Heimskringla - 22.05.1913, Qupperneq 7

HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 22. MAt 1913.
7, BL9,
Borgið Heimskringlu!
Frá vöggunni til graf-
arinna.
S. L. Lawton
V eggf óðrari málari
Verk vandað. — Kostnaðar-
áætlanir geínar.
NkrifMtota :
403 McINTYRE BLOCK.
Talsími Main 6397.
Heimilistals. St. Joho 1090.
J. WILSON.
LADIES’ TAILOR & FURRIER
7 l'amplteli Klk.
COR. MAIN & JAMES
l'HONE «. »595
DR. R. L. HURST
rae’ilimar konanKleffa akurölækuaráösins,
útskrifaöur af konungloKa lækuaakólauum
1 Loudou. SérfræÖingar 1 brjóat og tauga-
veiklun og kvensjdkdómum. Skrifstofa 305
Kenuedy fíuildiug, Portage Ave. ( gagrnv-
Eatoas) Talsími Main 814. Til viötals frá
10-12, 3—5, 7—9.
Ég hafði frá því ég var barn oft
heyrt talað um “gullöld tslend-
inga”. Sagnaritarar hafa skriiað
um lvana og skáldin orkt um
hana, svo ég hélt að hér væri um
veruU'ika að ræða. Svo fór ég,
þegar ég vitkaðist, að þreiía fyrir
tnér og reyna að leita sannleik-
ans, en varð fyrir vonbrigðuim.
Við slíka leit féll ég eiginlega al-
veg í stafi. K'g fann misklíð
sprotna af öfund og hatri, róg,
svik og blóðsúthellingar. Ég fann
kirkjuna notaða til ráns og refs-
inga, belgidómana til ognana og
fyrirdæmingar. Eg fann ribbald-
ann sneiða munaðarleysiiigjann og
hinn ístöðulitla, því siem náttúru-
öílin skildu eftir : ís, eldur og
drepsóttir. Ég sá “bróður bróðir
blekkja með svik og tál". Og ég
kom niður á ljóðmæli okkar góða
Jónasar HalLgrímssonar, og las
|>ar : “ .... jukust að iþrótt og
frægð, undu svo glaðir við sitt”,
off é<r fatin, að i síðari henditng-
unni voru mviri öfgar — að ég
ekki segi meira — ett í öðrum
kveðskap, sem ég hafði lesið. Éig
fór um atlar fornsögurnar, frá
Hjörleifi Hróðmarssyni til Snorra
Sturlusonar, og fann engan, en
marga, sem höfðu aflað sér i-
þrótt og frægð. Prúðmennið Ingi-
Stefán Sölvason
PÍANO KENNARI.
797 Simcoe St- Talsími Qarry 2642.
::Sherwin - Williams ••
P
AINT
fyrir alskonar
húsmálningu.
” Prýðingar-tfmi nálgaat nú. •*
Dálftið af Bherwin-Williams
^ húsmáli getnr þrýtt húaið yð- ••
.. ar utan og innan. — B rú k i ð ::
* • ekker annað mál en þetta. —
«. S.-W. húsmálið málar mest, Ý
*: endist lengur, og er áferðar-
.. fegurra en nokkurt annað hús ••
•* * mál sem búið er til. — Komið J
^ l inn og skoðið litarspjaldið.—
t CAMERON & CARSCADDEN ±
QUAUTV HARDWARE ^
1 Wynyard, - Sask. *
. •
Wd-H-H-l-H-l-l-I-K-H-Ht
Agrip af reglugjörð
M heimilisréttarlönd í C a n a d a
Norðvesturlandinu.
