fór hann til Markúsar Jóns-
sonar og Margrétar stjúpdófttur
sinnar, og hjá þeim var hann þar
til hann andaðist. Markús og Mar-
grét og börn SigurSar voru ná-
skyld aS ætterni.
Af börnum Sigurðar þremur er
eitt á lífi, Ingdbjörg, gift BöSvari
G. Laxdal í Winnfpeg.
Á yngri árum þótti SlgurSur
mikilmennd, í fremri bænda röð,
góSur búhöldur og sterk stoð
sveitar sinnar. SrniSur var hann
góður bæSi á tré og járn. 'PrúS-
mennd var hann í dagfari, greind-
ur vel og skemtinn í viSræðum og
fróSur um marga hluti. BókamaS-
ur var hann mikill og fylgdist
með tímanum, meS því aS lesa yll
þau blöð og bækur, er hann haíSi
föng á aS ná i, er út komu á is-
fenzku, bæSi hér og á íslandi, því
hann unni jafnan beitt fósturjörð-
inni, sem sannur Islendingur. þ-ótt
hann ekki léti mikiS á sér bera, á
mannamótum, elskuðu og virtu
hann allir, sem nokkra kynningu
af honum höfSu og honum voru
samferSa á lífsleiSinni. Hans er
því sárt saknaS af vinum og
vandamönnum.
BlessuS veri okkur hans ógleym-
anlega minning.
ASstandendur hins látna.

■< r Bókalisti 'J. Ottenson’s,—River Park, Winnipeg.
Ljðmæli Páls Jónssonar í
bandi (3) 0.85
Sama bók (að eins 2 eint.(3) 0.60
Díönusöngvar (útselt um
tíma ( 2) 0.30
Jökulrósir 0.15
Dalaróntir • 0) 0.20
Kvæði H. Blöndal . (2) 0.15
Hamlet • (3) 0.45
I.jóSmæli Jóns Arnasonar á
Víöimýri, 1879 (4) 0.60
Tíöindi Prestafélagsins í hiuu
forna Hólastifti (2) 0.15
Attungurinn ■ (2) 0.45
Grant skipstjóri • (2) 0.40
LeynisambaudiS (2) 0.35
Börn óveSursins (3) 0.55
Umhverfis jörSina á áittatíu
dögum (3) 0.60
Vald'imar múnkur (3) 0.55
Kynlegur þjófur - (3) 0.40
Blindi maSurinn • (3) 0.15
FjórblaSaöi smárinn (3) 0.10
Kapítola (í II. 'oindum) (3) 1.25
Áfeaigi os áhrif þess, í b. 0.10
Eggert Olafsson (B.J.) ... 0.15
Gönguhrólfs rímur (Ð.G.) 0.20
Hugsunarfræði (E.B.) ...... 0.15
Höfrungahlaup ... 0.15
Jón ólafssonar Ljóömæli
í skrautbandi 0.60(3)
Kristinfræöi 0.45(2)
Kvæöi Hannesar Blöndal 0.15(2)
Málsgrednafræöi 0.15
Manakynssaga (P.M.), í b. 0.85(51
Mestur í heémi, i b. ... h^... 0.15
OlnbogabarniS ... 0.15
Prestkosningin. Leikrit, eátir
i b. ..v..*, '•••!••« ••• 0.30
í/joÖaboi M. Markússoíuaí' 0.60
Friðþjófs söngfög .........0.50
Ritreglur (V. A.),, í b. ... 0.20
Seytján æfintýri, í h. ... ... 0.35(3)
Siöfræöi (H. H.), í b. ... 1.10
Sundreglur, í Ö. .....,... ... 0,15
CtsvaxiS. Leikrit, í b. ...... 0.35(2)
VerGi Ijós ...... ...... 0.15
Vestart hafs og anstan. þrjár
sögur, eátir E. H., í b. 0.90
Víkiingarair á Hálogalandi
eftjr H. Ibsen ... ...... 0.25
þjó'ðsögur 0. DavíSss., í b. 0.35(4)
þorlákur helgá .......... 0.15
þrjátíu æfintýri, í h. ...... 0.35(4)
Ofurefli, skálds. (E.H.), íb. 1.50
Drangasögur, i h. ...... 0.35(4)
Olöf í Asi _______________ 0.45(3)
SmæJiíiigjar, 5 sögur (E.H.)
