Heimskringla - 24.04.1913, Page 2

B. BI.5.
WINNIPRG, 24. APRÍL 1013.
HEIMSKEINGtA
Sigrún M. Baldwinson
[|TE ACHER OF PIANO|J
727 Sherbrooke St. PhoneG. 2414
Svar.
Rex Renovators.
Hrein.«a og preisa föt öllnm betur—
Bœöi sótt og skilaö.
Loöskinnafatnaöi sérstaknr ganmnr
gefinu.
VERKSTŒÐI 639 Notre Dame AVe.
Phone Garry 5180.

Graham, Hannesson & McTavish
LÖGFRÆÐINGAR
901-908 COXFEDERATION LIFE BLDO.
WINNIPEG,
Phone Main 3142
GARLAND & ANDERSON
Arni Anderson
E. P Garlend
LÖGFRÆÐINGAR
201 Sterling Bank Building
PHONE: MAIN 1561.
Bonnar & Trueman
LÖGFRÆÐINGAR.
Snite S-7 Nanton Block
Phone Maín 766 P. O. Box 234
WINNIPEG, : : MANITOBA
vJ. BILDFELL
FASTEIGNA5ALI.
UnlonlBank Sth'.Floor No.
Selnr hós og lóöip, og annaö þar aö lát-
andi. Utvegar peuingaláu o. fl.
Phone Maln 2683
S. A.SIGURDSON & CO.
Hósum skift fyrir lönd og lönd fyrir hós.
Lán og eldsábyrgö.
Koom : 208 Carleton Bldg
Slmi Maiu 4463
30-11-12
WEST WINNIPEG REALTY CO.
TalsimllG. 4968
653JSargent Ave.
Selja hós og lóöir, ótvega peninga
Ján.sjáum eldsábygröir.leigja og sjá
um leigu á hásum og stórbyggingum
T. J. CLEMENS
G.ARNASOX
B. SIG^RÐSSOX
P. J. THOMSON
R. TH. NEWLAND
Verelar meö fasteingir. fjárlán ogábyrgöii'
Skrlfstofa: 310 Mclntvre Block
Talsfmi Main 4*700
867 Winnipeg Ave.
SEVERN TH0RNE
Selur og gerir við reiðlijðl,
mðtorhjól og mótorvagna.
reidhjól hreinscð fyrir $1.50
651 Sargent Ave. Phone G. 5155
Gísli Goodman
TINSMIÐUR.
VERKSTŒÐl;
Cor. Toronto & Nofcre Dame.
Phone
Garry 2988
Heimllla
Garry 899
tV. M. Cburch
Aktygja smiönr og verzlari.
SVIPUR, KAMBAR. BUSTAR, OFL.
Allar aögeröir vandaöar.
692 Notre'Dame Ave. WINNTPEG
TH. J0HNS0N
JEWELER
FLYTUR TIL
248 Maln St.,
Sfml M. 6606
í heimskringlu 20. þ.m. birtist
prein eltir Alr. A. H. Helgason,
sem svar upp á grein mín.a, er
stóð í Hkr. 27. febr. sl.
Jlr. Ileljiason segir, að sér finn-
ist að þessi grein min eða athug'a-
semd ‘‘ekki vera neitt annað en
særandi árás á söfnuðinn, eða moö
öðrum orðum g-efa fólki út í frá,
sem ekki þekkir til, ranga hug-
mvnd í þessu máli”.
Svona hefði ég ekki hugsað að
nokkur mvndi álykta við það að
lesa grein mina, því það var ein-
mitt þetta tvent, setn ég vildi
forðast. Og þess vildi ég hiðja
hvern þann, er lætur sig þetta
I mál nokkru skifta, að lesa þá
grein mína og sjá, hvað þeim finst.