Sérhver manneskja, sem fjöl-
•kyldu hefir fyrir að sjá, og art'
hver karlmaður, sem orðinu er 19
á.ra, hefir heimilisrétt til fjórðungs
úr ‘section’ af óteknu stjórnarlandi
í Manitoba, Saskatchewan og Al-
berta. Umsækjandinn verður sjálf-
ur að koma á landskrifstofu stjórn
arinnar eða undirskrifstofu í þvi
faéraði. Samkvæmt umboði og með
•érstökum skilyrðum má faðir,
móðir, sonur, dóttir, bróðir eða
•ystir umsækjandans sækja um
tandið fyrir hans hönd á hvaða
•krifstofu sem er,
Skyldur. — Sex mánaða á-
búð á ári og ræktun á landinu f
þrjú ár. Landnemi má þó búa á
tandi innan 9 mílna frá heimilis-
réttarlandinu, og ekki er minna en
60 ekrur og er eignar og ábúðar-
jörð hans, eða föður, móður, son-
ar, dóttur bróður eða systur hans.
I vissum héruðum hefir landnem-
tnn, sem fullnægt hefir landtöku
akyldum sínum, forkaupsrétt (pre-
emption) að sectionarfjórðungi á-
föstum við land sitt. Verð $3.00
ekran. S k v I d u r : —Verður að
•itja 6 mánuði af ári á landinu i
$ ár frá. því er heimilisréttartandið
var tekið (að þeim tíma meötöld-
um, er til þess þarf að ná eignar*
bréfi á heimilisréttarlandinu), og
50 ekrur veröur að yrkja auk-
reitis.
Landtökumaður, sem hefir þegar
notað heimilisrétt sinn og getur
•fckki náð forkaupsrétti (pre-emtion
á landi, getur keypt heimilisréttar-
land i sérstöknm héruðum. Verð
•3.00 ekran. Skyldur : Verðið að
■itja ð mánuði á landinu á ári i
þrjú ár og rækta 50 ekrur, reisa
kús, $300.00 virði.
W. W. COEI,
Oeputy Minister of the Interlor,
mundur gamli á Ilofi, einhver á-
gætasti íslendingur í fornöld, var
dreoinn af skjólstæðing sínum.
Finnbogi, svsrursonur þorgeirs á
Ljósavatni, var rægður, ofsóttur
og flíomdur austan af Fljótsdals-
héraði vestur í Víöidal, þaðan
vestur í Trékillisvík og þangað
eltur með undirferli og hersafnaði.
Bergiþ'órshvolsfeðgar sóttir með
járnum op- eldi og brendir inni fyr-
ir að lvafa verið rægðir til að
verða bróðurbainar. Gitnnar á
Hlliðarenda, Kjartan Olafsson,
GulLbóri, Ölafur Ilávarðsson, allir
ofsóttir og drepnir. Eða þá á
hinni blóðugu 12.—13. öld : Sttirla
þóröarson, Kolbeinn ttngi, J>órðnr
Kakali og að áminstum hinum ó-
glevmanlega Snorra sagnaritara
Sturlusvni. Ilafa þau trtorð verst
dr“' ð verið, er hann var líílátinn
og Jón biskup Arason, án dóms
o,r laga. Kr það hvorttveggja ó-
afmáanlegttr blettur á forttö ls-
lendinga, jafnt og óreiknaniegur
skaði, ett svnir jaínframt með ljós-
ttm dráttum htigsumarhátt þjóð-
arinnar og þedm aldaranda, scm
bar ríkti, að enginn gat verift ó-
hultur, enginn í frifti, og gátu þvi
eigi “tinaö glaðir við sdtt".
