Heimskringla - 16.01.1913, Blaðsíða 5

HEIMSKEINGTA
WINNIPEC,, 16. TAN. 1 >13.
5.
Vilhjálmur Stefánsson
hyggur á nýja rannsóknarferð.
Hfinn landi vor Vilhjálmur
Stefánsson hefir sífian liann kom
úr rannsóknarferö sinni á liönu
sumri, verið á sífeldu feröalajri
milli háskóla og vísindafélaga
Bandaríkjanna, þar sem hann hefir
haldið fyrirlestra um rannsóknir
sínar, og’ jafnframt veriö heiðurs-
jfestur í veizlum samtímis. II ver-
vetna hefir honum veriö fagnaö
trteð hinum mestu virktum og
miklu lofsorði lokið á fyrirlestra
hans.
Niina síðast var liann heiöurs-
gestur Iowu háskólans. j>ar lýsti
hann því yfir, aö hann hefði á-
kvarðað, aö leggja upp í uýja
rannsóknarferð á komandi vori,
líklegast í maimánuöi, og va>ri
hann nú í samningum viö Banda-
ríkjastjórnina um kaup á jap-
önsku selveiöaskipi, sem gert befði
verið upptækt. Skipiö væri hiö
vandaöasta ojr sérlega vel falliö til
þess leiöangurs, sem. hann heföi i
hygjrju. Rannsóknarferð þessi yrði
sem hin fyrri um hin norðlægu
pólarlönd meöfrajn Síberíu og Al-
aska ströndum, og um lönd oj>
eyjar þar noröur af, Yröi því
rannsóknarferð þessi miklu víðtæk-
ari en hin fvrri.
Vilhjálmur er nú aö gefa ut bók
um jhina h rri rannsóknarferð sífia,
og miin löndum aö sjálfsögðu
þykja fenvur í henni, þá hún kem-
ur á markaöinn.
Kon'roller-kosningiu.
Næstkomandi mániulag þann '.fO.
þ.ni. á að kjósa kontroller hér i
borg, í staö McArthurs heitins.
l’m embaettið sækja tveir menn,
sem báðir heita sama ættarnafni ;
Annar Dan McDean fyrrum bæjar-
fulltrúi, en hinn Allan A. Maclæan
— sá er sótti um kontroller stöð-
una síðast og féll. An þéss aö
lasta hinn siöarm-fnda aö nokkru
leytj, leyfir Ilkr. sér aö mæla
með Dan McLean. Hann var um
mörjr ár bæjarfulltrúi og þótti
llestuin nýtari, otr mun liann vafa-
laust reynast jafnþarfur .se.m kon-
troller. Gagnsækjandi hans hefir
aldrei setið í bæjarstjórn og hefir
því enga reynslu í bæjarmálum. —
Landar góðir, fariö á kjörstaðinn
á mánudaginn og kjósið Dan Me-
I,ean.
Til bráðabirgða.
I seinasta blaði Ileimskriiijjln,
dagsettu 2. jan. 1913, hefir hinn
nýfengni vinur minn, læknir Sig.
Júl. jóhannesson, beint til mín
nokkrum orðum meö sinni ein-
kennilegu gætni og stillingu. Ivg
er nú á hraöri ferö og kem þvi
ekki viö aö svara honilm, en ég
get fullvissað hann um svar, þejr-
ar heim kemur ; en á meöan bið
ég guð að hjálpa sjúklingum hans,
ef hann skvldi í geðshræring kom-
ast.
p. t. Edinburg, 4. jan. 1913.
M. 1. Skaptason.
Þorrablótið í Leslie.
Leslie Islendingar tilkynna hér
með löndum sínum nær og fjær,
að þeir hafa ákveöiö að halda hiö
vanalega miösvetrar saansæti í
I/eslie föstudaginn 24. jan. 1913, kl.
8 síðdegis.
Samkvæmið veröur haldiö í sam-
komusal bæjarins, sem nýlega h. f-
ir veriö stórkostlega endurbættur.