Svo segir Alr. Helgason : ‘ Élg
held nú samt, að söfnuðurinn heföi
I átt annað og betra skilið af hon-
um. En hann um það”. þetta
I finst mér að geta gefið ókunnug-
| um ranga hugmynd um afstöðu
mína gagnvart söfnuðinum. það
! mætti ætla, aö söfnuðurinn hefði
j gert eitthvað svo sérlega mikið
; fvrir mig jjersónulega, sem ég ætti
I að vera honum svo þakklátur fvr-
ir. Ug hefði gaman af að vita,
| hvað það ætti að vera. Kg er nú
máske gley-minn og vanþakklátur,
en ég man heldur ekki eftir nein-
j um sérstökum greiða, er söfnuö-
urinn hefir veitt mér, sem ég ætti
j að vera svo sérl. þakklátur við
j hann fvrir. Nema ef vera skyldi
það, að hann hefi-r lofaö mér að
vera í safnaðarnefnd þessi ár sið-
an við ko um hingað, og einnig
að spila á orgelið þá messað hefir
verið, og íleira þess háttar. Reynd
ar vissi ég, að slíkt er oft illa
þakkað, en til skuldar hefði mér
ekki dottið í hu«- aö það vrði tetl-
ið. það gerði nú sarnt minna til
á meðan ég stóð í söfnuðimim.
En þess óskaði ég, þá er ég sá
greinina, að hún hefði verið kom-
in áður en messað var síðast, svo
I é<r hefði ekki farið að bæta við þá
skuld með því að spila þá, úr því
ég var kominn úr söfnuðimim. lig
gerði það samt í góðri meiningu.
Hélt að við allir mttndum vilja
revna til þess, að vinna saman
j sem bezt við gætum og hjálpa
hver öðrum, þegar þyrfti, eftir
sem áður.
Hr. Helgason segir : ‘‘övo seg-
ist hann (ég í athugas-emd minni)
| hítfa kom-ið með )>á tillögu, að
| söfnuðurinn réði engan þann jtrest,
sem ekki tryði á þrieinan guð”.—
llér er uppástunga mín bæði rang-
| lterm-d og misskilin, enda sést það
ljósl-ega, að hún hefði ekki getað
j svona verið til þess að ná þeim
i tilgangi, er ég ætlaðist til, og þess
skilvrði, þá hugsa ég, að hann
heföi hreint ekki tekið þeirri köll-
un, nema með einhverri athuga-
semd. Og hefði bað þá aö líkind-
um komið því fólki hér, sem er ó-
bre-tt í trúarskoðunnm sínum, til
þess alvarlega að athuga, hv.ert
það væri að steína. Og þá h-efði
tilgangi míntim verið náð.
Öðru máli hefði verið að gegna,
ef betta skilvrði hefði verið orðað
öðruvisi, t. d. eins og Alr. Helga-
son segir að uppástunga mín hafi
veri-ð. T>á sé cg ekki, að það hefð-i
getað veriö þvi til fvrirstööu, að
sr. Magnús eða aðrir ný-guðfræð-
ingar tækju þeirri köllun orða-
laust. Aleð þessu vildi ég hafa sýnt
að uT”>ást. -tn ín var eins og ég hefi
sagt, en ekki eins og Mr. Ilelgason
se«ir.
Mr. Ilelgason gefur í skvn, að ef
hessi xr'oást. mín hefði verið sam-
þvkt, þá hefði söfnuðurinn ekki
getað kallað sr. Magnús, þvi ég
hef-ði þá undir eins sagt, að það
væri ekki hægt, því h-ann tryöi
ekki þessu skilvrð-i sem sett væri.
Mér þvkir slæ-mt, að Mr. Helga-
son skuli segja be-tta, því mér þvk
ir líklegt að hann viri, að þetta
hefði ekki átt sér stað. Fvrst og
fre-mst hefð-i mér ekki dottið í
hti«, að fá söfnuðinn t-i-1 þess að
hætta við að f-á séra Magnxis. Kg
þekki söfnuðinn of vel til þess, þvf
bó é<r hefði gert mitt ítrasta til
þess, oir gefiö þessa skýringu, þá
hefði baö ekki haft hinn minsta á-
rangur. Skvringin hefði þurft að
koma frá prestinum sjálfum, en
ekki frá mér, og það hefði söfmið-
txrinn víst fijótt sagt mér. Og það
hefði ég líka gert mig ánægðan
með. Hefi ég ekki sagt söfnuðin-
um betta fvr, og hefir hann ekki
fen«ið sr. M-agnús eftir sem áður ?
Er líkl. að orð mín hefðtt haf-t
meiri áhrif í þetta sinn en áður ?
1held ekki.
betta h-eld ég við vitum allir
mjög vel. því þá að gera þessa
staðhæfingu?
