Heimskringla - 12.12.1912, Blaðsíða 5

HEIMSKHTNC.r *
WINNIPEG, 12. DES. 1912. 5. BLSI,
Fréttir úr bænum
Sú sorga’flregn barst til borgar-
innar í sl.. '.Viku, að Júlíus Guð-
munússon úr Gimli sveit heíði
druknað. I,i*inn var fiskiveiðamað-
"r, 24 eðít25 ára pamall. Haíði
hann haft vfeiðistöð sína við Rauð-
ár mynnið' og. f^iriS ákiðis þangað
á hundasl^ða á sunnudagiim 1.
þ. m., frá'j jtinnipeg Beach. En dag
inn eftir iímst sleðinn og hundarn-
ir fiosnjf,. í,' ísmim framundan
Whytevold^Beach. Er getið til, að
isinn hafivþar bilað og maðurinn
íallið í víi^RÚð 6^ sokkið, en hund-
arair haMið 'tair -■ uppi, unz þeir
með steðáþúrri frusu viðísinn. For-
•eldrar hiná'. iá'tna manns er ma lt
að búi aðjt>VÍnniþeg Beach, Nokk-
uru síðar .lagðr brððir hins lát-na
manns aí. gtað, ’gö leita að líkinu
og fann þífð, ög var það þá flutt
heim í fðteldráhúsin. J arðarförin
fer fram ðá föstudaginn í þessari
v’iku. ,;V < t '► t
Nýverið voru gefin saman í
hjónaband, að 720 Beverly st., af
séra Jóh. P. Sóimundssyni þau hr.
þorleifur Jónasson fasteignasali og
ÚIiss Sigríður Clafsson, bæði héð-
an tir borg. Samdægurs héldu
hjónin nýgiftu i sketntiför vestur i
Saskatcbewan en eru nú komin
heiffn aftur. l’k'imskringla óskar
j)(im til heilla.
Ilerra Vigfús Thorsteinsson og
ungfrú Vilborg Runólfsson frá
Maidstone, Sask., voru gefin sam-
an í hjónaband hér i bbrg j>ann 3.
b-m, af séra Fr. J. Bergmann.
Iljónavíirslau fór fram að heixn-ili
hr. Júltusar Jónassonar, 756 Elgin
a ve.
Umræðuefni í , Únítarakirkjunai
næsta stmnuda-g verður : Cþarfar
áhyggjur. Allir vtlkomnir.
Eins o^rnmglýst hafði verið var
kosningakj'ndur Iskm/.ka Conserva-
tíve K linbj>.siti,s haldinn fimtudags-
’kveldið ájLdes. þessir voru kosnir
í stjórn felagsins ;
Forsetl^ýSt. Sveinsson.
VarafdíSjietar—A. P. Jóhannsson,
Sigfús Aújfkrson og Sveinn Pálma-
son. ýy
Ritari-^jp. Péttirsson.
Gjaldk^ú—T. Thonras.
ji »•
Frnitn.k-Y1.nefnd— J. B. Skaptíison,
M. Pétur^on," Svb. Arnason, Joe
Strang, Victor Attderson og And-
rés Arnason.
Nokkrir nýir mieðlimir voru
teknir í klúbbinn.
Spilafúndi heftr klúbburinn á
hverju mánudagskveldi, og pró-
gramsfundi að likindttm annað-
hvort fimtudagskveld.
þess biðst getið, að þeir feðgar
Jóhann Strauuifjörð og sonur
hans J. E. J.’ Straumfjcirð, sem
áður höfðu Seaimo P.O., hafa nú
skift ttm pósthús, og hafa htr eft-
ir Otto P.O.
Ilr. Hállíjrímur Jónsson, B. A.,
setn verið helir kennari síöan í
vor við Mary Háll skóla, Man., er
nú nýkominn til borgarinttar og
haettúr kehsltr.
I sl. yiku voru hér í borg hand-
teknir 2 þjóðverjar, si-ui grunaðir
eru um, að hafa stofið 80 þúsund
dollars í peningum í j>ýzkalandi
fyrir 4 mánuðum síðan. Báðir
gcngú þeir undir gervinöfnum og
höfðu að eias verið þrjá daga í
bænum, jtegar þeir voru teknir.
Annar viðurkendi jagar, að bann
væri sekur ; en hinit nc-vtaði að
gt+a nokkrar uppiýsingar vtm sig.
