Heimskringla - 17.07.1913, Page 3

HEIMSKRINGEA'
WINNIPEG, 17. JÚLÍ 1913. BLS. 3
Rómverjar og íslendingar.
(Framh. frá 2. bls.).
laff undirstöðuatriðin sem fyrst.
Fyrir oss lijjgur það starf, að
gera íslendinga frjálsa þjóð, starf-
sama þjóð og úrræðagóða, auö*
uga þjóð, metnaðargjarna þjóð og
menningarfrömuð. Verðum vér að
vinna að því öllu jafnframt, enda
styður hvað annað. Til þess að
þjóðin verði frjáls, þarf hivn að
standa á'eigin merg i öllu og má
ekkert undir öörum eiga. Ekki sí/.t
í þeim hlutum, er lúta að lífsnauð-
synjum vorum. J>að er eigi ein-
hlítt, að auka arðsemi lands og.bu-
smala eða fiskiveiðar, heldur er
hitt öllu mikilsverðara, að gæta
vel fengiti's fjár ; að láta eigr er-
lenda menn gera gull úr svitadrop-
um vorum, en hafa sjálfrr litinn
hag. þetta hefir verið svo frá
landnámstíð og fram á vora daga-
því að verzlunin hefir ætíð verið
að mestu leyti í höndum erlendra
manna, sem von var, úr þvi for-
feður vorir gættu eigi skipastóls
:síns.
Innlendur skipastóll er undir-
staða undir allri vorzlun vorri og
hvers annars eylands sem er. Vér
verðum bví að eignast hann. —
Margir munu segja, að vér höfum
eigi efni á því, en hitt er sannara,
að vér höfum eigi efni á að vera
án hans.
Fvrsta tilraun er nú hafin. En
margir telja fyrirkomulag ófull-
komið, og vilja eigi taka þátt í
því. það er þó öfugt. þeir eiga að
taka mestan þátt i því, sem vilja
hafa aðra tilliögun. þá hafa þeir
atkvæðamagn til þess að koma
breytingum sínum að. Fyrirtækið
er og vitað gróðafyrirtæki, ef þeir
menn eiga það og flytja með skip-
unum, sem farrni ráða. En það
eru kaupmenn og káupfélög, út-
gerðarmenn ýmsir og iönaðar-
menn osfrv. þessar stofnanir og
menn eiga allir að taka <þá tt í
fyrirtækinu. En skorist nokkrir
undan, þá á landslýður að vega
þá með vopni samtakanna, og
sýna þeim, að þeim sé eigi triiað
fvrir að vera milligöngumenn með-
aí íslendinga og annara þjóða, þ.
e. að vara kaupmenn.
Ungir áhugamenn ættu að rita
nöfn þeirra manna á svarta töflu,
ot kenna það alþjóð manna, hverj-
ir eru enn hér á landi, sem meta
meira erlenda mangara en ættjörð
sína og hennar hag.
Vænta má, að þeir verði engir.
En verði þessum mönnum, sem
ívr nefndi ég, féfátt til skipakaup-
anna, þá veit ég að . alþýðat manna
muni fara að dæmi Rómverja, þá
er þeir reistu heilan herflota fyrir
-samskot og helga dóma, er þeir
seldu úr hofum sínum. Enda væri
ekki þakkarvert, er um vitað
gróðafvrirtæki væri að ræða.
Víst nrunu líða 2—3 ár þangað
til skipin væri gerð og fyrirtækið
nægilega undirbúið. En nú þegar
mætti bvrja með farmskipum að
sigla milli Reykjavíkur og Liver-
pool. því að þar á endastöðin að
vera og önnur í Hamborg. Hvað
á að flvtja frá Liverpool ? munu
menn spyrja.
Flutningsgjöld mundu sparast
uð fullum helmingi, ef þangað
væri siglt, frá því sem nú er.
Mundi þá ekki bor.ga sig fyrir oss,
að kaupmenn flvtji þangað við-
skifti sín ? Með tilstyrk landsbank-
ans ætti það að vera fljótgert.
Gætið þess og, • ungir menn,
hvort menn leggjast svo sjálfsagð-
an hlut undir höluS, og látiö þá
engan frið hafa, fyrr <en fram-
kvæmd er *á o,rðin. því að skipa-
stólinn þurfum vér að eiga til þess
að verzlun vor fari eölilegar leið-
ir ov verði hagstæð, en ekki til
þess, að sigla í kjölfar hins Sam-
einaða austur undir Rússland.
