Heimskringla - 12.10.1911, Blaðsíða 2

WINNIPEG, 12. OKT. 1911.
HEIMSKRINGLA
", BLS,
PUBISHED EVEHY TIIUBSDAY, BY
Tri cl
HEIMSKRINGLA NEWS & PUBLISHING COMPANY, LIMITED
Verö blaösins I Canada nir Bai da íkn.m, $2.00 um áriB (fyrir fram borgaö).
Seut til Islai.ds $2.00 fyrir fram borgað).
B. L. BALDIVINSON, Editor <£• Manager
729 Sherbrooke St., Winnipeg. Fox 3083 Phone Garry 4110
Rangsleitni.
Einn vinur Heimskringlu hefir
sent blaöinu tilkynningu um, aö
hann og ýmsir aðrir kaupendur
blaðsins hafi íengið innan í Heims-
kringly, sem dagsett var 15. sept.
sl., lausan pólitiskan miða, sem
prentaður var í prentsmiðju Lög-
bergs og nefnist “ S k o ð u n
bænda í N. Dakot a”.
Jietta er að eins einn af nokkr-
um bæklingum, sem prentaðir
voru í sömu prentsmiðju fyrir síð-
ustu kosningar og sendir voru út
í bygðir Islendinga til útbýtingar
þar.
þessi sérstaki miði átti að sýna
kjósendunum þá skoðun Norður-
Dakota bændanna, að Canada
j merkjum Conservative flokksins og
bauð sig‘ þá fram til þingmensku,
en beið ósigur við þær tilraunir,
þar til hann náði kosningu árið
1899, þegar Conservativar komust
til valda. Skömmu eftir það var
hann gerður að ráðherra opinberra
verka hér í fylkinu, og því starfi
hefir hann gegnt síðan Hon. R. P.
Roblin tók við stjórn hér, — sjálf-
um sér til sæmdar og hinum
ýmsu héruðum þessa fylkis til
mikilla hagsbóta.
Hon. Robert Rogers er gáfu-
maður mikill, vel mentaður og á-
gætur ræðumaður. Og svo er öll
framkoma lians alþýðleg og við-
, feldin, að hann hefir á sl. 10 árum
laðað að sér hugi fylkisbúa, þar
til nú, að þeir munu fáir vera,
jafnvel meðal andstæðinga hans,
er ekki beri hlýjan hug til hans,
jafnframt því, sem þeir viður-
hefði alt of mikinn hag af því, að
þeir næðu samþykki kjósendanna k"enna“fúslega hans“miklu hæfiíeika
íl/» VV, 11 », KaCM f llfrtlltl f *“ . .
oe jroOu mannkosti.
hér nyrðra. Og mun þessi tilraun
Liberal flokksins hafa gerð verið í
þeim tilgangi, að sýna canadisku
bændunum, hve gagnlegt það væri
fyrir þá, að greiða atkvæði með
samningunum.
Miði þessi var sendur innan í
Lögbergi á þá pósthúsdeild —
að minsta kosti — sem hér um
ræðir.
Ekkert er á móti því, að póli-
tískir andstæðingar Heimskringlu
sendi sínar pólitísku bókmentir út
á meðal kjósendanna, á hvern
þann heiðarlegan og lagalegan
hátt, sem þeim finst við eigai En
þeir hafa hvorki siðferðis- né laga-
legan rétt til þess, að stinga slík-
um ritum innan í Heimskringlu
til útburðar með henni til kjós-
endanna.
Heimskringlu-blaðið, sem að
framan er getið, var gefið út eins
og hin önnur númer hennar, án
nokkurra sérprentaðra pólitiskra
fylgirita. það er því engum vafa
bundið, að á því pósthúsi, sem
pakkinn var sendur til, hefir mið-
um þessum verið laumað innan í
blaðið. — þessi aðferð Liberala til
að útbýta ílokksritum sínum, er
að vorri hyggju svo ódrengileg, að
málið má ekki láta afskiftalaust.