Ræöuhöld og aðrar skemtanir eft-
ir beztu föngum. Væntanlegaveröa
þar ræðumenn, sem margan mun
fvsa aö hevra.
ísk-nzkar konur standa fyrir
veitingunum.
í umboði framkvæmdarnefndar.
W. II. P a u 1 s o n.
Mannalát.
Bjarni Stephansson.
T>að voöaslvs varð þann 7. þ.m.
nálæ-gt bænnm Kox Warren, að
herra Bjarni Stejihansson, sem 'um
sl. Ió ár haföi búiö aö Elphinstone
P.O,, Man., datt út éir gripaflutn-
ings járnbrautarvagni og bvið
bana af. llann var aö ilvtja sig
búferlum vestur til Elfros í Sask-
atchevvan, og var hann og sonur
hans Elí í gripavagninum, til að
gæta grina jæirra á feröinni. —
Bjarni kom niöur á höfuðiö, j>eg-
ar hann féll, . og mun hafa dáið
dáiö samstundis, því að ekkert lifs-
mark fans með honum, þegar að
honnra var komið nálega strax, —
Bjarni var fyrirmyndarbóndi og
verður hans að líkindum nánar
getið í þessu blaði.
Bjarni heitinn eftirskilur ekkju
og sex börn uppkomin.
Sigurður Bjarnason.
Laugardaginn 28. des. 1912 lézt
öldungurinn Sigurður Bjarnason
póstur, aö heimifi sínu í Pembina,
96 ára gamall. Hann var fæddur
10. okt. 1816 ,á Skrauthólum á
Kjalarnesi, en fluttist snemma
norður í Evjafjörð. Ilann var tví-
kvæntur. Með fyrri konu sinni liföi
liann að eins í 2 ár, unz hann varð
henni á bak aö sjá. Meö eftirlif-
andi ekkju sinni Sigríöi Bjarna-
dóttur, liföi liann í 63 ár í farsælu
hjónabandi. þeim varð 9 barna
auðiö, en af jxeiin eru 2 ein nú á
lifi ; dóttir, swn gift er enskum
manni í Chicago, og soliur, J úlius
Bjarnason í l’embina. Ilingaö til
lahds komu þau lijónin fvrir 35 ár-
um, óg af þeini tíma hafa þau
verið utn 30 ár í Pembina.
Siguröur heitinn var .ttiesti dugn-
aöar og kjarkmaður. Ilann var
pós-tur í allmörg ár milli Revkja-
víkur og Akureyrar og síöar aust-
ur í Skaftaíellssýslu. þótti honum
farast það fvrirtaksvel og fékk al-
nnenningsorð fvrir trúffnensku og
skilvísi og orðholdni. Ivkkja hans
er nú 86 ára gömul, en ern og
þróttmikil, þrátt fvrir háan aldur,
O”- stundaöi hún mann sinn ein
fram i andlátiö.
Sigurður heitinn var jarösettur
á gamlársdag, og llutti séra K. J.
Bergmann líkræðu.
Ingibjörg Johnson.
Simskevti til Ileimskringlu frá
W. H. Johnson, Spanish Fork
Utah, segir, aö Mrs. E. II. John-
son hafi látist aö heimili sínu þar
í bænum föstudaginn 10. þ.m. —
Hennar mun aö sjálfsögöu nánar
getið síöar, þar sem hún var
merk kona um margt.
Morð í Winnipeg.