Samgöngur eru undirstaða und-
ir verzluninni, verzlunin ein af höf-
uðlindum þjóðmegunarinnair. Með
því kemur síöan hitt sjálfkrafa.
þessu megum vér vel snúa til leið-
ar með satnvinnu. Mundu þá og
brátt á eftir fara járnbrautir og
önnur slík fvrirtæki, sem nauðsyn-
le>r eru til þjóÖþrifa.
Ef vér vinnum að þessum hlut-
um með sa-ma hætti sem Róm-
verjar á blótöaöld sinni, þá mundi
mega bæta við samanburðinn
þessu :
Rómverjar voru á efsta tindi
frægöarinnar eftir púnversku stríð-
in. En litlu síðar hófst þeirra
Sturlungaöld, og eftir rúmar fimm
aldir var heimsveldið limað sund-
ur og Rómverjar hafa síöan legið
niðri, þangað til á öldinni sem
Ieið, er Italía rann aftur í eina
heild. En þegar íslendingar voru
komnir alveg í skarnið, tóku þeir
smámsaman upp þegndygðir Róm-
verja hinna fornu og urðu öndveg-
isþjóð.
En oss er það í hug, aö verða
öndyegisþjóð, þá er tvent, sem vér
veröum að varast mest af öllu.
Hið fyrra er, að eigi fari fyrir oss
sem fór fvrir Pítri Gaut (Per
Gynt). þá er hann kom heim elli-
móður og gekk um fornar æsku-
stöðvar sínar, þá urðu hnoðu fyr-
ir fótum hans. En er hann vjUli
reka þau brott og sparn fæti við
þeini, þá svara hnoðun : * )
*) Tekið úr þvðing Einars
Benediktssonar á Per Gynt Ibsens.
Hugrenningar,
þitt hugskot deyddi oss.
Vesalingur,
þinn andi eyddi oss.......
Vér áttum að hefjakt
sem hrópandi boðun .......
Visin laufblöð fjúka umhverfis
hann og se.gja :
Vér erum miöið,
sem átti að stefna aÖ,
máð og liðið.
þéT láöist að efna þaðl ......
Og enn heyrir hann þyt í loft-
inu :
Vér erum söngvar,
bú söngst oss ekki.
þúsund þröngvar
oss hneptu í hlekki.
Við hjartað geymdumst
vér tindir oki
og alt af gleymdumst......
En þessu næst mætir hann svo
linappasteyparanum, *• er vill fá
hann í deigluna og steypa hann
udp, þar sem hann hefði veriö ó-
nýtisþungi á jörðfunni og hvorki
góður né illur.
IIiS síðara, sem oss ber að forð-
ast, er að líkjast óhappamönnum
þeim, er hér voru á Sturlungaöld-
inni, þeim mönnum, er feldu
margra alda svartnætti yfir land-
ið og hug þjóðarinnar, og svo illa
ánauð, að nærri stappaði þjóðar-
dauöa. Sjálfsvítin eru verst ; og
ei<n kann ég að hugsa mér verra
verk, en grafa tálgrafir framtíðar-
vonum sinnar eigin þjóðar, en
verða þess valdur, að ágæt þjóð
verði ánauðug undirlægja, að
frjálsir menn verði þrælar. Verr
verk er eigi til, en að mvrða ó-
borna ágætismenn í níunda og tí-
undalið.
Bjarni Jónsson frá Vogi.
— (Birkibeinar).
Kominn úr utanför.
Herra Alhert J. Goodmann, sen
lagði af stað til íslands 14. apríl
síðastJiðinn, kom heim þann 3. þ.
m. Á austurleið ferðaðist hann
um alla stórbæi í austur Iýanada,
svo sem : Ottawa, Montreal, St.
Johns, Brunswick og fleiri. Leizt
honum ekki sem. þægilegast á þær
borgir.
Austur um Atlantshaf var ’nann
samskipa þeim útflutninga um-
boðsmönnuin stjórnarinnar, Stef-
áni Sveinssyni og Friðrik Sveins-
syni, ásamt konum þeirra, og þar
á meðal húsfrú Sigurjónsson.
Fólk þetta steig á land í Liver-
pool á Englandi. Farnaöi^ sjó-
ferðin vel. — þaðan hélt A.J.G.
til Lundúna borgar. Eftir stutta
dvöl þar, fór hann til Beith og
Edinborg á Skotlalidi. þaðan yfir
þvert Skotlaud til Glasgow og
annara bæja, og aftur til Edin-
borgar og Leith. Sigldi þáðan til
Islands meö bkipinu Sterling, og
steig 'fyrst af skipi í Reykjavík
7. maí. Eftir skammá stund og
landför tjl Hafnarfjarðar, tók
hann'sér far með skipinu Skálholt
vestur og norður fyrir land, og
tók land á Sauðárkrók. þangaÖ
hafði hann heitið förinni á íslandi.