Póstmeistarinn hér í borg veit að
sjálfsögðu ekkerf um þessar að-
farir, og myndi ekki líða þær, ef
hann hefði vitað um þær. — En
það vitundarleysi getur Heims-
kringla ekki látið sér nægja. TJm-
kvörtun blaðsins verður að ganga
beina boðleið tif Ottawa, og lands-
stjórnin þar beðin að taka þær
ráðstafanir viðvíkjandi þessu, sem
henni virðast bezt viðeigandi.
Til þess eru póstlögin í Canada,
að póstmáladeildin sjái til þess,
að opinber blöð landsins, sem fult
póstgjald er borgað fvrir, berist
skilvíslega til kaupenda sinna, án
þess að af þeim sé klipt eða i þau
bætt. Og stjórnin verður að bera
ábyrgð á gerðum póststjóra sinna
og póststjórarnir verða að sinu
levti að vera ábvrgðarfullir fyrir
því, að þær bréfa- og blaðasend-
ingar, sem þeim er trúað fyrir,
komi til skila í þvi ástandi, sem
þær eru, begar þær berast þeim i
hendur á pósthúsum þeirra.
Póstmeistarinn, sem hér um
ræðir, hefir sýnilega ekki gætt
þessarar skyldu.
Vera má, að sömu aðferð hafi
beitt verið gagnvart Heimskringlu
á fleiri pósthúsum. það væri því
vel gert af öllum kaupendum
blaðsins, sem fengið hafa slíka
miða innan í blaðinu, að gera
Heimskringlu aðvart um það, því
hún ætlar sér ekki að láta málið
falla niðu^án frekari aðgerða.
Hon. Robert Ro?er3.
Enginn maður er meir eða betur
þektur í þessu fylki, heldur enn
Hon. Robert Rogers, og enginn
fylkisbúa þekkir fleiri af íbúum
Manitoba og Vesturfylkjanna en
hann. Enda hafa margir þeirra
orðið að leita hjálpar hans ag
góðra ráða á þeim liðnu árum,
sem hann hefir stjórnað opinberra-
verka deildinni hér í fylkinu.
Nú hefir Hon. R. L. Borden,
hinn nýi forsætisráðherra Canada,
viðurkent hina miklu hæfileika
herra Robert Rogers og boðið lion-
um sæti í ráðaneyti sinu í Ottawa
og það boð hefir hann þegið. Hann
fór því austur héðan á laugardags
kveldið var, og hefir nú unnið em-
bættiseið sinn sem ráðgjafi innan-
ríkismála.
Heimskringla telur fylki þessu
mikla eftirsjá í Hon. Robert Rog-
ers. En sú er huggun, að í sínum
umfangsmeiei verkahring þar
evstra getur hann væntanlega unn-
iö Manitoba fylki ennþá meira
gagn, en hann átti kost á að
veita því i hans þrengri verka-
hring hér vestra. í honum á þetta
fylki tryggan vin og hollan ráða-
naut, eins í hinni nýju stöðu hans
eins og meðan hann var hér með
oss.
Sérstaka ástæðu hefir Gimli
kjördæmið til þess að sjá með
söknuði herra Rogers á bak, því
að á öllum þeim árum, sem hann
var hér opinberra verka ráðgjafi,
sýndi hann jafnan góðan vilja til
þess, að veita fé eftir föngum til
þess kjördæmis. Og í öll þau ár,
sem ritstjóri þessa blaðs hefir
starfað í þágu Gimli kjördæmisins
hefir hann jafnan fundið örlátan
vin í herra Robert Rogers, þegar
um fjárveitingar til kjördæmisins
var að ræða.
Heimskringla óskar af alhug, að
herra Rogers megi endast langur
aldur til þess með starfi sínu í
Ottawa að beita sínum miklu og
góðu hæfileikum til sem mestra
hagsbóta voru unga framfara-
landi.
Nú, þegar Liberal flokkurinn
er í minnihluta í þinginu, má vera
að hann haldi áfram að hafa fylgi
Bandarikja-fæddra kjósenda. En
Evrópu-fæddir kjósendur munu
fylgja ‘Homestead Inspector’ Bor-
den-stjórnarinnar rétt eins auð-
veldlega eins og þeir á liðnum ár-
um hafa fylgt ‘Homestead Insi>ec-
tor’ Laurier-stjórnarinnar.