Báðir hafa jteir \'erið nokkurn
titna í Cauadu og keypt talsvert
af fasteignum í Vestttrfylkjunum.
0r ER KOMIN Á PRENT
í amiað simi hiu Ijóma idi fa^ra sa^a
BLÓMSTUR-KARFAN
Þýtld af frú Sigríði Magnússon I Cambridge.
Það er litill vafi á því að Blómstur-karfan verður kær-
komititt gestur á hverjii eiuastH falenzku heimili hér vi str»
nú fyrir og um j'din, sem j lagjhf; sagan er svo fiigur og
svo ÁhrifHiuikil. t'að nittna ehlri Islendingarnir. uem lesid
hafa Blómstur körftma f gamla dagii, Oft Itehr verið talað
uin. hve lltið væri til af aðgengilegu lesmáli á fslenzku
fyrir hðru og unglinga—ln’r er að ofurlitlu leyti úr þvf
bætt—hér er hókin og engin betri.
Sem vina-gjöf um Jólín.
fyrir biSrn, unglinga og fólk 4 iillum aldri, er etigin fslenzk
bók meir viðeigandi en Blómstur-karfan. þvi hún vt knr lijá
þeim sem lesa alt J>að goft og gi'fngt. sent hngir n1lia
mannaeiga að vem snortnir af nm jólin,
BLÓMSTUR KARFAN
Kostar í arvlt i skrautbandi 7h cents
Húr. verður send til útsóln i allar fslenzku bygðirnar
iniiau skauis. Og bókina geta menn svo
jwutað Iteiut frá mér.
Ólafur Thorgeirsson.
678 Sherbrooke St., Winnipeg Man.
Leísendum er bent á að lesa
spurningar frá James G. H'arvcy í
Jæssu blaði. þœr segja m-t-iri sögu,
en hægt er að gera með langri
ræðu.
I smábæ íslenzkan úti á landi
óskast ráðskona, sem getitr tekið
að sér stö,rf á greiðasöluhúsi. —
Skrifið Th. Oliver, Laugruth, Man.
JÓN H.ÓLM, gullsaniöur í Win-
nipegosis gerir við allskyns gull-
stáss, og býr til eftir pöntunum.
Selur einnig ágæt gigtarbehi fvrir
$lj25.
Utvgffnennafélag Únítara btldur
fttnd í Únítarakirkjunm finrtuóags-
kveldið í jK'ssari viku, þann 12, þ.
m. Aríðítndi að allir K-Iagsmenn
mæti.
A geöveikrahæ-Hnu í Stl'irk
vantaði um síðustu helgi stúlku í
þvottahúsið þar. Kaup $20. fyrir
fvrsta mánuðinn, og svo hækkun
mánaðarlega upp i $30 ttm mánuð-
inn. Nokkrar í.vLn/kar konur vinna
II. S. Bardal
hefir til sölu eftirtaldar l>æktir í
bókaverzlun sinni :
Set af íslendingasögum, sem inni-
heldur íslendingasögur 1—38, ts-
Icndingaþa-.tti 1—40, Snorraeddu,
Sæmundareddu og Sturlungu, —
innbundnar í vandað band
fyrir ................... $20.00
Sama í skrautbandi ...... $25.00
Fornaldarsögur Norðurlanda,
32 sögur í 3 bd., innb. __ $5.00
Drautnar, Itermann Jóaasson tftc
Bóluhjálmarssagu .............. LOc
Saga Nátans og Ró-su, ib. ... 75c
Einfalt lif, í skrautb...... 1.00
læsbók I., II., III., inn-h. hv. 40c
Bernskan, S. Svæinsson, íb. ... 35c
Reimleikinn á skipinu ....... lOc
þjóðsögur ól. Davtðss., ib. ... 60c
I’assíusálmar í gyltu bandi ... 40c
Bók æskunnar, ib........... $1.10
10 Sönglög, safnað af F.
Bjarnason .................. 20c
Söngbók (-kvæðasafn), ib. ... 75c
Um stefnu ttngra manna...... lOc
Óðinn frá byrjttn, árg. ..... $1.00
Ben Hur, III bindi, ib..... $1.75
Kinnig
bókum.
fjöldann allan af eldri

MAIL CONTRACT.
