Heimskringla - 02.05.1912, Blaðsíða 5

HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 2. MAÍ 1912.
Le Pas.
Fyrir íáám árum var lítið talaS
um bæinn Le Pas. Nú síSasta ár
var.S hann nokkuS þektur, eítir aS
C.N.R. braut kom þangaS norSur.
Nú er veriS aS byggja brú norSur
írá bænum yfir Saskatchewan ána
og verSur því verki lokiS í
sumar. Frá Le Pas er sambands-
stjórnin byrjuS aS byggja stjórn-
arbraut norSur aS Hudson flóan-
um, annaShvort til Nelson eSa
Churchill, og meS tímanum til
beggja staSanna. Le Pas verSur
því megin viSskiftastöS, á allri
verzlun Og flutningum aS Og frá
Hudson llóanuim, sem innan fárra
ára verSur orSin feykimikil viS-
skifti viS NorSurálfuna og Flóa-
menn.
Fyrir sjö, ,átta árum voru engir
hvitir menn þar vestra, aS undan-
skildum mönnum í þjónustu Hud-
son ílóa félagsins og trúboSum.
ViSskiftalýSur liins verzlega og
andlega lífs voru Indíánar og kyn-
blendingar, sém höfSu aS baki sér
ótæmandi veiSivötn og gnægS af
lands og lagar dýrum.
Svo lesendur Heimskringlu fái
ofurlitla hugmynd um, hvernig um-
horfs er nú í Le Pas, og hvaSa
framtíð sá bær á fyrir höndum,
set ég hér eftirfarandi skýringar :
Iæ Pas er nú sem stendur enda-
stöS C.N.R. félagsins, sem stjórn-
arbrautin til Hudsons flóans verS-
ur tengd viS. Sú braut verSur í
starírækslu eftir 3—4 ár. í Le Pas
eru nú 10 eða 12 búðir og verzlun-
arhús. Stærsta verzlunarhúsiS þar
heitiS “Armstrong Trading Co.”,
sem dregur nafn af Hon. Hugh
Anmstrong, gjaldkj'ra Manitoba-
fylkis. því var nýhleypt af stokk-
unum. RáSsmaSur þess er Robert
Kerr. — þá eru þar : T. Lamb,
skinnakaupmaSur þar og kringum
Moose Lake ; Herman Finger
viSar-stórkaupmaSur ; M. McMil-
lan, Hudson flóa járnbrautar verk-
liaíi ; Sinclair dómari, setn eitt
var í Dawson City ; C. H. Ander-
son bankastjóri ; Canadian Bank
of Commerce ; R. E. Mclvenzie,
ráSsmaSur Iludson flóf} félagsins ;
Dr. Larose, — ásamt fleirutn drif-
andi starfsmönnum.
Bærinn stendur hérna megin viS
ána, sem er þar breiS og íll vfir-
ferSar á sumrum. Brúin, sem nú
er langt komiS aS bvggja vfir ána,
er 1100 feta löng.
1 óbygöum þeim, sem liggja
kringttm Iæ Pas, eru taldar aS
vera 20,000 ferh. milttr af vötnum,
stórum og smáum, hyldjúpum tneð
gnægð af fiski. Mest er þsr af
hvítfiski og vatnssilungi. Indíánar
reykja þar hvítfiskinn og þykir
mönnum hann herramannsréttur,
og betri enn hangin ísa. óteljandi
eyjar ertt í þessttm vötnum, og á
mörgum á þeim ,er svo þykk mörk
aS menn fá vart í gegnutn komist.
ASrar ertt þaktar í fuglnm og
eggjum. VíSast ertt vatnstrendurn-
ar klettóttar, og svo ertt eyjarnar
líka. Er þar gnægS ýrnsr.a málma
og nárna. þar ertt allax tegundir
af öndum og gæsttm, sem Indíánar
veiSa til matar og selja öðrum.
þar eru hjarSir af Moose dýrum,
og skaut skinnasali Lamb 2 dýr
í vetur undir eldiviSarhlaSanum
heima við húsiS.
Kornyrkjulönd eru þar ekki mik-
il að svo komnu. En mýrar eru
þar meS kaigrasi á. SíSasta sum-
ar sló þar maSur tveggja mílna
langan skára, og lmaut hvergi viS
fyrir ljánum í vélinni. Hey er þar
nægilegt fyrir hesta viS skógar-
högg og í járnbrautavinnu.