Fvrra miðvikttdag geröist það
til tíöinda á skrifstofu læknis eins
hér i borginni, aö bókhaldari hans
\
skaut til dauða frillu sina og geröi
siðan tilraun til að fyrirfara sér á
sama hátt. Maður sá, er morðið
framdi, heitir Walter Eaves og er
Englendingur, en konan, .sem liann
mvrti, hét Mrs. Ilancock. Ha-fði
liún komiö hingað til lands á sl.
sumri, hlaupiö frá eiginmanni síti-
um á Englandi og fvlgst meö Eav-
es, sem J>á var’i kynnisför heirna
hjá foreldrifm sinum. Ilér í Winni-
I>eg höföu }>au búiö síðan, en ekki
kvað lvafa fariö of vel á meö þeim
En hvernig sem j>ví var varið, þá
er það eitt víst, aö snemmá á
miðvikudagsmorguninn koma þau
bæði saman á áöurncfnda skrif-
stöfu, þar sem hann vann, og eftir
aö hafa veriö þar inni um stund,
heyrðust brjú skot hvert á eftir
öðru. Er komið var inn á skrif-
stoftina, lágu bæöi á gólfinu, fljó-t-
andi í blóöi sínit, — konan dauð,
en Eaves með lifsmarki ; hafði
hann bó skotiö tveim skotum í
höfuð sér. Hann var J>egar fluttur
á snítala og síðan hafa læknarnir,
samkvæmt skipun lögreglunnar,
gert alt sem hugsanlegt er til að
lækna hann, og hefir árangurinn
orðið sá, aö nú er Eaves á bata-
ve^i. þó báðar kúlurnar séu enn í
höföinu, og hann hafi bæöi mi«t
sión og hevrn og tungan sé mátt-
vana. Verði Iíaves græddur, bíður
gáVinn hans, bví moröiö var frarn
iö með vfirlögöu ráöi og án nokk-
urra málsbóta aö bví er séö verö-
ur, mema ef að maöurinn hafi ver-
iö rrr~"iaöur, og þaö álita margir.
Fregn safn.
MarkverÖusr.u vifthurftir
hvaðanæfa
— Sambandsþingiö kom saman
á þriðjudaginn, eftir jólöhelgina.
— Hfertogafrúin af Connaught,
kona laridsstjóra vors, hefir legið
þungt haldinn í Ottawa ttm nokk-
ura daga, en er nú á góöum bata-
vegi.
— Mesti eldsvoöi, sem nokkru
sinn-i hefir komiö fvrir i Calgary,
varð þar á sunnudaginn, er hin
mikið vatnslevsi var í borginni, aö
Burns & Co., ásamt íshússbygg-
ingu, brann til grunna. Skaöinn er
metinn um 2 "tnilíónir dollars. Svo
ikið vatnsleysi var i borginni, aö
slökkviliðjiö gat ekki unnið að
neinu gagni, og lá viö aö sumir í
björgunarliöimt vrött og eldinum
aö bráð, en þeim tókst aö komast
undan meö hörkubrögöum. Ekkcrt
manntjón varö, en margir brendust
til muna. Feiknin öll brann uf niö-
itrsóðnu og frystu kjöti.
— Gufuskipiö Uranius, meö 900
farþega innanborös, rakst upp á
sker úti fyrir hafnarmynninu viö
Halifax 11. þ.tn. og situr J>ar fast.
Farþegum og skipverjum tókst aö
bjaroa, en talið er, aö skipiö niuni
ónýtt verða.
— í Ivansas riki er stofnaötir
skóli fvrir eggjakaupmenn. Próf.
W. A. Lippingcott stofnaöi skóla
bennan í J>eim tilgangi, að auka i
gæði þeirra eggja, sem boöin eru
til sölu. Nemendtirnir eru allir full-
tíöa karlmenn. Eggjakaupmenn úr
öllum pörtum ríkisins sækja þattg-
aö, |>ví að .skólinn er umferðar-
skóli, og er í raun réttri ný deild
af búnaðarskóla ríkisins. Ilann
var fyrst opnaöur í Wichita borg,
oir sóttu þá 47 eggjakaupmenn
nám þangað. Skólinn kennir mönn
um að ílokka eggin eftir gæÖum,
on- svo er ílokkun Jæssi nákvæm,
að eggjunum er skift í 5 flokka
eftir gæðum þeirra, og verð þeirra
ákveöiö eftir flokkuninni. l’rófess-
or Lippingcott álítur, aö sá bóndi,
sem vandar til eggja sinna, fái
Jjaö margborgað.