’ Jl " ILBOÐ í lokuöttm uttvstögnm,
árittiÖ til I'ostmaster General,
verða meötekin í Ottawa til há-
degis á föstudaginn þanu 17. janú-
ar 1913, ttm póstflutning uin fjögra
ára tíffna, tvisvar á viku hvora
leið, milli Qu-eens VaHey og Winni-
pec. gegnum Richland, Millbrook,
Dttndee, Dugald og Plvtnpton póst
húsin, hvora kað, og byrjar J>ega.r
Postmaster General skipar f>'rir
u*n það.
Prentaðar tilkynningar, sem inni
halda frekari upplýsingar um póst-
flutninga skilyrðin, fást til yfirlrts,
og eyðublöö tfl samninga eru fá-
anleg á pósthúsumim að 'Queens
Vallev, Richland, Hillbrook, Dun-
dee, Dugald, Plympton og Winni-
|HLe, og á skrifstofu Postoffice In-
spectors
Postoffice Insepæctors Oífice,
Winnipeg, Manitoba, 6. des. 1912.
H. H. PHINNEY,
Postoffice Inspector.
j>ar. Ef einhver vildi komast þar
að vinnu, ætti hún straix að rita
jtangað og bjóða þjónustu sína.
Klúbburinn Iletgi magri hefir á-
kveðið, að l.-ika Fjalla-Eyvind, hið
fræga leikrit Jóhanns Sigurjóns-
jónssonar. Ungfrú Guðrún Ind-
riðadóttir, k'ikkonan fræga frá
Reykjavík, hefir verið fettgin til að
k-ika Höllu ; lék hún hana áður. í
Reykjavík og hlaut alment lof.
Ilennar er von hingað vestur milli
jókt og nýárs.
Herra J. K. Jónasson, frá Dog
Creek, var bér í borg í jjessari
viku i verzlunarerindum. Hann er
umboðsmaður fyrir I feimsk ring-hi
j>ar n>-rðra, og kauþendur eru vin-
samlega beðnir að snúa séx tál
hans með borganir til blaðsitvs. —
Hr. Jónasson segir lítið um lisk
þar ttyrðra nú í vetnr, en sú bót
sé í máli, að menn geti fengið hjá
sér ógnarlega ódýrar vörur, og þó
góðar, J>egar hann komi norður.
- tK
Leiðrétting. — Ritstjóri
Hkr. það var ekki Guðleíf,' dóttir
Guðrúnar Jónátáhsdóttur, • sean
kom til Winmþég''fyrir'nokkrú ' síð-
an. og getið*'vár' 'iim 'í blaðinu, '—
hcldur Guðleif Jónsdóttir ög'Gnð-
rúnar Sveinung-adóttup, sera tvýt er
í Witvnipeg hjá ..systur - Guðteéíjvr.
Hún er nú. blind, ; ett. býst,. Y.ið . að
ganga undir uppskurð, þvv kekmtr
gefa góða v,on utn-. •■•að ge.ta .bætt
hentti sjónina > að. .. nokkru,., ley'ti,
Hún er 79 ára, en ern eftir aldri.
Aleð be*tn -óskum, ■ ' ...
Guðleif Jónsdóttir.
Ilr. G. Eggertsson ,k. s$itt
um mörg át. - þf fit • • þúið að -. 683
Ross ave., j.befir, flutt iþ'áð .sipra til
724 .Vietor ;St. • .— ..
)
jON JÓNSSON, járnsmiðtir að
790 Notre Daffne Ave. (horni Tor-
onto St.), gerir við alls konar
katla, könnur, potta og pönnur,
brýnir hnífa og skerpir sagir.
P—
atrell
Íí Fort Rouge Theatre
Pbimbisa oo Corydon.
ÁGÆTT HREYFIMYNDAHÚS
E" j myndir sýndar þar.
jna^son, eioandi.
I
Fæði og húsnœði
----seltjr——
Mrs. JÓHANNSON,
7P4 Victor St. Winnipeq
0

1
Nokkrar spurningar, barla óviðkotnan di málefninu,, hafa, verið gerðar til Mr. Deacons gegtt
um auglýsmgadálka blaðanjva. „
þessar spumingar draga engan eta á hæfileik-a Mr,- Deacons fyrix borg-ars-tjóraembættiö,
enda haia eagir verið í vafa um þá ; engu að síður vill 'Mr.. Deacon svara spurnit>gum þessum
afdráttarfauat og skilmerkilega.
1. Spurtvmg.—Hvað hefir Mr. Deacon gert síðan (hann sat í vatnsnefndinm), unz nú, að
hann gerist borgarstjóraeáni,, til að boma tillögum nefndarinnar í framk»a.md ?