Eftir all-langa dvöl þar og land-
og sveitabæja-skoðun, hélt hann
norður og austur um land ; kom
við á ILofsós, Akureyri og Húsa-
vík að norðan. En austan ; Norð-
firði, Seyðisfirði, FáskrúSsfirði og
Stöðvarfirði. þaðan lét liann til
hafs. Kom við í Thorshöfn í Fær-
eyjum, en tók land í I/eith á Skot-
landi. Fór landveg til Glasgow,
tók skip þar til Montreal í Kan-
ada, og þaöan kom hann landleið
heim áöurnefndan dag, eftir rúma
10 vikna brottveru.
Hr. A. J. Goodman lætur yel
af utasiför sinni, þótt hann færi
ærið hratt yfir láð og lög. Hann
kveöst hafa notið góðrar skemt-
unar og fræðst um vmislegt, er
hönum var óljóst áður.
Hann lætur hið bezta af fólki á
íslandi, og dáist að mörgum þar,
ásamt ágætfs viðtökum og alúðar
viðmótum. Hann er algerlega ý
mótsögn við suma þá fréttapistla
og feröasögubrot, sem birtust um
all-langan tíma í ITkr. og Lögb.
síðasta ár, ýmist með nöfnum eða
nafnlausir.
Líðan þjóðar sinnar telur liann
eftir vonum, þegar á ástæður og
staðhætti landsins er litið. En
gjarnan vildi hann, aö ástæður ol-
'mennings væru lángt um mergj-
aðri en þær eru. Sá hann hvergi
feitar hjarðir, fáa sílspikaða fáka
1 né gildleggjaða sauði. ísland kóm
honum svo fytir sjónir, að þ?r
væri land æriö hrjóstugt og kald-
hranalegt í aðbúnaði við syni sina
og dætur. All-mikil hæfa er í
j þessu. þó ber þess aS gæta, að
A. J. Gooamann var þar um kald-
an vortímá. þá er allur fénaður
undan vetri genginn, og víöa hart
leikinn vegna fóðuúþurða, en ekki
af kjarnlevsi landsins. Riöi hann
dáfögur tún og djúpa dali, þá Is-
land stendur í sumar blómaskrúða
sínum, mundi öðru máli að gegna
enn í vorharðindunum.
Landveg fór A.J.G. frá Reykja-
vík til Hafnarfjarðar, og til Rvík-
ur aftur. ASra þá leið urðu þau
hjónin St. Sveinsson og kona hafis
honum samíerða. Allstaðar mætti
hann beztu viðtökum og alúö.
Ilann kom á Vífilstaða heilsuhæl-
ið. þar kveður hann veglegar
byggingar. Var honum sýnt hælið
með kurteisi og þýöu viömóti.
þar sýndist honum fara vel um
sjúklingana. þar fann hann Frí-
mann okkar Bjarnason. Hanp htf-
ir fitnað síöan hann kom þangað,
en er mjög þjáður.
Næstu landför fór A.J.G. frá
Sauðárkrók atistur að Hólttm í
Hjaltadal. þar sá hann hinn forna
biskupsstcl Norðlendinga og mjög
margra alda merkan sögustað.
Naut hann þar ununar og fróð-
leiks. þar er Sigurður Sigurðsson
skólastjóri og annar Sigurður
Sigurðsson kennari. þar er Geirf.
Trausti Friðfinnsson bústjóri, og
er stórmenni, og mætur heim að
sækja, og tók A.J.G. opnum örm-
um'.