ViSarsali Herman Fin,ger (þýzk-
ur), sem hefir dvaliS þar um nokk-
ttr ár, á sögunarmylnu, sem sagaS
getur 400,000 fet af viSi á dag. Ár-
ið sem leiS lé.t hann saga 30 mil.
fet af timbri, og þetta ár ætlar
hann aS auka þaS upp í 45 milíón-
ir feta.
Innan stutts tíma er búist viS
umbótum á Saskatchewan ánni,
og koma þá hveitiflutningar frá
Lethbridge og víðar norSur til Le
Pas. þá verSa bygðar kornhlöður
þar. En hvaS svo sem líSur um
vatnaleiSina, þá koma aS minsta
kosti bæði C.P.R. og GT.P. þang-
a'S, til aS tengjast viS stjórnar-
brautina norSur að Hudson flóan-
um, og er þaS nægilegt til þess,
aS Le Pas stendur eins vel að vígi
í öllu, en hetur í sumu, eins og
Pldmonton, Prince Albert og Sas-
katoon, og aSrir betri bæir í norS-
vesturfylkjunum. þegar búiS er aS
bæta vatnaleiSina, sem óefaS verS-
ur gert mjög bráSlega, stendur Le
Pas ekki einasta í sambandi viS of-
annefnda bæi, heldur einnig viS
Peace River héraSiS, og norður og
vestur um 200 mílna svæSi, sem
hefir ótæmandi veiSi í vötnum og
á landi, Og feykistórar byrgSir af
timbri, ásamt góiSum bújörðum,
Oir námum, sem fáir þekkja nú, en
engir nota.
AS undanförnu hefir verzlunar-
vara Indíána o,g veiðimanna, sem
hafa veriS þar norSurfrá, ekki ver-
iS annaS enn grávara, savali og
fiskur. í vetur hfjóp gráVörtt og
savala-kaup í Le Pas upp í $200,000
En Armstrong Trading Co. sendi
þaSan á suSurleiS 11 vagnhlöss af
hvítfiski. Af þesstt sést, aS um
aflaföng er aS ræSa þar vestur og
norSttr.
þaS er engunt vafa bundiS, aS
Le Pas, sem er hliðiS milli Vestur-
fvlkjanna og Iludson flóa leiðarinn
ar til Evrópu, er einhver efnileg-
asti bœr í Vesturfvlkjunum. þó
ekki séu þar stór svæSi af korn-
vrkjulöndum ennþá, þá má búa
þau til, meS því aS ræsa fram
mýrarnar, sem ertt margir tugir
þús. ferh. mílna svræSi. Skógar-
högg og veiSiskapur er þar ó-
þrjótandi langt fram eftir kom-
andi árum.
R. E. McKenzie, flutnings um-
sjónarmaSur H.B.R. félagsins, hef-
ir verið i Le Pas aS eins í tvö ár.
Ilann kom frá Norway House,
sem er norSan viS W’pieg vatn, og
keyrði þá á hundum vestur til Le
Pas. Ilann er því kunnugur leiS-
inni þangaS og landintt þar í kring
mun betur enn ílestir aSrir, sem
konta þangaS meS járnbrautum.
Hann hefir háar hugmyndir um
stóra framtíS í þessum bæ. Mr.
Kerr, sem er ráðsmaSur fyrir
Armstrong Trading Co., segir Le
Pas hafi engu síSri tækifæri, enn
Prince Albert, Saskatoon og Ed-
monton, og aSrir bæir, sem vissir
eru aS fá til sín þrjú eSa fleiri
járnbrautafélög. Dr. Larose, sem
hefir stundaS lækningar í tíu ár,
á ám og vötnum á sumrin, er
allra manna kunnugastur vatna-
leiSum þar vestra. Hann segir, aS
þaS sé létt, að búa til ,góSa báta-
leiS alla á milli Prince Altært aS
norSan og til Saskatoon aS sunn-
an. Umbætur þar álítur hann aS
ekki kostuðu yfir $100,000. VíSast
hvar þarf ekki annaS, enn grafa
sundur eyrar til aS styrtta leiðina
afarmikiS. Sumstaðar þarf aS
dýpka árfarveginn. VatniS þrýtur
svo á sumrin, einknm þá þurviSri
ganga, aS bátaferSir teppast al-
gerlega um miSjan ágústmánuS.