— Ilon. Alfred Deakin, áður
stjórnarformaður í Ástralíu, og
núna um nokkur ár leiötogi minni-
hlutans í Jtingintt J>ar, hefir sagt af
sér forustu Liberal flokksins, og
l>er fvrir sig heilsubilun og hann
treysti sér ekki þess vegna til að
leiöa flokk sinn viö íhöndfarandi
þingkosningar. Deakin er talinn
mikilhœfur stjórnmálamaður og
reyndist góður leiötogi, og eru
I/ibcnnlar í vanda með aö finna
hæfan mann í hans stað. Stjórnar-
formaður Ástralíu sambandsins er
Andrew Fisher, leiötogi verka-
mannaflokksins, og er hann harð-
snúinn foringi og hefir reynst Lib-
erölum öröugur viðfangs. Nú sem
stendur hefir verkamannaflokkur-
inn tveimur þingmönnum fleiri á
sambandsþinginu, en Liberalflokk-
ttrinn, svo vanséð er, hvernig kom-
andi kosningar muni fara, en fttll
þörf á.góðum leiötoga fyrir I/iber-
ala, ef þeir httgsa til sigurs.
— Kuldaveörátta liefir gengiö í
Suöur-Californíu og gert feikna-
tjón á aldinagróðri þar. Er taliö,
aö skemdir þær, sem kuldinn hafi
haft í för með sér fvrir aldinarækt-
endur, ne’ma yfir 40 milíónum doll-
ars.
— Bandaríkja guftiskipið Rose-
krans fórst 8. þ.m. úti fyrir Ore-
gon ströndum, þar sem Peacock
Spit heitir. Druknuðu þar 31 mað-
ur, en 4 björguöust eftir hrakning
á íleka. Skipiö haföi áður verið
flutningsskip í flota Bandaríkjanna
um nokkur ár.
ITr. Ilalldór Ilalldórsson, ‘con-
tractor’, á Aubrev St., lagði af
staö héöan um síöustu helgi til
New York, til að mæta þar konu
sinni og syni, siem vérið hafa í
Danmörku sl. tiokkra mánuöi. —
llann bjóst viö að ktxma aftur um
næstu mánaðamót.
TIL LEIGU.
Til leigu—frá fvrsta janúar 1913
gott framherbergi, að 702 Sitncoe
Street.
Borgið Heimskringlu!
Nýr kjötmarkaður.
Krf h f k» ypt kjö-marki ö hra
P, PAImasotiar, ok •auelý-i h«r
meö öllum vi^skiftamöni.UT* »»ar
vinum mlnnm. nö ég hef til sö n
rtrvalaf NYJU KKYKTU o^
SÖLTU KJÖTI i>« FISKl «f
öllnm in dnir oe yfl» hörnö
aö tnla ö I matvæli sem he? n
kjöttiiarkaöir vunaleKh haÍK .fv :
leyft mer aö bjóöa yöur aö kuum
oor lfia á varniug tuinn og skifta
viö n»ÍK,
K. KERNESTED, eigandi
«. 405 8»«i Kiiriicl, ,N(
KENNARA VANTAR
\ ið Mikfeyjarskóla No. 589, frá
byrjun marz til enda júní næst-
komandi. Ilelzt óskaö eftir karl-
manni. Umsækjendur nefni kaup,
mentastig og æfingu viö kcnslu-
störf. Tilboöum veitt móttaka af
undirrituðum.
Ilecla P.O., Man., 9. jan. 1913.
W. SIGURGEIRSSON,
Sec’ v-Treas.
CANADIAN RENOVATING GO.
Álmauakið
1913
Litar op t»urr-hreinsar ok pressar.
Aðgerð á li'iðskiimafatnaði
veitt sérstakt atliygli.
50» lllllro ve
Talsími Shorbrooke lí»90
VÉR GÉRUM ÞÁ VANDFÝSN-
USTU ÁNÆGÐA.
Gunn’s saumaverkstæðið gerir;
alla ímægðá.—Eeynið okkur ogl
þið nnmuð saimfærast.