Tíðutn voru menn orsök í tor-
trvgni l>eirri og grirnd, sorn við
þá var beitt, og þaö enda jsessir
síðastnefndu píslarvottar, því o$t-
ar einkendi bað aLburðamentt fór-
tiðatlinnar, að misbeita valdi sintt
o<r umboði því, er þeAm var falið
af erlendum höfðingjnm, og þetta:
Fordildin, síngirntn o-g ráðríkift
ltefir bví mdðttr gengift aft' erfftttm
til aíkomendanna. Kr þetta þvi
undarlegra, þar setn liittir fvrstu
frumib''"''iar íslands ertt þangaft
.fluttir o~ flúmr undan herskildi og
harðstjórn, tiema ef vera kyttni, að
þrælslundin hafi verið oröin svo
d’-' t mótuð í manneðliö, að til-
finningin fvrir mannúð og bróðttr-
kærledka hafi verið uppra'tt af rán
dýratönnunum. ()g jafnaftarmensk-
an þektist ekki, því annaftbvort
vortt vfirgangssamir mannráöa-
menn eða ánaiifiugir mansalsmenn
og ambáttir. Hefir ltrís drotnandi
víkingsanda lengi mivndað slóðann
fram í aldirnar, jafnvef þótt spor-
in sétt næsta ólík, sumpart eftir
eðli síntt, með ráskap, móti lögirm
og réttlæti, og sutnpart tneð vfir-
drepsskap, fvrir fleðufæti fjöldans.
Kr það á mæli og í meðvitund
þjóðarinnar, að of lettgi hafi ls-
lendingum veriö gjarnt til, að vilja
það sem kallað er “skóinn hver
ofan af öðrum”.
Sem vottur þess, hvað lands-
menn hafa verið óvanir ósérplægtti
miilligön,gu málsvara sinna, er það,
hve mjög 'þjóðin hefir dáð og
dvrkað framsóknarviðleitni lótts
sál. forseta Sigurftssonar, jafnvel
þótt lífsstarf hans níætti meftfram
tortrygni stvmra samtíöar,mann,a
hans. Kveftur svo mjög afi sliku,
aft nafn hans er tengt vift allar
þjófthreifin,gar og hátíftir : heitiö
á lvann í öllum stjórnmálastefnum
og áformtim, allir helga sér hann,
allir þvkjast taka upp merki hans.
Gengttr )>ctta katólsku næst, en er
ci»rj sa'rt til þess að rvra álit hans
eða mimtingit aö neitiu levti, held-
ur til aft sýna, hvernig hugtökin
eru misbrúkuft og imvndunaraflift
hlevntir oft t gönnr með fjöldann.
Ivins og hitt, aft bótt vmsir ágæt-
ir tnenn þjóftarinnar hafi skort
samhvgft, traust og hluttöku sam-
herja sinna, ertt étin og drukkin
minni lieirra nllra, sálttmessur
stingnar, og sumum reistir bauta-
steinar, l>egar grafarmvrkrift er
búiö aft bregfta ljósi vfir tdlveru
beirra, lífsstarf og manngildd. því
eigi Ireíir þjóðin vfirleitt verift næm
f'-rir því, aft styðja tál sjálfstæðis
þá, sem fjárhagslaga hafa verið að
þrotum komnir, né hvetja og
stvrkja til fullkomnunar og fram-
takssemi þá einstaklinga, er sök-
um andlegra hæfileglaika voru lík-
legir til að verða mátrtarstoðir eða
leiðtogar þjóðfélagsins, en se>m
efnaLegar vortt sjálfum sér ónógir.
Og einmitt tir þeitn flokki haia
ílestir gimsteinar lent t sorpinud;
því sjáLfsafneitun og þekking á
skorti lífsþæginda, í uppveix.tinum,
ertt ein fyrstu skilvrði fyrir sannri
menning og samvizkusemi, tf
mannsefnið kvrkist ekki fvrir ein-
stæðingsskap og timkomulevsi,
eða á annanhvorn bóginn lenti á
öfugri hiLlu._________________________
Ik-r bví si/.t að neita, aft á með-
al hinnar íslenzku bióðar hafa frá
ttppruna fæðst margar gáfttm
gæddar mevjar og sveinar, ef til
vill hhitfallsLega fleiri en mieð
nokkurri annari þjóði; sést það
betur með saimanburði, er ein-
stakl. koma fram meðal annara
biófta. Kn heimskt er heimaalið
barn, “og af þvi svndin”, sagði
Magnús sálarháski. F'ru glöpin
svo mörg sjálfráð, fvrir utan ó-
umflvjanLegii meiðslin, er þjóðin
hefir orðið að líöa af völdum
náttúru nnar.