Mr. Il-elgason segir, aö það
hvað ég sc að fara. það hefði þó
átt að verða ljóst fyrir honum,
því að þar skýrði ég það atriði
eins vel og mér fanst þuría. Og
til þeirrar greinar vísa ég upp á
það atriði. Hann segist heldur
ekki þekkja ne-inn hér, sem komi
svoledðis fram, stm ég bendi til í
grein minni. En ég þekki þá sam-t
og til þeirra m-ein-ti ég. Mr.Helga-
son ’-ekkir líkleg-a þá menn hér,
sem segja sér sé sama ttm trúna á
yfirnáttúrlegan getnað frelsarans,
segja sér geti þótt eins vænt um
hann, þó þeir trúi,ekki því atriði.
Til þeirra meinti ég auðvitað ekki.
En svo er aitur á tnóti fólk hér,
sem við víst báðir þekkjum, sem
einlaM>-l'ega trú-ir yfirn-áttúrlegu-m
getnaði frelsarans og álítur það
atriði eitt af grundvallaratriðum
trúar sinnar, og vildu ekki af þvi
sleppa fvrir nokkurn mun, en fylgj
ast sa-mt með eða aðhyllast þá
stefnu, er því atriöi nedtar’, ásamt
fleirutn grundvallaratriðum- trúar
þeirra. Til þess fólks vortt orðimín
töluð. Og þ-að gierði ég í góð-ri
meiningtt og af hjartans alvöru og
einlægni, því á meðal þess fólks
ertt mínir kærustu vinir. ' Mr.
Ilelgason endar grein sína m-eð því
að se"-'a mér, að það sé varasamt
að dæma trú ann-ara, og ráðlegg-
ttr mér því, að “slá því alv-eg frá
mér”. það skal ég fúsl. reyna að
gera. Og það hefi ég heldttr aldrei
mér vitanlega gert.
En svo vildi ég þá líka mega
vona, að hann “slægi þvi alveg frá
sér”, að taka orö mrn á alt ann-
an veg en þatt eru töluð, og dæma
þau svo þar eítir. I.íklega heldur
ekki víst, að nokkuð meira tillit
verði tekiö til dóms hans en mins,
“þá við verðurn allir dæmdir á
sínum tíma”, eins og ltann segir. i
Ig held að ég megi segja, aö
tnér þyki að líkindum eins sárt og
nokkrum, að þessi ágreiningur vor
hér, er orðinn að blaðadedlum. Kn
ég get ekki þolað, að ég sé mis-
skilinn, og mér séu gerð upp orð
og uppástungur, án þess að bera
hönd fvrir höfuð mér. Kf þaö
bara Jilægileg vitleysa” þá er ég hefði ekki verið Fert, þá hefði ég
j veg-na finn ég mig knúðan til þess | ekki sízt> })a þaö „ talað
i aö svara, annars hefðd ég likl-ega
ekki gert það, því hið áöurnefnda
gerir minst til um. Og skal ég nti
rey-na að skyra þetta betur.
segt, að er ég segi, að söfnuðurinn
hefði ekki klofn-að, ef bessi uppást.
mín hefði verið sa-mþ. K.g hefði
heldur átt að segja : “Kf söfnuð-
urinn heföi bara viljað ráða
kirkjufélagsprest, þá hefðum við
ekki gengiö úr”.
“Margiir lieldur mig sig”, mundi
mega segja. Og þessi staðhæfing
finst mér alveg óverðskulduð. það
er sama sem að segja, að þó að
söfnuðurinn hefði verið fús tií
þess, að taka einungis þann prest,
er vært alveg sömu trúarskoðunar
og við, þá tækjum við því ekki,
ef að hann væri ekki kirkjufélags-
prestur. Kf þetta er ekki særandi,
þá veit ég ekki hvað það er. O-g
af góð-
tim kunningja manns og nágranna
sem maðtir hefir treyst til hins
bezta. það hél-t ég þó, að bygðar-
vist aldrei byrjað.
Brovvn, Man., 29.
marz 1913.