H. GUNN & C0.
KARLMANNA KLÆÐSKERAR
172 LOQAN AVE.
TALSÍMI M. 7104.
Nýtt skóverksíœði.
Eg undirritaður hefi tekið við :
skósmíða vinnustofu Sigurðar Vil- 1
hjálmssonar, 711 Ellice Ave. Sök- |
ttm 8 ára reynslu í þeirri iðn vil j
ég láta vinnuna mæla með sér j
sjálfa. Fljót skil. þolanfegt verö. j
Gott efni.
Þ0RBJÖRN TÓMAS S0N.I
er fullprentað og nú til sölu
hjá útgefanda og umboös-
mönnnm hans. Verö 25c.
INNIIIAI.D, auk tímatals-
ius og inargs smávegis :
Mynd af í slenzkum kven-
manni aö spinná þráð.
Vilhjálmur Stefántson. Weö
mynd. Eftir séra F. J.
Bergmann.
Safn til landnámssogu tsl. i
Vesturheimi ;
1. Landnám Alonse Rijver
bygöar í N. I)akota,með
myndtim af landnemum.
Eitir Sigurð Jónsson.
2. Stutt ágrip af landnáms
sögu Islcndinga, í Alb.-
héraSi, IV. kafli mieÖ
rnyndum. Eftir Jónas J.
Ilunford.
Sjávardjúpiö. — þýtt.
Ilelztu viðburðir og manna-
lát tneöal íslendinga í Vest-
urheimi, o. fl.
ÓLAFUR S. TH0RGEIRSS0N
678 S‘'erb»ooke St., - Winnipcg.
}
Miðsvetrar Olfamót I
Kveldúlfs.
verðttr haldiö á
0RANGE HALL, VANCOUVER, B, C.
(horninu á Hastings St. og Gore Ave.)
Föstudaginn 7. febr., kl. 8.30 e.h.
Islenzkur kveldverðiir og dans. Nurnberger Orchestra
spilar. Aðgöngumiðar kosta $1.50, og fást iijá eftirtöldum
meölimum forstöðunefndarinnar ;
þorst. Borgíjörö,
1210 12th Ave. E.
þórður Kr. Kristjánsson
Björn Benson
G. þorgrímsson
Mrs. Valgerður Jósefsson
Miss M. K. Anderson
Miss Enielv Anderon
Sigurður Jóhannsson
Alta Vista P. O.
Bjarni Lyngholt
2139 Alberta St. W.
r Malað ^
úr því bezta
af heimsins
bezta hveitikorni
Tekur
nieira vatn,
uerir íleiri brauð
Spyrjið verzlarana
HAHITPSA MMfl
SJIKIAT>
PURITSf FL'OUR
Pt WT4» FtOUR
Dolores 51
Beint uppi yfir kveklroðantim var afarmikil hreyf-
ing á skýunum, svo sjáanfegt var, að þar var storm-
ur mikill, þó hann væri of fjarri til þess að maður
yrði hans var. Við og við sáust eldingar skjótast
út úr þessum dimmu, órófegu skýjum. í suðrinu
voru hæöarnar huldar myrkri og þoku, og á einttm
stað var hellirigning.
Sólin leitaöi lengra og lengra niöttr í sjóndeildar-
hringinn, ttnz hún hvarf niöttr undir hann, en um
sama leyti kom tunglið ttpp fyrir fjalltoppinn Scopio.
Landslagið breyttist fljótlega. Rökkrið varö
dintmra, þangað til skýin viku frá tunglinu, skiftust
sttndur í ljósgráa hitoöra og þutu um loftiö ; tungliö
sýndi sig uú í sinni vanafegu mynd, leit blíðlega nið-
ttr á jörðina og stráði þægifegri birtu yfir dalinn.