þegar Liberal flokkurinn leitar
næst fylgis íbúanna í Saskatche-
wan, Alberta og Manitoba, þá
nýtur hann ekki hjálpar fylkja-
stjórnanna eða landsstjórnarinnar,
og líkurnar cru þær, að Liberal-
flokkurinn undir leiðsögu Sir Wil-
frid Lauriers eða nokkurs annars
leiðtoga, ná ekki sex sætum í
Vestur-Canada.
þeir 19 þingmenn, sem Strand-
fylkin eystra hafa sent til fylgdar
Sir Wilfrid Lauriers, hafa að
mestu náð kosningu með hjálp In-
ternation brautar þjóna og aun-
ara stjórnarþjóna þar í fylkjun-
um. þegar Liberalar ganga til
kosninga þar eystra, án hjálpar
þessara tveggja málsaðila, þá ná
þeir ekki fleiri en 6 sætum í öllum
þremur strandfylkjunum, Nova
Scotia, New Brunswick og Prince
Edward eyju.
Quebec fylki heldur að líkindum
áfram að fylgja Liberal flokknum
að málum, að meira eða minna
leyti núna á tímum neyðarinnar.
En Ontario fylki mun halda áfram
á þeirri braut, sem það tók við
nýafstöðnu kosningarnar.
West Lampton, South Essex,
East Kent og West Kent kjördæm
in fylgdu Laurier af þjóðernis og
trúarlegum ástæðum. Prescott,
Russell og Glengarry kjördæmin
unnust flokknum af því, að fransk-
ir kjósendur eru þar í fleirtölu.
Norfolk, South Wellington, West
Middlesex, North Oxford, Welland
og South Renfrew eru einu önnur
kjördæmin í fylkinu, sem neituðu
að yfirgefa Laurier-flokkinn.
Ontario fylki var vagga og vígi
Liberal-ílokksins í Canada. þegar
Sir Wilfrid hófst til valda, þá
héldu Liberalar yfirráðum i Onta-
rio í helfingi þeirra kjördæma, sem
andstæðingar hans höfðu sniðið
sér til fylgdar. Fall Laurier stjórn
arinnar árið 1911 setur flokkinn í
það ástand, að hann hefir enga
tiltrú og er valdalaus þar í fvlk-
inu með að eins 13 menn af 86,
sem fylkið sendir til Ottawa. —
I.eiðsögn Sir Wilfrids Lauriers nef-
ir endað með algerðri útskúfun
stefnu hans úr fylkinu. Eyðilegg-
ing Liberal stefnunnar í Ontario
fvlki, er virk leiki, sem menn gcta
ekki lokað augunum fyrir ;>.f viið-
ingu fyrir Sir Wilfrid Lanrier og
hans gráu hærum eða aí ineð-
aumkun með honum í andstreym-
inu.
kenning kom í ljós jafnsnemma og
mentun mannsins. Meðan þekking-
in var engin, voru engar byltingar
— því án þekkingarinnar til að
bera saman og aðgreina, gátu
mennirnir ekki haft neina verulega
hugmynd um, að eitthvert annað
fyrirkomulag yrði í nokkru betra,
en það, sem þeir bjuggu við á því
og þvf tímabili. En með mentun-
inni og fyllri andans þroskun
komu byltingarnar, og hafa síðan
fylgt þeim á hæla. Löngun manns-
andans eftir því fullkomnasta og
bezta er óseðjandi. þess meira
frelsi, sem hann hefir, þess meira
frelsi heimtar hann ; og þess
meiri auðæfi, sem maðurinn á,
þess meiri vill hann komast yfir ;
og þess meiri þekkingu, sem hann
nær, þess meiri þekkingu þvrstir
hann eftir. þannig er það í hverju
einu : þess meir, sem manninum
hlotnast af þeim efnum, er veita
ánægju, þess meir heimtar hann.