þegar búiS er að gera viS vatna-
leiSina, eru skipaferðir óbrigSular,
þangaS til frýs, en vötn leggja þar
vestra ekki fy^rr enn í októhermán-
aSarlok.
Vetrar þar eru fylt svo langir,
sem hér,, að því leyti, aS snjóar og
frost byrja þar sjaldan seinna enn
] síSustu daga í októliermánuSi.
j Kemur þar vetur á viku til hálf-
um mánuSi fyrr enn héx er venju-
leg.t. Vorkuldar eru þar einnig
lengur enn hér inn í landi. Stafar
þaS af nálægS ltafísa og vatnaísa.
Bærinn Iæ Pas, sem hérlendir
oftast kalla : “The Pas”, fer bráS-
lega að sjást í siigtt íslendinga.
Landar hér hafa margir httg á, aS
skoSa sig um norSur viS Hudson
ílóann, þegar braut er komin þang-
að. þar eru fiski og fuglaveiðar
miklar, aS sögn, ltvalafang og sel-
veiSi, ásamt ýmsri annari arS-
semi. þar ertt snjóar og ísar sem
á íslandi, og þó eflaust nokkuS
verri. En þar er líka nætursól og
norðurljós. þegar þeir fara þang-
aS, fara þeir um hliSið Le Pas. í
framtíSinni fer þaS fólk, sem fer á
milli Ameríktt og íslands, norSttr
| aS Iludson flóa, og beint til Is-
lands. Eins og ég hefi ritað utn
áSur, þá hefir Httdson flóa brautin
allmikla þýSingu fyrir ísland. ís-
land er svo skamt út úr leiSinni
milli Flóans og Bretlands, aS þau
línuskip koma viS á suSurhafnir
landsins. Enda er þaS litlum efa
bttndiS, aS ísland og Canada ger-
ast stra.x verzlunarsystkini. ís-
lendingar fá hvergi tætri kornvörii
enn héöan úr Vestur-Canada. Má
vera, að htin verSi eins dýr, en '
hún er langtum gæSadrj'gri enn
hveitisáld þaS, sem þeir kaupa frá !
Englandi, og er margblandaS fúnu 1
og frosntt rttsli í mölunarmylntin-
nm í Bandaríkjtintim og víSar. —
Ogilvies hveitimylnan í Canada
selur þaS Itezta og vandaðasta
bveiti, sem til er í heitni. Enda er
Manitoba hveiti þaS gæSaríkasta
hveitikorn, sem til er á heims-
markaSnum. Miklar líkur eru til,
aS Vesturfvlkin keyptu hesta og
sauSfé frá íslandi, ásamt fleirti,
og gæfu vel fvrir. Svo þaS er eng-
um efa bundiS, aS viSskifta ná-
lægð Canada viS tsland hefir stór-
mikla þýSingu í framtíSinni fvrir
íslendinga aitstan og vestan hafs. !
þau viSskifti hljóta aS ganga í
gegn ttm Le Pas bæinn.
þeir tslendingar, sem eru ferSa-
Iatt,gar og veiSikrákur, ættu aS
kvnna sér veiðar norður um slóSir
þessar. þeir hafa fariS eins langar
leiSir áSur til fiskifanga og dýra- ,
veiða, og ekki stanzaS hissa né
ráSalattsir. þaS er einnig ekki '
fjarri sanni, aS skygnast eftir lóSa
bletti, á meSan ekki er kominn
æSisgeng-inn trvllmgur á alt þar.
Ekkert er líklegra, enn tslending-
ttr eða íslendingar stofni þar verzl-
ttn innan eins áratigar, og sendi
þaS út um Vestur-Canada íslenzk-
ar vörur.
Kr. Ásg. Benediktsson
Eimreiðin.