T>etta er þá í sundurlaustnm
þönkum stutt vfirlit vtir f.irtíftina
se,m vmsir menn jaínvel álíta
sLegvjttdóma, af því eigi er tæki-
færi til að færa sérstök dæmi, sem
nóg er fcil af. Kn er þá aldarand-
inn ekki aft brevtiist ? Samfara
brevttum lífskjörum ltefir hann ó-
neitanle.ga brevst, sum]>art til
spillingar. A síðari hluta 19. ald-
ar O" þar til nú, eða ttm hálfa
öid, msetti helzt telja, að hugtak-
ið “gullöld” ætti helzt við, eða
aft hún væri aft renna upp, ef aft
bjóðinni lærðist að þekkja köHitn
síija, því að nú hafa þó liðið svo
30 ár, að hvorki ís né eldur ltafa
að mun staðið fvrir framleiðslu
eða velmegun landsbúa, enda h-afa
verklegar framlarir aldrei verið
eins miklar, á nokkrtt öðru tima-
bili síöan landið bvgðist. Kn
margt, f v rir h vggjtt le v si, óspilun
einstaklitigsins, ráfttevsi j>ittgs og
stjórnar, veldur því aö sjálfseigntn
er furðaniega lítil, og j>jóöin j>ví
eigi undirbúin að standast margra
ára él. Yfir höfitð hefir hún verið
of óðfús fvrir öll útlend áhrif, svo
seirt áfengisnautn, skemtanir og
aðfluttan klæðnað. IUjómtir borga
lífsins hefir dregið og dregttr
vinnukraftinn frá landbúnaðinum,
sem trv'rgastur er til frambú'ðar,
til liess aft standa og svelta iðjtt-
lausir á torgiun. .Kskulvfturinn sé-r
hina frægu gullöld í bvllingti'm, og
til að ná s-igurdvrð hennar þarí að
setja skvlduverkin til síðu, en æfa
glimtir, sttnd og leikfimi, semt' alt
er lofsvert í sjálfu sér, en hvert
bað verður ét-ið efta miðlaft, j>eg-
ar hinir vondu dagarnir kotna, yr
annaft mál. Og eintt er alls eigi
hægt aft villast á, og j>að er þ>að,
að ttppvaxiandi kvnslóödn er vfir-
leitt efnalega ófærari til aft byrja
sjálfstæða stöftu, meft fjórfölduöu
kaupi, heldttr en áftur en vistar-
bandift var levst, meft afkröppun
læirri, som vistarskvldan hafði í
för með sér. Leirir j>að af því, að
nú eru kröfurnar til frístunda
tnentunar og þæginda settar
hærra en tekjurnar þó leyfa. þann-
ig er baö á öllum sviðum. J>ing
ócr stjórn evkur sífelt starfsfé sitt
og embættismannanna, en það
hrekktir sa,mt eigi alment fvrir út-
"•'öldttm þeirra — að sögn —, er
ttöarandinn skapar. Af j>vi leiöir,
að útarma verður framLeáðend-
ttrna, sem ertt tilsvaranlega fúir
og veikviða, i saimanburði við alla
bú gæðinga, sem ltafa verðtvr á
gjöf til dattðans.