Eftir aö hafa hvílt sig hér ttm bil hálfa stund,
stóð presturinn upp, stakk pípunni í vasann og fór
aftur að ganga meö löngivm skrefum. Áfram hélt
liann upp brekkuna, án Jæss aö nema staðar, eirisog
hann hefði ásett sér að fara yfir Pyrenea fjöllin þessa
nótt, og vera kominn til Frakklands næsta morgttn.
Áður en klukkustund var liöin haföi hann gengiö
fullar 4 tnílur, og samt gekk hann jafn hart. Nú var
hann staddur á þeim staö, sem veguriun beygðist
fj’rir klettasnös, og um leið og hann kom fyrir snös-
ina, sá hann manneskjtt koma á rnóti sér.
þaö vaí kvenmaður, og viö tunglsljósið sá hann
aö htin var ttng og fögur, með snotran og liöugan
lintaburð. Af því hún rakst svo óvænt og skyndi-
lega á hann, varð hún hrædd. Hún hagaöi sér eins
og stroktunaöur, sem var að læðast burt, og þegar
hún sá hann, bar hún sig að einsog fangi, sem hefir
náöst. Fj’rst ltrökk hún aftur á bak, en þegar hún
tók eftir klæðnaði hans varö hún rólegri, fórnaði
Itöndum upp, kom nær og sagöi í skjálfandi róm n
‘Padre, padre! pér l’amor de Dios socorre me! ’
52 Sögusafn Heimskringlu
(Faðir, faðir! HJjálpaðu mér sökum kærleika
guðs! )
Presturinn horföi á hana litla stund þegjandi og
sagði svo :
‘Etez-vous francaise, Mademoiselle?’
(Eruö þér franskar, ungírú?)
Unga stúlkan hristi höfuðið.
’E ella Italiona?’ (Ertu ítösk).
Hún hristi höfuöið.
‘Sind Sie Deutch?’ (Erttð þér þýzkar?)
Enn þá liristi hún höfuðið og sagði svo ;
‘Yo soy Inglesa’. (Eg er ensk stúlka).
Presturinn blistraði einkennilega.
‘Ensk ! ’ sagði hann. ‘Ensk ! Geriö þér þá svo
vel, að tala ensku eftirleiöis, af þvi spænskan j’öar
— htim — er afþökkuð með virðingu’.
þegar unga stúlkan bej’rði þessi orð, gekk hún
til prestsins, greip hendi hans og vildi ekki sleppa
hcnni.
’Ó’, hrópaði hún. ‘Eruð þér í raun og vertt
Englendingur. Hamingjunni sé lof og þökk. þá
viljiö þér hjálpa mér’.
‘Engfendingur ?’ sagöi presturinn. ‘Nú, hvaö því
viðvíkur, þá er ég hvað helzt sem yður þóknast, ein-
mitt nú, hér i þessu hraklega landi. Eg tala rannar
ensku, en á sömu stundu vil ég heldttr kalla mig
það sem ég er, nefnilega Ameríkiimann’.
J>essi orð prestsins höfðtt engin áhrif á stúlkuna,
sem að eins httgsaði ttm að flýja, að fá hjálp til að
flýja.
‘Ilierra minn’, sagði hún, ‘getiö }>ér hjálpað mér ?
Get ég haldið áfram þessa feið ? Viljið þér segja mér
það ?’
‘Já’, svaraði presturinn, ‘cg skal geia yðttr úr-
lausn. Eg veit ekkþ hvað þér getið gert. Hvað get-
ið þér gert? J>ér getið máske lesið, og ég tel víst,
Dolores 53
að þér getið feikið á píanó,. og að þér getið skraut-
saumaö ; en ég veit, hvað þcr getið ekki gert,— J>ér
getið ekki talað spænsku’.
]>essi orð voru töluð svo kæruleysislega, eins og
sá, sem þau talaöi, væri að hugsa ttm annaö.
‘0’, sagði nnga stúlkan angurvær. ‘þér megiö i
ekki hæða mig. }>að er illa ástatt fvrir mér. Eg
heti — ég hefi tapað réttri leiö’.