AnnaS heftið af átjánda árgangi
EimreiSarinnar er fyrir skömmu
komiS hingað vestur ; er þaS fjöl-
skrúSug-t að efni, skemtandi og
fræSandi, og mun það því mörg-
um kærkominn gestur. InnihaldiS
er :
I. Konur í fornöld,
eftir GuSmund skáld FriSjóns-
son. Pir þetta attnar kaflinn, skáld-
legttr, kjarnorSur og skemtinn,
sem hinn fyrri, og sýnir ljósa dóm-
greind hjá höf. á f»rnu kvenhetjun-
um. Ilér veröur höf. tíSræddast
ttnt GuSrúnu Ósvífsdóttur, Signýu
Völsungadóttur, Brynhildi BttSla-
dóttur og GuSrúnu Gjúkadóttur.
Lýsir hann lyndiseinkttnnum þeirra
hverrar fyrir sig, hugarstríSi og
ofbeldisverkum. Ilann dregur þær
allar sem Ijóslifandi fram á sjónar-
sviSiS, og hampar framan í lesand-
ann voSaverkum jteirra meS sýni-
legri unun ; þau bera bezt merki
hetjuskaparins, og hann elskar
GuSmundur. IIann finnttr kven-
hetjum sinum málsbætur f ölltt. —
jafnvel þegar þær drepa börnin
sín. Annars er þetta erindi Guð-
mundar prýSilega orðað og veiga-
mikið.
II. Frá Berlín,
eftir Dr. Helga Péturss. Sagt
frá fundum í landafræSisfélagintt
þar, og stutt lýsing á borginni. —
Skemtilegt aflesturs.
III. ÓprentaS eftir Jónas Hall-
grímsson,
kvæ.ði ort viS burtför stift-
amtmanns Ilorn frá íslandi 1829,
og dagbókarbrot, þar sem Tóm-
asar Sæmundssonar er getið.
Ilvorttveggja prentaS eftir göml-
tun handritum í Árna Magnússon-
ar safnintt.
IV. Minni Svb. Sveinbjörnssonar,
tónskálds, eftir Lárus Thorar-
ensen. KvæSiS var flutt í samsæti
er tónskáldinu var haldiS aS
Gardar, N. Dak. á liSnu hausti,
Og er prýðisvel kveSiS.
V. T.ikami mannsins,
þýddur greinarstúfur, tekinn
upp úr Lögbergi.
VI. Margarethe læhmann-Filhés.
Dr. þorvaldur Thoroddse.i
skrifar falleg minningarorð um
skáldkonuna og íslandsvininn Mar-
gnrethe Tæhmann-Filliés, sem lézt
fvrir skömmu í Berlínarborg. Ilún
hafSi skrifaS margt og mikiS um
ísland og þýtt mikiS af íslenzkum
bókmentum á þýzku ; meSal ann,
ars mikiS af þjóSsögum Jóns
Árnasonar. ITún ferðaSist til ís-
lands 1907.
VII. Úr bréfum Jóns SigurSsonar,
eftir Dr. Valtýr GuSmundsson.
Pólitiskar hugvekjur og hvatn-
ingar.
VIII. Mansöngttr til æskustöSv-
anna.
IIiS gullfallega kvæði þorst.
J>. J>orsteinssonar, sem birtist hér
á öSrum staS í blaSinu.
IX. þýzkalandsför Kobba gamla ;
smellin gamansaga frá Borg-
undarhólmi, eftir Martin Ander-
sen-Ne,xo, eitt af vngri skáldum
Dana.
X. .Eskuminningar um Magnús
Bryn jólfsson,
með mynd, eftir J. Magnús
Bjarnason. Jæssar prýSisfögru
5. BES,

minningax voru teknar upp í síS-
asta blað Hkr. og eru því lesend-
unum kunnar orðnar.
XI. Maurice Maeterlink,
skáldiS fræga, sem nýlega
hlaut Nobels-verSlaunin fyrir rit
sín, er hér leiddur fram fyrir les-
endur Eimreiðarinnar af Steingr.
læknir Matthiassyni. Er þaS kafli
úr einni af bókum skáldsins, sem
læknirinn þýSir, og segir þaS sé
gott sýnishorn af rithætti hans og
skoSunum. Kaflann kallar hann :
“Út af dauSa hundsins míns”.
Loks er síSast í heftinu ritsjá
Og hringsjá, sem aS vanda.
Kjaftakindin.
I.vga-elginn lepjandi,
ljótar sögur færandi,
liaturs-eldinn aukandi,
öllum friSi spillandi.
FerSalögum fjölgandi,
fréttum eftir leitandi.