J. S. Gillis.
I menn mínir þektu
svo mikið til
það er þá fvrst að segja, að jmín, að þeir vissu, að meira vildi
uppástunga mín var nákvæml. jég vinn-a til góðs samkomulags og
eins og ég birti hana í athugas. samvinntt jtessara fáu, sam hér
minni. það var ekki minst á þrí- eru, heldur en það, þó við gætum
einan «uð í henni, emta ekki von- ekki komið okkur saman tim, að
legt, því ég hefi aldr-ei haldið því j ha-fa kirkjufélagsprest, ef að hann
fram, að séra Magnús eða ný-guð^ að öðru levti væri ákjósanlegur.
fræðingar trvðu ekki á þríeinan j Og er mér þó sannarl. vel við
giiö. Öðru nær, og það vildi ég i kirkjufél. og presta þess. En svo
ekki láta séra Magnús halda um ber j>ess einnig að gæta, að ég ber
mi<r. Eg er einmitt sannfærður um ; hlvjan hug til séra Magnúsar líka,
að hann trúir á þrieinan. guð. En j fvrir þá viðkvn-ningu, cr ég h-efi a-f
auðvitað á ný-guðfræðinnar h-átt, |honum híif-t. Fvrir hans hreinskdlni
J o fvrir það traust, er ég ber til
hans í því tilliti. Ég álít, að hann
j gangi á undan með það hér
! vestra, að skýra hreinskilnislega
jfvrir fólki mismuninn á nýju og
j gömlu guðfræðinni, á j>eim mikil-
jvæsru atr-iðum trúar vorrar, er
er
er
Paiil Bjarnasos
FASTEIGNASALl
SELUR ELDS- LÍFS- OG
SLYSA- ABYRGÐIR OG
ÚTVEGAR PENINGALjÍN
WYNYARD
SASK.
en ekki -ef-tir vorri gömlu, góðu
lútersku guöíræði. Svo er það mieð
guðdóm frelsarans. Ég. held, að sr.
M:v«nús trúi ekki a gttðdóm- Jesú
j Krists á þann hátt, sem vor lút-
| erska trú kennir oss. Trúir t. d.
j ekki yfirnáttúrl. getnaði hans, og
það finst mér að hann sjálfur hafa hann r‘tar um í greiniim f>eim,
gert full-ljóst fvrir ölltim, sem les- ég áður gat um, og fvrir það
jið hafa ritgerðir hans í Br-eiða- jég honum sérl. þakklátur.
| blikum fvrir júlí og ágúst 1911. j Eg trúi því hiklaust, sem hann'
jjafnframt sést þar, að hann trúir ! segir, að hann ‘ hafi sagt þar ein-
ú gttðdóm ICr-ists. En, sem sagt, | ungis það, scm hann álíti satt og
,á annan hátt en vor barnatrú ; rétt. Og geri aðrir það sama, þá
kennir oss. _ [ sé alt gott, þó að ágreiningtir sé”.
Og þar kemur aðalatriðið, og T>essu er ég hjartanl. samiþykkur.
; þess vegna þurfti uppástunga mín ! Ef við eigum að geta lifað sam-aii
J að vera orðuð ein-mitt eins og iég 1 sem bræður, og virt hvern annan
i befi sagt, ef hún ætti að geta náð j o« elskað, þá verðum við að vera
| tilgangi sínum. j einlæoir og hreinskilnir hver við
hreint ekki tilgangur j annan, og þá ætti að geta farið
uppástun-gu | vel, bó ágreiningur sé. því sjálf-
n^r með minni. Eg sagt er, að liver og einn fari eftir
i ko heldur ekki með hana sem j sinni sannfæring. (V bað veit guð,
; beina breytingar nppástungu, held- að ég vildi að sr. Magnús væri
ur sem viöauka-skýring eða á- J sömu trúarskoðana og ég, og
j kvæði : að söínuðurinn setti þetta j sk’ ldi év þá fijótt sviia Gttðbrand-
| skilvrði, hverjum þeim presti, er ■ arsöfnnði, hvort cg vildi ekki
j hann kvnni að kalla. Ef þessi upp- vi*ma bað til samkomulags, að
ást. mín hefði verið samþ., hefði bafa hann fvrir prest minn, ]>ó að
! bún nákvæml. jiýtt það sama eins j bann stæði fvrir utan kirkjufél.
[ og ef Mr. Il-elgas. uppást. heföi Hteð allri minni virðing og velvild
j hljóðað þannig : Að söfnuðurinn
fengi sr. Magnús til þess að flytja
það var
| minn, að eyðileggja
Mr. Helgasonitr með
til þess óskertri.
En það get ég ekki aftur á móti
tmnið til samkomulags, að aðhvll-
SHAW’S
Stærsta og elzta brúkaðra
fatasölubúðin í Vestur Canada.