Og jafnframt sem hann finnur, að
ófenginn hlutur myndi veita sér
ánægju, ef hann hefði hann, \ iður-
kennir hann vitanlega, að hann er
óánægður með það sem er. Svert-
inginn í Suður-Bandaríkjunutn um
árið var skarpsýnn, þegar liann
(neitaði að læra að lesa af því
j hann var þræll. Hann vissi, að af
bókunum mundi hann nema frels-
ið og svo ótal margt fieira, sem
I hann varð að vera án, þar sem
: hann var annars manns eign. Áð-
| ur fyrri var það meginregla hjá
höfðingjunum, að halda undirsát-
um sínum eins þekkingarlausum og
framast var hægt, til þess þeir
lærðu ekki að vera óánægðir með
hlutskifti sitt.
KaupiÖ lOc ‘plug’ af
Currency
CHEWING
T0BACC0
OG YERIÐ GLAÐIR.
að og réttindi hans jafnmikil eins
og í nokkru öðru landi undir sól-
unni.
Margir Islendingar, eins og aðrir
fylkisbúar, hafa um síðastliðinn
fjórðung aldar þekt herra Robert
Rogers, sumir þeirra persónulega,
— aðrir aö eins af afspurn. Hann
kom hingað til fylkisins, þegar
hann var 16 eða 18 ára gamall, og
stundaði fyrst bændavinnu og önn-
ur algcng hversdagsstörf, en rak
síðan verzlun í Clearwater hér í
fylkinu og þótti jafnan koma vel
fram og ávann sér fjölda vina. —
Hann var glaðlyndur, góðlyndur,
jafnan hjálpfús hverjum, sem til
hans sóttu og hann gat veitt að-
stoð, og trygglyndur og vinfastur
i bezta lagi.
Fyrir fjórðungi aldar fór hann
að gefa sig við stjórnmálum undir
Skuggalegt útlit.
Blaðið Toronto Star, sem er ó-
háð í pólitík, flutti nýlega svolát-
andi ritgerð um framtíðarliorfur
Liberal flokksins i Canada.
“ Hinn eitt sinn mikli Liberal-
flokkur í Canada er ekki íórnar-
lámb mótlætinga, liann cr eyði-
leggingar óskapnaður. Atkvæða-
magnið sýnir ekki slys, sem varð
Liberal flokknum að falli um
stundarsakir. það sýnis evðilegg-
ingu, sem rænt hefir flokkiim allr:
von um nytsemi eða endurreisn
um komanni ár.
Flokkurinn, sem taldi sér lá-
lægt helfing allra íbúanna i Can-
ada á því timabili sem Sir John
A. Macdonald hélt stjórnarlcgum
yfirráðum ; — flokkurinn, sem
fagnaði Sir Wilfrid Laurier sem
sigurvegara árið 1896 og sem
fylgdi honum til sigurs árin 1900,
1904 og 1908, — sá flokkur er í
dag óhæfur til þess, að sýna nokk-
urt viðunanlegt fylgi utan Quebec
fylkis.
Framtíðarhorfur flokksins eru
daprar. Alberta og Saskatchewan
fylki sýna, að fiokkurinn hefir 20
þús. atkvæða yfirburði í þeim
fylkjum. En kjósendur, sem eru
fæddir Bandaríkjaþegnar og kjós-
endur, sem eru fæddir i Evrópu,
eru í þessum fylkjum fleiri en nem-
ur fleirtölu flokksins þar.
Ilið algerða fall Libaeral flokks-
ins í Ontario fylki, ætti að kenna
herra Bordfen að varast j au sker,
sem Laurier-örkin strandaði á og
sökk með allri skipshöfn.
Sir Wilfrid Laurier er maður að-
laðandi, gæddur miklum hæfileik-
| um og persónulega hreinferðugur.
j En öll þessi gæði nægðu ekki til,
i að gera Laurier-stjórnina eins
I þarfiega og Borden-stjórnin ætti
að verða því fólki, sem velti Lanr-
j ier-stjórninni úr völdum til þess
J að koma Borden-stjórninni í valda
! sessinn. Borden-stjórnin ætti að
I setja traust sitt á þær dygðir,
sem Laurier-stjórnin haföi ekki
lag á að hagnýta sér til nota fylk-
J isbúum eða til að firra sig falli.
| Órlög þau,
t frid sem eyðileggjara Liberal-
! flokksins í Ontario, ættu að verða
herra Borden til varnaðar og aftra
j honum frá þeirri vildar-hlunninda-
stefnu, sem gerir gróðabralls-
mönnum mögulegt, að nota flokks-
I fylgi til að seðja græðgi sína. Og
j einnig þarf hann að varast þá
| skjallara, sem frá fyrst til síðast
1 revndust óvinir í herbúðum Sir
Wilfrids Lauriers.