í bandi .............. 0.85
Skemtisögur eftir Sigurð J.
Jóhannesson 1907 ... 0.25
Kvæði eftir sama frá 1005 0.25
Ljóðmæli eftir sama. (MeS
mynd höfundarins) Frá
1897 .................. 0.25
Tólf sönglög eftir Jón FriS-
finnsson .............. 0.50
Nýustu svenskar Musik Bæk-
ur, útg. í Stockholm :
Svenska. Skol-Qvartett'en ...0.60(5)
26te och 27de Tusendet Sv.
Skol-Qvartetten ....... 0.60(5)
Dam Kören .................1.00(5)
Normal-Sangbok .......... 0.50(5)
Safn til sögu Islands og ísl.
bókmenta í b., III. bdndi og
þaS sem út er komiS af
því fjórða. (53c) $9.45
Islendingasaga eftir B. Melsted
I. bindi í bandi, og það sem
út er komiS af 2rb. (25c) 2.85
Lýsing Islands eftir þ. Thor-
oddsen í bandi (16c) 1.90
Fernir forníslenzkir rímnaflokk-
ar, er Finnur Jóusson gaf
út, f bandi ........ (öc) 0.85
AlþingisstaSur hinn forni eftir
Sig. Guðm.son, í b. (4c) 0.90
Um kristnitökuna árið 1000,
eftir B. M. ölsen (6c) 0.90
Sýslumannaæfir eftir Boga
Benediktsson, I. og II. b.
innbundiS ......... (55c) 8.10
Islenzk fornbréfasafn, 7 bindi
innb., 3 h. af 8. b. ($1.70) 27.80
Biskupasögur, II. b.innb.(42c) 5.15
LandfræSissaga Islands eftirþ.
Th., 4 bindi innb. (55c). 7.75
Rithöfundatal á íslandi 1400—
1662, eftir J.B., í b. (7c) l.OC
Upphaf allsherjarríkis á íslandi
eftir K.Maurer, í b. (7c) 1.15
AuöfræSi, e. A. öl., í b. (6c) 1.10
Presta og prófastatal á Islandi
1869, i bandi ...... (9c) 1.25
B. Thorarinsson ljóðmæH, meS
mynd, í bandi ............ 1.50
Bókmentasaga íslendinga eftir
Finn Jónsson, i b. (12c) 1.80
NorSurlandasaga eftir P. Mel-
sted, í bandi ...... (8c) 1.50
Nýþýdda bíblían ...... (35c) $2.65
Sama, í ódýru bandi (33c) $1.60
NýjatestamentiS, í vönduSu
bandi ............. (10c) 0.65
Sama, í ódýru bandi ... (8c) 0.30
Tölurnar í svigum tákna buröar-
gjald, er sendist meS pöntunum.
N. OTTENSON,
River Park, Winnipeg, Man.
JOHN DUFF
PI "MBER, RA8 AND 8TEA V
FITTKR
Alt ?el vandað, or verðiö rélí
664 Nt * Oame Ave. Phoue 381
Winnipeg
150 SÖGUSAFN IIEIMSKRINGLU
forlagaleikurinn
151
152
SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
FORLAGALEIKUOINN 153
sneri sér aS þjóni sínum, “komstu með Lacrymæ
Christi vínið, eins og ég sagSi þér?”
“Já, herra greifi, flöskurnar fjórar standa í kœli-
hólfinu í matvælaskápnum”.
“Setjumst tþá að snæðingi, berrar mínir", sagSi
gredfinn.
þeir settust nú allir að borSinu. Angela sat í
hásætdnu, til hægri handar henni var Crispin, en við
hina vdnstri hlið barún Y. Barúninn var frá sér
numinn af fegurð meyjarinnar. “ö, hvað þessi
grcdfi er lánsamur”, hugsaði hann í hvert sinn er hún
sneri fallega andlitinu sínu aS honum.
Samræðurnar fóru fram á frönsku. sem Angela
talaði ágætlega, enda þótt hún væri ítölsk aS upp-
runa. Skynsamlegt og fyndið spaug stytti tímann,
kampavíniS freyddi í glösunum og hinar áfengn perl-
ur Lacrymæ Christi vínsins unnu sitt starf.