SVAR.—Frá því að nofnd-in gaf skýrsl u sína, hefir Mr; Deacon engri opinberri stöðu gegtit,
er unnið gat að sliku, en h»fir hins vegar, bæði leynt og ljóst sem privatmaáður, jnaelt ein-
dregið fram með sýnilegri vativsveitingu. Fratnburður hans við Public Utilfty Commissioniers
rattnsókmna, auk bnéía hans til blaðanna, sýntr ótviræðlega afstöðu hans.
Mr. Harvey gcrði gys að úrskuröd Tbe Public Utilitks Comanissioners, og breytti að
eitvs um stefnu, eins og hann gerir ætið, þegar hann íann, að nveirihluti borgarbtia var honum
andvígur.
2. Spurning.—Hefir Mr. Deacon gleymt því, að Contfolkr Harvey var eins og hann sjálfur
skrásertrtur í jjes.su máli 1907, og að ControlJcr Ilarvey hefir alt af síðan, bæði innan og
utan bæjarráðsitvs, barist fyrir sýmlegri *‘soít wáfer" kiðslu ?
SVAR.—Mr. Harvey, sem elzti maður bæjarráðsins, er meira en nokkur annar áb>-rgðar-
fullur fyrir vatn.sskorti borgarinnor. Hann haíði opinbera stöðu, en gerði ekkert annað en
að vinna á mó-ti Controller MjcArthur, og vann að því, að festa núverandi ástand varanlega
við borgina.
3. Spurning.—Gerir Mr. Deacou skyldu sína setn borgari (sem vill verð-a borgarstjóri) og
styðja Ttve Civic Power Plant með því að nota ljós og •‘power-’ þaðan ? Notar fi-lag
það, sem Mr. Deacon stjórn-ar, ljós og ‘‘power” borgarinnar ?
SVAR.—Félag Mr. Deacons gerði 5 ára samning fyrir ‘‘power'1 fvrir 3Jý ári síðan, J>egar
rafurmagnsfélagið hafði yfirfljótanlegt ‘‘power’’ til sölu með lágu verði, og áður en borgin
hafði nokkurt “power” að bjóða. Félag Mr. Deacons getur ekki breytt jjessum saffnningum
fvr en jmir eru útrunnir. Hefði félagið ckki gripkö tækifærið, Jægar það bauðst, hefði það
ekki bvgt hér brúarverkstæðin.
4. Spuming.—Er j>að ekki sannleikur, að Mr. Deacon, setn forseti og ráðsmaður stóriðna-
fí-lags, sé að flytja meginhluta J>eirr.tr iðnstofnunar burt úr Winnipeg ?
SVAR.—Mr. Deacons prívat starfsemi ætti alls ekki áð dragast inn í jjessar umræður, jjar
sam hún hefir ekkert að gera við borgar málefui. lin það er ekki satt, að télag hans ætli að
flytja nokkurn hluta iðnaðarstofnana sinna burt úr borginni. Með dugnaði og framtakssemi
Mr. Deaeons haía iðnaðarstofnanir hans vaxtð svo, að alt land J>eirra er up[)tekið, og jwer
wita 500 rnanrts atvinnn. En það er í ráði að bvggja nýjar verksmiðjur til aö vinna ann-
arskonar iðnað og á öðrum stað.
Hvað spurningarnar ertt jrýðingarlrtlar sýtiir, að þær eru bornar fram aö eins til að leiða
atliygli frá aðalmáluntim.
Kjósið Mr. Deacon og tryggið ykkur varanlega
usoft wateru leiðslu og framfaramann til að
stýra málefnum Winnipeg borgar.
A. L- Johnson, heiðurs forseti. D. .T. Dyson, fornbiður. W. H. Moore, vara formadur
N. T. MoMillan. ritari. J. L. Klvin. Gjaldkeri
D o 1 o r e s
11
Nú vitið þér
ffið hingað inn, og svo clti ég yður
jætta’. ,
Mcöun Dolores sagði jætta meö sigri hrósandi
svip, vac bros hennar meir töfrandi en nokkrtt sinni
fyr' •'
‘Eips, og J>ér vitið’, sagði hún frjálslega og að-
laðandi, ‘‘‘gat enginn jækt mig í gegnum blæjuua, og
ég varð ,svo tegin, jægar ég sá yður og liugsaði mér
að verVa yður samferða, tala við yður og vita,
livort J>ér mynduð eftir mér’.