Og engiitn barlómur er )>aft, j>ó
sagt sé, aft fjárhagurinn sé imjög
veigalítiU, )>vi fátt er svo fram-
kvæmt, aft ei<ri |>iirfi aft taka lán ;
bændttr og búlattsir hjá kaii|>mönn-
um <>g bönknm, og bæjarstjórnir,
bankarnir og landssijóðttr aftur hjá
erlendtim stofnunum. Vanalega er
skuld í mistökunnm slegið ttpp á
bitnr <>g landsstjórn, en aljjýðtinni
heiuiast líka stundujn heinlínis eða
óbeinlínis, að koma í veg fvrir
nvtsa.niar fjárhagshrey fingar. —
bannig má nefna sem dæmi koia-
einkasölu frumv. milliþLnga nefnd-
arinnar, fyrir aukajjingift f.á.,' var
það eitt af hagfærilegusttt gjald-
liðunttm, sem j>jóð eða þing liefir á
síðari árum haft á prjómimim,
þar sem neínclin hafði gert ráö-
stöfun til, áft samningar tækust
viö enskt námufélag, er hafa skvldi
á liendi kolasölu hér á landi, og
jafnan hafa á reiðtim höndum næg
og góð kol, á flestum höfnttm
landstns, með ákveóntt veröi á
hverjttm sölustaö, er var 3—12 kr.
lægra, hver smálest, en verift haföi
eftir 5 ára meðaltali ttndanfarinna
ára. Atti samnángurinn að gilda í
15 ár, og landssjófti aft vera trygft-
ar aft minsta kosti 5 milióna tekj-
ur á tima.bilintt fr.á útlendii auö-
‘nujpfts ujpu»[j3 uinKnn t jtujaiI
iba ums Qttcj tac| ‘jnSumiMjssiut
JT3A QtíCj UO ‘lUUttSoS Jtl QipPJ IQJðl|
'Ajjujojj Qb ‘utn jua.>j nuunfjjtj
-udpjAji tunjjaqtpuas jpa J"BQtQ
— 'iíSajtJAatjB nrtQU ytxj jqbuzoIjij
Btj ‘illJAurttlHJ I J.tíA tiuts tjga i
qikJ ocj ■ uun>jouf3,, ijpjjij nssaq t
ua‘Quyou JJKClSC) ^uniuiJUUI,, Qiqjo
-Ifnjs jba ncj ‘tuuiQjaj n tba bj.bs
' AUIII JJBijfBJSpUBqutBS J3 ‘8061 50
Q.IQBJ BIUBS JQrtllQ 'J>J ()", B 'JKUIS
bj qb utnpuaBA t ntqiæ Jtatj Jipq
‘,QBcj JtJÁj jjBjcj ‘BuipuÁtU/ínqnjos
-B5JUIA nQndcjjijjB 3o ‘tppojqjBjBj
I uuis, UUBUt.'ÍUfCj ■ [ AO UUafttKlnB5J
-BJ05J Qaut ddn juq jnpuasoltj nsij
‘QtUUOJ J5J (){;-82 T/ >JIAB|>JAAJJ t p
'J lUOA UIJ05J UIAS BUllJ BUtBS y
'ipUBJSJ B QIQJ9A
-BJ05J B BJtJIJB UJSUflU UB ‘ UlB.JAJ
— eða látið heita svo— var innan-
handar fvrir jíingið að laga, hefði
bað fengið kolani'álift til íttieðferft-
ar. Að lvktnm varð þjóftin að
sæta ’>ví versta, sem til umræðu
kom, að bæta úr sjóðþurð lands-
sjóðs, nefnilega vörutollinum, sem
tilfmnanlega kemur þungt niður á
útgerðarmönnum og fólki við
sjávarsföuna ; en iþrátt fvrir
tekjuhalla landssjóðs, sem á stð-
ustu fjárlögum mun hafa verið
full 700 þús. kr., og áfengistollur-
inn ómóttnælanLega meiri á jtessu
og næsta fjárhagstímiabilinu en
jafnvel ntikkru sinni áður, vegna
hins mikla og arðsama innflutn-
ings fvrir 1912, mun vörutollurinn
eiga aft vera tilorðinn, til jafnað-
ar við áíengistollinn, sem 1-ands-
sjóður á í vændtun á sintim tíma
að missa sciktitn aðflutningsbanns-
ins, en sem eigí er enn íarjft að
sýna áhrif sín, jafnvel þótt and-
banningum hafi hugsast aft nota
þafí sem ástæfíu móti lögunum.