479 Siotre l>mae.
jiessar fjórar messur, sem ákveðið
væri að söfnúðuzinn hefði á árinu, ! ast eða fvlgja þeirri stefnu í trú-
þó nteð því skilyrði, að hann við- ! málum, sem ég finn og veit að
urkendi jólaboðskapinn samkvæmt ! kemur í bága við trúarsannfæring
vorri lútersku trú, þ.e.a.s. tryði mína. T>að finst mér líka ósam-
bví, að Kristur væri guðs einget-1 boðið hverjum hugsandi manni. i
inn_ son, fæddur af Maríu mey og j o bað var einmitt þetta, sem
getinn af heilogttm anda. jéjf meinti með niðurlagsorðtinum í
þegar nú sr- Magnúsi hefði verið athu«asemd minni, sem Mr.Helga-
send köllun með þannig löguðu J son sevist ekki skilja cða vita,
Skyring.
í Heimskringlu 13. marz j>.á. er
birt svar frá mér til hr. J. S.
Gillis. Tvö orða-tiltæki í nefndri
grein heíir 'J. S. Gillis ekki skilið,
og hefir leitað til sér fróðari
manna, leiknra og lærðra. þeir
menn þóttust ekki geta, eða vildu
ekki gefa skvringar. Skýringin er,
ég segi : — “Hr. J. S. Gillis segir
af heimslegri s]x:ki! ” þessi -heim-
lega speki J. S. Gill-is birtist i
þessurn skringiyrðtim hans : —
“það er frelsarinn sjálur, setn
barist er um. þaö er svo með
hvaða veraldlegan félagsskap, *m
er, að maðtir veröur að vita um
stefnu og tilgan-g hans, áöur en
maðtir gengur í hann, eða veit,
hvort maður er með honum eða
móti”.
Heimsleg speki — með háös-
merki — sýnir, livaö ég á við.
Vér berjumst ekki nú utn Frelsar-
ann. það gerðtt Gyðingar og Pét-
ur postuli fvrir 1913 arum síðan.
það var heimsleg barátta. En frá
sjónarskoðun minni og mannfé-
lagsins í dag, deilir oss á um
kenningar hans, v-el að merkja :
timsnúnar og rangh-ermdar gegn-
tim kenuingar umKöiima alda og
fáfróðan kennilýð.
Ilvað viðvíkur einhæfri ís-
1 e n z k u , }>á er sú skýring frá
mér, að bar eö J. S. Gillís k-emst
ekki fram úr einr.i setningu, ttpp-
t-ekinni Jtér að ofan, nema að nota
orðið ‘‘maður” þrisvar sinnttm, þá
levfði ég mér að' kalla þann stíls-
máta' e i n h æ f a n , tneð öðrum
eindæma, fáfróöan og skilnings-
snauðan stilsmá-ta, jiá um rithöf-
und-a er að ræða, eins og hr. J. S.
Gillis vill láta lesendur Heims-
krin«lu álíta persónu sína.
Viðkomandi hr. II. Pálssyni,
skoða ég engin sönnunargögn í
trúarbragða ágreiningi, að segja
frá giftin-gu, Jtar sem hr. J. S.
Gillis liafi hjalað vingjarnkg orð
til brúðhjónanna. Og klikkja svo
út af andlegri fátækt um tíðarfar,
snjóþvngsli og ástand fólks í hér-
aði sínu. Eg hefi ekki lagt mig
fram ttm að rita í blöð. Er því
starfi lít-t vamir. En hvorki undan
T.S.G. eða II.P. ætla ég að renna
af rrtvellinum fvrir skoðun mina
eða sannfæringu, hve ntargar
“meðfýlgdir” sem þcir
herrar tína saman.
Sveinn Jónasson,
Brown P.O., Man.
JÓN HÓLM
Gullsmiður í Winnipegosis bæ
býr til og gerir við allskyns
gullstáss og skrautmuui. Sel-
ur ódýr en öfiug gigtarlækn-
inga-belti.
Contractors
Vér ernm tilbúnir að selja
rafmagnsvfra 1 liús y(ar
livcrt lieldur ff’'mttl eða riý,
Leytið oss að jgefa yður á-
Aætluu um kostnaðiun.
The H.P. ELECTRIC
735í Mlie* *-l*r»n>L ♦» Nt.