Stefna byltinganna, sem nú eru
á ferðinni, er auðvitað stórum
breytt frá því sem var. Undan-
farandi byltingar gera sömu stefnu
ömögulega. Fyrrum, eins og nú,
er þó heróp byltingamanua það
sama : “Frelsi”, “Jafnréttur !
Einvaldir konungar og þjóðstjórar „ , , . . ^ ,
- sameinaðir kirkju og klerka- |verSa mor« !ker a ve^ emstakl-
valdi voru fyrrum einráðir og
frelsi og fjör einstaklingsins var í |
þeirra höndum. þess vegna var . , ,
það, að byltingamennirnir beind- Vll'að nota rett slnn °* s>;na sJalf'
ust að þessum valdsmönnum og ! stæSl sitt' En ^essl sker’ sem
beittu öllu sinu afli til að tak- j sJalfræSl svo mar^ra strandar. a 1
markavald þeirra. Stórkostleg 1 Bandankjunum, eru auðvaldsfelog
stríð voru háð og alls konar
hryðjuverk framin, eitt eftir ann-
að, og alþýöan sigraði smámsam- | vlS «uS °K “e,UI; ^ Vclu\ UKUL
an, ögn fvrir ögn. Við hvert blóð- ! tekist >mS’ Það hefir margoft lit-
TVÖ KVÆÐI.
En hvað um nágranna vorn, —
Bandaríkin ? Er frelsi og réttindi
einstaklingsins jafntrygg þar og
hér ? 1 fyrstu virðist svo vera, —
en raunin verður önnur. þar
á
íngsins, sem honum í alt of mörg-
J umtilfellum hefir reynst um megn
að sneiða hjá, þegar hann hefir
rétt sinn cj^
| stæði sitt. En þessi sker, sem
in. þeirra markmið er og hefir
verið, að fara sínu fram. í trássi
I við guð og menn. Og þeim liefir
bað færðist eitthvað í lag, þar til
loks að einvaldshöfðingjarnir \ oru
yfirbugaðir og almenningur gat
látið til sín taka í stjórn landsins.
þjóðræðið þroskaðist með hverju
ári, og er ennþá að ná fyllri og
fyllri þroskun.
Nútíðar b}-ltingarnar ganga sum
staðar út á, að umturna þjóðfé-
laginu sjálfu, en allar miða að
auknu mannfrelsi og betri lífskjör-
um. — það virðist nokkuð undar-
legt, að í þeim ríkjum, þar sem
mannfrelsið er fullkomnast og póli-
tíkst frelsi á hæstu stigi, s\To sem
á Englandi og Frakklandi, eru
byltingarnar meiri og almeunari,
heldur enn í þeim ríkjum, þar sem
pólitiskt frelsi er takmarkaðra. —
En þær byltingar koma fram í
annari mynd : það eru byltingarn-
ar fyrir bættum lífsskilyrðum, sem
þar eru tíðastar. — Afcur á Rús.s-
^ landi og öðrum harðstjórnarlörid-
l um eru nútíðar byltingarnar keim-
líkar fyrri tíma byltingum. þar
j:ér frelsisbaráttan einatt efst á
, baugi.
þegar vér nú lítum yfir uúver-
| andi ástand í Evrópu, skiftir bylt-
ingunum í tvö horn. Á Spáni,
sem nú sýna Sir Wil- Portúgal, Balkanskaganum, Rúss-
landi og jafnvel J>ýzkalandi eru
byltingarnar fyrir auknu einstakl-
ingsfrelsi, meira þjóðræði. Aftur á
Englandi, Frakklandi, Belgíu og
Danmörku, eru það betri lífsskil-
! yrði, sem aðallega er barist fyrir
af byltingamönnum þeirra landa.
En hvað er þá með Vesturheim ?