Fyj-gt var Ashby nokkuð vandræðalegur, en svo
greip hanii hendi hcnnar og þrýsti ltana innilega.
‘Dolores’, sagði hann, kœra, litla vinstúlka min,
<'g gcb, tddrei gkymt yður á meðan ég lifi, né heldur
Jtví, s'eitt j>ér og ættingjar yðar hafa gert fyrir mig.
Að fintvt yður hér er sú gleðilegasta tilviljun, sem
inéi' gat hlotnast’.
Dolóres:»liló og dró hcndina til sín.
‘En, hr. Ashbv’, sagði hún, ‘hvað þír voruð utan
við yðuv á biðstöðinni — og hérna — ekki eitt ein-
^sta augnatillit fyrir vesalings Dolores’.
‘Óý'Dolores’, sagði Ashby í blíðum afsökttnan
róm, ‘fn'fr- gat ekki dottið í hug, að það væruð j>ér.
Blæjan var svo j>ykk, að enginn gat J>ekt yður. því
töluðírð^þér ekki til min fyr en j>ér gerðuð?’
‘Ö, lierr^a minn, uhgar stúlkur á Spáni geta ekki
' erið enis frjálslegar og sagt cr j>ær sétt á Englandi.
þetta^er jafnvel óheyrt — að ég, ttng stúlka, skuli
ferðast^ einsöinttl. Kn hér er spttrningin um líf og
oattðíj,, og það er a'ð eins til Bttrgos, þar sem ég býst
' ið aS finna vini. Og svo langaði mdg til að tala
y® .vgur einu sirini cnn. En J>cr, herra minn, — ætl-
ið j>ér til Englands núna?’
Aftur brá fyrir einhverjum vandræðasvip á and-
5iti AjfJtbys. Ferðin, sem hattn var að byrja, var
12
Sögusafn Heitnskringlu
D o 1 o r e s
13 14
Sögusafn Heisnskringlu
ekki af því tagi, að hann gæti sstgt Dolores neitt um
hana.
‘Nei', sagði hattn eftir sttuta j>ögtt. ‘Kg ætla að
eiris til Bayonne í viðskiftaerindum. Kn hvað mér
fnxst langt síð:tn ég hefi scð yðttr, Dolores. ]>að er
tneira cn ár stðan’.
Tlefi ég brevzt, hr. Ashby?1 spurði lutn glettnis-
lega.
‘Já’, sagði Ashby og horfði innilega á huna.
‘Dolores endurgalt augnatillit hans með svo
hjartnæmu tilliti, að Ashby varð hissa. Hann hélt
sig sjá hugsanir hennar, og augttn geislandi, sem
horfðu í ltans augu, virtust reyna að rannsaka inátu
hugsanir hans. Að ytra áliti var hún síspaugandi,
°g glaðlegt bros lék á vörunum, jtegar hún sagði :
‘ó, svo ég hefi breyzt ? Hvernig, herra minn ?
A betri veg?’
‘Nci — og já’, sagði Ashby, sem sogaöi að sér
híð dimma, djúpa, munarblíða augnaráð. T fyrsta
lagi getið þér ekki verið betri og fegurri en j>ér vor-
uð, og í öðrtt lagi cruð J>ér orðnar kvenlegri’.
‘lvn ég er ckki nema 17 ára ennþá’.
‘Úg veit það’, sagði Ashby.
‘Og J>ér liafið ekki ennj>á spurt mig um miknntu
mina, setn þvkir svo vænt ttm yður’, sagði Dolores.
‘lvg hugsaði að eins um yður, svo alt annað
gkymdist’.
'jx'tta var fallega sagt’, sagði Dolorcs, ‘en viljið
þér ckki heyra eitthvað tlm hana góðu mömmu
rnína ?’
‘Auðvitað ; cg skal clska og virða hana meðan
eg lifi. Ivg á lienni lif mitt að Iattna. Hún var mér
sem sönn móðir, j>egar ég var í hættu staddur og
mcr lá mcst á. Og jxT, Dolores —’
llann þagnaði nokkuð vandræðakgur.