Kinnar hinnar ungu ítölsku meyjar voru rauSar
sem rós. OrS hennar urðu fyndnari, fjörugri og
gáfulagri eftir því sem á nóttina leið, sem hvarf eáns
og draumur frá hinum hrifnu áheynendum.
“Fagra meyja", saigSi barún Y., um leiS og hann
fyltd glasið hennar með freySandi kampavíni, “leyfSu
mcr að drekka minni þitt. þaS er íbúi hinna köldu
NorSurlanda, sem átta mánuði ársins eru þakin snjó
og ís, sem leyfir sér aS klingja glasi sínu viS glas
blómarósaritwiar frá SuSiurlöndum, þar sem snjórinn
þekkist aS eins aS nafninu”.
Angela. klingdi sínu glasi viS sessunaut sinn,
drakk úr því hvern dropa og sagSi :
‘‘Ilerra barún, ég er fædd á bökkum Gariglianos
árinnar, og þó er ég vdss um, aS jain heitt blóð
rennr um ykkar æSar og okkar”.
“þú skjallar Svíana, fagra Angela”, sagSi Crispin.
•‘ViS erum vandr aS kalla þá NorSurlanda Fra<kka,
en þaö er að eins máltaki, sem þarf skýringar. 1
skrautgirni, skemtunum og nautnum taka þeir okkur
til fyrirmyndar, en þegar kemur til dugnaSar og
framkvæmda, eru þeir oftast seinir og ígrundandi”.
“0, þið framkvœmdamennirnir”, sagöi Angela,
“eruS óþolandi með ykkar gort. þið hafiS huliS
föSurland ykkar í blóði, skelft allan heiminn, og
hvers vegna ? Af hinni aumkunarverðu metnaSar-
girni, sem ykkar ei<gin ímyndun hefir skapað í ykkur
meS því að koma því inn í skoSun ykkar, aS þiS
vœruð fullkomnasta þjóS heimsins. Og nú, þegar
þið eruð búnir aS brenna tnusteri frelsisins og friSar-
ins, standið þiS himinglaiir yfir öskuhrúgunni, klapp-
ið saman lófunum og kalHS oins og Herostratus :
“Sko, þetta höfum við gert okkur tif ævarandi heið-
urs”.
Crispin hló og svaraSi :
“þú gleymir hugsjóninni, jómfrú. ViS höfum að
m nsta kosti í byrjuninni barist fyrir henni, enda
þótt hdnar voldugu bylgjur heimsstraumsins hafi
seinna hrakið okkur í aðra átt”.
“Hugsjónum”, sagSi Angela áköf, “komdu ekki
með neitt rugl um hugsjónina. Eigingirnin og sjálfs-
áHtiS hafa teymt ykkur, enda þótt ég viðurkenni, aS
stöku aular hafi fórnaS sjálfum sér fyrir málefniS.
Meöan múgurinn í hedld sinni lét ledSast ai ástriðum
sínum, og ai þjóSsn'ápunum, sem voru leiknir í þvi,
aS æsa hann og espa, kúga og nota til sinna eigin
hagsmuna. Og á meðan þið dróuð sigurvagn ykkar
eftir götunum í París, og á lélega fánanum ykkar
stóSu orðin : ‘Lil erté, EgaHté, Fraternd'té’, lögSuS
þiS hlekki á þjóSina og 1,'tuS blóð hinna eðalfynd-
ustu sona hennar streyma frá höggstokknum. Nei,
ég get ekki hugsaö um stjórnarbyltingu ykkar, hún
er verrd en alt annaS vont”.
“Hamingjan góða. þú crt reglulegur stjórnfræS-
mgur, fallejja jómírú”, sagöi lautinont X hlajandi.
“Ég leyfi mér að drekka minni þitt fyrir það, að
þú varSdr svensku þjóöina gegn þessum orövonda
franska manni”.
“En fyrir þaS”, sagSi hún og sneri sér aS Cris-
pdn, “hafiS þiS líka orðiS aS þola harSa hegningu.