I þessari för kom A. J. G. að
Garði í Hegranesi, þar sem forn-
kappinn Grettir Ásmundajrson
glimdi, sem kunnugt er úr sögu
hans. þar var fjórðungsþing Skag-
firðinga haldið. þar sjást glögt
tóftabrot af dómhringnum, ásamt
öðrum menjum þingstaðarins. —
Hallur heitir máSur sá, sem þar
býr nú. Tók hann A.J.G. með
hinni mestu blíðu, og sýndi hon-
um og veitti alt sem kostur var á
1 þessari -för kom A. J. G. að
ferjustaðnum að Nesi. Hann er
við ósinn á Héraðsvötnum. þar
er dragferja á sumrin, er vötnin
eru auð. Ferjumaöur heitir Jón
Magnússon Ösmann. • Ilann þekti
foreldra A.J.G. fyrr á dögum, og
tók honum báðum höndum, að
stórhöfðingja sið. Veitti hann
A. J. G. af rausn og kappi, sem
og öðrum farandmönnum. Bær
hans er spöl frá ferjustaðnum. Viö
ferjustaöinn hefir hann steinskála,
og hefir þar ferðamanna vistir, og
hleöur thatskutla (borð) sína, svo
kýfar upp af standa af kjarnbezta
mat og veigum. Alla, sem um Ös-
inn fara, lætur hann yrkja og
skrifa vísur, lærir síðan og skemt-
ir gestum sínum með. A.J.G.
komst ekki ttndan kveðlinga-lögum
Ösmanns, og kvað hann vísu
þessa : —
“Vorsins ljós þá lýsa fer,
Og lifna blóm í haga,
Tón við ösinn unir sér
Alla sumardaga”.
Hesta léöi A.J.G. af Christjáni
Hannssen á Sauðá við Sauðár-
krók, hvert sem hann fór. Hans-
sen er danskur og á íslenzka konu,
oo- eru þau bæði þýö og góðfús.
Annarstaöar ferðaðist A. J. G.
ekki landveg, en segist hafa haft
ánægju og skemtun hina beztu af
útreiðunum. Hann talar ekki um
okursölur á Islandi, né annarstað-
ar, á ferð sinni.
þessa fólks minnist hann sér-
staklega og biður Hkr, að bera
góða kveðju : Valdimar Ottensen,
kaupmaður í Vestmannaevjum,
sem reyndist A.J.G. hinn skemti-
leo-asti og mætasti förunautur. .—
Séra Hallgrímur Thorlacius í
Glaumbæ, ltinn viðkunnanlegasti
maður og kunni frá ýmsu að
segja. — Á Sauðárkrók dvaldi
hann á veitingahúsi, sem kent er
við Dýrfinnu Jónasardóttur í
Keldudal, systir þeirra lögreglu-
þjóna Jóns og Samsons hér í bæ.
Hún' er gift Gunnari Sigurðssyni
(seinni maður hennar). þar féll
honttm mæta vel í hvevetna.— þá
gisti hann í Rvík hjá frú Mar-
rótu Zoegá, Hotel Reykjavik. Lét
hún, og fólk hennar, sér afar ant
um, að gera honum alt til þægð-
ar og ánægju. Hann kveðst ekki
hafa oröiö þar varr nokkurrar ok-
ursölu, hvað sem aðrir hafa reynt
þar á undan. Og ekki hafi haun
séð kvenfólk eða aðra svalla þar
inni í þá 8 daga, er ha.nn dvaldi
þar, eins og birt var í blööunum í
fyrra eftir manni héðan að vestan.
Hann segir, að öllum sé vel-
komið að finna sig á skrifstofu
sinni, 247 Chambers of Commerce,
160 Princess St., eða heima að
1000 Sherburne St., ef þéir vilji
sPyrja sig eftir fólki eða öðru þar
sem hann fór um. i
*
Albert Július Goodmann er son-
ur þeirra Guðmundar Fr. Sigurðs-
sonar og Ilelgtt Gísladóttur, sem I
bjuggu að Tjörn sunnan við Sauð- |
árkrók. ILann flutti liingað vestur J
með foreldrum sínum. 10 ára gam- |
all. Hann rekur hér nú verzlun í
stórdeilda- og smádeilda-sölum. j
Skrifstofur hans eru á efsta lofti
Chambers of Commerce, nr. 247—
249, að 160 Prinoess St., í- mið-
depli allra stórsöluhúsa þessarar
borgar.
K. Asg. BenediJctsson.
Spurningar og svör.
Ritstj. Heimskringlu.
Gerðu svo vel, aS svara i blaði
þínu eftirfarandi spurningum :
J. Hvernig skulu landgirðingar
settær svo löggildar séu ?
2. Ef landgirðing er ekki lög-
formleg, má þá taka upp pósta
svo að vírar liggi á jörö, eða
það að draga lykkjur út svo
lafi vírar aö skepnur geti ó-
liindrað inn á landiö gengiS ?
3. Hvað liggur vdð, ef ég geri
þaö? /
4. Get ég mótmælt mælingu á
landi, sem landmælingamienu
stjórnarinnar mæla og ég er
sjálfur ekki viðstaddur mæl
inguna ?