Margt af skapast mærSinni,
úr mýflugunni úlfaldi.
BliS á manninn, brosandi,
bikar ramman fvllandi ;
hefir nóg af hræsninni,
hreykjr nöSru artinni.
RógburS stakan ræktandi,
raunir margra ýfandi,
saklevsingja svertandi,
svikum vissra hælandi.
T.öngum snörur leggjandi,
levnifundi lialdandi ;
spádómsanda -spúandi,
sjteki ýmsra kennandi.
Jóhannes H. ITúnfjörS.
Rafmagnsseyðsla.
Fyrir rútrui missiri stofnsetti raf-
magnsnefndin í Marylebone (undir-
bær í Lundúnum) rafmagnsseyðslu
AflstöSin heitir : Marylebone Lane
Power verkstæSi. Nefndin bjó til
rafmagnseldhús. 1 því hefir veriS
matreitt í 6 mánuði miSdegisverS-
ur, ásamt kv,eld og morgunmat,
handa 400 manns, sem vinna á
verkstæði þessu. Nefndin kaupir af
matvælaiélagi matinn og mat-
reiSslutia. I.eggur aS eins til eld-
húsiS. MatvælafélagiS heitir : Lon-
don Home Delecacies Association.
Samningurinn var, að það skyldi
selja miSdegisverð á átta til tíu
cents, fyrir manninn, eftir því
livaða matartegundir liver kaus
sér í það og }>að skifti. Viðfangs-
efni þessar.ar rafmagnssevðslu var
aS prófa þessa matreiSslu, tneS
takmarki viS lægsta verSi. Eftir
6 mánaöa revnslu er matvælafé-
lagið ánægt með útkomn sína,
þótt skilmálarnir væru ekki alls-
kostar aðgengilegir í byrjuninni.
Sérstaklega þvkir þaS eftirtekta-
v.ert, hve eldhttsiS o,g áhöldin hafa
haldist hrein ; var þó húsrými eld-
hússins ekki meS sérstökum þæg-
indum útbúiS, né rýmra enn þurfti
LoftiS var aldrei daunað ofsvælu
né reykjarþef. Eftir nefndan tínia
sá ekki frekar á eldhúsinu aS inn-
an eSa á áhöldum, heldttr enn þeg-
ar handverkstnennirnir skildu við
það nýuppdubbaS.
1 þessari 6 mánaSa reynslu segir
félagið, að það hafi haít þaS fvrir
hugskotssjónum, að evða ekki
meiri rafmagnshita, enn sem svar-
aSi gaseySslu. Hinn áþreifanlegi
kostnaSur rafmagnshitunarinnaTi
sem íélagið eyddi, reynist lægri
enn ef þaS hefSi notaS gas. það
segist vera sannfært um, þegar alt
er tekis til yfirvegunar, þá hefði
það eytt meiri peningum í hita, ef
það hefði notaS gas eSa kol, eSa
hvern annan hitamiSil. Félagiö
staShæfir ennfremur, aS kjöt rými
ekki eins mikið i rafmagnsseyðslu,
eins og þá það er matreitt viÖ
venjulegt eldsneyti, ogi segist hafa
grætt eitt pund á hv.erjum tóll
pundum við rafmagnsseySsluna..
FélagiS heldur því fram, að í ná-*
lægri tíS víkji öll eldsneyti fyrii;
rafmagnssevðslunni, sem verði
rikjandi við alla matarsuðu. Fé-
lagið segist hafa fengið örugga
reynslu, bygSa á matreiSslu þekk-
ingu, að innan örstutts tíma verði
rafmagnsseySsla á hverju heimili,i
sem matreiöa þarf.
(Ifytt). K.Á.B.
Agrip af reglugjörð
am heimilisréttarlcnd í C a n a d a
Norðvesturlandinu.