Er' ástandio hér eins og vera ber ?
i 1 mörgum tilfellum er það svo.
Einstaklingsfrelsið er hér óneitan-
lega mikið. það er hver og einn
algerlega sjálfráður, sem náð hefir
lögaldri. Hann einn ræður livei*t
hann fer og hvað hann aðhefst, á
meðan hann að hefst ekkert það,
sem kemur í bága við lög landsins
svo frain lir hófi keyri. — Og
hvað pólitísku frelsi viðvíkur, þá
er það mikið. Nærri að segja hver
fullorðinn karlmaður hefir at-
kvæðisrétt við alls konar "tjórn-
kosningar, og, jafnvel kvenfólkið er
smám satnan að öðlast meiri og
meiri pólitísk réttindi. Frá þessu
sjónarmiði er ekkert að klaga.
En notast mönnum þá þetta
frelsi, — þessi réttindi, sem stjórn-
irnar í Canada og Bandaríkjunum
hafa lýðnum veitt? það sýnist
atiðvitað sjálfsagt, að mönnum
hljóti að notast það. það sýnist
ekkert vera til, er geti hindrað
frjálsan mann í frjálsu landi frá
að hagnýta sér þau réttindi, er
alþýðustjórn hefir honum gefið.
Og hvað Canada viðvíkur, þá er
frelsi einstaklings'ns eiris óþving-
Byltingar.
Ilvert sem augum er rent um
! þessar mundir, er einhver þjóðfé-
lagslnlting í bruggi, — einhver ó-
' róa undiralda á ferðinni, sem fyr
eða síðar brýtur. Ekki eitt eifP
asta ríki í hinum mentaða heimi
er undanskilið. Jafnvel á gamla
Fróni er hafrót óróans hvað mest.
— En þessar byltingar eru níjög
mismunandi og á misjöfnu stigi, —
heita þetta í þessu landinu og hitt
í hinu. En það kemur alt fyrir
eitt, — það eru þjóðfélags og siða-
j bvltingar, hverju nafni sem þær
nefnast. Og að líkindum stefna
þær allar að einu og sama tak-
marki, þótt vegirnir, sem að því
leiða, séu svo dreifðir og sýnist
liggja í hver öðrum gagnstæða
átt.
En þessar byltingar eru ekki nýj-
ar, — þær eru ættarfylgjur tnann-
kynsins frá ómuna tímum. Sú
ið svo út, sem félög þessi stjórn-
uðu landsstjórninni, en landsstjórn
in ekki félögunum. Vald þeirra
hefir verið og er takmarkalaust.
Gegn þeim hafa engar byltingar
J dugað. En hver er orsökin ? Eng-
! in önnur en mútugjafir. Félagið
| eða félögin þurfa að fá þessu eða
hinu framgengt, sem oftsinnis
: striðir gegn vilja alþýðu. þá er
ekki um annað að gera, en kaupa
1 fulltrúa hennar. Félagið, sem hlut
á að máli, hvíslar að fulltrúmum,
að ef hann greiði atkvæði svo og
svo í þeirra máli, þá skuli hann fá
ákveðna upphæð fyrir. Og eftir
nokkrar slíkar atrennur gugnar
hann, hristir höfuðið að vísu, sem
merki upp á neitun, en heldur um
leið annari hendinni fyrir altan
bakið og tekur með henni á móti
J peninga pyngjunni, sem auðmað-
urinn réttir að honttm. þetta \ið-
gengst næstum dags-daglega, —
frá hinni minstu sveitarstjórn til
hinnar æðstu stjórnar í landintt. —
þeir menn eru í öllum stéttum og
stöðum, sem standast ekki r.iútu-
freistinguna. Jafnvel þjónar rétt-
vísinnar eru flæktir í neti attð-
valdsfélaganna, að því er marg-
sannað er. Auðvaldsfélögin setja
sig ekki tir færi, að koma sínum
mönnum í embætti, — mönnum,
sem þau eiga með líkama og sál.
þannig verður hlutur og réttur
einstaklingsins fyrir borð borinn.—
það eru auðvaldsfélögin, sem eru
drotnarar lands og lýðs.