Geöshræring hennar var svo mikil, að hún gat
naumast talað. Presturinn þagöi augnablik og tók
svo langan andardrátt.
‘Tapað réttri feið?’ sagði hann. ‘J>etta er nokk-
uð undarfegt spjall. Yðar feið -— .hvernig getur það
verið á þessmn tímum, hér í þessu landi, og sérstak-
fega í þessum hluta landsins ? Hafið þér veðjað að
ganga? .Kt’lið þér að ganga þráöbeina hringferð tyn
heiminn ? Ilafið þér bát með j’ður, sem hægt er að
bera ? ’
‘Eg ferðaðist með fólksvagninum’, sagði ttnga
stulkan, sem engan gaum vildi gefa léttúðartali hans,
'og við vorutn stöðvuð af Karlistunum ; ég er að
rej na að finna leið til einhvers óhults staðar — en
ég get það ekki — ég get það ekki’.
‘Hum’, sagði presturinn, ‘þetta er skrítin tilvilj-
un, — mér vildi alveg það sama til. F.g var líka 1
tekinn af Karlistttnum, og ég strauk frá þeim og er
nú að leita að óhultum stað. Eg verð að segja, að
þetta er það undarlegasta, sem ég liefi hej-rt’.
Unga stúlkan var of hugfangin af stnu eigin mót- j
læti til þess að veita orðum hans verulegt athj’g'li. j
Hún hélt áfram að biðja um hjálp.
‘Ó’, sagði hún, ‘þekkið þér veginn hérna ? Getið
þér hjálpað mér ? ’
‘Já, sagöi presturinn, ‘ég þekki hann að nokkru
leyti, en það er undir því komið, ltvað þér meinið ■
mcð að þekkja veginn. En má ég spj’rja j’ður einn-
54 Sögusafn Heimskringlu
ar eða tveggja spttrninga ? í fvrsta lagi, hv-aðan
komttð }>ér siðast?’
‘Síðast?’ sagði tinga stúlkan. ‘lig kom It.á
Bareelona scinast?’
‘Nær ?’
■f gær’.
‘þcr ncfndttð fólksvagriinn. ]>cr liafið hlotið a-ð
vera mcð járnbrautinni frá Barcelona?’
‘ Auðvitaö’.
‘þér hafið þá komið mcð þe-irri lest, sem r>;um
staðar þarna j’fir frá’.
‘Já, lestin n;un staðar. Mér skildist að riún
mundi ekki halda áfram tvm langan tímn, af því
brautarteinarnir liefðtt verið teknir npp. Svo vax
fenginn fólksflutningavagn handa þeim fiirþegum, sean
vildu halda áfram, og ég var ein af þekn, sem ekki
viidi tefja, til þess að geta komist heim siem allra
fvrst. Yið fórttm þvi af stað í morgttn o.g gekk v<l
þangað til við vorura stöðvuð og r.i.nd hér um bil i
5 mílna fjarlægð héðan. Fig held að öllum farþeg-
uniim haii verið haldið kjrrum sem fi’mgum, að
tninsta kosti var farið með mig til bóndakonu, seín
átti að gæta mín. Fvrir hér um bil tveimur tíjruim
lattk hún upp herbergimt, sem ég var geytnd í og
sagði að ég mætti fara, og það strax. Ejlg skildi
hana ekki til hlíiar, en ég sá aö hún var hrædd mín
vegna og áleit mig stadda í mikil.i hættu. E’g var
henni mjög þakklát og battð henni skrautmun úr
gulli, sem ræningjarnir höfött ekki funtlið, en hún
vildi ekki þiggja hann, og svo fór ég af stað. E!g
liefi alt af haldið áfram síðan og engan séð neana yð-
ur. Og nú, herra minn’, sagði stúlkan og horfði á
prestinn með innilegri alvörtt, ‘getið . þér hjálpað
ntér ? Viljið þér ? 1 gttðs nafni —’
Presturinn tók nú fram í fyrir henni. Unga
stúlkari hafði talað lágt og í hrj'ggum róm og mih-