Bóndi.
SVÖR. — Sveitarráðið í löggilt-
um sveitarhéruðum ákveður, hvað
sé lögmæt girðing innan sveitar-j
innar. En í ólöggiltum héruðumi
er sú girðing talin lögleg, sem er
4þ£ feta há með 3 vírum strengd
um. IlæSin mælist frá efsta vír.
Enginn má rífa niður girðingu
eða nokkurn hluta hennajr, hvor
sem hún er lögformlega há eðaj
ekki, eða skemma hana, svo að
skepnur fvr.ir það gangi inn ál
lundiö. Sektir liggja við, ef kær J
er.
Mótmælt .getur landeigandi mæl-i
ingu, sem gerð er á landi hans ; j
en hætt er við, að þau mótmæll
yrðu veigalítdl, nema hann sé færj
um að sanna, að mælingin hafi
verið ranglega gerð og sé ekki
rétt.
Ritstj.
Þakkarkveðja frá móður.
Margir ungir rnenn, sem dvelja í
öðrum löndum, eiga móðun heima,
móður, sem hugsar til barnanna I
sinna og biður fyrir þeim. Oftj
gæti svo farið, að tár vættu
hvarma móðurinnar, ef hún vissi, |
hvernig barninu hennar liði. Ég er
eiumana móðir, og ég veit vel, að J
ég hefði fundið sárt til, hefði ég j
vitað, hvernig svni mínum, í'ri-1
manni Bjarn’asyni', leið j
um eitt skeið í ókunnu landi ; ég
hefði fundið til sárrar sorgar, því
að ég hefði þá um kiö fundiS1 tili
vanmáttar míns, að ég gat ekki
hjálpað barninu minu. Oft httgsxði
ég um barnið mitt og oft bað ég
íyrir hgnum, því að það getur fá-
tæk móðir gert. Nú hefi ég fftngið
revnslu fyrir því, að bænir mínar
hafa verið hevrðar. Guð serdi
hjálpina, sendi góða menn mgð
hjálp og liku.
Eg hefi þakkaö guði og geri jxað
enn, en nú vil ég einnig þakka öll-|
um þeim sameiginlega, sem liafa
með svo miklum kxerleika og íórn-
fýsi rétt veikum og Ixxjíilparþni'fa
svni mínum hjálparhönd. lig get
ekki með orSum útmálað þakk-
læti mitt, en það gerir minst til,
því aS ég veit, að gefendurnir
kæra sig ekki um fjölskruðug
þakkarorð. En ég bið guð að
launa þessar gjafir og blessa gef-
endurna með mikilli blessttn. Ég
þakka öllum, sem styrktu hinn
sjúka son minn ég þakka ekkj-
unum tveimur, sem komu auga á
hinn þjáða mann og veittu honum
svo mikla hjálp ; ég .þakka honum,
sem stóð fvrir samskotunum og |
öllum, sem með gjöfum sínum
stuðluðu að því, að syni mínum
Veittist svo dýrmæt hjálp í bág-
indnm hans.
Ég þakka drotni fyrir alla þessa
góðu vini, þakka honum, sem
sagði : ‘það, sem þér gerðuð vi
einn al þessum minstu bræðrum
mínum, jxað hafið þér mér gert”.
Guð blessi alla þá, sem fram-
kvæmdu þetta mikla kærleiksverk. j
Reykjavík, 26. maí 1913.
Kristín Guðmundsdóttir.
FÆÐI OG HÖSNÆÐI
fæst að 356 Simcoe St., hjá Mrs.
J. Thorarensen.
Fæði og húsnæði selhr Mrs. Arn-
grímsson, 640 Burnell St. Sérstak-
lega óskað eftir Islendingum.
Tveir eða þrír reglusamir menn
geta fengið fæði og húsnæöi að 640
Burnell St. fyrir sanngjarna borg-
un. Mrs. Ben. Johnson.
MeSlimir stúkunnar Skuldar.
(Nr. 34, I.O.G.T.)
eru vinsamlega beðnir, þeir, sem
enn eigi hafa greitt ársfjóröungs-
gjöld sín frá 1. maí til 1. ágúst
1913, að greiða þau til fjármála-
ritara nefndrar stúku fyrir þann
30. þ.m., — svo bækur fjármála-
rita.ra geti sýnt greiöslu meSlim-
anna í ákjósanlegu ástandi um
næstu ársfjórðungamót, 1. ágúst
næstkomandi.
Með virðingu og vinsemd.