Auðvitað er það, að fjöldi á-
gætismanna meðal Bandaríkja-
þjóðarinnar hafa barist með hnú-
um og linefum gegn valdi auðfé-
laganna, og oft hafa þeir gert
þeim skelli. En það eru skellir,
sem félögin hafa getað borið, og
hnekt valdi þeirra að litlu sem
engu.
Á móti þessum öflum hafa núna
á síðustu tímum risið upp ýms fé-
lög, sem hafa það fyrir markmið,
að varðveita einstaklings réttind-
in. Ennþá má heita að félög þessi
séu í bernskti, en þó hefir þeint til
muna vaxið fiskur um hrygg liin
síðustu árin. Og það sýnist ekki
ástæðulaus barátta, því auðvalds-
einveldið er litlu betra en stjórnar-
einveldið frá fyrri öldum ; tnark-
miðið er hið sama : að ná undir
sig sem mestu valdi og auðæfum,
með hvaða brögðum sem svo er.
Lögin hafa þau að leiksoppi.
það er því engin furða, þó órói
°g bvlt ngar sétt við líði, þar sem
svona hagar til ; og á meðan ó-
rétturinn ríkir yfir réttlætinu og
frelsi einstaklingsins er í höftum,
— þá mun áldrei friður ríkja á
jörðu vorri.
I.
Mannsins lága lysting
lífs-ógleði veitir ; —
boðuð skjótleg skifting
skræl-þurkar og bleytir.
Hjá oss halda velli
heilsa og vesöld bæði,
systur, Eska og elli,
eiga misjöfn gæði.
Víst er kífsins kæla
kvala-skömtun manna ;
lánuð lífsins sæla
er lánið eina, sanna.
II.
Eg á orðið einhvern veginn
illa og stirða lund ;
ég er víða illa þeginn —,
ég er í tali niður dreginn —/
alt mitt líf er óláns-stund ;
öðru lífi ég verð feginn.
ég vil sofna blund.
Aldrei verður ástin vífsins
allra meina bót ;
hálfu verri hlutum þífsins
liafa verið óhöpp lífsins, —
vegleysan og villa ljót.
ÍJthlutaður kuldi kífsins
kvelur marga rót.
Koma fyrir höpp og hending,
hugur gleðst af því ;
Ýmis konar afhroðs sending,
ætti skilið hvergi lending,
heldur dvelja dýpi í. —
Hver er lífsins bezta bending
bæði gömul og ný.
Hvort mun lækna lýða menning
lífsins mein, ég spyr,
getur þessi kirkju kenning,
kölluð af vana: heilög þrenning,
•vísað lífsins vanda á dyr ?
þurfa sálir svona renning
að sigla lífsins byr?
1-1910.
VERZLUN TIL SÖLU
niasisskéTr’UM Bfasus '«■—«
að Antler, Sask. Vörubyrgðir 7—
8000 dollars virði ; þar af þarf
ekki að borga meira en af-
sláttur 6 prósent. Ef meira er
borgað, þá 5 prósent afsláttur á
því. Verzlunarbúðin er 26x60 og
Vöruskúr 26x40 ft. — Samkomu-
salur bæjarins uppi á lofti, sem
gefur góða inntekt ; auk þessa eru
5 íbúðar-herbergi. Bygginguna má
leigja fyrir 50 dollars um mánuð-
inn, eða kaupa með ágætisverði
og með góðum kjörum. — Eiuka-
sölubtið fyrir Ogilvies mjöl og fóð-
ur. Umsetning er upp á 20 til 25
þúsundir árlega.
! Ágætt tækifæri. Náið í haust-
verzlunína.
Hr. Bogi Eyford á nú og starf-
rækir Antler hótel, og þætti hon-
tim vænt um, að íslenzkur verzl-
unarmaðttr væri í bænum.
Skrifið fllótlega eftir frekari
upplýsingum til
MAGNUS TAIT
Box 145 ANTLER, SASK.
ATYINNA.
Thorvardson & Bildfell, verzlun-
armenn á Ellice Ave., vantar tvo
æfða innanbúðarmenn. Gott kaup
borgað góSum mönnum. Finnið
þá strax