Sími: Garry 4108.
JÓN JÓNSSON, járnsmiður að
790 Notre Dame Ave. (horni Tor-
onto St.), gerir við alls konar
katla, könnur, potta og pönnur,
brýnir hnífa og skerpir sagir.
FURNITURE
• n Easy Payments
OVERLAND
MAIN S ALEXANDER
LYFJABUÐ.
Kt? hef bircMr hreinustu Jyfj* af
óllum tefrunduni, on se) á sann-
KÍÓrnn verÐi. KontiC oc heimMekiö
m ig f hinni nýju búö minni, á n' rn-
inuáEllice Ave- og Sherbrooke St.
J. R. R0BINS0N,
COR ELLICE ií SHERBROOKE,
riinnt' Mlierbr. 1348
MAIL C0NTRACT.
Tl'H.BOD í lokuðtim umslögum,
árituð til Postmaster General,
verða meðtekin í Ottawa til há-
degis á föstudaginn þann 9. maí
1913 ttm póstflutning u-m fjögra
ára tíma, sex sinntim á viku hvora
leiö, milli
SEf.KIRK OG WINNIPEG,
sem byrjar þegar Postmaster Gen-
eraf svo ákveður, um Lower Fort
Garrv, Lockport, St. Andrews,
Parkdak Middlechurch, Kildonan
West og Inkster, báðar leiðir. —-
I’ostmaster General hefir levfi til,
að láta ferðirnar h-efjast frá hvor-
um enda kiöarinnar, sem hann
<>skar, í viðlögtim, eftir því sem
járnbrautaflutningarnir gera nattð-
svnlegt eöa hagfelt.
I’rentuð eyðublöð, sem innifela
frekari upplýsingar um samnings-
skilvrðin verða til svnis, og samn-
injrsform fást á pósthtisunum í
Selkirk, Lower Fort Garrý, St.
Andrews, Parkdale, Middle Church
og á skrifstofu Post Offiee In-
speetors.
Postoffice Insepectors Office,
Winnipeg, Wan., 28. marz 1913.
H. H. PHINNEY,
Postoffice Inspector.
Herbergi til leigu að 653 Sim-
coe Street.
Herra. Edison smíðaði
“Phonograph”-ið til gagns
og skemtunar 1 heimahúsum,
ekki einungis hinua rfku eða
hinna söngfróðu, lieldur í
hvert einasta heimili.
Vér erum í samvinnu við
hra. Edison og samkvæmt
ósk hans
eigutn vér að gefa ókeypis
sýningu af Edison Phonograph
og Blue Amberol Records í
hverju einasta heimili í Canada
Hra. Edson biður yður
ekki að kaupa— hann vill
að eiasað þér sjáið og heyrið
hina síð ustu undursamlegu
uppfynding hans.
Ritið nafn yðar og heim-
ilisfang á meðfylgjandi miða
(coupon). Vér sendum yður
kostnaðarlaust eitt Edison
Phongraph og Blue Am-
berol Records, hafið það
nokkra daga og látið ná-
granna yðar heyra það og
sendið það svo til baka á
okkar kostnað. Oss er á-
nægja að selja yður ef þér
æskið oftir. — Munið, vér
biðjum yður ekki að kaupa
eða eyða einu einasta centi.
Peningarnir sem vér borgum
fyrir þetta er partur }>ess
fjár sem vér höfum ákveðið
að verja til að auglýsa þetta
fyrir almenningi.
Doherty Piano Co.
Limited.
WINNIPEG, - MAN.
Frestið ekki að senda oss
meðfyjgjandi coupon
Gjöríð svo vel oð senda
kostnaðadaust til mfn verð-
lista Edison’s Phonograph
og yðar frfa sýningartilboð.
Nafn.......................
Aritun ...
HeimskrinRla-
MEDIOINE HAI
Er í meiri framförum [held-
ur en nokkur annar
bærí Yestur-Canada
AFLEIÐTNG^Fljótteknari gróði þar en í nokkur-
um öðrum bæ. Fáeinar bæjarlóðir
. óseldar, verð $250:00, og aðrar á hærra
verði. Komið og fáið allar upplýs-
ingar.
OAKES-GRAY REALTY L'd-
1010-11 McARTHUR BLDG.
Talsími Main 2512-2513 Winnipeg, Man.