Sérhver manneskja, sem fjöl-i
skyldu hefir fyrir aS sjá, og sér»
hver karlmaSur, sem orðinu er 18
ára, hefir heimilisrétt til fjórSungs
úr ‘section’ af óteknu stjórnarlandi
í Manitoba, Saskatchewan og Al»
berta. Umsækjandinn verSur sjálf-*
ur að koma á landskrifstofu stjórn
arinnar eða undirskrifstofu í því
héraSi. Samkvæmt umboSi og með
sérstökum skilyrðum má faöir,
móðir, sonur, dóttir, bróSir eða
systir umsækjandans sækja umi
landiö fyrir hans hönd á hvaða
skrifstofu sera er. ,
S k y 1 d u r. — Sex mánaða á-
búS á ári og ræktun á landinu í
þrjú ár. Landnemi má þó búa ál
landi innan 9 ' mílna frá heimilis-
réttarlandinu, og ekki er minna en
80 ekrur og er eignar og ábúSar-i
jörS hans, eSa föður, móður, son-i
ar, dóttur bróöur eða systur hans..
I vissum héruöum hefir landnem-i
inn, sem fullnægt hefir landtöku
skyldum sínum, forkaupsrétt (pre-i
emption) að sectionarfjórSungi á-i
fösrum við land sitt. Verð $3.00
ekran. Skvldur :—Verður að
sitja 6 mánuði af ári á landinu í
6 ár frá því er heimilisréttarlandið
var tekið (að þeim tíma meðtöld-
um, er til þess þarf að ná eignar-
bréfi á heimilisréttarlandinu), og
50 ekrur verður aS yrkja auk-
reitis.
Landtökumaður, sem hefir þegar
notaS heimilisrétt sinn og getur
ekki náS forkaupsrétti (pre-emtion
á landi, getnr kevpt heimilisréttar-
land í sérstökum héruðum. Verð
L3.U0 ekran. Skyldur : Verðið að
sitja 6 rnánuSi á landinu á ári í
þrjú ár og rækta 50 ekrur, reisa
hús, $300.00 virði.
W W C O R Y,
Ot-initv Mimster of the Interior,
Auglýsing í
Heimskringlu
borgar sig ætíð.
‘Bíðið augnablik’, sagði Lavorick.
‘Plkki hálfa mínútu. Einn, — tveir, — þrír! ’
Lavorick lyfti upp höndunum.
‘Nú getið þér farið’, sagði Jordan, ‘en ef þér lítiÖ
aftur, skýt ég yður’.
‘þér hafið sigrað í þetta sinn’, sagði Lavorick.
‘þér hafið veriö hér á undan mér og stolið erfða-
sktjánni, en ég skal ná rétti mínum, þó ég verði
hengdur í staðinn’.
Jordan brosti ógeðslega.
‘Farið þér’, sagði Jordan. ‘AS tveim stundum
liðnum læt ég lögregluna vita um yður’.
I/avorick þoldi ekki mátið lengur og rauk á Jor-
dan, en á sama avrgnabliki var ljósið slökt. Neville
heyrði skot og eins og urr í reiðum manni og stekk-
ur niður úr trénu, en um leið rak hann sig á mann
í myrkrinu.
Neville þreif í hann, og nú byrjuðu allharðar
stimpingar. Eftir stunclarkorn varð Neville þess
var, að maðurinn var skieggjaður, hélt hann þá að
þetta væri Lavorick og hamaðist sem óður maður,
unz hann gat felt manninn.
‘þræll’, sagði Neville, hrevfðu þig hálfan þumlung
og ég skal drepa þig’.
‘Neville, JtekkiS þér mig ekki — Trale?’ var
svarað.
[i
Sögusafn Heimskringlu
XXXVIII. KAPlTULI.
Gæfan snýr sér.
Neville stökk á fætur undrandi.
‘Réttið mér hendi yðar, Neville, svo ég geti stað-
ið upp. J>ér eruð nærri búinn. að gera út af við mfy’.
þegar Trale var staðinn upp, þreifaði hann eftir
kertinu, fann það og kveikti.
‘þeir eru farnir’, sagði Trale.
‘Auðvitað. Hvað voruð þér að gera hingað — og
I því tókuð þér mig —?’
‘Já, þegar um það er að ræða, hvernig gátuð
]>ér tekið mig í misgripum fyrir —’
'Mér var é>mögulegt annað’, sagði Neville. ‘J>ér
voruð ekki hér, þegar ljósið dó’.
‘Jú, ég hefi verið hér síðustu 15—20 minúturnar’,
sagði Trale.
‘Kr það mögulegt ?’
‘Já, það er það’, sagði Trale. ‘Eg var á heiml
leið, þegar ég sá ókunnugan mann, sem mér leizt illa
á, og þvi veitti ég honum eftirför hingað’.