S. ODDLEIFSSON.
Vinborg Ap’t, Suite 1, (Sargent
og Agmes), 14. júlí 1913.
Kennara
Vantar!
Kennari, sem tekið hefir 2. eða
3. stigs kennarapróf, getur fengið
kennarastöðu við Kjarna-skóla nr.
647. Kenslutimi 8 mánuðir, byrj-
ar 1. okt. 1913 til maíloka 1914.
Umsækjendur tilgreini mentastig
og kaup. Tilboðum veitt móttaka
til 15. ágúst 1913 a-f skrifara hér-
aðsins.
Th. Sveinsson,
Husawick P.O., Man.
KENNARA VANTAR
við Big Point skóla nr. 962, helzt
æfðan karlmann með fyrstu eða
annari einkunn. Kensla byrjar 25.
ágúst 1913. Umsækjendur nefni
mentastig og kaup. öll tilboð
sendist til undirritaös fyrir 15.
ágúst 1913.
ó. THORLEIFSON,
Sec’y-Treas.
Wild Oak, Man.
KENNARA ÓSKAST
til Laufás S.D. No. 1211. Kensla
byrjar 15. sept. til 15. des., þrjá
mánuði ; byrjar svo aftur með
febrúar 1914, þá 4 mánuði ; alls
7 mánaöa kensla. Tilboð, sem til-
taki mentastig, æfingu ásamt
kaupi sem óskað er eftir, sendist
undirrituöum fyrir 1. ágúst.
Geysir, Man., 1. júlí 1913.
B. JÓHANNSON,
* Sec’y-Treas.
Tvær Rakarabúðir
Dominion Hotel, 523 MainSt.,
og 691 Wellington Ave.
Hreinustu klæði og hnífar
f. TH. BJÖRNSSON.
ATVINNU-TILBOÐ.
Duglegur maður getur
fengið atvinnu nú þegar lijá
góðum bónda úti á landi.
Venjulegt kaupgjald í boði.
Maðurinn þarf ekki að
vera vanur bændavinnu ' á
hérlenda vísu og ekki náuð-
synlegt að hann tali ensku.
Ég gef allar upplýsingar.
P. S. PÁLSSON,
523 Sherbrooke Sr.
Ágætis bújörð til sölu.
Bújörðin er SAV. jj Sec. 8 Twp
21 Range 4 austur af fyrsta há
degisbaug í Manitoba. Hún er 1J
mílu frá einni járnbrautarstöð C
P. R. félagsins við braut þá,
sem verið er að framlengja
norður frá Gimli bæ. Nær
20 ekrur hafa verið brotnar ag
sáðar árlega. Hefir ágætt engjTÍ-
land, sem gefur af sér um 30 ton
af bezta heyi í hverju meðalári
alt véláland. —• þeir, setn vilja
eignast góða bújörð með vægum
skilmálum, snúi sór til undirrit-c
aðs.
Hjörtur Guðmundsson.
Árnes P.O., Man.
Eru hinir stærstu og bezt
kunnu húsgagnasalar í Canada
GÓLFDÚKAR og
GÓLFTEPPI,
TJÖLD og
FORHENGl,
Marg fjölbreyttar.
KOMIÐ EÐA SKEIFIÐ:
CANADA FURNITURE MFC CO.
wi.v.Mm;
Yerzlunarskoli.
SUCCESS BUSINESS COL-
LEGE auglýsir eftir nemendum á
öðrum stáð í þessu blaöi.
É!g hefi sérstaklega kynt mér
kensluaðferðir skólans og get
þess vegna hiklaust gefið honum
meðmæli,
Ég leiðbeini íslenzkum nemend-
um bæði utan af landsbygðinni og
héðan úr borginni, og gef all'ar
upplýsingar skólanum %iðvíkjandi,
þeim sem óska.
Skrifið eða talið við
P. S. PÁLSSON.
523 Sherbrooke St., Winnipeg.
I Tómstundunum
Það ek sagt, að marot
megi gera sér og sfnum [til góðs
og nytsemds, í tómstundunum. Og
það er rétt. Sumir eyða öllum
sínum tómstundfim til að skemta
sér; en aftur aðrir til hins betra
að læra ýmislegt sjálfum sér til
gagns í lífinu. Með þvf að eyða
fáum mfnútum, í tómstundum, til
að skrifa til HEIMSKRINGLU
°g gerast kaupandi hennar, gerið
Þér ómetanlegt gagn, — þess fleiri
sem kaupa þess lengur lifir fs-
lenzkan Vestanhafs.