‘Já’, sagði Dolores með unaðslega bl'ðutn róm,
‘já, hún elakaði yður — hún góða matnma min —jþcr tnér ekki, Dolores?’
eins og móðir, og hún talar ávait um yður. Hán ‘Trúi yður, Senor. En sú spurning. það hefir
segir ætið ; Doloncs, góða barnið mitt, syngdujverið athugaleysi póststjórnarianar að kcnna. Og*
kvæðið, sem Senor Assebi kendi Jjér, syngdu yndis-jSenor, t-g cr mjög glöð yfir því að vita Jætta, af
lega fagra kvæðið ‘Swect Home’, syngdu rókga, un-jþvi ég var í efa uffn, hvað ég ætti að hugsa umr
aðskga, þunglynda Iggið skozka ‘Loehaber’.’ ijætta’.
Og tneð inniLega bliðri og viðkvæmri rödd söng ’ 'Hefi ég fengið f)-rirgc{ningit ? ’ spuröi Ashbv.
svo Dolores jætta fagra lag ‘Lochabar’ við spænskt; Dolores svaraði með velvildarbrosi og rétti hon-
kvæði. Lagið hafði þau áhrif á hana, að röddin fórjttm hendi sína, sem ungi maðurinn greip og þrýsti
að skjálfa og augun fyltust tárum, en tárin voru óð- innilega og vildi ekki sleppa.
ara hrakin burt með áhrifaaniklu brosi. , . j Tvg v(s,si ekki, að cg j>>-rfti að biðja fyrirgefning-
‘Og j>annig sjátð )>ér, herra minn’, sagði hún, ‘aðjar’, sagði hann, ‘en j>etta sýnir mér að jx-r eruð súl
ég hefi engu gkymt — alls engu’. Vs.tina Dolores og Jx-r voruð fyrir ári síðan’.
‘Ekki cg heldur’, sagði Ashby. ‘Ég hefi engu ( 'Ávalt sú sama’, sagði hún og dró að sér hend*
gkymt’. _ ■%,- !in.a-
Hktnn talaði lágt og var skjálfraddaður og aug- ‘Og nú, Senor’, sagði «in mcð sjáanlegri áreynsla
un lýstu einhverri undarlegri þrá. Alt í einu rétti eitts og kcmur í ljós hjá j>éim, sem verða að tala um
hann íram hendi sína eins og hann ætlaði að grípa ój>ægileg, efni, ‘þessi fagra cnska stúlka- — hver er
hennar, en hún lét hann ekki ná henni. ltúri?’,
‘Og þcr hafið alt af verið í Madrid síðan?’ sagði ‘ Aslibv kit niður undan jx-ssu djúpa og spyrjandi
hún í ásökunarróm. , t jaugnatilliti, sem Dolores sendi honum, og sem athug-
‘Nei’, sagði hann. ‘]>egar ég var veikur í Valen-iaði nákvæmlega svipbreytingar hans.
cia og þið björguðuö lífi mínu með ykkar nákvæmu ( ‘pessi stúlka?’ sagði hann og þagnaði efabland-
hjúkrun, var ég á leið til Barcelona. þegar ég fór
frá ykkur, liélt cg áfratn ferð minni. övo fór ég ‘til
Marseilks og Livorna, síðan til Cadiz ,og seinast til
Madrid og hér hefi ég verið 13 mánuði’. .
'Og allan jtennan langa túna hafið J)ér ekki álit-
ið það ómaksins vert, að skrifa okkur?’ sagði, Dol-
ores í auðþqktutn ásökunarróm.
Hefi ég ekki skrifað?’ sagði Ashby.. , ‘Jú, ég
skrifaði tvö bréf — annað frá Marseilles og, bitt frá
Livorno'. , , ..
‘Við frcttum aldrei neitt mn yðttr’, sagði Dojores Tlvers vegna ekki?’ spurði Dolores, sem sá, hve
hnuggin. x jringlaður liaiiri vár, en larigáði til að vita sannleik-
En ég skrifaöi’, sagöi Asbv alvarlcgttr. ‘Trúið.jann.
., , L, . ‘Kg va’r þá ekki búinn að sjá hana’, .
‘Jp’, .sagði Dolores bliðlega.
Tliin e^ ungfrú Westlotorn’.
‘Og hún elskar yður tríeð innilegri viðkvæmni’,
sagði Dolores og stundi ; ‘og j>cr ætlið að kvongast
henni otr hún verður kona yðar’.
Ashby svaráði éngu, en sat þar svipdapur.
'Jjýr mintust aldrei á hana við okkur í Valcncia’,
saghi DoÝores.
‘Nei’, sagði Ashby.