‘J>ér' hafið þá heyrt—’
‘Alt’, sagði Trale. ‘J>að var ég, sem slökti
ljósið’.
‘Nú skil ég’, sagði Neville. ‘Úg> vildi, að þér
hefSuS vitað, að ég V'ar hér. Við hefðum báðir get-
að tekið piltinn, en nú hefir hann sloppií með pen-
ingana’.
‘Ekki held ég það’, sagði Trale. ‘Sko hcxna’.
S y 1 v í a 229
‘Bankaseðlarnir! ’ kallaöi Neville.
‘Já’, sagði Trale, ‘ég riáði ]>eim um leið og ég
slökti ljósið’.
‘Við skulum elta þrælinn’, sagði Neville.
‘Bíðið þér ögn’, sagði Trale, ‘hann skal ekki
sleppa núna. En mig langar til að v.ita, hvað af
erfðaskránni hefir orðið’.
‘Hún er hérna’, sagði Neville, ‘ég var uppi í
trénu og náði henni.’
‘0, svo þér voruð þar. það var þá ekki að
undra, þó ég sæi vður ekki, en gej’mið }>ér erfða-
skrána vel. þetta er sú bezta kveldvinna, sem við
höfum nokkru sinni unnið’, sagði Trale.
‘Komið þér nú’, sagði Neville. ‘Eg vil ná
þrælnum’.
‘Við megum varla elta hann núna, því bróðir
yðar er annars vegar’, sagði Trale.
‘Honum var ég bújnn að glevma’, sagði Neville.
‘Við skulum fara til Stoneleigh’, sagöi Trale.
‘Eg sendi nokkra af mínum mönnum til að ná hon-
um, og þar g.etum við ráðgert hvað gera skal’.
þe.gar þangað kom, sendi Trale þrjá af sinum
beztu mönnum til að hafa gætur á Lavoriek, en ekki
til að taka hainn strax. Svo fór hann með Nedille
inn í herbergi sitt.
‘Nú, hr. Neville, getum við skoðað erfðaskr.ána’.
Neville flevgði henni á borðið.
‘Lesið þér hana’, sagði hann.
Trale opnaði skjalið og las það.
‘I>að er eins og ég bjóst við’, sagði hann, ‘síð-
asta erfðaskrá föður yðar, þar sem hann arfleiðir
vður að þriöjung eignarinnar, Jordan aö öðrum, og
dóttur konunnar, sem hann ofsótti svo grimmilega,
að einum þriðjungnum, ásamt skrautmununum’.
Neville stóð mállaus og magnþrota.
‘þér haldið þá, að bróö — Sir Jordan hafi vitað
230 S ö g u s a f n Ileimskringlu
um þessa erföaskrá, og að hann sé —’ Neville
þagnaði.
‘Mig grunar það’, sagði Trale.
‘Guð minn góöur’, sagði Neville. ‘það er annað
að gruna a'ttingja sinn um þrælmensku, en að lrafa
full sannanagö.gn fvrir því. Hvað á ég að gera?’
‘}>ér viljið líkleg.a ekki vekja opinbert hneyksli?’
sagði Trale.
‘Xei, heldur vil é>g missa minn þriðjung, en gera
ætt minni slika skömm’, sagði Neville.
I ‘Kn þér gleymið stúlkunni’.
‘Já, éor þekki hana ekki, en það má til að fmna
lrana, Trale’.
‘Máske þér viljið tréia mér fyrir þessu málefni,
aö minsta kosti um stund?’ sagði Trale.
Neville satnþykti það.
J>egar Neville sofnaði um kveldið, tautaði hann
sofandi : ‘Svlvía, litla Sylvía! ’
XXXIX. KAPÍTULI.
Jordan revnir að vera rólegnr.
Jordan flýöi frá skóginum með slíkum hraða, að
kunningjar hans mundu naumast álíta hann svo fim-
an að hlaupa.
Ekki nam hann staðar, fvr en hann var kominn
á brantina, se.m lá heim að Lynne Court, og þá!
varð hann þess fyrst var, að hann var særður ál
vinstri handleggnum og mundi þá eftir skotinu.
Hann gekk nú heim til sín, fór fnn um hliðardyr
og til herbergis síns. þar fór hann að skoða sáriðj