Kn af því Reglan er nú búin að
ná tökum á fjölda landsmanna og
nvtsemi útrýmingarinnar auðsæ,
mætti vænta þess, að slikt sand-
fok viiti eigi mönnum sýn.
‘Allir þvkjast frómir, en búinn
er kötturinn”. Búskapurinn geng-
ur oft skrykkjótt, og eftir því,
setn ráðsmennirnir eru fleiri verð-
tir driftin dýrari, eftirlitið tíðum
minna, ábýrgðin dreifist, og verð-
ur bví vandfundin eða tíivist með
öllu. ]>að, sem tekið hefir mestum
umbótum alment, er þrifnaftttr,
húsabætur og meðferð búpenings ;
er baft óneitanlega mikil fraimför,
frá því sern áftttr var, sem aftal-
ly<ra á orsök stna í betra árferfti.
Auk læss má telja þafí með fram-
förttm, aft þátttaka almennings í
kjörnm þeirra, som lífta, hefir
tttjög aukist, aft líkn og gjöfum ;
einnig aft nokkurri fvrirbyggju með
framfærsluevri þurfamanna, t. a.
m. meft elhstyrktarsjóðsstofnun.,
sem nú er bvrjaöur að sýna verk-
anir sinar ; seim og sjúkrasjóðir í
nokkrti-m félögúm. En hreinasta
og bezta framförin ér lyinclindis-
hrevfing hér á landi ; þvi r.ennt sá
ciagur upp, að þjóðin hætti aft
falLa í ölvimtt, þá miintt mistökin
færri verða í stjórn og fram-
kvæmclmn, minni flokkadnvttir, og
stut't sagt : færri ósjálfbjarga vdt-
firringar.
(NifturLag).
Samanitalifí hafa þessar fimm
Balkanþjóðir mist í stríðinu 135
þúsund hermenn, sem faUið haáa,
og svipttð tala, sam ertt óvígir, og
verða líkLega aldrei fullfærk verk-
menn. Geri maðtir ráð fvrir, að
liver hermaöur urtan herþjónustu
vinni fyrir $125.00 um árift í tiu
ár, sem engan veginn er of hátt
reiknað, þá er skaði þessara landa
í töpuðum vinnukrafti rúmlega
300,000,000 á >því tímabili, og er
það gífurlegt fvrir fátækar jyjóðir
að bera,, og lang-harðast fvrir fá-
mennustu og fátækustu þjóðina —
Svartfellinga”.
Kftir reikningi þessa Lundúna-
blafís hefir Balkanstríðið kostaft ií
beinum peninga útgjöldum 723,065-
000 dollara, og m,á bað kallast Lag-
leg 'fúlga fvrir 25 vikna hildarLeik.
1 ^
Grikkir mistu 15 þúsundir og 15
þúsundk teljast fátlaðir.
Svartfellingar, hin fámenna fjalla
þjóð, sem alls taldi 40 þúsundir
vígra karla i byrjun ófriðarins,
hefir hlutfallslega beðið lang-
stærsta tjónið, því 10 þúsundir
— réttur fjórftungur allra her-
matina — Hggja íallin, og aðrar ,10
þúsundir eru nti í tölu óvígra her-
manna. þannig hefir helmingur
hersins tapast þessari fátæku þjóð
sem her.
Bandaþjóöirnar hafa því rnist í
stríðinu utn 75 þúsunöir rnanna,
o<r svipuð er tala þeirra, sem ó-
vígir ertt og óverkfærir.
Af T'vrkjum aftur á móti féllu
um 60 þúsundir manna og um 70
þúsundk eru óvíg.ir.