Éf þið heföuð kunnað að framkvæma hugsjónir ykk-
ar á frjálsan og viSeigandi hátt, þá hedöi hiS franska
lýSveldi staðiö enn í dag, og þið oröiö forgön'gumenn
siSmenningarinnar, en í staö þess hafiS þiÖ eySilagt
alla ávexti stjórnarbyltingarinnar, og stynjiö undir
enn þyngra oki en áður. þetta sýnir, að þiS taliS
djarft, en aS störf ykkar eru vanhugsuS, svo aS í
samanburðd við Svíana eruö þið lítils virði”.
“það voru forlögdn”, sagöi Crispin, “þaS voru
forlögin. ViS erum öll leiksoppar þeirra”.
"Nei, þetta gengur fram úr hófi”, sagSi ÉberharS
greifi. “Hver befir vakið máls á pólitik ? Hann
ættd að minsta kosti að drekka mörk af vatni í
hegningarskyni’ ’.
“ö, hver rækallinn”, sagði Crispin hlægjandi,
“þaö var nú raunar ég, en ég mælist til, að mér sé
gefnar upp sakir”.
“Hve lengd ætliS þér aS dvelja í kalda landinu
okkar, fagra jómfrú?” spurði lautint U.
“Komandi ár fer ég aftur til Milano”, svaraði
Angela, “ég er fyrsta söngmær viS ledkhúsiS þar.
þaÖ var a-ð mestu leyti forvitni minni aS kenna, eft-
ir aS sjá íöSurland Karls tólfta, aS ég kom hingaS
tneS vind minum Stjernekrans greifa”.
“þú ert söngmær”, sagöi barún Y. alveg hissa.
‘þaS væri sannarleg ánægja, aS heyra þig syngja”.
"Hver mundi nedta jafn kurteisum manni um
slíkt?” sagði Angela brosandi. "þegar kvöldveröi
er lokiS, þá skal ég syngja eitt lag”.
“þaÖ er ágætt”, sagSd Crispin. “Ég er viss
u», að þú ert eins fullkomin í söng og pólitik”.
“Og ég er viss um, að þú ert fullkomið átvagl”,
sagSi Angela og leit á fullan diskinn hjá Crispin.
"ViS getum nú samt samiö um vopnahlé, ef þér
sýnist”.
“Nei, frið friS”, sagði Crispin um leiS o.g þau
drukku hvort öSru til. “Frakkland og Italía semja
um fniS, og þdö, herrar minir, ákveSið skilyrSfn”.
“Og þessi skilyröi ?” spuröi greifinn hlægjandi.
“Frakkland”, sagði Crispin, “viöurkennir Italíu
sem óháð ríki, er stjórnast eítir sínum eigin lögum,
ég viSurkenni yfirburði þess”.
“Friöarskilyrðin eru aögengileg”, sagSi Angela,
“þaS vantar aS eins eitt —”
“Og þaS er?”
“Aö Frakkland viðurkenni sig yfirunnið meS
valdi sannledkans”.
“það er nú verra”, svaraðd Crispin, “en það
verSur svo aS vera samt. FriSarins vegna verS ég
samþykkja þetta auömýkjandi skiIyrSd”.
“Fyltu glösin meS Lacrymœ Christi”, sagSi greií-
inn við þjóninn. Svo var drukkin skál þessa friöar,
sem samþyktur var af öllum stórveldunum.
Síöan var staSiS upp frá býrSinu, og EherharS
lét einn þjóna sinna sækja hörpuna hennar Augelu.
Ilún tók viS hörpunni, lék á hana og söng jajfnframt
svo skern'tilegt lag meS svo unaöslegri rödd, að eng-
in orS fá lýst þeirri fegurS, sem í söngnum lá.
Söngmeyjan þagnaði, en áheyrendurnár sátu þegj-
andá af undrun.
EherharS lá fram á borSiS meS krosslagöar hend-
ur og horfði á Angelu. &þegar la-gið var til enda
suttjriS, stóS Angela upp af legubekknum. Hún og
Crispin Htu hvort á annaS þýSingarmiklu augnaraöi,
eins og' tíSkast í París og á Italiu.
Greifinn sá það ekkj, hann var sokkinn olan í
bugsanir sínar.