“Viðurkend
Iangbezta
Ritvélin “
Aðgœtið
hvað
þessi
orð
innihalda
Prcnistur, meinar yfirburði í framleiðslu— yfirburði
sein framleiða ágæti, og er reynt að ágæti. Það þýðir
meira. það þýðir alt sem aamlagar sig orðinu FYRSTUR.
Remington ritvélin er fyrst f sögunni, fyrst að fegurð,
fyrst að ágæti, fyrst að endurbót, fyrst í stærð og full-
komlegleika, fyrst f úthlutnn ogfyrst í Jsjónustu eigandans
Þetta orð fyrst f hverri einnstu grein & að eins við
Remington
Remington Typewriter Company
(LIMITED)
JIJÍO Donald Ht. Winnipeic. IIan.
TIL ISLENDINGA vcip» citt -
Eftkmaöur Olafson Grain Co., Cor. King og James
St., Winnipeg, kaupir og selur allar tegundár af H.eyi 'og
fóftri. Aftalverzlun rnefi útsæfti, Korntegundir, Hafra,
Barley, Flaxi, Timothy o. s. frv.
H. G. WILTON, ekmndi
Stríðskostnaður.
Balkanstriðiö er nú loksins á
enda kljáft, aö þvt er séft veröur,
og lteiir það staðið í 25 vikttr.
Ilvaft þaft hefir kostaft jtessar
fimtn þjóðir, setn hlut áttu að
málu.m, mun fáum unt aö sotja
fram í tölum, svo rétt sé trteð
ölltt. þó helir Lttndúnablaðift Kco-
nomist hirt yfirlit vfir allan kostn-
að som ,af stríðinu leicldi fyrir lönd
þessi, og segja t i'trir me.nn, sotn
íuálunum eru gagnkunnugir, að
hér sé farið svo nærri því ré'tta,
sem unt sé.
JLlaöið, gengur út frá því, að
hver her.maftur kosti land sitt
$1.25 á dag, og verfttir ]>á sá út-
gjaldaliftur fvrir hverja af þjóftttm
þessum, neiknaðttr eftir höfðatölu
hermanitanna, sem fvlgir :
Hermenn. Kostnaður
Búlgaría...... .300,000 $123,750,000
Serbía ........ 200,000 82,500,000
Grikkland . . 150,000 61,815,000
M onfceraegro 40,000 16,500,000
Tvrkland ... 400,000 166,500,000
þetta er lneinlinis kostnaðurinn
vift sjálfau herimt.
Hvaft viftvíkur tjóni því, sem af
mannfalli leiftir og tapi ft starfs-
kröíttim, farast blaöinu þanuig
orft :
. “ — — Umsátrift og taka Adrt-
anópel borgar segja opinberar
skýrslttr aft bali kostaft Búlgari 11
þúsunclir manna. þar meft teljast
ba'fti fallnir og )>eir, sem óvígk
ttrðti a.f sárnm og gátu ekki fram-
ar fcekift' þátt t stríðinu. Serbar
mistu 2 þústindir manna t Adrían-
ópel. Mann'tjón Bnlgara i striftinu
er talift, aí þeirra eigin stjórn, aft
nemia alls rúmtim 30,000,, sem mun
þó vera of lágt reiknaö. Sömtt
tölu gefur stjórniu vfir ltermenn,
sem fatlaðir eru svo af völdnm
stríðsins, aö þeir eru ekki verkíær
ir framar.
Serbar mistu t striðinu 20 þús-
uncLir manna og 15 þúsimAir telivr
stjórnin fatlaða og óverkfæra.
THE
Manitoba Realty Co.
310 Mclntyre Block.
Phone M.4700
Selja hús eg lóðir 1 Winnipeg—Bújarðir f Manitoba
og Saskatchewan.—Utvega poningalán og eldsábyrgðir.
VÉR GETUM SELT EIGNIR YÐAR EF VERÐIÁ ER
SANNGJARNT.
S. ARNASON, S. D. B. STBPMANSON, J. S. SVEINSON.